Proszę zapoznać się z procedurą dyplomowania:

Transkrypt

1 Wskazówki edytorskie dla seminarzystów dr. hab. prof. UP Mariusza Szuberta na podstawie zarządzenia Dziekana WGB 3/2018 z dnia 9 maja 2018 r. wymogów stawianych pracom dyplomowym Proszę zapoznać się z procedurą dyplomowania: Układ pracy: układ pracy przeglądowej lub poglądowej, czyli analityczno-opisowej: - strona tytułowa - abstrakt w j. polskim i j. angielskim - spis treści praca wg indywidualnego planu 1. Wstęp (z podrozdziałami) zajawka, wizytówka pracy (wskazówki w wymogach pracy dyplomowej ersja dla studentów) 1.1. Cel i zakres pracy 1.2. Metodologia i metody pracy 1.3. Przegląd literatury 1.4. (Terminologia jeśli jest niezbędna) 2. Część teoretyczna (z rozdziałami i podrozdziałami) 3. Podsumowanie/dyskusja 4. Wnioski końcowe Z komentarzem [MS1]: nt/prace-dyplomowe/procedura-dyplomowania/ - streszczenie - bibliografia - aneks wykaz tabel wykaz rycin wykaz fotografii - oświadczenia samodzielnym napisaniu pracy zgodności wersji drukowanej z wersją elektroniczną na CD/DVD o udostępnianiu pracy dyplomowej - elektroniczna wersja pracy CD/DVD. Koperta paierowan opisana zgodnie z zaleceniami w procedurze antyplagiatowej, wraz z załącznikami 1 i 2. Z komentarzem [MS2]: nt/prace-dyplomowe/system-antyplagiatowy/

2 Edycja tekstu: styl: bez odstępów czcionka: Arial 12 p (tekst główny), mam zgodę Dziekana na odstępstwo od wskazanej w wymogach czcionki Times New Roman). Arial 12 p (podpisy rycin, fotografii, tabel); Arial 10 p (tekst w tabelach) marginesy: góra, dół 2,5 cm, lewy 3,5 cm, prawy 1,5 cm, interlinia: 1,5 (uwaga w pracy do korekty interlinia 2,5; po korekcie powrót do 1,5) odstępy od góry, czyli od poprzedzającego tytuł tekstu zwartego: rozdziały 2 interlinie, podrozdziały 2 interlinia, odstępy od dołu, czyli pomiędzy tytułem a tekstem rozdziału/podrozdziału 1 interlinia ryciny, fotografie tabele 1 interlinia, wcięcie akapitowe: 1,25 cm tekst wyjustowany, numeracja stron: dolna stopka po prawej stronie. Nie numerować strony tytułowej i spisu treści. Numeracje zacząć od pierwszej strony wstępu od numeru strony 3 Tytuły rozdziałów i podrozdziałów: 1. TYTUŁ ROZDZIAŁU (14, BOLD WERSALIKI) 1.1. Tytuł podrozdziału (12, bold) Tytuł punktu (12) Numeracja rozdziałów, podrozdziałów nie obejmuje: spisu treści, streszczenia, abstraktu, bibliografii, wykazu rycin, tabel i fotogradii. odstępy od tekstu zwartego: rozdziały, podrozdziały 2 interlinie, odstępy tekstu od tytułów rozdziałów i podrozdziałów 1 interlinia

3 Odwołania: do rycin: (ryc. 1). do tabel: (tab. 1). do fotografii: (fot. 1). do literatury: (Nowak 2017). Jeśli jest jeden autor; (Nowak, Kowalski 2017). Jeśli jest dwóch autorów; (Nowak i in. 2017). Jeśli jest wielu autorów. (Nowak 2017; Nowak, Kowalski 2017; Nowak i in. 2017) jeśli odwołujemy się do kilku publikacji. W przypadku publikacji nieautoryzowanich (Rocznik statystyczny 2017) Zdaniem J. Nowaka (2017) zjawisko to. Zgodnie z poglądami J. Nowaka i J. Kowalskiego (2017) Zdaniem J. Nowaka i in. (2017).. Pogląd taki jest już ugruntowany w literaturze przedmiotu (Nowak 2002, Kowalski 2008, Nowak i Kowalski 2010, Nowak i in. 2017). Bibliografia (układ alfabetyczny wg nazwisk autorów): książka: Kondracki J Geografia regionalna Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, 441 ss. Warszawa Malarz R., Gaweł Ł. (red.), Walory i atrakcje turystyczno-krajoznawcze Polski. Attyka, 272 ss., Kraków. Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, 1046 ss., Warszawa (w przypadku publikacji nieautoryzowanych) rozdział w książce: Alejziak W Perspektywy i kierunki rozwoju badań naukowych nad turystyką. [W:] G. Gołembski (red.) Kierunki rozwoju badań naukowych w turystyce. Wydawnictwo Naukowe PWN, s Warszawa. artykuł w czasopiśmie naukowym: Chojnicki Z Charakter i sytuacja nauki o turystyce rozważania metodologiczne. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy, 33(2):

4 Obiekty w tekście: Tabele: ogółu zatrudnionych. W 2012 r. relacje w zatrudnieniu uległy odwróceniu. Przemysł i budownictwo zatrudniały 35,3% ogółu zatrudnionych, a udział innych sektorów, zwłaszcza usług wzrósł do 64.7% (Tkocz 2015). Z komentarzem [MS3]: doromania do literatury Tab. 1. Miasta konurbacji górnośląskiej wg liczby mieszkańców w 2017 r. L.p. Miasto Liczba mieszkańców w tys. Powierzchnia w km 2 Gęstość zaludnienia osoby/km 2 Z komentarzem [MS4]: Arial 12, wyjustowany, bez odstępów, interlinia 1. Odstęp pomiędzy podpisem a tabelą 1,5. 1 Katowice 298, ,7 2 Sosnowiec 205, ,7 3 Gliwice 182, ,7 4 Zabrze 175, ,8 5 Bytom ,0 6 Ruda Śląska 139, ,3 Z komentarzem [MS5]: Arial 10 7 Tychy 128, ,9 8 Dąbrowa Górnicza 121, ,4 9 Chorzów 109, ,2 10 Jaworzno 92, ,8 11 Mysłowice 74, ,3 12 Siemianowice Śląskie 67, ,0 13 Tarnowskie Góry* ,6 14 Będzin* ,8 15 Piekary Śląskie 56, ,8 16 Świętochłowice 50, ,3 17 Knurów* ,2 18 Mikołów* 40, ,6 19 Czeladź* 32, ,3 Ogółem 2011, ,1 * miasta nie należące do GZM Opracowanie własne na podstawie Rocznik statystyczny Rzeczpospolitej Polskiej 2017 Z komentarzem [MS6]: Arial 10

5 Ryciny kamiennego i hutnictwem żelaza. Do roku 1918 zachodnia część Okręgu rozwijała się w realiach politycznych, społecznych i gospodarczych Prus, wschodnia Królestwa Polskiego, a południowa w Austro-Węgrzech. Podział na część zachodnią Górnośląską i wschodnią Zagłębie Dąbrowskie pogłębił się w okresie międzywojennym ( ) i zachował się do dziś. Ryc. 1. Miasta Górnośląskiego Związku Metropolitalnego źródło: J. Fryc, M. Góralczyk i in. (2016). Z komentarzem [MS7]: Arial 12 lub opracowanie własne lub opracowanie własne na podstawie J. Fryc, M. Góralczyk (2016). U progu transformacji gospodarczej, w 1989 r. GOP zdominowany był przez przemysł wydobywczy i ciężki (tab.2). Zatrudnienie w przemyśle w konurbacji przewyższało zatrudnienie nie wskazuje, że respondenci dostrzegają w miastach Z komentarzem [MS8]: Arial 10 Z komentarzem [MS9]: odstęp 1 interlinia wcięcie akapitowe 1.25 cm Z komentarzem [MS10]: odwołanie do tabeli podobnie: (ryc. 1). (fot. 1).

6 rozmaite możliwości atrakcyjnego zagospodarowania czasu wolnego, ale nie znają oferty miast konurbacji górnośląskiej. Ryc. 2. Wizerunek miast konurbacji górnośląskiej jako atrakcyjnych miejsc do spędzania czasu wolnego Opracowanie własne Z komentarzem [MS11]: Arial 12 lub opracowanie własne na podstawie Rocznik statystyczny 2017 lub: źródło M. Tkocz (2015) Z komentarzem [MS12]: Arial 10 Na szczególne podkreślenie zasługuje, że połowa respondentów dostrzega możliwości aktywnego i atrakcyjnego spędzania wolnego czasu w konurbacji górnośląskiej. Jest to symptom przełamywania zakorzenionego wizerunku tego obszaru Położenie obszaru badawczego Obszar badawczy znajduje się na Wyżynie Woźnicko-Wieluńskiej, w międzyrzeczu Warty i jej lewostronnego dopływu Liswarty. W pracy przyjęto podział Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej na regiony fizycznogeograficzne wg J. Kondrackiego (1998), wraz wydzielonymi przez K. Klimka (1966) subregionami geomorfologicznymi. (ryc. 1a, 1b). Z komentarzem [MS13]: Tytuł podrozdziału 12 p bold Odstęp od góry 2 interlinie Odstęp u dołu jedna interlinia Z komentarzem [MS14]: odwołanie do literatury Z komentarzem [MS15]: odwołanie do ryciny

7 Ryc. 1. Położenie terenu badań na tle regionalizacji Polski wg J. Kondrackiego (2000). 1. Granice makroregionów. 2. Granice mezoregionów opracowanie własne na podstawie J. Kondracki (2000). Z komentarzem [MS16]: Arial 12 Z komentarzem [MS17]: Arial 10 Z komentarzem [MS18]: objaśnienia do ryciny Arial 10

8 Fotografie Fot. 1. Początkowa faza rozwoju klifu w Orłowie (fot. M. Szubert) lub: (fot...) lub: źródło Z komentarzem [MS19]: Arial 12 Z komentarzem [MS20]: Arial 10