Spotkać Zmartwychwstałego

Transkrypt

1 Spotkać Zmartwychwstałego 7 tydzień Wielkanocny Czytanie i rozważanie Słowa Bożego ( )Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich : «Pokój wam!» ( ) Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich : «Pokój wam!. (Ewangelia św. Jana 20,19b 21a) Parafia NMP Bolesnej, Wrocław Strachocin, Teksty dostępne na stronie:

2 Rysunek tygodnia: Opracowanie rozważań: Korekta: Rysunek: Asysta kościelna: Aplikacja mobilna Android: Jolanta Prokopiuk, Jerzy Prokopiuk, Wojciech Doliński, Monika Zimecka, Monika Mosior, Jolanta Mikos, Krzysztof Mikos Jerzy Prokopiuk Marta Stańco ks. Wojciech Jaśkiewicz Tomek Romanowski Niniejsze rozważania przygotowują osoby ze wspólnoty On Jest, Ruchu Światło Życie Czytania zamieszczone w aneksie:

3 Lectio divina metoda osobistego studium Pisma Świętego Mnisi znali dwa sposoby medytacji Słowa Bożego: ruminatio przetrawianie Słowa Bożego poprzez jego ciągłe powtarzanie oraz lectio divina Bożą lekturę, w której chodziło o to, aby wszystkie słowa Biblii rozumieć jako drogę do Boga, jako opis drogi duchowej. Kluczowe jest tu pytanie: kim jestem, co jest tajemnicą mojego życia, kim i czym stałem się dzięki Jezusowi Chrystusowi? Kiedy bowiem poprzez medytację poczuję, kim jestem, zmieni się także moje działanie w świecie. Kilka uwag o miejscu modlitwy, czasie oraz pozycji modlitewnej. 1. Miejsce idealne to kościół czy kaplica z wystawionym Najświętszym Sakramentem. W praktyce będzie to każde miejsce, w którym znajdziemy choć odrobinę wyciszenia. 2. Czas przynajmniej kwadrans. Dobrze jeśli będzie to pół godziny. Pora dnia nie jest istotna, ważne tylko, byśmy byli przytomni i w czasie modlitwy nie zasnęli. 3. Pozycja w czasie modlitwy godna i wygodna. Można klęczeć, siedzieć na małej ławeczce, można też zwyczajnie usiąść na wygodnym krześle przy stole. Przebieg lectio divina Istotą tej metody jest jej podział na kilka części: 1. Czytanie (lectio), 2. Medytację (meditatio), 3. Modlitwę (oratio) i trwanie przed Bogiem (contemplatio). 4. Działanie (actio) Całość powinna być poprzedzona chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną do Ducha Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu oraz dokonać refleksji nad naszą modlitwą jak się czuliśmy, co było dobre w tej modlitwie a co należałoby w niej poprawić w przyszłości. Lectio Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty. Wybieramy dłuższy fragment tekstu. Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się zdarzyć, że już pierwszy werset będzie tym fragmentem nad którym powinniśmy zatrzymać się dłużej. Czytam Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by spotkać Boga w Jego Słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego fragmentu (zwykle będzie to jeden werset), który nas poruszy. To poruszenie może mieć bardzo różny charakter. Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha, piękno, niepokój. Poruszenie jest świadectwem, że ten werset jest dla nas osobiście ważny. Bardzo ważną informacją jest złość lub agresja rodząca się podczas czytania Słowa Bożego. Oznacza ona bowiem, że Jezus w Słowie Bożym dotyka jakiejś nieuporządkowanej dziedziny naszego życia. Jest bardzo istotne zwrócenie uwagi na uczucia, które nam towarzyszą. Nie mamy wpływu na uczucia, które się rodzą. Są ważne ponieważ, ukazują nam one stan naszego serca. Nie ma uczuć dobrych i złych, ponieważ są one obojętne moralnie. Jeżeli rodzi się uczucie zazdrości lub niechęci to nie jest to grzechem. Materią grzechu będzie dopiero nasza odpowiedź na to uczucie. Znalezienie tekstu, który Cię porusza jest sygnałem, że kończy się etap lectio.

4 Meditatio Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to powtarzanie. W tej części koncentrujemy się na znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie, powoli, jakby smakując całość wersetu lub jego fragmenty. Czytając możemy akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie nauczymy się w ten sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli może nam pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum ale także i serce. Można się zastanowić, dlaczego ten fragment mnie zainteresował, pytać się co ten fragment mi mówi, objawia, komunikuje. Ważne jest aby medytować tylko jeden fragment. Jeśli poruszyło cię więcej fragmentów, zatrzymaj się na pierwszym, pozostałe w tej medytacji cię nie interesują. Oratio Teraz ty mów do Boga a jeśli zabraknie Ci słów to trwaj przed nim bez słów (contemplatio). Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę. Będzie ona miała spontaniczny charakter. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie. Czasami będzie to nasza aktywność, ale możemy też być porwani przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się bardziej działaniem Boga w nas niż naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i kierunek przybierze. Może to być zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie. Może mieć także charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Na lub po etapie oratio - Twojej modlitwy do Boga, którą wzbudziło rozważanie danego fragmentu - może przyjść czas, że braknie Ci słów. Trwaj wtedy przy Bogu bez słów - wtedy modlisz się samą swoją obecnością a Duch Święty działający w Tobie będzie kierował do Boga taką modlitwę, która Jemu się podoba: "Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą" (Rz 8, 26-28) W każdej głębokiej ludzkiej relacji przychodzi etap rozumienia się bez słów. Tak samo jest Bogiem. Ani On nic nie musi mówić, ani ja. Jesteśmy ze sobą razem. I to wystarczy. Actio Pytaj siebie: Co mam zrobić?. Ostatni etap lectio divina to zaproszenie do działania, zgodnie z napomnieniem św. Jakuba: "Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był" (Jk 1, 23-24). Zadaj sobie pytanie, czy przez to rozważanie Bóg wzywa Cię do podjęcia jakiegoś postanowienia, zadania, porozmawiania z kimś, przebaczenia komuś, pomocy komuś. Jeśli tak, to zapisz sobie konkretny fragment, który Cię porusza do działania albo to, co chcesz uczynić. Po pewnym czasie będziesz wyraźnie widział jak Bóg Cię prowadzi. Nie zawsze lectio divina będzie kończyło się podjęciem konkretnego postanowienia i wykonaniem konkretnego działania. Doświadczenie pokazuje jednak, że praktykowanie tej metody przebywania ze Słowem Bożym po pewnym czasie przemienia człowieka, porusza go, przekonuje o tym co prawdziwe i ważne, daje światło do podejmowania właściwych decyzji życiowych i zaprasza do podejmowania zmian. Jeśli jednak po wielokrotnym jej praktykowaniu nigdy nie będziesz się czuł poruszony i wezwany do konkretnego czynu, to może znaczyć, że Twoja modlitwa ze Słowem ma charakter czysto akademicki, nie przemienia Twojego serca, nie prowadzi do nawrócenia i nie dotyka Ciebie w Twojej własnej historii życia.

5 , niedziela, Wniebowstąpienie Pańskie SPOTKAĆ ZMARTYCHWSTAŁEGO TO GŁOSIĆ DOBRĄ NOWINĘ O BOŻEJ MIŁOŚCI Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Marka 16,15-20 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy ten się potępi. Oczywiście opisane tu potępienie nie jest karą, ale konsekwencją odrzucenia Boga i jego miłości. Każdy człowiek wcześniej czy później skonfrontuje się z prawdą o sobie i zobaczy swoją grzeszność, niedoskonałość. Bez Ewangelii, która mówi o Bogu zakochanym w człowieku do szaleństwa, bez Miłości Miłosiernej człowiek sam siebie potępi. Czy wierzymy i doświadczamy osobiście, ze Bóg nas kocha? Jeżeli nie, to prośmy Ducha Świętego by nas do tego uzdolnił. Niech Ewangelia przeniknie nie tylko do naszych umysłów, ale do głębi naszych serc! Jezus wstąpił do nieba na Górze Oliwnej, czyli tam, gdzie Jego uczniowie go zdradzili i zostawili. Apostołowie na pewno mieli bolesne wspomnienia związane z tamtym miejscem, przypominało im ich słabość. Jezus chciał uleczyć ich pamięć, nauczyć pokory, pokazać jak wielkie jest Jego miłosierdzie i zapewnić, że w ich życiu zdarzą się wielkie cuda. Już nie musimy się potępiać z powodu naszych grzechów. Jezus odkupił nas swoją krwią. Wierząc w Jego nieskończoną miłość do nas, zostajemy zbawieni. Czy to nie jest radosna nowina, którą trzeba głosić wszędzie? My również, tak jak apostołowie, jesteśmy do tego powołani. Jezus wstąpił do nieba, ale ponieważ jest Emmanuelem, to znaczy Bogiem z nami, jest też w nas. Jeżeli Bóg jest w niebie i w nas, to znaczy że w naszym sercu jest niebo! Jezus jest obecny wśród nas wierzących poprzez swojego Ducha i chce z nami współdziałać. Otwierając się na Jego obecność możemy owocnie głosić Ewangelię. A Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, wierzę że żyjesz i jesteś u Ojca, ale również jesteś obecny w moim sercu. Pragnę współdziałać z Twoją łaską w moim życiu, aby owocnie świadczyć o Tobie i głosić Ewangelię. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

6 , poniedziałek SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO TO OWOCOWAĆ W DUCHU ŚWIĘTYM Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Dzieje Apostolskie 19, 1-8 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Święty Paweł spotkawszy uczniów nie spytał ich czy zachowują przykazania, czy mają jakieś pytania, trudności itp. Najpierw zadał jedno najbardziej dla niego ważne pytanie: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę? Paweł musiał być przekonany o fundamentalnym znaczeniu działania Ducha Świętego, bez którego nic nie można zdziałać: jest sprawcą chcenia i działania w was, zgodnie z Jego wolą (Flp 12,13) I dlatego z wielkim zapałem roznosił ogień Ducha najszerzej jak mógł. Dlatego też od razu po chrzcie Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich - aby ich zaopatrzyć w konieczne wsparcie, niezbędne by móc żyć Ewangelią. Jakie jest miejsce Ducha Świętego w moim życiu duchowym? Na ile opieram się na Nim, czy proszę o Niego, jak często Go przywołuję? Czy zapraszam Go do każdego dnia, aby mnie umacniał prowadził zgodnie z wolą Ojca? A może zwracam się do Niego tylko wtedy, gdy sam już sobie nie radzę, w ostateczności? Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali. - Duch Święty zaproszony i przyjęty daje widoczne owoce swojej obecności. Czy dostrzegam w sobie działanie darów Ducha Świętego - daru męstwa, rozumu, rady, pobożności, mądrości, umiejętności i bojaźni bożej. Św. Paweł w Liście do Galatów (5, 22) wymienia owoce działania Ducha Św.: Owocem zać Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobrość, wierność, łagodność, opanowanie - czy owocuję w ten sposób, czy widzę rozwój, może powolny ale jednak wzrost tych owoców w mojej codzienności? Czy jestem otwarty na dary charyzmatyczne? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty przyjmuję Cię całym sercem, zapraszam do mojej codzienności i proszę Cię działaj we mnie i przeze mnie. Pozwól mi każdego dnia owocować miłością. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

7 , wtorek SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO TO ROZUMIEĆ SENS JEGO OFIARY Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Jana 17, 1-11a zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. Jezus zwraca się do Ojca z prośbą o pomoc i wsparcie w najtrudniejszych Jego godzinach na ziemi, godzinach męki krzyżowej. Ta męka to życie wieczne dla wszystkich a więc i dla mnie. Czy naprawdę zdaję sobie sprawę z tego co uczynił dla mnie Bóg? Czy jestem Jezusowi wdzięczny za to co dla mnie uczynił? Czy potrafię Mu za to dziękować nieustannie? "Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania". Jezus wiedział po co zstąpił na ziemię i wypełnił wolę Ojca. Czy wiem jaką rolę przeznaczył dla mnie Pan Bóg i czy ją realizuję? Jeśli nie wiem to czy pytam? Czy proszę o wsparcie Ducha Świętego? Czy poddaję się Bożej woli czy realizuję swój własny plan dla mojego życia i życia mojej rodziny? "A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?" (Łk 10, 25). Przecież wiem. Powinienem kochać Boga całym sercem, duszą, mocą i umysłem a bliźniego swego jak siebie samego. Wiem to wszystko ale czy tak żyję? Czy ta miłość Boga i bliźniego jest u mnie zawsze na pierwszym miejscu? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu prowadź mnie do życia wiecznego. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

8 , środa SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO TO UŚWIĘCAC SIĘ W PRAWDZIE Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Jana 17, 11b-19 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Dzisiejszy fragment Ewangelii był dla mnie dużym problemem. Nie mogłem zrozumieć i doświadczyć Słowa Bożego ze względu na formę Modlitwy Pana Jezusa. Podchodziłem wiele razy do rozważania i za każdym razem zniechęcałem się. Dziś jednak poprosiłem Ducha Św. o pomoc i wziąłem do ręki długopis oraz kartkę papieru by wynotować fragmenty z tekstu, które najbardziej mnie zastanowiły czy zaniepokoiły. Dlatego poproszę Cię byś również zatrzymał się w tym miejscu na chwilę, pomodlił o łaskę zrozumienia i byś wynotował(a) kilka zdań lub słów, które najbardziej Cię poruszyły. Mam przed sobą moje notatki. Niecałe dziewięć fragmentów z tekstu dzisiejszej Ewangelii i otwieram oczy ze zdumienia. O co modlił się Pan Jezus? Dla mnie ta modlitwa jest jakby esencją nauki Pana Jezusa oraz misji Kościoła. Pan Jezus prosi Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu (J 17, 11), po to, byśmy byli włączeni w Tajemnicę Trójcy co potwierdza słowami tak jak My stanowili jedno (J 17, 11). Czyż to nie jest nasz główny cel życia, by trwać w jedności w Chrystusie, Bogu Ojcu i Duchu Świętym? Jeśli przyjmiemy Jego Imię to On zadba o nas jak o własne owieczki i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo (J 17,12). Kim jest syn zatracenia? Odpowiedź znajdziesz 2 Tes 2,3. Jeśli przyjmiemy Jego Imię to będziemy mieli radość aby moją radość mieli w sobie w całej pełni (J 17, 13) a Bóg Ojciec uświęci nas w prawdzie, gdyż Jego Słowo jest Prawdą (patrz J 17,17). Ta misja Chrystusa na ziemi (J 17,18) ma jeden cel, zbawienie ludzi (J 17,19). Lecz przez przyjście na świat Bóg pokazuje nam, że działalność nie może ograniczać się na patrzeniu w niebo lub trwaniu wśród swoich. Musimy nieść Dobra Nowinę w świat (J 17, 18), chociaż on będzie nas nienawidził za to, że wniesiemy w ciemność Światło Miłości Bożej, które odsłoni wszystkie niegodziwości i zło tego świata. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu dziękuje za dar Twojego Słowa, które jest prawdą uświęcająca me życie. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

9 , czwartek SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO, TO ŻYĆ W JEDNOŚCI I ZGODZIE Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Jana 17,20-26 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; Uczniowie i naśladowcy Jezusa byli, są i będą prześladowani. Bardzo często potrzebują siebie wzajemnie, by swoją postawą nie zaprzeć się Tego, który z miłości oddał życie swoje. Jezus wstawia się za nimi, gdyż zostają w świecie, który jest wobec nich wrogi, a nawet agresywny Troszczył się więc nie tylko o swoich uczniów, którzy z Nim wtedy byli, ale także za wszystkich późniejszych wyznawców. Czy Jezus modlił się także za mnie? Czy jestem Jego uczniem? Aby stanowili jedno; Jednym z największych źródeł cierpienia na świecie są podziały i niezgoda. Sam Jezus modli się o jedność między uczniami, ale także między nami: rodziną, sąsiadami, rodakami. Prosi o jedność opartą na miłości, dając za przykład Trójcę Świętą. Źródłem jedności jest więc sam Bóg. Jedność z jednej strony odnosi się więc do więzi i relacji z samym Bogiem - przez wiarę, a z drugiej strony do jedności pomiędzy wierzącymi - przez miłość. Czy jest ktoś, z kim nie żyję w jedności? Co mogę uczynić aby się pojednać? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, ucz mnie proszę miłości. Bo dopiero mając miłość w sobie mogę podchodzić do drugiego człowieka i kochać go jak brata, i widzieć w nim Ciebie. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

10 , piątek SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO TO ODDAĆ MU SWOJE RANY Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Jana 21, zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Spotkanie Szymona Piotra z Jezusem Zmartwychwstałym to jedno z nielicznych spotkań indywidualnych ukazanych w Słowie Bożym. Jan Ewangelista ukazuje jeszcze spotkanie indywidualne z Marią Magdaleną a Łukasz spotkanie z Szawłem z Tarsu. Wszystkie inne spotkania mają miejsce w określonej grupie. Spotkanie Jezusa z Piotrem jest szczególne, ponieważ następuje po zaparciu się Piotra. Apostoł chodził zapewne z jakimś poczuciem winy, z dużą raną w swoim sercu. Owa rana okazała się paradoksalnie raną umożliwiającą podjęcie misji, którą Jezus miał dla Piotra, ponieważ zaparcie się Jezusa ukazało Szymonowi jego prawdziwe oblicze, jego kruchość i słabość. Ważne jest uświadomienie sobie z jakimi ranami chodzimy. Rany bowiem mogą być naszym błogosławieństwem albo przekleństwem. Rany oddane Jezusowi stają sie miejscem błogosławieństwa. Miejscem rodzącym empatię wobec ludzi, których Bóg postawił na naszej drodze. Tylko rany oczyszczone i uzdrowione stają się naszym błogosławieństwem. Rany nie oddane Jezusowi rodzą zniszczenie, brak pokoju i przekleństwo. Zaparcie się Jezusa zrodziło w życiu Szymona pokorę, czyli świadomość prawdy o samym sobie. Piotr w dialogu z Jezusem nie zapewnia go, że Go kocha. Oryginał grecki tego fragmentu używa słowa fileo tzn. przyjaciel. Żydzi mesjaniczni tłumaczą odpowiedź Piotra w następujący sposób: Ty, Panie, wiesz, że jestem Twoim przyjacielem. Szymon Piotr doskonale wiedział, że powiedzenie Jezusowi, że Go kocha byłoby bez pokrycia. Jezus Zmartwychwstały uzdrawia jego ranę serca i uzdalnia do podjęcia wyznaczonej misji. Czy znasz rany swojego serca? Co z nimi robisz? Czy oddajesz je Jezusowi? Czy są to rany rodzące błogosławieństwo czy przekleństwo? Przyjrzyj się owocom tych ran. Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, pozwól mi ujrzeć rany mojego serca. Proszę Cię uzdrów je i niech staną się błogosławieństwem dla mnie i dla innych. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

11 , sobota, wigilia przed zesłaniem Ducha Świętego SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO TO PRAGNĄĆ DUCHA ŚWIĘTEGO Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia według św. Jana 7, zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: W życiu duchowym ważne jest pragnienie. Często Bóg dotyka nas jakimś doświadczeniem, aby zrodzić w naszym sercu określone pragnienie. W wigilię przed zesłaniem Ducha Świętego Jezus mówi o pragnieniu. Żydzi mesjaniczni tak tłumaczą ten fragment ewangelii: Jeśli ktoś jest spragniony, niech wciąż przychodzi do mnie i pije! Kto pokłada ufność we mnie jak mówi Tanach, rzeki wody żywej popłyną z samej głębi jego istoty. Zatem czego w swoim życiu pragniesz? Co mogłoby zaspokoić twoje serce? Jezus rozpoczyna rozmowę z Samarytanką właśnie od pragnienia i mówi: Daj mi pić! Jezus kontynuuje temat naturalnego pragnienia i ukazuje pragnienie serca i możliwość jego zaspokojenia. Każdy, kto piję tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu. (J4, 13b-14). Jezus w ewangelii świętego Jana ukazuje, że potrzebujemy pragnąć Ducha Świętego, który zaspokoi wszelkie nasze pragnienia, ponieważ on jest źródłem wszelkiego dobra. On jest uosobioną miłością. On jest uosobionym pokojem. On jest źródłem radości i łagodności. On jest źródłem wszelkich darów. Jan ewangelista dodaje: A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony. Czy pragniesz Ducha Świętego? Czy prosisz Go o pragnienie zesłania Ducha Świętego? Czy uwielbiasz Jezusa w swoim życiu? Czy jesteś człowiekiem uwielbienia? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, wlej w moje serce głębokiego pragnienie Ducha Świętego. Wlej w moje serce pragnienie uwielbiania Ciebie. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

12 Aneks: CZYTANIA ROZWAŻANE W POSZCZEGÓLNYCH DNIACH TYGODNIA , niedziela Ewangelia według św. Marka 16,15-20 Jezus ukazawszy się Jedenastu powiedział do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie. Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły , poniedziałek Dzieje Apostolskie 19, 1-8 Kiedy Apollos znajdował się w Koryncie, Paweł przeszedł w okolice wyżej położone, przybył do Efezu i znalazł jakichś uczniów. Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę? A oni do niego: Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty. Zapytał: Jaki więc chrzest przyjęliście? A oni odpowiedzieli: Chrzest Janowy. Powiedział Paweł: Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jezusa. Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali. Wszystkich ich było około dwunastu mężczyzn. Następnie wszedł do synagogi i odważnie przemawiał przez trzy miesiące rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym.

13 , wtorek Ewangelia według św. Jana 17, 1-11a W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: Ojcze, nadeszła godzina! Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał. Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie , środa Ewangelia według św. Jana 17, 11b-19 W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia; aby się spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie pragnę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie»

14 , czwartek Ewangelia według św. Jana 17,20-26 W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich , piątek Ewangelia według św. Jana 21, Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje. I powtórnie powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje. Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: Pójdź za Mną!

15 , sobota Ewangelia według św. Jana 7, W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony.

16 Możesz korzystać z rozważań Lectio Divina używając swojego smartfona lub innego urządzenia mobilnego. Aplikację możesz pobrać gratis ze strony Google Play pod hasłem Lectio Divina lub bezpośrednio po zeskanowaniu kodu QR zamieszczonego obok.