CHÓR KAMERALNY CANTORES MINORES WRATISLAVIENSES

Transkrypt

1 CHÓR KAMERALNY CANTORES MINORES WRATISLAVIENSES został założony przez E. Kajdasza w 1966 roku. Pod kierunkiem obecnego dyrygenta Piotra Karpety (od 1991) chór został zmniejszony do 18 śpiewaków, by móc zgodnie z aktualnymi tendencjami wykonawczymi prezentować muzykę dawnych epok. Artyści zespołu występują także w mniejszych składach, od 4 do 12 osób, współpracują z innymi zespołami w Polsce i za granicą, a także występują jako soliści. Repertuar zespołu liczący ponad 800 pozycji obejmuje całą muzykę Europy od średniowiecza po muzykę współczesną. Zespół dał już prawie 2500 koncertów, dokonał ponad 100 nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych (ponad 40 płyt), występował na licznych festiwalach (m.in. 36 razy na festiwalu Wratislavia Cantans). Podczas swych podróży zagranicznych odwiedził większość krajów europejskich, a także Izrael, Turcję, Gruzję, Armenię, Azerbejdżan i Meksyk. Nagrana w 2007 roku płyta z cyklu Musica Claromontana vol. 21 z utworami Józefa Elsnera otrzymała nominację do nagrody Fryderyk W ostatnich latach zespół wystąpił m.in. na festiwalach Warszawska Jesień, Gaude Mater (po raz 8.), Musica Polonica Nova, Legnica Cantat i nagrał kolejne płyty. W zależności od repertuaru i w miarę potrzeb chór jest powiększany, występuje wówczas jako Cantores Maiores Wratislavienses. WOLFGANG CAPEK urodził się w 1956 roku, studiował na Wiedeńskim Uniwersytecie Muzycznym w klasie organów prof. Herberta Tachezi oraz w klasie fortepianu Hilde Langer-Rühl, Hansa Kann oraz Erwina Chr. Scholz. Ponadto z wieloma wyróżnieniami ukończył studia w zakresie kompozycji i muzyki kościelnej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wiedniu. Począwszy od 1980 roku kontynuował studia u Louis Robillard w Lyonie. W 1987 roku otrzymał tytuł magistra sztuki. Jest laureatem wielu konkursów w tym dwukrotnie konkursu Niemieckich Rozgłośni Radiowych ARD w Monachium (1975 i 1979). Od 1976 roku prowadzi regularnie działalność koncertową, jako organista i pianista. Występował w ważnych ośrodkach w większości krajów Europejskich, jak również w USA, Rosji, Hongkongu, i Korei Południowej. Ma na swoim koncie liczne nagrania płytowe, radiowe, CD i telewizyjne. Jako solista współpracował z wieloma wybitnymi dyrygentami i renomowanymi orkiestrami. Obok działalności koncertowej pełni również obowiązki muzyka kościelnego. W latach był organistą w Schubertkirche Wiedeń-Lichtental, następnie w Kościele Mariackim w Wiedniu-Hernals. Od 1 września 2009 jest głównym organistą w kościele pw. św Augustyna w Wiedniu. Jest

2 autorem kompozycji na fortepian, chór i organy a także autorem transkrypcji na organy dzieł muzyki orkiestrowej oraz kompozycji na fortepian. Od 1981 był wykładowcą w Wyższej Szkole Muzycznej w Wiedniu, a obecnie jest profesorem wiedeńskiego Universität für Musik und darstellende Kunst. HANS FAGIUS urodził się w 1951 roku w Norrköping w Szwecji. Od wielu lat należy do grona najwybitniejszych organistów szwedzkich. Studiował grę organową w Sztokholmie u prof. Alfa Linder a. Dalsze studia odbył w Paryżu w klasie organów Maurice a Duruflé. Jego międzynarodowa kariera rozpoczęła się po zdobyciu nagród na Międzynarodowych Konkursach Muzyki Organowej w Lipsku i Sztokholmie. Od tego czasu koncertuje regularnie w całej Europie, Australii, Ameryce Północnej, Japonii oraz Korei Południowej. W kręgu jego szczególnych zainteresowań znajduje się muzyka dawna i okresu romantyzmu. Wielokrotnie wykonywał wszystkie dzieła J. S. Bacha, a także C. Francka, F. Mendelssohna, J. Brahmsa, J. Alain, M. Duruflé oraz wszystkie symfonie organowe L.Vierne a. Dokonał też licznych nagrań płytowych i radiowych z muzyką ww. kompozytorów. Jest związany z wieloma europejskimi wytwórniami płytowymi takimi jak szwedzką BIS, duńską DaCapo czy CDKlassisk.DK. Hans Fagius był w latach profesorem Królewskiego Duńskiego Konserwatorium Muzycznego w Kopenhadze, zaś wcześniej Wyższych Szkół Muzycznych w Sztokholmie i Göteborgu. Obecnie w ramach wykonywania wolnego zawodu udziela się jako koncertujący organista i pedagog, wykładowca wielu mistrzowskich kursów interpretacji muzyki organowej oraz członek Jury Międzynarodowych Konkursów Muzyki Organowej. W 1998 roku został wybrany i powołany na Członka Królewskiej Szwedzkiej Akademii Muzyki. JULIAN GEMBALSKI absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach, w klasie organów Henryka Klaji oraz na Wydziale Kompozycji i Teorii (dyplomy obu specjalności z wyróżnieniem w 1975 roku). Kurs mistrzowski u prof. Flor Peetersa w Mechelen (Belgia) oraz dalsze studia w Paryżu, pod kierunkiem Andre Isoir a i Michela a Chapuis (organy) oraz Jean a Saint-Arroman (muzykologia). Prowadzi ożywioną działalność artystyczną, naukową i pedagogiczną. Występował z koncertami w całej Europie oraz w USA, nagrywał dla Polskiego Radia (m.in. seria Antologia Organów na Górnym Śląsku, gdzie zarejestrował 90 organów regionu) i telewizji. Nagrał 35 płyt CD, w tym pięć z sopranistką Elżbietą Grodzką-Łopuszyńską. Jest laureatem I nagród w konkursach improwizacji fortepia-

3 nowej w Gdańsku i Nowej Rudzie oraz improwizacji organowej w Weimarze, a także wielu innych nagród, (m.in. nagrody Orfeusza XXXVIII Festiwalu Warszawska Jesień, nagrody im. Wojciecha Korfantego, nagrody Arcybiskupa Katowickiego Lux ex Silesia, nagrody Śląski Szmaragd Biskupa Ewangelicko-Augsburskiego; odznaczony przez Papieża Jana Pawła II medalem Pro Ecclesia et Pontifice ). Autor wielu prac z zakresu historii organów na Śląsku, problematyki ochrony i konserwacji organów zabytkowych, a także projektant wielu instrumentów. Profesor Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie prowadzi klasę organów i kieruje Katedrą Organów i Klawesynu. W latach był Rektorem swej macierzystej uczelni. Od wielu lat jest też Archidiecezjalnym Wizytatorem Organów i Organistów. W 2004 roku założył pierwsze w Europie Środkowo-Wschodniej Muzeum Organów. PIOTR KARPETA Piotr Karpeta ukończył Akademię Muzyczną w Katowicach, gdzie pracował później jako asystent. Przez 10 lat był chórmistrzem w Filharmonii Opolskiej, przygotowując kilkadziesiąt programów koncertowych oraz nagrań. Od 1991 roku jest dyrektorem Wrocławskich Kameralistów, prowadząc chór Cantores Minores Wratislavienses. Jest współzałożycielem i solistą zespołu Ars Cantus oraz Chóru Męskiego Cerkwi Prawosławnej św. św. Cyryla i Metodego we Wrocławiu Oktoich. Występował jako dyrygent i śpiewak w ponad 20 krajach świata, brał udział w kilkudziesięciu programach zarejestrowanych przez Polskie Radio i Telewizję Polską oraz w ponad 20 nagraniach płytowych. JERZY KOSEK. Dyrygent i pedagog, urodzony 16 kwietnia 1960 w Ornecie. Studiował w klasie dyrygentury Karola Stryji w Akademii Muzycznej w Katowicach, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. Swoje umiejętności doskonalił w Berlinie pod kierunkiem Olafa Kocha oraz w Wiedniu u Karla Österreichera i Vaclava Neumanna. W 2002 uzyskał kwalifikację I stopnia w dziedzinie dyrygentury i stopień naukowy doktora sztuki. W 1987 został laureatem 3. Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów w Katowicach, w 1989 otrzymał wyróżnienie na 6. Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów w Budapeszcie, w 1995 był finalistą 1. Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów w Jerozolimie. Jerzy Kosek dyrygował większością polskich orkiestr symfonicznych i kameralnych, a za granicą w Niemczech, Austrii, Danii, Holandii, Portugalii, na Węgrzech, Ukrainie, w Jugosławii, Izraelu, Wenezueli, Stanach Zjednoczonych (m.in. w Carnegie Hall w Nowym

4 Jorku) i Chinach. Artysta w swoim dorobku posiada kilkanaście płyt CD, nagrania archiwalne dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, jak również telewizji izraelskiej i jugosłowiańskiej. Uczestniczył też w nagraniu muzyki do filmu Słodko Gorzki w reż. Władysława Pasikowskiego (1996). W 1985 został dyrygentem Filharmonii Śląskiej w Katowicach, w latach sprawował funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Częstochowskiej, w latach dyrektora naczelnego i artystycznego Filharmonii Olsztyńskiej, w latach dyrektora artystycznego Filharmonii Koszalińskiej, od 2004 do 2006 dyrektora artystycznego Filharmonii Rzeszowskiej. W 2011r. otrzymał tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie dyrygentury. Jerzy Kosek jest obecnie profesorem Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Rytmiki. Od 20 grudnia 2010r. jest dyrektorem Naczelnym i Artystycznym Filharmonii Sudeckiej w Wałbrzychu. MAREK KUDLICKI urodził się w Tomaszowie Lubelskim. Po ukończeniu Państwowego Liceum Muzycznego w Lublinie studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie organów prof. Joachima Grubicha oraz dyrygentury prof. Krzysztofa Missony. Studia ukończył z wyróżnieniem. Brał udział w kursie mistrzowskim w Mechelen (Belgia), prowadzonym przez prof. Flor Peetersa, wybitnego kontynuatora tradycji interpretatorskich dzieł organowych Cesara Francka. Dalsze studia odbywał w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu, w klasie koncertowej prof. Hansa Haselböcka. Marek Kudlicki jest laureatem I nagrody oraz nagrody specjalnej Ministerstwa Kultury i Sztuki na Ogólnopolskim Konkursie Organowym w Krakowie w roku Koncertuje na całym świecie, występując w recitalach oraz jako solista z różnymi orkiestrami. Jego trasy koncertowe prowadziły dotychczas do prawie wszystkich krajow Europy, wielokrotnie do Stanów Zjednoczonych i Kanady (49 tournée), Ameryki Południowej, Afryki Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Hong Kongu, Japonii, Korei Płdn., Singapuru, Malezji i Tajwanu. Marek Kudlicki występował na znanych międzynarodowych festiwalach oraz w czołowych ośrodkach muzycznych (Sztokholm, Londyn, Wiedeń, Sydney, Wellington, Nowy Jork, Minneapolis, Bogota, Buenos Aires i in.). Swoj kunszt wykonawczy prezentowal w tak renomowanych salach koncertowych jak Filharmonia Krakowska, Sala Luis Angel Arango w Bogocie, Cleveland Museum of Art, Roy Thompson Hall w Toronto, Sejong Cultural Center w Seulu, National Concert Hall w Taipei i in. Marek Kudlicki jest propagatorem polskiej muzyki organowej, stale włączając do programów swych recitali i nagrań twórczość rodzimych kompozytorów. Prowadził wykłady na temat muzyki polskiej na różnych kontynentach. W 200 rocznicę Konstytucji 3 Maja wystąpił z uroczystym recitalem w Grace Cathedral w San Francisco. Dokonał nagrań radiowych m.in. dla Radio Hilversum, Radio New Zealand, Radio Suisse Romande, National Public Radio USA, South African Broadcasting Corporation oraz nagrań telewizyjnych. Posiada na swym koncie liczne nagrania płytowe dokonane w Polsce i Niemczech. Pełnił funkcję jurora w konkursach organowych.

5 Repertuar Marka Kudlickiego jest szeroki. Obejmuje on dzieła wszystkich epok, w tym dawną, romantyczną i współczesną polską muzykę organową. Oprócz dzieł solowych ma w swym repertuarze liczne, rzadko grywane utwory na organy i orkiestrę. Wykonywał je z różnymi orkiestrami na całym świecie. Od wielu lat łączy występy jako organista-wirtuoz z działalnością dyrygencką. RUDOLF MEYER w latach pełnił obowiązki organisty Stadtkirche w Winterthur. Obecnie jako koncertujący organista i kompozytor korzysta z przywilejów wolnego zawodu. Urodzony w 1943 roku Küsnacht (ZH), ukończył studia w Akademii Muzycznej w Zurychu w zakresie gry organowej u Hansa Vollenweidera, kompozycji a także muzyki szkolnej, wychowania muzycznego oraz kompozycji. Dalsze studia począwszy od 1966 roku odbył w Paryżu, w klasie mistrzowskiej Marie-Claire Alain oraz w École César Franck w klasie kontrapunktu Claude a Terrasse. Do jego pedagogów należeli także Anton Heiller, Luigi Ferdinando Tagliavini, Jean Guillou, Nikolaus Harnoncourt i inni. Zanim objął profesurę w Akademii Muzycznej w Winterthur był gościnnym profesorem następujących uczelni: Conservatorium of Music New-South-Wales w Sidney, Schola Cantorum Basiliensis w Bazylei oraz Hochschule für Musik w Kolonii. Był i jest zapraszany na wiele seminariów naukowych poświęconych muzyce organowej. Z recitalami organowymi występował w całej Europie, Rosji, USA i Australii. Dokonał licznych nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych. Jest ekspertem ds. budownictwa organowego, ds. restauracji zabytkowych instrumentów a także autorem wielu artykułów w różnych periodykach muzycznych. Jako kompozytor udziela się w muzyce świeckiej i religijnej. ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII SUDECKIEJ (wcześniej Filharmonii Wałbrzyskiej) działa nieprzerwanie od ponad 30 lat. Założycielem i długoletnim dyrektorem Filharmonii Sudeckiej był Józef Wiłkomirski, który w roku 1978 zaczął pisać jej historię. Pierwszy koncert odbył się w partnerskim mieście Hradec Kralove. Od tego czasu Orkiestra występowała nie tylko we własnej siedzibie ale także w miastach i miasteczkach Dolnego Śląska. Dzięki uznanej renomie zespół był zapraszany także na koncerty i festiwale za granicę m.in. do Czech, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii i Włoch. Orkiestra grała i nadal gra pod batutą wielu znakomitych dyrygentów polskich i zagranicznych, nawet z tak odległych krajów jak Meksyk, Chiny, Australia czy Nowa Zelandia.Współpracuje ze znakomitymi muzykami, dzięki czemu

6 publiczność wałbrzyska mogła poznać kunszt artystyczny m.in. Wandy Wiłkomirskiej, Piotra Palecznego, Haliny Czerny-Stefańskiej, Valerego Oistracha, Leszka Możdżera, Katarzyny Dudy, Adama Makowicza, Atsuko Seta, Paula Guldy, Akiko Nakajima, Tomasza Strahla, Jerzego Maksymiuka, Wojciecha Michniewskiego, Wojciecha Czepiela, Tadeusza Strugały i wielu innych.obok regularnych koncertów symfonicznych i projektów specjalnych bardzo ważną sferą działalności Filharmonii Sudeckiej jest dbałość o młodych słuchaczy. Od samego początku swego istnienia Filharmonia Sudecka organizuje cykle audycji szkolnych i przedszkolnych, na których dzieci i młodzież szkolna poznają literaturę muzyczną, historię instrumentów muzycznych, dzieje życia kompozytorów i folklor poszczególnych krajów. Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Sudeckiej prezentuje dzieła symfoniczne, oratoryjno-kantatowe i popularne począwszy od muzyki dawnej, poprzez największe kompozycje klasyczne, romantyczne, aż po muzykę współczesną. Zespół ma na swoim koncie także kilka prawykonań utworów współczesnych kompozytorów polskich i obcych. Orkiestra nagrała kilkanaście płyt CD, a popularność Filharmonii wśród mieszkańców Dolnego Śląska wyraża się także liczbą 7 prac magisterskich napisanych na jej temat. ROMAN PERUCKI urodzony w 1961 organista, absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie prof. Leona Batora (1986). Od roku 1984 zatrudniony w gdańskiej Akademii Muzycznej, w latach prorektor ds. artystycznych, od roku 1999 profesor gdańskiej Akademii Muzycznej i organista Katedry Oliwskiej, członek Komisji Liturgicznej przy Metropolicie Gdańskim. Jest Dyrektorem Naczelnym Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku (w latach pełnił również obowiązki dyrektora artystycznego) oraz prezesem Pomorskiego Stowarzyszenia Musica Sacra, które jest organizatorem takich przedsięwzięć jak: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Organowej w Katedrze Oliwskiej, Międzynarodowy Konkurs Organowy im. J.P. Sweelincka w Gdańsku, cykl koncertów Bliżej Bacha, koncerty z okazji Jarmarku św. Dominika w kościele oo. Dominikanów w Gdańsku oraz festiwale w kościołach Pomorza. To z jego inicjatywy powstało Centrum Muzyczno- Kongresowe siedziba Polskiej Filharmonii Bałtyckiej jedna z największych i najpiękniejszych sal koncertowych w Polsce i w Europie. Od 1999 roku pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Miłośników Archikatedry Oliwskiej. Oprócz pracy pedagogicznej w macierzystej uczelni prowadzi wiele kursów mistrzowskich m.in. w Niemczech, Rosji, Francji, Meksyku a także wykłady w uczelniach i szkołach muzycznych na terenie Polski. Bywa zapraszany do prac w Jury Międzynarodowych Konkursów Organowych. Dokonał licznych nagrań dla: Polskiego Radia i Telewizji, Telewizji NDR, brytyjskiej, słowackiej i innych, a także nagrań płytowych. Płytę z Messe pour les paroisses Fr. Couperina uznano w Ruchu Muzycznym za najlepsze nagranie roku 1991 wydane w Polsce, a II płyta Oliwska nominowana była do nagrody Fryderyka. Artysta prowadzi ożywioną działalność koncertową zarówno w Polsce jak i w całej Europie a także Rosji, Japonii, Chinach, Australii, Meksyku i USA, mając na swoim koncie występy na najbardziej prestiżowych festiwalach, w najbardziej prestiżowych ośrodkach. Za swoją działalność otrzymał liczne odznaczenia i nagrody, w tym medal papieski Pro eclessia et Pontifice, odznakę: Zasłużony dla Kultury Polskiej, Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz Medal św. Wojciecha za zasługi dla miasta Gdańska.

7 ŚLĄSKA ORKIESTRA KAMERALNA. W 1981 roku z inicjatywy Karola Stryji powstała Orkiestra Kameralna Filharmonii Śląskiej, która od roku 1983 koncertuje pod własną nazwą jako Śląska Orkiestra Kameralna. Pierwszym, wieloletnim kierownikiem artystycznym i współtwórcą odpowiedzialnym za sukces orkiestry był kompozytor i dyrygent prof. Jan Wincenty Hawel. Po 25 latach szefem zespołu został Massimiliano Caldi. To trzeci zespół Filharmonii, w którego skład weszli utalentowani smyczkowcy, wychowankowie Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Śląska Orkiestra Kameralna stawiana jest na równi z najlepszymi zespołami. Pochlebne opinie na jej temat wypowiadali współpracujący z orkiestrą znakomici muzycy, jak Jan Krenz, Jerzy Maksymiuk, Tadeusz Wojciechowski, Bruno Canino, Eugene Indjić, Garrick Ohlsson, Jeffrey Swann, Piotr Paleczny, Ivan Monighetti, Konstanty Andrzej Kulka, Krzysztof Jakowicz, Kaja Danczowska i inni. Krytycy sięgają po wysokie oceny śląskich kameralistów, o ukształtowanym i wyraźnie własnym obliczu artystycznym. Zespół opanował bardzo bogaty repertuar, na który składają się dzieła mistrzów baroku, klasycyzmu, romantyzmu oraz twórców najmłodszej generacji. Opracowania na orkiestrę smyczkową utworów kameralnych Brahmsa, Czajkowskiego, Schuberta, Mendelssohna czy Szostakowicza, muzyka sakralna oraz własne aranżacje cenionych utworów poszerzają wachlarz programowy zespołu. Niemal od początku Śląska Orkiestra Kameralna koncertowała na rozmaitych festiwalach i odbywających się cyklicznie imprezach muzycznych, w kraju i za granicą, między innymi na Festiwalu Muzycznym w Łańcucie, (2007), na Festiwalu Mikołowskie Dni Muzyki (2008) oraz Ars Cameralis Silesiae Superioris (2009). Zespół odbył liczne koncertowe tournées m.in. po Niemczech, Austrii, Belgii, Francji, Hiszpanii, Szwajcarii, Słowacji i Włoszech. W 2007 roku Śląska Orkiestra Kameralna wystąpiła pod dyrekcją Massimiliano Caldi w Studio Koncertowym S1 im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, na koncercie promującym VIII Międzynarodowy Konkurs Dyrygentów im. G. Fitelberga. Na 2010 planowany jest występ śląskich kameralistów w Filharmonii Narodowej, w ramach cyklu Czwartkowe Spotkania Muzyczne, na zaproszenie Antoniego Wita W 2009 orkiestra nagrała dla wydawnictwa DUX płytę Little Big Music pod batutą Massimiliana Caldiego z utworami B. Brittena, G. Holsta, W. Kilara i W. Lutosławskiego. JAROSŁAW WOLANIN jest Kierownikiem Artystycznym Chóru Filharmonii Śląskiej Saksofonista, chórmistrz, dyrygent, pedagog. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (dyrygentura chóralna dyplom z wyróżnieniem w klasie prof. Jana Wojtachy 2002 r; saksofon dyplom 2003 r. w klasie B. Steuera). Średnią szkołę muzyczną w Sanoku ukończył z wyróżnieniem (1997 klasa saksofonu W. Brudka). Laureat

8 wielu konkursów saksofonowych. W roku 2001/2002 stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest założycielem i dyrygentem chóru kameralnego Silesia Singers oraz dyrygentem Chóru Mariackiego w Katowicach. W latach prowadził klasę saksofonu Samorządowej Szkoły Muzycznej II st. w Żywcu. Jego uczniowie odnosili sukcesy w ogólnopolskich konkursach saksofonowych. Od października 2006 r. prowadzi zajęcia z dyrygowania w Instytucie Jazzu katowickiej Akademii Muzycznej. Od 2003 r. prowadzi Orkiestrę Sinfonietta Sonora Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Dokonuje nagrań i prawykonań. Koncertował w kraju oraz w Niemczech, Czechach i Francji. Od 2001 roku był śpiewakiem (bas) Chóru Filharmonii Śląskiej. Przez ostatnie dwa lata był asystentem kierownika. W minionym sezonie samodzielnie przygotowywał zespół do kilkunastu występów. Stanowisko kierownika chóru Filharmonii Śląskiej objął drogą konkursu w sierpniu 2009 r.