tel. (42)

Transkrypt

1 GAZETA RZGOWSKA NR 8 (31) Sierpień 2012 ISSN BEZPŁATNA tel. (42) redakcja@gazetarzgowska.pl Kupcy przejmują gazetę J. Romański - prezes OFSKiP Drodzy Czytelnicy! Od bieżącego numeru przejmujemy na siebie odpowiedzialność za redagowanie i wydawanie Gazety Rzgowskiej. Niezbędne kroki proceduralne zostały już podjęte. Mamy świadomość ciężaru odpowiedzialności wobec jej Czytelników, ale uważamy, że coraz trudniejsze otoczenie rynkowe Rzgowa wymusza na nas, jako pozarządowej organizacji tutejszych pracodawców, nie tylko prezentację bieżących wydarzeń w mieście i gminie, ale również problemów związanych z prowadzeniem w tym regionie działalności gospodarczej. Rzgów jest nie tylko dla nas synonimem sukcesu rynkowego. Decyzje o prowadzeniu działalności gospodarczej w tym mieście, podjęte przez wielu z nas ponad dwie dekady temu, okazały się słuszne. Jednak poważne problemy ze sprzedażą i rentownością wielu firm dowodzą tego, że Rzgów przestaje być liderem biznesu w regionie, a konkurencja stopniowo zajmuje naszą pozycję. W takiej sytuacji Gazeta Rzgowska nie będzie unikać pisania o trudnych, niewygodnych czy mało politycznych sprawach. Proponowana przez nas nowa linia programowa gazety będzie oznaczać otwarte przedstawianie najważniejszych problemów Rzgowa i funkcjonujących tu centrów handlowych oraz zaprzestanie ugłaskiwania władz lokalnych i regionalnych. str. 4 NASZ AMBASADOR W KANADZIE To była wycieczka życia. We wrześniu 1981 roku cała rodzina wypłynęła Batorym na kontynent amerykański. W kraju atmosfera była fatalna, zanosiło się na konfrontację władzy z Solidarnością. Dobili do Montrealu. Wkrótce wybuchł stan wojenny i trudno było wracać do kraju. - Nadal traktowaliśmy swój pobyt jako przedłużającą się wycieczkę, ale trzeba było jakoś żyć. Ponieważ miałam za sobą kilkanaście lat pracy w łódzkich szkołach, i tu, na obczyźnie, zaczęłam szukać swojego miejsca w oświacie mówi Maria Walicka, przewodnicząca Związku Nauczycielstwa Polskiego w Kanadzie. str. 6 To będzie najlepszy prezent dla mieszkańców Romanowa Most Aszyka w Tragedia Kalinku To będzie najlepszy noworoczny prezent dla mieszkańców Romanowa. Budownicji zmarł na miejscu zdarzenia. mimo podjętej próby reanimaczowie autostrady A-1 i drogi Policja zabezpieczyła wszelkie ekspresowej S-8 w rejonie tej ślady i prowadzi postępowanie wsi z firmy Skanska robią mające wyjaśnić przyczyny wszystko, by do końca roku wypadku. 32-letni kierowca sfinalizować budowę mostu wywrotki pochodzący z Wałbrzycha był trzeźwy. i umożliwić dojazd do Romanowa bez korzystania z uciążliwych objazdów. Przypomnijmy, Do tragicznego wypadku raz przywołuje sprawę użytko- Tragedia w Kalinku jeszcze zakończenie całej inwestycji drogowego doszło 30 sierpnia br. w Kalinku. Na skrzy- pojazdy pracujące na budowie wania dróg publicznych przez drogowej przewidziane jest na pierwszy kwartał 2014 roku. żowaniu z drogą do Tuszyna A-1 i S-8. Mieszkańcy okolicznych wsi domagają się przynaj- - Wykonaliśmy najtrudniejsze ciężka wywrotka marki Mercedes pracująca przy budowie mniej respektowania przepisów roboty ziemne, gotowe są też śniu przystąpimy do betonowania nawierzchni mostu. Zdaje- ich wsi, dlatego robimy wszyst- pobliskiej drogi S-8 zderzyła drogowych i ustaleń, o czym z powodu zamknięcia drogi do pale sięgające głębokości nawet kilkunastu metrów i betonowe my sobie doskonale sprawę ko, by do końca roku most się ze skuterem prowadzonym rozmawiali dzień wcześniej słupy mówi menager projektu z kłopotów, na jakie narażeni gotowy był do użytku. przez 28-letniego mieszkańca z burmistrzem Rzgowa Janem dyr. Ryszard Aszyk. We wrze- są mieszkańcy Romanowa str. 4 Tadzina. Młody mężczyzna Mielczarkiem. (ER)

2 str. 2 LOKALNIE Pisane nad Nerem Choćby mały ptaszek Siłę plotki znają najlepiej ci, których dotknęła osobiście. Walczyć z nią jest bardzo trudno, bo w naszej naturze wpisana jest na trwałe skłonność do wierzenia w bajki i wszystko to, co jest niezwyczajne. Dlatego tak łatwo przyjmujemy nieprawdziwe opowieści i traktujemy je za coś pewnego. Tymczasem prawda jest zwykle brutalna: wcześniej czy później szydło wychodzi z wora i doznajemy szoku! Plujemy sobie wówczas w brodę, że tak łatwo daliśmy się nabrać. Nawet w Rzgowie, w którym funkcjonują dwa tytuły prasowe i jest też potężny radiowęzeł w CT Ptak, ludzie wierzą w plotki jak dzieci. Wspomniane media informują dużo i rzetelnie, a jednak Ktoś puszcza w lud opowieść, że władza sprzedaje tuszyński komisariat policji, a stróżów prawa przenosi do dawnej siedziby, by na tym zarobić. Argument jest bzdurny jak większość plot, bo przecież trzeba być durniem, by wielkim wysiłkiem budować nową siedzibę dla stróżów prawa, a potem się jej pozbywać. Sami mieszkańcy Tuszyna roznieśliby w pył taką władzę W końcu sam komendant policji dementuje bzdurę, ale ona już żyje swoim życiem Z kolei w Rzgowie ktoś rozpowiada, że przedsiębiorcy, oczywiście ci najwięksi, nie płacą podatków, bo burmistrz zwalnia ich po cichu. W domyśle: nie robi przecież tego bezinteresownie. W końcu burmistrz wyjaśnia, że od kilkunastu lat nikogo nie zwolnił z podatku, bo gdyby uczynił to choć w jednym przypadku, nie mógłby odmówić innym. O dziwo, ploty powtarzają nawet samorządowcy. Jeden z nich publicznie opowiada o czymś co wyczytał w naszej gazecie. Gdy go dociskam do muru i nie może pokazać nam tej rzekomej sensacji, stwierdza, że mogło to być napisane gdzie indziej. A może Panu Samorządowcowi coś się tylko przyśniło? Plotka niczym jad potrafi uprzykrzyć życie, a niekiedy je zniszczyć. Niejedna bzdura naraziła ludzi na olbrzymie straty. Tak może być też i w rzgowskiej gminie, gdzie mieszkańcy Gospodarza obawiają się zamknięcia przejazdu na skrzyżowaniu ulicy Pabianickiej z krajową Jedynką. Dlatego torpedują plany związane z budową obwodnicy, która ma służyć zarówno miastu jak i całemu regionowi. Oczywiście nikt o zdrowych zmysłach w Rzgowie nie zgodzi się na zamknięcie ulicy, co być może chcieliby drogowcy-biurokraci z GDDKiA w Łodzi, ale podburzeni mieszkańcy przestają myśleć racjonalnie. A obwodnica oznacza za kilka lat 30 mln zl rocznie wpływu dodatkowych pieniędzy dla budżetu gminy, które będzie można przeznaczyć na inwestycje, dodatkowe miejsca pracy. Zatem jeśli inwestycja przejdzie koło nosa. stracą rzgowianie, kupcy z centrów handlowych, właściciele hurtowni z ulicy Pabianickiej i z Gospodarza. To już nie plotka, niestety, a realne zagrożenie! Wójt drugiego Rzgowa, tego spod Konina, był gościem na dożynkach gminnych. Z zazdrością mówił o naszych inicjatywach i rozwoju. Publicznie stwierdził, że jego gmina nam zazdrości i chciałaby mieć już nie takiego Ptaka, jakim się szczyci nasz gmina, ale choćby małego ptaszka... Zastępca W trosce o wodę Bez wody nie da się żyć, dlatego tak ważne jest, by była dobrej jakości i aby docierała do naszych domostw bez przeszkód. Mieszkańców gminy Rzgów zaopatruje Krótko KONRAD KOBUS został ponownie wybrany prezesem Zarządu Powiatowego PSL w pow. łódzkim wschodnim. W składzie nowego Zarządu znaleźli się z gm. Rzgów: Klaudia Zaborowska, Daniel Frydrych, Jan Mielczarek i Marek Bartoszewski. Na Zjeździe Wojewódzkim PSL wybrano Zarząd Wojewódzki PSL, w skład którego z naszego powiatu weszli: Konrad Kobus i Włodzimierz Wójciak. K. Kobus i M. Bartoszewski pojadą na jesienny kongres PSL. PREZES łódzkiego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji (któremu podlega Wydział Produkcji 6 ujęć wody, ale nie wszystkie są w dobrym stanie technicznym. W ubiegłym roku wyremontowano stację w Kalinie, w tym roku - w Czyżeminku i Romanowie, Nie każdemu jest dane, by na jego ślubie, do tego odnawianym po 50 latach, obecnych było aż tylu mieszkańców Rzgowa, a także wspaniałych artystów. Taki właśnie ślub połączony z wręczeniem Medalu Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie, mieli małżonkowie Maria i Kazimierz Sądkiewiczowie, którzy podczas obchodów Dni Rzgowa uhonorowani zostali w sposób szczególny przez prezydenta RP. W imieniu głowy państwa wspomniane medale wraz z dyplomem, w asyście kierownika USC Agaty Nawrockiej, wręczył małżonkom burmistrz Rzgowa Jan Mielczarek. A wszystko to działo się na estradzie w obecności artystów sceny operowej i operetki w Łodzi przyjaciół śpiewaka Mirosław Bednarczyka, którzy zaprezentowali wcześniej wspaniały koncert. Małżonkom Mari i Kazimierzowi Sądkiewiczom życzymy kolejnych takich jubileuszy i 100 lat życia! (po) Wody w Kalinku) Włodzimierz Tomaszewski został odwołany ze stanowiska, na jego miejsce powołano Hannę Jeżewską-Merc. To efekt przepychanek personalnych na szczytach władzy w Łodzi. Oficjalnie powodem odwołania Tomaszewskiego są zarzuty dotyczące spółki Camerimage, której sprawa trafiła do prokuratury. GOSPODARZE miasta świadomie nie obniżyli jezdni w rejonie wiaduktu przy ul. Rudzkiej (postulowało to kilka firm) by uchronić centrum Rzgowa przed ciężkimi samochodami. Zdaniem burmistrza i radnych nowe arterie komunikacyjne realizowane z myślą o ruchu drogowym w grodzie nad Nerem w pełni rozwiązują problemy komunikacyjne miejscowych firm. trwa kosztowny remont stacji w Rzgowie. Tego typu roboty czekają jeszcze ujęcie wody w Grodzisku (jest już projekt) i Gospodarzu. W tej ostatniej niezbędne jest zwiększenie wydajności. Stacja uzdatniania wody w Rzgowie znajduje się przy ul. Górnej. Obiekt wzniesiono na początku lat 80. ubiegłego stulecia, więc wymaga kosztownego remont. Na razie w 3 zbiornikach o pojemności ponad 6 metrów sześciennych każdy wymienia się złoża, by poprawić jakość wody. To dość skomplikowana operacja, bo od jakości złoża zależą parametry życiodajnego płynu. Złoże składa się m.in. z masy katalitycznej, czyli węglowej, a także kilku warstw żwirów o różnych frakcjach wyjaśnia dyrektor Gminnego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Rzgowie Konrad Kobus. Po wymianie złoża woda poddana zostanie badaniom, jeśli wypadną one pomyślnie, zacznie płynąć do mieszkań rzgowian. Wspomniany remont prowadzony jest przede wszystkim dlatego, by miasto nie musiało kupować wody od Łodzi, która jest, niestety, droższa od rzgowskiej. Docelowo cały obiekt przy ul. Górnej poddany zostanie modernizacji. Tego typu roboty są kosztowne i zapewne pochłoną kilka milionów złotych. (PO) Pół wieku razem już PO wakacjach 14 października i trzeba znów iść do szkoły, bowiem wszystko co dobre, szybko się kończy. Dwa miesiące laby minęły niemal błyskawicznie tym bardziej, że nie brakowało upałów i pięknego lata. Teraz znów nadchodzą chłodniejsze i krótkie dni, znów trzeba się będzie cieplej ubierać. Jednak spójrzmy na świat optymistycznie za 10 miesięcy ponownie będą wakacje. Wybory uzupełniające do Rady Miejskiej Na 14 października br. wojewoda łódzki zarządził wybory uzupełniające w okręgu wyborczym nr 9, obejmującym Bronisin Dworski, Hutę Wiskicką, Kalino i Tadzin. W okręgu tym wybrany zostanie 1 radny, który zastąpi Dariusza Krzewińskiego. Jak informowaliśmy wcześniej, D. Krzewiński w dniu 19 kwietnia br. złożył mandat radnego Rady Miejskiej, protestując w ten sposób jak to oficjalnie uzasadnił - przeciwko polityce inwestycyjnej gminy. Miejska Komisja Wyborcza ma swoją siedzibę w Urzędzie Miejskim w Rzgowie, pok. 11. (ER) UGASZONO w zarodku pożar powstały od komputera z jednym z boksów Centrum Targowego Ptak. Dzięki szybkiej akcji ochrony i miejscowych strażaków, nie trzeba było nawet wzywać straży pożarnej. To najlepszy dowód na skuteczność własnych służb ochrony i straży pożarnej. CZTERY pojazdy uczestniczyły w wypadku, do którego doszło w godzinach porannych w Gospodarzu. Ranni zostali kierowcy Skody Fabii i Fiata Punto. Prawdopodobnie przyczyną wypadku była nieostrożność i nadmierna szybkość Renaulta Trafik. Strażacy zabezpieczali miejsce wypadku, szczególnie płyny, które wyciekły na asfalt. Podobne działania zabezpieczające podjęli strażacy OSP Rzgów po kolizji dwóch samochodów na krajowej drodze nr 1. JADĄCY z nadmierną prędkością łodzianin po zatrzymaniu przez policjantów na DK nr 1 w rejonie Tuszyna usiłował wręczyć stróżom prawa 100-złotową łapówkę. Policjanci nie dali się przekupić, kierowca wylądował za kratkami i usłyszał zarzut korupcji. Na razie ukarany został 200-złotowym mandatem i 6 punktami karnymi. SZERSZENIE oraz osy dają się we znaki mieszkańcom miasta i gminy. Do usuwania gniazd tych owadów wyjeżdżają najczęściej strażacy. Tak się dzieje każdorazowo, gdy owady zagrażają ludziom. W tego typu akcjach brali udział druhowie m.in. ze Rzgowa, Starej Gadki, Grodziska, Guzewa i Prawdy.

3 REGION str. 3 Ponad 300 nowych miejsc pracy w Ptak Outlet! 13 października startuje największe w Polsce centrum outletowe czyli Ptak Outlet. Na powierzchni 33 tysięcy metrów kwadratowych, w pięknym, nowoczesnym obiekcie nawiązującym architekturą do tradycji fabrykanckiej Łodzi, znajdzie się 140 sklepów światowych marek oferujących odzież i obuwie po obniżonych cenach. W Ptak Outlet będzie można kupić produkty najpopularniejszych światowych marek takich jak Tommy Hilfiger, Pierre Cardin, Vero Moda, Jack&Jones, Adidas, Puma, Nike, Reebok, Reserved, Big Star, Mustang, Americanos, Cross, House, Venezia i wielu innych. W związku z otwarciem nowej inwestycji oraz ogromnym zainteresowaniem ze strony osób poszukujących zatrudnienia, Zarząd Centrum Targowego PTAK S.A. postanowił zorganizować Targi Pracy W realizację pomysłu zaangażowały się także lokalne Urzędy Pracy Wojewódzki i Powiatowy Urzędy Pracy w Łodzi, Powiatowy Urząd Pracy w Piotrkowie Trybunalskim, Powiatowy Urząd Pracy w Pabianicach oraz Powiatowy Urząd Pracy Łódź Wschód. Dzięki tej współpracy podczas Targów znaleźć będzie można ponad 300 ofert zatrudnienia od kierowników sklepów poprzez kucharzy, pracowników ochrony, magazynierów po pracowników serwisów sprzątających. CV ze zdjęciem i opisem poszukiwanego stanowiska należy wysłać na adres: rekrutacja@ptakoutlet.pl np. Jan Kowalski, kierownik sklepu. W Targach wezmą także udział przedstawiciele firm, które funkcjonują na terenie istniejącego już od 20 lat Centrum Targowego PTAK. Poszukują one głównie sprzedawców i handlowców. Więcej informacji oraz mapkę dojazdu można znaleźć na stronie internetowej i na Facebooku Targi Pracy odbędą się 22 września (sobota) w godzinach przy ulicy Żeromskiego 6 w Rzgowie na terenie Ptak Outlet. Norweski wymiar sprawiedliwości wydał wyrok w sprawie Andersa Breivika. Uznając go winnym największej w historii tego kraju zbrodni zamachu bombowego w Oslo, w którym zginęło 8 osób oraz masakry na wyspie Utoya, gdzie bezwzględny morderca zastrzelił 69 młodych ludzi przebywających na obozie młodzieżowym. Mieszkańcy uznawanego za jeden z najbezpieczniejszych krajów Europy przeżyli wydarzenie, które na zawsze pozostanie w pamięci rodzin ofiar Breivika, a przed norweskim rządem postawi pytanie o skuteczność przeciwdziałania tego typu zjawiskom. Pomijając ideologię, jaką kierował się morderca, nie sposób zaakceptować spokojnie wyroku, jaki zapadł w norweskim sądzie. Oto uznając Andreasa Breivika za poczytalnego i winnego morderstw w Oslo i na wyspie Utoya w wyniku których zginęło 77 osób, a 242 zostały ranne, sąd wymierzył mu karę 21 lat więzienia z ewentualną możliwością jej przedłużenia. Szokującym jest fakt, że norweski wymiar Bezradność państwa czy prawa? sprawiedliwości nie mając właściwych do skali przestępstwa zapisów prawnych wydał wyrok, z którego wynika, że za jednego zamordowanego człowieka, ten bezwzględny morderca otrzymał trzy miesiące więzienia. Zapewne to, tak jak inne o mniejszej skali tego rodzaju zdarzenia, pójdzie w zapomnienie, ale jak bumerang powraca pytanie o problem kary śmierci w wymiarze sprawiedliwości. Dyskusje nad stosowaniem tego kontrowersyjnego rozwiązania prawnego toczyły się w całej Europie (także w Polsce), a ich efektem są zapisy Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, które wykreśliły karę śmierci z kodeksu karnego. Polska ratyfikowała zarówno zapisy Konwencji Europejskiej, jak również Konwencji ONZ z 10 grudnia 1984 roku w sprawie zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania. Również w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej ustanowiono zapis, że nikt nie może być poddany torturom, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu i karaniu. Kodeks karny w art. 3 wskazuje, że kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka. Przeciwnicy kary śmierci argumentują swoje stanowisko odbieraniem życia drugiemu człowiekowi, deptaniem jego godności. Tragicznym jest fakt, że nie mogą oni spytać o zdanie ofiar, którym bezwzględni mordercy zdeptali godność i odebrali życie, a ich najbliższym zostawili pytanie o jego sens. W wywiadzie odsiadujący dożywocie morderca pytał dziennikarkę czy wie, jaka jest różnica między nim, a jego ofiarą. Otóż taka odpowiedział, że ja żyję i mogę rozmawiać z panią, a moja ofiara nie udzieli wywiadu. Zwolennicy kary śmierci zadają proste pytanie czy miejsce bezwzględnych morderców powinno być tam gdzie ich ofiary? W badaniach przeprowadzonych kilka lat temu przez CBOS, za karą śmierci wypowiedziało się 63% Polaków. Każdy z nas ma prawo czuć się bezpiecznym i wymagać od swojego państwa bezpieczeństwa dla swoich najbliższych. Metody i środki stosowane do osób zagrażających formule bezpiecznego państwa winny być adekwatne do skali łamania prawa (zagrożenia życia obywateli), zgodne z jego zapisami, ale też bezwzględne dla takich jak Anders Breivik, mordercy polskiego inżyniera w Afganistanie, taksówkarza w Józefowie, starego proboszcza w kościele w woj. świętokrzyskim i sprawców wielu innych tragicznych przypadków. Wakacje za nami i zgodnie z przewidywaniami przypomnieli o sobie politycy wracający z urlopów do Warszawy. Jeszcze nie przebrzmiały echa taśm PSL i zmian w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a światło dzienne ujrzała sprawa Amber Gold, tym razem z PO w tle. Sprawa rozgrzała korytarze sejmowe, albowiem dotyczy wielu tysięcy klientów tego parabanku kuszącego ludzi nadzwyczajnymi zyskami, chęcią szybkiego dorobienia się, często graniczącą z naiwnością. Dodatkowe emocje wzbudzała osoba syna premiera Donalda Tuska Michała związanego świadczoną pracą na rzecz linii lotniczych OLT finansowanych przez Amber Gold. Wraz z kolejnymi informacjami pojawiało się coraz więcej pytań i wątpliwości dotyczących prawnych aspektów działalności firmy i jej prezesa. Można postawić pytanie zawiodły instytucje państwa czy prawo? Sprawa należy do tzw. rozwojowych, stąd pomysł na powołanie sejmowej komisji śledczej, której zadaniem będzie wykreowanie kolejnej gwiazdy polskiej sceny politycznej, a nie wyjaśnienie problemu, jak to pokazały poprzednie komisje. Trzeba mieć nadzieję, że odpowiedzialne za przestrzeganie prawa instytucje (prokuratura, służby specjalne) potrafią wyjaśnić dziwne zjawiska, jakie działy się wokół spółki Amber Gold. Bogdan Bujak PS Polityczna jesień zapowiada się ciekawie jako, że w kolejce czekają podobno taśmy agenta Tomka, afera z siedzibą IPN, votum nieufności dla min. Gowina, rząd ekspertów J. Palikota. Bogdan Bujak były poseł na Sejm RP.

4 str. 4 MIASTO I GMINA Dyrektor Aszyk jest młodym szefem, ale ma już sporo doświadczenia zdobytego na wielkich budowach. Choć nie pochodzi z naszego regionu, doskonale - Co trzeba robić, by w tych niełatwych czasach przepracować dwadzieścia lat w gastronomii i nie narzekać, a do tego oglądać na co dzień zadowolonych konsumentów? - To rzeczywiście wymaga sporego wysiłku, jeśli się chce, by posiłki były smaczne i przyciągały ludzi do mojego lokalu. Uważam, że najważniejsza jest dobra jakość tego wszystkiego, co przygotowujemy w kuchni. Jeśli mięso jest odpowiednio doprawione i przygotowane przez kucharza, a potem całą potrawę podamy na stół elegancko, to klient z pewnością będzie zadowolony i namówi swoich znajomych, by odwiedzili właśnie ten lokal. Jeśli zapomni się o jakości, przy dzisiejszej konkurencji nie ma mowy o utrzymaniu się na rynku. Lokal Marie prowadzę w Rzgowie od czterech lat, dzierżawiąc budynek od Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska. Wcześniej był tu bar serwujący m.in. piwo, ale nie cieszył się najlepszą opinią. Wykonaliśmy wielki remont i zmieniliśmy charakter tego lokalu. Teraz zaglądają tu zarówno miejscowi jak i turyści, także zagraniczni, np. z Włoch. Staram się, by wyszli stąd nie tylko najedzeni, ale i zadowoleni z naszej gościnności. Jeśli chce się klienta przyciągnąć, trzeba zadbać także o to, by się dobrze czuł w lokalu, dlatego nasz wystrój plastyczny nawiązuje do historii i zabytków Rzgowa, mamy też prasę. Lubię również rozmawiać z gośćmi, co na ogół jest bardzo dobrze przez nich przyjmowane. Może właśnie dlatego lubi do nas przychodzić wielu mieszkańców Rzgowa, a także przybyszów, m.in. światowej sławy śpiewak operowy Kałudi Kałudow, który co jakiś czas odwiedza Rzgów. rozumie problemy mieszkańców wynikające z realizacji inwestycji drogowych. Z pewnością cała inwestycja, którą teraz zarządza, jest ważna, jednak wspomniany most właśnie ze względów społecznych jest priorytetem. - Jak to się stało, że trafiła Pani do gastronomii i przyciągnęła do niej swojego syna Jakuba? - Pochodzę z pobliskiego Bronisina Dworskiego, gdy po ukończeniu szkoły spożywczej akurat potrzebna była pomoc w miejscowym sklepie, zdecydowałam się na pracę handlowca. Potem była dalsza nauka i dość długa praca w administracji oświatowej. W lipcu 1992 roku zdecydowałam się na samodzielną działalność handlowo-gastronomiczną. Dziś oprócz restauracji w Rzgowie prowadzę To będzie najlepszy prezent dla mieszkańców Romanowa dokończenie ze str. 1 Tradycyjnie podczas Dni Rzgowa odbyły się zawody wędkarskie. Rozegrano je przy ulicy Zielonej. Największym połowem mógł się pochwalić Sylwester Pacześ, który z rąk burmistrza Rzgowa Jana Mielczarka otrzymał główną nagrodę kołowrotek. Na drugim miejscu uplasował się Konrad Wojtula, a na trzecim Piotr Pacześ. Młodzi wędkarze otrzymali nagrody na estradzie podczas niedzielnych obchodów święta miasta. Marii Wrony właścicielki restauracji Marie w Rzgowie Most Aszyka Mamy zatem propozycję: jeśli dyrektorowi i jego załodze uda się zbudować do końca roku wspomnianą przeprawę, niech most nosi imię Aszyka! (PO) Nagrody dla wędkarzy także duży lokal gastronomiczny na łódzkim Widzewie. Pomagają mi dwaj synowie, z których Jakub jest już kucharzem z prawdziwego zdarzenia właśnie w Rzgowie i podobnie jak ja swój zawód traktuje bardzo poważnie. Konsumenci na ogół akceptują nasze propozycje kulinarne, które pokrywają się z gustami Polaków, ale staramy się do każdego tygodniowego zestawu wprowadzić coś nowego, oryginalnego. Zanim nowe danie pojawi się we wspomnianym zestawie, przygotowujemy je w domu Dwaj młodzi mężczyźni: 19-latek i 24-letni przyjechali z pow. zgierskiego do Centrum Targowego Ptak na gościnne występy i upatrzyli sobie jedno ze stoisk w pasażu wschodnim, z którego skradli telefon komórkowy wartości 1250 zł. Początkowo nie zdawali sobie sprawy z tego, że pracownicy działu zabezpieczenia ochrony obserwują i sprawdzamy, czy smakuje, czy ma szansę zyskać akceptację konsumentów. Oczywiście ludzie lubią rosół i schabowego, ale też coraz chętniej akceptują różnego rodzaju dania z drobiu i potrawy z innych regionów świata. - Jaka będzie przyszłość Marie i pani Marii? - Jakub już niedługo będzie mógł samodzielnie prowadzić lokal, więc może nareszcie będę miała więcej czasu na swoje pasje: podróże i ogród. Zwiedziłam już m.in., Rzym i Wenecję, ale chciałabym jeszcze zobaczyć wiele innych wspaniałych krajów i miast, choćby Barcelonę i Londyn, by poznać nie tylko inne kuchnie, ale i zabytki, kulturę. Natomiast jeśli idzie o ogród, to znajduję w nim prawdziwą satysfakcję, uprawiając między innymi wspaniałe zioła i przyprawy takie jak lubczyk, czomber, rozmaryn czy mięta, przydatne także w kuchni. Ogród jest duży, bo jego powierzchnia wynosi aż 2 tysiące metrów kwadratowych, dlatego uprawiam w nim także oryginalne warzywa, np. dynię i cukinię. Maria Wrona pochodzi z tej części Bronisina, która przed laty włączona została do Łodzi, od 20 lat zajmuje się gastronomią, wspólnie z synem Jakubem prowadzi w Rzgowie popularną restaurację Marie. Pasjonuje się podróżami i pięknym ogrodem, w którym zapomina o wszystkich kłopotach. Pechowe gościnne występy Czasem będzie więc nieprzyjemnie, ale przecież co nas nie zabija, to nas zwykle wzmacnia. Potrzebujemy wszyscy nowej wizji przyszłości, w której przedsiębiorcy i mieszkańcy regionu rzgowskiego razem wykorzystują swoją drugą szansę. Realizacja drogi ekspresowej S-8 i budowa tzw. ringu łódzkiego, projekt PTAK EXPO oraz postulowana przez nas od dawna budowa obwodnicy Rzgowa wzmocnią naszą pozycję konkurencyjną i zapewnią znacznie lepsze warunki dojazdu klientów i gości do naszych firm. Mieszkańców Rzgowa uwolnią od ich, ale gdy już zorientowali się, wyrzucili łup i zaczęli uciekać. Niestety mieli pecha, bo zostali zatrzymani i oddani w ręce policji. Przyznali się do kradzieży, jak się okazało już wcześniej wchodzili w kolizję z prawem. Odzyskany telefon powrócił do pokrzywdzonej. Złodzieje będą teraz musieli stanąć przed obliczem Temidy Kupcy przejmują... dokończenie ze str. 1 uciążliwego tranzytu samochodowego. To dlatego projekt budowy obwodnicy Rzgowa znalazł pełne poparcie reprezentowanych przez nas przedsiębiorców, ponieważ stanowi uzupełnienie i dopełnienie idei ringu łódzkiego. Tego wymagają wielkie projekty, takie jak PTAK EXPO, budowane z myślą nie tylko o sprzedaży towarów, ale również o międzynarodowej promocji regionu i krajowego biznesu. Chcemy do tego przekonać także tych, którym brakuje jeszcze wyobraźni i odwagi na miarę wyzwań XXI wieku. Zarząd Ogólnopolskiej Federacji Stowarzyszeń Kupców i Przedsiębiorców

5

6 str. 6 LUDZIE I REGION NASZ AMBASADOR W KANADZIE dokończenie ze str. 1 Z panią Marią siedzimy w jej rodzinnym rzgowskim domu, gdzie mieszka teraz jej siostra. W tym roku pani Maria jest już kolejny raz w Polsce. W sierpniu uczestniczyła w IV Zjeździe Polonii i Polaków z Zagranicy-2012 zorganizowanym pod patronatem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Jak wielu jej rodaków rozrzuconych po całym świecie, dyskutowała m.in. o obronie dobrego imienia Polaków, a także ich zadaniach na obczyźnie. - Po pontyfikacie Jana Pawła II na ogół nie jest źle, ale nadal zbyt często powraca szkodliwa dla nas sprawa polskich obozów koncentracyjnych mówi pani Maria. - Trzeba bezustannie wyjaśniać, że obozy były niemieckie, ale zorganizowane na polskich ziemiach. NA CZELE ZNP ZA OCEANEM Pani Maria kieruje Szkołą Polską im. Marii Konopnickiej w Oakville, istniejącą od 1959 roku, do której aktualnie uczęszcza około 250 uczniów i jednocześnie szefuje Związkowi Nauczycielstwa Polskiego w Kanadzie, zrzeszającemu około 65 szkół polonijnych. Uczęszcza do nich około 8 tysięcy uczniów. Pod kierunkiem 280 nauczycieli młodzież W skrócie ROZPOCZĄŁ się remont rzgowskiej siedziby policjantów. Po dostosowaniu budynku do nowych potrzeb powstanie tu komisariat, w którym znajdzie zatrudnienie 15 osób. Prace mają zakończyć się w maju 2013 r. DWÓCH obywateli Bułgarii zamieszkałych w Warszawie usiłowało ukraść 7 kurtek właścicielowi jednego ze stoisk w Centrum Targowym w Rzgowie. Sprzedawca wszczął alarm i złodzieje porzucili łupy usiłując uciec, jednakże zostali schwytani przez pracowników ochrony i przekazani w ręce policjantów. Grozi im 5 lat pobytu za kratkami. NA PIĘTRZE renomowanego pawilonu meblowego przy ul. Tuszyńskiej znalazło siedzibę centrum biżuteryjne mieszczące się do niedawna w rzgowskim Żaglu. REMIZA OSP w Rzgowie doczeka się wreszcie posadzek z prawdziwego zdarzenia. Właśnie ruszyła ich wymiana. NADMIERNA prędkość i nieostrożność kierowców była przyczyną kilku kolizji. W Starowej Górze kierujący ciężarówką nie zachował należytej odległości między pojazdami i podczas wyprzedzania doprowadził do kolizji z samochodem osobowym. Pasażerka tego ostatniego odwieziona została do szpitala. Tegoż dnia w Gospodarzu z powodu nadmiernej szybkości i nieostrożności doszło do kolizji dwóch samochodów osobowych. Na miejscu zdarzenia sporo roboty mieli strażacy, m.in. z OSP Rzgów. PODPALENIE było prawdopodobną przyczyną pożaru w drewnianym domku letniskowym przy u. Ustronnej. Pożar gasili strażacy m.in. ze Rzgowa. Mogło być tragicznie Ten wypadek mógł się zakończyć tragedią. A wszystko przez nieostrożną jazdę 20-latka z powiatu tomaszowskiego jadącego audi w Woli Wiskickiej w kierunku Rzgowa. W pewnym momencie audi zjechało na przeciwległy pas drogi, jadąca z przeciwka ciężarówka Iveco chcąc uniknąć zderzenia zjechała na pobocze i uderzyła w drzewo. Mimo tego manewru kierowcy samochodu ciężarowego, audi uderzyło w Iveco i wylądowało w rowie. Przy okazji uszkodzona została Skoda jadąca za audi. Dwie osoby z tego ostatniego pojazdu i kierowca ciężarówki trafili do szpitala, ale po badaniach zostali zwolnieni do domu. Wszyscy byli trzeźwi. Kierowca audi - sprawca zdarzenia, które zakwalifikowane zostało jako kolizja, ukarany został jedynie 500-złotowym mandatem. Jego samochód nadaje się raczej do kasacji. uczy się języka polskiego, naszej historii i kultury. Tylko w soboty, zaledwie w ciągu 2,5-3 godzin młodzi ludzie zgłębiają tajemnice kraju ojców i dziadów, sięgają do korzeni i pielęgnują to, co na obczyźnie ma zupełnie inny wymiar patriotyzm. To dodatkowe zajęcie, poza normalnym tokiem nauki w kanadyjskiej szkole. Rząd Kanady udostępnia Polakom obiekty szkolne, wspomaga wielokulturowość. - Jak dziś pojmować patriotyzm, szczególnie do odległego kraju rodziców, w czasach pokoju, gdy nie ma żadnego zagrożenia? To pytanie zadajemy często naszej młodzieży mówi pani Maria i zaraz przytacza opinie młodej Polki z Calgary Rozalii Koryckiej, która wzięła udział w konkursie pisemnym na ten temat. Owa rozkochana w Polsce dziewczyna pisała, że patriotyzm współczesny to szacunek i umiłowanie swojej ojczyzny, ale i tradycja. A ta jest jedynym schodkiem do patriotyzmu. I przy okazji jakże praktyczna uwaga: nie wolno źle mówić o swojej ojczyźnie, obgadywać jej, bo nasza ojczyzna jest jak matka. Młodzi Polacy uczęszczający do polskiej szkoły chwalą się swoimi korzeniami, co podkreślają z dumą. Szkołę polonijną traktują jako ważną część wrastania i budowania poczucia bycia Polakiem. Można dziś żyć na innym kontynencie, żyć w tak pięknym i dostatnim kraju jak Kanada, być jednocześnie obywatelem świata, ale i czuć więź z krajem przodków. W Kanadzie żyje około półtora miliona Polaków, którzy postrzegani są coraz lepiej. Wielu rodaków jest wykształconych, mają dyplomy inżynierów i lekarzy, pracują nawet w rządzie. Istnieje katedra historii Polski na uniwersytecie w Toronto, uczy się tu także języków słowiańskich. - To dużo, ale nigdy nie jest za wiele jak na potrzeby rodaków i naszego kraju mówi pani Maria. Bezustannie musimy dbać o doskonalenie obrazu Polaka i naszej ojczyzny. Jak to robić najlepiej? Trzeba być dobrym obywatelem kraju, w którym się żyje, szanować jego prawa, respektować na co dzień obowiązujące przepisy. Maria Walicka ma dwóch synów, którzy podobnie jak mama zdążyli już zapuścić w Kanadzie korzenie, ale Polska jest dla nich bardzo ważnym miejscem na mapie świata. Młodszy Rafał jest inżynierem i zajmuje się ochroną środowiska, starszy jest nauczycielem w jednej z kanadyjskich szkół. Obydwaj znają doskonale kraj rodziców, wydeptywali ścieżki wokół rzgowskiego domu. Czy łatwo jest żyć tysiące kilometrów od rodzinnego gniazda? Bardzo trudno, choć do wszystkiego się można przyzwyczaić. Jednak tęsknota za rodzinnym krajem jest olbrzymia, coraz częściej do głosu dochodzą sentymenty, emocje. Pani Maria osiągnęła w Kanadzie bardzo dużo, ale na swoje życie patrzy dziś nieco inaczej niż przed trzydziestu laty. Gdybym dziś miała się zdecydować na taki sam krok jak wówczas, gdy postanowiłam zamieszkać w Kanadzie chyba moja decyzja byłaby inna NIECH KANADA ZAZDROŚCI - Moi rodzice po wojnie zamieszkali w rynku, potem przeprowadzili się na ulicę Łódzką. Tata Lucjan Redzynia pochodził z Rudy Pabianickiej, mama Cecylia z Tuszyna. W 1955 roku ukończyłam szkołę podstawową w Rzgowie i pamiętam doskonale to moje rodzinne miasto sprzed lat. Było ubogie, siermiężne, zaniedbane. Gdy teraz przyjeżdżam do Rzgowa, nie mogę się nacieszyć. Park, hala sportowa, piękne stylowe latarnie w centrum to wszystko jest wręcz zdumiewające. Powiem coś, co zapewne pana zdziwi: takich pięknych obiektów jak ta rzgowska hala sportowa, nie buduje się teraz w Kanadzie. Ten III Otwarte Mistrzostwa Rzgowa o Puchar Burmistrza w Jeździe na Deskorolce przeszły do historii. W imprezie wzięło udział 62 zawodników z województwa, w tym silna reprezentacja Rzgowa w postaci trzech braci Modranków. Dopisała pogoda, a i talentu oraz fantazji nie zabrakło uczestnikom imprezy. Wbrew pozorom jazda na deskorolce nie należy do łatwych, dlatego każdy sukces bywa okupiony godzinami ćwiczeń i setkami bolesnych upadków. Wiedzą o tym najlepiej nawet mistrzowie w jeździe na desce. Efekty tych najlepszych są widowiskowe i publiczność nagradza je burzliwymi oklaskami. Można się było o tym przekonać podczas już trzeciej tego typu imprezy zorganizowanej przez rzgowski GOK. A że dopisała pogoda, wśród widzów zmagań w skateparku nie zabrakło nawet starszych mieszkańców grodu nad Nerem. Jazda na deskorolce to nie tylko zmagania sportowe, ale i doskonały relaks na świeżym powietrzu. Teraz można powiedzieć z całą pewnością, że samorządowa inwestycja nad Nerem była trafiona i zazdrości nam jej wiele miast. Niektóre, np. Łask, idą w ślady Rzgowa i przymierzają się do podobnych inwestycji. I na koniec wyniki rywalizacji, jaka toczyła się w 3 grupach wiekowych. W pierwszej (do lat 13) najlepszy okazał się Maciej Dyrwal z Bartoszyc, kraj ma czego zazdrościć Rzgowowi. Nawet jeśli nie pozbawiona kurtuazji opinia rodowitej rzgowianki jest wyrażona nieco na wyrost obrazuje coś, czego my, miejscowi, nie doceniamy: Rzgów się zmienia na lepsze z roku na rok, czego często nie dostrzegamy i trzeba dopiero takich słów, by zdać sobie sprawę z naszych dokonań. Pani Maria nie wstydzi się stwierdzić, że chyli głowę przed rzgowskimi władzami! Choć Marii Walickiej przyszło żyć na kanadyjskiej ziemi już ponad trzydzieści lat, wciąż mówi znakomicie po polsku. Uważa, że nie może być inaczej. Mój język musi być tak dobry, by nadawał się do naśladowania przez młodzież wyjaśnia. I zaraz dodaje coś, co uznać można za swoiste credo jej życia: - Przez te kilkadziesiąt lat pracy wśród naszej młodzieży czuję się ambasadorem Polski. To właśnie dlatego działa w ZNP i leży jej na sercu przyszłość młodego pokolenia Polaków żyjących na obczyźnie. Obowiązków w prowadzonej szkole i pracy społecznej jej nie brakuje, więc od czasu do czasu lubi przylecieć do Polski, by jak mówi podładować akumulatory. Puchar pojechał do Pabianic II miejsce zajął Łukasz Modranka ze Rzgowa, a III Nicolas Ferreira z Łodzi. W grupie drugiej (14-16 lat) najlepszy był Maciej Szwejda ze Zgierza, przed Pawłem Madalińskim z Łodzi i Jakubem Rogalą z Aleksandrowa Łódzkiego. W najliczniejszej grupie trzeciej (30 zawodników w wieku powyżej 16 lat) najwięcej punktów zdobył Adrian Szpadzik z Pabianic, który otrzymał puchar ufundowany przez burmistrza Rzgowa, II miejsce zajął Artur Sadowski z Łodzi, a III Rafał Modranka ze Rzgowa, który dwa lata temu zdobył główne trofeum, a w ubiegłym roku uplasował się na II miejscu. Najlepszą figurę podczas zawodów (best trick) wykonał Damian Modranka, najstarszy z utalentowanych braci. Gratulujemy! (PE)

7 REKREACJA I SPORT str. 7 Meble, które budzą emocje W tych meblach jest coś takiego, że chcemy się przy nich zatrzymać, dotknąć skórzanej sofy, usiąść na oryginalnym fotelu. Nie można przejść obojętnie obok pięknego łoża, które kojarzy się zawsze z wypoczynkiem, ale i luksusem, którego potrzebujemy także na co dzień. Krótko mówiąc: budzą one emocje! Mowa o meblach włoskich, które zobaczyć można w jedynym takim salonie w kraju, znajdującym się w Rzgowie, w sąsiedztwie budowanego właśnie Ptak Outlet. Za pośrednictwem PANAR MEBLE swoje ekskluzywne wyroby prezentuje firma Steel- Land CiC, której już sama historia wywołuje wypieki na twarzy, nie mówiąc o niesamowitym wzornictwie i wykonawstwie. Korzenie Steel-Land CiC sięgają bowiem 1898 r. i słonecznej Toskanii, która zaoferowała klientom pierwsze niebanalne sofy, szezlongi i krzesła. Po prawie stu latach firma nawiązała współpracę z Chinami, stając się jedną z najbardziej znanych na rynku azjatyckim. W Polsce wyroby włoskiego potentata także mają swoich gorących zwolenników. - To, co wyróżnia nasze meble to przede wszystkim oryginalne wzornictwo i luksusowe wykonawstwo. Meble wykonane są z najlepszych materiałów, m.in. ze skóry, ale sporo tu także niklu, złoceń i szkła. Sześć linii asortymentowych, w tym dwie bardzo ekskluzywne, gwarantuje, że nawet najbardziej wybredni klienci znajdą tu coś, co im się spodoba i co ich zafrapuje mówi dyrektor salonu Dariusz Zakrzewski. Oprócz wspomnianych sof, mebli skórzanych czy foteli w salonie nie brak też ekskluzywnych żyrandoli i lamp zaprojektowanych przez wysokiej klasy fachowców. Design jest w ogóle bardzo mocną stroną tego wszystkiego, co oferuje się w Rzgowie polskiemu klientowi. Lata doświadczeń i mistrzostwo w projektowaniu mebli dają zaskakujące efekty. Nic więc dziwnego, że ci, którzy chcą na co dzień obcować z rzeczami pięknymi i oryginalnymi, już dawno trafili do tego salonu. - Choć nasze meble są nieco droższe od tych oferowanych w wielu salonach, nie brak klientów, którzy potrafią docenić oryginalność i kunszt włoskich wytwórców dodaje D. Zakrzewski. Powstająca w sąsiedztwie salonu meblowego wielka hala Ptak Outlet, w której znajdą się wyroby najlepszych i najbardziej znanych firm markowych, będzie znakomicie komponowała się w jeden wspólny organizm targowy. Łączyć je będą nie tylko światowe marki i powiew luksusu, ale i wspólny właściciel. Wspomniany salon jak i cały Żagiel są już bowiem od miesięcy częścią powstającego Ptak EXPO. (ER)

8 str. 8 PASJE I LUDZIE Zdjęcie na całe życie Dziś każdy może mieć własny cyfrowy aparat fotograficzny i robić dziesiątki zdjęć. Jednak tylko nieliczni mogą wykonywać profesjonalne fotografie, nie mówiąc o artystycznych. Alina Jach prowadzi od dwóch lat jedyny w Rzgowie profesjonalny zakład fotograficzny, obsługujący głównie śluby i chrzty. Ludzie mają swoje aparaty fotograficzne i kamery, ale przyjeżdżają na Grodziską, by mieć na pamiątkę niepowtarzalne zdjęcia. Czasami są to typowe ujęcia w atelier, ale bywa, że państwo młodzi wyruszają w plener i powstają oryginalne zdjęcia. Jestem otwarta na każdą propozycję klienta, który chce mieć niepowtarzalną pamiątkę na całe życie mówi Alina Jach. Niepowtarzalny klimat Zakład pani Aliny mieści się w jednym ze starych domów w centrum Rzgowa. Zbyt wiele powierzchni tutaj nie ma, ale jest za to niepowtarzalny klimat, który tworzą zarówno stare mury jak i kolekcja historycznych już dziś aparatów fotograficznych. Piętro wyżej, gdzie znajduje się zaplecze zakładu można zobaczyć jeden z instrumentów orkiestry dętej, paletę z pędzlami, trochę książek i stertę dyplomów i nagród, jakie w ciągu długoletniej pracy otrzymała właścicielka zakładu. Jest i komputer, bez którego trudno dziś obyć się w zakładzie fotograficznym. - Stara tradycyjna fotografia umiera na naszych oczach, więc nawet ja musiałam przejść na nowocześniejszą technikę, bo ludzie chcą nie tylko kolorów na zdjęciach, ale i różnorodnych efektów specjalnych. Oczywiście spełniam ich życzenia, ale wciąż kocham tradycyjną fotografię czarno-białą. Zaczynałam przecież, gdy wszystko wywoływało się w koreksach i kuwetach, gdy chemia niszczyła nam skórę na rękach, a także oczy. To były trudne czasy dla takich jak ja pasjonatów, ale mimo tych mankamentów i kłopotów swojej pracy nigdy nie zamieniłabym na inną. Choć pracuję w tym zawodzie ponad pół wieku, nadal go bardzo lubię i nie wyobrażam sobie życia bez fotografii. A zaczęło się wszystko raczej niesielankowo. Pani Alina uczyła się w liceum ogólnokształcącym i któregoś dnia jej mama doszła do wniosku, że raczej potrzebny jest córce konkretny zawód. Ktoś ze znajomych podpowiedział, że może to być praca w zakładzie fotograficznym. Trafiła do takiego zakładu, gdzie pod okiem znakomitego fachowca poznała tajniki fotografii. Zdobyła też odpowiednie uprawnienia. Po drodze był jeszcze kilkuletni romans z budownictwem, gdzie też parała się wykonywaniem zdjęć, ale ostatecznie wylądowała w zakładzie fotograficznym. Było ich zresztą kilka, głównie w samym centrum Łodzi, niedaleko Centralu i przy ulicy Narutowicza. Najdłużej pracowała w renomowanej niegdyś Fotograficznej Spółdzielni Pracy Studium. Była kierownikiem, ale i fotografem. Wykonywała wiele prac na krajowe i międzynarodowe konkursy, których plonem było kilka złotych medali i wiele nagród, np. w Pradze, Budapeszcie czy Bratysławie. Jednak najbardziej ceni sobie Medal 150-lecia Fotografii przyznany jej w 1989 r. za zasługi dla fotografii. Dumna jest też ze Srebrnego Krzyża Zasługi przyznanego jej również za zasługi dla fotografii. Wciąż fascynuje - Czym dla mnie jest fotografia? Wielką pasją i miłością życia. Zajmuję się nią zawodowo od 1962 roku i dziś boleję, że nie mam następcy. Córki nie interesuje mój zawód, dwie wnuczki są za małe, by mogły wybierać swoją drogę życiową mówi z żalem pani Alina. Choć rzgowski zakład nie przynosi kokosów, pracuje w nim z wielką pasją. Już dawno mogła dać sobie spokój z pracą zawodową, ale wybrała kontakt z ludźmi i Rzgów. Lubi to miasto, jego aktywność i szybkie przemiany. Dlatego nie narzeka ani na dojazdy z Łodzi, ani zbyt małą liczbę klientów. To miłe miasto, sympatyczne, zadbane. Majątku tu nie zrobię, ale czuję się potrzebna, bo ludzie chcą zdjęć do urzędowych dokumentów, zależy im też na uwiecznieniu swojego ślubu czy chrztu. Zdjęcie życia? Było ich sporo i trudno wybrać jedno tym bardziej, że w albumach nie pozostało zbyte wiele fotografii, bo kiedyś doszło do pożaru w mieszkaniu i zniszczenia wieloletniego dorobku. Lubiłam fotografować dzieci i plenery, ale też wykonywałam portrety kobiet, akty. Wiele tych najlepszych fotografii trafiało na wystawy, konkursy. Jak traktuje dzisiejszą fotografię? Chyba ją akceptuje, choć nie przepada za zbyt agresywną nowoczesnością i techniką. Za tym wszystkim poszła też zmiana obyczajowości. Gdy przed kilkudziesięciu laty organizowano wystawy kobiecego aktu pn. Wenus, wzbudzały one sensację, niezdrowe reakcje ludzi, łącznie z niszczeniem i kradzieżą zdjęć. Dziś nie wiadomo, czy na taką wystawę chciałby ktoś przyjść w Rzgowie Ale prawdziwa fotografia wciąż ludzi fascynuje i zapewne dlatego państwo młodzi wprost ze rzgowskiej świątyni zaglądają do zakładu przy Grodziskiej. Rozmawiam z nimi, zabawiam ich anegdotami, by zniknęła trema i zdenerwowanie. Na zdjęciu powinni być zadowoleni i piękni. Te zdjęcia przetrwają przecież dziesiątki lat mówi pani Alina. Leśniczówka Molenda Postęp, pogoń za nowym niszczy często ostatnie pamiątki pozostałe po dawnej historii zaklętej w miejscach, przedmiotach, a także budynkach, najbardziej namacalnych śladach minionych wieków. Tak się stało również z leśniczówką Molenda, zbudowaną z drewna, w latach siedemdziesiątych XVIII w., będącej domem dla kilku pokoleń leśników, zanim zamieszkały w niej trzy rodziny robotników leśnych. Po latach użytkowania bez poważnych remontów zniszczona chyliła się ku upadkowi. Brak ludzi do pracy w lesie dawał się tutaj, pod Łodzią, szczególnie we znaki duża konkurencja w przemysłowej Łodzi czy pobliskich Pabianicach, a także mocny przemysł miejscowy wyspecjalizowany w szyciu odzieży nie dawał rąk do ciężkiej pracy za - co tu dużo mówić - małe pieniądze. Trzeba budować mieszkania dla robotników na miejscu starej leśniczówki - zadecydował szef. I tak zakończyła się historia miejsca, w którym dom połączył losy wielu pokoleń ludzi lasu. Gdzieś około roku 1870 wybudowano leśniczówkę, w której zamieszkał leśniczy Antoni Michalski. W tym samym czasie ksiądz Szymon Kupczyński, proboszcz parafii św. Witalisa w Tuszynie, sprowadza swoich krewnych Reymontów, zatrudniając ojca rodziny jako organistę. Wraz z nimi przybywa tutaj także 1-letni Staś. Pan Antoni jest częstym gościem księdza, ponieważ razem z jego bratem walczył w Powstaniu Styczniowym. W trakcie tych spotkań poznaje Walerię Kupczyńską, młodszą siostrę Antoniny Reymontowej, matki małego Stasia. Widać amor celnie swe strzały wypuszcza, bo w roku 1876 dochodzi do ślubu. Tak to opisuje laureat nagrody Nobla w swoich wspomnieniach z dzieciństwa: Wreszcie odbył się ślub zupełnie cicho, z rana. Ksiądz przyniósł wino, które wypito za zdrowie młodej pary, po czym odwieziono ich do lasu, gdzie mieszkał Pan Adam. Samą leśniczówkę autor tak opisuje: Leśniczówkę zbudowano z bali drewnianych, wewnątrz pokrytych tynkami, strop był wykonany z bali drewnianych i heblowanych desek. Na parterze znajdowała się obszerna kuchnia i trzy pokoje ogrzewane piecami kaflowymi, oraz dwa pokoiki na poddaszu, do których wchodziło się po drewnianych schodach z korytarza, który dzielił dom na dwie części. Dzięki nobliście możemy zobaczyć codzienność życia w leśniczówce w owych czasach. Tak autor opisuje spotkania zakochanych: Tyko ciocia Walercia siedziała pod lipą z panem Adamem i widziałem jak się całowali. Powiedziałem, że poskarżę, uściskała mnie i abym był cicho dała cukierków i obiecała kupić prawdziwy pałasz w Piotrkowie. Tylko ciocia Walercia nie miała czasu, bo szyli wyprawę i chodziła z panem Adamem na spacer do lasu, skąd wracała taka czerwona, narzekając na upał, że mama zabroniła jej tych spacerów. Młody Staś bardzo chętnie uciekał do nowego wuja, tak opisując swoje wyprawy: Najchętniej uciekałem do ciotki Walerci. Mieli własny dom, konie, psy, które za mną łaziły. Dookoła były lasy ogromne. Całe dnie od świtu do nocy wałęsałem się z tym nowym wujem, włóczyłem po kmieci ze starym gajowym Pawłem, który mi opowiadał o owcach i wilkach, o topieliskach, kędy diabły tańcują. W sekrecie przed wujem pozwalał mi strzelać ze starej fuzji. Pamiętam ten pierwszy strzał, od którego się przewróciłem, dostałem tak mocno kolbą w ramię. Ale źle strzelałem i później. - Już nie masz duszy do strzelby jak nie przymierzając pan Ludwik. Będzie z ciebie co najwyżej jakiś pisarzyk! - Chociaż tak dobrze było u ciotki, trzeba było wracać do domu, do lekcji. Tak więc, w swej mądrości gajowy Paweł był pierwszym, który przepowiedział pisarską karierę młodemu Stasiowi. W Chłopach autor zamieszcza liczne opisy piękna przyrody, na które zapewne został uczulony podczas swoich licznych wypraw do lasu, czy to z wujem, czy gajowym Pawłem. Zaczerpnął też liczne nazwy wsi czy nazwiska występujące w okolicy Tuszyna, a opis targu i nabożeństw żywcem opisał tak jak to widział z okna szkoły, do której uczęszczał, a obok której ciągnęła szlachta z Rzepek na jarmark. Marek Pawlak cd. w następnym numerze

9 LUDZIE I REGION str. 9 Parkowe Dni Rzgowa Po raz pierwszy wszystkie imprezy organizowane w ramach Dni Rzgowa odbyły się w centrum miasta, głównie w zrewaloryzowanym w ostatnich latach Parku im. Adama Mickiewicza. Pomysł by zrezygnować ze stadionu sportowego wydawał się nieco ryzykowny, ale ostatecznie okazał się niezłym rozwiązaniem, za którym opowiedziała się większość pytanych przez nas rzgowian. Tegoroczne dwudniowe święto miasta (25-26 sierpnia) obfitowało w wiele udanych imprez. Nieoficjalnie zainaugurowało je piątkowe podsumowanie imprez sportoworekreacyjnych Aktywny Rzgów i otwarcie w nowej hali sportowej długo oczekiwanej kawiarni Hort Cafe. Z kolei w sobotę przez cale popołudnie aż do wieczora na estradzie zaserwowano rzgowianom, i tym najmłodszym, i tym starszym, blok imprez, poczynając od spektaklu i zabawy z Teatrzykiem Piccolo, a na dyskotece kończąc. Gwoździem programu był koncert Zbigniewa Wodeckiego. Ten znakomity piosenkarz zaprezentował swoje największe przeboje, nie oszczędzając się na estradzie i potwierdzając, że wciąż jest w doskonałej formie. Doceniła to zresztą rzgowska publiczność długo nie pozwalając artyście na opuszczenie estrady i miasta. Podobał się mieszkańcom grodu nad Nerem także koncert grupy LechaRus, założonej przed laty przez studentów rusycystyki Uniwersytetu Łódzkiego, preferujących słowiańskie klimaty z krajów leżących na wschód od Polski. Okazuje się, że piosenki rosyjskie czy białoruskie znakomicie odbierane są także przez nas, co potwierdza starą prawdę, że nasze słowiańskie korzenie, mimo tragicznych zdarzeń historycznych inspirowanych przez polityków i politykę, pozwalają się porozumieć ludziom naprawdę kochającym wolność i pokój. Atrakcją tego koncertu były też oryginalne instrumenty muzyczne rzadko dziś spotykane na estradach. Niedziela dostarczyła kolejną dawkę znakomitych imprez. Zapoczątkował je występ dla dzieci iluzjonisty Apollino, a potem estradę w parku zawojował Mirosław Bednarczyk, znakomity śpiewak z Teatru Wielkiego w Łodzi (od lat mieszkający w Rzgowie) i jego przyjaciele: śpiewacy Iwona Kaczmarek, Sylwia Nowicka i Wojciech Strzelecki oraz tancerki z Teatru Muzycznego Elżbieta Niezgodzka i Zuzanna Dinter-Markowska, a także tancerze z Teatru Wielkiego Mariusz Caban, Jerzy Gęsikowski i Krzysztof Pabiańczyk. Na estradzie śpiewała też córka Mirosława Bednarczyka Weronika, studentka II roku Wydziału Wokalno-Ak- torskiego Akademii Muzycznej w Łodzi, znakomicie już radząca sobie podczas występu przed publicznością. Na estradzie akompaniował Marcin Loga, student II roku Wydziału Teorii i Kompozycji Akademii Muzycznej w Łodzi. Niektóre z utworów rzgowianie śpiewali wspólnie z artystami. Był to kolejny tego typu znakomity koncert, jako że M. Bednarczyk już od wielu lat kontynuuje zapraszanie do Rzgowa swoich znakomitych przyjaciół ze sceny operowej i operetkowej. To nawiązanie do śpiewających niegdyś rzgowian Tadeusza Gawrońskiego i Marii Kunińskiej-Opackiej. Zaraz po Bednarczyku i jego przyjaciołach na scenie pojawił się Sebastian Świerczyński, który zaprezentował show Różne twarze tańca. Maski polityków z pierwszych stron gazet, a także tych naszych lokalnych, świetnie zgrane z tańcem i ruchem, a także słowem stanowiły swoistą zabawę z elementami pastiszu i karykatury. Młodemu tancerzowi rodem ze Rzgowa (!) udało się nie tylko rozbawić publiczność, ale i wciągnąć ją do tej nietypowej zabawy. Występ na estradzie w parku był publicznym debiutem Świerczyńskiego w jego rodzinnym mieście, dodajmy debiutem udanym. Potem estradę zawojowała Monika Kuszyńska, charyzmatyczna wokalistka ze swoim zespołem. Choć śpiewała głównie piosenki ze swojej najnowszej płyty, a więc stosunkowo mało znane, zdołała przykuć uwagę tłumów rzgowian. Były więc burzliwe oklaski, bisy i autografy. No i obietnica, że z Tuszyna, gdzie mieszka piosenkarka, jeszcze nie raz zajrzy na rzgowską estradę. W wieczornym bloku był jeszcze bardzo udany koncert grupy Sempre Cantare, śpiewającej coraz lepiej z miesiąca na miesiąc. Zasługa to z pewnością młodych pasjonatów piosenki, ale i kierującego zespołem dyrektora GOK Wojciecha Skibińskiego człowieka orkiestry, znakomicie radzącego sobie nie tylko kierowaniem placówką kulturalną, ale i grającego na saksofonie oraz śpiewającego różne piosenki. Sempre Cantare prezentuje piosenki lekkie i przyjemne, przy okazji bawiąc się na estradzie, a także dostarczając rozrywki widzom. Niedzielny blok imprez zakończył udany pokaz sztucznych ogni. Choć w niedzielę zanosiło się na to, że deszcz pokrzyżuje plany organizatorom Dni Rzgowa, nic takiego się nie stało. Święto udało się więc znakomicie, w czym zasługa nie tylko sporej grupy ludzi zaangażowanych w organizację święta miasta, ale i Rady Miejskiej, burmistrza i GOK, którzy zadbali o pieniądze oraz odpowiedni poziom imprez. Rzgowianie świetnie się bawili, docenili też to, że do Rzgowa w tych dniach zawitali nie tylko wysokiej klasy artyści, a także i inne atrakcje, np. kolekcjonerzy ze starymi obrazami, książkami i bibelotami, że była również grochówka z wojskowego kotła ufundowana przez samorząd. Zatem do zobaczenia za rok!

10 str. 10 LUDZIE I REGION Nie przyjedzie już do Rzgowa Kilka tygodni wcześniej umawialiśmy się na spotkanie w Rzgowie. Chciał odwiedzić stare miejsca pobytu, spotkać się z kolegami. Wspominał o Piotrze Salskim i innych znajomych. Gwałtowna śmierć przerwała wszystkie plany. Gazety doniosły, że Jerzy Scheur zmarł 26 czerwca br. Pochodził z patriotycznej rodziny. Jego ojciec Tadeusz podczas wojny obronnej 1939 r. jako kapitan walczył w 29. Pułku Strzelców Kaniowskich, m.in. odbijał z rąk Niemców Łęczycę. Niestety, 16 września poległ w okolicach Sochaczewa. Jerzy miał wówczas ponad 2 lata. Wraz z matką dzieli los wielu polskich rodzin, które u progu wojny szansę ocalenia widzą w ucieczce na Wschód. Niestety efektem tego błędu jest ból i rozczarowanie. Ostatecznie wojnę udaje mu się przetrwać w Skierniewicach, ale w 1945 r. matka umiera na gruźlicę. To wtedy ośmioletnim chłopcem zajmuje się siostra Janiny Scheur Irena Chrabelska, żona inżyniera pracującego w pobliskiej Łodzi, współtwórcy rzgowskiego stadionu. Dom Kazimierza i Ireny Chrabelskich, a także sam Rzgów, stają się dla niego ostoją. Ma tu wielu kolegów i znajomych. Jak wielu rówieśników kopie piłkę i działa w harcerstwie, które jest dla niego szkołą życia. Kończy XX Gimnazjum i Liceum w Łodzi, a potem studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej. W czasach studenckich wykrystalizowały się ostatecznie jego poglądy polityczne. W 1956 r. wygłaszał płomienne przemówienia, to wtedy na jednym z wieców, w obecności nowego sekretarza partii w Łodzi Michaliny Tatarkówny, głosy polskiej młodzieży wyrażał późniejszy działacz niepodległościowy Karol Głogowski i znakomicie zapowiadający się filmowiec Roman Polański. Scheur domagał się publicznie ujawnienia prawdy o Katyniu, szacunku dla Powstania Warszawskiego, sprzeciwiał się uzależnieniu polskiej gospodarki od Związku Radzieckiego. Wkrótce Scheur znajduje się wśród założycieli Związku Młodych Demokratów. W 1961 r. rozpoczyna pracę jako inżynier w biurze projektowym Prozametu, ale niedługo potem traci zatrudnienie, jak zresztą w kilku jeszcze firmach. Niepoprawny politycznie pozostaje bez pracy. Nie załamuje się. Jest aktywny podczas wydarzeń marcowych 1968 r., a potem, po powstaniu Solidarności włącza się w nurt walki o demokratyczną Polskę. W stanie wojennym jest dwukrotnie internowany, uczestniczy w manifestacjach. SB śledzi każdy jego ruch, każdą publiczną wypowiedź. Podczas licznych aresztowań twierdzi, że poglądów nie zmieni. Mimo prześladowań ceniony jest jako zdolny i błyskotliwy projektant fabryk włókienniczych. Gdy w 1983 r. po raz kolejny traci pracę, zakłada jednoosobową firmę i zajmuje się doradztwem gospodarczym. Nie szczędzi czasu na pracę społeczną. Działa m.in. w Łódzkim Towarzystwie Gospodarczym, Łódzkiej Izbie Przemysłowo-Handlowej. Snuje wciąż wspaniałe plany, jest pełen inicjatywy. Gwałtowna śmierć jeszcze raz okazuje się silniejsza od silnego przecież człowieka... Opłata adiacencka Każdy podatek jest bolesny dla kieszeni. Wiedzą o tym doskonale nie tylko mieszkańcy, którzy go uiszczają, ale i radni podejmujący decyzję w sprawie dodatkowego obciążenia finansowego. Jednak dla realizacji ważnych zadań potrzebne są pieniądze, dlatego samorząd zaakceptował niedawno opłatą adiacencką. Co to jest opłata adiacencka? Mówiąc najkrócej, jest to opłata nakładana przez gminy na właścicieli lub użytkowników wieczystych nieruchomości, których wartość wzrosła dzięki pojawieniu się nowych inwestycji infrastrukturalnych zrealizowanych za pieniądze państwa, Unii Europejskiej czy samorządu, lub dzięki scaleniom i podziałom nieruchomości. Jeśli w sąsiedztwie naszej działki powstał wodociąg, a także nowa droga lub dokonano korzystnego scalenia gruntów wartość naszej nieruchomości rośnie. Dlaczego wprowadzono wspomnianą opłatę? Oto wykładnia przewodniczącego Rady Miejskiej Marka Bartoszewskiego: mieszkańcy chcą nowych przyłączy wodociągowych, a ustawodawca zabrania teraz pobierania za nie opłat. Dotyczy to także kanalizacji, jeszcze bardziej kosztownej i potrzebnej w wielu miejscowościach, choćby w Starej Gadce czy Starowej Górze. Niestety, z powodu braku pieniędzy w miejskiej kasie i ogólnego kryzysu, w tym roku nie powstanie nawet 1 metr kanalizacji. Dlatego podczas sesji Rady Miejskiej 17 lipca br. zapadła taka decyzja. Oznacza ona przywrócenie współudziału mieszkańców w inwestycjach gminnych. Jak wysoka jest ta opłata? Ustalono 30 proc. stawki z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału lub scalenia działek dokonanego na wniosek ich właścicieli lub użytkowników wieczystych. Stawka 50-procentowa dotyczy wzrostu wartości nieruchomości spowodowanej budową infrastruktury technicznej. O ile wzrosła wartość nieruchomości? zadecyduje o tym biegły rzeczoznawca pracujący na zlecenie burmistrza. Opłata będzie mogła być wniesiona do kasy miejskiej jednorazowo lub na raty rozłożone nawet na 10 lat. Dodajmy jeszcze, że opłata adiacencka nie dotyczy właścicieli gospodarstw rolnych i obszarów leśnych. Zobowiązani do jej uiszczenia będą właściciele (zarówno osoby fizyczne jak i prawne) lub użytkownicy wieczyści w przypadku budowy infrastruktury technicznej którzy wnieśli opłaty roczne za cały okres, a także ci, którzy na mocy odrębnych przepisów nie mają obowiązku wnoszenia opłat rocznych za użytkowanie wieczyste. (PO) Na pożółkłej fotografii Tajemnice starej pocztówki Kazimierz Strycharski, kolekcjoner z Tomaszowa Mazowieckiego, mający korzenie rodzinne w Rzgowie, od lat zbiera stare pocztówki. Posiada chyba największą kolekcję pocztówki rzgowskiej, także tej współczesnej. Dziś nieliczni korzystają z tej formy komunikowania, choć moda na pocztówkę wraca. Odnieść można wrażenie, że niegdyś do tej formy komunikowania się przywiązywano więcej uwagi niż dziś, co zapewne wynika z tego, że teraz tradycyjną kartkę z rysunkiem lub zdjęciem i jakimś dopiskiem zastępuje list elektroniczny. Jednak obserwuje się teraz renesans pocztówki i coraz więcej ludzi korzysta z niej nie tylko podczas wakacji. Pocztówka to nie tylko miły wyraz pamięci, ale i uwiecznienie czegoś, co znika na naszych oczach. Pocztówki są dokumentem epoki nie tylko ikonograficznym. Dla pana Kazimierza pocztówka jest czymś więcej niż tylko pamiątką sprzed lat. Niedawno odkrył, że jedna z wydanych w okresie międzywojennym pocztówek przedstawiająca cmentarz wojenny w Starej Gadce miała kilka edycji. Być może na drobne szczegóły w podpisie zwrócili uwagę tylko nieliczni, ale dla kolekcjonera właśnie te detale mają olbrzymie znaczenie. Jedna ze wspomnianych pocztówek, przedstawiająca widok cmentarza zza kamiennego muru, wydana została przez G. Bauera w Łodzi przy ul. Przejazd 20. Podpis na frontowej stronie informuje: Cmentarz wojenny pod Rzgowem, zarówno w języku polskim, jak i niemieckim oraz francuskim. Na odwrocie zachowanego egzemplarza znajduje się kilka zdań napisanych w Rzgowie przez Niemców i wysłanych do Dusseldorfu 24 sierpnia 1933 roku. Druga z pocztówek niby taka sama wydana została przez Libertas w Łodzi, ul. Piotrkowska 86. Niestety, z frontowej strony zniknął już podpis z języku francuskim, co mogłoby sugerować, że do głosu doszły antypatie niemieckofrancuskie, szczególnie żywe po I wojnie światowej. Trudno się temu dziwić, bowiem wspomniany Libertas to Łódzkie Towarzystwo Wydawnicze, jeden z niemieckich koncernów oferujących czytelnikom niemiecką prasę. W okresie międzywojennym wydawano w Polsce ponad 100 takich tytułów prasowych. Wspomniany przykład dowodzi, że pocztówka podobnie jak znaczek pocztowy stanowi doskonały zaczyn do poszukiwań i badań, czyli pogłębiania wiedzy. Także ta rzgowska, wbrew pozorom bogata i różnorodna, choć bardzo rzadka. Cena oryginalnych pocztówek sprzed kilkudziesięciu lat dochodzi dziś nawet do zł. (Saw)

11 LUDZIE I REGION str. 11 Z pamiętnika tetryka (4) Siedzę w cieniu rozłożystego cyprysa na balkonie i myślę, że w tej wycieczce do krainy dzieciństwa trochę się zagalopowałem. Powinienem wpierw udać się z radością do ukochanej szkoły, a tymczasem z większą uciechą pędzę na szczeniackie wagary. Wybaczcie, moi drodzy, ale więcej błogich wrażeń doznałem nurzając się z tornistrem na plecach w Nerze aniżeli po wejściu po raz pierwszy do klasy. Zanim znalazłem się w szkolnej ławie, siedziałem na gorącym od słońca kowadle, stojącym przed chałupą na prostokątnym skrawku ubitej ziemi, gdzie była do niedawna kuźnia. Tkwiłem przeto okrakiem na cieplutkim żelazie i nakłaniałem się do płaczu nad śmiercią dziadka Stanisława Lubrańskiego, którego prawie nie znałem. Przez 7 lat dziadek Staś służył w carskiej armii, a gdy przyszła tragiczna wrześniowa wojna i mnie jeszcze nie było na świecie, szwaby wywieźli go w głąb Rzeszy. Wiosną 1945 roku wielokroć wraz z ciotkami Czesią i Gienią chodziłem przez pole z ulicy Wieniawskiego na dworzec Łódź Kaliska, aż wreszcie za którymś razem dziadek wrócił, wyzwolony przez Amerykanów, i przywiózł mi duże, lsniące lakierem czerwone autko. Ono mi zostało, dziadek zaś, ciężko schorowany, po roku zmarł A po kuźni zostało kowadło, na którym opłakiwałem śmierć dziadka. I tu muszę od razu wyjaśnić, że przed wojną mój ojciec pomagał swemu ojczymowi w stojącej przed domem kuźni, czego bardzo nie cierpiał. Kiedy ojczym zmarł na raka żołądka, potem zaś ojciec wrócił z wojska, natychmiast zlikwidował nielubiany i mało zyskowny interes. Z pomocą sąsiada Leona Depcika, który znał się na ciesielce, jakimś cudem w całości przenieśli kuźnię za dom. Po zmontowaniu z żerdzi więźby dachowej, niedowidzący Lotto z Czyżeminka, który mimo ślepoty młócił też cepem zboże na klepisku, pokrył ją zgrabnie strzechą i było gdzie trzymać słomę i siano. Ojciec zatrudnił się w fabryce włókienniczej, jak mawiano u Millera, w Rudzie Pabianickiej, toteż do szkół zapisała mnie matka. Ona też zaprowadziła mnie tam chyba ze dwa razy, potem zaś trafialiśmy do klasy na Pietrze, ciągnęliśmy bowiem w czeredce rówieśników z Gospodarza. OSTRZAŁ GRUSZY Rodzice zakazali nam paradować ulicą Tuszyńską do Ogrodowej, bo łatwo tam było wpaść pod tramwaj, a poza tym szybkość i bliskość żelaznego kolosa przerażała nawet dorosłych, także przyklejali się do ścian na skraju wąskiego chodnika między szynami a budynkami. Szliśmy przeto brukowaną ulicą Pabianicką, bo w Rzgowie bruk był wszędzie, przekraczaliśmy pusty rynek, po czym, tuż za piekarnią Kabzów, przecinaliśmy na ukos skrawek pustego pola, by znaleźć się na ulicy Przejazd. Następnie przechodziliśmy na drugą stronę ulicy Długiej i tzw. ścieżką harcerską docieraliśmy do Ogrodowej. No i zaraz za nią była nasza szkoła, chociaż niezupełnie Otóż po lewej stronie zaułka, który dziś nazywa się ulicą Szkolną, stał parterowy domek z czerwonej cegły pod lekko spadzistym dachem, kryty lśniącą od smoły papą. Mieszkali w nim Madalińscy. Jeden z nich, jak mi opowiadano w Modlicy, okupował w latach 80. ubiegłego wieku tamtejsze stodoły. Miał charakter i duszę Sybiraka, twierdził bowiem, że przy 15 stopniach mrozu można szczęśliwie i bezpiecznie spać w stodole, byle tylko było trochę słomy i ze dwa jutowe worki na śpiwór. Po prawej stronie zaułka znajdowało się obejście Grębosza. Podwórze zamykała stodoła, za którą zieleniły się korony drzew owocowych. Obiektem westchnień i ataków romantycznych szwoleżerów ze szkolnej ławy stało się najdorodniejsze z nich wielka grusza. Sad nie miał ogrodzenia, toteż każdego września podczas pauz miłośnicy zdrowej polskiej żywności zakradali się tam na gruszki. Kiedy brakowało tzw. spadów, chłopcy walili w koronę drzewa kamieniami, ćwicząc harcerską sprawność na celność oka, i wkrótce wszystkie owoce postrącali. W szkole chyba tylko za stodołą Grębosza można było zebrać furę kamieni wystarczającą do budowy fundamentów pod willę jednorodzinną. I pomyśleć, że na tym pobojowisku stoi teraz przychodnia, w której dawni bojownicy, ich potomstwo i poplecznicy, leczą się dziś z ran u Elżbiety Solnicy. A ten rym częstochowski niechaj mi wybaczą ojcowie paulini z Jasnej Góry SKOPANA STODOŁA W budynku naszej podstawówki mieści się obecnie przedszkole. Ponad 60 lat temu był to samotny pietrowy budynek z czerwonej cegły, przy czym w szczytowej ścianie od strony Ogrodowej znajdowały się dwuskrzydłowe dębowe drzwi, pod nimi zaś szerokie wielostopniowe schody. Podwoje otwierano z okazji ważnych uroczystości, np. zakończenia lub rozpoczęcia roku szkolnego, na schodach natomiast robiono pamiątkowe fotografie. W jednymz numerów Gazety Rzgowskiej ukazało się zdjęcie naszej klasy z 1950 roku, na którym wskutek mojego zaniedbania, zagrałem rolę nieboszczyka. Rzecz w tym, iż drugi z lewej chłopak (na samej górze), ten rozchichotany blondas, to nie ja, tylko nieżyjący już Józio Bikiewicz. Rysio to ten ciemnowłosy rozczochraniec, trzeci w drugim rządku chłopców (tuż nad dziewczętami), szczerzący zęby pomiędzy Markiem Stefańskim i Kazikiem Frącalą. I to by było na tyle dygresji. A do szkoły wchodziło się od strony boiska, za którym były pola uprawne i budynki Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska. Od północy stała wielka stodoła, wielce pomocna przy grze w piłkę nożną. Chodziło o to, że bramki wyznaczaliśmy Witaj, szkoło! dwoma kamieniami i jeśli piłka omijała je fatalnie na południowym skraju boiska, to wpadała w szkodę, czyli na ciągnące się aż po rzekę Strugę pola pana kierownika Feliksa Śmiechowicza. W nagrodę, podobnie jak za wybitą szybę w oknie, odbywaliśmy praktyczne lekcje wychowania obywatelskiego, wykonując społecznie pożyteczne roboty polowe, na przykład przy wyrywaniu buraków. Ażeby nie zginać grzbietów w glorii wiecznych wolontariuszy, graliśmy cwanie tylko na jedną bramkę, tę od północy. Tutaj największy oferma miał fart, bo jakby nie skiksował, to zawsze trafiał w stodołę. Jeżeli ten sam obiekt gospodarczy jeszcze tam stoi, to powinien zostać przeniesiony do skansenu jako trwały okaz budowli najbardziej skopanej i obitej przez rzgowską młodzież DZWONEK PANA KLATTA Zdaje się, że wiem już teraz, czemu pierwszakom przydzielono klasę na piętrze. Prawdopodobnie chodziło o to, że my nie mieliśmy jeszcze odwagi i drygu do ułańskiej jazdy na tyłku po poręczach, którą uprawiali z fantazją dryblasy z ostatnich klas, Brewerie skończyły się z chwilą, gdy na polecenie kierownika ślusarz Leon Woźniakowski zamontował na poręczach spiczaste bolce i ślizg po nich groził rozdarciem przyrodzenia oraz dozgonną bezpłodnością. A tymczasem wychowawczynią klasy została Leokadia Siutowicz, która grała tę rolę z różnym skutkiem przez siedem lat. Do ostatnich naszych dni pamiętać będziemy jej głos, gdy odczytywała listę obecności, zaczynało się to zaś od Aniłek Melanii, a kończyło na Wąsik Zofii. Przez siedem lat towarzyszył nam również tajemniczy osobnik o zaczerwienionej twarzy i łysiejącej czaszce pan Klatt, który miał swoje królestwo w suterenie. Był Niemcem, toteż chłopcy urządzali mu różne psie figle, na co nie zasługiwał, odznaczał się bowiem pracowitością, dobrocią i anielską cierpliwością. Ten niewielki człowieczek stał przy drzwiach z wielkim dzwonkiem i wzywał nas na lekcje, albo obwieszczał ich koniec. W Rzgowie i okolicy nie usłyszysz już dzwonka osadzonego na wyślizganym drewnianym trzonku A dla mnie wożny Klatt dzwonił jeszcze, kiedy miałem 17 lat. Czekałem na jego dzwonek z radością i utęsknieniem podczas pracy na budowie domu pana Muszyńskiego z Czyżeminka. Stawiano go zaraz za tą stodołą obijaną szkolnymi piłkami, wiec na przerwę przybiegali chłopcy i za parę Rajchów sportem albo giewontem przynosili na rusztowanie zapas cegieł. Dorabiałem w skrzyni trochę zaprawy i śp. murarz Edek Panek miał zajęcie na dobrą godzinę. A ja leżałem w cieniu, pociągałem papieroska i gapiłem się w niebo. Potem spoglądałem na budynek szkolny i chyba trochę było mi żal, że mnie już tam nie ma ROMBY NA PŁOCIE W naszej starej budzie pachniało czasem jak w warsztacie samochodowym. Deski podłogowe były zawsze ciemne, ponieważ konserwowano je ropą naftową, dzięki czemu wchłaniały kurz i nie niszczały tak szybko, ścierane setkami dziecięcych stóp. Od późnej jesieni do przedwiośnia gimnastyka odbywała się na korytarzach. Tutaj też stały wieszaki na wierzchnie odzienie. Nie było szatni, kłódek, łańcuchów ani srogiej szatniarki, a mimo to jakoś nikt nikomu niczego nie kradł. No cóż, wychowane w biedzie pokolenie wojennych dzieci nie miało jeszcze we krwi draństwa i złodziejskich nawyków. Czasem tylko ten i ów uszczknął dla zabawy kawałek kredy z półeczki przy tablicy albo ulał kapichnę atramentu ze szkolnego kałamarza, wkładanego do otworu w blacie ławki. Najbardziej dumni i ważni czuli się wtedy klasowi dyżurni, którzy przynosili na lekcje kredę w długich równych sztabkach, pękatą butlę atramentu i wypłukaną, pięknie namoczoną ścierkę. Zwędzone kawałki kredy albo służyły do bielenia pepegów, albo do rysowania organów płciowych. Na płotach i ścianach aż roiło się od atrybutów żeńskich w postaci spłaszczonego rombu okolonego jak pierwotniak rzęskami. Męskość była prosta jak dziecięca zagadka dwie kulki i armatka. Ale zanim zaczęliśmy plamić inkaustem rączyny i ubrania, a w zeszytach pojawiły się artystyczne kleksy, nim na czubkach stalówek wyciągnęliśmy rozpaćkane zwłoki much, które wpadały do kałamarzy z ciekawości albo w poszukiwaniu żeru, upłynęło sporo czasu, wpierw bowiem posługiwaliśmy się jedynie ołówkami i kredkami. Szczególnie zapamiętałem parafinowe pastele bez oprawki. Były w nich kolory całego świata, wszystkie barwy nieba i ziemi, każdej wiosny i jesieni Ryszard Binkowski

12 str. 12 PROSTO Z REGIONU Dobre tempo prac na budowie A-1 i S-8 To nie przesada: Rzgów jest aktualnie gminą najbardziej rozkopaną z powodu realizacji dwóch największych inwestycji drogowych: budowy autostrady A-1 i drogi ekspresowej S-8. Wykonawcy, czyli firmy Skanska i Budimex radzą sobie nieźle z robotami, ale tego samego nie można powiedzieć o niedogodnościach, na jakie narażeni są kierowcy. Droga krajowa Łódź - Piotrków w rejonie Rzgowa jest bezustannie zakorkowana. Niestety drogowcy w regionie łódzkim kierowców traktuję per noga. Nie wytyczono żadnych objazdów umożliwiających szybki wyjazd z Łodzi w kierunku Częstochowy czy Kielc, brakuje informacji o terminach realizacji poszczególnych etapów inwestycji, dopuszczono do tego, że jednocześnie na roboty w Rzgowie nałożyły się inne zadania remontowe na ulicy Rzgowskiej i w rejonie CZMP. Wszystko to sprawia, że wyjazd z Łodzi dostarcza kierowcom sporo stresu. Jeśli idzie o same prace inwestycyjne, na odcinku Budimeksu posuwają się szybko do przodu. Trwają przygotowania do budowy węzła w rejonie Rzgowa, stoją już podpory przyszłego mostu na drodze do Guzewa i Prawdy, ekipy robotników przygotowują fundamenty mostu w rejonie Czyżeminka, gdzie też powstanie tzw. MOP, czyli miejsce obsługi podróżnego. Na wspomnianym odcinku wykonano już sporo najtrudniejszych robót ziemnych związanych m.in. z odwodnieniem przyszłej dwujezdniówki. Na innym odcinku robót, gdzie powstaje fragment autostrady A-1 i drogi S-8 z wielkim węzłem drogowym w rejonie Romanowa, zrealizowano już około połowy przewidzianych zadań inwestycyjnych. Tu wykonawcą jest firma Skanska, która łącznie ma do wykonania 11,5 km betonowych nawierzchni drogowych. Uporała się ona z najtrudniejszymi pracami ziemnymi i teraz pozostaje betonowanie jezdni oraz nawierzchni mostów. To trudne i skomplikowane zadania, gdyż wymagają wcześniejszych robót przygotowawczych. Zanim bowiem pojawi się ostateczna centymetrowej grubości warstwa betonu, po której w przyszłości pomkną samochody, trzeba ułożyć inne warstwy podbudowy. Łącznie będą one miały około 90 cm grubości. Już we wrześniu fachowcy z firmy Skanska wykonają tu pierwszy próbny odcinek betonowej nawierzchni autostrady A-1. W rejonie Romanowa widać już ostateczne efekty pracy wykonawcy inwestycji. W sąsiedztwie dawnej drogi z Kalinka do Romanowa, gdzie autostrada została zagłębiona w niektórych miejscach nawet do 8 metrów, wykonano już potężne skarpy. Dzięki specjalnej technice polegającej na ułożeniu zbrojonych mat przymocowanych do skarpy przy pomocy kilkumetrowej długości gwoździ, rośnie tu już trawa. W krótkim czasie ustabilizuje ona nawierzchnię skarpy. Widoczny jest już kształt wielkiego węzła drogowego powstającego na skrzyżowaniu A-1 i S-8. Kilkadziesiąt potężnych wywrotek (każdą z przewożonym ładunkiem waży nawet 70 ton) bezustannie dowozi ziemię na nasypy i drogi, a także kruszywo i beton. Łącznie z powodu wykopów i nasypów trzeba było tu przemieścić 1 mln metrów sześciennych ziemi. Jak nas poinformował dyr. Ryszard Aszyk, na głównym moście trwają przygotowania do betonowania tzw. ustroju nośnego. Około 300 osób na budowie dwoi się i troi, by przed jesiennymi opadami deszczu i zimą wykonać najtrudniejsze roboty. Prace trwają także w soboty i niedziele. Cały przyszły rok pozostaje wykonawcy na prace wykończeniowe. Planowany finał inwestycji w tym rejonie pierwszy kwartał 2014 r. (ER) Uwaga na oszustów! Koluszkowska policja apeluje o zachowanie szczególnej ostrożności oraz czujności wobec osób podających się za krewnych, członków rodziny potrzebujących pieniędzy. Ostatnio policjanci odnotowali niepokojące sygnały o oszuście lub grupie oszustów działających metodą na wnuczka i na policjanta. Policjanci mając na uwadze bezpieczeństwo osób starszych apelują o ostrożność i rozwagę w rozmowach z obcymi. Dobre serce i łatwowierność coraz częściej wykorzystują pozbawieni skrupułów oszuści. Mechanizm okradania metodą na wnuczka jest w większości przypadków taki sam. Polega on na wyłudzaniu pieniędzy od samotnie mieszkających starszych osób. Oszuści po wybraniu ofiary dzwonią do niej i przedstawiają się jako ktoś z rodziny. Potrafią tak manipulować Kadra piłkarzy Zawiszy Rzgów.jesień 2012 prowadzoną rozmową, iż to same ofiary dostarczają im niezbędnych informacji dotyczących np. tego, z kim mieszkają, gdzie przebywa rodzina, czy posiadają jakieś kosztowności, kiedy są w domu. Zmienionym głosem podają się np. za wnuczka, który znajduje się w trudnej sytuacji rodzinnej, finansowej, życiowej i prosi o pomoc. Często, gdy pokrzywdzonym głos wydaje się podejrzany, usprawiedliwiają to chorobą. Gdy domniemany wnuczek ma się zjawić po pieniądze, dzwoni, że nie może przyjechać z bardzo ważnych powodów: choroba, szpital, wyjazd, itd., ale w zamian przyśle zaufanego kolegę. Zjawia się podstawiony kolega, który odbiera gotówkę i oczywiście nigdy więcej się nie pojawia. Natomiast oszuści działający metodą na policjanta podając się za stróżów prawa zjawiają sie w mieszkaniu upatrzonej ofiary z lewym nakazem przeszukania lub legitymacją służbową. Twierdzą, że szukają fałszywych pieniędzy i żądają ich okazania w celu weryfikacji, a następnie rekwirują je jako fałszywe. Oczywiście później okazuje się, że w całej sprawie podrobieni byli tylko policjanci. Dlatego koluszkowska Policja apeluje do mieszkańców powiatu łódzkiego wschodniego, aby zadbali o swoich bliskich w podeszłym wieku i uczulili ich na tego typu zachowania. ZAPAMIĘTAJ! Nie należy wpuszczać do domu osób podających się za urzędników, akwizytorów, wzbudzających swoim zachowaniem nasze podejrzanie; urzędnika, pracownika gazowni itp. możemy poprosić o wylegitymowanie się; jeżeli osoba taka wzbudza nasze podejrzenia, skontaktujmy się telefonicznie z placówką, którą rzekomo reprezentuje i sprawdźmy, czy rzeczywiście wysłano do nas ich pracownika. W tym celu nie chcąc być nieuprzejmym możemy poprosić, aby osoba ta przyszła w innym, późniejszym terminie. Gdy okaże się, że mieliśmy słuszne podejrzenia, powinniśmy natychmiast powiadomić Policję. W rozmowie telefonicznej nie należy podawać żadnych wiadomości dotyczących naszego mieszkania, oszczędności, kiedy przebywamy w domu i z kim mieszkamy. Aby sprawdzić czy to rzeczywiście wnuczek jest w ciężkiej sytuacji finansowej, warto zadzwonić do innego członka rodziny i to sprawdzić. Jeżeli mamy podejrzenia co do policjantów wykonujących czynności z naszym udziałem zawsze możemy zadzwonić i to sprawdzić pod nr 112 czy 997. Nie należy odpowiadać na żadne ankiety zawierające podobne pytania o nasze mieszkanie czy oszczędności. Nie należy także pożyczać gotówki i innych rzeczy osobom nieznanym. Natomiast o zaistniałych podobnych sytuacjach bezzwłocznie informować Policję, tel. 112, 997. Nowy biurowiec GZWiK Gminny Zakład Wodociągów i Kanalizacji w Rzgowie, mający swoją siedzibę przy ulicy Stawowej, doczekał się wreszcie biurowca z prawdziwego zdarzenia. Wyglądem przypomina niewielki domek jednorodzinny, ale radykalnie rozwiązuje problemy lokalowe pracowników. Ze starej siedziby przenieśli się oni do nowych pomieszczeń 23 lipca br. Wspomniany obiekt powstawał dość długo, bo od 2010 roku, co wynikało głównie z tego, że w firmie zawsze najważniejsze są problemy ludzi korzystających z usług GZWiK, a nie pracowników. Jednak nie można było dłużej zwlekać z przeprowadzką do nowego lokalu, bo tego wymagały też standardy obsługi klientów. Nowa siedziba wraz z wyposażeniem kosztowała ok. 350 tys. zł. Stare zaplecze biurowe po niezbędnym remoncie służyć będzie pracownikom oczyszczalni ścieków i brygadom terenowym. Pracownicy GZWiK zyskają wreszcie szatnie i pomieszczenie socjalne z prawdziwego zdarzenia.

13 SPORT str. 13 Gwiazdorzy bez szans Wywiad z Michałem Buchowiczem Marek Łopiński: Rozpoczęły się rozgrywki nowego sezonu, czy to debiut w roli samodzielnego szkoleniowca? - Nie, jedną rundę jako grający trener prowadziłem Unię SAS Skierniewice. - Jak przebiegały przygotowania do rundy jesiennej? - Trenowaliśmy na własnych obiektach. Jestem w miarę zadowolony z wykonanej pracy. Przez drużynę przewinęło się sporo ludzi, wybrałem w miarę najlepszych. Przy selekcji trzeba było też uwzględnić warunki finansowe klubu. Gwiazdorzy, których interesowały tylko pieniądze, nie mieli żadnych szans. - Tuż po wyborze na trenera Zawiszy pytałem czy zamierzasz dokonać rewolucji kadrowej, czy może będzie to ewolucja. Odpowiedziałeś, że nie będzie żadnej rewolucji. - Życie zmusiło jednak do rewolucji. Pozostało tylko pięciu podstawowych piłkarzy. Trzeba było na gwałt uzupełniać braki. Dajmy chłopakom jeszcze trochę czasu. W zaistniałej sytuacji w zespole występuje wielu młodzieżowców. Muszą przestawić się na seniorskie granie. - Dlaczego inni odeszli? - To były ich decyzje, chcieli spróbować czegoś nowego. W grę wchodziły także kwestie finansowe. - Sezon 2012/13 będzie dla naszego Klubu dramatyczną walką o utrzymanie czy spokojną grą w środku tabeli? - Z meczu na mecz powinno być lepiej. Drużyna zgrywa się i nabiera doświadczenia. Powinno być nieźle. - Temat rzeka - kibice. Nawet na naszych meczach nie zawsze jest ciekawie. Niektórzy zachowują się jak na wiejskiej A-klasie, a nie na meczu III ligi w szacownym mieście Rzgów. Zgadzam się z reakcją jednego z zawodników, który krzyczał do kibiców my też chcemy wygrywać. Nie upokarzajcie nas, nie ubliżajcie nam. Nie podoba wam się nasza gra, nie ma przymusu męczenia się oglądając nas. Ale czegóż wymagać od kibiców jeśli w loży VIP-ów zdarzają się głośne szydercze opinie. A co do reakcji trenerów, to chciałbym powiedzieć kochanym działaczom, że nie wszyscy szkoleniowcy muszą robić za małpę czy pajaca. - Kibice chcą zwycięstw, dobrej gry. Zawodnicy też tego chcą, ale nie zawsze się to udaje. Kibic powinien być na dobre i złe z drużyną. Na pewno nie pomagają zawodnikom zdarzające się czasami niecenzuralne okrzyki. Takie zachowania mogą odstraszyć innych. A przecież chcemy trybun rodzinnych z żonami i dziećmi. - Jakie są relacje między drużyną III ligi i zespołu rezerw beniaminka klasy okręgowej. Z tego co mi wiadomo, w poprzednich sezonach nie były najlepsze. Trenerzy I drużyny mieli pretensje, że zespół rezerw nie spełnia swojej szkoleniowej i usługowej roli wobec najważniejszej drużyny w klubie a tylko dąży do pełnej autonomii. W mojej blisko 40-letniej działalności w piłce pierwszy raz spotkałem się z taką chorą sytuacją. - Stosunki są poprawne, dogaduję się z trenerem Robertem Świerczyńskim (wiceprezesem zarządu przyp. red.). Kilku zawodników rezerw trenuje razem z nami. Zawodnicy I zespołu, którzy nie zmieszczą się w meczowej kadrze, będą grać w meczu rezerw. Drużyna III ligi i zespół rezerw to jeden organizm a nie dwie odrębne drużyny. - Będziesz grającym trenerem? - Nie chciałbym, ale jak zajdzie potrzeba pomogę chłopakom. Uporządkuję i pokieruję grą, wesprę ich doświadczeniem. - Dasz radę? - Trenuję razem z nimi, wytrzymuję obciążenia treningowe, nie ma obaw - nie spuchnę, - W takim razie powodzenia i dziękuję za wywiad. - Ja też dziękuję. Rozmawiał: Marek Łopiński Miałeś chamie złoty róg Święta, święta i po świętach. Cudowne święto sportu za nami. Igrzyska 30 Olimpiady kolejny raz udowodniły, że są największą sportową imprezą świata. Wbrew oszołomom wieszczącym koniec olimpijskiej idei. Na co dzień mamy Formułę 1, Wielkie Szlemy, Tour de France, Ligę Mistrzów, ale co cztery lata idą one w kąt. Mimo upływu kilku tygodni od zakończenia igrzysk po Londynie krąży jak widmo wesoły autobus pełen naszych orłów i sokołów. Może nie byli gwiazdami na olimpijskich arenach i nie byli tytanami intelektu, ale za to ich głupota walczyła o lepsze z cwaniactwem i cynizmem. Niestety w polskiej ekipie oprócz garstki medalistów rej wodzili różnej maści cwaniaczki, darmozjady i przyszli pacjenci psychiatryków. Na czele tej menażerii kroczy Agnieszka Radwańska, o której mówią: chorąży zawsze zdąży. Panna Isia zawsze zdąży do kasy, dlatego szybko odpadła z gier, by nie spóźnić się na lukratywny turniej w Montrealu. Przy okazji obwieściła, że igrzyska to mniej ważne zawody w tenisowym cyrku. Tylko te zwariowane siostry Williams czy ryczące Azarenka i Szarapowa walczyły jak głupie o medale. Naszej chorążynie dorównywali siatkarze. Mistrzowie podwórka wygrali kadłubową Ligę Światową, którą najlepsi odpuścili w tym roku. W Londynie zajechane szkapy Anastasiego były tak zagubione jak pijane dzieci we mgle. Czary goryczy dopełnił mecz z Rosją. Sborna pogoniła naszych herosów niczym straż miejska pijaczków na festynie Wieś tańczy i śpiewa. Na deser dał głos kapitan Marcin Możdżonek. Rzucając perły przed wieprze wytłumaczył gamoniom, że triumf w Lidze Światowej jest cenniejszy od medalu olimpijskiego. Ludzie, tego by nawet Szwejk nie wymyślił! Jednak najlepszy z tej całej wesołej kompanii okazał się jej szef szarlatan Andrea Anastasi. Pyszałkowaty Włoch na pytania o przyczyny klęski, przedrzeźniając Sokratesa odpowiadał: wiem że nic nie wiem. Do wesołego autobusu, niczym wiódł ślepy kulawego, dopchał się też zgrany duet, florecistka Sylwia Gruchała i szpadzista Radosław Zawrotniak. Nasza primabalerina jechała do Londynu jak po swoje, czyli złoto. Już po pierwszej walce zołzowata Sylwia szlochała, że jakaś wredna Japonka wiła się jak piskorz i, bezczelna, nie dała się trafić naszej celebrytce. Jej kumpel upierdliwy Radek, pieszczotliwe zwany wielką gębą, też miał przywieźć złoty medal. Nasz orzeł nie pękał przed nikim, a tu zlał go jakiś Senegalczyk. Raduś pieklił się, że nie znał takiego. Cztery lata temu po igrzyskach w Pekinie Gruchała z Zawrotniakiem rozwalili zarząd szermierczego związku. Teraz w związku nie ma już pijaków i nie ma też medali. Do tej zgrai nieudaczników trafiła też dżudoczka Daria Pogorzelec, prawdziwa siostra miłosierdzia. Bidulka nie wiedziała jak walczyć z kulawą Węgierką. Litowała się nad bezbronną, a ta w rewanżu wykończyła ją. Samarytanka Daria czuła się poniżona, że rywalka kuleje, a ona ją bije. Dopiero po walce przypomniała sobie, że Węgierka w czasie mistrzostw Europy wykręcała jej złamaną wcześniej rękę. Na miano fałszywej gęby zapracował wioślarz Paweł Rańda. Przez ostatnie dwa lata nasza srebrna czwórka z Pekinu brała łomot od kogo popadnie. Fałszywa gęba bełkotała, że to zasłona dymna, a w Londynie pokażą co potrafią. Pokazali, mało się nie potopili pilnując ostatniego miejsca. Byli jeszcze inni pasażerowie autobusu widma, ale szkoda mi na nich słów. Na koniec te ofermy i darmozjady wyryczały hymn debili i idiotów: Polacy nic się nie stało, umawiając się na następną wycieczkę do Rio de Janeiro. Wszystkim tym gamoniom życząc dużo zdrowia psychicznego dedykuję klątwę popaprańców: miałeś chamie złoty róg, ostał ci się ino sznur. Marek Łopiński

14 str. 14 REGION I LUDZIE Święto plonów w Czyżeminku To jest zdrowa rywalizacja sołectw, objawiająca się szczególnie podczas dorocznych dożynek gminnych. Tym razem Czyżeminek mocno podniósł poprzeczkę, organizując znakomicie i z rozmachem tegoroczne święto plonów. W Czyżeminku nie tylko podsumowano trud rolnika, ale i świetnie się bawiono, czego nawet nie zepsuła kapryśna zwykle aura. Do Czyżeminka zjechało wielu gości. Tradycyjnie święto plonów zaczęło się mszą w rzgowskiej świątyni, potem zaś orszak dożynkowy przejechał kolorowymi pojazdami konnymi i traktorami do Czyżeminka, gdzie obok odnowionej świetlicy ustawiono estradę. Na niej właśnie burmistrz Rzgowa Jan Mielczarek przyjął od starostów: Beaty Pawlak i Włodzimierza Depcika z Czyżeminka dorodny bochen chleba z tegorocznej mąki, obiecując dzielić go sprawiedliwie i dla wszystkich mieszkańców gminy. Świadkami słów wypowiadanych przez włodarza gminy byli mieszkańcy gminy, ale i goście, m.in. starosta Piotr Busiakiewicz, przewodniczący Rady Powiatu Klemens Derach, wójt sąsiedniej gminy Brójce Władysław Glubowski, a także przewodniczący Rady Miejskiej Rzgowa Marek Bartoszewski z radnymi, przedstawiciele instytucji i organizacji pracujących na rzecz wsi i rolnictwa. Nie zabrakło też delegata rzgowskiej gminy do Rady Powiatu Izby Rolniczej Józefa Binkowskiego. Starościna dożynek Beata Pawlak prowadzi wraz z mężem 12-hektarowe gospodarstwo, specjalizujące się w hodowli trzody chlewnej. Ma dwoje dzieci: syna Jakuba i córkę Wiktorię. Pani Beata lubi czytać książki przygodowe, do tego jest życiową optymistką. Z kolei starosta, także mieszkaniec Czyżeminka, prowadzi 15-hektarowe gospodarstwo, specjalizujące się głównie w uprawie zboża oraz hodowli trzody chlewnej i bydła. Ma dwie córki, jest członkiem Rady Sołeckiej. Interesuje się mechanizacją, a także filmem. Jak przystało na święto plonów, nie mogło zabraknąć tradycyjnych wieńców dożynkowych, przygotowanych przez członkinie KGW z Czyżeminka, Kalina, Guzewa, Bronisina Dworskiego i Prawdy, a także przyśpiewek, które w sposób dowcipny odmalowywały nie tylko sytuację na wsi, ale i potrzeby mieszkańców, adresowanych niejednokrotnie do przedstawicieli lokalnych władz. Potem były życzenia dla rolników, m.in. od starosty P. Busiakiewicza i posła na sejm Mieczysława Łuczaka. Te ostatnie nadesłane listownie odczytał M. Bartoszewski. Życzenia dla mieszkańców zaprzyjaźnionej gminy przekazał też goszczący w Czyżeminku wójt Rzgowa leżącego koło Konina Andrzej Grzeszczak, zapraszając przy okazji do swojej gminy naszą Orkiestrę Dętą. Po tradycyjnym poczęstunku odbyły się występy zespołów artystycznych. Na scenie wystąpił chór Camerata pod kierownictwem Izabeli Kijanki, a także wszystkie grupy wiekowe Zespołu Pieśni i Tańca Rzgowianie kierowanego przez Renatę Furgę, koncertowała też Orkiestra Dęta. Podobały się szczególnie występy młodych artystów prezentujących miejski folklor, nagrodzonych hucznymi oklaskami. Na dożynkach nie zabrakło także wystaw i prezentacji dorobku wsi, można było zobaczyć zarówno zwierzęta domowe, jak i tegoroczne plony z pół. Biesiadowanie dożynkowych gości trwało do późnego wieczora. OGŁOSZENIA Magazyn do wynajęcia w Tuszynie, 150 m kw., przy trasie na Katowice, tel Poszukuję domu do wynajęcia w Rzgowie lub okolicy, min. 200 m kw., tel Poszukujemy kucharzy i kasjerek do restauracji w Ptak Outlet, kontakt@bielgast.pl Zaginął jagdterier czarnt podpalany, z brodą, ogon ciety, pędzel, za wiadomość nagroda! Posiadam do wynajęcia mieszkanie 2-pokojowe w bloku, Bałuty, tel , Chemia korepetycje, nauczyciel z 20-letnim stażem, tel Torty na zamówienie okazjonalne, dla dzieci i inne, Rzgów, dowóz gratis, tel Maszyny szwalnicze sprzedam, tel Do wynajęcia 3 pokoje, kuchnia, łazienka w Starej Gadce, tel , Pokoje 2-3-osobowe do wynajęcia, wszystkie media, parking, tel Korepetycje z angielskiego i matematyki, tel Budowlane usługi od A do Z, tel Młody, zdolny bez nałogów podejmie pracę, najlepiej w budownictwie, tel Opiekunka do dziecka, dzieci do lat5, Tuszyn, tel Sprzedam części do Renault 19, tanio, tel , Usługi komputerowe, obsługa informatyczna firm, tel Prace remontowo-budowlane, tanio i szybko, tel Kupię działkę budowlaną w Rzgowie lub Starowej Górze, okolicy, tel Układanie kostki brukowej oraz prace remontowo-budowlane, tel Władysławowo - wydzierżawię punkt handlowy 8 m kw., blisko plaży, za sezon 9 tys. zł, tel Działkę, dom rozpoczęty kupię w Rzgowie lub okolicy, tel Noclegi, wysoki standard, tanio, Starowa Góra, tel Dom kupię, może być do remontu - w Rzgowie, Starowej Górze, tel Poszukuję uczciwej pani do sprzątania, prasowania, tel Nowy dom w Pabianicach sprzedam, 145 m kw., tel Kupię auta uszkodzone, do 1000 zł, tel Zatrudnię osobę do szklenia szklarni, tel Działki budowlane w Kalinku sprzedam, 1500 m kw., tel Domek do wynajęcia w Tuszynie, 100 m kw., 2 pokoje,, sypialnia, garderoba, tel Lokal 70 m kw. do wynajęcia, 2 pokoje, łazienka, kuchnia, 800 zł, tel Renault Scenic 2005r.,7-osobowy,navi full opcja, diesel, Tuszyn, 17200zł, tel Toyota Yaris sprzedam lub zamieni e, zielony metalik, Tuszyn, 9400 zł, tel Kobieta 40 lat podejmie pracę pilnie sprzątanie, opieka nad osobą starszą lub inne, tel

15 MIASTO I GMINA INFORMATOR RZGOWSKI Urząd Miejski w Rzgowie ul. Plac 500-lecia 22 Pogotowie Ratunkowe Straż Pożarna Policja Pogotowie energetyczne Pogotowie gazowe Pogotowie wod.-kan. Komisariat Policji Tuszyn Tuszyn, ul. Żeromskiego 31 Ochotnicza Straż Pożarna Rzgów, ul. Nadrzeczna 11 Biblioteka Publiczna Rzgów, ul. Szkolna 3 Gminny Ośrodek Kultury Rzgów, ul. Rawska 8 Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej Rzgów, ul. Rawska 8 Gminny Ośrodek Zdrowia Rzgów, ul. Ogrodowa 11 Ośrodek Dziennego Pobytu Rzgów, ul. Ogrodowa 11 tel. (42) fax (42) Posterunek Policji tel. (42) Rzgów, pl. 500-lecia 6 - dzielnicowy (Rzgów) tel. (42) dzielnicowy tel. (42) (Starowa Góra od nr. 40, Tadzin, Konstantyna, Kalino, Kalinko, Romanów, Huta Wiskicka, Grodzisko, Bronisin Dw.) - dzielnicowy tel. (42) (Babichy, Prawda, Gospodarz, Stara Gadka, Guzew, Czyżeminek I, II, III, Starowa Góra do nr. 40) tel. (42) tel. (42) tel. (42) , tel. (42) tel. (42) tel. (42) , tel. (42) OGŁOSZENIA Podejmę dodatkową pracę w weekendy, w Rzgowie lub okolicy, tel Młodą osobę do roznoszenia posiłków w CH Ptak zatrudnię, tel Nowo otwarty sklep motoryzacyjny (m.in. części), Rzgów, ul. Rawska 24 A, tel Kupię działkę budowlaną w Rzgowie i Łodzi oraz okolice, tel Kupie działki budowlane i rolne, Rzgów i okolice, pilnie, tel Kupię każdy uszkodzony i do remontu pojazd osobowy oraz busy, tel Kupię dom do remontu lub działkę w Starowej Górze, Rzgowie, tel Do wynajęcia lokal biurowomagazynowy o pow. 40 m kw. w Rzgowie, ul. Ogrodowa 41, tel Do wynajęcia hala 270 m kw. (magazyn, produkcja) w Rzgowie, tel Poszukuję pokoju do wynajęcia w Rzgowie, tel Korepetycji udzielam: matematyka, geografia, z dojazdem, student, tel Opiekunka do osoby chorej starszej referencje, doświadczenie, tel Niania, 53 lata, prawo jazdy, doświadczenie referencje, tel Zaopiekuję się dzieckiem, u siebie w domu, Czyżeminek, tel Noclegi tanio, parking ogrodzony, tel Kobieta podejmie pracę pilnie sprzątanie, opieka nad dzieckiem, starszą osobą i inne, tel Biuro Rachunkowe KPiR, kadry, ZUS, odbiór dokumentów, tel Sprzedam działkę budowlaną w lesie, 1000 m kw., Adamów, gm. Wolbórz, media (woda, energia elektryczna), tel Dekarze przyjmą zlecenia na wykonanie dachów lub ich naprawę, tel Anteny sat., Tv, DVB-T naprawa, montaż, telenaprawa, tel Ochrona kobieta 53 lata, licencja, doświadczenie, prawo jazdy, dyspozycyjna, tel Kobieta, lat 31, poszukuje pracy biurowej lub innej, tel Sprzedam działki budowlane w Kalinku 1500 m kw., media, tel , Pranie dywanów i tapicerki solidnie, tel ; Wynajmę pokoje 2-,3-osobowe, wysoki standard parking, nowy budynek w Rzgowie tanio, tel Rzgów 2 budynki na usługi do wynajęcia (warsztat samochodowy, hurtownie, sklep, usługi), tel Kupię używane w dobrym stanie tapczany lub łóżka 1-osobowe pilnie, tel Sprzedam 1,1 ha ziemi ornej w Rzgowie dojazd od ul. Wschodniej, tel Bar Zagłoba, Grodzisko organizuje imprezy okolicznościowe, m.in. komunie, wolne terminy, tel str. 15 Kawalerka do wynajęcia na Widzewie-Wschodzie, tanio, tel Sprzedam działkę budowlaną 1570 m kw., w Bronisinie Dworskim, media (woda, energia elektryczna), tel Mikrofalową kuchenkę z grilem nową sprzedam, 200 zł, tel Do wynajęcia hala 270 m kw. (magazyn, produkcja) w Rzgowie, tel Zamienię M-3 na Górnej i działkę 1300 m kw. w Guzewie na dom w okolicach Rzgowa, tel Sprzedam bar przy trasie A-1, za odstępne, pilne! Okazja, tel Biuro rachunkowe w Starowej Górze, tel Pośrednictwo finansowe, kredyty hipoteczne, bezpłatna pomoc, tel Sprzedam dom letniskowy ok. 110 m kw. (działka 2300 m kw.), Rydzynki, gm. Tuszyn, tel Podciśnieniowe pranie dywanów i tapicerki, tanio, dojazd gratis, tel Korepetycje z niemieckiego, angielskiego student, tel Nowo otwarty zakład AUTO_ SERWIS mechanika pojazdowa, Rzgów, ul. Tuszyńska 38, tel Wynajmę mieszkanie 2-pokojowe, Łódź Chojny, tel Budynek wolnostojący 150 m kw.. wszystkie media, monitoring, hala 110mkw., 2 lokale biurowe, w Starowej Górze do wynajęcia,tel Kupon na ogłoszenie drobne bezpłatne * Imię i nazwisko: Parafia rzymskokatolicka Rzgów, pl. 500-lecia 7 Przedszkole Publiczne Rzgów, ul. Szkolna 1 Szkoła Podstawowa, Guzew Szkoła Podstawowa, Kalino Szkoła Podstawowa Rzgów, ul. Szkolna 3 Gimnazjum Rzgów, ul. Szkolna 3 tel. (42) tel. (42) , tel. (42) tel. (42) tel. (42) tel. (42) fax (42) * Numer telefonu, Treść z numerem kontaktowym: (max 80 znaków) * Dane osobowe, powierzone przez Panią/Pana Biuru Ogłoszeń przyjmującemu zamówienie będą przetwarzane przez nie wyłącznie dla potrzeb realizacji zamówienia. Podanie danych jest aktem dobrowolnym. Oświadczam, że znane mi są Ogólne zasady zamieszczania reklam i ogłoszeń w Gazecie Rzgowskiej i wyrażam zgodę na ich stosowanie dla potrzeb realizacji niniejszego zamówienia. Kupon należy wysłać pocztą na adres: Gazeta Rzgowska, ul. Rzemieślnicza 35, Rzgów lub skan na redakcja@gazetarzgowska.pl podpis USC, Rzgów, Pl. 500-lecia 22 Zakład Wodociągów i Kanalizacji ul. Stawowa 11 Zakład Energetyczny SA Pabianice ul. Piłsudskiego 19 Zakład Gazowniczy Pabianice, ul. Partyzancka 110 tel. (42) tel. (42) tel. (42) tel. (42) , Wydawca: PTAK-MEDIA S.A. ul. Rzemieślnicza Rzgów tel.: (42) fax: (42) TRWA PROCEDURA ZMIANY WYDAWCY redakcja@gazetarzgowska.pl Magazyn Przedsiębiorców Gminy Rzgów ISSN Redaguje zespół: Ryszard Poradowski - redaktor naczelny, Marek Łopiński (sekretarz) Edyta Pacholska (redaktor) Łukasz Milczak (redaktor techniczny) Reklama: reklama@gazetarzgowska.pl Redakcja i wydawnictwo nie ponoszą odpowiedzialności za treść zamieszczonych reklam, ogłoszeń i informacji pochodzących od osób i instytucji zewnętrznych. Redakcja zastrzega sobie prawo dokonywania skrótów, korekty, edycji nadesłanych materiałów, a także do publikowania materiałów w dogodnym dla redakcji czasie i kolejności oraz niepublikowania materiału bez podania przyczyny. Druk: Polskapresse Sp. z o.o., Oddział Poligrafia, drukarnia w Łodzi, ul. Skorupki 17/19

16