Wychowanek podpisał kontrakt

Transkrypt

1 Wychowanek podpisał kontrakt Wychowanek Stowarzyszenia Sportu Młodzieżowego Wisła Płock Marcin Mielczarski podpisał swój pierwszy profesjonalny kontrakt z płocki klubem. Umowa będzie obowiązywać do końca sezonu 2018/19. Jesienią 19-letni lewy obrońca wystąpił w 13 spotkaniach (942 minuty) drugiego zespołu Nafciarzy, w których zanotował 1 asystę. Na czwartoligowych boiskach pozostawiał po sobie dobre wrażenie i był jedną wyróżniających się postaci w drużynie Artura Serockiego. To nie umknęło uwadze sztabu szkoleniowego pierwszej Wisły i po zimowej przerwie Mielczarskiego oraz jego kolegę z rezerw Dawida Kieplina postanowiono zaprosić na treningi z jedynką Obaj młodzi wychowankowie znaleźli się później w 24-osobowej kadrze na pierwszy obóz przygotowawczy w Cetniewie i nieoficjalnie zadebiutowali w Wiśle w sparingu z Drutex-Bytovią Bytów. Dzisiaj zaś znajdą się wśród wybrańców, którzy polecą na drugi obóz na Cypr. Źródło i fot.: Wisła Płock Z Zagłębiem w sobotę o 15:30 Już wieczorem Nafciarze udadzą się na drugie z zimowych zgrupowań, by jak najlepiej przygotować się do pierwszego meczu wiosny ze Śląskiem Wrocław. To spotkanie rozegrane zostanie w niedzielę, 12 lutego, o godzinie 15:30. Dzisiaj Departament Logistyki Rozgrywek poinformował z kolei, kiedy Wisła Płock zmierzy się z Zagłębiem Lubin. Drugi domowy mecz po zimowej przerwie podopieczni Marcina Kaczmarka rozegrają w sobotę, 25 lutego, o godzinie 15:30, atydzień wcześniej o tej samej porze Wiślacy zagrają w Kielcach z Koroną. Zanim jednak do tego dojdzie przed płocczanami cztery sparingi na

2 Cyprze. Pierwszy z nich już 27 stycznia z bułgarskim Beroe Stara Zagora. Kolejnymi rywalami będą: czeskie FK Teplice (30 stycznia), rosyjski Spartak Moskwa 2 (2 lutego) oraz ukraińska FC Zirka Kropywnyćkyj (3 lutego). Po nich nastąpi powrót do Płocka i zacznie się ostatnia przygotowań do wiosennej inauguracji. 21. kolejka niedziela godzina 15:30 Canal+ Sport Wisła Płock Śląsk Wrocław 22. kolejka sobota godzina 15:30 Canal+ Sport Korona Kielce Wisła Płock 23. kolejka sobota godzina 15:30 Canal+ Sport Wisła Płock Zagłębie Lubin Źródło: Ekstraklasa S.A. Pierwszy test na plus W pierwszym meczu kontrolnym w 2017 roku Wisła Płock pokonała w Cetniewie Drutex Bytovię Bytów 3-1 (2-0) i tym samym zakończyła pierwszy z dwóch zimowych obozów przygotowawczych. Nafciarze prowadzenie objęli bardzo szybko, bo już w trzeciej minucie. Znać dał o sobie Piotr Wlazło, który podobnie jak w meczu 19. kolejki Lotto Ekstraklasy z Ruchem Chorzów, przelobował bramkarza rywali. Tym razem pechowcem okazał się Gerard Bieszczad. Minął ledwie kwadrans, a było już 2-0 dla drużyny Marcina Kaczmarka. Prostopadłe podanie Dimitara Ilieva wykorzystał w tej sytuacji wracający po kontuzji Damian Piotrowski. Do przerwy Wisła wygrywała więc różnicą dwóch bramek, a dziewięć minut po wznowieniu gry strzeliła kolejnego gola. Jego autorem okazał się Emil Drozdowicz, który wykorzystał dośrodkowanie Cezarego Stefańczyka. Od 75. minuty płocczanie grali z przewagą jednego zawodnika, ponieważ groźnej wyglądającej kontuzji nabawił się Bartosz Lachowicz. Tej przewagi gracze beniaminka ekstraklasy nie potrafili jednak wykorzystać, a co więcej dali się

3 zaskoczyć. Po wrzutce z rzutu rożnego Mateusz Klichowicza w polu karnym najlepiej odnalazł się Łukasz Wróbel i skierował piłkę do bramki Mateusza Kryczki. W sparingu wbrew wcześniejszym zapowiedziom nie wystąpili wszyscy zawodnicy uczestniczący w obozie w Cetniewie. Z Drutex Bytovią Bytów nie zagrali: Seweryn Kiełpin, Bartosz Kaniecki, Kamil Sylwestrzak, Jose Kante, Krystian Popiela oraz Mateusz Piątkowski. Teraz Wiślacy będą mieć dwa dni odpoczynku, ale już w poniedziałek wrócą do treningów na własnych obiektach. We wtorek zaś polecą z kolei na Cypr, gdzie rozegrają cztery kolejne spotkania. Jeden z rywali uległ zmianie, o czym pisaliśmy tutaj. Wisła Płock Drutex Bytovia Bytów 3-1 (2-0) Piotr Wlazło 3, Damian Piotrowski 17, Emil Drozdowicz 54 Łukasz Wróbel 86 Wisła Płock: 93. Wojciech Muzyk (46, 1. Mateusz Kryczka) 20. Cezary Stefańczyk (65, 97. Dawid Kieplin), 5. Bartłomiej Sielewski (46, 17. Damian Byrtek), 25. Przemysław Szymiński (46, 24. Tomislav Božić), 95. Patryk Stępiński (70, 98. Marcin Mielczarski) 10. Giorgi Merebaszwili (46, 9. Arkadiusz Reca), 21. Maksymilian Rogalski (65, 25. Przemysław Szymiński), 18. Piotr Wlazło (65, 41. Dimitar Iliev), 41. Dimityr Ilijew (46, 30. Siergiej Kriwiec), 7. Damian Piotrowski (46, 22. Dominik Kun) 19. Emil Drozdowicz. Drutex Bytovia Bytów: I połowa: 87. Gerard Bieszczad 19. Lukáš Bielák, 5. Krzysztof Bąk, 2. Marek Opałacz 25. Jakub Wilk, 23. Filip Modelski, 29. Jakub Serafin, 6. Michał Rzuchowski, 10. Jakub Bąk 28. Kamil Wacławczyk, 15. Janusz Surdykowski. II połowa: 33. Michał Szromnik 3. Łukasz Wróbel, 26. Martin Cseh, 19. Lukáš Bielák 22. Wojciech Wilczyński, 23. Filip Modelski, 20. Bartłomiej Poczobut, 16. Robert Mandrysz, 9. Alen Ploj 27. Bartosz Lachowicz, 14. Mateusz Klichowicz. Źródło: własne / Wisła Płock / Drutex Bytovia Bytów Fot. Przemysław Gawin / bytoviahpu.pl

4 Bułgarzy za Rumunów. Wisła zmienia sparingpartnera Nie rumuńska C.S. Concordia Chiajna, a bułgarska Beroe Stara Zagora będzie pierwszym rywalem Wisły Płock podczas obozu na Cyprze. Uporządkujmy informacje. 7 stycznia oficjalna strona płockiego klubu poinformowała, że podczas zgrupowania w Ajia Napa rozegra cztery mecze kontrolne kolejno z: C.S. Concordia Chiajna, FK Teplice, Spartakiem 2 Moskwa oraz FC Zirka Kropywnyćkyj. Okazało się jednak, że z tego grona wypada pierwszy z rywali, ponieważ udał się nie na Cypr, a do Turcji. 12 stycznia ukazały się zresztą informacje o tureckich sparingpartnerach Rumunów w Antalyi. Wśród nich nie było Wisły Płock, a między innymi Beroe Stara Zagora, która 22 stycznia leci na Cypr. Z jednym z przeciwników (Naftchi Baku z Azerbejdżanu) Concordia zagrała już 19 stycznia. Mecz zakończył się wynikiem 1-1. Tego samego dnia przebywający w tym samym mieście, do którego poleci Wisła Płock, Lech Poznań przekazał informację, że nie zagra z Rumunami, a właśnie z Bułgarami. Dla potwierdzenia Beroe Stara Zagora informowała o tym już 16 stycznia i jako drugiego sparingpartnera na Cyprze podawała właśnie Wisłę Płock. Dzisiaj, 20 stycznia, oficjalnie potwierdził to na Twitterze dyrektor sportowy płocczan Łukasz Masłowski. Potwierdzone Łukasz Masłowski (@Maslo1981) 20 stycznia 2017 Beroe Stara Zagora to ósma drużyna bułgarskiej ekstraklasy. Jej zawodnikiem jest znany z występów w Podbeskidziu Bielsko-Biała Japończyk Kohei Kato, którym Nafciarze interesowali się latem. Oprócz defensywnego pomocnika z kraju Kwitnącej Wiśni, jesienią w Beroe

5 występowali jeszcze Bułgar Wasił Panajotow (ex Zawisza Bydgoszcz, obecnie Stal Mielec) oraz Hiszpan Marquitos (ex Miedź Legnica i Górnik Łęczna, obecnie znów Miedź Legnica). Aktualnie do klubu z miasta Stara Zagora przymierzany jest inny gracz występujący ostatnio w Lotto Ekstraklasie. Mowa tu o wychowanku Wisły Płock Łukaszu Sekulskim (ex Korona Kielce, obecnie Jagiellonia Białystok). Żeby tego było mało dzisiaj, 20 stycznia, na półroczne wypożyczenie do Beroe udał się bułgarski skrzydłowy Cracovii Anton Karanaczkow. Źródło: Wisła Płock / C.S. Concordia Chiajna / Lech Poznań / Beroe Stara Zagora Jak jesienią grała Wisła Płock? Dwadzieścia ligowych meczów. I właściwie tylko jedno jedno ustawienie. Diament, czyli formacja króluje w Płocku od dawna, a Nafciarze poza krótkimi momentami nie zmieniają jej praktycznie wcale. Ustawienie jest jedno, ale dopracowywanie go do perfekcji, przy sprowadzaniu coraz to lepszych nowych zawodników oraz rozwoju starych, trwa już od czterech i pół sezonu. W obecnych rozgrywkach kombinacji zestawienia wyjściowej 11 wbrew pozorom było sporo, bo aż szesnaście, a powtarzały się one jedynie w kolejkach 1-2, 5-6 oraz Najdłużej na placu boju utrzymywał się skład w spotkaniach z Cracovią, Górnikiem Łęczna oraz Lechem Poznań, a więc w dwóch najgorszych meczach w rundzie w Krakowie i Poznaniu oraz podczas płockiego festiwalu nieskuteczności. Wyglądał on tak: Kiełpin Stępiński, Szymiński, Bozić, Sylwestrzak Furman, Rogalski

6 Wlazło, Iliev, Merebaszwili Kante. Poza tym piętnaście razy dochodziło do zmian. Najczęściej wymieniano jednego piłkarza (7 razy), ale często zdarzało się także dwóch (6), a poza tym również trzech (1) i czterech (1). SKŁAD Z 1 KOLEJKI: Kiełpin Stefańczyk, Szymiński, Bozić, Stępiński Furman, Rogalski Hemeha, Iliev, Reca Lebedyński. ZMIANY W 11 2 bez zmian 3 Kante za Lebedyńskiego 4 Merebaszwili za Hemehe 5 Kriwiec za Rogalskiego, Kun za Recę 6 bez zmian 7 Reca za Merebaszwilego 8 Rogalski za Kante, Merebaszwili za Recę 9 Reca za Kuna, Kante za Ilieva 10 Wlazło za Recę 11 Sylwestrzak za Stefańczyka 12 Iliev za Kriwca 13, 14 bez zmian 15 Kun za Rogalskiego, Kriwiec za Ilieva 16 Rogalski za Kriwca, Reca za Kuna 17 Stefańczyk za Sylwestrzaka, Sielewski za Szymińskiego, Kriwiec za Furmana, Iliev za Merebaszwilego 18 Furman za Ilieva 19 Sylwestrzak za Stefańczyka, Szymiński za Bozicia, Merebaszwili za Kriwca 20 Byrtek za Rogalskiego, Kriwiec za Furmana Najmłodsza 11 (średnia wieku 25,9) wyszła na mecz 7. kolejki z Koroną Kielce, a najstarsza (28,0) na spotkanie 17. serii gier z Piastem Gliwice. Oba miały miejsce w Płocku. Najmniej Polaków w 11 (6) Marcin Kaczmarek wystawił w kolejkach 5-6, czyli z Jagiellonią Białystok oraz Śląskiem Wrocław, a z największej ilości rodaków (9) trener Wisły Płock skorzystał w przedostatnim starciu przed zimową przerwą z Ruchem Chorzów. Najczęściej sztab szkoleniowy Nafciarzy desygnował jednak do gry 7 Polaków (12 razy). 8

7 w wyjściowym składzie pojawiało się pięciokrotnie. DEFENSYWA W każdym z ekstraklasowych spotkań przez pełne 90 minut grał ten sam bramkarz (Kiełpin) i jeden z bocznych obrońców (Stępiński). Oprócz nich tylko 4 zawodnikom w lidze udała się ta sztuka. Skrajnych defensorów występowało łącznie trzech, w dwóch konfiguracjach Stefańczyk Stępiński (12 razy) i Stępiński Sylwestrzak (8 razy). Która wyglądała lepiej? Statystycznie ta pierwsza, ale kto ma grać Stefańczyk czy Sylwestrzak? Już dwukrotnie szukałem na to odpowiedzi i wciąż nie znalazłem. Aż przez 16 kolejek niezmieniony pozostawał z kolei duet stoperów Szymiński Bozić. Dopiero w czterech ostatnich spotkaniach na środku obrony doszło do roszad i wypróbowane zostały jeszcze trzy (z pięciu możliwych) inne warianty: Sielewski Bozić, Szymiński Sielewski, Byrtek Sielewski. Wszędzie Dino, wszędzie stracone bramki. Z Chorwatem u boku dwie z Legią, z Szyminem trzy z Ruchem, z Byrtkiem jedna z Jagą. Czyste konto w debiucie i parze z Boziciem. Ani razu w parze nie zagrali Szymiński z Byrtkiem oraz Byrtek z Boziciem. Oczywiście dlatego, że były gracz Chrobrego Głogów praktycznie w ogóle nie grał, co w niedalekiej przyszłości może się zmienić. 5 kombinacji zestawienia defensywy: kolejki prawy środkowi lewy ile razy (brak oznacza x1) 1-10 Stefańczyk Szymiński, Bozić Stępiński x Stępiński Szymiński, Bozić Sylwestrzak x Stefańczyk Sielewski, Bozić Stępiński x2 19 Stępiński Szymiński, Sielewski Sylwestrzak 20 Stępiński Byrtek, Sielewski Sylwestrzak OFENSYWA Najwięcej zmian, a co za tym idzie poszukiwań odpowiedniego zestawienia personalnego, było w pomocy. W ataku dość szybko wszystko okazało się jasne i od 3. kolejki z jednym wyjątkiem w podstawie zawsze pojawiał się Kante. W drugiej linii pewniakiem od początku do prawie, że końca był jedynie Furman, który opuścił dwa mecze z powodu

8 kartek z Piastem Gliwice oraz przez kontuzję z Jagiellonią Białystok. Kolejni pod względem minut (1000 i więcej + wyjątek) byli odpowiednio: Rogalski, Merebaszwili, Iliev, Reca, Wlazło, Kriwiec. Niby wszystko jasne, ale kombinowania było tutaj naprawdę sporo. Duży kłopot był na skrzydłach, gdzie początkowo żaden zawodnik nie dawał rady. Zmieniać zaczęło się to wraz z pojawieniem się w składzie Mereby, a później swój moment miał jeszcze Kun. Oprócz Gruzina najwięcej na boku pograł Reca oraz Wlazło. W środku partnerem Furmana najczęściej był natomiast Rogalski, lecz poza nimi na pozycjach 6/8 od pierwszej minuty występowali także Kriwiec, Wlazło i Szymiński. Dylemat pojawiał się także z obsadą 10, gdzie ostatecznie najwięcej minut uzbierał Iliev. 14 kombinacji zestawienia ofensywy: 1-2 Hemeha Furman, Iliev, Rogalski Reca x2 (z Lebedyńskim) 3 Hemeha Furman, Iliev, Rogalski Reca (z Kante) 4 Merebaszwili Furman, Iliev, Rogalski Reca 5-6 Kun Furman, Iliev, Kriwiec Merebaszwili x2 7 Kun Furman, Iliev, Kriwiec Reca 8 Kun Furman, Kriwiec, Rogalski Merebaszwili (z Ilievem) 9 Merebaszwili Furman, Kriwiec, Rogalski Reca Wlazło Furman, Kriwiec, Rogalski Merebaszwili x Wlazło Furman, Iliev, Rogalski Merebaszwili x3 15 Kun Furman, Kriwiec, Wlazło Merebaszwili 16, 19 Merebaszwili Furman, Wlazło, Rogalski Reca x2 17 Wlazło Kriwiec, Iliev, Rogalski Reca 18 Wlazło Furman, Kriwiec, Rogalski Reca 20 Merebaszwili Wlazło, Kriwiec, Szymiński Reca CZYTAJ DALEJ

9 Wisła jak Termalika. Też się utrzyma? Beniaminkowie w trzech ostatnich sezonach radzili sobie różnie, bo co klub to inna historia. To byłaby najkrótsza oraz najprostsza z właściwych odpowiedzi. W temat beniaminków można jednak zagłębić się nieco bardziej, sprawdzając więcej niż tylko podstawowe dokonania w debiutanckim sezonie po awansie z zaplecza. Przykładowo wielokrotnie da się usłyszeć, że dla beniaminków najgorszy jest ten drugi sezon, gdy już przestaną być świeżakami. Jednym wychodzi on gorzej, drugim lepiej, a niektórzy nie doczekali tak pięknych czasów. Jeśli chodzi o samych beniaminków to w ostatnich latach tych z podziałem punktów po 30. kolejkach niedawni pierwszoligowcy pokazują, że przeskok jak najbardziej jest, a drużynę na ekstraklasę warto zacząć budować już na zapleczu. Później wystarczy dać zawodnikom podwyżki, ściągnąć kilku doświadczonych ligowców/obcokrajowców i można zacząć bić się o utrzymanie, choć w ostatnich latach dwukrotnie zdarzyło się beniaminkom wylądować w europejskich pucharach, w tym raz dzięki zdobyciu Pucharu Polski.

10 Beniaminkowie w trzech ostatnich sezonach. Po 15. kolejkach Wisła Płock była na najniższym miejscu z najmniejszą ilością punktów, a po 20. seriach gier niewiele się w tym względzie zmieniło. Miejsce również jest najniższe i punktów też najmniej, tyle, że ex aequo z Górnikiem Łęczna oraz Termaliką Bruk-Bet Nieciecza. SEZON 2013/14 Beniaminkami: Zawisza Bydgoszcz i Cracovia ZAWISZA BYDGOSZCZ W sezonie 2012/13 pierwszą ligę wygrał bydgoski Zawisza. Do 25. kolejki nie było to jednak takie oczywiste, ponieważ podopieczni Jurija Szatałowa zajmowali wówczas 6. lokatę ze stratą 5 punktów do miejsca premiowanego awansem. Dodatkowo właśnie notowali serię 4 kolejnych meczów bez zwycięstwa, za co ukraiński szkoleniowiec zapłacił utratą posady. Do akcji wkroczył Ryszard Tarasiewicz i pod jego wodzą Zeta na finiszu wywalczyła 20 punktów z 24 możliwych, dzięki czemu wyprzedziła ostatecznie wszystkich. Najwięcej bramek w I lidze zdobyli : Paweł Abbott 15, Kamil Drygas 8, Daniel Mąka 7. Najwięcej minut uzbierali: Łukasz Skrzyński, Michał Masłowski, Piotr Petasz. W przynajmniej jednym spotkaniu łącznie wystąpiło: 29 zawodników, a już po awansie o jednego mniej. W dużym stopniu nie byli to jednak Ci sami piłkarze, bo nowych graczy w bydgoskim klubie pojawiło się przez cały sezon aż 13. Ale tylko formalnie. Pomijając tych grających sporadycznie zostaje 5, którzy stanowili o sile drużyny przez ponad połowę minut (cały sezon to minut, jesień 1 890, wiosna 1 440). Byli to Andre Micel, Bernardo Vasconcelos, Sebastian Dudek, Igor Lewczuk oraz Luis Carlos. Blisko minut pograł Herald Goulon, a z graczy, którzy przyszli zimą ponad 500 minut (czyli i tak mniej niż połowę 720) jeszcze Alvarinho i Jorge Kadu. Najwięcej bramek w ekstraklasie zdobyli : Masłowski 8, Vasconselos 7, Vahan Gevorgyan 6. Najwięcej minut uzbierali: Lewczuk, Wojciech Kaczmarek, Jakub Wójcicki.

11 Zawisza po 20. kolejkach był 8. z 28 punktami na koncie i tę pozycję udało się utrzymać do zakończenia rundy zasadniczej. To pozwoliło bydgoszczanom skupić się na rozgrywkach Pucharu Polski, po który ostatecznie sięgnęli, a w grupie mistrzowskiej zdobyli zaledwie 4 punkty (zwycięstwo i remis) na 21. Następny sezon okazał się już zabójczy. Po przedłużonej jesieni Zawisza miał tylko 10 punktów (średnio 0,2 na mecz!) i pukał w dno od spodu. Wiosną stratę udało się wyraźnie zmniejszyć, a w grupie spadkowej jeszcze przeskoczyć GKS Bełchatów, ale to i tak nie pomogło. Degradacja stała się faktem. Później było 5. miejsce na zapleczu, a przez konflikt właściciela z kibicami, zjazd do bydgoskiej klasy B. Na dziś jest po klubie. Ciekawostka. Udział w awansie Zawiszy do ekstraklasy 13 występami w rundzie jesiennej miał Cezary Stefańczyk. CRACOVIA Krakowianie na salony wrócili po roku niebytu. O awans nie było wcale łatwo. Na kolejkę przed końcem Cracovia była trzecia i do drugiej Termaliki Bruk-Bet Nieciecza traciła dwa oczka. W ostatniej serii gier niecieczanie pojechali do Świnoujścia na spotkanie z miejscową Flotą, która wybiła im marzenia o ekstraklasie z głowy. Porażka 1-4, mimo prowadzenia 1-0, przy zwycięstwie graczy Wojciecha Stawowego z Miedzą w Legnicy (3-1) dały Pasom szybki awans. Najwięcej bramek w I lidze zdobyli : Vladimir Boljević 15, Bartłomiej Dudzic 8, Edgar Bernhardt 5. Najwięcej minut uzbierali: Krzysztof Pilarz, Mateusz Żytko, Adam Marciniak. Do tego triumfu swoją cegiełkę dołożyło 22 zawodników, a klasę wyżej wystąpiło ich 26, w tym oficjalnie 10 nowych. Ponad połowę minut uzbierał jednak tylko Dawid Nowak, a więcej niż 1200 minut także Marcin Kuś. Z zimowych nabytków połowę czasu na boisku przekroczył wiosną tylko Giánnis Papadópoulos. Najwięcej bramek w ekstraklasie zdobyli : Nowak, Saidi Ntibazonkiza 8, Milos Kosanović 6.

12 Najwięcej minut uzbierali: Marciniak, Pilarz, Żytko. Po 2/3 sezonu zasadniczego Cracovia zdobywała średnio 1,5 punktu na mecz. Wtedy dawało to 6. miejsce, ale wiosną nie było już tak kolorowo. Pasy po dwóch 30. kolejkach byli na 9. lokacie, a cały sezon kończyli tuż nad strefą spadkową. Utrzymanie przyszło jednak bez strachu, a w kolejnych latach krakowianie robili postępy. 9. pozycja w 2014/15, później, 4. w 2015/16 i awans do europejskich pucharów. Teraz drużyna Jacka Zielińskiego miała słabszy moment i zimuje w dolnej połówce (14. miejsce), ale raczej nikt nie zakłada, że mogłaby spaść. 2014/15 Beniaminkami: GKS Bełchatów i Górnik Łęczna GKS BEŁCHATÓW Bełchatowianie tak samo jak Cracovia do krajowej elity wrócili po rocznej przerwie. Na zapleczu ekipa Kamila Kieresia szybko zaczęła rozdawać karty i już od 4. kolejki nie wypadała poza trójkę. Od 22. serii gier GKS nieprzerwanie był już w dwójce, a rzutem na taśmę po zdemolowaniu Sandecji Nowy Sącz (4-0) i bramce na 1-0 Piotra Głowackiego w meczu Stomil Olsztyn Górnik Łęczna GKS Bełchatów został najlepszą drużyną zaplecza. Najwięcej bramek w I lidze zdobyli : Michał Mak 15, Matusz Mak 5, Paweł Baranowski, Adrian Basta, Kamil Wacławczyk 4. Najwięcej minut uzbierali: Basta, Arkadiusz Malarz, Baranowski. Na boiskach pierwszej ligi pojawiło się wówczas 26 zawodników, a w ekstraklasie już 32, z czego aż 13 to nowe twarze. O obliczu drużyny przez cały sezon (3 300 minut, jesień 1 710, wiosna 1 620) decydowali Adam Mójta, Bartosz Ślusarski i Błażej Telichowski, a przez prawie minut w sumie grał Pawieł Komołow. Z wiosennych wzmocnień ważnymi postaciami byli Maciej Małkowski, Arkadiusz Piech, Damian Zbozień i na zmianę bramkarze Dariusz Trela i Emiljus Zubas. Wychodzi więc 9 nowych graczy ze znacznym udziałem w nieuratowaniu ekstraklasy. Najwięcej bramek w ekstraklasie zdobyli : Piech 11, Ślusarski 5. Najwięcej minut uzbierali: Baranowski, Michał Mak, Telichowski. Tak jak już wspomniałem, ta dość spora dostawa nowych piłkarzy nie

13 uchroniła GKS przed spadkiem, mimo, że bełchatowianie początek sezonu mieli rewelacyjny. Po rundzie jesiennej (15. kolejkach) byli tuż za podium, a później stopniowo zaczęli jechać w dół i po podziale punktów dali się wyprzedzić nawet beznadziejnemu w pierwszej części rozgrywek Zawiszy. Po jednym spadku, przyszedł drugi i teraz GKS Bełchatów jest 13. w 18-zespołowej drugiej lidze (3 poziom). Na dziś u drugiego ze spadkowiczów z sezonu 2014/15 jest więc lepiej niż w Bydgoszczy, ale i tak praktycznie jest już po klubie. GÓRNIK ŁĘCZNA Od 16. kolejki sezonu 2013/14 łęcznianie byli na miejscach premiowanych awansem. Sześć meczów później dołączył do nich GKS Bełchatów. Ta dwójka wspólnie kroczyła ku ekstraklasie i nikt nie był w stanie jej przeszkodzić. Najwięcej bramek w I lidze zdobyli : Grzegorz Bonin 9, Łukasz Zwoliński 8, Nikolajs Kozačuks, Arkadiusz Woźniak 5. Najwięcej minut uzbierali: Tomasz Nowak, Sergiusz Prusak, Maciej Szmatiuk. Z 26 graczy skorzystał Jurij Szatałow w sezonie zakończonym awansem do ekstraklasy. W niej dał z kolei zagrać 27 piłkarzom, z czego nowych było aż 13. Kluczowymi postaciami zostali Tomislav Bozić i Fedor Cernych, a ponad minut (mniej niż połowę 1 650) Shpëtim Hasani. Z wzmocnień na wiosnę najwięcej pograł Filipp Rudik (636 minut), choć do połowy tamtego okresu (810) trochę mu zabrakło. Najwięcej bramek w ekstraklasie zdobyli : Cernych 11, Bonin 6, Hasani 5. Najwięcej minut uzbierali: Nowak, Bonin, Szmatiuk. Tak czy inaczej Górnik praktycznie całe rozgrywki znajdował się w dolnych rejonach tabeli i groziło mu widmo spadku. Łęcznianie walczyli jednak do końca i to się opłaciło. Rok później historia się powtórzyła i drugie 14. miejsce z rzędu pozwoliło zostać na salonach. Po 20. kolejkach obecnych rozgrywek Zielono-Czarni znów są w ogonie ekstraklasy, z tą różnicą, że zimują w strefie spadkowej. Teraz jest więc nieco gorzej, a mówiąc potocznie: w Łęcznej jest chujowo, ale

14 stabilnie. 2015/16 Beniaminkami: Zagłębie Lubin i Termalica Bruk-Bet Nieciecza ZAGŁĘBIE LUBIN Miedziowi to trzecia z rozpatrywanych drużyn, która musiała odcierpieć swoje w pierwszoligowym czyśćcu. Zespół Piotra Stokowca wyczyszczono ze szrotu i po jesieni, w której pojawiły się kłopoty, wiosną na lubinian nie było już mocnych. Zagłębie awans wywalczyło pewnie od 23. kolejki nie schodząc z fotelu lidera. Najwięcej bramek w I lidze zdobyli : Aleksander Kwiek, Michal Papadopulos, Arkadiusz Woźniak 9, Krzysztof Piątek 8. Najwięcej minut uzbierali: Konrad Forenc, Łukasz Piątek, Dorde Cotra. Na zapleczu w barwach Zagłębia wystąpiło 28 zawodników. To o dwóch więcej niż pojawiło się później na boiskach ekstraklasy, której w sezonie 2015/16 beniaminek z Lubina był rewelacją. Nowych graczy było w tej grupie zaledwie (porównując do poprzedników) 7, z czego wiodącymi postaciami (tak jak w 13/14 (cały sezon to minut, jesień 1 890, wiosna 1 440), stali się: Krzysztof Janus i Martin Polaček z transferów letnich oraz Filip Starzyński z zimowych. Najwięcej bramek w ekstraklasie zdobyli : Papadopulos 8, Łukasz Janoszka 7, Krzysztof Piątek 6. Najwięcej minut uzbierali: Lubomir Guldan, Cotra, Aleksandar Todorovski. Mało transferów, a mimo to wystarczyło to, do tego by lubinianie wywalczyli brązowe medale. Jesienią szalał Janus, wiosną Starzyński, nieźle bronił Polaček. Do gry w ekstraklasie Zagłębie przygotowywało się jednak już przed rundą wiosenną w pierwszej lidze, gdy mocno wzmocniło obronę kontraktując Macieja Dąbrowskiego oraz Todorovskiego. Obecnie lubinianie po niewątpliwym sukcesie, jakim było trzecie miejsce w sezonie 2015/16, są nieco niżej, bo na 6. miejscu, ale wypadnięcie z ósemki raczej im nie grozi, a prowadzona polityka jest godną do naśladowania. TERMALICA BRUK-BET NIECIECZA

15 Niecieczanie wejść do elity próbowali od kliku lat. Po utrzymaniu jako beniaminek I ligi w sezonie 2011/12 przyszły czasy, w których Termalica trzykrotnie kończyła ligę w piątce (5, 3, 5). Wreszcie w 2014/15 Słoniki od początku rozgrywek aż do 22. kolejki byli liderem. Później zjechali pozycję niżej, a w kolejkach były na trzecim miejscu. Po wyjazdowej wygranej w 30. kolejce z będącą jeszcze w grze Wisłą Płock gracze Piotra Mandrysza już nie zwolnili tempa i ekstraklasa w Niecieczy stała się faktem. Najwięcej bramek w I lidze zdobyli : Emil Drozdowicz 16, Jakub Biskup 7, Dawid Plizga 5. Najwięcej minut uzbierali: Sebastian Nowak, Jakub Czerwiński, Bartosz Kopacz. Udział w awansie miało 23 zawodników, a już o utrzymanie walczyło 30, w tym połowę stanowili nowi. Trafione strzały w lato łącznie były 4 (Bartłomiej Babiarz, Wojciech Kędziora, Pavol Stano, Sebastian Ziajka), a blisko tarczy był jeszcze Martin Juhar (1 353 minuty, gdy połowa to 1 650). W zimę zaś do tej grupy na plus zapisali się Artem Putiwcew oraz Krzysztof Pilarz, a niewiele zabrakło Patrikowi Misakowi (665 minut, gdy połowa to 720). Najwięcej bramek w ekstraklasie zdobyli: Kędziora 9, Plizga, Dawid Sołdecki 4. Najwięcej minut uzbierali: Sołdecki, Mateusz Kupczak, Babiarz. Historyczny sezon w ekstraklasie poważnie zmieniona Termalica zakończyła na 13. miejscu. Może nie było to bezpieczne utrzymanie, ale najważniejsze, że się udało. Aktualnie niecieczanie mają za sobą bardzo udaną rundę, po której są tuż za podium, choć mają ujemny bilans bramkowy. Pomimo wybornego wyniku wielu narzeka na drużynę Czesława Michniewicza ze względu na preferowany styl. Niewątpliwie jednak Słoniki wciąż idą do przodu, a grupa mistrzowska w drugim sezonie na najwyższym szczeblu dla właścicieli będzie spełnieniem marzeń i mobilizacją do dalszego inwestowania w futbol. 2016/17

16 Beniaminkami: Arka Gdynia i Wisła Płock ARKA GDYNIA Pierwsza część sezonu jeszcze z potknięciami, ale od rundy rewanżowej to już marsz tylko w jednym kierunku. Od 16. kolejki gdynianie nie opuszczali drugiego stopnia podium, a w 24. wskoczyli na sam szczyt, z którego Nafciarze nie byli ich już w stanie strącić. Najwięcej bramek w I lidze zdobyli : Paweł Abbott 12, Marcus, Rafał Siemaszko 7. Najwięcej minut uzbierali: Konrad Jałocha, Marcin Warcholak, Antoni Łukasiewicz. Liczba zawodników, którzy wystąpili w przynajmniej jednym spotkaniu spotkaniu Arki w pierwszej lidze oraz w 20. kolejkach Lotto Ekstraklasy to 23. Nowych jak dotąd 7, z czego połowę minut jesienią dostali: Adam Marciniak, Dawid Sołdecki i Damian Zbozień, a koło 900 minut zakręcili się Dominik Hofbauer (750) i Dariusz Zjawiński (843). Kto i czy się sprawdził? Aby się dowiedzieć polecam zajrzeć tutaj. PO 20. KOLEJKACH Najwięcej bramek zdobyli w ekstraklasie: Marcus 7, Siemaszko 4. Najwięcej minut uzbierali: Jałocha, Łukasiewicz, Marcus. WISŁA PŁOCK Nie udało się w jednej kampanii to musiało udać się w sezonie 2015/16. Wiślacy po kiepskim początku, zaczęli opanowywać sytuację, dzięki czemu już od 7. serii gier nie opuszczali czołówki. Punktowali konsekwentnie i ostatecznie wystarczyło to do powrotu do ekstraklasy po 9 latach. Najwięcej bramek w I lidze zdobyli : Mikołaj Lebedyński 13, Arkadiusz Reca 12, Damian Piotrowski 9. Najwięcej minut uzbierali: Bartłomiej Sielewski, Przemysław Szymiński, Cezary Stefańczyk. Awans do CV mogło wpisać sobie 24 zawodników. O jak najlepszy wynik jesienią walczyło 2 graczy mniej, jednak nowych tak samo jak w Gdynii wystąpiło 7. Ponad połowę możliwych minut (900+) uzbierała

17 piątka: Tomislav Bozić, Dominik Furman, Jose Kante, Siergiej Kriwiec i Giorgi Merebaszwili. Blisko tego osiągnięcia był Kamil Sylwestrzak (758) i jedynie Witalij Hemeha okazał się totalnym nieporozumieniem. Pełne podsumowanie letnich transferów Nafciarzy znajdziecie tutaj. PO 20. KOLEJKACH Najwięcej bramek w ekstraklasie zdobyli : Kante, Merebaszwili, Piotr Wlazło 4. Najwięcej minut uzbierali: Seweryn Kiełpin, Patryk Stępiński, Szymiński. Tegoroczni beniaminkowie najprawdopodobniej nie poprzestaną na szansie dla 7 nowych zawodników. Arka na razie sprowadziła Dariusza Formellę, który był jednym z architektów awansu do Ekstraklasy (więc jest nowy, ale stary), oraz Lukę Zarandię. Raczej nie zrobiła tego po to, żeby siedzieli oni na ławce rezerwowych. Wisła Płock natomiast wreszcie przygarnęła nominalnego napastnika w osobie Mateusza Piątkowskiego, który raczej może liczyć na szansę. Gdynianie swojej dziewiątki wciąż szukają, a Nafciarze być może także jeszcze zaskoczą jakimś transferem do klubu. CZYTAJ DALEJ Cztery drużyny bez punktów w Pro Junior System. W tym Wisła Płock Pro Junior System to program wprowadzony od sezonu 2016/2017 w ekstraklasie, pierwszej i drugiej lidze, którego celem miało być promowanie i wspieranie jakości szkolenia w klubach. Trzy razy Pro: Profesjonalizm, Promocja, Produktywność. W skrócie w PJS chodzi o to,

18 żeby dawać szansę gry młodzieżowcom i wychowankom za co przewidziane są pieniądze i to wcale nie takie małe. Na pewno jest o co walczyć. Cała pula pieniężna na Pro Junior System to 10 mln zł, z czego dla klubów ekstraklasy przewidziane są 3 mln zł: w tym prawie połowa 1,4 mln zł za zajęcie pierwszego miejsca, 1 mln zł za miejsce drugie, i 600 tys. zł za trzecie.

19 Jak widać w ekstraklasie nagrodę pieniężną otrzymają trzy kluby, które w tabeli PJS uzbierają najwięcej punktów. Punkty przyznawane są za czas spędzony przez zawodników na boisku. Oczywiście muszą oni posiadać status młodzieżowca (w sezonie 2016/2017 są to Polacy urodzeni w roku 1996 i młodsi) lub/i wychowanka, czyli młodzieżowca który jest zarejestrowany w klubie, z przerwami lub nie, przez okres trzech pełnych sezonów lub przez 36 kolejnych miesięcy pomiędzy 12. rokiem życia (lub rozpoczęciem sezonu, podczas którego zawodnik kończył 12. rok życia) i 21. rokiem życia (lub końcem sezonu, podczas którego zawodnik kończył 21. rok życia). Warto przy tym dodać, że młodzieżowiec punktuje słabiej od wychowanka. Za każdą minutę spędzoną przez młodzieżowca na boiskach ligowych oraz reprezentacjach młodzieżowych klub otrzymuje 1 punkt. Dużo cenniejsze jest każde 60 sekund w seniorskiej reprezentacji 3 punkty. Wychowanek punktuje dużo wydajniej 2 punkty za minutę w lidze lub młodzieżówce i 4 za dorosłą reprezentację. Proste? Proste. Jest jednak jeszcze jeden warunek. Dany zawodnik musi rozegrać co najmniej 270 minut oraz zaliczyć przynajmniej 5 występów w rozgrywkach ligowych. Inaczej czas spędzony przez niego na boisku nie zostanie wliczony do punktacji końcowej.

20 Przykładowo: załóżmy, że Krystian Popiela wystąpi w trzech spotkaniach ekstraklasy od pierwszej do ostatniej minuty, czyli uzbiera wymagane 270 minut. Jego wynik nie będzie wtedy brany pod uwagę. Nastąpi to dopiero, gdy wystąpi jeszcze w przynajmniej dwóch spotkaniach chociażby przez sekundę. Trzeba przyznać, że inicjatywa PZPN jest przemyślana, choć w rzeczywistości kluby ją olewają. Oczywiście udział w programie PJS nie jest obowiązkiem, a jedynie dodatkiem i zachętą do stawiania na młodych/swoich. W I i II lidze jest jednak wymóg wystawiania w wyjściowej jedenastce odpowiednio jednego i dwóch młodzieżowców, dlatego też kluby z tych poziomów po prostu muszą sięgać po młodych zawodników, a co za tym idzie na pewno będą punktować w PJS. W ekstraklasie tak nie jest (czy słusznie można się spierać), dlatego też 5 z 16 klubów nawet na chwilę nie wpuściło na boisko żadnego gracza urodzonego w roku 1996 lub młodszego. W tym gronie jest niestety Wisła Płock, która oprócz tego, że nie wystawiła do gry ani jednego młodzieżowca, to do rozgrywek zgłosiła jedynie jednego zawodnika posiadającego taki status wspominanego wcześniej Popielę. Szans na grę w jedynce nie miał i ma on jednak zbyt dużych, a na wiosnę może zostać wypożyczony do 2-3 ligi. Poza Nafciarzami z młodzieżowców/wychowanków nie skorzystały jeszcze: Arka Gdynia, Górnik Łęczna i Piast Gliwice, a pozostałe dwanaście klubów łącznie dało zagrać 29 takim zawodnikom. Jak na razie oficjalnie zapunktowało jednak 9 piłkarzy z 7 klubów: Lecha (Jan Bednarek, Dawid Kownacki, Robert Gumny), Śląska (Kamil Dankowski), Wisły Kraków (Jakub Bartosz), Zagłębia (Filip Jagiełło), Lechii (Paweł Stolarski), Cracovii (Mateusz Wdowiak) i Jagiellonii (Karol Świderski). Dla porównania w tym samym czasie po polskich boiskach biegało już 133 obcokrajowców, a ten licznik na pewno na tej liczbie się nie zatrzyma. CZYTAJ DALEJ Fot. Łączy nas piłka

21 Nafciarze mają nowego napastnika! Mateusz Piątkowski został dzisiaj nowym napastnikiem Wisły Płock. Były gracz cypryjskiego APOEL Nikozja związał się z Nafciarzami kontraktem obowiązującym do 30 czerwca 2017 roku. Umowa przedłuża się jednak automatycznie o rok w momencie zapewnia sobie przez płocczan utrzymania. Blisko 32-letni zawodnik na najwyższym poziomie rozgrywkowym w Polsce zaczął grać w sezonie 2013/2014. Wcześniej długo tułał się po niższych ligach, a na dobre odpalił dopiero rok wcześniej w pierwszoligowym Dolcanie Ząbki, kiedy to w 32 meczach zdobył 13 bramek. Po najlepszym sezonie w karierze Piątkowski przeniósł się do Jagiellonii Białystok, w której przez dwa lata zagrał w 54 spotkaniach i strzelił w nich 21 goli. Z ekstraklasowej Jagi odchodził jednak w nie najlepszych okolicznościach, ponieważ nie chciał przedłużyć kontraktu. Taki ruch mimo wszystko mu się opłacił, bo dostał ofertę życia od cypryjskiego APOEL Nikozja. Na Wyspie Afrodyty sobie nie poradził, choć 14 występów i 1 bramka w First Division w minimalnym stopniu przyczyniły się do obrony mistrzowskiego tytułu. Po roku Mateusz mógł się więc pakować. Latem wśród zainteresowanych jego usługami była między innymi Wisła Płock, lecz transfer udało się dopiąć dopiero teraz, gdy stał się on wolnym zawodnikiem. Mateusz Piątkowski jeszcze dzisiaj dołączy do drużyny Marcina Kaczmarka, która po południu ruszyła w drogę na obóz do Cetniewa. Więcej o nowym napastniku beniaminka z Mazowsza przeczytacie tutaj. Źródło i fot. Wisła Płock

22 Piłkarze pojechali na pierwszy obóz W czwartek, 12 stycznia, Wisła Płock udała się na pierwszy z dwóch zimowych obozów przygotowawczych. Kadra na pierwszy obóz liczy 24 zawodników. Wśród wybranych zabrakło mających problemy zdrowotne Dominika Furmana i Ivicy Vrdoljaka oraz dwóch młodych bramkarzy rezerw, którzy rozpoczęli przygotowania z pierwszym zespołem: Klaudiusza Kurka i Bartłomieja Gradeckiego. Pojawili się za to inni wyróżniający się gracze dwójki : Marcin Mielczarski i Dawid Kieplin, a także testowany od poniedziałku 18-letni bramkarz MKS Ełk Wojciech Muzyk. Skład na pierwszy obóz: Bramkarze: Seweryn Kiełpin, Mateusz Kryczka, Bartosz Kaniecki, Wojciech Muzyk. Obrońcy: Cezary Stefańczyk, Patryk Stępiński, Kamil Sylwestrzak, Tomislav Bozić, Bartłomiej Sielewski, Przemysław Szymiński, Damian Byrtek, Marcin Mielczarski. Pomocnicy: Maksymilian Rogalski, Piotr Wlazło, Giorgi Merebaszwili, Arkadiusz Reca, Dominik Kun, Damian Piotrowski, Dimitar Iliev, Siergiej Kriwiec, Dawid Kieplin. Napastnicy: Jose Kante Martinez, Emil Drozdowicz, Krystian Popiela. W Cetniewie Nafciarze spędzą dziesięć najbliższych dni, a 20 stycznia tuż przed jego końcem rozegrają pierwszy mecz sparingowy. Ich rywalem będzie pierwszoligowa Bytovia Bytów. Źródło: Wisła Płock

23 Rezerwowi bez błysku Rok temu o tej samej porze rezerwowi Wisły Płock byli trzecimi najlepszymi w pierwszej lidze. Zapracowali na to zdobyciem dziewięciu (9) punktów w klasyfikacji kanadyjskiej, na które złożyło się pięć (5) bramek, co było wtedy czwartym wynikiem zmienników na zapleczu, oraz cztery (4) asysty, od najlepszych rezerwowych asystentów w lidze, wspólnie z tymi z Sandecji Nowy Sącz. Obecnie nie jest już tak dobrze. 20 października 2016 roku pisałem: Przez dwanaście kolejek Lotto Ekstraklasy przynajmniej jedno oczko na swoim koncie zapisało 31 rezerwowych z 15 klubów, którzy łącznie uzbierali dotychczas 38 punktów, 25 za bramki i 13 za asysty. Przy tym 22 punkty z całości padły łupem Polaków, a 16 obcokrajowców z: Brazylii (2), Słowacji (1), Hiszpanii (4), Chorwacji (2), Francji (1), Portugalii (2), Republiki Południowej Afryki (2), Bułgarii (1) oraz Czech (1). Drużynowo najlepiej wygląda sytuacja w Górniku Łęczna, w którym: punktowało najwięcej zawodników (5), rezerwowi zdobyli uzbierali najwięcej punktów w klasyfikacji kanadyjskiej (6), zmiennicy zanotowali najwięcej asyst (3). Co zmieniło się od tamtej pory? Całkiem sporo. Przede wszystkim zapunktowało prawie dwa razy więcej rezerwowych niż poprzednio (60) i udało się to zawodnikom z każdego klubu ekstraklasy. W sumie zgromadzili oni 84 punkty, 57 za bramki i 27 za asysty. Wkład Nafciarzy w ten dorobek jest niewielki. 4 punkty zdobyte przez czterech z siedemnastu graczy, którzy zaczynali mecze w pozycji siedzącej, to wszystko na co jesienią było stać zmienników z Wisły Płock. Nie byli oni jednak najgorsi w lidze.

24 Arkadiusz Reca 8 wejść z ławki (199 minut) Siergiej Kriwiec 6 wejść z ławki (177 minut) kluczowe podanie Dominik Kun 5 wejść z ławki (151 minut) wywalczony karny żółta kartka Dimitar Iliev 7 wejść z ławki (140 minut) asysta kluczowe podanie Witalij Hemeha 5 wejść z ławki (79 minut) Piotr Wlazło 5 wejść z ławki (77 minut) asysta żółta kartka Giorgi Merebaszwili 2 wejścia z ławki (77 minut) Maksymilian Rogalski 2 wejścia z ławki (56 minut) Emil Drozdowicz 6 wejść z ławki (43 minuty) Kamil Sylwestrzak 2 wejścia z ławki (38 minut) gol Jose Kante 2 wejścia z ławki (33 minuty) Damian Piotrowski 1 wejście z ławki (32 minuty) Piotr Mroziński 1 wejście z ławki (14 minut) żółta kartka Cezary Stefańczyk 1 wejście z ławki (13 minut) asysta Damian Byrtek 3 wejścia z ławki (11 minut) Przemysław Szymiński 1 wejście z ławki (5 minut) Mikołaj Lebedyński 1 wejście z ławki (4 minuty) Najwięcej razy (8) z ławki wchodził Arkadiusz Reca, który przebywał na boisku także przez najwięcej czasu (199 minut). Mimo tego nie udało mu się zdobyć ani jednej bramki, ani zanotować asysty. Ta sztuka udała się z kolei: Piotrowi Wlazło, Dimitarowi Ilievowi, Kamilowi Sylwestrzakowi oraz Cezaremu Stefańczykowi. Statystycznie najlepiej wygląda ten ostatni, który wszedł raz na 13 minut i zanotował asystę. A jak to wyglądało u innych? Jak już wcześniej pisałem punktowało 60 rezerwowych z (sprawdziłem) 264. Gdzie radzili sobie najlepiej? CZYTAJ DALEJ