13. Międzynarodowa Wystawa Architektury La Biennale di Venezia Common Ground. Wystawa w Pawilonie Polonia

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "13. Międzynarodowa Wystawa Architektury La Biennale di Venezia Common Ground. Wystawa w Pawilonie Polonia"

Julian Górski
8 lat temu
Przeglądów:

1 13. Międzynarodowa Wystawa Architektury La Biennale di Venezia Common Ground Wystawa w Pawilonie Polonia KURATOR GENERALNY David Chipperfield Wenecja, Dni prasowe Udział Polski w 13. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji finansuje Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej ORGANIZATOR WYSTAWY W PAWILONIE POLSKIM Zachęta Narodowa Galeria Sztuki

Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji finansuje Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

2 KOMISARZ PAWILONU POLSKIEGO KURATOR ARTYSTKA WSPÓŁPRACA/ASYSTENT KOMISARZA REŻYSER DŹWIĘKU AKUSTYK WNĘTRZ REDAKTORZY KATALOGU TOWARZYSZĄCEGO WYSTAWIE OPRACOWANIE GRAFICZNE DRUKÓW Hanna Wróblewska Michał Libera Katarzyna Krakowiak Joanna Waśko Ralf Meinz Andrzej Kłosak Lidia Klein, Michał Libera Tymek Borowski, Kuba Maria Mazurkiewicz (czosnekstudio.com)

DRUKÓW Hanna Wróblewska Michał Libera Katarzyna Krakowiak Joanna Waśko Ralf Meinz

3 * Każda architektura jest zjawiskiem dźwiękowym stanowi środowisko rozprzestrzeniania się dźwięku, wzmacnia pewne jego właściwości kosztem innych, ale także pochłania dźwięk, filtruje go i przekazuje dalej. W dyskretny i niewidzialny sposób organizuje tym samym nasze życie społeczne. Perspektywa dźwiękowa pozwala mówić o tym procesie inaczej niż w kategoriach oddzielania i wydzielania przestrzeni społecznych. Ściany, podłogi, systemy wentylacji, ocieplania czy kanalizacji wszystkie one stanowią raczej systemy łączenia i przekształcania relacji międzyludzkich niż ich separowania. Ciągle słyszymy innych i jesteśmy dla nich słyszalni często pomimo, a czasem także wbrew własnej woli. Z punktu widzenia teorii architektury obietnica zagwarantowania przestrzeni intymnej jest więc w rzeczywistości ambiwalentnym uczestnictwem w intymności, które odnajdujemy w takich praktykach jak nasłuchiwanie, podsłuchiwanie czy inne procedury słuchania przez architekturę. Tym właśnie praktykom, a zatem i funkcji architektury w wyznaczaniu tytułowego wspólnego gruntu na poziomie dźwiękowym, poświęcony jest projekt Katarzyny Krakowiak. Przygotowana przez nią rzeźba dźwiękowa przedstawi architekturę jako pierwotny system słuchania (za) nas wytwarzający, przenoszący i zniekształcający dźwięki. We współpracy z sąsiadującymi pawilonami (Egipt, Serbia, Wenecja, Rumunia) wzmocnione zostaną dźwięki docierające stamtąd do Pawilonu Polonia. Na podstawie szczegółowych pomiarów powstanie instalacja podkreślająca właściwości akustyczne polskiego pawilonu. Dźwięk będzie wykorzystany do zmapowania błędów akustycznych budynku, a także spotęgowania wrażeń psychoakustycznych towarzyszących jego zwiedzaniu. Wreszcie, zbadane oraz nagłośnione zostaną wibracje wytwarzane przez budynek. W Pawilonie Polonia będzie więc słyszalne drżenie całego budynku i jego instalacji wentylacyjnych, a także odgłosy codziennych czynności wykonywanych przez naszych sąsiadów. Poprzez mikrointerwencje architektoniczne ukazane zostaną konsekwencje decyzji architektów dla doświadczania przestrzeni w wymiarze zarówno fizycznym, jak i społecznym. Projekt Katarzyny Krakowiak wpisuje się w trwający od kilkunastu lat renesans zainteresowania dźwiękiem. Dzięki swej ulotności, niewidzialności i nieuchwytności, a także za sprawą swego intymnego i fizycznego charakteru staje się on doskonałą metaforą współczesności przepełnionej lękiem i jednocześnie kompulsywną potrzebą kontaktu z innymi ludźmi. Projekt Making the walls quake as if they were dilating with the secret knowledge of great powers jest próbą ukazania znaczenia architektury w definiowaniu tak rozumianego wspólnego gruntu. * tytuł wystawy zaczerpnięty z powieści Dombey i Syn Charlesa Dickensa. Iżby ściany drżały, pęczniejąc skrywaną wiedzą o wielkiej mocy (tłum. M. Libera).

Perspektywa dźwiękowa pozwala mówić o tym procesie inaczej niż w kategoriach oddzielania i wydzielania przestrzeni społecznych.

4 Katarzyna Krakowiak ur. 1980, artystka zajmująca się rzeźbą i architekturą przy użyciu wielu mediów komunikacyjnych, przede wszystkim dźwięku. W roku 2006 otrzymała dyplom w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu w Pracowni Transplantacji Rzeźby pod kierunkiem Mirosława Bałki, którego asystentką była w latach Do jej najważniejszych wystaw należą Who Owns the Air? w Galerii Foksal (Warszawa, 2011), Game and Theory w South London Gallery (Londyn, 2009). Jej prace prezentowane były na wystawach zbiorowych m.in. w KUMU Museum w Tallinie (2011) i HMKV w Dortmundzie (2011). W 2007 roku odbyła staż w Architecture Foundation w Londynie. Od 2011 jest zatrudniona w Pracowni Projektowania Wnętrz Miejskich (Wydział Architektury Wnętrz) w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (współpracuje z Jackiem Dominiczakiem). W ramach cyklu Ekspektatywa (Fundacja Bęc Zmiana, 2010) we współpracy z Krzysztofem Gutfrańskim opracowała i opublikowała instrukcję, jak zbudować własne Słuchawy. Michał Libera ur. 1979, socjolog, producent, kurator i krytyk muzyczny. Współzałożyciel fundacji 4.99, organizator koncertów, warsztatów i prób m.in. Playback Play, plain. music, The Song Is You. Współproducent serii płyt poświęconych Studiu Eksperymentalnemu Polskiego Radia w wydawnictwie Bôłt Records, a także serii płyt konceptualno-popowych Populista. Współpracuje z Zachętą Narodową Galerią Sztuki, CSW Zamkiem Ujazdowskim, Muzeum Narodowym w Warszawie (Królikarnia). W latach prowadził autorskie audycje na temat muzyki współczesnej w Polskim Radiu (Program II). Od roku 2010 redaktor serii muzycznej w wydawnictwie słowo/obraz terytoria. Eseje krytyczne publikował m.in. w pismach Glissando, Res Publica, Kultura Współczesna, Recykling Idei ; ich zbiór przygotowywany przez wydawnictwo Krytyki Politycznej ukaże się w roku 2012.

Do jej najważniejszych wystaw należą Who Owns the Air? w Galerii Foksal (Warszawa, 2011), Game and Theory w South London Gallery (Londyn, 2009). Jej prace prezentowane były na wystawach zbiorowych m.

5 KONTAKT DLA PRASY AKREDYTACJE PRASOWE BIURO PRASOWE W WENECJI ADRES ORGANIZATORA WYSTAWY W PAWILONIE POLONIA ZDJĘCIA PRASOWE PATRONI MEDIALNI Olga Gawerska press@zacheta.art.pl/ rzecznik@zacheta.art.pl Joanna Waśko j.wasko@zacheta.art.pl (zgłoszenia do ) formularz akredytacyjny: architecture.html La Biennale di Venezia Architecture Press Offce Ca Giustinian San Marco, 1364/a Venezia Italy tel fax archpress@labiennale.org infoarchitettura@labiennale.org Zachęta Narodowa Galeria Sztuki pl. Małachowskiego Warszawa tel fax ftp.zacheta.art.pl użytkownik prasa hasło wystawa teczka Wenecja 2012 Architektura-murator, Gazeta Wyborcza, Polskie Radio, The Warsaw Voice, Stolica, PANI, artinfo.pl

html La Biennale di Venezia Architecture Press Offce Ca Giustinian San Marco, 1364/a 30124 Venezia Italy tel. +39 041 5218 849 fax +39 041 5218 812 archpress@labiennale.

6 Symulacja rozchodzenia się fal dźwiękowych, 2012, model akustyczny, opracowanie: Andrzej Kłosak Katarzyna Krakowiak Symulacja rozchodzenia się fal dźwiękowych (rzut poziomy), 2012, model akustyczny, opracowanie: Andrzej Kłosak Katarzyna Krakowiak

Symulacja rozchodzenia się fal dźwiękowych (rzut poziomy),

Podobne dokumenty

5 LAT. instytutarchitektury.org FUNDACJI INSTYTUT ARCHITEKTURY

5 LAT. instytutarchitektury.org FUNDACJI INSTYTUT ARCHITEKTURY 5 LAT instytutarchitektury.org FUNDACJI INSTYTUT ARCHITEKTURY 5 DZIAŁALNOŚĆ LAT FUNDACJI INSTYTUT ARCHITEKTURY 56 WYSTAW 11 12 WYDAWNICTW PROJEKTY EDUKACYJNE WARSZTATY WYKŁADY SPACERY ARCHITEKTONICZNE