Dowody a realizacja celów procesu karnego (art. 2 1)

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Dowody a realizacja celów procesu karnego (art. 2 1)"

Transkrypt

1 DOWODY CZĘŚĆ I Dowody i cel procesu, zasady postępowania dowodowego, procesowe gwarancje prawdziwych ustaleń faktycznych, pojęcie i rodzaje dowodów, surogaty dowodzenia, wprowadzanie dowodów do procesu.

2 Dowody a realizacja celów procesu karnego (art. 2 1) Dla realizacji celów procesu, zwłaszcza zasady trafnej reakcji karnej (art. 2 1 pkt 1) niezbędne jest ustalenie faktów istotnych dla rozstrzygnięcia. Celem procesu karnego jest prawidłowe zastosowanie prawa karnego materialnego, tj. przekształcenie normy abstrakcyjnej (kto zabija człowieka podlega karze ) w normę konkretną, stwierdzającą popełnienie przestępstwa przez daną osobę i wymierzenie mu za to przestępstwo kary ( uznaje X.Y. winnym tego, że działając w zamiarze bezpośrednim pozbawienia życia,.) Dowody źródło (środek) poznania faktów w procesie karnym. Istota poznania procesowego - wierne odtworzenie faktów ważnych z punktu widzenia wiązanych z nimi konsekwencji prawnokarnych. Cel poznania procesowego - uzyskanie faktycznej i prawnej podstawy warunkującej trafność rozstrzygnięcia o przedmiocie postępowania (por. D. Gruszecka [w:] J. Skorupka (red.), Proces karny. Podręcznik, Warszawa 2016, s. 386.).

3 Cele postępowania dowodowego Dowody w procesie karnym przeprowadza się ze względu na obowiązującą zasadę prawdy materialnej, zgodnie z którą podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne. Aby organ procesowy mógł wydać określoną decyzję (rozstrzygnięcie) musi najpierw poznać sytuację faktyczną a (niemal) wyłącznymi środkami poznania sytuacji faktycznej są dowody. Udowodnienie taki stan, w którym fakt przeciwny dowodzonemu wydaje się niemożliwy lub wysoce nieprawdopodobny. Aspekt obiektywny - dowody zebrane w sprawie mają być na tyle przekonujące, aby przeciętnie wykształcony i rozsądny człowiek po zapoznaniu się z nimi uznał fakt za udowodniony Aspekt subiektywny - osoba dokonująca oceny zebranych w sprawie dowodów jest całkowicie pewna, że nie istnieje żadna inna możliwość jej wyjaśnienia Obowiązek udowodnienia określonych faktów odnosi się jedynie do ustaleń niekorzystnych dla oskarżonego (por. art. 5 2). Niektóre rozstrzygnięcia organy procesowe podejmują na podstawie ustaleń faktycznych, co do prawdziwości których nie są do końca przekonane np. środki zapobiegawcze stosuje się gdy istnieje duże prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa (art k.p.k.), śledztwo lub dochodzenie wszczyna się gdy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa (art. 303, 325a k.p.k.). W momencie, w którym podejmowane jest rozstrzygnięcie wystarczy tylko określony stopień prawdopodobieństwa, a udowodnienie tego faktu nastąpi później.

4 Surogaty dowodzenia o Notoryjność art. 168 założenie znajomości określonych faktów, których nie trzeba już dowodzić. Notoryjność nie wyłącza dowodu przeciwnego - notoryjność powszechna fakty ważne dla rozstrzygnięcia są znane nieograniczonej liczbie osób zamieszkałych na terenie, gdzie toczy się postępowanie dowodowe - notoryjność urzędowa znajomość faktów przez organ procesowy, którą nabył on podczas swojej działalności np. popełnienie przestępstwa w warunkach recydywy sąd ma obowiązek poinformowania stron o faktach). o Oczywistość wyższy stopnień notoryjności powszechnej; powszechna i bezsporna znajomość danego faktu, wykluczająca możliwość nieznajomości go przez przeciętnie wykształconego i rozumnego człowieka np. powszechnie znane prawa przyrody. o Uprawdopodobnienie - dany fakt nie jest ani bezsporny ani oczywisty, jednak będzie on udowadniany później.

5 Surogaty dowodzenia w orzecznictwie Postanowienie SN z r., II KK 230/12 Fakty powszechnie znane są to fakty znane bez mała każdemu poprawnie rozumującemu człowiekowi, funkcjonującemu w danej społeczności, w czasie procesu. Fakty te stanowią części składowe podstawowej wiedzy ogólnej, także historycznej. Chodzi przy tym o rzeczywiste, prawdziwe fakty, a nie o powszechne nawet, ale jedynie niepotwierdzone przekonania o ich istnieniu. W stosunku do niektórych faktów powszechnie znanych można przy tym mówić o ich oczywistości, ich znajomość jest bowiem bezsporna i powszechna Wyrok SA w Krakowie z r., II AKa 92/08 Nagminność przestępstwa może mieć znaczenie dla wymiaru kary wśród innych okoliczności podlegających uwzględnieniu, ale powinna być udowodniona lub strony powinno się uprzedzić, że fakt ten jest sądowi znany z urzędu. Na ogół nie jest to objęte wiedzą powszechną (art. 168 k.p.k.). Wyrok SN z r., III KK 409/09 Powoływanie się na fakt znany sądowi z urzędu możliwe jest w odniesieniu do okoliczności, z którymi sąd zapoznał się w toku czynności procesowych w innych sprawach lub w związku z działalnością służbową sędziego. Sensowna weryfikacja ustalenia opartego na wiedzy sądu posiadanej z urzędu może zostać przeprowadzona jedynie wtedy, gdy jednocześnie z powołaniem się na tę okoliczność sąd wskaże, kiedy i w jaki sposób taką wiadomość powziął.

6 Domniemania procesowe Ustalenie faktu może być dokonanie nie tylko za pomocą treści dowodu (wprost) ale także za pomocą wnioskowania o wysokim prawdopodobieństwie zaistnienia danego faktu ze względu na jego powiązanie z innym, wcześniej udowodnionym faktem podstawa domniemania (fakt udowodniony) fakt domniemywany Domniemania prawne - domniemania wynikające z norm prawnych Wzruszalne można obalić przeciwdowodem; np. domniemanie niewinności (art. 5 1 k.p.k.) Niewzruszalne nie jest dopuszczalny przeciwdowód, występują bardzo rzadko; np. art. 138 i pozorne domniemanie por. postanowienie SN z r., IV KZ 119/96 Domniemania faktyczne sądy o faktach wynikające z doświadczenia życiowego i obserwacji określonych prawidłowości życiowych. Nie są przedmiotem regulacji ustawowej i mogą zostać obalone przeciwdowodem Nie mylić domniemania z dowodem poszlakowym!

7 Domniemania faktyczne w orzecznictwie Wyrok SN z , I KR 78/81 W dążeniu do wykrycia prawdy rodzaj dowodu sądu nie krępuje, albowiem za dowód należy uważać wszystko co jest zdolne urobić przekonanie sędziowskie o winie lub niewinności. Fakt ten nakazuje sądowi posługiwanie się między innymi i domniemaniami faktycznymi, empirycznie zasadnymi - zawsze wtedy, gdy zastępująca brakujący dowód bezpośredni koncepcja myślowa jest logicznie poprawna i konsekwencją swego rozumowania eliminuje inne, przy czym wnioski końcowe nie muszą bynajmniej wykluczać rozumowania odmiennego. Obie tezy aktualne także na gruncie KPK z 1997 r. Ważne! W drodze domniemania faktycznego nie można dokonywać ustaleń, jeżeli na podstawie innych ustalonych faktów istnieje możliwość wywnioskowania innej wersji wydarzeń, równie prawdopodobnej. Postanowienie SN z r., I KZP 1/95 Obowiązujący kodeks postępowania karnego nie daje podstaw do alternatywnych ustaleń w zakresie przypisanego w wyroku przestępstwa, zaś ciążący na sądzie obowiązek czynienia ustaleń zgodnych z prawdą oraz obowiązująca w prawie zasada domniemania niewinności wymagają zawsze pewności stwierdzeń co do winy.

8 Zasady procesowe związane z dowodami (zasady postępowania dowodowego) prawdy materialnej + należy pamiętać o zasadzie in dubio pro reo Niedające się rozstrzygnąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. Przy czym nie jest to zasada ściśle dowodowa (nie odnosi się do poznania dowodowego), ale ma zastosowanie, gdy po wyczerpaniu możliwości dowodowych, nadal pozostają wątpliwości odnośnie do okoliczności faktycznych i nie jest możliwe ich usunięcie. bezpośre dniości swobodnej oceny dowodów

9 Zasada swobodnej oceny dowodów Najważniejsza dyrektywa dotycząca sposobu oceny dokonywania ustaleń faktycznych. Dwa rodzaje oceny dowodów: aprioryczna uprzednia; ocena dopuszczalności dowodu, a także określenia stopnia przydatności danego dowodu do dokonania ustaleń faktycznych aposterioryczna następcza, dokonywana po przeprowadzeniu dowodu; ocena wiarygodności dowodu, dokonanie ustaleń faktycznych na tej podstawie zasada swobodnej oceny dowodów dotyczy wszystkich organów procesowych i wymaga by dokonywały ustaleń faktycznych: na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów (całość materiału dowodowego) ocenianych z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego Na zakres swobodnej oceny dowodów ma wpływ zasada samodzielności jurysdykcyjnej sądu karnego i wyjątki od niej (art. 8)

10 Zasada swobodnej oceny dowodów a dowolna ocena dowodów Brak jakichkolwiek wskazań odnośnie do oceny dowodów i brak kryteriów kontroli sposobu rozumowania organu procesowego zasada bezstronności Przy ocenie dowodów organy procesowe mają obowiązek zachować obiektywizm (art. 4) legalna (prawna) ocena dowodów Poznanie rzeczywistości poprzez stosowanie formalnych reguł dowodowych. np. przyznanie się królową dowodów; warunek potwierdzenia okoliczności zdarzenia przez dwóch świadków itp. Ważne! Prawna (legalna) ocena dowodów występuje w KPK w odniesieniu do oceny apriorycznej (oceny dopuszczalności dowodu).

11 Zasada swobodnej oceny dowodów Art. 7 ( wszystkie przeprowadzone dowody ) należy doprecyzować. 1. Wszystkie przeprowadzone dowody nie odnosi się do tych dowodów, które zostały przeprowadzone wbrew zakazom dowodowym takie dowody należy wyeliminować z podstawy rozstrzygnięcia, jeżeli zostały przeprowadzone i nie podlegają ocenie 2. art. 92 podstawę faktyczną orzeczenia stanowi całokształt okoliczności ujawnionych w toku postępowania każdego orzeczenia np. postanowienia prokuratora 3. art podstawę wyroku może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej uszczegółowienie art. 92 w odniesieniu do rozprawy głównej nie oznacza to konieczności rzeczywistego przeprowadzenia wszystkich dowodów, niektóre można ujawnić albo uznać za ujawnione bez odczytywania (por. art. 394)

12 Zasada swobodnej oceny dowodów Przy ocenie dowodów sąd jest związany przeprowadzonymi dowodami. 1. nie może pominąć przeprowadzonych dowodów 2. nie może uwzględniać w swoich ocenach dowodów, które nie zostały przeprowadzone Niedopuszczalne jest modyfikowanie treści dowodów Dokonując oceny przeprowadzonych dowodów, sąd orzekający w sprawie jest skrępowany treścią dowodów, swoje przekonanie bowiem może wysnuć jedynie z treści przeprowadzonych dowodów, w żadnym razie więc nie wolno mu przeinaczać (modyfikować) treści uzyskanych w sprawie oświadczeń dowodowych wyrok SN z r., II KRN 212/95 W KPK występuje swobodna i kontrolowana ocena dowodów, ponieważ: organ musi wyjaśnić dlaczego oparł się na tych, a nie innych dowodach i nie uznał dowód przeciwnych (por. art. 424 w odniesieniu do wyroku; przepis ten stosuje się odpowiednio do uzasadnienia postanowień) organ rozpoznający środek odwoławczy kontroluje swobodną ocenę dowodów dokonaną przez organ I instancji

13 Zasada prawdy materialnej Zasada prawdy materialnej dyrektywa skierowana do organów procesowych w każdym stadium postępowania, zgodnie z którą podstawę wszelkich rozstrzygnięć (niezależnie od ich formy zarządzeń, postanowień, wyroków) powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne (art. 2 2) Prawda sąd zgodny z rzeczywistością. Podstawą wszystkich decyzji procesowych powinny być zgodne z prawdą ustalenia faktyczne, czyli takie, gdy w świetle przeprowadzonych dowodów fakt przeciwny dowodzonemu jest niemożliwy lub wysoce nieprawdopodobny. sporne czy można poznać całą prawdę w procesie karnym? Raczej nie, ale powinno się dążyć do poznania w takim stopniu, w jakim jest to możliwe z poszanowaniem praw procesowych uczestników postępowania i warunków rzetelnego procesu sądowego prawda materialna nigdy nie jest celem samym w sobie i dążenie do celu w postaci poznania prawdy nie uświęca środków, za pomocą których cel ten starano się osiągnąć Prawda materialna jest przeciwieństwem prawdy formalnej. Prawda formalna (stanowiona) to ustalenia sądów, które są rezultatem postępowania i oceny dowodów zgodnie ze z góry założonym wyobrażeniem o rzeczywistości. Mniej istotne jest to, czy odpowiadają rzeczywistości, ponieważ decydujące znaczenie ma kryterium formalne (prawda akceptowana przez prawo np. przyznanie się oskarżonego do winy w procesach inkwizycyjnych).

14 Procesowe gwarancje prawdziwych ustaleń faktycznych Dowody z reguły wskazują jedynie na prawdopodobieństwo, którego stopień może być różny. Procedura karna tworzy system potrójnych gwarancji procesowych trafności ustaleń faktycznych: 1. normy celowościowe normy pragmatyczne, wskazujące najlepszą metodę osiągnięcia pożądanego celu, czyli poznania prawdy materialnej; 2. normy sensu stricto gwarancyjne: nakazujące odpowiednie zachowanie się podczas postępowania ze względu na zasadę uczciwego procesu; w konkretnej sytuacji przestrzeganie takiej normy może uniemożliwić dokonanie prawdziwych ustaleń. zakazy dowodowe 3. normy zapewniające korektę błędnych ustaleń faktycznych apelacja, zażalenie, uzupełnienie postępowania dowodowego. Celem jest zapewnienie jak największej transparentności działań organów procesowych poprzez z jednej strony precyzyjnie uregulowane warunków dopuszczalności czynności dowodowych, sposobu przeprowadzenia dowodu, określenie uprawnień uczestników czynności i obowiązków organów procesowych, a z drugiej kontrolę instancyjną decyzji podejmowanych w toku postępowania.

15 Zasada bezpośredniości Zasada bezpośredniości to dyrektywa, w myśl której organ procesowy powinien zetknąć się ze środkiem i źródłem dowodowym osobiście, a środkiem dowodowym, na którym opiera swoje ustalenia, powinien być przede wszystkim środek dowodowy pierwotny (dowód pierwotny). Jest to zasada nieskodyfikowana. Można ją wyinterpretować głównie z art. 92, 410 i 174 k.p.k. Każde poznawanie zdarzenia przez sąd jest poznawaniem pośrednim. Sąd może zetknąć się ze zdarzeniem tylko za pośrednictwem dowodów. Zasada bezpośredniości składa się z dwóch, pozostających ze sobą w związku, dyrektyw: zasada bezpośredniości w znaczeniu formalnym organ procesowy powinien zetknąć się osobiście ze środkiem i źródłem dowodowym. SN dla oceny wartości dowodu, zwłaszcza osobowego, ważna jest nie tylko treść wypowiedzi, ale także ocena osoby ją wyrażającej, jej właściwości charakteru, zasad, poziomu intelektualnego i moralnego, stanu emocjonalnego w czasie spostrzegania i przesłuchania, zdolności do spostrzegania i zapamiętywania oraz odtwarzania spostrzeżeń. zasada bezpośredniości w znaczeniu materialnym organ procesowy powinien dokonywać ustaleń przede wszystkim za pomocą dowodów pierwotnych.

16 4 grupy wyjątków od zasady bezpośredniości Wyjątki od zasady bezpośredniości dopuszczalne jest ustalenie faktu za pomocą dowodu pochodnego, gdy dowód pierwotny nie istnieje lub nie jest dostępny dopuszczalne jest przeprowadzenie dowodu pochodnego, gdy zachodzi potrzeba skontrolowania dowodu pierwotnego niektóre dowody są ze swojej istoty dowodami pochodnymi np. opinie biegłych dopuszczalny jest dowód pochodny, gdy wymagają tego postulaty szybkości i ekonomii procesu Nie zawsze możliwe jest spełnienie postulatów wynikających z zasady bezpośredniości. Niekiedy rygorystyczne jej przestrzeganie mogłoby doprowadzić do znacznej przewlekłości postępowania. Ponadto ustawodawca pierwszeństwo przyznaje ochronie interesów uczestników postępowania (np. bezpieczeństwo świadka incognito, ochrona małoletnich świadków i pokrzywdzonych).

17 Ciężar dowodu i obowiązek dowodzenia w procesie karnym Ciężar dowodu oznacza powinność dowodzenia ze względu na własny interes procesowy Ciężar (obowiązek) dowodzenia interes procesowy. powinność dowodzenia ze względu na cudzy Trzy pojęcia ciężaru dowodu: 1. w znaczeniu materialnym 2. w znaczeniu formalnym 3. w znaczeniu prakseolologicznym

18 Ciężar dowodu w znaczeniu materialnym NIGDY nie spoczywa na oskarżonym ze względu na zasadę domniemania niewinności. To oskarżenie ma udowodnić winę oskarżonego, a nie oskarżony ma udowodnić, że jest niewinny. Ciężar dowodu i ciężar (obowiązek) dowodzenia materialny udowodnienie zarzutu jest w interesie tego, kto stawia dany zarzut i obciążają go następstwa nieudowodnienia tezy (nieudowodniona teza upada); ALE nie ma znaczenia kto udowodnił twierdzenie (np. oskarżony może przyznać się do winy i udowodnić zarzut oskarżenia) formalny tezę może udowodnić wyłącznie ten, kto ją wysunął i tylko wtedy może zostać uwzględniona. nikt inny, a zwłaszcza organ procesowy nie może udowodnić tezy wysuniętej przez inną osobę (tzn. zarzut oskarżenia może udowodnić wyłącznie oskarżyciel) nie występuje w KPK ze względu na zasadę prawdy materialnej prakseologiczny ciężar dowodu spoczywa na każdym, kto coś twierdzi. Obciąża w tym znaczeniu również oskarżonego, gdy podnosi fakty sprzeczne z tezą oskarżenia np. musi przedstawić dowód potwierdzający alibi, jeżeli się na nie powołuje.

19 Pojęcie dowodu Jedno z najbardziej wieloznacznych pojęć w procedurze karnej i KPK posługuje się nim na wiele sposobów. Dowód to m.in. wyjaśnienia oskarżonego (tytuł rozdziału 20), osoba świadka (tytuły rozdziałów 20 i 21), otwarcie i oględziny zwłok (tytuł rozdziału 23) ciało człowieka (art. 208 k.p.k.), przesłuchanie (art. 171 k.p.k.). Dowód to każdy dopuszczalny przez prawo karne procesowe środek służący ustaleniu okoliczności mających znaczenie dla rozstrzygnięcia. T. Grzegorczyk, J. Tylman 1. Źródło dowodowe źródło informacji o faktach; 2. Środek dowodowy informacje płynące ze źródła dowodowego; 3. Fakt dowodowy okoliczność udowodniona za pomocą określonych źródeł i środków dowodowych, która sama w sobie stanowi teraz dowód na istnienie lub nieistnienie innej dowodzonej okoliczności np. alibi oskarżonego 4. Czynność procesowa np. okazanie 5. Samo postępowanie dowodowe 6. Ostateczny wynik procesu myślowego ukształtowany na podstawie dowodów we wcześniejszych znaczeniach; uzyskanie przez organ procesowy przekonania co do zaistnienia danej okoliczności

20 Źródło dowodowe a środek dowodowy Osoba lub rzecz od której pochodzą informacje o faktach istotnych dla rozstrzygnięcia Oskarżony Świadek Biegły Rzecz lub miejsce Dokument Informacje płynące ze źródła dowodowego w sposób określony w k.p.k. Wyjaśnienia Zeznania Opinia Cechy i właściwości Treść

21 Przedmiot dowodu Fakt główny Przedmiotem dowodu jest fakt (okoliczność faktyczna) istotna w postępowaniu. Przedmiot dowodu fakt podlegający udowodnieniu Fakty uboczne Wyjątkowo przedmiotem dowodu może być prawo np. w odniesieniu do specjalistycznych norm technicznych, przepisów prawa międzynarodowego, czy ustawodawstwa innego państwa. Wyjątkowość możliwości dowodzenia przepisów prawa wynika z założenia, że sąd orzekający zna prawo. domniemanie, że sąd zna prawo

22 Systematyka dowodów Pierwotne i pochodne Pośrednie i bezpośrednie prywatne

23 Systematyka dowodów Osobowe i rzeczowe Pojęciowe i zmysłowe podział ze względu na rodzaj źródła dowodowego Dowody osobowe - pochodzą od człowieka (osoby żyjącej) Świadek, oskarżony Sposób przeprowadzenia przesłuchanie Środek dowodowy zeznania, wyjaśnienia Dowody rzeczowe - rzecz w szerokim znaczeniu tego słowa Przedmiot, miejsce, ciało człowieka Sposób przeprowadzenia oględziny Środek dowodowy cechy i właściwości rzeczy kryterium treści środka dowodowego (treść informacyjna) Dowody pojęciowe - dowody zawierające treści intelektualne Poznawane za pomocą zmysłów, ale organ procesowy dostaje je w gotowej formie Oświadczenia wiedzy osobowych źródeł dowodowych, treść dokumentu, filmu Dowody zmysłowe - środek dowodowy oddziałuje na zmysły i dopiero w wyniku doznań zmysłowych powstaje treść pojęciowa Poznanie dowodów rzeczowych, ich cech i właściwości poprzez oględziny

24 Systematyka dowodów dowody ścisłe i swobodne Podział ze względu na kryterium sposobu utrwalenia dowodu Dowody ścisłe - przeprowadzane w ściśle określony sposób i w ściśle określonej formie; bezwzględnie wymagany jako podstawa rozstrzygnięcia o winie i karze Gwarancyjne znaczenie podziału dowodów na ścisłe i swobodne a wprowadzanie do procesu informacji z czynności operacyjno rozpoznawczych na podstawie art k.p.k. Dowody swobodne nie ma potrzeby zachowywania wszystkich wymogów prawa dowodowego dotyczących sposobu przeprowadzania i dokumentowania czynności dowodowej. Mogą zostać wykorzystane przy rozstrzyganiu innych kwestii niż odpowiedzialność oskarżonego: - w zakresie decydowania o dopuszczalności postępowania karnego (wszczęcie, odmowa wszczęcia, umorzenie, pojęcie na nowo np. umorzonego dochodzenia) - w postępowaniach sprawdzających (np. badanie zasadności wznowienia postępowania) - w postępowaniach incydentalnych

25 Użyteczność dowodów swobodnych (notatek urzędowych) w orzecznictwie Postanowienie SN z r., V KK 183/06 Na podstawie treści notatki urzędowej nie wolno także dokonywać ustaleń faktycznych sprzecznych z wyjaśnieniami oskarżonego, czy z zeznaniami świadka, gdyż byłoby to zastąpienie tego rodzaju dowodów treścią notatki. Nie ma natomiast zakazu przesłuchania w charakterze świadka funkcjonariusza policji, który dokonał czynności rozpytania i sporządził z niej notatkę urzędową. Natomiast, tak jak w przypadku treści notatki urzędowej, inną kwestią jest wprowadzenie tego dowodu do podstawy faktycznej rozstrzygnięcia. Konsekwentnie więc, tak jak i treść notatki urzędowej, dowód z zeznań funkcjonariusza policji przeprowadzony na okoliczność wypowiedzi osoby rozpytywanej nie może zastąpić dowodu z wyjaśnień oskarżonego, czy z zeznań świadka. Na podstawie tego dowodu nie wolno też czynić ustaleń faktycznych sprzecznych z wyjaśnieniami oskarżonego lub z zeznaniami świadka, wobec których dokonano czynności rozpytania, gdyż byłoby to usankcjonowanie nieformalnie przeprowadzonego dowodu z wyjaśnień lub z zeznań, w sytuacji gdy jego przeprowadzenie w formie określonej przez prawo dowodowe (tzw. dowód ścisły) jest bezwzględnie wymagane jako podstawa prawna rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności karnej. Nie ma natomiast procesowych przeszkód, by treść notatki urzędowej, czy zeznania osoby ją sporządzającej wykorzystać dowodowo obok wyjaśnień oskarżonego lub zeznań świadka w celu potwierdzenia i uzupełnienia oryginalnych zeznań i wyjaśnień, jeśli tym zeznaniom lub wyjaśnieniom nie przeczą albo w celu weryfikacji tych wyjaśnień lub zeznań, gdy zachodzi konieczność wyjaśnienia różnic między treścią wyjaśnień lub zeznań, ale z tym zastrzeżeniem, że nie można odmówić wiary wyjaśnieniom lub zeznaniom i dokonać ustaleń faktycznych w oparciu o treść notatki urzędowej lub na podstawie dowodu z zeznań osoby sporządzającej notatkę urzędową.

26 Nie mylić z dowodami bezpośrednimi i pośrednimi!!! Systematyka dowodów dowody pierwotne i pochodne Odległość od źródła dowodowego od dowodzonego faktu (podstawa dla konturowania zasady bezpośredniości) Pierwotne Tzw. dowód z pierwszej ręki Źródło dowodowe zetknęło się bezpośrednio z udowadnianym faktem Np. świadek naoczny, oryginał dokumentu Pochodne Dowód z dalszego źródła Źródło dowodowe jest ogniwem pośrednim między źródłem pierwotnym a faktem dowodzonym Np. świadek ze słyszenia, protokoły zeznań, kopia dokumentu,

27 Systematyka dowodów dowody bezpośrednie i pośrednie Kryterium stosunku do faktu głównego Dowody bezpośrednie - dotyczą wprost faktu głównego i bezpośrednio potwierdzają bądź zaprzeczają istnieniu przestępstwa np. nagranie, na którym widać jak oskarżony wybija szybę, wchodzi do sklepu, wyciąga pieniądze z kasy i wychodzi ze sklepu znamiona czynu z art. 279 k.k. kto kradnie z włamaniem Dowody pośrednie - tzw. dowody poszlakowe; dotyczą faktów ubocznych (dowodowych) np. nagranie na którym widać, jak oskarżony, w godzinach, w których sklep jest zawsze zamknięty, wychodzi z samochodu na parkingu przed sklepem, idzie w kierunku sklepu, na nagraniu słychać odgłos tłuczonej szyby, a po pewnym czasie na nagraniu widać, jak oskarżony pospiesznie wraca do samochodu z torbą, której wcześniej nie miał, wsiada do samochodu i szybko odjeżdża, a na nagraniu słychać dzwoniący alarm. Jeżeli sprawa ma charakter poszlakowy, to nierozerwalny łańcuch poszlak rozpatrywanych we wzajemnym powiązaniu winien prowadzić do nieodpartego wniosku o sprawstwie oskarżonego pomimo braku na to dowodów bezpośrednich (por. wyrok SN z r., III KK 152/16)

28 Dowody pośrednie dowody poszlakowe Aby na podstawie dowodów poszlakowych potwierdzić lub zaprzeczyć istnieniu faktu głównego muszą one spełniać 3 warunki: 1. Muszą tworzyć łańcuch poszlak, z którego jednoznacznie będzie wynikało istnienie faktu głównego 2. Łańcuch poszlak musi być nierozerwalny 3. Wszystkie dowody poszlakowe muszą być wiarygodne O zgodności ustaleń z rzeczywistym stanem rzeczy nie świadczy wielość poszlak, ale logiczne powiązanie całokształtu tych poszlak, wykluczające inne wersje danego zdarzenia T. Grzegorczyk, J. Tylman

29 Systematyka dowodów dowody pierwotne i pochodne/bezpośrednie i pośrednie. Pomyłki w orzecznictwie Wyrok SO w Siedlcach z r., II Ka 613/16 Jeżeli chodzi o dowody osobowe w sprawie niniejszej, to z uwagi na skorzystanie przez oskarżonych z prawa do odmowy składania wyjaśnień, mieliśmy do czynienia jedynie z zeznaniami świadków. Dowodami bezpośrednimi były zeznania oskarżycieli posiłkowych oraz świadków D. P. i J. K. Pozostali świadkowie nie widzieli bezpośrednio zdarzenia, a jego przebieg znają wyłącznie z relacji stron. Wyrok SA w Białymstoku z r., II AKa 134/16 I tak dowód z wyjaśnień - zeznań M. S. (1), jak go określa skarżący skruszonego gangstera, w świetle dokonanej wyżej przez Sąd Apelacyjny analizy do której skarżącego odsyła, jest pełnoprawnym dowodem i zasadnie stanowi podstawę ustaleń faktycznych i co Sąd z całą mocą podkreśla także w wypadku oskarżonego C. W. Dowód ten odnośnie oskarżonego, wbrew twierdzeniom skarżącego, nie jest dowodem ze słyszenia lecz dowodem bezpośrednim. Bo to właśnie M. S. (1) wespół z G. M. w nocy z 24 na 25 września 2006 r. dokonał podpalenia samochodu marki (...), będącego własnością D. A. ( ). Faktycznie i zgodzić się tu należy z obrońcą, iż w wypadku podpalenia samochodu (...) w nocy z 2 na 3 października 2005 r. M. S. (1) jest świadkiem ze słyszenia gdyż w tym podpaleniu nie brał udziału. Jego sprawcami byli T. A. (1) i G. M. i wiedzę o tym zdarzeniu czerpał od sprawców przy czym od każdego z osobna. Co istotne na potrzeby dowodzenia wobec oskarżonego, a o czym zapomina skarżący, iż poza sporem jest ustalenie, że do spalenia (...) nie użyto zapalnika wytworzonego przez oskarżonego C. W.

30 Systematyka dowodów dowody nielegalne i dowody zebrane w sposób sprzeczny z ustawą Dowody nielegalne zebrane wbrew zakazom dowodowym. Wprowadzenie oraz wykorzystanie w procesie karnym informacji uzyskanej w następstwie naruszenia konkretnego przepisu ustawy procesowej Dowody zebrane w sposób sprzeczny z ustawą pojęcie szersze od dowodu nielegalnego. Dowód uzyskany w sposób sprzeczny z warunkami jego uzyskania określonymi w ustawie, ale nie jest to dowód nielegalny w rozumieniu wskazanym wyżej. Dowód uzyskany w następstwie czynności przeprowadzenia czynności dowodowej w sposób sprzeczny z ustawą dowód uzyskany w sposób niekonstytucyjny Do przeczytania artykuł prof. Skorupki: Eliminowanie z procesu karnego dowodu zebranego w sposób sprzeczny z ustawą PiP 2011, nr 3 Szerzej prezentacja o zakazach dowodowych!

31 Systematyka dowodów dowody niekonwencjonalne Dowody kontrowersyjne, pozyskiwane w wyniku działalności operacyjno rozpoznawczej Policji i innych uprawnionych służb (np. CBA, ABW) 1. Zakup kontrolowany (transakcja pozorna) art. 19a ustawy o Policji; niejawne nabycie lub przejęcie przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi albo których posiadanie, wytwarzanie, przewożenie lub obrót nimi jest zabroniony; kontrolowana łapówka 2. Tajny agent policji art. 20a i 22 ustawy o Policji; funkcjonariusz Policji (lub osoba trzecia), która ukrywając swoje związki z Policją lub innymi służbami bezpieczeństwa wchodzi w kontakt z grupą przestępczą w celu ujawnienia przestępstw i wykrycia jego sprawców. Tajny agent nie jest sprawcą przestępstwa. To osoba z zewnątrz, która wchodzi w środowisko przestępcze. Jego rola z założenia ma być podrzędna 3. Świadek koronny 4. Kontrola operacyjna podsłuch i obserwacja 5. Tajne pozyskiwanie informacji 6. Komputerowa analiza danych osobowych

32 Systematyka dowodów dowody niekonwencjonalne Uwarunkowania ustawowe regulacji dowodów niekonwencjonalnych wg. S. Waltosia: 1. Przestrzeganie reguły subsydiarności 2. Dopuszczalność ograniczona tylko do ściśle określonego kręgu przestępstw 3. Sąd powinien mieć wyłączną kompetencję do wyrażenia zgody na te dowody, które szczególnie intensywnie naruszają sferę prywatności 4. Ustawa powinna przewidywać obowiązek niszczenia materiałów uzyskanych wbrew ustawie 5. Zgoda na przeprowadzenie dowodów niekonwencjonalnych powinna zakreślać granice czasowe oraz osobowe i przedmiotowe tych czynności 6. Zbyt mało rygorystyczne są regulacje pozwalające na odtworzenie na rozprawie materiałów uzyskanych w wyniku kontroli operacyjnej (art k.p.k.). Konieczne jest zbadanie warunków legalności uzyskanego dowodu. 7. W niektórych wypadkach należy dopuszczać składanie zeznań przez funkcjonariuszy Policji jako świadka incognito BARDZO WAŻNE!!! Wyrok TK z dnia 30 lipca 2014 r. (K 23/11)

33 Systematyka dowodów dowody prywatne Art k.p.k. na rozprawie mogą być odczytywane wszelkie dokumenty prywatne, powstałe poza postępowaniem karnym, w szczególności oświadczenia, publikacje, listy oraz notatki. Możliwość czynnego gromadzenia dowodów przez strony inne niż oskarżyciel publiczny wyrównanie szans między oskarżeniem i obroną art. 174 i 168a k.p.k. bariery w prowadzeniu własnego postępowania np. przez oskarżonego Dowód prywatny każdy środek dowodowy zgromadzony, wyszukany, zebrany, utrwalony, stworzony, zamówiony lub zabezpieczony przez podmiot prywatny (taki, który nie jest i nie był na wcześniejszym etapie organem prowadzącym postępowanie karne) dla celów postępowania karnego, niezależnie od tego, czy w czasie, kiedy dany dowód został zebrany, toczyło się postępowanie karne, co do czynu, którego dotyczy dowód A. Bojańczyk

34 Systematyka dowodów dowody prywatne Niezależnie od prawa stron do prywatnego poszukiwania dowodów, czynność dowodowa jest zawsze czynnością organu procesowego. Jeżeli uczestnik postępowania chce żeby dany dowód został uwzględniony podczas orzekania musi złożyć wniosek dowodowy, a organ dopuścić wnioskowany dowód. Prywatne przesłuchanie świadka nie istnieje w polskiej procedurze, nie ma znaczenie utrwalenie rozmowy w prywatnym protokole. Por. art W przedmiotowej sprawie załączono do wniosku o wznowienie postępowania pisemne oświadczenia pochodzące od osób, które nie zostały przesłuchane w postępowaniu sądowym. Jeśli chodzi o charakter procesowy takiego oświadczenia, to w doktrynie oceniane jest ono jako dokument prywatny (art k.p.k.). W konsekwencji, taki dokument zawiera informacje o nowym źródle dowodowym, którego wartość z punktu widzenia podstawy do wznowienia postępowania powinna być oceniana na podstawie całokształtu okoliczności konkretnej sprawy. Naturalnie, dowód w postaci tego dokumentu prywatnego, z uwagi na zawartą w nim treść, nie może zastąpić dowodu z zeznań osoby, która go sporządziła. Zastrzeżenie to dotyczy przede wszystkim postępowania przed sądem pierwszej instancji, rozpoznającym merytorycznie kwestię sprawstwa i winy osoby oskarżonej, a także ewentualnego postępowania dowodowego przed sądem odwoławczym (por. postanowienie SN z r., V KO 60/16) Prywatny biegły opinia prywatna nie jest opinią biegłego. Biegłego może powołać wyłącznie organ procesowy w formie postanowienia (por. art. 194 i 194).

35 Systematyka dowodów dowody prywatne. Prywatne nagrania w procesie karnym Postanowienie SN z r., III KK 127/16 Nagranie rozmowy przez jednego z jej uczestników (niezależnie od tego, czy za wiedzą i zgodą drugiego uczestnika) nie może być żadną miarą porównywane z dokonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych, czy też procesowych, w postaci kontroli i utrwalania rozmów przez odpowiednie organy państwa. Działania tych ostatnich musiały zostać uregulowane w sposób pełny i wyczerpujący z uwagi na funkcjonującą w polskim systemie prawa zasadę legalizmu, określoną w art. 7 Konstytucji, zgodnie z którą organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Z kolei, z faktu, że taka specyficzna regulacja funkcjonuje w porządku prawnym w odniesieniu do organów państwowych, nie wynika, iż osoby prywatne wyłączone są w zupełności z poszukiwania i utrwalania dowodów. Wolność "tajemnicy komunikowania się", określona w art. 49 Konstytucji, nie chroni więc przed nagrywaniem treści rozmów przez osoby prywatne biorące udział w rozmowie. Późniejsza niedyskrecja jednego z uczestników rozmowy nie stanowi naruszenia tajemnicy komunikowania się, a jedynie ewentualnie naruszenie prawa do prywatności. Przepisy rozdziału 26 k.p.k., odnoszące się do kontroli i utrwalania rozmów przy użyciu środków technicznych, nie dotyczą prywatnego gromadzenia w ten sposób dowodów; dlatego taśma magnetofonowa z utrwaloną na niej przez pokrzywdzonego rozmową z oskarżonym może stanowić dowód w sprawie karnej, który podlega ocenie na zasadach ogólnych. Ewentualne naruszenia przez osoby prywatne, w ramach uzyskiwania różnych informacji, wolności określonych w powyższych przepisach nie mają bezpośredniego przełożenia na którykolwiek z funkcjonujących w procesie karnym zakazów dowodowych; nie można więc niejako a priori zakładać niedopuszczalności takich dowodów. Kwestią odrębną jest natomiast szczególna wnikliwość, jaką organy procesowe powinny się wykazywać przy ocenie tego rodzaju dowodu, zwłaszcza w sytuacji, gdy nagranie nie ma charakteru przypadkowego, a jest dokonywane przez jednego z rozmówców celowo, a zatem stanowi tzw. dowód intencjonalny. Wówczas utrwalone w taki sposób wypowiedzi powinny być oceniane pod kątem ewentualnych prowokacji lub sugestii stosowanych w toku rozmowy przez nagrywającego, a ocena taka powinna też uwzględniać stan, w jakim znajdował się nieświadomy nagrywania rozmówca. Zawsze, niezależnie od przypadkowego czy celowego nagrania, powinno się pamiętać także i o tym, że wypowiedzi takie udzielane są w warunkach braku pouczenia o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, a więc w warunkach, gdy bezwzględna szczerość nie jest gwarantowana groźbą reakcji karnej ze strony państwa. Kwestii wiarygodności dowodu nie można jednak mylić, czy choćby tylko łączyć z kwestią jego dopuszczalności.

36 Systematyka dowodów dowody naukowe Dowód naukowy wynik badania przeprowadzonego przez biegłego przy wykorzystaniu nadających się do weryfikacji metod, uznanych i stosowanych w danej dziedzinie wiedzy, w której biegły jest specjalistą. przedstawiony w jego opinii. A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym, Warszawa 2010, s. 52. Biegli sędziowie w bieli Szerzej prezentacja o dowodach cz. II.

37 Wprowadzanie dowodów do procesu Wprowadzanie dowodów do procesu czynność polegająca na włączeniu do procesu karnego źródeł dowodowych w celu wykorzystania w postępowaniu przed danym organem procesowym pochodzących od nich środków dowodowych. art Dowody przeprowadza się na wniosek stron albo z urzędu. Przejaw kontradyktoryjności postępowania, a w odniesieniu do oskarżonego jedna z gwarancji prawa do obrony. tradycyjnie uznaje się za jedną z gwarancji realizacji zasady prawdy materialnej W postępowaniu przygotowawczym ze względu na dominującą zasadę inkwizycyjności regułą przeprowadzanie dowodów z urzędu. W postępowaniu sądowym, ze względu na zasadę kontradyktoryjności przeprowadzanie dowodów na wniosek stron, przy subsydiarnej inicjatywie dowodowej sądu. Inicjatywa dowodowa stron i organów procesowych. Wyjątkowo przysługuje innym uczestnikom postępowania - Inicjatywa dowodowa biegłych: art k.p.k. na wniosek biegłych psychiatrów do udziału w opinii o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego powołuje się biegłego lub biegłych innych specjalności art k.p.k. biegły może wnosić o skierowanie badanego oskarżonego na obserwację w zamkniętym zakładzie leczniczym

38 Wprowadzanie dowodów do procesu inicjatywa stron Wniosek dowodowy strony skierowany do organu prowadzącego postępowanie Wniosek dowodowy żądanie strony przeprowadzenia określonego dowodu Sposób wprowadzenia dowodów do procesu charakterystyczny dla procesu kontradyktoryjnego wniosek dowodowy nie zawsze musi być wnioskiem o przeprowadzenie dowodu, może on także zmierzać do wykrycia lub oceny właściwego dowodu Forma: Ustna do protokołu art. 169 Pisemna art i 169 Dopuszczenie przez organ procesowy dowodu wnioskowanego przez stronę Uwzględnienie w formie zarządzenia ALE jeżeli wniosek dowodowy został złożony na rozprawie a inna strona się mu sprzeciwia, o dopuszczeniu dowodu decyduje sąd postanowieniem (art. 368) postanowienie niezaskarżalne i nie wymaga uzasadnienia Jeżeli strona złożyła wniosek dowodowy organ ma obowiązek rozstrzygnąć w przedmiocie tego wniosku. Przesłanki oddalenia wniosku dowodowego art Organ procesowy przeprowadza dowód wnioskowany przez stronę Czynność dowodowa jest zawsze czynnością organu procesowego

39 Wprowadzanie dowodów do procesu inicjatywa stron W znaczeniu ścisłym żądanie przeprowadzenia określonego dowodu. O wyszukanie dowodu. Wnioski pomocnicze żądanie przeprowadzenia określonego dowodu żeby dowiedzieć się, gdzie znajduje się inny dowód. Dotyczące kontroli lub oceny dowodu np. odczytanie protokołu zeznań wcześniej złożonych przez świadka. Dotyczące sposobu przeprowadzenia dowodu np. wniosek o przesłuchanie świadka za pomocą środków pozwalających na komunikowanie się na odległość. Prekluzja dowodowa w KPK? Strona może składać wnioski dowodowe na każdym etapie postępowania i KPK nie zna instytucji prekluzji dowodowej. art Odwołujący się może również wskazać nowe fakty lub dowody, jeżeli nie mógł powołać ich w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji. Pozorna prekluzja dowodowa, ponieważ nawet jeżeli strona celowo nie złożyła wniosków dowodowych w postępowaniu przed sądem I instancji i wnioskuje o ich przeprowadzenie w apelacji (zażaleniu), choć wniosek dowodowy zostanie oddalony (art pkt 1), to organ i tak ma obowiązek dopuścić wnioskowane dowody działając z urzędu, gdy są to dowody istotne. art w zw. z art. 167 i w zw. z art. 2 2

40 Warunki formalne wniosku dowodowego Wniosek dowodowy złożony w formie pisemnej musi spełniać: 1. ogólne warunki pisma procesowego określone w art k.p.k. Pismo procesowe powinno zawierać: 1. oznaczenie organu do którego jest skierowane oraz sprawy, której dotyczy (DO KOGO) 2. oznaczenie oraz adres wnoszącego pismo (KTO) 3. treść wniosku lub oświadczenia, w miarę potrzeby z uzasadnieniem (CO) 4. datę i podpis składającego pismo 2. szczególne wymogi określone w art. 169 k.p.k. we wniosku dowodowym należy podać - obligatoryjnie 1. oznaczenie dowodu, jaki ma być przeprowadzony (wskazać o jakie źródło lub środek dowodowy chodzi) 2. okoliczności, które mają być udowodnione teza dowodowa, jaką za pomocą tego dowodu ma być wykazana o fakultatywnie można określić sposób przeprowadzenia dowodu Jeżeli wniosek dowodowy nie spełnia wymogów formalnych organ wzywa do uzupełnienia braków terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania (art. 120)

41 Oddalenie wniosku dowodowego 1. przeprowadzenie dowodu jest niedopuszczalne np. wniosek o przesłuchanie duchownego co do faktów, o których dowiedział się przy spowiedzi (art. 178 pkt. 2 k.p.k.) 2. okoliczność, która ma być udowodniona nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia strona chce dowodzić okoliczności, które niewątpliwie nie maja i nie będą miały znaczenia przy rozstrzyganiu danej kwestii ani dla ustalenia sprawstwa czy winy 3. okoliczność, która ma być udowodniona jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy wcześniej przyjęto za udowodnioną tezę wskazaną we wniosku dowodowym Ważne! Art k.p.k. nie można oddalić wniosku dowodowego na tej podstawie, że dotychczasowe dowody wykazały przeciwieństwo tego, co wnioskodawca zamierza udowodnić. 4. dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności dowód możliwy i dopuszczalny, ale zupełnie nieprzydatny 5. dowodu nie da się przeprowadzić faktyczna niemożność przeprowadzenia dowodu albo w ogóle albo w przewidywalnym terminie (np. świadek zapadł w śpiączkę) 6. wniosek dowodowy w sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania

42 Art. 167 a art. 170 w orzecznictwie Wyrok SA w Katowicach z r., II AKa 521/11 Skoro art. 170 kpk jest przepisem o charakterze wyjątkowym w stosunku do zasady określonej w art. 167 kpk nakazującej sądowi przeprowadzanie dowodów, to do oddalenia wniosków dowodowych stron może dojść tylko i wyłącznie wówczas gdy spełniona jest, któraś z przesłanek wymienionych w art. 170 kpk. Brak podstawy prawnej wymienionej w art. 170 kpk oznacza tym samym konieczność i obowiązek przeprowadzenia dowodu.

43 Zakaz antycypacji dowodu Wyrok SA w Katowicach z r., II AKa328/12 Sumaryczne potraktowanie wszystkich wniosków dowodowych, a jednocześnie stwierdzenie, iż "zgromadzony materiał dowodowy jest kompletny i wystarczający do podjęcia przez Sąd merytorycznej decyzji w sprawie, a wykonywanie dalszych czynności nie wpłynie na stanowisko Sądu co do oceny zgromadzonego materiału dowodowego, a jedynie prowadzić będzie do nieuzasadnionej przewlekłości" jest wyrazem naruszenia przez Sąd normy przepisu art k.p.k. Oddalając wnioski, a zwłaszcza tak uzasadniając swoją decyzję, sąd jeszcze przed zakończeniem postępowania dowodowego i przed wyrokowaniem daje odpowiedni wyraz swojemu przekonaniu o winie oskarżonego, opartej na dotychczas przeprowadzonych dowodach. Tymczasem Sąd ani nie wykazał, by dany dowód nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, ani też nie wskazał, dlaczego przeprowadzenie wnioskowanych dowodów będzie w sposób istotny prowadzić do przewlekłości postępowania.

44 Nieprzydatność dowodu Wyrok SA w Gdańsku r., II AKa 363/14 Skoro wniosek obrońcy o dopuszczenie dowodu z ekspertyzy wariograficznej złożony został na zaawansowanym etapie postępowania sądowego, po dokładnym zapoznaniu się przez oskarżonego z aktami sprawy, to zgodzić się należy z Sądem Okręgowym, iż powyższy dowód utracił już swą wartość poznawczą. Wobec tego wniosek obrońcy w tym przedmiocie został trafnie oddalony na podstawie art pkt 3 k.p.k. Wyrok SA w Lublinie z r., II AKa 72/10 Nie może być powodem oddalenia wniosku to, że osoby, o przesłuchanie których oskarżony wnosi, nie przyznały się, będąc oskarżonymi, do dokonania zarzucanego im czynów. Takie stwierdzenie a priori dezawuuje zgłoszone dowody, z naruszeniem zasady bezstronności wyraża ich przedwczesną ocenę. Brak jest powodów dla oddalenia wniosku o przesłuchanie w charakterze świadków osób oskarżonych w innej sprawie, także wtedy gdy sprawa oskarżonego i osób wzywanych w charakterze świadków była wszczęta w wyniku jednego aktu oskarżenia.

45 W sposób oczywisty zmierza do przedłużenia postępowania Wyrok SA we Wrocławiu z r., II AKa 141/16 Składanie wniosków dowodowych w końcowej fazie postępowania dowodowego nie jest wprawdzie wykluczone przez procedurę karną, ale postąpienie takie musi być oceniane także przez pryzmat przepisu art pkt 5 k.p.k. Jeżeli zaś analiza zgłoszonego wniosku dowodowego w zestawieniu z całokształtem okoliczności faktycznych, a w szczególności faktyczną możliwością złożenia tego wniosku na wcześniejszym etapie postępowania bez szkody dla realizowanej linii obrony, doprowadzi do jednoznacznego stwierdzenia, że celem takiego wniosku było li tylko przedłużenie postępowania karnego, to zastosowanie normy art pkt 5 k.p.k. będzie nie tylko uzasadnione, ale konieczne. Wyrok SA we Wrocławiu z r., II AKa 271/15 Organ procesowy może uznać, że żądanie przeprowadzenia dowodu niewątpliwie zmierza do przedłużenia postępowania nie tylko w sytuacji, gdy zostało złożone w końcowej fazie procesu, ale i na wcześniejszym etapie ponieważ art pkt 5 k.p.k. nie zawiera w tej mierze ograniczeń. Wyrok SA w Lublinie z r., II AKa 72/10 Oddalenie wniosku dowodowego na podstawie art pkt 5 k.p.k. jest w zasadzie niemożliwe w sytuacji, gdy wniosek dowodowy ma istotne znaczenie dla ustalenia prawdy materialnej. Zasada szybkości postępowania nie może być realizowana z uszczerbkiem dla prawidłowych ustaleń faktycznych.

46 Oddalenie a odrzucenie wniosku dowodowego Oddalenie wniosku dowodowego Odrzucenie* wniosku dowodowego organ zapoznał się z wnioskiem i z przyczyn wskazanych w art k.p.k. nie uwzględnił wniosku ocena merytoryczna wniosku wniosek nie spełnia obligatoryjnych warunków formalnych z art i k.p.k. i strona nie uzupełniła tych braków w sposób wskazany w art. 120 k.p.k. wniosek może być merytorycznie zasadny, ale i tak nie zostanie uwzględniony Uznanie wniosku dowodowego bezskuteczny powodu niezachowania warunków formalnych za z

47 Obowiązek rozpoznania wniosków dowodowych Postanowienie SA w Białymstoku z r., II AKz 60/14 Niewydanie postanowienia co do wniosku dowodowego nie przesądza jednak automatycznie o zasadności środka odwoławczego opartego na tej podstawie, jeśli zostanie w sposób właściwy wykazane, że wniosek dowodowy nie mógł zostać uwzględniony i podlegał oddaleniu, to uchybienie formalne polegające na niewydaniu stosownego postanowienia nie powinno decydować o zasadności środka odwoławczego opartego li tylko na braku postanowienia co do złożonego wniosku dowodowego.

48 Obowiązek rozpoznania wniosków dowodowych Wyrok SN z r., III KK 232/15 Rażącym błędem prawnym była nieudolna próba, podjęta przez Sąd ad quem, wyinterpretowania tego, że ewidentne uchybienie Sądu a quo, polegające na nierozpoznaniu wniosku dowodowego, w istocie rzeczy nie jest uchybieniem (k. 36 in fine - k. 37 uzasadnienia). Przede wszystkim całkowicie niezrozumiałe jest stwierdzenie, że Sąd ten nie rozpoznał tego wniosku tylko "formalnie", tak jakby można było wyróżnić jakieś inne rodzaje odniesienia się do złożonego wniosku dowodowego. Krótko rzecz ujmując - złożony wniosek dowodowy albo jest rozpoznany, albo nie następuje jego rozpoznanie. Każdy wniosek dowodowy wymaga rozpoznania, a w konsekwencji każde nierozpoznanie wniosku dowodowego jest uchybieniem procesowym. Zdecydowanie nie można zaakceptować poglądu Sądu ad quem, że "skoro Sąd I instancji nie odniósł się do wniosku dowodowego obrońcy K. B. a jednocześnie nie dokonał żądanych w nim czynności, to w sposób dorozumiany należy przyjąć, że Sąd nie uwzględnił tego wniosku".. Przepisy Kodeksu postępowania karnego nie przewidują oddalania wniosków dowodowych w sposób "dorozumiany" i nie bez istotnych powodów wprowadzają precyzyjny rygor procedowania w związku ze złożonym wnioskiem dowodowym. Oddalenie wniosku dowodowego następuje w formie postanowienia (art k.p.k.), a orzeczenia nie można wydać w sposób dorozumiany. Oddalenie to może nastąpić jedynie w oparciu o jedną z podstaw ustawowych, określonych w art pkt 1-5 k.p.k., a nader oryginalny sposób oddalania wniosków dowodowych, który skłonny jest aprobować Sąd Apelacyjny, uniemożliwia ustalenie, która z podstaw ustawowych miałaby w realiach konkretnej sprawy uzasadniać takie postąpienie

49 Wprowadzanie dowodów do procesu z urzędu Art. 167 należy interpretować przy uwzględnieniu zasad dominujących na danym etapie postępowania karnego, roli organów procesowych i funkcji stadium procesu. W postępowaniu przygotowawczym dominujące znaczenie ma zasada inkwizycyjności i działania z urzędu, a organ procesowy (prokurator lub Policja) dąży do realizacji celów z art. 2 1 oraz art. 297 regułą będzie inicjatywa dowodowa organów procesowych, przy subsydiarnej inicjatywie stron postępowania przygotowawczego (podejrzanego i pokrzywdzonego) inicjatywa dowodowa stron jest przejawem kontradyktoryjności postępowania przygotowawczego i gwarancją realizacji prawa do obrony pozwala na pełniejsze zbadanie okoliczności faktycznych przez organ procesowy W postępowaniu sądowym dominuje zasada kontradyktoryjności, a sąd powinien być bezstronnym arbitrem rozstrzygającym spór między oskarżeniem a obroną. Inicjatywa dowodowa sądu ma na celu zagwarantowanie realizacji zasady prawdy materialnej. Sąd nie może wyręczać stron postępowania w prowadzeniu za nie postępowania dowodowego. regułą powinno być przeprowadzanie dowodów na wniosek stron, a wyjątkiem dopuszczenie dowodów przez sąd z urzędu

50 Inicjatywa dowodowa sądu w orzecznictwie Wyrok SA w Warszawie z r., II AKa 37/16 W wypadku gdy strona nie składa stosownych wniosków dowodowych, nie można oczekiwać od sądu, że będzie on realizował funkcję śledczą przez poszukiwanie dowodów w procesie udowadniania sprawstwa i winy oskarżonego. Powinność sądu, wynikająca z art. 167 k.p.k., powstaje tylko wtedy, gdy dokonanie prawidłowych ustaleń faktycznych uzależnione jest od przeprowadzenia dowodu, o którym sąd powziął informację. Wyrok SA we Wrocławiu z r., II AKa 12/16 Wprawdzie sąd ma obowiązek dochodzenia do prawdy obiektywnej także w sytuacji, gdy strony nie wnioskują o przeprowadzenie nowych dowodów, ale obowiązek ten powstaje dopiero, gdy dokonując oceny dowodów, uzna, że materiał dowodowy jest niepełny i nasuwa wątpliwości co do stanu faktycznego sprawy, więc powinien być uzupełniony. Sąd powinien dopuszczać dowody bez wniosków stron tylko wtedy, gdy grozi oczywista niesprawiedliwość wyroku. Wyrok SA w Krakowie z r., II AKa 209/15 Zarzucając sądowi, że nie szukał dowodów, apelujący pomija, że nie tylko sąd, ale i strony mają obowiązek respektować zasady procesowe, a w omawianym wypadku apelujący niewątpliwie naruszył zasadę lojalności uczestników procesu i prawdy materialnej. Sąd ma obowiązek inicjatywy dowodowej, gdy stwierdzi, że uzyskane dowody są niepełne i nasuwają wątpliwości co do stanu faktycznego albo gdy grozi rażąca niesprawiedliwość wyroku. Rzeczą sądów nie jest poszukiwanie dowodów ale weryfikacja tych, które zgłoszą strony zgodnie z zasadą kontradyktoryjności procesu, obowiązującą również pod rządem ustawy procesowej sprzed nowelizacji.

51 Rodzaje czynności dowodowych Poszukiwawcze poszukiwanie źródeł dowodu, np.: zatrzymanie rzeczy przeszukanie kontrola i utrwalanie rozmów wydanie korespondencji i przesyłek Ujawniające wydobycie ze źródła dowodowego środka dowodowego, np.: przesłuchanie okazanie opinia biegłego oględziny i otwarcie zwłok Kontrolujące potwierdzenie (sprawdzenie) wiarygodności wcześniej pozyskanego dowodu konfrontacja odczytanie protokołów zeznań/wyjaśnień (art. 389 i 391)

ZAJĘCIA NR 8: DOWODY ZAGADNIENIA PODSTAWOWE I SYSTEMOWE

ZAJĘCIA NR 8: DOWODY ZAGADNIENIA PODSTAWOWE I SYSTEMOWE Postępowanie karne SSP ZAJĘCIA NR 8: DOWODY ZAGADNIENIA PODSTAWOWE I SYSTEMOWE mgr Błażej Boch Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Prawo dowodowe

Bardziej szczegółowo

Podstawy procesu karnego

Podstawy procesu karnego Podstawy procesu karnego ZAJĘCIA NR 6: PRAWO DOWODOWE. CZĘŚĆ I mgr Błażej Boch Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Prawo dowodowe Prawo dowodowe

Bardziej szczegółowo

Dowody -zagadnienia wstępne- Mgr Paulina Ogorzałek

Dowody -zagadnienia wstępne- Mgr Paulina Ogorzałek Dowody -zagadnienia wstępne- Mgr Paulina Ogorzałek Prawo dowodowe = ogół norm regulujących zbieranie, utrwalanie i wykorzystywanie dowodów w procesie (S. Waltoś, Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2016,

Bardziej szczegółowo

Postępowanie karne. Cje. Dowody. Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski

Postępowanie karne. Cje. Dowody. Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Postępowanie karne Cje Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Pojęcia podstawowe żadne zdarzenie nie przemija bez echa, bez pozostawienia

Bardziej szczegółowo

Studia Stacjonarne Prawa Zagadnienia egzaminacyjne z postępowania karnego

Studia Stacjonarne Prawa Zagadnienia egzaminacyjne z postępowania karnego Prof. dr hab. Jerzy Skorupka Studia Stacjonarne Prawa Zagadnienia egzaminacyjne z postępowania karnego 1. Aksjologia procesu karnego 2. Istota procesu karnego 3. Cele procesu karnego 4. Przedmiot procesu

Bardziej szczegółowo

Studia Stacjonarne Prawa Zagadnienia egzaminacyjne z postępowania karnego

Studia Stacjonarne Prawa Zagadnienia egzaminacyjne z postępowania karnego Prof. dr hab. Jerzy Skorupka Studia Stacjonarne Prawa Zagadnienia egzaminacyjne z postępowania karnego 1. Aksjologia procesu karnego 2. Istota procesu karnego 3. Cele procesu karnego 4. Przedmiot procesu

Bardziej szczegółowo

Studia Stacjonarne Administracji Podstawy procesu karnego. Lista zagadnień na kolokwium zaliczeniowe

Studia Stacjonarne Administracji Podstawy procesu karnego. Lista zagadnień na kolokwium zaliczeniowe Studia Stacjonarne Administracji Podstawy procesu karnego Lista zagadnień na kolokwium zaliczeniowe I. Zagadnienia wstępne (prezentacja nr 1). 1. Pojęcie i przedmiot procesu karnego (slajdy 10-11). 2.

Bardziej szczegółowo

Postępowanie karne. Cje. Dowody. Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski

Postępowanie karne. Cje. Dowody. Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Postępowanie karne Cje Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Pojęcia podstawowe żadne zdarzenie nie przemija bez echa, bez pozostawienia

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca) Sygn. akt V KK 86/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 października 2013 r. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)

Bardziej szczegółowo

Postępowanie karne SSP III, gr. 3 harmonogram zajęć, semestr zimowy

Postępowanie karne SSP III, gr. 3 harmonogram zajęć, semestr zimowy mgr Błażej Boch Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Postępowanie karne SSP III, gr. 3 harmonogram zajęć, semestr zimowy Poniższy harmonogram zajęć

Bardziej szczegółowo

Czynności operacyjno-rozpoznawcze. Dorota Czerwińska Katedra Postępowania karnego

Czynności operacyjno-rozpoznawcze. Dorota Czerwińska Katedra Postępowania karnego Czynności operacyjno-rozpoznawcze Dorota Czerwińska Katedra Postępowania karnego Pojęcie czynności operacyjno-rozpoznawczych Czynności służbowe policji (art. 14 ustawy o policji): Czynności operacyjno-rozpoznawcze

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Wykaz skrótów Wykaz literatury powoływanej zapisem skrótowym Od Autorów Wprowadzenie...

Spis treści. Wykaz skrótów Wykaz literatury powoływanej zapisem skrótowym Od Autorów Wprowadzenie... Spis treści Spis treści Wykaz skrótów........................................................... 11 Wykaz literatury powoływanej zapisem skrótowym.......................... 15 Od Autorów..............................................................

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Przedmowa... XIII Wykaz skrótów... XVII Wykaz literatury... XXI

Spis treści. Przedmowa... XIII Wykaz skrótów... XVII Wykaz literatury... XXI Przedmowa... XIII Wykaz skrótów... XVII Wykaz literatury... XXI Część I. Dowody komentarz do części ogólnej KPK z orzecznictwem... 1 Rozdział 1. Wyjaśnienia oskarżonego... 7 1. Oskarżony jako źródło dowodowe...

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Prezes SN Lech Paprzycki

POSTANOWIENIE. Prezes SN Lech Paprzycki Sygn. akt III KK 42/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 sierpnia 2015 r. Prezes SN Lech Paprzycki w sprawie J. K. skazanego z art.280 1 k.k. w zw. z art. 64 1 k.k. po rozpoznaniu w Izbie

Bardziej szczegółowo

POSTĘPOWANIE ODWOŁAWCZE

POSTĘPOWANIE ODWOŁAWCZE POSTĘPOWANIE ODWOŁAWCZE Uzupełnij tabelę: SYSTEM ŚRODKÓW ZASKARŻENIA Kategoria środków zaskarżenia Poszczególne środki zaskarżenia w KPK Cechy charakterystyczne Uzupełnij tabelę: FORMALNA KONTROLA ŚRODKA

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz Sygn. akt V KK 71/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 maja 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 11 maja 2016 r.,

Bardziej szczegółowo

Zasady postępowania dowodowego. Maciej Gołębiewski

Zasady postępowania dowodowego. Maciej Gołębiewski dowodowego Maciej Gołębiewski Plan prezentacji Rodzaje środków dowodowych Zasady postępowania dowodowego Zasada prawdy materialnej Celem postępowania jest ustalenie tej prawdy, oparcie rozstrzygnięcia

Bardziej szczegółowo

Postępowanie karne. Cje. Postępowanie przygotowawcze II

Postępowanie karne. Cje. Postępowanie przygotowawcze II Postępowanie karne Cje I Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Uprawnienia stron postępowania przygotowawczego 1) uprawnienia

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik Sygn. akt II KK 366/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 grudnia 2015 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 grudnia

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia egzaminacyjne z przedmiotu Polskie postępowanie karne. Rok akademicki 2010/2011. 1. Przedmiot a podstawa faktyczna procesu karnego.

Zagadnienia egzaminacyjne z przedmiotu Polskie postępowanie karne. Rok akademicki 2010/2011. 1. Przedmiot a podstawa faktyczna procesu karnego. Dr hab. Hanna Paluszkiewicz Zagadnienia egzaminacyjne z przedmiotu Polskie postępowanie karne Rok akademicki 2010/2011 1. Przedmiot a podstawa faktyczna procesu karnego. 2. Cele procesu karnego. 3. Proces

Bardziej szczegółowo

Wybór orzecznictwa dotyczącego opinii biegłych w postępowaniu karnym, oceny i kwestionowania opinii.

Wybór orzecznictwa dotyczącego opinii biegłych w postępowaniu karnym, oceny i kwestionowania opinii. Wybór orzecznictwa dotyczącego opinii biegłych w postępowaniu karnym, oceny i kwestionowania opinii. Kodeks postępowania karnego Art. 201. Jeżeli opinia jest niepełna lub niejasna albo gdy zachodzi sprzeczność

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz Sygn. akt II KK 291/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 listopada 2013 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 15 listopada

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 274/14. Dnia 24 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 274/14. Dnia 24 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej Sygn. akt IV KK 274/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 września 2014 r. SSN Roman Sądej na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 24 września 2014 r.,

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 88/17. Dnia 20 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 88/17. Dnia 20 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik Sygn. akt II KK 88/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 kwietnia 2017 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 20 kwietnia

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 289/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 289/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej Sygn. akt V KK 289/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 listopada 2014 r. SSN Roman Sądej na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 listopada 2014r.,

Bardziej szczegółowo

NOWY MODEL POSTĘPOWANIA KARNEGO od inkwizycyjności do kontradyktoryjności

NOWY MODEL POSTĘPOWANIA KARNEGO od inkwizycyjności do kontradyktoryjności NOWY MODEL POSTĘPOWANIA KARNEGO od inkwizycyjności do kontradyktoryjności Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne" (art. 2 2 kpk) NOWY MODEL POSTĘPOWANIA KARNEGO

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Przedmowa... Wykaz skrótów...

Spis treści. Przedmowa... Wykaz skrótów... Spis treści Przedmowa... Wykaz skrótów... V XV Rozdział I. Zagadnienia wstępne... 1 1. Wprowadzenie... 1 2. Definicja procesu karnego... 7 3. Funkcje procesu karnego... 9 4. Cele procesu karnego... 10

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr 17: Środki przymusu i postępowanie przygotowawcze rozwiązywanie kazusów

Zajęcia nr 17: Środki przymusu i postępowanie przygotowawcze rozwiązywanie kazusów Zajęcia nr 17: Środki przymusu i postępowanie przygotowawcze rozwiązywanie kazusów mgr Błażej Boch Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Kazus nr 1

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Wprowadzenie. Wykaz skrótów

Spis treści. Wprowadzenie. Wykaz skrótów Spis treści Wprowadzenie Wykaz skrótów Rozdział I. Zagadnienia wstępne ő 1. Wprowadzenie ő 2. Definicja procesu karnego ő 3. Funkcje procesu karnego ő 4. Cele procesu karnego ő 5. Przedmiot procesu karnego

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) Sygn. akt IV KK 209/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 października 2012 r. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Małgorzata Gierszon

Bardziej szczegółowo

Wiesław Juchacz Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 r., II KK 318. Studia z zakresu nauk prawnoustrojowych. Miscellanea 5,

Wiesław Juchacz Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 r., II KK 318. Studia z zakresu nauk prawnoustrojowych. Miscellanea 5, Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 r., II KK 318 Studia z zakresu nauk prawnoustrojowych. Miscellanea 5, 251-254 2015 A. GLOSY Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015r.,

Bardziej szczegółowo

WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11

WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11 WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11 Treść art. 244 k.k., zawierającego komplet znamion określonego w tym przepisie czynu, m.in. polegającego na niezastosowaniu się do orzeczonego przez sąd zakazu

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka Sygn. akt V KO 56/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 września 2016 r. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka w sprawie D. M. skazanego

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Gradzik

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Gradzik Sygn. akt V KK 82/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 września 2015 r. SSN Henryk Gradzik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 10 września 2015

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Piotr Hofmański (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Piotr Hofmański (sprawozdawca) Sygn. akt III KK 84/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 września 2013 r. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Piotr Hofmański (sprawozdawca)

Bardziej szczegółowo

WYROK Z DNIA 13 CZERWCA 2002 R. V KKN 125/00

WYROK Z DNIA 13 CZERWCA 2002 R. V KKN 125/00 WYROK Z DNIA 13 CZERWCA 2002 R. V KKN 125/00 W postępowaniu o odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne tymczasowe aresztowanie przy dokonywaniu ustaleń, czy istnieją przesłanki do uznania aresztowania

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca) Sygn. akt V KK 240/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 października 2013 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski

Bardziej szczegółowo

WYROK Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. II KKN 199/98

WYROK Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. II KKN 199/98 WYROK Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. II KKN 199/98 Jeżeli sąd przyjmuje, że popełniono przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, to niezależnie od rodzaju skargi i wyrażonej w niej prawnej oceny czynu,

Bardziej szczegółowo

1. Pokrzywdzony w postępowaniu przygotowawczym jest stroną uprawnioną do. działania we własnym imieniu i zgodnie z własnym interesem (art kpk).

1. Pokrzywdzony w postępowaniu przygotowawczym jest stroną uprawnioną do. działania we własnym imieniu i zgodnie z własnym interesem (art kpk). 1 Podstawowe prawa pokrzywdzonego: 1. Pokrzywdzony w postępowaniu przygotowawczym jest stroną uprawnioną do działania we własnym imieniu i zgodnie z własnym interesem (art. 299 1 kpk). 2. Jeżeli pokrzywdzonym

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 312/16. Dnia 19 października 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 312/16. Dnia 19 października 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy Sygn. akt IV KK 312/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 października 2016 r. SSN Józef Dołhy na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 października 2016r.,

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) Sygn. akt V KO 50/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 28 stycznia 2015 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) w sprawie A. B. skazanego

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz Sygn. akt IV KK 354/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 listopada 2015 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 24 listopada

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 259/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 259/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Eugeniusz Wildowicz Sygn. akt V KK 259/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 listopada 2014 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 r. sprawy

Bardziej szczegółowo

Cje. Tryby ścigania przestępstw Zasada legalizmu Zasada prawdy materialnej i kontradyktoryjności. Postępowanie karne

Cje. Tryby ścigania przestępstw Zasada legalizmu Zasada prawdy materialnej i kontradyktoryjności. Postępowanie karne Postępowanie karne Cje Zasada legalizmu Zasada prawdy materialnej i kontradyktoryjności Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE Sygn. akt III KK 116/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 maja 2014 r. SSN Józef Dołhy na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 22 maja 2014 r., sprawy:

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Przedmowa... Wykaz skrótów...

Spis treści. Przedmowa... Wykaz skrótów... Spis treści Przedmowa... Wykaz skrótów... V XV Rozdział I. Zagadnienia wstępne... 1 1. Wprowadzenie... 1 2. Definicja procesu karnego... 8 3. Funkcje procesu karnego... 10 4. Cele procesu karnego... 11

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE Z DNIA 11 GRUDNIA 2002 R. V KK 135/02

POSTANOWIENIE Z DNIA 11 GRUDNIA 2002 R. V KK 135/02 POSTANOWIENIE Z DNIA 11 GRUDNIA 2002 R. V KK 135/02 Sędzia, który wydał postanowienie kończące postępowanie w sprawie, a następnie, w wyniku uwzględnienia w trybie art. 463 1 k.p.k. zażalenia wniesionego

Bardziej szczegółowo

PRAWO DO RZETELNEGO PROCESU SĄDOWEGO Łukasz Lasek, Helsińska Fundacja Praw Człowieka

PRAWO DO RZETELNEGO PROCESU SĄDOWEGO Łukasz Lasek, Helsińska Fundacja Praw Człowieka PRAWO DO RZETELNEGO PROCESU SĄDOWEGO Łukasz Lasek, Helsińska Fundacja Praw Człowieka Prawo do rzetelnego procesu jest fundamentalnym prawem każdej osoby w demokratycznym państwie prawa. Pod tą zwięzłą

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 29/15. Dnia 18 lutego 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Włodzimierz Wróbel

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 29/15. Dnia 18 lutego 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Włodzimierz Wróbel Sygn. akt II KK 29/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 lutego 2015 r. SSN Włodzimierz Wróbel po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 lutego 2015 r., na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k.

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Wykaz skrótów... Wstęp... XVII

Spis treści. Wykaz skrótów... Wstęp... XVII Wykaz skrótów... XIII Wstęp... XVII Rozdział I. Zagadnienia wstępne... 1 1. Definicja procesu karnego... 1 2. Funkcje procesu karnego... 2 3. Cele procesu karnego... 2 4. Przedmiot procesu karnego... 7

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki. Protokolant Danuta Bratkrajc

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki. Protokolant Danuta Bratkrajc Sygn. akt IV KK 337/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 2 lutego 2016 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki Protokolant Danuta

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz Sygn. akt IV KK 8/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 marca 2017 r. SSN Wiesław Kozielewicz po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 30 marca 2017 r. sprawy R.P. skazanego z art. 252 3 k.k.

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Czajkowski

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Czajkowski Sygn. akt V KK 446/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 maja 2015 r. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras Sygn. akt II KK 297/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 listopada 2014 r. SSN Jarosław Matras na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 7 listopada 2014

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) Sygn. akt IV KS 6/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 marca 2018 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca)

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka Sygn. akt III KK 423/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 marca 2014 r. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Andrzej

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 305/14. Dnia 8 października 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Szewczyk

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 305/14. Dnia 8 października 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Szewczyk Sygn. akt III KK 305/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 października 2014 r. SSN Józef Szewczyk na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 8 października

Bardziej szczegółowo

Wykaz skrótów Nota od autora Dział I. Uczestnicy postępowania karnego

Wykaz skrótów Nota od autora Dział I. Uczestnicy postępowania karnego Wykaz skrótów... 9 Nota od autora... 17 Dział I. Uczestnicy postępowania karnego Rozdział 1. Strony... 19 1.1. Zagadnienia ogólne... 19 Rozdział 2. Oskarżyciel publiczny... 30 2.1. Prokurator... 30 2.2.

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska Sygn. akt V KK 298/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 lutego 2017 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Barbara

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Sygn. akt V KK 79/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 lutego 2019 r. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz Sygn. akt V KK 84/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 czerwca 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 15 czerwca 2016

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada 2013 r.,

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada 2013 r., Sygn. akt III KK 217/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 listopada 2013 r. SSN Michał Laskowski na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz

POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz Sygn. akt II KK 269/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 26 października 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 26 października

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz Sygn. akt IV KK 462/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 stycznia 2017 r. SSN Wiesław Kozielewicz po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 5 stycznia 2017 r. sprawy L. K. skazanego z art. 56 1

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 237/17. Dnia 29 czerwca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 237/17. Dnia 29 czerwca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej Sygn. akt III KK 237/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 czerwca 2017 r. SSN Roman Sądej na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 29 czerwca 2017 r.,

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 33/19. Dnia 22 maja 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 33/19. Dnia 22 maja 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie: Sygn. akt I CZ 33/19 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 maja 2019 r. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Grzegorz Misiurek SSN Kazimierz Zawada w sprawie ze skargi W.

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz Sygn. akt V KK 491/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 stycznia 2018 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 16 stycznia

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik SSN Romualda Spyt (sprawozdawca) Sygn. akt III PZ 11/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 lutego 2015 r. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik SSN Romualda Spyt (sprawozdawca) w sprawie z powództwa A. K. przeciwko

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz Sygn. akt V KK 336/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 grudnia 2014 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 16 grudnia

Bardziej szczegółowo

Uchwała z dnia 17 czerwca 2005 r., III CZP 26/05

Uchwała z dnia 17 czerwca 2005 r., III CZP 26/05 Uchwała z dnia 17 czerwca 2005 r., III CZP 26/05 Sędzia SN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca) Sędzia SN Tadeusz Domińczyk Sędzia SN Zbigniew Strus Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa syndyka

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz

POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz Sygn. akt IV KK 155/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 3 lipca 2015 r. SSN Wiesław Kozielewicz po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 3 lipca 2015 r. sprawy A. S. skazanego z art. 55 ust. 3

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc Sygn. akt IV KK 213/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 października 2012 r. SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Krzysztof Cesarz SSA del. do SN

Bardziej szczegółowo

WYROK Z DNIA 5 MARCA 2002 R. III KKN 329/99

WYROK Z DNIA 5 MARCA 2002 R. III KKN 329/99 WYROK Z DNIA 5 MARCA 2002 R. III KKN 329/99 W procesie karnym stan psychiczny oskarżonego ma znaczenie dopiero przy ustaleniu, że dopuścił się on czynu zabronionego. Żaden przepis prawa nie zwalnia sądu

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 343/15. Dnia 19 listopada 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 343/15. Dnia 19 listopada 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej Sygn. akt IV KK 343/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 listopada 2015 r. SSN Roman Sądej na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 listopada 2015r.,

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc Sygn. akt IV KK 248/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 marca 2013 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz SSA del. do SN Dorota Wróblewska

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski

POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski Sygn. akt II KK 232/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 września 2016 r. SSN Michał Laskowski po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 września 2016 r. na posiedzeniu w trybie art. 535 3

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Grabowska

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Grabowska Sygn. akt IV KK 59/19 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 marca 2019 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek SSN

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Jarosław Matras

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Jarosław Matras Sygn. akt II KK 218/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 sierpnia 2014 r. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Jarosław Matras

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) Sygn. akt V KK 252/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 listopada 2014 r. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik Sygn. akt II KK 354/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 grudnia 2013 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 grudnia 2013

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz Sygn. akt II KK 20/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 lutego 2015 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 lutego 2015

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik Sygn. akt II KK 157/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 lipca 2014 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 9 lipca 2014 r.,

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł : 1. oddalić wniosek; 2. kosztami sądowymi postępowania o wznowienie obciążyć skazaną. Sygn.

POSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł : 1. oddalić wniosek; 2. kosztami sądowymi postępowania o wznowienie obciążyć skazaną. Sygn. Sygn. akt III KO 45/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 lipca 2014 r. SSN Michał Laskowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski SSN Andrzej Ryński na posiedzeniu w dniu

Bardziej szczegółowo

PRAWO KARNE PROCESOWE CZĘŚĆ OGÓLNA. Przedmowa Przedmowa do trzeciego wydania Wykaz skrótów Wykaz podstawowej literatury

PRAWO KARNE PROCESOWE CZĘŚĆ OGÓLNA. Przedmowa Przedmowa do trzeciego wydania Wykaz skrótów Wykaz podstawowej literatury PRAWO KARNE PROCESOWE CZĘŚĆ OGÓLNA Przedmowa Przedmowa do trzeciego wydania Wykaz skrótów Wykaz podstawowej literatury Rozdział I. Pojęcia podstawowe 1.Proces karny I. Pojęcie procesu karnego II. Cele

Bardziej szczegółowo

P O S T A N O W I E N I E

P O S T A N O W I E N I E Sygn. akt III KO 114/11 P O S T A N O W I E N I E Dnia 23 lutego 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Tomasz Grzegorczyk SSN Jarosław Matras w sprawie

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Maria Szulc (sprawozdawca) Sygn. akt III CZ 31/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 września 2016 r. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Maria Szulc (sprawozdawca) w sprawie z powództwa

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE Z DNIA 26 STYCZNIA 2007 R. I KZP 35/06

POSTANOWIENIE Z DNIA 26 STYCZNIA 2007 R. I KZP 35/06 POSTANOWIENIE Z DNIA 26 STYCZNIA 2007 R. I KZP 35/06 Brak postanowienia sądu o zleceniu przesłuchania świadka anonimowego przez sędziego wyznaczonego ze składu (art. 184 3 k.p.k.) stanowi rażące naruszenie

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik Sygn. akt II KK 316/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 17 grudnia 2014 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 17 grudnia 2014

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz. Protokolant Katarzyna Wojnicka

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz. Protokolant Katarzyna Wojnicka Sygn. akt SNO 28/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy - Sąd Dyscyplinarny w składzie: Dnia 28 maja 2015 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras Sygn. akt V KK 505/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 lutego 2018 r. SSN Jarosław Matras na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 20 lutego 2018 r.

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras

POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras Sygn. akt V KK 106/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 czerwca 2016 r. SSN Jarosław Matras w sprawie R. Ś. skazanego z art. 200 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i inne po rozpoznaniu w Izbie

Bardziej szczegółowo

WYROK Z DNIA 26 KWIETNIA 2012 R. II KK 268/11

WYROK Z DNIA 26 KWIETNIA 2012 R. II KK 268/11 WYROK Z DNIA 26 KWIETNIA 2012 R. II KK 268/11 Pasierbowi przysługuje prawo odmowy składnia zeznań. Przysługujące powinowatemu prawo odmowy zeznań nie dezaktualizuje się na skutek ustania małżeństwa jego

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz Sygn. akt III KK 53/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 31 marca 2016 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 31 marca 2016

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE Z DNIA 17 CZERWCA 2003 R. II KK 90/03

POSTANOWIENIE Z DNIA 17 CZERWCA 2003 R. II KK 90/03 POSTANOWIENIE Z DNIA 17 CZERWCA 2003 R. II KK 90/03 Przewidziana w polskim porządku prawnym ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (jedn. tekst: Dz. U. z 2002 r. Nr

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik

POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik Sygn. akt II KK 351/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 grudnia 2013 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 grudnia 2013

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka

POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka Sygn. akt II KK 235/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 września 2013 r. SSN Andrzej Stępka na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 27 września 2013

Bardziej szczegółowo

P O S T A N O W I E N I E

P O S T A N O W I E N I E Sygn. akt V KK 415/11 Sąd Najwyższy w składzie: P O S T A N O W I E N I E Dnia 19 stycznia 2012 r. SSN Tomasz Grzegorczyk w sprawie K. S. skazanego z art. 258 1 k.k. oraz art. 55 ust. 3 i art. 56 ust.

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sygn. akt: WA 13/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 kwietnia 2014 r. SSN Jan Bogdan Rychlicki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Marian Buliński SSN Marek Pietruszyński

Bardziej szczegółowo

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz Sygn. akt V KK 285/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 stycznia 2015 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 21 stycznia

Bardziej szczegółowo

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Roman Sądej

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Roman Sądej Sygn. akt II KK 19/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 lutego 2013 r. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Roman Sądej

Bardziej szczegółowo