Drodzy Przyjaciele Sercańskich Misji,

Transkrypt

1 Styczeń - marzec 2012 Rok 4 (nr 13) Drodzy Przyjaciele Sercańskich Misji, Apostolskiej działalności Kościoła nie sposób ograniczać jedynie do ewangelizacji terenów zamieszkałych przez pogan, ludzi nie znających Boga. Z drugiej strony, główna charakterystyka pogaństwa - życie bez Boga, czy życie jakby Boga nie było - staje niejako głównym rysem współczesnej Europy. Ponowna ewangelizacja naszego kontynentu staje się priorytetem w apostolskiej służbie Kościoła. Sercańscy misjonarze nie tylko głoszą Chrystusa na terenach ad gentes, lecz również wzmacniają i pobudzają wiarę na terenach ogólnie i od dawna uznanych za nawrócone, chrześcijańskie. W tegorocznych wydaniach kwartalnika MDS pragnę przedstawić i przybliżyć życie i działalność naszych polskich misjonarzy na terenach Europy Południowej i Zachodniej, w takich krajach jak Austria, Chorwacja, Słowacja, Niemcy, Szwajcaria i Francja. Rozpoczynam od Austrii, kraju, w którym jeszcze kilkanaście lat temu liczba katolików była tu porównywalna z liczbą katolików w Polsce (powyżej 90 proc.). Duszpasterską działalność rozpoczęli tu niemieccy Sercanie w 1913 r. Nie tylko laicyzacja, ale i spadek liczby powołań wpłynął na to, że Prowincja Niemiecka zaczęła odczuwać braki personalne w swych szeregach i dzieła prowadzone na terenie samych Niemiec były zagrożone brakiem kontynuacji. Zdecydowano zatem prosić o pomoc te Prowincje, które miały więcej powołań. Najbliższą i najbardziej gotową na współpracę była Polska Prowincja SCJ. Jak rozwijała się ta współpraca poczytajcie na dalszych stronach. Pamiętajmy o naszych misjonarzach i wspomagajmy ich, by nie zabrakło im zapału i serca w głoszeniu Ewangelii, wasz - ks. Michał scj SPIS TREŚCI Temat wydania Sylwetka misjonarza - ks. A. Ulaczyk Życzenia wielkanocne / List ks. Sudoła Historia misji w Austrii Wiadomości z misji Informacje dla rodziny misyjnej

2 Sylwetka misjonarza Ks. Antoni Ulaczyk Urodził się w czerwcu 1940 r. w miejscowości Bogdanki, (Białystok), jako czwarte dziecko, rolniczej rodziny Stanisławy i Bolesława. Swoją edukację rozpoczął w Bogdance, następnie kontynuował w Białymstoku. Jeszcze przed rozpoczęciem szkoły został ministrantem. W lipcu 1957 roku zgłosił się do Zgromadzenia Księży Sercanów i rozpoczął formację zakonną od postulatu, który znajdował się w Mszanie Dolnej, tam też odbył nowicjat i złożył swoją 1-szą profesję zakonną 20 października 1958 r. Studia filozoficzne odbył w Płaszowie, a teologiczne w Stadnikach. 20 X 1966 r. złożył Profesję Wieczystą w Pliszczynie, a 18 czerwca 1967 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. J. Groblickiego. Kontynuując naukę na Studium Liturgicznym w Krakowie, a potem studiując biblistykę na KUL-u, 30 maja 1972 r., otrzymał magisterium Nauk Biblijnych. W latach zajmował się duszpasterstwem młodzieży w Płaszowie oraz wykładami z Teologii Biblijnej i Archeologii w Stadnikach. W następnych latach poświęcił się pracy powołaniowej i rekolekcyjnej. 22 VI wyjechał do Wiednia, gdzie pracował do 11 marca , potem wyjechał do Jugosławii, do Slavonskiego Brodu, gdzie uczył się języka chorwackiego i pełnił obowiązki wikariusza. W czerwcu wraca do Polski i obejmuje stanowisko Magistra Kleryków i II Radnego Seminarium w Stadnikach. Obowiązki te pełni do 1980, kiedy to zostaje mianowanym Radnym Prowincjalny oraz Sekretarzem Prowincjalnym. W latach jest Mistrzem Nowicjatu i Rektorem w Stopnicy; W 1984 zostaje mianowany wikariuszem w Chmielowie. We wrześniu 1984 ponownie wyjeżdża do Austrii, gdzie pełni funkcję wikariusza w Sercańskiej parafii w Wiedniu, skąd podejmuje kolejne próby pozyskania kandydatów do Zgromadzenia z Chorwacji, co owocuje i w latach jako Mistrz nowicjuszy chorwackich, wprowadza pierwszych dwóch Chorwatów w szeregi Sercanów. Od pełni posługę wikariusza w Weiz, a od proboszcza w Wiedniu. W latach jest proboszczem w Hafmerbergu; A od proboszczem w Seeboden.

3 Życzenia na Wielkanoc Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat, tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat jest nasza wiara. (1J 5, 3) Drodzy, Przyjaciele Sercańskich Misji, W naszym ludzkim sercu przechowujemy wiele spraw i zdarzeń, które w taki czy innych sposób stały się naszym udziałem. Nie zawsze są one miłe i piękne czy przyjemne. Zdarzają się również i te, o których chcielibyśmy zapomnieć. Jednakże ich skutki tkwią w nas i - choć już to uczyniły - nadal nas ranią i sprawiają ból. Po śmierci swego Mistrza, Apostołowie pragnęli o tym zapomnieć, uciec od tego, co bolało. Dlatego, wpierw zamknęli się - nie tylko z obawy przed przeciwnikami, a potem rzucili się w wir życiowych wydarzeń, które były ich udziałem jeszcze przed spotkaniem z Mistrzem z Nazaretu. Potrzeba było niedowierzającego Tomasza, ażeby dotknąć rany i rozbudzić w sobie na nowo i miłość i wiarę, w Tego, który potrafi pokonać wszystko, nie zbrojnie, lecz swoją nieskończoną miłością, którą ukochał świat : wszystko, co z miłości uczynił. Niechaj spotkanie ze Zmartwychwstałym Zwycięscą Śmierci i Szatana, i tego wszystkiego, co złe, rozpali nasze serca miłością i umacnia na codzień naszą wiarę Ks. Michał scj

4 Tajfun Sendong na Filipinach Uaktualnienie o Sendong Minęło już dwa miesiące od dnia kied y tajfun Sendong (międzynarodowa nazwa to Washi) nawiedził północne tereny Mindanao. Super-mocny tajfun wymył doszczętnie wioski i przyrzeczne dzielnice w dwóch miastach: Cagayan de Oro i Iligan, 16 i 17-go grudnia, 2011r. Wygląda na to, że gazety, radio i telewizja już zapomniały o tej wielkiej tragedii. Tajfun Sendong i Mindanao zniknęły już z medialnych doniesień. Tym krótkim artykułem chciałbym przypomnieć ludziom o tym zdarzeniu i uaktualnić wszystkich tych, co pytają o rozwój obecnej sytuacji na zalanych terenach. Wiemy już jakie są straty po tym kataklizmie. Oficjalnie mówi się o 1259 ofiarach, które utonęły w powodzi lub zostały zasypane błotną mazią spadającą z gór. Wiele już martwych ciał nie zostało znalezionych, bo zostały porwane przez wodę do morza. Tych zaginionych jest ponad 600. Często rodziny tych zaginionych nadal maja nadzieje i ciągle ich poszukują. Nie chcą pogodzić się z faktem ich śmierci. Gdy odwiedza się ośrodki tymczasowego zamieszkania, tzw. re-location center, zobaczyć można wiele zdjęć tych zaginionych z napisem: missing please help (zaginiony proszę pomóż). Tajfun zniszczył 51,757 domów i pozbawił dachu nad głową tysiące ludzi. Ci którzy przeżyli, zebrani są w Ks. Andrzej Sudoł SCJ z Filipin tzw. re-location centers. W samym Cagayan jest 38 takich centrów dla ofiar, które straciły domy i cały dobytek. Budowane one są na boiskach i w halach sportowych, na parkingach i placach przykościelnych. Większość z nich nie ma dachu. Ludzie wiec mieszkają tam pod namiotami. Takie miejsca nazywa się tent cities, namiotowe miasta. Ks. Nathan, z Archidiecezji Cagayan, mówi o 8,353 rodzinach, które mieszkają w takich centrach i czekają na przeniesienie w bezpieczne miejsca. Najważniejszą ich obecną potrzebą jest zakup ziemi i budowa domów. Zdobycie stałego i bezpiecznego miejsca zamieszkania. Staniąć na własnych nogach. Wszystkie więc nasze wysiłki i otrzymywane pieniądze dla ofiar powodzi, zostają właśnie na ten cel przeznaczane. Dużo jeszcze brakuje, a rząd nie robi wiele, aby te starania uprościć i usprawnić. Według Carla Caboraban, z Diecezjalnej Akcji Społecznej, jest kilka center gdzie nie ma już regularnych dostaw jedzenia i najważniejszych

5 Tajfun Sendong na Filipinach środków do życia dla ludzi tam mieszkających. Wygląda na to, że większość organizacji społeczno-charytatywnych, tak aktywnych na początku, zapomniało już, podobnie jak środki masowego przekazu, o tysiącach potrzebujących i ofiarach tajfunu w Cagayan de Oro. Środki i żywność nagromadzone wcześniej już się kończą. Dlatego więc piszę z przypomnieniem i z dalszą prośbą do tych, co chcą i mogą pomóc, o jakiekolwiek ofiary materialne. Proszę kontaktować sie z nami bezpośrednio tutaj do Cagayan. Wówczas przekażemy nasze namiary i numer konta bankowego. Ponad wszystko, dziękujemy tym, co już pomogli za tak chojnie okazaną pomoc, dobre słowo i solidarność z tymi, którzy ucierpieli w tej niedawnej tragedii. Sacred Heart Formation House, Aluba, Macasanding Cagayan de Oro City, Tel: ; an.sudol@gmail.com Andrzej Sudoł, scj Można również wspomagać ich poprzez nasze konto misyjne: Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego Misje Zagraniczne BANK PEKAO S.A. I Oddział w Warszawie z dopiskiem: Tajfun na Filipinach Wszystkie tak złożone ofiary zostaną przekazane ofiarom tajfunu na Filipinach.

6 Historia misji w... Austrii Początki zaangażowania Współpraca Prowincji Niemieckiej i Polskiej na terenie Austrii rozpoczęła się w 1974 roku, kiedy ks. Herbert Halama w marcu i ks. Antoni Ulaczyk w czerwcu wyjechali do Wiednia i tam zostali mianowani wikariuszami w parafii Ducha Świętego przy klasztorze Sercanów. Ta współpraca nie trwała jednak zbyt długo, bo ks. Ulaczyk już w marcu 1975 roku wyjechał do Chorwacji, a ks. Halama w sierpniu 1976 roku do Niemiec. Nową próbę... podjęto w 1984 roku. Na prośbę ks. Hansa Schaedlego wysłano ponownie ks. Ulaczyka do pomocy w Wiedniu, gdyż po śmierci ks. Henryka Boemera i przy chorobie ks. Franciszka Kuehna parafia potrzebowała wsparcia. Ksiądz Schaedle zwracał się ponownie do Prowincji Polskiej o pomoc personalną, gdyż Prowincja Niemiecka nie była w stanie przeznaczyć ludzi do pracy w Austrii, na co kolejne zarządy polskiej prowincji odpowiadały pozytywnie. W 1985 roku do Austrii przyjechał ks. Tadeusz Słonina, a w 1987 roku księża: Kościół w Hafnerberg, gdzie posługiwali Księża Sercanie Andrzej Ulbrych i Piotr Piechura. Diecezja przekazała sercanom placówkę Hafnerberg w 1987 roku. Najpierw pracował tam ks. Tadeusz Słonina, a od 1988 roku również księża Stanisław Łukasik i Lucjan Mazur. W tym roku na prośbę biskupa diecezji Graz wikariuszem w Weiz został ks. Antoni Ulaczyk. W tym okresie zmarł

7 Historia misji w... Austrii ks. Andrzej Ulbrych. W następnym roku wysłano do Austrii ks. Stanisława Rośka i ks. Kazimierza Marekwię. Sobieraj. Później dołączyli do nich ks. Władysław Mach, a po nim ks. Kazimierz Sławiński i ks. Jacek Kubica. Kolejny krok Z czasem oficjalnie otwarto klasztor w Hafnerbergu, gdzie mieszkali i obsługiwali okoliczne parafie Sercanie z Polski. W 1990 roku przybył do Austrii ks. Jerzy Siwiec i po otwarciu nowej placówki w Kirchberg am Wechsel, zaczął tam posługę z ks. Schaedlem. Ksiądz Ulaczyk został odwołany z Weiz i objął posługę proboszcza w Wiedniu. W 1991 roku przybył do Austrii ks. Józef Gaweł w roli mistrza nowicjuszy, jako że kilku kandydatów pochodzenia polskiego zgłosiło się do Zgromadzenia. W tym samym roku do Austrii zostali wysłani ks. Stanisław Leszczyński oraz ks. Andrzej Kościół w Wiedniu prowadzony przez Księży Sercanów Dom Wspólnoty Księży Sercanów w Wiedniu. Dążeniem ks. Schaedlego, który został mianowany wikariuszem biskupim do spraw zakonów męskich, było utworzenie w Austrii regionu. Początkiem tego był status tzw. wspólnoty terytorialnej w połączeniu z Chorwacją. W 1996 roku Zarząd Generalny zgodził się na utworzenie Regionu Austro-Chorwackiego (ACR). Przełożonym regionalnym został mianowany ks. Kazimierz Sławiński. W 1997 roku sercanie otrzymali parafię w Wiedniu Strebersdorf, gdzie przeszli ks. Antoni Ulaczyk i ks. Andrzej Frosztęga, który w tym właśnie roku został przeznaczony do pracy w Austrii. Ostatnimi polskimi współbraćmi wysłanymi do tego kraju są ks. Sławo-

8 Historia misji w... Austrii Ks. K. Dudek odwiedzający naszych austryjackich współbraci, od prawej: Ks. Lucjan Mazur, Ks. Władysław Mach Obecnie Spośród wymienionych, posługę w Austrii pełni 6 Polaków, którzy mieszkają w klasztorach w Wiedniu i Seeboden. Niektórzy wrócili do Polski, jeden zmarł, inni zaś przeszli do diecezji. Przełożonym regionalnym jest obecnie ks. Stanisław Leszczyński, będący równocześnie przełożonym naszej wiedeńskiej wspólnoty. Sercanie pracujący w Austrii prowadzą różną działalność apostolską i duszpasterską. Na szczególną uwagę zasługuje koordynacja Rodzin Serca Jezusowego oraz Stowarzyszenia Wynagrodzicieli. Wspólnota wiedeńska wydaje również czasopismo o zasięgu ogólnokrajowym "Życie w Pełni". Życzymy im wszystkim, aby ich apostolskie wysiłki zaowocowały rodzimymi powołaniami sercańskimi. mir Czulak (2000 rok), ks. Krzysztof Cinal (2001). Poprzez wszystkie te latach posługi w Austrii przewinęło się aż 14 polskich Sercanów, i każdy z nich taki czy inny sposób przyczynił się do zaznaczenia Sercańskie obecności i charyzmatu na terenie tegoż kraju. Ks. Antoni Ulaczyk i ks. Sławomir Czulak duszpasterzujący w Seeboden

9 Wiadomości z misji... AFRYKA Kongo W drugiej połowie stycznia Prowincję kongijską wizytował sam O. Generał. Kraj jest ogromny, warunki do podróżowania nie najlepsze, zatem jest to spory wysiłek, by odwiedzić wszystkie wspólnoty Sercańskie rozrzucone po tym terytorium. Jeden z naszych polskich Kongijczyków, misjonarz ks. Paweł Słowik, przybył do Polski na swoje wakacje. W ramach swego wypoczynku, który potrwa do maja, odwiedzi również Klinikę Tropikalną w Gdyni, gdzie dokona rutynowego przeglądu swego zdrowia. Życzymy mu miłego i zdrowego pobytu na ojczystej ziemi, w gronie rodziny i przyjaciół. AZJA Filipiny W dniu 14 marca br., Członkowie Dystryktu Filipińskiego przeżywać będą swoją wielką chwilę. Po latach ciężkiej i wytężonej pracy zostali docenieni i decyzją O. Generała oraz Jego Rady stają się Regionem. W strukturach Zgromadzenia jest to podniesienie rangi i znaczenia tego terytorium misyjnego. Pierwszym przełożonym Regionalnym zostaje nasz polski Sercanin, ks. Franciszek Pupkowski. Inny nasz misjonarz, ks. Szymon Bendowski (pierwotnie w Indiach) stał się członkiem nowego Regionu Filipińskiego. Zachęcam do zapoznania się z listem ks. Andrzeja Sudoła z Filipin, ukazującego obecna sytuację w tym kraju, który w grudniu ubiegłego roku został nawiedzony przez super-tajfun. Zamieszczam go na wkładce, gdyż chciałem wam przekazać całość jego listu. AZJA Indonezja Nasi dwaj misjonarze z Indonezji, ks. Tadeusz Latoń, który już od dłuższego czasu nie był w Polsce, oraz ks. Andrzej Łukasik, obchodzą w kwietniu tego roku piękny jubileusz 50-lecia święceń kapłańskich. Obejmijmy ich swoją pamięcią modlitewną, prosząc Boga o zdrowie oraz dalsze siły w głoszeniu Chrystusowej Ewangelii. O innych jubileuszach naszych misjonarzy napiszę w kolejnych wydaniach. EUROPA-Francja W nowym Zarządzie Prowincji Eurofrankofońskiej zasiadł nasz polski Sercanin, były misjonarz z Kamerunu, ks. Stanisław Wawro. A inni dwaj nasi misjonarze, ks. Franciszek Kuchta (pierwotnie Kongo), oraz ks. Władysław Jadowski (wpierw Kongo, potem Mołdawia) stali się członkami tejże Prowincji. EUROPA-Polska Serdeczne podziękowania kieruję do wszystkich naszych dobroczyńców wspierających swą modlitwą i ofiarami naszych misjonarzy na różnych kontynentach. W dniu 26 marca odprawię Mszę św. w intencjach wszystkich rodzin naszych misjonarzy oraz poniższych osób: - p. Bendowski z Poznania, - p. Jeszka z Wrocławia, - p. Łangowski z Miastka, - p. Skawroń z Pasłęka, - p. Szczepańska z Bytomia. Serdeczne Bóg zapłać.

10 Informacje dla rodziny misyjnej Intencje modlitewne na 2012 rok Rok 2012 dedykujemy wszystkim tym, którzy posługują Ewangelii na terenie Europy Południowej i Zachodniej: od Austrii, Chorwacji, Słowacji, poprzez Niemcy, Szwajcarię po Francję. Na tych terenach misjonarze nasi zajmują się re-ewangelizacją tamtejszych mieszkańców. Jest jednak kilku, którzy Pomoc dla misjonarzy pracowali na tych terenach i Pan już ich wezwał do siebie. Naszą modlitewną pa- Misjonarzy wspomagamy na trzech poziomięcią ogarniamy również członków na- mach poprzez: szych rodzin, którzy już odeszli do Pana 1) modlitwę, w okresie ostatniego roku. 2) ofiary duchowe, 3) wsparcie materialne. Panie, otaczaj swoją Miłością wszystkich tych, których powołałeś Kto chciałby wspomóc naszych misjonarzy do służby Ewangelii na kontynencie materialnie może to uczynić poprzez nasze misyjne konto: europejskim. Zgromadzenie Księży Najświętszego SerChcemy pamiętać o... ca Jezusowego Misje Zagraniczne Ks. Herbert Halama zmarł 23 I 2005, BANK PEKAO S.A. I Oddział w WarszaPforzheim (Niemcy) wie Ks. Stefan Kierpiec zmarł 14 VI 1988, Stopnica, Polska; Ks. Stanisław Łukasik zmarł 09 I 2010, Pliszczyn, Polska; Ks. Józef Nawieśniak zmarł 08 II 2003, Warszawa, Polska; Ks. Andrzej Ulbrych zmarł 14 IX 1988, Wiedeń, Austria; Program spotkań na 2012 rok Stadniki maja Kluczbork.. 01 lipca Pliszczyn lipca Olsztyn lipca Kraków-Płaszów września Rozpoczynamy jak w poprzednich latach: przyjazd modlitwa za chorych i zmarłych misjonarzy i krewnych Msza św obiad spotkanie przy kawie rozjazd (w zależności od dyspozycji czasowej). Spotkania rodzin misjonarzy Spotkania naszych misyjnych rodzin to doskonała okazja do: wzajemnego poznania się, lepszego zaznajomienia się z problematyką misyjną, spotkania tych, którzy głoszą Ewangelię w krajach misyjnych. Jest to także okazja do aktywnego włączenia się w dzieło ewangelizacji poprzez wspólną modlitwę i uczestnictwo w Eucharystii. Zapraszamy wszystkich członków rodzin naszych misjonarzy, jak również naszych dobroczyńców i przyjaciół sercańskich misji. Dane adresowe: Sekretariat Misji Zagranicznych ul. Łowicka 46, Warszawa tel.: / misje@scj.pl