Uwaga!!! Przed spotkaniem należy przygotować kartki z przebiegiem obrzędu namaszczenia

Transkrypt

1 Temat: Sakrament namaszczenia chorych Uwaga!!! Przed spotkaniem należy przygotować kartki z przebiegiem obrzędu namaszczenia 1 / 12

2 (każdy punkt na innej kartce) oraz kartki z wydrukowanymi krzyżówkami dla uczestników (oczywiście niewypełnionymi) i pisaki. I. Wprowadzenie 1. Zapalenie świecy, znak krzyża, modlitwa do Ducha Świętego na rozpoczęcie spotkania. 2. Krótkie przypomnienie treści omawianych na poprzednim spotkaniu (animator zachęca uczestników do wypowiedzenia się na ten temat, zadając proste pytania, np.: O czym rozmawialiśmy na poprzednim spotkaniu? Jaki był temat poprzedniego spotkania? Co zapamiętaliście z ostatniego spotkania?) 3. Przedstawienie tematu spotkania. II. Przebieg spotkania 1. Animator czyta poniższy tekst: 2 / 12

3 Prosiłem Boga o danie mi mocy w osiąganiu powodzenia - - Uczynił mnie słabym abym się nauczył pokornego posłuszeństwa; Prosiłem o zdrowie dla dokonania wielkich czynów - - Dał mi kalectwo, abym robił rzeczy lepsze; Prosiłem Boga o bogactwo, abym mógł być szczęśliwy - - Dał mi ubóstwo abym był rozumny; Prosiłem o władzę, żeby mnie ludzie cenili - - Dał mi niemoc, abym odczuwał potrzebę Boga; Prosiłem o towarzysza, abym nie żył samotnie - - Dał mi serce, abym mógł kochać wszystkich braci; 3 / 12

4 Prosiłem o radość - - A otrzymałem życie, abym mógł cieszyć się wszystkim; Niczego nie otrzymałem, o co prosiłem - - Ale dostałem wszystko, czego się spodziewałem. Prawie na przekór sobie; moje modlitwy niesformułowane zostały wysłuchane. Jestem spośród ludzi najhojniej ze wszystkich obdarowany. 2. Osoba prowadząca spotkanie wyjaśnia, dlaczego przeczytała ten tekst. We wszystkich sytuacjach życiowych Chrystus obdarowuje nas swoimi łaskami, koniecznymi do spełnienia powierzonych nam przez Niego nowych zadań i do naszego uświęcenia. Ma to miejsce również w wypadku choroby chrześcijanina. Przez sakrament namaszczenia Zbawiciel umacnia cierpiącą osobę, włącza ją w tajemnicę swojej zbawczej męki i śmierci, odpuszcza jej grzechy i uświęca ją. Dzięki łasce tego sakramentu chory lub umierający człowiek zyskuje pomoc dla własnego zbawienia, a równocześnie przez swoje cierpienie i śmierć przymnaża różnych zbawczych darów całemu Kościołowi. Naszym zadaniem (ludzi będących świadkami cierpienia bliźnich) jest pomaganie ludziom chorym, przekazywanie wsparcia psychicznego, czasem zwykła rozmowa i opieka. 4 / 12

5 Ponadto powinniśmy pokazać choremu sens jego cierpienia, jeśli uważa, że jego niedomaganie jest bezcelowe i obwinia Boga za wszystkie doświadczenia związane z chorobą. 3. Animator zadaje pytania uczestnikom: - Czy kiedyś uczestniczyliście w obrzędzie sakramentu namaszczenia chorych? - Może wtedy, kiedy był chory ktoś z rodziny lub może wy sami? - Kto udzielał sakramentu (był szafarzem sakramentu)? - Gdzie to było (dom, szpital, kościół)? - Co to znaczy namaszczenie? - Jakie części ciała chorego szafarz namaszcza? 4. Następnie animator lub jeden z uczestników czyta głośno fragment z Ewangelii wg św. Mateusza tekst z obrzędu sakramentu namaszczenia chorych: 5 / 12

6 Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go». Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź, a idzie; drugiemu: Chodź tu, a przychodzi; a słudze: Zrób to, a robi». Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie. (Mt 5, 8-13) Po przeczytaniu fragmentu uczestnicy rozważają go w skupieniu (ok. 2-3 minuty). Po wyznaczonym czasie dyskutują o nim. Osoba, która prowadzi spotkanie, stawia pytania: - Kto uzdrawia człowieka? - Kto otrzyma łaskę uzdrowienia, co jest niezbędne, żeby odzyskać zdrowie duszy? - Czy Jezus chce uzdrowić człowieka, czy jest obojętny na jego los? - Czy w dzisiejszych czasach zdarzają się uzdrowienia, cuda? - Przez kogo Jezus uzdrawiał chorych zaraz po zmartwychwstaniu i obecnie? 6 / 12

7 5. Osoba prowadząca spotkanie czyta zdania o sakramencie namaszczenia chorych, a uczestnicy odpowiadają prawda lub fałsz ; animator stwierdza, czy poprawnie odpowiedzieli: - Można go przyjmować tylko raz w życiu. (Fałsz; ten sakrament możemy przyjąć wielokrotnie) - Sakrament namaszczenia chorych mogą przyjąć tylko osoby ciężko chore, starsze i umierające. (Fałsz; sakrament może przyjąć każdy wierzący, którego życie lub zdrowie jest zagrożone, np. może go przyjąć młoda osoba przed operacją) - Istotą obrzędu jest namaszczenie świętym olejem czoła i dłoni, czemu towarzyszą odpowiednie modlitwy. (Prawda) - Mogą go udzielać tylko kapłani (biskup i prezbiter). (Prawda) - Zawsze powoduje uzdrowienie ciała. (Fałsz; oczyszcza duszę, uzdrawia duszę, a ciało kiedy jest taka wola Boża) - Poprzez sakrament, mocą święceń kapłana działa Chrystus. (Prawda) - Miejscem udzielania sakramentu jest tylko i wyłącznie kościół lub kaplica (Fałsz; może to być też mieszkanie chorego, szpital, kaplica szpitalna) 7 / 12

8 - Sakrament ściśle łączy chorego z Chrystusem i Jego męką. (Prawda) - Sakrament daje choremu pokój, pociechę i siłę do walki z szatanem i z chorobą. (Prawda) 6. Animator rozdaje kartki uczestnikom. Na każdej z nich jest wypisany jeden z punktów obrzędu sakramentu namaszczenia chorych: a. Obrzędy wstępne (pozdrowienie, pokropienie pomieszczenia wodą święconą, akt pokuty) b. Czytanie Słowa Bożego c. Litania za chorego d. Włożenie rąk e. Modlitwa dziękczynna nad olejem f. Namaszczenie 8 / 12

9 g. Modlitwa po namaszczeniu h. Zakończenie obrzędu (w tym modlitwa Ojcze nasz ) i. Błogosławieństwo Uczestnicy wspólnie układają kartki po kolei, zgodnie z przebiegiem obrzędu. Animator poprawia ewentualne błędy. 7. Animator wyjaśnia znaki liturgiczne włożenie rąk i namaszczenie : Są to najważniejsze elementy obrzędu. Włożenie rąk - symbol łaski Ducha Świętego, gest towarzyszący uzdrawianiu chorych przez Jezusa. Namaszczenie mocą Ducha Świętego ten poświęcony olej staje się duchowym lekarstwem dla chorego, przynosi mu ulgę w cierpieniu i powrót do zdrowia. Czynności liturgiczne wskazują na łaski, jakich ten sakrament udziela chorym. Uczestnicy rozwiązują krzyżówkę: 9 / 12

10 1. Grupa sakramentów, do których zalicza się sakrament namaszczenia chorych. 2. Dar sakramentu namaszczenia chorych obok pociechy i pokoju; gdy chory jest umierający, pozwala mu walczyć z ciałem i w zmaganiach duchowych w ostatnim okresie życia. 3. Szafarz sakramentu namaszczenia chorych. 10 / 12

11 4. Modlitwa za chorego odmawiana po czytaniu Ewangelii podczas obrzędu namaszczenia; może być też Loretańska, do świętego, do Serca Pana Jezusa. 5. Inaczej Mesjasz, Pomazaniec; działa przez sakrament namaszczenia chorych mocą święceń szafarzy. 6. Zazwyczaj święci oleje używane przez szafarza do namaszczenia rąk i czoła chorego. Rozwiązanie: foto #2 Po rozwiązaniu krzyżówki przez uczestników, animator wyjaśnia znaczenie hasła: Jest to ostatnia komunia święta, którą człowiek przyjmuje przed śmiercią (z KKK). III. Podsumowanie i zakończenie spotkania 1. Animator pyta uczestników, co zapamiętali ze spotkania, uczestnicy dzielą się swoimi 11 / 12

12 spostrzeżeniami. 2. Później wszyscy wspólnie modlą się modlitwą Ojcze nasz za wszystkich chorych. Następuje zgaszenie świecy, znak krzyża. 12 / 12