Nową ustawę o kk stosuje się także do umów o kredyt konsumencki oferowanych przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (SKOK).

Transkrypt

1 Nowa ustawa o kredycie konsumenckim Dnia 18 grudnia 2011 roku wchodzi w życie Ustawa z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (DzU z 2011 r. Nr 126, poz. 715, z późn. zm.) dalej dla uproszczenia ustawa o kk, która zastępuje aktualnie obowiązującą Ustawę z dnia 20 lipca 2001 roku o kredycie konsumenckim. Od tego dnia będziemy zawierać umowy o kredyt konsumencki na nowych zasadach. Ustawa określa obowiązki kredytodawców i pośredników kredytowych oraz uprawnienia konsumentów związane z zawieraniem umowy o kredyt konsumencki. Nowa ustawa wdraża dyrektywę 2008/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającą dyrektywę Rady 87/102/EWG (Dz. Urz. UE L 133 z , str. 66). Nowa dyrektywa została wydana w celu ujednolicenia rynku kredytu konsumenckiego w ramach UE tak, aby konsument mógł porównać ofertę kredytu konsumenckiego nie tylko w swoim kraju, ale także w każdym innym kraju UE. Nową ustawę o kk stosuje się także do umów o kredyt konsumencki oferowanych przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe (SKOK). 1. Co to jest kredyt konsumencki w rozumieniu nowej ustawy? Ustawa o kk wprowadza definicję kredytu konsumenckiego. Przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż zł albo równowartość tej kwoty w innej walucie, którego kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Aby sprawdzić, czy kredyt udzielany w walucie obcej jest kredytem konsumenckim, należy przeliczyć jego wartość na podstawie średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia kwartału poprzedzającego dzień zawarcia umowy. Takie dane dostępne są na stronie Przyrzeczenie udzielenia kredytu należy rozumieć szeroko, jako wszelkie oferty, reklamy kredytów, promesy. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności : umowę pożyczki; umowę kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego; umowę o odroczeniu konsumentowi terminu spełnienia świadczenia pieniężnego, jeżeli konsument jest zobowiązany do poniesienia jakichkolwiek kosztów związanych z odroczeniem spełnienia świadczenia są to np. wszelkie umowy o limit lub debet w rachunku oszczędnościowo-kredytowym, umowa o kartę kredytową; umowę o kredyt, w której kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby trzeciej, a konsument zobowiązuje się do zwrotu kredytodawcy spełnionego świadczenia (np. umowy wiązane zawierane przy zakupie jakiegoś towaru lub usługi); 1

2 umowę o kredyt odnawialny. Ustawę o kk stosuje się także do umów leasingu i najmu, jeżeli umowa odrębna od tych umów przewiduje przeniesienie własności przedmiotu tych umów, uzależniając je od żądania kredytodawcy. 2. Co nie jest umową o kredyt konsumencki? Ustawy nie stosuje się do umów: tzw. kredytu 0%, według których konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania oraz innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego; leasingu, jeżeli umowa nie przewiduje obowiązku przeniesienia własności przedmiotu umowy na konsumenta; zawieranych z podmiotami, o których mowa w art. 3 pkt 32 i 33 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (DzU z 2010 r. Nr 211, poz. 1384, z późn. zm.) są to np. domy maklerskie polskie i zagraniczne; o kredyt, będących wynikiem ugody sądowej, ugody zawartej przed sądem polubownym lub ugody, która jest wynikiem postępowania mediacyjnego; o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy w ramach działalności dodatkowej, w której pracownik nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub jest zobowiązany do zapłaty rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania niższej od powszechnie stosowanych na rynku; o kredyt udzielany na mocy przepisów szczególnych: a) z zastosowaniem niższych stóp oprocentowania niż powszechnie stosowane na rynku (np. kredyt studencki) lub b) jeżeli konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania lub z zastosowaniem innych warunków, które są korzystniejsze dla konsumenta niż powszechnie stosowane na rynku oraz stóp oprocentowania nie wyższych niż powszechnie stosowane na rynku (np. kredyt mieszkaniowy z dopłatą rządową); których przedmiotem jest stałe lub sukcesywne świadczenie konsumentowi usług lub dostaw towarów tego samego rodzaju, gdy konsument jest zobowiązany do zapłaty za spełnione świadczenie lub dostawę towaru w ustalonych odstępach czasu w trakcie obowiązywania umowy i tym samym następuje odroczenie płatności za te usługi i towary (np. umowy o dostawę energii elektrycznej, gazu). 2

3 3. Częściowe stosowanie ustawy. W przypadku niektórych typów umów ustawa o kk stanowi, że stosuje się do nich tylko niektóre jej przepisy. Ustawa precyzuje dokładnie, które przepisy mają zastosowanie do poszczególnych typów umów. Częściowe stosowanie ustawy o kk dotyczy: umów o kredyt zabezpieczony hipoteką oraz pożyczki zabezpieczonej hipoteką, umów o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta, który jest spłacany przez konsumenta w terminie do jednego miesiąca, umów o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta, który jest spłacany przez konsumenta w terminie do trzech miesięcy lub na żądanie, przekroczenia środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku oszczędnościoworozliczeniowym, umów przewidujących odroczenie płatności lub zmianę sposobu spłaty w przypadku, gdy konsument jest w zwłoce w związku ze spłatą zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt, o ile postanowienia takiej umowy nie są dla konsumenta mniej korzystne od postanowień zawartych w umowie, do której odnosi się umowa przewidująca odroczenie płatności lub sposobu spłaty. Odrębności dotyczące zakresu stosowania ustawy do ww. typów umów zostaną przedstawione poniżej przy omawianiu poszczególnych zagadnień. 4. Kilka ważnych definicji i pojęć, którymi posługuje się ustawa o kk. Konsument osoba fizyczna, która dokonuje czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością zawodową lub gospodarczą. Innymi słowy konsumentem w rozumieniu ustawy o kk. jest osoba, która bierze kredyt na cele prywatne lub kupuje na kredyt towary i usługi przeznaczone na domowe czy osobiste potrzeby. Nie jest konsumentem osoba, która bierze kredyt na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. na zakup sprzętu do firmy. Przedsiębiorca osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. Przedsiębiorcą jest więc np. osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, spółka jawna, spółka z o.o., spółka akcyjna, bank. Kredytodawca przedsiębiorca, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu. Pośrednik kredytowy przedsiębiorca inny niż kredytodawca, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej dokonuje czynności faktycznych lub prawnych 3

4 związanych z przygotowaniem, oferowaniem lub zawieraniem umowy o kredyt, uzyskując z tego tytułu od konsumenta lub od kredytodawcy jakiekolwiek korzyści majątkowe (wynagrodzenie, prowizje, opłaty itp.). Kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym umowa o kredyt, który kredytodawca udostępnia konsumentowi, umożliwiając dysponowanie środkami pieniężnymi w wysokości przekraczającej środki pieniężne zgromadzone na rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym konsumenta, np. umowa o limit w rachunku. Umowa o kredyt odnawialny umowa o kredyt w formie linii kredytowej, przy którym spłata części zadłużenia daje możliwość ponownego zadłużania się do wysokości przyznanego limitu w okresie trwania umowy. Każda spłata całości lub wykorzystanej części kredytu powoduje, iż odnawia się on do kwoty określonej w umowie i może być wielokrotnie wykorzystywany w okresie kredytowania; Przekroczenie - każde, inne niż kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, akceptowane przez kredytodawcę przekroczenie kwoty środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym lub kwoty udzielonego kredytu w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, np. dozwolony debet w rachunku. Całkowity koszt kredytu jest to taka wartość, która wskazuje, ile będzie kosztował dany kredyt. Jest ona sumą wszystkich kosztów, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności odsetek, opłat, prowizji, podatków i marż, jeżeli są znane kredytodawcy oraz kosztów usług dodatkowych (np. dotyczących umów ubezpieczenia czy zabezpieczenia kredytu) w przypadku, gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu. Nie wlicza się do całkowitego kosztu kredytu kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta. Całkowita kwota kredytu suma wszystkich środków pieniężnych, które kredytodawca udostępnia konsumentowi na podstawie umowy o kredyt. Będzie to zarówno kwota, którą bank wypłaci konsumentowi na rękę, ale i kwota, którą przeleje np. na spłatę poprzedniego kredytu konsumenta lub na konto sprzedawcy za towar lub usługę, które konsument kupuje na kredyt. Całkowita kwota do zapłaty przez konsumenta to suma całkowitego kosztu kredytu i całkowitej kwoty kredytu. Stopa referencyjna stopa oprocentowania służąca za podstawę ustalenia oprocentowania kredytu, odnosząca się do minimalnego oprocentowania podstawowych operacji otwartego rynku prowadzonych przez Narodowy Bank Polski, ustalana przez Radę Polityki Pieniężnej, ogłaszana w Dzienniku Urzędowym Narodowego Banku Polskiego. Można ją znaleźć na stronie Ponadto kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany do udostępniania informacji o wysokości stopy referencyjnej w lokalu służącym do obsługi konsumenta, jeżeli zawiera z konsumentem umowę o kredyt, zgodnie z którą wysokość stopy oprocentowania kredytu uzależniona jest od wysokości stopy referencyjnej. Stopa oprocentowania kredytu jest to wartość wyrażona w procentach, która określa, w jakiej wysokości w stosunku rocznym (rocznie) kredytodawca naliczy konsumentowi odsetki 4

5 od udzielonego kredytu (całkowitej kwoty kredytu). Stopa oprocentowania kredytu może być stała lub zmienna. Stała stopa oprocentowania kredytu stopa oprocentowania kredytu określona wyłącznie w umowie o kredyt (nie np. w tabeli opłat i prowizji), obowiązująca przez cały czas trwania umowy lub ustalona na pewne okresy trwania umowy. Rzeczywista roczna stopa oprocentowania - całkowity koszt kredytu ponoszony przez konsumenta, wyrażony jako wartość procentowa całkowitej kwoty kredytu w stosunku rocznym. Stopa oprocentowania zadłużenia przeterminowanego jest to wartość wyrażona w procentach, która określa, w jakiej wysokości w stosunku rocznym (rocznie) kredytodawca naliczy konsumentowi odsetki od niepłaconego w terminie zobowiązania wynikającego z umowy o kredyt (raty kredytu, opłat należnych kredytodawcy itp.). Umowa o kredyt konsumencki zawierana na odległość umowa o kredyt konsumencki zawierana z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, o której mowa w Ustawie z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (DzU Nr 22, poz. 271, z późn. zm.) np.: za pośrednictwem strony internetowej, poczty elektronicznej, faksu, telefonu, przy użyciu formularza zamówienia wydrukowanego w prasie. Umowa o kredyt wiązany umowa o kredyt finansująca nabycie towaru lub usługi, także prawa, które nabywamy na podstawie innej umowy (np.: umowy sprzedaży), a obie te umowy są ze sobą powiązane. Z umową o kredyt wiązany będziemy mieli do czynienia gdy: a) sprzedawca lub usługodawca udziela kredytu konsumentowi i jednocześnie sprzedaje dany towar i usługę; czyli ta sama firma jest jednocześnie kredytodawcą i sprzedawcą, b) nabycie towaru lub usługi jest finansowane przez kredytodawcę, który współpracuje ze sprzedawcą lub usługodawcą w związku z przygotowaniem lub zawarciem umowy o kredyt, albo c) nabycie towaru lub usługi jest finansowane przez kredytodawcę, a towar lub usługa są szczegółowo określone w umowie o kredyt; Bazy danych zbiory danych prowadzone dla celów oceny ryzyka kredytowego przez instytucje, o których mowa w art. 105 ust. 4 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (DzU z 2002 r. Nr 72, poz. 665, z późn. zm. (6) ), oraz biura informacji gospodarczej, o których mowa w Ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (DzU Nr 81, poz. 530, Nr 182, poz i Nr 217, poz. 1427). Będą to zatem przykładowo Biuro Informacji Kredytowej (BIK), Rejestr bankowy, Biuro Informacji Gospodarczej (BIG), Info Monitor ; Ocena ryzyka kredytowego ocena zdolności konsumenta do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami w terminach określonych w umowie o kredyt konsumencki, dokonywana przez kredytodawcę. Trwały nośnik materiał lub urządzenie służące do przechowywania i odczytywania informacji przekazywanych konsumentowi w związku z zawieraną umową o kredyt, przez 5

6 czas odpowiedni do celów, jakim informacje te służą, oraz pozwalające na odtworzenie tych informacji w niezmienionej postaci. Może to być zarówno dokument papierowy jak i w postaci elektronicznej zapisanej przykładowo na płycie CD czy nośniku pamięci (stick). Reprezentatywny przykład jest to grupa danych ustalana przez kredytodawcę lub pośrednika kredytowego, określona dla danego typu umowy o kredyt konsumencki. Przy określaniu reprezentatywnego przykładu kredytodawca czy pośrednik kredytowy określa warunki umowy o kredyt konsumencki, na których kredytodawca lub pośrednik kredytowy spodziewa się zawrzeć co najmniej dwie trzecie umów danego rodzaju, przy uwzględnieniu przez te umowy średniego okresu kredytowania, całkowitej kwoty kredytu i częstotliwości występowania na rynku umów danego rodzaju. Formularz informacyjny jednolity formularz zawierający podstawowe informacje dotyczące umowy kredytu konsumenckiego stosowany przez wszystkich kredytodawców i pośredników kredytowych. Ustawa o kk przewiduje trzy formularze: formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego, formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego w rachunku oszczędnościowo rozliczeniowym, formularz informacyjny dotyczący kredytu zabezpieczonego hipoteką. Przez to, że każdy kredytodawca lub pośrednik kredytowy musi stosować ten sam wzór formularza informacyjnego, konsument może łatwiej porównać ofertę kilku przedsiębiorców. 5. Obowiązki kredytodawcy i pośrednika kredytowego dotyczące reklamy kredytu konsumenckiego. Reklama Kredytodawca lub pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego zawierających dane dotyczące kosztu kredytu konsumenckiego (np.: oprocentowanie, wynagrodzenie, opłaty, wartość kredytu) podaje konsumentowi na podstawie reprezentatywnego przykładu, w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny: stopę oprocentowania kredytu wraz z opłatami uwzględnianymi w całkowitym koszcie kredytu; całkowitą kwotę kredytu; rzeczywistą roczną stopę oprocentowania. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy, w niektórych sytuacjach, dodatkowo będzie musiał podać: czas obowiązywania umowy; całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta oraz wysokość rat; 6

7 cenę towaru lub usługi oraz kwotę wszystkich zaliczek w przypadku umowy o kredyt przewidującej odroczenie płatności. Jeżeli do zawarcia umowy o kredyt konsumencki, na warunkach określonych w reklamie, niezbędne jest zawarcie umowy dodatkowej, np. umowy ubezpieczenia, a kosztu takiej umowy nie można z góry określić, kredytodawca lub pośrednik kredytowy podaje konsumentowi w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny informację o obowiązku zawarcia takiej umowy wraz z rzeczywistą roczną stopą oprocentowania kredytu. Pośrednik kredytowy w reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego musi podać w sposób jednoznaczny, zrozumiały i widoczny ponadto: zakres umocowania do dokonywania czynności faktycznych lub prawnych; informację, czy pośrednik kredytowy współpracuje z kredytodawcami. W przypadku, gdy pośrednik kredytowy współpracuje z kredytodawcami, należy przekazać konsumentowi informację o nazwach kredytodawców, z którymi pośrednik ten współpracuje. 6. Obowiązki kredytodawcy i pośrednika kredytowego przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki Ocena ryzyka kredytowego Nowym rozwiązaniem w ustawie o kk. jest nałożenie na kredytodawcę obowiązku oceny ryzyka kredytowego przed zawarciem umowy o kredyt z konsumentem. Oceny tej dokonuje na podstawie informacji uzyskanych od konsumenta oraz informacji zawartych w bazach danych. Konsument ma obowiązek przedstawić, na żądanie kredytodawcy, dokumenty i informacje niezbędne do dokonania oceny ryzyka kredytowego. W większości będą to dokumenty i informacje dotyczące sytuacji finansowej i osobistej konsumenta, np.: wysokość zarobków, inne dochody, wyciągi z rachunku bankowego, informacje o innych zobowiązaniach, informacje o stanie cywilnym i liczbie osób pozostających na utrzymaniu, informacje o innych stałych zobowiązaniach (np.: ilość środków przeznaczanych miesięcznie na czynsz, prąd, gaz, telefon itp.) W okresie, kiedy wiele osób jest nadmiernie zadłużonych, takie rozwiązanie jest bardzo korzystne dla konsumentów. Należy też oczekiwać, że wprowadzenie takiego obowiązku do ustawy spowoduje możliwość pociągnięcia do współodpowiedzialności kredytodawcę w przypadku udzielenia kredytu osobie nadmiernie zadłużonej. Odmowa udzielenia kredytu Kolejnym novum ustawy o kk. jest nałożony na kredytodawcę obowiązek przekazania konsumentowi niezwłocznie bezpłatnej informacji o przyczynie odmowy udzielania kredytu, 7

8 jeżeli odmowa nastąpiła ze względu informacje zawarte w bazie danych lub zbiorze danych kredytodawcy, wraz z informacją o wynikach sprawdzenia oraz z jakiej bazy dane pochodzą. Udzielenie wyjaśnień konsumentowi Zarówno pośrednicy, jak i kredytodawcy są zobligowani do zapewnienia tzw. asysty przedkontraktowej, czyli objaśnienia konsumentowi informacji przekazanych przed zawarciem umowy oraz postanowień zawartych w umowie, w sposób umożliwiający konsumentowi podjęcie decyzji dotyczącej umowy o kredyt konsumencki. Konsument musi mieć możliwość oceny, czy oferowany produkt jest dopasowany do jego potrzeb i warunków finansowych. Konsument może zatem oczekiwać i wymagać od kredytodawców czy pośredników kredytowych wyjaśnienia w sposób zrozumiały i czytelny wszystkich istotnych zagadnień dotyczących kredytu, czy też niezrozumiałych zapisów umowy. Asysta przedkontraktowa jest również nowym rozwiązaniem na polskim rynku finansowym. Projekt umowy Konsument ma prawo do otrzymania, na wniosek, bezpłatnego projektu umowy o kredyt konsumencki, jeżeli w ocenie kredytodawcy lub pośrednika kredytowego spełnia on warunki do udzielenia mu kredytu konsumenckiego. Projekt umowy powinien zawierać dane konsumenta (imię, nazwisko i adres) oraz wszystkie warunki, na których kredyt mógłby zostać udzielony. Jest to rozwiązanie jedynie częściowo nowe. Do tej pory kredytodawca miał obowiązek przekazania nam projektu umowy w sytuacji, gdy nie wręczał nam egzemplarza umowy od razu przy jej podpisaniu. Obecnie to od konsumenta zależy, czy poprosi o taki projekt przed zawarciem umowy. Jest to o tyle ważne, że taki projekt daje możliwość spokojnego zapoznania się ze wszystkimi warunkami zawartymi w umowie kredytu oraz konsultacji z innymi osobami (rodziną, znajomymi, prawnikiem), którzy mogą pomóc w zrozumieniu umowy, czy podjęciu decyzji w sprawie zawarcia umowy. Jakie informacje ma obowiązek przekazać konsumentowi kredytodawca i pośrednik kredytowy przez zawarciem umowy o kredyt? I. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki jest zobowiązany przekazać konsumentowi, na trwałym nośniku oraz na formularzu informacyjnym dotyczącym kredytu konsumenckiego: imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego; rodzaj kredytu; czas obowiązywania umowy; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla 8

9 wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; terminy i sposób wypłaty kredytu; rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta; zasady i terminy spłaty kredytu oraz w odpowiednich przypadkach (co należy rozumieć w wypadku, gdy kredytodawca zalicza wpłaty konsumenta w sposób inny niż standardowy, czyli spłata kapitału, odsetek, odsetek karnych, innych opłat i należności) kolejność zaliczania rat kredytu konsumenckiego na poczet należności kredytodawcy; informację dotyczącą obowiązku zawarcia umowy dodatkowej, w szczególności umowy ubezpieczenia; w odpowiednich przypadkach (co należy rozumieć wtedy, kiedy są naliczane lub mają być naliczone) informację o innych kosztach, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt konsumencki, w szczególności odsetkach, opłatach, prowizjach, marżach oraz kosztach usług dodatkowych, jeżeli są znane kredytodawcy, oraz warunki, na jakich koszty te mogą ulec zmianie; informację o konieczności poniesienia opłat notarialnych, o ile wystąpią; informację o stopie oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunki jej zmiany oraz ewentualne inne opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu; informację o skutkach braku płatności; w odpowiednich przypadkach informację o wymaganych zabezpieczeniach kredytu konsumenckiego; informację o prawie konsumenta do odstąpienia od umowy; informację o prawie konsumenta do spłaty kredytu przed terminem; informację o prawie kredytodawcy do zastrzeżenia w umowie prowizji za spłatę kredytu przed terminem oraz zasady jej ustalania; informację o prawie konsumenta do otrzymania bezpłatnej informacji na temat wyników przeprowadzonej w celu oceny ryzyka kredytowego weryfikacji w bazie danych; informację o prawie konsumenta do otrzymania bezpłatnego projektu umowy; 9

10 w odpowiednich przypadkach informację o terminie, w którym kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest związany informacjami, które przekazał konsumentowi. w przypadku umowy o kredyt wiązany lub w formie odroczonej płatności opis i cenę towaru lub usługi; jeżeli zgodnie z postanowieniami umowy o kredyt, płatności dokonywane przez konsumenta nie są niezwłocznie zaliczane do spłaty całkowitej kwoty kredytu, ale są wykorzystywane do zgromadzenia kapitału przez okresy i na zasadach określonych w umowie o kredyt lub w umowie dodatkowej, dodatkowo jasne i zwięzłe stwierdzenie, że taka umowa o kredyt nie przewiduje gwarancji spłaty całkowitej kwoty kredytu wypłaconej na jej podstawie Informacji tych nie mają obowiązku podawać sprzedawcy i usługodawcy, którzy działają w charakterze pośredników kredytowych w ramach działalności pomocniczej. Czyli niestety obowiązek ten nie będzie dotyczył większości sprzedawców oferujących sprzedaż towarów i usług na kredyt. Co nie oznacza, że informacji tych nie otrzymamy. Ma obowiązek przekazać je konsumentowi kredytodawca kredytujący tę sprzedaż. W przypadku umowy o kredyt konsumencki zawieranej na wniosek konsumenta na odległość, jeżeli środek porozumiewania się na odległość nie pozwala na przekazanie wszystkich wymienionych powyżej informacji, kredytodawca lub pośrednik kredytowy przekazuje konsumentowi te informacje niezwłocznie po zawarciu umowy o kredyt konsumencki na formularzu informacyjnym dotyczącym kredytu konsumenckiego. W przypadku przekazywania konsumentowi informacji w formie głosowych komunikatów telefonicznych, kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany przekazać konsumentowi co najmniej: czas obowiązywania umowy; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; terminy i sposób wypłaty kredytu; zasady i terminy spłaty kredytu oraz w odpowiednich przypadkach (co należy rozumieć w wypadku, gdy kredytodawca zalicza wpłaty konsumenta w sposób inny niż standardowy, czyli spłata kapitału, odsetek, odsetek karnych, innych opłat i 10

11 należności) kolejność zaliczania rat kredytu konsumenckiego na poczet należności kredytodawcy, rzeczywistą roczną stopę oprocentowania w formie reprezentatywnego przykładu; całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta; opis i cenę towaru lub usługi w odniesieniu do umów o kredyt wiązany lub w formie odroczonej płatności. II. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy, przed zawarciem umowy o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, jest zobowiązany podać konsumentowi na trwałym nośniku oraz na formularzu informacyjnym dotyczącym kredytu konsumenckiego w rachunku oszczędnościowo rozliczeniowym: imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego; rodzaj kredytu; czas obowiązywania umowy; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; terminy i sposób wypłaty kredytu; rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta; zasady i terminy spłaty kredytu oraz w odpowiednich przypadkach (co należy rozumieć w wypadku, gdy kredytodawca zalicza wpłaty konsumenta w sposób inny niż standardowy, czyli spłata kapitału, odsetek, odsetek karnych, innych opłat i należności) kolejność zaliczania rat kredytu konsumenckiego na poczet należności kredytodawcy; informację dotyczącą obowiązku zawarcia umowy dodatkowej, w szczególności umowy ubezpieczenia; w odpowiednich przypadkach (co należy rozumieć wtedy, kiedy są naliczane lub mają być naliczone) informację o innych kosztach, które konsument jest zobowiązany 11

12 ponieść w związku z umową o kredyt konsumencki, w szczególności odsetkach, opłatach, prowizjach, marżach oraz kosztach usług dodatkowych, jeżeli są znane kredytodawcy, oraz warunki, na jakich koszty te mogą ulec zmianie; informację o konieczności poniesienia opłat notarialnych, o ile wystąpią; informację o stopie oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunki jej zmiany oraz ewentualne inne opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu; informację o skutkach braku płatności; w odpowiednich przypadkach informację o wymaganych zabezpieczeniach kredytu konsumenckiego; informację o prawie konsumenta do odstąpienia od umowy; informację o prawie konsumenta do spłaty kredytu przed terminem; informację o prawie kredytodawcy do zastrzeżenia w umowie prowizji za spłatę kredytu przed terminem oraz zasady jej ustalania; informację o prawie konsumenta do otrzymania bezpłatnej informacji na temat wyników przeprowadzonej w celu oceny ryzyka kredytowego weryfikacji w bazie danych; informację o prawie konsumenta do otrzymania bezpłatnego projektu umowy; w odpowiednich przypadkach informację o terminie, w którym kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest związany informacjami, które przekazał konsumentowi. III. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, który jest spłacany przez konsumenta w terminie do trzech miesięcy, jest zobowiązany podać konsumentowi, na trwałym nośniku: imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego; rodzaj kredytu; czas obowiązywania umowy; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; 12

13 całkowitą kwotę kredytu; informację o stopie oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunki jej zmiany oraz ewentualne inne opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu; informację o prawie konsumenta do otrzymania bezpłatnej informacji na temat wyników przeprowadzonej w celu oceny ryzyka kredytowego weryfikacji w bazie danych; w odpowiednich przypadkach informację o terminie, w którym kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest związany informacjami, które przekazał konsumentowi; informację o warunkach i sposobie rozwiązania umowy o kredyt; informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz warunki ich zmiany; w przypadku umowy o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, który jest spłacany przez konsumenta na żądanie, dodatkowo informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty kredytu przez konsumenta; w przypadku umowy o kredyt przewidującej odroczenie płatności lub zmianę sposobu spłaty, gdy konsument jest w zwłoce ze spłatą zadłużenia, ponadto rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną w formie reprezentatywnego przykładu wraz z założeniami przyjętymi do jej obliczenia. Informacje te kredytodawca lub pośrednik kredytowy może przekazać konsumentowi na formularzu informacyjnym dotyczącym kredytu konsumenckiego w rachunku oszczędnościowo rozliczeniowym. Informacji tych nie mają obowiązku podawać sprzedawcy i usługodawcy, którzy działają w charakterze pośredników kredytowych w ramach działalności pomocniczej. IV. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy przed zawarciem umowy o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, który jest spłacany przez konsumenta w terminie do jednego miesiąca, jest zobowiązany podać konsumentowi, na trwałym nośniku: stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; 13

14 rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną w formie reprezentatywnego przykładu wraz z założeniami przyjętymi do jej obliczenia; informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty kredytu przez konsumenta; informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz warunki ich zmiany. Informacje te kredytodawca lub pośrednik kredytowy może przekazać konsumentowi na formularzu informacyjnym dotyczącym kredytu konsumenckiego w rachunku oszczędnościowo rozliczeniowym. Informacji tych nie mają obowiązku podawać sprzedawcy i usługodawcy, którzy działają w charakterze pośredników kredytowych w ramach działalności pomocniczej. W przypadku umowy o kredyt w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym zawieranej na wniosek konsumenta na odległość, jeżeli środek porozumiewania się na odległość nie pozwala na przekazanie wszystkich wskazanych powyżej danych (zgodnie z art. 17 ust. 2-4 i art. 19 ustawy o kk), kredytodawca lub pośrednik kredytowy dostarcza konsumentowi niezwłocznie po zawarciu umowy o kredyt co najmniej: imię, nazwisko i adres konsumenta oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego; rodzaj kredytu; czas obowiązywania umowy; terminy i sposób wypłaty kredytu; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; termin, sposób i skutki odstąpienia konsumenta od umowy, obowiązek zwrotu przez konsumenta udostępnionego przez kredytodawcę kredytu oraz odsetek za okres od dnia wypłaty kredytu do dnia spłaty kredytu (w przypadku kredytu wiązanego od dnia wydania towaru przez sprzedawcę lub rozpoczęcia świadczenia usług przez usługodawcę do dnia złożenia przez konsumenta oświadczenia o odstąpieniu od umowy), a także kwotę odsetek należnych w stosunku dziennym; informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty przez konsumenta pełnej kwoty kredytu; informację o opłatach stosowanych od chwili zawarcia umowy oraz warunkach ich zmiany. 14

15 Jeżeli informacja przekazywana jest konsumentowi w formie głosowych komunikatów telefonicznych, a konsument wnosi o niezwłoczne udostępnienie kredytu w rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym, kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany przekazać konsumentowi co najmniej: stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty kredytu przez konsumenta; rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną w formie reprezentatywnego przykładu wraz z założeniami przyjętymi do jej obliczenia; informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz warunki ich zmiany. W przypadku umowy o kredyt przewidującej odroczenie płatności lub zmianę sposobu spłaty, gdy konsument jest w zwłoce ze spłatą zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt, zawieranej na wniosek konsumenta na odległość, jeżeli środek porozumiewania się na odległość nie pozwala na przekazanie danych dotyczących tej umowy (zgodnie z art. 18 ust. 1 i art. 19 ustawy o kk), kredytodawca lub pośrednik kredytowy dostarcza konsumentowi niezwłocznie po zawarciu umowy o kredyt dane: imię, nazwisko i adres konsumenta oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego; rodzaj kredytu; czas obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; terminy i sposób wypłaty kredytu; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; 15

16 rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta, ustaloną w dniu zawarcia umowy o kredyt konsumencki wraz z podaniem wszystkich założeń przyjętych do jej obliczenia; zasady i terminy spłaty kredytu, w szczególności kolejności zaliczania rat kredytu konsumenckiego na poczet należności kredytodawcy, w tym informację o prawie do otrzymania bezpłatnego harmonogramu; roczną stopę oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunki jej zmiany oraz ewentualne inne opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu; prawo konsumenta do spłaty kredytu przed terminem; informację o prawie kredytodawcy do zastrzeżenia w umowie prowizji za dokonanie spłaty kredytu przed terminem i zasady ustalenia wysokości tej prowizji. Jeżeli informacja jest przekazywana konsumentowi w formie głosowych komunikatów telefonicznych dotyczących umowy o odroczenie płatności lub zmianę sposobu spłaty, a konsument jest w zwłoce ze spłatą zadłużenia wynikającego z umowy o kredyt, kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany przekazać konsumentowi co najmniej: czas obowiązywania umowy; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; informację o możliwości żądania w dowolnym momencie spłaty pełnej kwoty kredytu przez konsumenta; rzeczywistą roczną stopę oprocentowania przedstawioną w formie reprezentatywnego przykładu wraz z założeniami przyjętymi do jej obliczenia; informację o opłatach stosowanych w czasie obowiązywania umowy oraz warunki ich zmiany. V. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy, przed zawarciem umowy o kredyt zabezpieczony hipoteką, jest zobowiązany podać konsumentowi na trwałym nośniku oraz na formularzu informacyjnym dotyczącym kredytu zabezpieczonego hipoteką: 16

17 imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego; rodzaj kredytu; czas obowiązywania umowy; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; w przypadku kredytów indeksowanych w walucie innej niż waluta polska należy wskazać kwotę kredytu w tej walucie obliczoną na dzień udzielenia informacji; sposób i terminy wypłaty kredytu, a w przypadku kredytów indeksowanych w walucie innej niż waluta polska informację, na jakich zasadach następuje przeliczenie wypłaconej kwoty kredytu; informację, że zmiana kursu waluty oraz stopy oprocentowania będzie miała wpływ na całkowitą kwotę kredytu oraz wysokość rat kapitałowo-odsetkowych (ryzyko walutowe); informację o warunkach przeliczenia całkowitej kwoty kredytu na inną walutę; informację o zasadach ustalania wysokości spreadu walutowego oraz sposobie informowania konsumenta przez bank o jego wysokości w czasie obowiązywania umowy; informację o wpływie spreadu walutowego na wysokość kredytu oraz wysokość rat kapitałowo-odsetkowych; informację o wymaganym wkładzie własnym; informację o możliwości i zasadach, na jakich kredytodawca udziela karencji (odroczenia) w spłacie kredytu; informację dotyczącą obowiązku zawarcia umowy dodatkowej, w szczególności umowy ubezpieczenia; zasady i terminy spłaty kredytu, w szczególności kolejności zaliczania rat na poczet należności kredytodawcy; całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta; informację o wymaganych zabezpieczeniach kredytu; 17

18 informację o kosztach, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności odsetkach, opłatach, prowizjach, marżach oraz kosztach usług dodatkowych, jeżeli są znane kredytodawcy, z podziałem na koszty ponoszone przez konsumenta jednorazowo i okresowo oraz warunki, na jakich koszty te mogą ulec zmianie; informację o stopie oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunki jej zmiany oraz ewentualne opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu (np.: koszty monitów, wezwań do zapłaty itp.); informację o terminie, sposobie i skutkach odstąpienia od umowy przez konsumenta, jeżeli kredytodawca lub pośrednik kredytowy przewiduje udzielenie konsumentowi takiego prawa; informację o prawie konsumenta do spłaty kredytu przed terminem, jeżeli kredytodawca lub pośrednik kredytowy przewiduje udzielenie konsumentowi takiego prawa; informację o możliwych kosztach, które poniesie konsument w przypadku spłaty kredytu przed terminem. VI. Przed zawarciem umowy o kredyt (jakiejkolwiek), pośrednik kredytowy jest zobowiązany przekazać konsumentowi, na trwałym nośniku, informacje: zakres umocowania do dokonywania czynności faktycznych lub prawnych; informację, czy pośrednik kredytowy współpracuje z kredytodawcami; przypadku, gdy pośrednik kredytowy współpracuje z kredytodawcami, należy przekazać konsumentowi informację o nazwach kredytodawców, z którymi pośrednik ten współpracuje; informację o wysokości ewentualnych kosztów czynności faktycznych lub prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem, zawieraniem lub wykonywaniem umowy o kredyt, które pośrednik kredytowy otrzymuje od konsumenta; informacje, czy pośrednik kredytowy otrzymuje wynagrodzenie od kredytodawcy. 7. Rzeczywista roczna stopa procentowa i całkowita kwota do zapłaty Kredytodawca lub pośrednik kredytowy ustala rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta, na podstawie informacji uzyskanych od konsumenta, na jakich warunkach chciałby zawrzeć kredyt, w szczególności czasu 18

19 obowiązywania umowy o kredyt konsumencki i kwoty kredytu. Jeżeli konsument nie udzieli tych informacji, kredytodawca lub pośrednik kredytowy ustala rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta, na podstawie reprezentatywnego przykładu. Przy ustalaniu rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania kredytodawca lub pośrednik kredytowy uwzględnia: całkowity koszt kredytu ponoszony przez konsumenta, z wyłączeniem opłat z tytułu niewykonania swoich zobowiązań wynikających z umowy o kredyt oraz opłat innych niż cena nabycia towaru lub usługi, które konsument jest zobowiązany ponieść bez względu na sposób finansowania tego nabycia, oraz koszty prowadzenia rachunku, z którego realizowane są spłaty, koszty przelewów i wpłat na ten rachunek oraz inne koszty związane z tymi transakcjami, chyba że otwarcie rachunku nie jest obowiązkowe, a koszty rachunku zostały w sposób jasny, zrozumiały i widoczny podane w umowie o kredyt lub w innej umowie zawartej z konsumentem. Jeżeli z postanowień umowy o kredyt wynika możliwość zmiany stopy oprocentowania kredytu i opłat uwzględnianych przy ustalaniu rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania, rzeczywistą roczną stopę oprocentowania ustala się przy założeniu, że stopa oprocentowania kredytu i opłaty te nie zmienią się przez cały czas obowiązywania umowy o kredyt. 8. Umowa o kredyt Wymogi formalne umowy Umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba że odrębne przepisy przewidują inną szczególną formę. Powinna być sformułowana w sposób jednoznaczny i zrozumiały. Kredytodawca lub pośrednik kredytowy jest zobowiązany niezwłocznie doręczyć umowę konsumentowi. Co powinna zawierać umowa o kredyt konsumencki Umowa o kredyt konsumencki powinna określać: imię, nazwisko i adres konsumenta oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego; rodzaj kredytu; czas obowiązywania umowy; całkowitą kwotę kredytu; 19

20 terminy i sposób wypłaty kredytu; stopę oprocentowania kredytu oraz warunki jej zmiany z podaniem indeksu lub stopy referencyjnej, która jest podstawą obliczenia tej zmiany; jeżeli umowa o kredyt konsumencki przewiduje różne stopy oprocentowania, informacje te podaje się dla wszystkich stosowanych stóp procentowych w danym okresie obowiązywania umowy; rzeczywistą roczną stopę oprocentowania oraz całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta ustaloną w dniu zawarcia umowy o kredyt konsumencki wraz z podaniem wszystkich założeń przyjętych do jej obliczenia; zasady i terminy spłaty kredytu, w szczególności kolejność zaliczania rat kredytu konsumenckiego na poczet należności kredytodawcy, w tym informację o prawie do otrzymywania bezpłatnego harmonogramu spłaty; zestawienie zawierające terminy i zasady płatności odsetek oraz wszelkich innych kosztów kredytu w przypadku, gdy kredytodawca lub pośrednik kredytowy udziela karencji w spłacie kredytu; informację o innych kosztach, które konsument zobowiązany jest ponieść w związku z umową o kredyt konsumencki, w szczególności opłatach, prowizjach, marżach oraz kosztach usług dodatkowych, jeżeli są znane kredytodawcy, oraz warunki, na jakich koszty te mogą ulec zmianie; roczną stopę oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, warunki jej zmiany oraz ewentualne inne opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu (np.: koszty monitów, wezwań do zapłaty itp.); skutki braku płatności; informację o konieczności poniesienia opłat notarialnych, o ile wystąpią; sposób zabezpieczenia i ubezpieczenia spłaty kredytu, jeżeli umowa je przewiduje; termin, sposób i skutki odstąpienia konsumenta od umowy, obowiązek zwrotu przez konsumenta udostępnionego przez kredytodawcę kredytu oraz odsetek za okres od dnia wypłaty kredytu do dnia spłaty kredytu (w przypadku kredytu wiązanego od dnia wydania towaru przez sprzedawcę lub rozpoczęcia świadczenia usług przez usługodawcę do dnia złożenia przez konsumenta oświadczenia o odstąpieniu od umowy), a także kwotę odsetek należnych w stosunku dziennym; prawo konsumenta do spłaty kredytu przed terminem; informację o prawie kredytodawcy do zastrzeżenia w umowie prowizji za dokonanie spłaty kredytu przed terminem i zasady ustalenia wysokości tej prowizji; w przypadku kredytu wiązanego, jeżeli sprzedawca lub usługodawca nie wykonał lub nienależycie wykonał zobowiązanie wobec konsumenta, a żądanie przez konsumenta wykonania tego zobowiązania nie było skuteczne, informację, że konsumentowi przysługuje prawo dochodzenia swoich roszczeń o wykonanie tego zobowiązania od kredytodawcy; warunki wypowiedzenia umowy; informację o możliwości korzystania z pozasądowego rozstrzygania sporów oraz zasadach dostępu do tej procedury, jeżeli takie prawo przysługuje konsumentowi; 20