Buczynowa Strażnica i Czarne Ściany mini monografia by Krzysiek Sobiecki

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Buczynowa Strażnica i Czarne Ściany mini monografia by Krzysiek Sobiecki"

Eugeniusz Stefaniak
7 lat temu
Przeglądów:

1 Buczynowa Strażnica i Czarne Ściany mini monografia by Krzysiek Sobiecki Buczynowa Strażnica (2242 m n.p.m.) to mało wyraźna turnia w długiej, północno-wschodniej grani Koziego Wierchu, oddzielona Przełączką nad Dolinką Buczynową od sąsiednich Czarnych Ścian (ok m n.p.m.). Oba masywy tworzą wyraźny i zwarty mur skalny o wysokości ok. 400 m ponad dno Dolinki Buczynowej. Ściany mają wystawę północno-wschodnią i wschodnią. Dolne partie wschodniej ściany Buczynowej Strażnicy są mocno spiętrzone i kulminują w kilku wyraźnych turniach, rozdzielonych depresjami. Skrzesane i pionowe fragmenty ściany liczą ok. 180 m wysokości. Środkowe i górne partie całego muru skalnego są bardziej połogie, a rzeźbę ścian tworzą liczne grzędy, załupy i żleby, z dużym udziałem traw, co m.in. czyni je atrakcyjnym terenem do działań w warunkach zimowych. Siatka dróg, ale i urzeźbienie ścian, dają możliwość ciekawej eksploracji całego masywu, czego przykładem są drogi biegnące w poprzek różnych formacji np. droga nr 4. Ściany, w sezonie letnim łatwo dostępne, choćby ze schroniska w Dolinie Pięciu Stawów (ok. 1 godz.), zimą są rzadziej odwiedzane, głównie z powodu dużego zagrożenia lawinowego na dojściu pod próg morenowy Dolinki Buczynowej. Mini monografia powstała w oparciu o następujące materiały źródłowe: J. Kiełkowski, Kozie Wierchy, Tatry Wysokie cz.3, 2013 r. W.H. Paryski, Tatry Wysokie, Przewodnik Taternicki A. Skłodowski, Otoczenie Dolinki Buczynowej, Taternik, 1979 r., nr 2 A. Skłodowski, M.Wołoszyński, Polskie Tatry Wysokie, Przewodnik taternicki dla początkujących, 1992 r. Ściany przedstawiono na zdjęciach w letniej i zimowej szacie. Czasy przejść podane dla poszczególnych dróg odnoszą się do warunków letnich, chyba że zaznaczono inaczej. Tam, gdzie było to możliwe, podano odnośniki do istniejących w sieci schematów czy relacji z przejść. Materiał ma charakter otwarty, tzn. będzie aktualizowany, a poprzez system komentarzy dostępny na stronie internetowej jest możliwość jego współtworzenia, do czego serdecznie zachęcam. Krzysiek Sobiecki

2 Buczynowa Strażnica i Czarne Ściany mini monografia

4 Lista dróg: 1. Buczynowa Strażnica wschodnią grzędą, trudność: III, czas: 1 1/2 godz. (??), Maria Skroczyńska, Eugeniusz Strzeboński, Ryszard Wawro, r. 2. Przełączka nad Dol.Buczynową od północnego-wschodu, droga WHP 208, trudność: II, czas: 3 godz., Jazon Blum, Witold H. Paryski, r. A. Buczynowa Strażnica od północnego-wschodu, filarem na lewo od Komina Pokutników, trudność: V, czas: 2 godz. (?), Jacek Bieriezin, Marek Grochowski, Andrzej Skłodowski, r. B. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, zacięciem na lewo od Komina Pokutników, trudność: V (miejsce V+), czas: 5 godz., Sławomir Matczak, Tadeusz Serkowski, r. C. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, płytami tuż na lewo od Komina Pokutników, Direttissima, trudność: VI, czas: 5 godz., Roman Kałuża, Michał Zieliński, r. 3. Buczynowa Strażnica od wschodu, Komin Pokutników, trudność: V, czas: 4 1/2 godz., Karol Jakubowski, Tadeusz Nowicki, r. 4. Czarne Ściany, od wschodu z Dolinki Buczynowej, w dole ukosem (tzw. rampą ) od lewej przez dolną część ściany Buczynowej Strażnicy, trudność III (do połączenia z drogą nr 10), czas. 2 1/2 godz., w górze wprost na najwyższą kulminację Czarnych Ścian, trudność (?), Witold Ostrowski, Jerzy Piotrowski, przed 1953 r. (zimą) 5. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, na prawo od Komina Pokutników, Senne Marzenie, trudność: VI-, czas: 4 godz., Jan Hobrzański, Bożena Trzopek, Łukasz Krzyżanowski, r. 6. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, filarem, trudność: V (miejsce VI-), czas: 4 godz., Zbigniew Laskowski, Wojciech Święcicki, r. 7. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, tuż na prawo od linii białego ścieku, wariant do drogi nr 10, Szaleństwo Białej Kreski, trudność: V (M5+?), czas. 5-6 godz. (zimą), Krzysiek Sobiecki (OS), Rafał Kokoszka, r. górna część drogi wyprowadzająca na wierzchołek Czarnych Ścian czeka na poprowadzenie. 8. Czarne Ściany, od wschodu, z Dolinki Buczynowej, wariant do drogi nr 12, trudność: V, czas: 3 godz., Jan Łącki, Jarosław Uszyński, r. 9. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, z Dolinki Buczynowej, wprost w linii spadku przełączki, wariant do drogi nr 10, trudność: IV+, czas: 2 1/2 godz., Maciej Bernadt, Jerzy Sawicki, r. 10. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, ukosem wielką załupą przez urwiska Czarnych Ścian, droga WHP 207, trudność: III, czas: 2 godz. (?), Witold H. Paryski, Stanisław K. Zaremba, r. 11. Żlebem Zadniej Sieczkowej Przeł., droga WHP 233, trudność II (miejsce IV), czas: 2-3 godz., Bolesław Chwaściński, Antoni Kenar, Justyn T. Wojsznis, r. 12. Czarne Ściany, środkową grzędą wschodniej ściany, trudność: IV, czas: 3 godz., Jerzy Lechowski, Zbigniew Wójcik, r. 13. Czarne Ściany, prawą częścią wschodniej ściany, trudność: V, czas: 2 godz., Leszek Dziędzielewicz i 2 tow., lato 1954 r.

5 Schematy: C. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, płytami tuż na lewo od Komina Pokutników, Direttissima, trudność: VI, czas: 5 godz., Roman Kałuża, Michał Zieliński, r., schemat pochodzi z J. Kiełkowski, Kozie Wierchy, Tatry Wysokie cz.3, 2013 r.

6 3. Buczynowa Strażnica od wschodu, Komin Pokutników, trudność: V, czas: 4 1/2 godz., Karol Jakubowski, Tadeusz Nowicki, r. Schemat pochodzi ze strony:

7 5. Buczynowa Strażnica, północno-wschodnią ścianą, na prawo od Komina Pokutników, Senne Marzenie, trudność: VI-, czas: 4 godz., Jan Hobrzański, Bożena Trzopek, Łukasz Krzyżanowski, r., schemat pochodzi ze strony

7. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, tuż na prawo od linii białego ścieku, wariant do drogi nr 10, Szaleństwo Białej Kreski, trudność: V (M5+?

8 7. Przełączka nad Dolinką Buczynową, od wschodu, tuż na prawo od linii białego ścieku, wariant do drogi nr 10, Szaleństwo Białej Kreski, trudność: V (M5+?), czas. 5-6 godz. (zimą), Krzysiek Sobiecki (OS), Rafał Kokoszka, r. górna część drogi wyprowadzająca na wierzchołek Czarnych Ścian czeka na poprowadzenie.

Podobne dokumenty

Buczynowe Turnie mini monografia by Krzysiek Sobiecki

Buczynowe Turnie mini monografia by Krzysiek Sobiecki Buczynowe Turnie to raczej zapomniany i dość rzadko odwiedzany przez taterników rejon Polskich Tatr. Dość powiedzieć, że wśród wielu wspinających się