KODEKS URBANISTYCZNO-BUDOWLANY

Transkrypt

1 KOMISJA KODYFIKACYJNA PRAWA BUDOWLANEGO KODEKS URBANISTYCZNO-BUDOWLANY Księga Urbanistyczna Działy I-VI Projekt zaakceptowany przez Komisję Kodyfikacyjną Prawa Budowlanego na posiedzeniu w dniu roku, jako podstawa dalszych prac. Projekt jest zgodny ze stanem prawa w dniu roku. 27 października 2015 r.

2 Ustawa z dnia.. r. KODEKS URBANISTYCZNO-BUDOWLANY Księga Urbanistyczna PREAMBUŁA W celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju kraju, ładu przestrzennego oraz prawnej ochrony przestrzeni, stanowiącej dobro wspólne i niezbywalny element dziedzictwa narodowego, stojąc na gruncie poszanowania konstytucyjnych zasad, w trosce o sprawne i bezpieczne inwestowanie, oparte na dialogu i współpracy uczestników kształtowania i realizacji lokalnej polityki przestrzennej oraz procesu inwestycyjno-budowlanego, stanowi się, co następuje: DZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE ROZDZIAŁ 1. PRZEDMIOT REGULACJI ORAZ OBJAŚNIENIE PODSTAWOWYCH POJĘĆ Art. 1 Kodeks urbanistyczno-budowlany, zwany dalej Kodeksem, normuje zasady i tryb kształtowania i realizacji lokalnej polityki przestrzennej oraz procesu inwestycyjnobudowlanego. Art. 2 Przepisów Kodeksu nie stosuje się: 1) w zakresie rozstrzygnięć planistyczno-przestrzennych, do: a) terenów zamkniętych ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określonych przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych na podstawie przepisów odrębnych. b) obszarów morskich z wyjątkiem terenów pozostających w granicach gminy, 2) w zakresie projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych, do: a) wyrobisk górniczych w górotworach, b) podziemnych muzeów górniczych, 3) do scalania i podziału gruntów rolnych i leśnych z wyjątkiem scaleń lub wymiany gruntów objętych ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania terenu. Art. 3 Użyte w Kodeksie pojęcia oznaczają: 1) akt planowania przestrzennego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowe przepisy urbanistyczne; Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 2/77

3 2) budowa wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także jego odbudowę, rozbudowę i nadbudowę; 3) budowla każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem albo obiektem małej architektury, a także części budowlane urządzeń technicznych; 4) budynek obiekt budowlany związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą ścian oraz posiadający fundamenty i dach; 5) budynek mieszkalny jednorodzinny - budynek, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący technicznie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku; 6) działka budowlana - nieruchomość gruntowa lub działka gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego; 7) infrastruktura społeczna obiekty budowlane, w których są prowadzone usługi społeczne lub kulturalne, w szczególności w zakresie bezpieczeństwa, oświaty i nauki, sportu, opieki społecznej i ochrony zdrowia, a także tereny zieleni publicznej; 8) infrastruktura techniczna infrastrukturę transportową oraz sieci przesyłowe; 9) infrastruktura transportowa - drogi publiczne, linie kolejowe, a także instalacje, urządzenia i obiekty niezbędne do ich funkcjonowania, z wyłączeniem zjazdów z dróg publicznych; 10) inwestycja przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest prowadzenie robót budowlanych, inna zmiana zagospodarowania terenu lub jego części albo zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części; 11) krajobrazie - należy przez to rozumieć postrzeganą przez ludzi przestrzeń, zawierającą elementy przyrodnicze lub wytwory cywilizacji, ukształtowaną w wyniku działania czynników naturalnych lub działalności człowieka; 12) krajobrazie priorytetowym - należy przez to rozumieć krajobraz szczególnie cenny dla społeczeństwa ze względu na swoje wartości przyrodnicze, kulturowe, historyczne, architektoniczne, urbanistyczne, ruralistyczne lub estetyczno-widokowe, i jako taki wymagający zachowania lub określenia zasad i warunków jego kształtowania; 13) obiekt budowlany budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych; 14) obiekt liniowy obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, służący ruchowi osób lub pojazdów, przesyłu cieczy, gazu lub energii elektrycznej, takich jak: droga wraz ze zjazdami, kolej szynowa i kolejka linowa, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia telekomunikacyjna, kanalizacja kablowa, wał przeciwpowodziowy oraz ścieżki rowerowe i ciągi piesze, również prowadzone poza pasem drogowym i wzdłuż wałów przeciwpowodziowych; 15) obiekt małej architektury niewielki obiekt, a w szczególności: obiekt użytkowy służący rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, w tym piaskownicę, huśtawkę, drabinkę, śmietnik, ogrodzenie, wolno stojący obiekt infrastruktury Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 3/77

4 telekomunikacyjnej, w tym kabinę telefoniczną, szafę, słupek telekomunikacyjny, parkometr; obiekt kultu religijnego, w tym kapliczkę, krzyż przydrożny, figurę oraz obiekt architektury ogrodowej, w tym przydomową parterową wiatę, altanę lub oranżerię, oczko wodne, posąg, wodotrysk, zdrój uliczny; 16) obszar oddziaływania inwestycji obszar, na którym po realizacji inwestycji powstają wynikające z Kodeksu i przepisów odrębnych ograniczenia w zagospodarowaniu terenu i jego wykorzystywaniu; 17) powierzchnia całkowita zabudowy suma powierzchni całkowitych wszystkich budynków w obrębie działki budowlanej, gdzie powierzchnię całkowitą budynku stanowi suma powierzchni wszystkich kondygnacji nadziemnych liczonych po jego obrysie zewnętrznym; 18) przebudowa wykonywanie robót budowlanych, w wyniku, których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem parametrów charakterystycznych, takich jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; 19) przebudowa obiektów liniowych - w przypadku dróg i kolei zmiana charakterystycznych parametrów w zakresie niepowodującym zmiany granic pasa drogowego, a w przypadku sieci przesyłowych i innych sieci uzbrojenia terenu zmiana charakterystycznych parametrów, pod warunkiem zlokalizowania przebudowywanego obiektu w granicach dotychczasowych działek gruntu oraz jeśli nie zwiększają oddziaływania na nieruchomości sąsiednie; 20) remont prowadzenie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, niestanowiących bieżącej konserwacji, z dopuszczeniem do stosowania wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym; 21) roboty budowlane budowę, przebudowę, remont lub rozbiórkę obiektu budowlanego; 22) sieci przesyłowe instalacje, urządzenia techniczne i obiekty służące do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, sieci telekomunikacyjne oraz inne urządzenia podobne, a także obiekty i urządzenia niezbędne do ich eksploatacji, z wyłączeniem przyłączy; 23) teren zamknięty teren określony ze względu na obronność lub bezpieczeństwo państwa, na zasadach określonych w przepisach odrębnych; 24) wskaźnik intensywności zabudowy stosunek łącznej, całkowitej powierzchni kondygnacji naziemnych, liczonej po obrysie zewnętrznym budynku, do powierzchni nieruchomości gruntowej; 25) udział procentowy powierzchni zabudowy - stosunek sumy powierzchni zabudowy stanowiącej rzut pionowy zewnętrznych krawędzi wszystkich budynków na powierzchnię terenu, do powierzchni działki budowlanej, wyrażony w procentach; 26) wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej stosunek gruntu rodzimego pokrytego roślinnością lub wodą a także powierzchnia tarasów, podziemnych elementów budynków i dachów umożliwiających wegetację roślin oraz retencję wód opadowych do powierzchni nieruchomości gruntowej, przyjmując, że na gruntach rodzimych powierzchnia biologicznie czynna jest w 100%, na tarasach, podziemnych Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 4/77

5 elementach budynków i dachach - w 50% oraz że grunt rodzimy stanowi co najmniej 30% powierzchni biologicznie czynnej; 27) ład przestrzenny - ukształtowanie przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia w uporządkowanych relacjach uwarunkowania i wymagania funkcjonalne, gospodarcze, środowiskowe, kulturowe oraz kompozycyjno-estetyczne. 28) zwarty zespół urbanistyczny - zgrupowanie nie mniej niż 10 budynków, z wyjątkiem budynków o funkcji wyłącznie gospodarczej, pomiędzy którymi największa odległość każdych dwóch sąsiadujących ze sobą budynków nie przekracza 10 metrów. ROZDZIAŁ 2. ZASADY OGÓLNE Art. 4 Podstawą kształtowania i realizacji lokalnej polityki przestrzennej oraz procesu inwestycyjnobudowlanego są: 1) zrównoważony rozwój i ład przestrzenny; 2) racjonalne gospodarowanie przestrzenią, przeciwdziałające rozpraszaniu zabudowy oraz nie dopuszczające do jej nadmiernej koncentracji; 3) wiedza urbanistyczno-architektoniczna i techniczna. Art Kształtowanie i realizacja lokalnej polityki przestrzennej oraz prowadzenie procesu inwestycyjno-budowlanego przebiegają zgodnie z zasadą proporcjonalności, z poszanowaniem i uwzględnieniem wartości prawnie chronionych, takich jak: życie, zdrowie i bezpieczeństwo ludzi, potrzeby osób niepełnosprawnych, potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, środowisko, krajobraz, dziedzictwo kulturowe, zabytki i dobra kultury współczesnej, prawo własności oraz walory ekonomiczne przestrzeni. 2. Ograniczenia w przeznaczeniu terenu, warunkach jego zagospodarowania i zabudowy ze względu na wartości prawnie chronione mogą być określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a ograniczenia w zagospodarowaniu terenu i jego zabudowie, także w miejscowych przepisach urbanistycznych. Art W ustaleniach aktów planowania przestrzennego uwzględnia się możliwości i ograniczenia rozwoju przestrzennego wynikające z aktów planowania ponadlokalnego, aktów planowania strategicznego gminy, budżetu gminy oraz wieloletniej prognozy finansowej. 2. Nie można planować, lokalizować i realizować inwestycji bez zapewnienia niezbędnej infrastruktury technicznej oraz bez zapewnienia podstawowej infrastruktury społecznej, określonych w standardach zagospodarowania terenu. Art Kształtowanie i realizacja lokalnej polityki przestrzennej oraz prowadzenie procesu inwestycyjno-budowlanego są jawne i podlegają kontroli społecznej. 2. Organy administracji publicznej są zobowiązane do bieżącego udostępniania informacji o zamierzonych i realizowanych inwestycjach, w szczególności zawartych Rejestrze Budowlanym, na zasadach i w trybie przepisów o dostępie do informacji publicznej. Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 5/77

6 DZIAŁ II UCZESTNICY PROCESU INWESTYCYJNO - BUDOWLANEGO ROZDZIAŁ 1. INWESTOR Art. 8 Inwestor ma prawo do: 1) realizacji inwestycji; 2) dostępu do infrastruktury technicznej; na zasadach określonych w Kodeksie i przepisach odrębnych. Art. 9 Inwestor ma prawo przeniesienia uprawnień i obowiązków w zakresie realizacji inwestycji, wynikających z przepisów prawa oraz aktów indywidualnych wydanych na ich podstawie, na podmiot, który przyjmuje i spełnia warunki z nich wynikające. Art. 10 Inwestor ma obowiązek partycypacji w kosztach realizacji infrastruktury technicznej niezbędnej dla planowanej inwestycji. ROZDZIAŁ 2. GMINA Art. 11 W celu tworzenia warunków do racjonalnego i ekonomicznie uzasadnionego zaspakajania potrzeb wspólnoty lokalnej, gmina zapewnia skoordynowany rozwój przestrzenny, z uwzględnieniem jej ponadlokalnych powiązań, dążąc do koncentracji inwestycji w obszarach zurbanizowanych, wyposażonych w infrastrukturę techniczną i społeczną, ograniczając inwestowanie na terenach czynnych ekologicznie, otwartych, pozbawionych infrastruktury technicznej i społecznej. Art Gmina, kształtując i realizując lokalną politykę przestrzenną, dokonuje ocen i przeprowadza analizy społeczno-gospodarcze, w szczególności analizy ekonomiczne i demograficzne, obejmujące procesy migracyjne i ocenę potrzeb inwestycyjnych oraz analizy ekofizjograficzne i krajobrazowe. 2. Oceny i analizy, o których mowa w 1, opracowuje się z uwzględnieniem wpływu zagospodarowania gmin sąsiednich oraz planowanych i realizowanych inwestycji ponadlokalnych na rozwój przestrzenny gminy. Art Gmina tworzy warunki dla realizacji inwestycji na swoim obszarze. W tym celu może ustalać przeznaczenie terenu oraz określać warunki jego zagospodarowania i zabudowy. 2. Gmina realizuje zadania, o których mowa w 1, w szczególności poprzez uchwalanie aktów planowania przestrzennego, dokonywanie scaleń i podziałów nieruchomości oraz realizację infrastruktury technicznej i społecznej. Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 6/77

7 Art. 14 Kształtowanie i realizacja lokalnej polityki przestrzennej, w tym sporządzanie i uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowych przepisów urbanistycznych, a także wydawanie przyrzeczeń lokalizacyjnych należy do zadań własnych gminy. ROZDZIAŁ 3. OSOBY WYKONUJĄCE SAMODZIELNE FUNKCJE W PORCESIE LOKALNEGO PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO Art Osobami wykonującymi samodzielne funkcje techniczne w procesie kształtowania i realizacji lokalnego planowania przestrzennego są projektanci aktów planowania przestrzennego: architekci i urbaniści, posiadający odpowiednie uprawnienia zawodowe. 2. Osoby, o których mowa w 1, realizują zadania zgodnie z zasadami etyki i wiedzy zawodowej. ROZDZIAŁ 4. ORGANY ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ Art. 16 Do zadań organów administracji architektoniczno-budowlanej należy ustalanie możliwości i dokonywanie zmian w zagospodarowaniu terenu na zasadach określonych w Kodeksie oraz przepisach odrębnych. Art Organem doradczym wójta, burmistrza albo prezydenta miasta w sprawach planowania i zagospodarowania przestrzennego jest gminna komisja urbanistycznoarchitektoniczna. 2. Komisję powołuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta, ustalając w drodze regulaminu jej organizację i tryb działania. W skład komisji wchodzą osoby legitymujące się wiedzą specjalistyczną i doświadczeniem zawodowym z zakresu planowania i zagospodarowania przestrzennego. 3. Członkami komisji nie mogą być osoby pozostające z wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta w stosunku budzącym uzasadnione wątpliwości co do ich bezstronności. 4. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta może powierzyć gminnej komisji urbanistyczno-architektonicznej powołanej w innej gminie pełnienie funkcji organu doradczego, na mocy porozumienia zawartego z odpowiednim wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta. 5. Starosta powiatu może powołać powiatową komisję urbanistyczno-architektoniczną, jeśli co najmniej dwie gminy podejmą uchwałę o wystąpieniu z wnioskiem o powołanie organu doradczego w sprawach planowania i zagospodarowania przestrzennego gmin, na szczeblu powiatu. 6. Powiatowa komisja urbanistyczno-architektoniczna działa na mocy porozumienia zawartego z odpowiednimi wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta. Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 7/77

8 DZIAŁ III. PLANOWE GOSPODAROWANIE PRZESTRZENIĄ ROZDZIAŁ 1. POSTANOWIENIA OGÓLNE Art. 18 Kształtowanie i realizacja lokalnej polityki przestrzennej jest procesem stałym, którego podstawę stanowią: 1) monitorowanie stanu zagospodarowania przestrzennego oraz zmian w zagospodarowaniu terenów; 2) ocena realizacji aktów planowania przestrzennego i ich aktualności; 3) prognozowanie rozwoju przestrzennego gminy; 4) analizy skutków planowanych zmian zagospodarowania terenu. Art W ustaleniach aktów planowania przestrzennego uwzględnia się możliwości i ograniczenia rozwoju przestrzennego wynikające z aktów planowania ponadlokalnego, aktów planowania strategicznego gminy, budżetu gminy oraz wieloletniej prognozy finansowej. 2. Akty planowania przestrzennego przewidujące realizację inwestycji bez zapewnienia niezbędnej infrastruktury technicznej i podstawowej infrastruktury społecznej, określonych w standardach zagospodarowania terenu oraz źródeł jej sfinansowania są nieważne. 3. Obowiązek zapewnienia źródeł finansowania niezbędnej infrastruktury technicznej oraz podstawowej infrastruktury społecznej, określonych w standardach zagospodarowania terenu uznaje się za spełniony, także gdy zagwarantowanie finansowania w całości lub części następuje w drodze umowy w sprawie urbanistycznego projektu realizacyjnego. W tym przypadku projekt uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej sporządza się w zakresie nieobjętym umową w sprawie urbanistycznego projektu realizacyjnego. Art. 20 Organy administracji publicznej dokonują ocen stanu zagospodarowania przestrzennego i przekazują je, wraz z propozycjami uzasadnionych zmian, do publicznej wiadomości w formach i na zasadach określonych w Kodeksie oraz w przepisach odrębnych. Art Uchwalenie aktu planowania przestrzennego wymaga przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania aktu na środowisko na zasadach i w trybie określonych w przepisach odrębnych, z uwzględnieniem odpowiednich ustaleń strategicznych ocen oddziaływania na środowisko wyznaczających uwarunkowania i kierunki zagospodarowania przestrzennego gminy, w tym w szczególności ustaleń zawartych w prognozach oddziaływania na środowisko ponadlokalnych aktów planowania strategicznego oraz przestrzennego. 2. Akt planowania przestrzennego, nie może zostać uchwalony, jeżeli ze strategicznej oceny oddziaływania na środowisko wynika, że może on znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 8/77

9 Art. 22 O nieważności aktów, o których mowa w art i lub ich części orzeka się na podstawie i w trybie określonym w przepisach odrębnych. Art. 23 Koszty sporządzenia aktu planowania przestrzennego oraz zobowiązania powstałe w związku jego obowiązywaniem obciążają budżet gminy, o ile przepisy Kodeksu lub przepisy odrębne nie stanowią inaczej. Art. 24 Akty planowania przestrzennego sporządza się w technice cyfrowej umożliwiającej włączenie informacji o zagospodarowaniu przestrzennym do zbiorów infrastruktury informacji przestrzennej. Art Organy gminy, przy sporządzaniu i uchwalaniu aktów planowania przestrzennego, uwzględniają standardy zagospodarowania terenu, określane dla obszarów zurbanizowanych lub przeznaczonych pod zabudowę: 1) mieszkaniową jednorodzinną, również wyposażoną w zintegrowaną infrastrukturę techniczną; 2) mieszkaniową wielorodzinną; 3) mieszkaniowo-usługową; 4) uzdrowiskową, przedsiębiorstw podmiotów leczniczych i domów opieki społecznej; 5) obiektami związanymi ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży; 6) o innym przeznaczeniu, jeżeli zabudowa mieszkaniowa obejmuje więcej niż 40 procent powierzchni terenu. 3. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia, standardy zagospodarowania terenu oraz sposób sporządzania zestawienia terenów o różnym przeznaczeniu albo znajdujących się w różnych strefach użytkowania określonych w Kodeksie, koniecznych dla spełnienia wymaganych standardów zagospodarowania terenu. 4. Standardy zagospodarowania terenu określa się wskaźnikami: 1) minimalnej i maksymalnej intensywności zabudowy; 2) minimalnego udziału terenów biologicznie czynnych; 3) minimalnego wyposażenia w infrastrukturę społeczną; 4) minimalnego wyposażenia w infrastrukturę techniczną; 5) minimalnego i maksymalnego wyposażenia w miejsca parkingowe dla pojazdów mechanicznych i rowerów, w tym dla osób niepełnosprawnych, uwzględniając wielkość obszaru gminy i jej zaludnienie oraz szczególne cechy terenów, w tym terenów: nadmorskich, górskich, objętych obszarowymi formami ochrony przyrody i zabytków oraz centralnych obszarów miast na prawach powiatu. 5. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa przeprowadza i publikuje, co najmniej raz na pięć lat, ocenę aktualności standardów zagospodarowania terenu. Biorąc pod uwagę w szczególności Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 9/77

10 społeczne potrzeby i możliwości ekonomiczne gmin oraz wymogi funkcjonalne i przestrzenne terenów zurbanizowanych, wprowadza do standardów odpowiednie zmiany. ROZDZIAŁ 2. STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY Art Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwane dalej studium, określa politykę przestrzenną gminy, uwzględniając lokalne i ponadlokalne uwarunkowania przestrzenne, środowiskowe, funkcjonalno-kulturowe, społeczne i gospodarcze oraz cele i koncepcję rozwoju społeczno-gospodarczego i przestrzennego gminy. 2. Studium obejmuje obszar w granicach administracyjnych gminy. 3. Studium wiąże przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz miejscowych przepisów urbanistycznych. Art W studium, wyznacza się obszary: zurbanizowane, o ograniczonej zabudowie oraz w miarę potrzeby obszary rozwoju zabudowy. 2. Obszary zurbanizowane obejmują tereny zwartej zabudowy posiadające dostęp do niezbędnej infrastruktury technicznej i społecznej. W skład obszaru zurbanizowanego mogą wchodzić tereny niezabudowane, znajdujące się wewnątrz obszaru zurbanizowanego, o ile posiadają dostęp do niezbędnej infrastruktury technicznej i społecznej oraz tereny czynne ekologicznie. 3. Obszary o ograniczonej zabudowie obejmują tereny rolne, leśne lub inne tereny ekologicznie czynne, w tym wyłączone z zabudowy lub objęte ograniczeniami w zabudowie na podstawie przepisów odrębnych, a także tereny zabudowy rozproszonej lub nieposiadającej dostępu do niezbędnej infrastruktury technicznej i społecznej. 4. Obszary rozwoju zabudowy wyznacza się w przypadkach, gdy chłonność niezabudowanych terenów wchodzących w skład obszaru zurbanizowanego jest niewystarczająca w szczególności w zakresie potrzeb: budownictwa mieszkaniowego, usług, produkcji, infrastruktury technicznej i społecznej oraz przestrzeni publicznych. 5. Powierzchnia obszarów rozwoju zabudowy powinna odpowiadać możliwościom rozwoju gospodarczego i demograficznego gminy oraz potrzebom inwestowania, z uwzględniając: 1) chłonności terenów niezabudowanych wchodzących w skład obszaru zurbanizowanego, 2) kolejne okresy finansowania objęte prognozą finansową, 3) zobowiązania finansowe wcześniej uchwalonych i obowiązujących planów miejscowych. 6. Na niezabudowanych terenach szczególnego zagrożenia powodziowego dopuszczalna jest wyłącznie realizacja inwestycji związanych z ochroną przed powodzią oraz infrastruktury technicznej. Art Dokonując bilansu terenów przeznaczonych pod zabudowę, kolejno: 1) formułuje się, na podstawie analiz ekonomicznych, środowiskowych, społecznych oraz prognoz demograficznych, maksymalne w skali gminy zapotrzebowanie na nową Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 10/77

11 zabudowę, wyrażone w ilości powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy; 2) szacuje się chłonność, położonych na terenie gminy, obszarów o w pełni wykształconej zwartej strukturze funkcjonalno-przestrzennej w granicach jednostki osadniczej w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych, rozumianą jako możliwość lokalizowania na tych obszarach nowej zabudowy, wyrażoną w powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy bez konieczności budowy infrastruktury społecznej i technicznej, w tym drogowej; 3) szacuje się chłonność, położonych na terenie gminy, obszarów przeznaczonych w planach miejscowych pod zabudowę, innych niż wymienione w pkt 2, rozumianą jako możliwość lokalizowania na tych obszarach nowej zabudowy, wyrażoną w powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy; 4) porównuje się maksymalne w skali gminy zapotrzebowanie na nową zabudowę, o którym mowa w pkt 1, oraz sumę powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy, o której mowa w pkt 2 i 3, a następnie, gdy maksymalne w skali gminy zapotrzebowanie na nową zabudowę, o którym mowa w pkt 1: a) nie przekracza sumy powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy nie przewiduje się lokalizacji nowej zabudowy poza obszarami, o których mowa w pkt 2 i 3, b) przekracza sumę powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy bilans terenów pod zabudowę uzupełnia się o różnicę tych wielkości wyrażoną w powierzchni użytkowej zabudowy, w podziale na funkcje zabudowy, i przewiduje się lokalizację nowej zabudowy poza obszarami, o których mowa w pkt 2 i 3, maksymalnie w ilości wynikającej z uzupełnionego bilansu; 5) określa się: a) możliwości finansowania przez gminę wykonania sieci komunikacyjnych i infrastruktury technicznej oraz społecznej, służących realizacji zadań własnych gminy, b) potrzeby inwestycyjne gminy wynikające z konieczności realizacji zadań własnych, związane z lokalizacją nowej zabudowy na obszarach, o których mowa w pkt 2 i 3, oraz w przypadku, o którym mowa w pkt 4 lit. a, poza tymi obszarami; 2. W przypadku, gdy potrzeby inwestycyjne, o których mowa w pkt 5 lit. b, przekraczają możliwości finansowania, o których mowa w pkt 5 lit. a: 1) dokonuje się zmian w celu dostosowania zapotrzebowania na nową zabudowę do możliwości finansowania przez gminę wykonania sieci komunikacyjnej i infrastruktury technicznej oraz społecznej; 2) działania te mogą wymagać powtórzenia, na zasadzie analizy wariantów lub realizacji procesu iteracyjnego, oraz powtórzenia wszystkich lub części z nich, także w połączeniu z innymi czynnościami przeprowadzanymi w ramach prac nad projektem studium. 3. Określając zapotrzebowanie na nową zabudowę, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, bierze się pod uwagę: 1) perspektywę nie dłuższą niż 30 lat; 2) niepewność procesów rozwojowych wyrażającą się możliwością zwiększenia zapotrzebowania w stosunku do wyników analiz nie więcej niż o 30%. Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 11/77

12 Art. 29 W granicach obszarów, o których mowa w Art mogą być wyznaczone następujące strefy użytkowania: 1) na obszarach zurbanizowanych i rozwoju zabudowy: a) mieszkaniowa jednorodzinna, b) mieszkaniowa wielorodzinna, c) wielofunkcyjne, w tym: mieszkaniowa z infrastrukturą społeczną, produkcyjno-biurowa oraz tereny rekreacji i sportu, d) usługowa, e) produkcyjna, w tym eksploatacja złóż f) rekreacji i sportu, g) ekologicznie czynna, h) inna polegająca na realizacji inwestycji celu publicznego; 2) na obszarach o ograniczonej zabudowie: a) rolna, b) leśna i gospodarki leśnej, c) czynna biologicznie, inna niż rolna i gospodarki leśnej, d) sportowo-rekreacyjna, e) zabudowy letniskowej, f) eksploatacji złóż, g) inna polegająca na realizacji inwestycji celu publicznego. Art W studium uwzględnia się lokalne i ponadlokalne uwarunkowania rozwoju gmin, w tym uwarunkowania środowiskowe, społeczne, gospodarcze i kulturowe oraz cele i koncepcję rozwoju społeczno-gospodarczego i przestrzennego gminy, wynikające w szczególności z: 1) dotychczasowego stanu ładu przestrzennego i wymogów jego ochrony; 2) dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu; 3) ochrony zabytków i krajobrazu kulturowego; 4) rekomendacji i wniosków zawartych w audycie krajobrazowym lub określenia przez audyt krajobrazowy granic krajobrazów priorytetowych; 5) planów zarządzania i ochrony tworzonych dla form ochrony przyrody; 6) udokumentowanych złóż kopalin, 7) planów związanych z zarządzeniem wodami, określającymi warunki korzystania z wód; 8) planów związanych z zarządzaniem przeciwpowodziowym oraz przeciwdziałającym suszom; 9) planów określających zasady ochrony wód morskich; 10) planów związanych z gospodarką odpadami; 11) potrzeb rozwojowych gminy, wynikających z prognozy demograficznej, procesów migracyjnych, lokalnego rynku pracy oraz możliwości uzupełnienia zabudowy na obszarach zurbanizowanych; Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 12/77

13 12) możliwości rozwoju funkcjonalno-przestrzennego gminy i zapewnienia realizacji niezbędnej infrastruktury technicznej i podstawowej infrastruktury społecznej na obszarach urbanizacji; 13) stanu infrastruktury społecznej i technicznej, w tym stopnia uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami; 14) warunków i jakości życia mieszkańców, w tym ochrony ich zdrowia; 15) zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych; 16) występowania obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych; 17) stanu prawnego nieruchomości. 2. Studium wskazuje: 1) obszary i zasady ochrony środowiska oraz jego zasobów, ochrony przyrody, krajobrazu, w tym krajobrazu kulturowego i uzdrowisk; 2) obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej; 3) granice terenów o szczególnej wartości kulturowej, historycznej, krajobrazowej i ekologicznej, dla których w planie miejscowym ustala się koncepcję urbanistyczną; 4) obszary szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszary osuwania się mas ziemnych; 5) obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych oraz obowiązujące na nich ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami odrębnymi; 6) obszary o strukturze własności nieruchomości, która uniemożliwia ich zagospodarowanie w całości lub w części, zgodnie z przewidywanym przeznaczeniem, wymagające scaleń i wprowadzenia nowych podziałów i granic nieruchomości oraz objęcia miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub koncepcją urbanistyczną; 7) obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar ochronny; 8) granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych; 9) obszary rozmieszczenia przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz środowiskowe uwarunkowania realizacji tych przedsięwzięć, a także obszary na których mogą być realizowane zakłady stwarzające ryzyko wystąpienia poważnej awarii przemysłowej; 10) obszary, dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na podstawie przepisów odrębnych, 11) obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji lub rekultywacji; 3. Studium określa strukturę funkcjonalno-przestrzenną gminy, w tym w szczególności: 1) granice obszarów o których mowa w art. 27 1; 2) kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy i przeznaczeniu terenów; 3) zasady i wskaźniki dotyczące zagospodarowania i użytkowania terenów położonych w obszarach zurbanizowanych, obszarach rozwoju zabudowy oraz obszarach ograniczonej zabudowy; 4) kierunki rozwoju systemów komunikacji i infrastruktury technicznej; 5) obszary rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym i ponadlokalnym, w tym korytarzy infrastrukturalnych i drogowych, stanowiących rezerwę terenu inwestycji celu publicznego; 6) obszary wymagające zmiany przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne; Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 13/77

14 7) kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej; 8) ograniczenia w zabudowie obszaru oddziaływania lotnisk; 9) obszary przestrzeni publicznych; 10) obszary rozmieszczenia obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m 2 ; 11) obszary rozmieszczenia urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 500 kw wraz ze strefami ochronnymi związanymi z ograniczeniami w zabudowie oraz zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu. 12) tereny rekreacyjno-sportowe związane z użytkowaniem zbiorników wodnych i rzek. Art. 31 Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres projektu studium w części tekstowej i graficznej, uwzględniając w szczególności wymogi dotyczące materiałów planistycznych, skali opracowań kartograficznych, stosowanych oznaczeń, nazewnictwa, standardów, sposobu dokumentowania prac planistycznych, sposobu sporządzania bilansów terenu oraz spójności z systemem informacji przestrzennej. ROZDZIAŁ 3. MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO Art Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zwany dalej planem miejscowym, realizując politykę przestrzenną określoną w studium, określa przeznaczenie terenów oraz warunki ich zagospodarowania i zabudowy. 2. Plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego. 3. Plan miejscowy obejmuje strefę lub strefy użytkowania albo część strefy użytkowania, o ile stanowi ona zwarty zespół urbanistyczny. 4. Przepisu 3 nie stosuje się do planu miejscowego uchwalanego w celu realizacji inwestycji celu publicznego. Art Plan miejscowy sporządza się obowiązkowo dla: 1) obszarów rozwoju zabudowy; 2) zurbanizowanych terenów zagrożenia powodziowego; 3) zurbanizowanych obszarów pasa nadbrzeżnego; 4) stref użytkowania zabudowa letniskowa ; 5) parków kulturowych; 6) pomników zagłady i ich stref ochronnych; 7) ścisłej strefy ochrony uzdrowiskowej; 8) obszarów przestrzeni publicznych; 9) zabytkowych zespołów urbanistycznych i historycznych układów urbanistyczny lub ruralistycznych, objętych ochroną konserwatorską; 10) obszarów zdegradowanych wskazanych w studium. Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 14/77

15 2. Zmianę planu miejscowego sporządza się obowiązkowo, jeżeli nastąpiła zmiana przepisów prawa lub wiążących ustaleń aktów planowania ponadlokalnego, z którymi plan miejscowy stał się sprzeczny. 3. Do czasu sporządzenia planu miejscowego na terenach objętych obowiązkiem, o którym mowa w 1, nie jest możliwa realizacja inwestycji wymagającej zgody budowlanej, z wyjątkiem inwestycji celu publicznego. 4. Inwestycje uciążliwe w szczególności: oczyszczalnie ścieków, lotniska użytku publicznego, elektrownie, instalacje odnawialnych źródeł energii z wyłączeniem mikroinstalacji oraz składowiska odpadów i cmentarze mogą być realizowane na obszarze, na którym obowiązuje plan miejscowy. Art W planie miejscowym określa się: 1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania; 2) warunki ochrony i kształtowania ładu przestrzennego; 3) warunki ochrony środowiska i krajobrazu; 4) warunki zagospodarowania terenów przestrzeni publicznej; 5) lokalizację obiektów infrastruktury technicznej w tym zasady obsługi komunikacyjnej terenów; 6) warunki zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie na podstawie przepisów odrębnych; 7) granice terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym; 8) warunki zagospodarowania i zabudowy terenu, w szczególności: a) zasady usytuowania obiektów budowlanych na nieruchomości gruntowej, w tym linie zabudowy, b) wskaźnik intensywności zabudowy, c) wskaźnik powierzchni biologicznie czynnej, d) maksymalną wysokość zabudowy, e) minimalną powierzchnię nieruchomości gruntowej i szerokość jej frontu, f) wymogi w zakresie miejsc parkingowych, g) gabaryty obiektów; 9) na terenach przeznaczonych na cele budownictwa mieszkaniowego procentowy udział powierzchni terenów przeznaczonych na cele zieleni publicznej i placów zabaw w odniesieniu do powierzchni nieruchomości gruntowej oraz zakres i sposób dostępu do podstawowej infrastruktury społecznej; 10) stawkę opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, w granicach od 10 do 30% tego wzrostu. 2. W zależności od potrzeb w planie miejscowym określa się: 1) projekt scaleń i podziałów nieruchomości; 2) zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, ogrodzeń oraz tablic i urządzeń reklamowych; 3) lokalizację obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m 2, 4) strefy ochronne instalacji wymienionych w 4 Art. 33, 5) granice terenów zamkniętych, Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 15/77

16 6) granice terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym; 7) sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania terenów; 8) kolorystykę obiektów budowlanych oraz pokrycie dachów; 9) wymogi wynikające z regionalnych cech istniejącej zabudowy oraz ukształtowania terenów gminy 10) granice terenów o szczególnej wartości kulturowej, historycznej, krajobrazowej i ekologicznej; 11) granice terenów górniczych, obszarów udokumentowanych złóż kopalin oraz obszarów zagrożonych występowaniem zjawiska reaktywacji starych zrobów górniczych. 3. W przypadku, o którym mowa w 2 pkt 7, integralną część planu miejscowego stanowi koncepcja urbanistyczna, która określa w formie graficznej i tekstowej: 1) zasady kompozycji przestrzennej nowej zabudowy, osie widokowe i kompozycyjne; 2) charakterystyczne cechy architektoniczne planowanej zabudowy, jej gabaryty i wysokość oraz w miarę potrzeby, detale architektoniczne charakterystyczne dla regionu; 3) zasady harmonizowania planowanej zabudowy z zabudową istniejącą; 4) tereny zieleni publicznej, ciągów pieszych i pasaży; - oraz zawiera wizualizacje przedstawiające przyjęte rozwiązania urbanistycznoarchitektoniczne. Art. 35 Rysunek planu sporządza się w skali 1: 1000, z wykorzystaniem urzędowych kopii map zasadniczych albo w przypadku ich braku map katastralnych, gromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie map w skali 1:500 lub 1:2000, a w przypadkach planów miejscowych, które sporządza się wyłącznie w celu przeznaczenia gruntów do zalesienia lub wprowadzenia zakazu zabudowy, dopuszcza się stosowanie map w skali 1:5000. Elementy planu powinny być zapisane w postaci wektorowej w oparciu o referencyjne bazy prowadzone w ramach zbiorów infrastruktury informacji przestrzennej. Nie dotyczy to koncepcji urbanistycznej. Art. 36 Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, określi, w drodze rozporządzenia wymagany zakres projektu planu miejscowego w części tekstowej i graficznej, w tym: 1) rodzaje przeznaczeń terenu, jakie mogą być ustalone w planie miejscowym, w zależności od rodzaju strefy użytkowania określonej w studium; 2) wymogi dotyczące sposobu zapisywania ustaleń planu miejscowego w części tekstowej i graficznej oraz wzory stosowanych oznaczeń, symboli i nazewnictwa; 3) standardową symbolikę i nazewnictwo obiektów i ich cech w opracowaniach tworzonych przy wykorzystaniu systemów informacji przestrzennej, w tym w formie baz danych; 4) wymogi dotyczące materiałów planistycznych; Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 16/77

17 5) wymogi dotyczące danych źródłowych i innych wykorzystywanych danych przestrzennych; 6) wymogi dotyczące dokładności danych przestrzennych tworzonych w procesie planowania przestrzennego oraz sposób dokumentowania prac planistycznych; 7) szczegółowy zakres koncepcji urbanistycznej; 8) sposobu dokumentowania i archiwizowania prac planistycznych. uwzględniając wymogi racjonalnej i efektywnej realizacji polityki przestrzennej, a także standaryzacji ustaleń planu miejscowego oraz jego interoperacyjności ze zbiorami danych przestrzennych i usług danych przestrzennych. ROZDZIAŁ 4. MIEJSCOWE PRZEPISY URBANISTYCZNE Art W obszarach zurbanizowanych, na których nie obowiązuje plan miejscowy mogą być sporządzane miejscowe przepisy urbanistyczne, zwane dalej przepisami urbanistycznymi w celu uzupełnienia zabudowy, infrastruktury technicznej i społecznej oraz zagospodarowania i wykorzystania terenu, zgodnie z istniejącą funkcją. 2. Przepisy urbanistyczne sporządza się dla całości obszaru zurbanizowanego lub dla jego części stanowiącej zwarty zespół urbanistyczny. 3. Uchwała w sprawie przepisów urbanistycznych jest aktem prawa miejscowego, uchwalanym w trybie uproszczonym, o którym mowa w art. 46. Art W miejscowych przepisach urbanistycznych określa się funkcje nieruchomości zgodnie z przepisami działu IV rozdziału 2 Kodeksu, a także warunki ich zagospodarowania i zabudowy. 2. Miejscowe przepisy urbanistyczne, w odniesieniu do poszczególnych funkcji, stanowią o: 1) maksymalnym wskaźniku intensywności zabudowy; 2) minimalnym wskaźniku powierzchni biologicznie czynnej; 3) maksymalnej ilości kondygnacji; 4) minimalnej i maksymalnej ilości miejsc parkingowych; 5) minimalnej wielkości działek budowlanych; 6) wymogach dotyczących obszaru objętego miejscowymi przepisami urbanistycznymi wynikających z regionalnych cech istniejącej zabudowy, cech fizjograficznych obszaru gminy, istniejących terenów górniczych, obszarów udokumentowanych złóż kopalin i obszarów zagrożonych występowaniem zjawiska reaktywacji starych zrobów górniczych. 3. Miejscowe przepisy urbanistyczne, w odniesieniu do poszczególnych funkcji, mogą stanowić o: 7) usytuowaniu obiektu budowlanego na nieruchomości gruntowej, w tym obowiązującej lub nieprzekraczalnej linii zabudowy; 8) maksymalnej i minimalnej wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej budynków - gzymsu lub okapu dachu; 9) maksymalnym i minimalnym kącie nachylenia dachu; Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 17/77

18 10) maksymalnej i minimalnej wysokości kalenicy; 11) układzie połaci dachowej; 12) kolorystyce obiektów budowlanych oraz rodzaju pokrycia dachów; 13) położeniu kalenicy w stosunku do drogi; 14) rozwiązaniach detali architektonicznych elewacji, w tym kształtowaniu okien i drzwi. Art Miejscowe przepisy urbanistyczne składają się z części tekstowej i graficznej. 2. Część graficzną miejscowych przepisów urbanistycznych, sporządza się go w skali właściwej dla rysunku planu miejscowego. Art Zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, ogrodzeń oraz tablic reklamowych, w tym umieszczanych na obiektach budowlanych określa odrębna uchwała. 2. Uchwałę, o której mowa w 1, podejmuje się dla obszaru całej gminy lub jej części. Przepisów uchwały nie stosuje się w przypadkach gdy ustalenia planu miejscowego obowiązującego na danym obszarze wprowadzają odmienne zasady i warunki sytuowania obiektów, o których mowa w 1. ROZDZIAŁ 5. TRYB UCHWALENIA I ZMIANY AKTU PLANOWANIA PRZESTRZENNEGO Art W celu uchwalenia aktu planowania przestrzennego rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do jego sporządzenia. Granice obszaru objętego projektem aktu wskazuje się na załączniku graficznym do uchwały. 2. Rada gminy podejmuje uchwałę z własnej inicjatywy lub na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta. 3. Każdy może wystąpić do wójta, burmistrza albo prezydenta miasta z wnioskiem o sporządzenie aktu planowania przestrzennego. Art W uchwale o przystąpieniu do sporządzania aktu planistycznego rada gminy określa granice obszaru objętego projektem aktu. 2. Przed podjęciem uchwały, wójt, burmistrz albo prezydent miasta dokonuje analiz dotyczących zasadności przystąpienia do sporządzenia aktu planowania przestrzennego, zasięga opinii gminnej komisji urbanistyczno architektonicznej, a także ustala niezbędny zakres prac planistycznych. 3. W przypadku przystąpienia do sporządzania planu miejscowego albo miejscowych przepisów urbanistycznych wójt, burmistrz albo prezydent miasta dokonuje oceny zgodności przewidywanych ustaleń aktu z ustaleniami studium, oraz analizuje strukturę własności nieruchomości w granicach obszaru, dla którego sporządza się plan miejscowy. 4. W braku możliwości zagospodarowania całości lub części obszaru, dla którego sporządza się plan miejscowy zgodnie z przewidywanym przeznaczeniem, spowodowanym strukturą własności nieruchomości, w uchwale o przystąpieniu do sporządzenie planu Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 18/77

19 miejscowego określa się granice obszaru objętego scaleniem i ustaleniem nowych granic nieruchomości. 5. Przeprowadzone analizy oraz stanowisko gminnej komisji urbanistyczno architektonicznej stanowią załącznik do uchwały o przystąpieniu do sporządzenia aktu planistycznego. Art Akty planowania przestrzennego sporządza się z uwzględnieniem standardów zagospodarowania terenu oraz opracowania ekofizjograficznego. 2. Opracowanie ekofizjograficzne to dokumentacja sporządzana dla całego terytorium gminy charakteryzująca poszczególne elementy środowiska oraz ich wzajemne powiazania. W szczególności opracowanie fizjograficzne powinno pozwolić na określeni warunków utrzymania równowagi przyrodniczej i racjonalnej gospodarki zasobami środowiska, w szczególności przez: 1) ustalanie programów racjonalnego wykorzystania powierzchni ziemi, w tym na terenach eksploatacji złóż kopalin oraz racjonalnego gospodarowania gruntami; 2) uwzględnianie obszarów występowania złóż kopalin oraz obecnych i przyszłych potrzeb eksploatacji tych złóż; 3) zapewnianie kompleksowego rozwiązania problemów urbanizacji, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki wodnej, odprowadzania ścieków, gospodarki odpadami, systemów transportowych i komunikacji publicznej oraz urządzania i kształtowania terenów zieleni; 4) uwzględnianie konieczności ochrony wód, gleby i ziemi przed zanieczyszczeniem w związku z prowadzeniem gospodarki rolnej; 5) zapewnianie ochrony walorów krajobrazowych środowiska i warunków klimatu lokalnego; 6) uwzględnianie potrzeb w zakresie zapobiegania powodziom i lokalnym podtopieniom ruchom masowym ziemi i ich skutkom; 7) uwzględnianie innych potrzeb w zakresie ochrony powietrza, wód, gleby, ziemi, ochrony przed hałasem, wibracjami, polami elektromagnetycznymi i infradźwiękami. 3. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, przynajmniej raz na cztery lata, sporządza okresową ocenę aktualności opracowania ekofizjograficznego, a następnie podaje do publicznej wiadomości jej wyniki. 4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i sposób wykonania opracowań ekofizjograficznych uwzględniając potrzeby, dla których sporządzane są te opracowania, w szczególności konieczność zapewnienia trwałości podstawowych procesów przyrodniczych na obszarach objętych aktami planowania przestrzennego oraz dane będące podstawą sporządzania tych opracowań. Art. 44 Po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzenia studium lub planu miejscowego, wójt, burmistrz albo prezydent miasta, bez zbędnej zwłoki, kolejno: Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 19/77

20 1) podaje do publicznej wiadomości, przez obwieszczenie, ogłoszenie w prasie lokalnej, zamieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania aktu, określając formę, miejsce i termin składania wniosków, nie krótszy jednak niż 30 dni od dnia ogłoszenia; 2) przeprowadza konsultacje społeczne, w szczególności poprzez przeprowadzenie ankiet i organizowanie spotkań z mieszkańcami obszaru objętego projektowanym aktem; 3) zawiadamia na piśmie właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości położonych na obszarze wymagającym zmian w ukształtowaniu granic nieruchomości, wskazanych w uchwale o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego, na adres z katastru nieruchomości; 4) zawiadamia na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania projektu aktu organy właściwe do uzgadniania i opiniowania projektu; 5) analizuje wyniki z przeprowadzonych konsultacji społecznych, sporządza informację o zgłoszonych propozycjach oraz wnioskach z przeprowadzonych analiz i podaje je do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, oraz zamieszcza je na stronach internetowych urzędu gminy; 6) występuje do właściwego organu ochrony środowiska i inspekcji sanitarnej o uzgodnienie zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko dotyczącej projektu aktu; 7) sporządza projekt aktu, prognozę jego oddziaływania na środowisko, projekt uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej lub jej zmiany oraz bilans terenów określający chłonność terenów o różnym przeznaczeniu, a w przypadku planu miejscowego wymagającego zmian w ukształtowaniu granic nieruchomości sporządza projekt scalenia i podziału nieruchomości; 8) występuje o: a) uzgodnienie projektu aktu z organami właściwymi do oceny zgodności projektu z wiążącymi ustaleniami ponadlokalnych aktów planowania przestrzennego, w tym planu zagospodarowania przestrzennego województwa, b) uzgodnienie projektu aktu, w zależności od potrzeb, z organami administracji rządowej właściwymi w sprawach ochrony wartości prawnie chronionych, c) zaopiniowanie projektu aktu przez gminną komisję urbanistycznoarchitektoniczną, oraz w zależności od potrzeb, przez: wójta, burmistrza albo prezydenta miasta gmin graniczących z obszarem objętym projektem aktu planistycznego, właściwe organy administracji publicznej, w tym właściwych kierowników służb, inspekcji i straży, właściwy organ nadzoru górniczego, zarządcę drogi publicznej, d) uzgodnienie projektu uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej z regionalną izbę obrachunkową, Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 20/77

21 e) wyrażenie przez właściwy organ zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, jeżeli wymagają tego przepisy odrębne; 9) wprowadza zmiany w projekcie aktu, bilansie terenów, prognozie oddziaływania na środowisko, projekcie uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej oraz projekcie scaleń i podziałów wynikające z dokonanych uzgodnień oraz uzyskanych opinii i ponowienia uzgodnień i opiniowania w niezbędnym zakresie, dokonanych zmian 10) podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w pkt 1, informacje o wyłożeniu projektu aktu do publicznego wglądu, a następnie wykłada ten projekt wraz z bilansem terenów, określającym chłonność terenów o różnym przeznaczeniu, prognozą oddziaływania na środowisko, prognozą skutków finansowych, projektem scaleń i podziałów oraz dokumentacją uzyskanych uzgodnień i opinii, w tym opinii komisji urbanistyczno-architektonicznej, do publicznego wglądu, na okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie dyskusję publiczną nad rozwiązaniami przyjętymi w projekcie aktu; 11) podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w pkt 1, informację o możliwości składania, w okresie wyłożenia, uwag do projektu aktu, prognozy oddziaływania na środowisko, projektu uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej oraz projektu scalenia i podziału nieruchomości; właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości położonych na obszarze wymagającym zmian w ukształtowaniu granic nieruchomości, zawiadamia na piśmie, na adres wskazany w katastrze nieruchomości; 12) bez zbędnej zwłoki rozpatruje uwagi i analizuje wyniki z przeprowadzonej dyskusji publicznej a następnie sporządza i podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w pkt 1, informację o zgłoszonych uwagach i przebiegu dyskusji publicznej oraz o sposobie rozstrzygnięcia uwag wraz z uzasadnieniem; 13) wprowadza do projektu aktu zmiany wynikające z uwzględnionych uwag, opinii i przebiegu dyskusji, a w przypadku, kiedy wprowadzone zmiany mają charakter istotny, ponawia czynności, o których mowa w pkt 8-12; 14) przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt aktu wraz z uzasadnieniem, bilansem terenów określającym chłonność terenów o różnym przeznaczeniu, prognozą oddziaływania na środowisko, projektem uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej, projektem scalenia i podziału nieruchomości oraz listą nieuwzględnionych uwag. Art Zmiana aktu planowania przestrzennego następuje w trybie właściwym dla jego uchwalenia. 2. W uchwale o przystąpieniu do zmiany aktu planowania przestrzennego rada gminy określa cel i zakres zmiany. Przepisy art. 40 i 41 stosuje się odpowiednio Art. 46 Zmiana studium i planu miejscowego bezpośrednio wynikająca ze zmian obowiązującego prawa lub nienaruszająca istotnych rozstrzygnięć funkcjonalno-przestrzennych, następuje w Projekt Kodeksu urbanistyczno-budowlanego KSIĘGA URBANISTYCZNA str. 21/77