5. Hipoteza chrześcijańska o niebiańskich przestrzeniach ponadtrówymiarowych

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "5. Hipoteza chrześcijańska o niebiańskich przestrzeniach ponadtrówymiarowych"

Feliks Kubicki
8 lat temu
Przeglądów:

1 25 5. Hipoteza chrześcijańska o niebiańskich przestrzeniach ponadtrówymiarowych Platon twierdzi, że Bóg nieustannie geometryzuje Plutarch. Ostatni rozdział niniejszej pracy jest szczególnie adresowany do tych internautów, którzy poszukują elementów stycznych dwóch porządków; porządku nauki i porządku wiary w osobowego Boga. Hipoteza o przestrzeniach niebiańskich nie jest dowodem istnienia Boga, ma ona służyć umocnieniu wiary w Niego i do tego umocnienia niech będzie włączona zdolność internatuty do myślenia kategoriami nauk ścisłych. Postawmy podstawowe dla tej hipotezy pytanie o realnym istnieniu niebiańskich przestrzeni ponadtrówymiarowych jako rzeczywistości odmiennej od Kosmosu godnego podziwu, w którym żyjemy. Jednym z elementów tej rzeczwistości w formie matematycznej jest przestrzeń E 5 wprowadzona przez A. Einsteina dla równań czasoprzestrzeni i równań pola grawitacyjnego materii kosmicznej. Rozwiązaniem równań pola dokonanym przez Friedmanna jest równanie hiperpowierzchni kuli w przestrzeni E 4. Postawmy pytanie pomocnicze czy przestrzeń E 4 jest tylko pojęciem abstrakcyjnym, służącym do obliczenia teoretycznego zakrzywienia Kosmosu, a nie realną rzeczywistością? Gdyby tak było to poza Kosmosem byłaby niepojęta NICOŚĆ z jej destrukcyjnym oddziaływaniem na ludzki sposób myślenia i zachowania z cechami NIHILIZMU teoretycznego i praktycznego.

2 26 Przyjmując założenie o realnym istnieniu przestrzeni E 4 nie tylko nie redukujemy rzeczywistości jedynie do Kosmosu z jego prawami ale stajemy się bogatsi duchowo nie rezygnując z trzeźwego myślenia. Niebiańska przestrzeń E 4 jest pełna życia osobowego i światłości. Nie ma w niej materii kosmicznej i można przyjąć, że jest to hiperpłaszczyzna Euklidesa w przestrzeni E 5, również wypełnionej życiem osobowym i światłością. Przestrzeń E 5 jest hiperpłaszczyną w przestrzeni E 6 itd. Niebiańskie byty osobowe mają dusze, a ich ciała utworzone są z ożywionej hipermaterii. Byty te mogą wnikać w nasz Kosmos i opuszczać go, podczas gdy nasza materia jest uwięziona w jego przestrzeni. Oparciem tej hipotezy niech będzie ewangeliczne zdarzenie Przemienienia Pana Jezusa na wysokiej górze w obecności wybranych uczniów; Piotra, Jakuba i Jana. Zdarzenie to zostało odnotowane przez Św. Mateusza (Mt, 17, 1-4) A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim, a także przez Św. Łukasza (Łk 9, 29-36) oraz Św. Marka (Mk 9, 1-8). Ewangeliści opisują ukazanie się obok przemienionej postaci Jezusa, dwóch mężów Mojżesza i Eliasza, którzy rozmawiali z Nim o Jego odejściu (śmierci) w Jerozolimie. Wybrani uczniowie byli naocznymi świadkami tego zdarzenia, które zakończyło się zniknięciem Mojżesza i Eliasza i kiedy widzieli już samego Jezusa. John Houghton chrześcijanin i naukowiec meteorolog w swojej książce pt. Poszukiwanie Boga czy nauka może pomóc? pisze między

3 27 innymi o piątym wymiarze po wymiarze czasu i trzech wymiarach Kosmosu, nazywając go wymiarem duchowym, czyli niebiańskim. Bóg osobowy może przebywać poza czasem i każdą przestrzenią. Zanim Bóg stworzył Czas, Niebo i Kosmos już istniał. Może On przebywać i działać w czasie i przestrzeni Kosmosu. Kiedy ukazał się Mojżeszowi w płonącym krzewie, którego ogień nie spalał (Wj 3) zrozumiał on, że Bóg przebywa w płonącym krzewie. W przestrzeniach niebiańskich jest większa swoboda, geometryczna również, od tej jaką mamy w Kosmosie. Im wyższy wymiar przestrzeni niebiańskiej tym wyższy stopień doskonałości u ich mieszkańców Archaniołów, Aniołów i Świętych. Pierwszy stopień tej doskonałości rozpoczyna się w przestrzeni E 4. Chrystus dając świadectwo o Janie Chrzcicielu powiedział:... Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on... (Mt, 11, 11), uznając jego najwyższą godność wśród Proroków. W niebiańskich przestrzeniach przebywa nadal 3-wymiarowe, Uwielbione Ciało Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, ponieważ jako Bóg nie podlega ograniczeniu wymiarem przestrzeni. Pusty Grób Jezusa Chrystusa jest wynikiem jego hipotetycznego opuszczenia przestrzeni 3-wymiarowej naszego Kosmosu i przejściem do przestrzeni E 4. Żadne miejsce we Wszechświecie nie jest tego godne aby w nim przebywało Uwielbione Ciało Chrystusa Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, jak nas przekonuje wybitny kaznodzieja o. Jacek Salij w jednym kazaniu świętokrzyskim, wygłoszonym w czasie mszy św. transmitowanej przez Polskie Radio.

4 28 Chrystus po Zmartwychwstaniu przychodził do zgromadzonych Apostołów, (J, 20, 1-29) ukazując się najpierw Marii Magdalenie. Pojawił się Apostołom nad jeziorem Galilejskim i uczniom w drodze do Emaus, czyli hipotetycznie ponownie wchodził w naszą przestrzeń aby opuścić ją podczas Wniebowstąpienia (Łk 24, mówi I stało się, gdy ich błogosławił, że rozstał się z nimi). Matka, która nigdy nie umiera Maryja Wniebowzięta z duszą i ciałem przebywa wszędzie tam, gdzie Jej Syn Jezus Chrystus, nad którym Śmierć nie ma już władzy. Mieszkańcy Nieba orędują za nami i doskonalą się przez wieczność, przechodząc do niebiańskich przestrzeni o coraz wyższym wymiarze. Katechizm religii katolickiej mówi; Niebo jest stanem doskonałego zjednoczenia duszy z Bogiem. Wg hipotezy pierwszy stopień tej doskonałości rozpoczyna się w przestrzeni E 4. Kościół w Prefacji o zmarłych wciąż przypomina W Chrystusie otrzymaliśmy nadzieję chwalebnego zmartwychwstania i choć nas zasmuca nieunikniona konieczność śmierci, znajdujemy nadzieję w przyszłej nieśmiertelności. Albowiem życie Twoich wiernych o Panie zmienia się ale się nie kończy i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie. Pismo Święte i Kościół uczy nas jak dojść do nieba, które jest blisko nas. Teraz opiszemy ewangeliczne słowa Jezusa, które znajdują ilustrację w geometrii. Np. słowa...bliskie jest Królestwo Boże... mają ilustrację na Fig. 12 z parą punktów E, F położonych bardzo blisko siebie w odległości d. Punkt E należy do naszej przestrzeni, zaś p. F leży już w przestrzeni niebiańskiej E 4. Inne Słowa Jezusa np....bóg widzi w ukryciu... znajdują ilustrację w geometrii na Fig. 11. Oko Bożej

5 29 Opatrzności z położenia nad lub pod odcinkiem rzutem na π 3 kuli trójwymiarowej w E 4, widzi jednocześnie wszystkie punkty powierzchni i wnętrza tej kuli. Może ona być nawet betonowa i bardzo wielka ale dla Oka Opatrzności będzie przezroczysta. Przestrzenie niebiańskie mają swój drugi biegun, którym jest przestrzeń piekła. Hipotetyczna przestrzeń piekła jest 3-wymiarowa. Piekło jest miejscem wiecznego potępienia Szatana i jego aniołów jak uczy Pismo Święte. Przestrzeń piekła do Czasu Ostatecznego, w którym nadejdzie kres Kosmosu, przenikać się będzie z jego przestrzenią, miejscem zmagania się Dobra ze Złem. Gdziekolwiek znajdzie się w Kosmosie człowiek, wszędzie idzie za nim piętno grzechu pierworodnego. Zapowiedź nadejścia Czasu Ostatecznego zapisana jest w Księdze Apokalipsy. Kończąc tę pracę autor pragnie podzielić się własnym doświadczeniem bliskości Boga. Napisane bowiem jest Duch Święty wszystko ożywia i oświeca umysły i serca ludzi, których sobie upodoba. Świadomość hipotetycznego istnienia przestrzeni niebiańskich, gdy się tylko pojawiła, wzbudziła w autorze silne pragnienie Boga, poprzedzone niepokojem egzystencjalnym po okresie długoletniej obojętności wobec wiary katolickiej. Przez 36 lat autor nosił w sercu zamiar wyartykułowania tej pracy, jako świadectwa swojego nawrócenia, któremu przyszła z pomocą nauka. Ta praca niech będzie próbą pozytywnej odpowiedzi na pytanie zawarte w podtytule książki Johna Houghtona Poszukiwanie Boga czy nauka może pomóc?

6 30 Ponadto autor jest twórcą kilkunastu patentów udzielonych przez Urząd Patentowy RP na systemy mechaniczne maszyn nowych generacji z różnych dziedzin techniki. Powstawały one w okresie 27 lat poprzedzających artykulację niniejszej pracy. Oznaczenia (Wj 3) Księga Wyjścia rozdział 3 Stary Testament. (Mt. 11, 11) Ewangelia wg Św. Mateusza rozdział 11 wiersz 11. (Mt. 17, 1-4) Ewangelia wg Św. Mateusza rozdział 17 wiersz 1-4. (J. 20, 1-29) Ewangelia wg Św. Jana rozdział 20 wiersze (Łk. 24, 50-51) Ewangelia wg Św. Łukasza rozdział 24 wiersze (Łk. 9, 29-36) Ewangelia wg Św. Łukasza rozdział 9 wiersze (Mk. 9, 1-8) Ewangelia wg Św. Marka rozdział 9 wiersze 1-8.

7 31 Wykaz literatury 1. Numer z lat 70-tych XX w. periodyku pt. Zeszyty Naukowe Geometria Wykreślna. 2. Zb. Lewandowski Geometria Wykreślna Państwowe Wydawnictwo Naukowe. 3. Antoni Stawikowski Wszechświat Kopernika a Kosmologia współczesna Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Toruń John Houghton Poszukiwanie Boga czy nauka może pomóc? Wydawnictwo W drodze Poznań 2000 r., przekład z angielskiego Antoni Wójcik. 5. Pismo Święte.

8 32

9 33

10 34

11 35

12 36

13 37

14 38

15 39

16 40

17 41

18 42

19 43

20 44

21 45

22 46

23 47

Podobne dokumenty

Kielce, Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Św. S. Kostki

Kielce, Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Św. S. Kostki SP Klasa VI, temat 54 Poznań, ul. Paderewskiego Kielce, pomnik Henryka Sienkiewicza SP Klasa VI, temat 54 Kraków, pomnik Adama Mickiewicza SP Klasa