Wyrok z dnia 15 lipca 1999 r. II UKN 44/99
|
|
- Władysław Mikołajczyk
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wyrok z dnia 15 lipca 1999 r. II UKN 44/99 Skorzystanie przez dłużnika z zarzutu przedawnienia roszczenia podlega kontroli sądu pod kątem nadużycia prawa podmiotowego (art. 5 KC). Przewodniczący: SSN Teresa Romer, Sędziowie SN: Beata Gudowska (sprawozdawca), Stefania Szymańska. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 1999 r. sprawy z powództwa Teresy K. przeciwko Państwowemu Szpitalowi Klinicznemu [...] w P. o odszkodowanie, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 13 listopada 1998 r. [...] u c h y l i ł zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania wraz z orzeczeniem o kosztach postępowania kasacyjnego. U z a s a d n i e n i e Powódka Teresa K., po tym, jak Państwowy Terenowy Inspektor Sanitarny decyzją z dnia 28 października 1997 r. stwierdził u niej chorobę zawodową (wirusowe zapalenie wątroby typu B), a Lekarz Orzecznik ZUS w dniu 15 grudnia 1997 r. ustalił 20% uszczerbek na zdrowiu z tytułu tej choroby, pozwała Państwowy Szpital Kliniczny [...] Akademii Medycznej w P., domagając się odszkodowania. Strona pozwana nie kwestionowała faktu powstania u powódki choroby zawodowej oraz procentu uszczerbku na zdrowiu, natomiast podnosiła zarzut przedawnienia roszczenia. Wyrokiem z dnia 15 maja 1998 r. Sąd Rejonowy Sąd Pracy w Poznaniu zasądził od pozwanego Szpitala na rzecz powódki kwotę zł z ustawowymi odsetkami od daty wyrokowania, bowiem ustalił, że powódka, zatrudniona w pozwanym Szpitalu jako pielęgniarka, od dnia 2 listopada 1956 r. do dnia 31 marca 1964 r., uległa w trakcie pracy zakażeniu wirusem a - HBb, wobec czego nabyła prawo do
2 2 świadczeń na podstawie art. 9 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.). Sąd Rejonowy nie uwzględnił zarzutu przedawnienia roszczenia. Powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego uznał, że skorzystanie z zarzutu przedawnienia jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego w stosunkach między pracownikiem a pracodawcą, na którym ciąży obowiązek wystąpienia w odpowiednim trybie i w odpowiednim czasie o ustalenie stopnia uszczerbku na zdrowiu spowodowanego chorobą zawodową. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu nie uwzględnił apelacji wniesionej przez stronę pozwaną. Ocenił, że spór sprowadza się jedynie do kwestii prawnej, czy roszczenie powódki o odszkodowanie z tytułu uszczerbku na zdrowiu spowodowanego chorobą zawodową uległo przedawnieniu, a tę kwestię przesądził w oparciu o przepis art KZ w związku z art. XXXV pkt 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 94). Stwierdził, że roszczenie przedawniło się w dniu 1 stycznia 1975 r., tj. z upływem 10 lat od wejścia w życie Kodeksu cywilnego. Zdaniem jednak Sądu Wojewódzkiego, opartym na poglądzie wyrażonym w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 1996 r., II PRN 3/96 (OSNAPiUS 1996 nr 18, poz. 264), szczególny charakter roszczeń majątkowych związanych z chorobą zawodową przemawiał za koniecznością oceny zarzutu przedawnienia z punktu widzenia zasad współżycia społecznego. Wobec tego, uznawszy za niewątpliwe, że choroba zawodowa, na którą zapadła powódka, była spowodowana niezachowaniem zasad higieny w pozwanym Szpitalu, przyjął za naganne i sprzeczne art. 5 KC korzystanie z tego zarzutu przez dłużnika będącego pracodawcą. Miał także na względzie sytuację życiową powódki, w szczególności to, że choroba zawodowa spowodowała u niej trwały i znaczny uszczerbek na zdrowiu. Wśród przyczyn, które spowodowały opóźnienie wniesienia pozwu wyróżnił niejasny stan prawny w zakresie uregulowania odszkodowania za uszczerbek na zdrowiu spowodowany chorobą zawodową. Wyrok Sądu Wojewódzkiego z dnia 13 listopada 1998 r. zaskarżony został kasacją strony pozwanej - Samodzielnego Publicznego Zakładu Klinicznego [...] w P., następcy Państwowego Szpitala Klinicznego [...] Akademii Medycznej w P. Kasacja została oparta na podstawie naruszenia prawa materialnego przez nieuwzględnienie przedawnienia regulowanego przepisami art. 49 ust. 3 powołanej już ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. (przytaczanej jako ustawa wypadkowa), art KZ w
3 3 związku z art. III ustawy z dnia 18 lipca 1950 r. - Przepisy ogólne prawa cywilnego (Dz.U. Nr 34, poz. 312) oraz art KC w związku z art. XXXVI ustawy z dnia 13 kwietnia 1964 r. - Przepisy wprowadzające kodeks cywilny (jedn. tekst: Dz.U. z 1974 r. Nr 16, poz. 94) i art. 292 KP, a także na tym, że wobec naruszenia przepisów postępowania - art. 227, 231 i 232 KPC - sąd nie uzyskał materiału wystarczającego do nieuwzględnienia podnoszonego przez stronę pozwaną zarzutu przedawnienia przez zastosowanie przepisu art. 5 KC. Te podstawy - zdaniem skarżącego - uzasadniały wniosek o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku oraz orzeczenie o kosztach procesu stosownie do jego wyniku. W odpowiedzi na kasację powódka ponowiła żądanie wypłaty jednorazowego odszkodowania z tytułu uszczerbku na zdrowiu spowodowanego chorobą zawodową. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Wprawdzie obowiązujący w dacie ustania zatrudnienia powódki u strony pozwanej wykaz chorób zawodowych, stanowiący załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 maja 1956 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, pod poz. 25 uwzględniał choroby zakaźne nabyte w związku z wykonywaniem zatrudnienia przez personel służby zdrowia, stykający się bezpośrednio z zakaźnymi chorobami i zakażonymi materiałami, to kasacja wyraża błędny pogląd odnośnie do podstawy prawnej roszczenia powódki. Roszczenie jej, choć odnosi się do jednorazowego odszkodowania rozumianego jako świadczenie z ubezpieczenia społecznego, dla którego podstawę prawną - według obowiązującego w dacie wniesienia pozwu prawa - stanowi art. 9 ust. 1 ustawy wypadkowej, z tego systemu nie przysługuje. Do spraw o świadczenia z tytułu uszczerbku na zdrowiu stwierdzonego po wejściu w życie ustawy, a spowodowanego chorobą zawodową powstałą w zatrudnieniu narażającym na tę chorobę, które ustało przed wejściem w życie ustawy, stosuje się przepisy obowiązujące w dniu ustania tego zatrudnienia (art. 49 ust. 3 ustawy wypadkowej). Wobec tego, że na uzasadnienie powództwa wskazano zachorowanie na wirusowe zapalenie wątroby w 1963 r., w trakcie zatrudnienia trwającego od 2 listopada 1956 r. do dnia 31 marca 1964 r., powódka nie mogła nabyć prawa do jednorazowego odszkodowania, jako świadczenia z ubezpieczenia społecznego, albowiem obowiązujące w dacie ustania zatrudnienia przepisy przewidywały z tego tytułu wyłącznie rentę inwalidzką. Dochodzone obecnie świadczenie powódka mogłaby uzys-
4 4 kać dopiero od dnia 1 września 1968 r., po wejściu w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1968 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy na choroby zawodowe (Dz.U. Nr 22, poz. 145), które statuowało prawo do jednorazowego odszkodowania warunkowane jednak tym, by choroba zawodowa, czyli taka, która została objęta wykazem, powodowała skutek w postaci zaliczenia do jednej z grup inwalidztwa ( 10 oraz 4 rozporządzenia z dnia 18 czerwca 1968 r.). Przed dniem 1 stycznia 1976 r. nie zostało wykazane inwalidztwo powódki z tytułu choroby zawodowej, toteż na gruncie przepisów obowiązujących w dniu ustania zatrudnienia narażającego na chorobę zawodową (14 marca 1964 r.), nie mogła nabyć prawa do jednorazowego odszkodowania. W konsekwencji świadczenie to nie może zostać powódce przyznane także obecnie, skoro w jej przypadku nie znajduje zastosowania ustawa wypadkowa z 1975 r., odmiennie regulująca prawo do świadczeń z tytułu uszczerbku na zdrowiu. W związku z tym roszczenie powódki należy oceniać na gruncie prawa cywilnego także w zakresie przedawnienia, a zatem z pominięciem regulacji przedawnienia roszczeń ze stosunku pracy (art. 292 KP) oraz przytoczonego w kasacji przepisu art. 49 ust. 3 ustawy wypadkowej. Słusznie Sąd drugiej instancji odwołał się do uregulowania odpowiedzialności za czyny niedozwolone w Kodeksie zobowiązań, przyjmując, że odszkodowanie z tego tytułu mogło być realizowane na podstawie art. 161 KZ i art KZ, przy podstawie odpowiedzialności na zasadzie winy (art. 134 KZ) lub ryzyka (art. 152 KZ). Nie naruszył też wskazanych w kasacji przepisów dotyczących przedawnienia, kiedy po analizie przepisów przejściowych stwierdził przedawnienie roszczenia powódki, tyle że powinien był przyjąć początek biegu dziesięcioletniego terminu przedawnienia w marcu 1964 r. i upływ w marcu 1974 r. Tak regulował tę kwestię przepis art. XXXV ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Przepisów wprowadzających kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 94 ze zm.), który nie naruszył biegu dziesięcioletniego przedawnienia z art KZ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 18 lipca 1950 r. - przepisy wprowadzające przepisy ogólne prawa cywilnego (Dz.U. Nr 34, poz. 312). Prawidłowo Sąd drugiej instancji odniósł się do ogólnych reguł przedawnienia z art. 283 KZ (obecnie art KC) wskazując, że od momentu, gdy roszczenie stało się wymagalne i wierzyciel uzyskał możliwość jego dochodzenia, zaczyna biec termin przedawnienia. Dla wierzyciela, którego roszczenie o naprawienie szkody wy-
5 5 pływa z czynu niedozwolonego ważne są dwa terminy, od których liczy się początek przedawnienia: chwila wymagalności roszczenia, tj. dzień, w którym dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia (termin przedawnienia a tempore scientiae z art zdanie pierwsze KC, początkujący przedawnienie trzyletnie) oraz data zdarzenia wyrządzającego szkodę, od którego biegnie przedawnienie dziesięcioletnie (art zdanie drugie i 2 KC). Terminy te biegną niezależnie od siebie. Początek biegu dziesięcioletniego przedawnienia jest niezależny od wymagalności roszczenia, więc prawo dopuszcza możliwość przedawnienia roszczeń zanim jeszcze powstanie szkoda, z wykluczeniem przesunięcia terminu dziesięcioletniego na okres po powstaniu zdarzenia, które ją wyrządziło (por. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 12 lutego 1969 r., III PZP 43/68, OSNC 1969 z. 9, poz. 150, uchwałę z dnia 25 października 1974 r., III PZP 39/74, OSNCAP 1975 z. 5, poz. 82 lub postanowienie z dnia 17 lutego 1982 r., III PZP 3/81, OSP 1983 nr 3, poz. 47). Roszczenie poszkodowanego o naprawienie szkody ulega zatem - jak w niniejszej sprawie - przedawnieniu także wtedy, gdy nie minął jeszcze trzyletni termin od dowiedzenia się o szkodzie (nawet wówczas, gdy szkoda nie ujawni się lub poszkodowany nie dowiedział się o osobie, która za nią odpowiada), jeżeli od zdarzenia wyrządzającego szkodę minęło 10 lat. Przedawnieniu można było zapobiec przez zgłoszenie powództwa o ustalenie szkody mogącej powstać w przyszłości, czego powódka nie uczyniła, mimo otwartej drogi sądowej dla roszczeń z tytułu szkód wynikłych ze zdarzeń z okresu sprzed 1 września 1968 r. Roszczenia te mogły być dochodzone na podstawie prawa cywilnego (Kodeksu zobowiązań, a od 1 stycznia 1965 r. Kodeksu cywilnego) także po wprowadzeniu reżimu wyłącznej odpowiedzialności uspołecznionego pracodawcy, najpierw na podstawie ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz.U. Nr 3, poz. 8), a następnie ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 144 ze zm.). Roszczenie objęte pozwem natomiast ukształtowało się i przedawniło przed datą 1 maja 1975 r., od której na mocy ustawy z dnia 31 marca 1977 r. o dalszym zwiększeniu emerytur i rent oraz o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz.U. Nr 11, poz. 43) nie istniała już - wobec uspołecznionych zakładów pracy - możliwość dochodzenia żadnych roszczeń na podstawie prawa cywilne-
6 6 go. Po zmianie przepisu art. 117 KC - przez skreślenie jego paragrafu 3 ustawą z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 55, poz. 117) - upływ terminu przedawnienia uwzględniany jest wyłącznie na zarzut, toteż o tym, czy powódka może dochodzić skutecznie naprawienia szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym, mimo tego, że roszczenie jej uległo przedawnieniu, decyduje postawa wierzyciela. Może on skorzystać z exceptio temporis i odmówić spełnienia przedawnionego żądania, ale też może zrzec się zarzutu przedawnienia. Jeżeli jednak korzysta z tego zarzutu, jego decyzja podlega ocenie sądu pod kątem nadużycia prawa. Poglądy orzecznictwa uwzględniają istotę przedawnienia, instytucji pełniącej funkcję rozwiązywania przedłużających się stanów niepewności w stosunkach prawnych. Nie pomijają również tego, że niewykonywanie uprawnień, zaniedbywanie skutecznej realizacji roszczeń w terminach zakreślonych przez ustawę powoduje dla uprawnionego negatywny skutek. Zaznacza się w związku z tym nurt judykatury Sądu Najwyższego wskazujący wyraźnie na prymat pewności obrotu, co oznacza ścisłe przestrzeganie terminów przedawnienia w celu ułatwienia dochodzenia roszczeń (por. przytaczany już wyrok II UKN 230/97, orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 1965 r., II PR 143/65, NP 1965 nr 10, s. 1205; z dnia 5 września 1966 r., II PR 177/66, nie publikowany ; z dnia 7 listopada 1963 r., II PR 315/63, PiZS 1965 z. 12, s. 55, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 września 1992 r., III CZP 118/92, BSN 1992 nr 9, s. 9). Orzeczenie Sądu drugiej instancji opiera się jednak na poglądzie odmiennym, dopuszczającym dokonywanie korekt w bezwzględnie obowiązujących przepisach dotyczących przedawnienia roszczeń, także dziesięcioletniego, z punktu widzenia nadużycia prawa podmiotowego (uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 1996 r., II PZP 3/96, OSNAPiUS 1997 nr 14, poz. 249). Najpełniej i w zgodzie z licznymi wcześniejszymi orzeczeniami, zagadnienie to przedstawił Sąd Najwyższy w zachowującym swój walor współcześnie orzeczeniu z dnia 10 lipca 1957 r., 2 CR 332/56 (OSN 1958 nr 4, poz. 112), przyjmując, że sąd powinien odmówić prawu dłużnika do podniesienia zarzutu przedawnienia, jeżeli czyni z niego użytek sprzeczny z zasadami współżycia społecznego. Pogląd ten należy co do zasady zaaprobować, jednak ad casu nie jest łatwe stwierdzenie, kiedy podniesienie zarzutu przedawnienia pozostaje w sprzeczności z
7 7 zasadami współżycia społecznego. W sprawach rozstrzyganych przez Sąd Najwyższy skorzystanie z zarzutu przedawnienia uznawane było najczęściej za niedopuszczalne w wypadkach negatywnej oceny zachowania dłużnika przed procesem, gdy dłużnik rozmyślnie, w celu stworzenia sobie możliwości powoływania się na przedawnienie, odwodził uprawnionego od wytoczenia powództwa (por. np. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 1958 r., 1 CR 247/58, OSPiKA 1959 nr 9, poz. 249), gdy zarzut podnoszony był przez pracodawcę zaniedbującego przestrzeganie zasad bhp (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 1995 r., II PRN 6/95, OSNAPiUS 1996 nr 4, poz. 61; z dnia 6 marca 1996 r., II PRN 3/96, OSNAPiUS 1996 nr 18, poz. 264). W każdym przypadku, na co zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 11 września 1997 r., II UKN 230/97 (OSNAPiUS 1998 nr 13, poz. 406), odmowa uwzględnienia zarzutu przedawnienia może nastąpić w okolicznościach szczególnych, wyjątkowych, także ze względu na niezwykle dolegliwy charakter następstw wypadku (por. też wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 1998 r., II UKN 556/97, OSNAPiUS 1999 nr 5, poz. 183). W rozpoznawanej sprawie, w której zgłoszono roszczenie po upływie 25 lat po jego przedawnieniu, stwierdzenie, że uchylenie się przez zobowiązanego od jego zaspokojenia pozostaje w opozycji do ogólnie przyjętych zasad współżycia społecznego, wymaga dokonania bardzo wnikliwych ocen, dostrzeżenia wyjątkowych, a wręcz nadzwyczajnych okoliczności. Takich okoliczności powódka, na której spoczywa ciężar ich dowiedzenia, nie starała się nawet wykazać, a Sąd nie badał ich z urzędu. Poprzestał tylko na powtórzeniu argumentów Sądu Najwyższego użytych w wyroku z dnia 6 marca 1996 r., II PRN 3/96 (OSNAPiUS 1996 nr 18, poz. 264), nie wykazując, czy są one adekwatne w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy. Takie mechaniczne przeniesienie motywów wyroku Sądu Najwyższego na grunt innej sprawy, osądzonej w innych realiach i między innymi stronami, nie wyczerpuje wymagań prawa procesowego określonych w art. 227, 231 i 232 KPC w zakresie postępowania dowodowego, na co słusznie powołuje się kasacja. Brak ustaleń faktycznych, dających pole dla prawidłowego zastosowania prawa materialnego, nakazuje uznać kasację za uzasadnioną w obrębie obydwu podnoszonych w niej podstaw. Z tego względu Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art KPC). ========================================
Uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 1996 r. II PZP 3/96
Uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 1996 r. II PZP 3/96 Przewodniczący: Prezes SN Jan Wasilewski, Sędziowie SN: Teresa Flemming- Kulesza (współsprawozdawca), Kazimierz Jaśkowski,
Wyrok z dnia 8 grudnia 1997 r. I PKN 424/97
Wyrok z dnia 8 grudnia 1997 r. I PKN 424/97 Przepis art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1 ze
Wyrok z dnia 11 lutego 2000 r. II UKN 412/99
Wyrok z dnia 11 lutego 2000 r. II UKN 412/99 Przepis art. 61 ust. 4 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby
Wyrok z dnia 12 stycznia 1998 r. I PKN 468/97
Wyrok z dnia 12 stycznia 1998 r. I PKN 468/97 Uzyskanie przez pracownika od Państwowego Inspektora Pracy informacji o terminie złożenia powództwa o przywrócenie do pracy oznacza ustanie przyczyny usprawiedliwiającej
Wyrok z dnia 9 marca 2001 r. II UKN 402/00
Wyrok z dnia 9 marca 2001 r. II UKN 402/00 Przyznanie lub podwyższenie świadczenia bez odsetek na mocy wyroku sądowego zmieniającego decyzję organu rentowego, nie musi powodować obowiązku zapłaty odsetek
Wyrok z dnia 29 października 1997 r. II UKN 291/97
Wyrok z dnia 29 października 1997 r. II UKN 291/97 Przepisy art. 117-125 Kodeksu Cywilnego nie mają zastosowania w sprawach o jednorazowe odszkodowanie przewidziane w art. 7 ustawy z dnia 16 grudnia 1972
Wyrok z dnia 10 czerwca 1999 r. II UKN 682/98
Wyrok z dnia 10 czerwca 1999 r. II UKN 682/98 Renta przysługująca poszkodowanemu, który zachował częściowo zdolność do pracy, powinna odpowiadać różnicy między zarobkami, jakie mógłby osiągać, gdyby nie
Wyrok z dnia 17 listopada 2000 r. II UKN 53/00
Wyrok z dnia 17 listopada 2000 r. II UKN 53/00 Prawo do zasiłku chorobowego nie jest uzależnione od tego, czy zakład służby zdrowia wystawił na właściwym formularzu zaświadczenie o czasowej niezdolności
Wyrok z dnia 18 sierpnia 1999 r. II UKN 83/99
Wyrok z dnia 18 sierpnia 1999 r. II UKN 83/99 Okres podlegania obowiązkowi ubezpieczenia społecznego nie jest tożsamy z okresem ubezpieczenia, który jest uzależniony od opłacania składki lub zwolnienia
Wyrok z dnia 11 lipca 2002 r. II UKN 478/01
Wyrok z dnia 11 lipca 2002 r. II UKN 478/01 Obowiązek wypłaty jednorazowego odszkodowania rodzinie pracownika zmarłego w następstwie wypadku przy pracy, spoczywający na uspołecznionym zakładzie pracy,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda
Sygn. akt II BP 3/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 6 sierpnia 2013 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda
Wyrok z dnia 13 października 1998 r. II UKN 168/98
Wyrok z dnia 13 października 1998 r. II UKN 168/98 Sąd drugiej instancji może bez przeprowadzenia własnego (uzupełniającego) postępowania dowodowego dokonać odmiennych ustaleń faktycznych od poczynionych
Wyrok z dnia 15 października 1999 r. I PKN 245/99
Wyrok z dnia 15 października 1999 r. I PKN 245/99 Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia w trybie art. 72 1 zdanie drugie KP może nastąpić wówczas, gdy pracownik z przyczyn wymienionych w art. 53
Wyrok z dnia 3 lipca 2001 r. II UKN 462/00
Wyrok z dnia 3 lipca 2001 r. II UKN 462/00 W ponownym postępowaniu nie można skutecznie powoływać się na spełnienie warunku nabycia prawa do renty, polegającego na powstaniu niezdolności do pracy w ciągu
Wyrok z dnia 27 września 2002 r. II UK 214/02
Wyrok z dnia 27 września 2002 r. II UK 214/02 Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest obowiązany do zapłaty odsetek w wysokości określonej przepisami prawa cywilnego wówczas, gdy nie dokona wypłaty świadczeń
Wyrok z dnia 14 września 2000 r. II UKN 711/99
Wyrok z dnia 14 września 2000 r. II UKN 711/99 Podstawę ustalenia wysokości renty rodzinnej jest tylko jedno z przysługujących zmarłemu świadczeń - emerytura lub renta wypadkowa (art. 12 ust. 1 i 3 ustawy
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący) SSN Iwona Koper (sprawozdawca) SSN Dariusz Zawistowski
Sygn. akt I CSK 197/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 stycznia 2014 r. SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący) SSN Iwona Koper (sprawozdawca) SSN Dariusz
Wyrok z dnia 5 września 2001 r. II UKN 290/01
Wyrok z dnia 5 września 2001 r. II UKN 290/01 1. O zastosowaniu art. 32 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst:
Wyrok z dnia 12 maja 2005 r. I UK 245/04
Wyrok z dnia 12 maja 2005 r. I UK 245/04 Organ rentowy samodzielnie ustala okresy przebyte w ubezpieczeniu, gdyż całokształt postępowania dotyczącego nabycia prawa do świadczenia z tytułu ubezpieczenia
Wyrok z dnia 5 marca 2003 r. II UK 178/02
Wyrok z dnia 5 marca 2003 r. II UK 178/02 Wypłata pracownikowi odszkodowania z tytułu stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powoduje zmniejszenie jednorazowego odszkodowania należnego członkom
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 519/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 12 stycznia 2017 r. SSN Piotr Prusinowski (przewodniczący) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca)
Wyrok z dnia 21 maja 2003 r., IV CKN 378/01
Wyrok z dnia 21 maja 2003 r., IV CKN 378/01 Bieg terminu przedawnienia określonego w art. 442 1 zdanie drugie k.c. nie może się rozpocząć przed powstaniem szkody. Sędzia SN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I CSK 228/09 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 15 stycznia 2010 r. SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Kwaśniewski SSN Kazimierz
Wyrok z dnia 21 maja 1999 r. I PKN 74/99
Wyrok z dnia 21 maja 1999 r. I PKN 74/99 Wynagrodzenie radcy prawnego nie może być niższe od przewidzianego na stanowisku głównego specjalisty, jeżeli w przepisach płacowych obowiązujących u danego pracodawcy
Wyrok z dnia 20 lutego 2002 r., V CKN 903/00
Wyrok z dnia 20 lutego 2002 r., V CKN 903/00 Jeżeli koszt naprawy samochodu jest wyższy od jego wartości przed uszkodzeniem, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do kwoty odpowiadającej różnicy wartości
Postanowienie z dnia 13 stycznia 1999 r. II UKN 412/98
Postanowienie z dnia 13 stycznia 1999 r. II UKN 412/98 Sprawa o umieszczenie w spisie osób uprawnionych do nieodpłatnego nabycia świadectw rekompensacyjnych na podstawie ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o
Wyrok z dnia 15 grudnia 2004 r. I UK 78/04
Wyrok z dnia 15 grudnia 2004 r. I UK 78/04 Podniesienie przez oddział regionalnej Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego zarzutu przedawnienia w postępowaniu o jednorazowe odszkodowanie z tytułu śmierci
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt V CSK 498/07 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 29 stycznia 2009 r. SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Kwaśniewski SSN Katarzyna
Wyrok z dnia 5 sierpnia 1998 r. II UKN 162/98
Wyrok z dnia 5 sierpnia 1998 r. II UKN 162/98 Nie stanowi naruszenia art. 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity
Wyrok z dnia 6 października 2000 r. II UKN 23/00
Wyrok z dnia 6 października 2000 r. II UKN 23/00 Wypadek, jakiemu uległ lekarz w czasie sympozjum naukowego, na które udał się za zgodą zatrudniającego go szpitala w ramach płatnego urlopu szkoleniowego,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III CSK 366/07 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 9 maja 2008 r. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Zbigniew Kwaśniewski SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
Wyrok z dnia 11 marca 2004 r. II UK 260/03
Wyrok z dnia 11 marca 2004 r. II UK 260/03 Pracodawca i zakład, na którego terenie pracodawca wykonywał czynności zlecone umową, ponoszą odpowiedzialność solidarną za szkodę wyrządzoną pracownikowi poszkodowanemu
Wyrok z dnia 4 lipca 2007 r. II UK 280/06
Wyrok z dnia 4 lipca 2007 r. II UK 280/06 1. W sprawie o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy (sprawa o świadczenia powtarzające się), w postępowaniu apelacyjnym można rozszerzyć żądanie, dochodząc
Wyrok z dnia 20 października 2004 r. III UK 111/04
Wyrok z dnia 20 października 2004 r. III UK 111/04 Zarzut organu rentowego przedawnienia roszczenia o wypłatę jednorazowego odszkodowania z tytułu stałego uszczerbku na zdrowiu w wyniku wypadku w drodze
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PZ 13/09. Dnia 10 listopada 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :
Sygn. akt II PZ 13/09 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 10 listopada 2009 r. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Gersdorf SSN Zbigniew Korzeniowski w sprawie z powództwa
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 60/11 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 23 listopada 2011 r. SSN Roman Kuczyński (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Małgorzata
Wyrok z dnia 8 października 1999 r. II UKN 259/99
Wyrok z dnia 8 października 1999 r. II UKN 259/99 Obowiązek wynagrodzenia szkody według zasad prawa cywilnego dotyczy sytuacji wskazanych w art. 96 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III CSK 236/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 12 maja 2011 r. SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Dariusz Dończyk
Wyrok z dnia 8 sierpnia 2007 r. II UK 23/07
Wyrok z dnia 8 sierpnia 2007 r. II UK 23/07 Po uznaniu przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2002 r., P 5/01 (Dz.U. Nr 78, poz. 713, opublikowanym w dniu 19 czerwca 2002 r.) niekonstytucyjności
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Krzysztof Staryk SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
Sygn. akt II PK 105/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 maja 2016 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Krzysztof Staryk SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
Wyrok z dnia 14 września 2007 r. III UK 37/07
Wyrok z dnia 14 września 2007 r. III UK 37/07 Odsetki przewidziane w art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 11, poz.
Wyrok z dnia 6 maja 1999 r. II UKN 427/98
Wyrok z dnia 6 maja 1999 r. II UKN 427/98 Przepis art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub
Wyrok z dnia 13 października 2005 r., I CK 185/05
Wyrok z dnia 13 października 2005 r., I CK 185/05 Dobrowolne naprawienie przez osobę trzecią na własny koszt uszkodzonego w wypadku samochodu w zasadzie nie podlega zaliczeniu na poczet odszkodowania należnego
Wyrok z dnia 7 lipca 2000 r. I PKN 721/99
Wyrok z dnia 7 lipca 2000 r. I PKN 721/99 Mianowanemu nauczycielowi przysługuje roszczenie o dopuszczenie do pracy i wynagrodzenie za cały okres pozostawania w gotowości do jej wykonywania, jeżeli stosunek
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I PK 260/06 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 9 maja 2007 r. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński SSN Romualda Spyt w sprawie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 237/11 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 8 maja 2012 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Romualda Spyt SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Józef Iwulski (sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński
Sygn. akt II PK 316/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 lipca 2013 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Józef Iwulski (sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński
Wyrok z dnia 5 maja 2005 r. III PK 12/05. Udzielenie urlopu bezpłatnego na podstawie art k.p. po rozwiązaniu stosunku pracy jest nieważne.
Wyrok z dnia 5 maja 2005 r. III PK 12/05 Udzielenie urlopu bezpłatnego na podstawie art. 174 1 k.p. po rozwiązaniu stosunku pracy jest nieważne. Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Sędziowie
POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk. Protokolant Izabela Czapowska
Sygn. akt IV CSK 137/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 stycznia 2015 r. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk Protokolant Izabela
Wyrok z dnia 18 sierpnia 1999 r. II UKN 91/99
Wyrok z dnia 18 sierpnia 1999 r. II UKN 91/99 Umowa o pracę na czas nie określony, zawarta w sytuacji, gdy pracownik w ramach prac interwencyjnych podjął pracę na podstawie umowy na czas określony (na
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II CSK 263/06 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 12 grudnia 2006 r. SSN Helena Ciepła (przewodniczący) SSN Maria Grzelka SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I PK 105/11 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 7 lutego 2012 r. SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Myszka SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
Wyrok z dnia 19 stycznia 1998 r. I PKN 488/97
Wyrok z dnia 19 stycznia 1998 r. I PKN 488/97 Wejście w życie nowych przepisów, które nie przewidują określonego uprawnienia nie pozbawia skutecznie nabytego w przeszłości uprawnienia pracowniczego, jeżeli
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
Sygn. akt I CK 65/05 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 lipca 2005 r. SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 259/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 17 maja 2016 r. SSN Beata Gudowska (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Bogusław Cudowski SSN Halina Kiryło
POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Gonera
Sygn. akt I UK 39/04 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 12 lipca 2004 r. SSN Katarzyna Gonera w sprawie z powództwa A. K. przeciwko G.Spółce Węglowej SA w G. o zadośćuczynienie pieniężne i rentę
Wyrok z dnia 2 września 1999 r. I PKN 235/99
Wyrok z dnia 2 września 1999 r. I PKN 235/99 Przepis art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.), według którego nawiązanie
Wyrok z dnia 12 maja 2005 r. I UK 275/04
Wyrok z dnia 12 maja 2005 r. I UK 275/04 1. Udział wspólnika spółki cywilnej, którego wkład nie polega na świadczeniu usług (art. 861 1 k.c.), w zysku wypracowanym przez innych wspólników, nie jest wykonywaniem
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Anna Owczarek (przewodniczący) SSN Antoni Górski SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
Sygn. akt V CSK 370/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 maja 2014 r. SSN Anna Owczarek (przewodniczący) SSN Antoni Górski SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca) w
POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka
Sygn. akt II PK 24/12 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 10 maja 2012 r. SSN Zbigniew Myszka w sprawie z powództwa K. Ż. przeciwko P. P. Sp. z o.o. w W. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Karol Weitz
Sygn. akt IV CSK 528/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 12 maja 2016 r. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Karol Weitz w sprawie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt IV CSK 278/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 7 kwietnia 2011 r. SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz SSN Irena
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 149/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 4 lutego 2011 r. SSN Halina Kiryło (przewodniczący) SSN Józef Iwulski SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III CSK 126/11 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 4 stycznia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie : SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca) SSN Anna
Wyrok z dnia 2 sierpnia 2000 r. I PKN 746/99
Wyrok z dnia 2 sierpnia 2000 r. I PKN 746/99 Niedopuszczalne jest oddalenie w całości powództwa z uwagi na przedawnienie roszczenia skierowanego przeciwko dwóm pozwanym wówczas, gdy tylko jeden z nich
Wyrok z dnia 24 stycznia 2001 r. II UKN 136/00
Wyrok z dnia 24 stycznia 2001 r. II UKN 136/00 Data zgłoszenia wniosku o świadczenie nie jest istotna dla ustalenia daty powstania prawa do tego świadczenia (art. 76 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o
Wyrok z dnia 7 października 1998 r. II UKN 334/98
Wyrok z dnia 7 października 1998 r. II UKN 334/98 Okres urlopu bezpłatnego nie jest okresem zatrudnienia w rozumieniu art. 32 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 267/07 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 9 kwietnia 2008 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jerzy Kwaśniewski SSN Małgorzata
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II CSK 635/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 7 lipca 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie : SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Wojciech Katner SSN Iwona Koper
Wyrok z dnia 12 sierpnia 1998 r. II UKN 171/98
Wyrok z dnia 12 sierpnia 1998 r. II UKN 171/98 Bezpodstawne pozostawienie bez rozpoznania wniosku strony o przyznanie prawa do renty inwalidzkiej jest równoznaczne z odmową przyznania świadczenia, które
Wyrok z dnia 4 lutego 1999 r. II UKN 458/98
Wyrok z dnia 4 lutego 1999 r. II UKN 458/98 W razie przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę (art. 23 1 KP) nie stosuje się art. 519 KC w związku z art. 300 KP. Przewodniczący: SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie
Wyrok z dnia 5 czerwca 1998 r. II UKN 78/98
Wyrok z dnia 5 czerwca 1998 r. II UKN 78/98 Wniosek o rentę inwalidzką osoby prowadzącej działalność gospodarczą podlega rozpoznaniu na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 346/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 20 maja 2011 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Halina Kiryło SSN Andrzej Wróbel w
Wyrok z dnia 7 września 1999 r. I PKN 265/99
Wyrok z dnia 7 września 1999 r. I PKN 265/99 Zmiana warunków pracy polegająca wyłącznie na zmianie nazwy stanowiska, przy zachowaniu innych warunków pracy i płacy, mieści się w ramach pracowniczego podporządkowania
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt IV CSK 16/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 22 czerwca 2010 r. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CZ 29/14. Dnia 8 maja 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt V CZ 29/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 maja 2014 r. SSN Anna Owczarek (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Antoni Górski SSN Kazimierz Zawada w sprawie z powództwa małoletniego
Wyrok z dnia 21 października 1998 r. II UKN 269/98
Wyrok z dnia 21 października 1998 r. II UKN 269/98 Jeżeli niezdolność do pracy powstała w czasie trwania stosunku pracy, to prawo do pobierania zasiłku chorobowego przysługuje przez cały czas tej niezdolności
Wyrok z dnia 8 grudnia 1998 r. II UKN 350/98
Wyrok z dnia 8 grudnia 1998 r. II UKN 350/98 Prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające, że śmierć pracownika nie była następstwem wypadku przy pracy uzasadnia oddalenie powództwa o świadczenia uzupełniające
Wyrok z dnia 21 czerwca 2005 r. II PK 319/04
Wyrok z dnia 21 czerwca 2005 r. II PK 319/04 1. Złożenie przez pracodawcę oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 53 1 pkt 1 lit. b k.p. w okresie pobierania wynagrodzenia
Wyrok z dnia 22 czerwca 2005 r. I UK 351/04
Wyrok z dnia 22 czerwca 2005 r. I UK 351/04 Określanie dla celów emerytalnych stanowisk pracy jako "pracy wykonywanej w szczególnych warunkach" w rozumieniu wykazów stanowiących załączniki do rozporządzenia
Wyrok z dnia 13 lipca 2005 r. I UK 311/04
Wyrok z dnia 13 lipca 2005 r. I UK 311/04 Przesłanki przyznania renty z tytułu zatrudnienia, a nie renty szczególnej (uczniowskiej), stanowią zdarzenia powstałe w okresach zatrudnienia albo okresach zrównanych
Wyrok z dnia 6 października 2000 r. II UKN 22/00
Wyrok z dnia 6 października 2000 r. II UKN 22/00 Przepisy art. 23 i 24 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) nie stanowią podstawy
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II BU 5/06. Dnia 9 stycznia 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie :
Sygn. akt II BU 5/06 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 9 stycznia 2007 r. SSN Beata Gudowska (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Hajn SSN Zbigniew Myszka w sprawie z wniosku M. S. przeciwko
Wyrok z dnia 11 grudnia 2001 r. II UKN 658/00
Wyrok z dnia 11 grudnia 2001 r. II UKN 658/00 Roszczenie o naprawienie nowej szkody, która ujawniła się po uchyleniu przez sąd obowiązku świadczenia zasądzonej na rzecz pracownika renty, stanowiącej odszkodowanie
POSTANOWIENIE. SSN Barbara Myszka
Sygn. akt V CNP 63/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 lutego 2016 r. SSN Barbara Myszka w sprawie ze skargi P. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego
Wyrok z dnia 24 kwietnia 2003 r., I CKN 300/01
Wyrok z dnia 24 kwietnia 2003 r., I CKN 300/01 Bieg trzyletniego terminu przedawnienia o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 442 1 zdanie pierwsze k.c.), polegającej na obowiązku
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 358/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 12 marca 2014 r. SSN Beata Gudowska (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Bogusław Cudowski SSN Roman Kuczyński
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 318/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 lutego 2016 r. SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Halina Kiryło SSN Maciej Pacuda
POSTANOWIENIE. SSN Beata Gudowska (przewodniczący) SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca) SSN Krzysztof Rączka
Sygn. akt II UZ 58/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 grudnia 2016 r. SSN Beata Gudowska (przewodniczący) SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca) SSN Krzysztof Rączka w sprawie z wniosku R. W.
POSTANOWIENIE. SSN Halina Kiryło (przewodniczący) SSN Roman Kuczyński SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)
Sygn. akt III UZ 12/11 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 21 czerwca 2011 r. SSN Halina Kiryło (przewodniczący) SSN Roman Kuczyński SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca) w sprawie z wniosku A. B.
Wyrok z dnia 16 czerwca 2009 r. I PK 226/08
Wyrok z dnia 16 czerwca 2009 r. I PK 226/08 Sprawy dotyczące odpowiedzialności majątkowej żołnierzy są rozpoznawane w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 1 k.p.c. w związku z art.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt IV CK 328/04 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 3 grudnia 2004 r. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca) SSA
Uchwala z dnia 17 kwietnia 1998 r. III ZP 45/97. Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska (sprawozdawca), Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar, Stefania Szymańska.
Uchwala z dnia 17 kwietnia 1998 r. III ZP 45/97 Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska (sprawozdawca), Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar, Stefania Szymańska. Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej
Wyrok z dnia 10 maja 2000 r. II UKN 534/99
Wyrok z dnia 10 maja 2000 r. II UKN 534/99 Prezes spółki, będący członkiem jednoosobowego zarządu, może zostać zwolniony z pracy na warunkach art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych
POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Jan Górowski (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz
Sygn. akt V CZ 53/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 listopada 2013 r. SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Jan Górowski (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz w sprawie z powództwa
Wyrok z dnia 26 marca 1998 r. I PKN 3/98
Wyrok z dnia 26 marca 1998 r. I PKN 3/98 Zastosowanie określonego w art. 19 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145 ze zm.) trybu rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I CSK 489/09 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 11 maja 2011 r. SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz SSN Hubert
Wyrok z dnia 14 maja 1998 r. I PKN 121/98
Wyrok z dnia 14 maja 1998 r. I PKN 121/98 Pracodawcę, który zawarł z pracownikiem umowę o zakazie konkurencji obciąża wzajemne zobowiązanie do zapłaty uzgodnionego odszkodowania, także wówczas, gdy po
POSTANOWIENIE. SSN Wojciech Katner (przewodniczący) SSN Maria Szulc (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz
Sygn. akt IV CZ 5/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 27 lutego 2013 r. SSN Wojciech Katner (przewodniczący) SSN Maria Szulc (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz w sprawie z powództwa T.
Wyrok z dnia 12 maja 1998 r. II UKN 44/98
Wyrok z dnia 12 maja 1998 r. II UKN 44/98 Obowiązek udzielenia urlopu wychowawczego obciąża tylko pracodawcę, a nie organ rentowy, choćby przejął on obowiązek wypłaty zasiłku wychowawczego zlikwidowanego