56 MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL JAZZ JAMBOREE 2014

Transkrypt

1 56 MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL JAZZ JAMBOREE r. TERENCE BLANCHARD E-Collectiv /USA/ Projekt Magnetic Teatr Capitol godz Terence Blanchard (trąbka), Fabian Almazan (fortepian, instrumenty klawiszowe), Charles Altura (gitara), Donald Ramsey (bas), Oscar Seaton (perkusja) Terence Blanchard - światowej sławy trębacz jazzowy i kompozytor muzyki filmowej do takich obrazów jak: 25th Hour, Malcolm X czy Plan Doskonały (ścisła współpraca z reżyserem Spike Lee). Uczeń słynnego Ellisa Marsalisa grał m. in. w BigBandzie Lionela Hamptona, z zespołem Jazz Messengers, Herbie Hancockiem, autor szeregu nagrań dla prestiżowej firmy Blue Note Records. Terence Blanchard jest 5-krotnym zdobywcą Grammy, między innymi za instrumentalny utwór solowy Be-Bop, który znalazł się na płycie Live At The 2007 Monterey Jazz Festival a także w roku 2014 za utwór "Don't Run" pochodzący z najnowszej płyty "Magnetic". W roku 2008 Blanchard został ponownie nagrodzony za album A Tale of God's Will (A Requiem for Katrina) zawierający porywający cykl utworów dedykowany ukochanemu miastu, zniszczonemu przez huragan oraz jego mieszkańcom. Za swe kompozycje nominowany był do Złotych Globów, Emmy Awards jest także autorem muzyki do nagrodzonego Pulitzerem obrazu Tramwaj zwany pożądaniem. Pełni obecnie funkcję dyrektora artystycznego Instytutu Henry'ego Mancini'ego na Uniwersytecie Muzycznym w Miami. Terence Blanchard - jest słusznie uznawany za jednego z najbardziej wpływowych muzyków jazzowych i kompozytorów filmowych świata, jest przedstawicielem stylu, który ukształtował całą współczesną muzykę jazzową. Blanchard nagrał ponad 29 płyt a w roku 2000 wybrany został przez czytelników Down Beatu najlepszym artystą i trębaczem roku. Trąbką zainteresował się w wieku ośmiu lat. Uczęszczał do nowoorleańskiego Center For Creative Arts prowadzonego przez Ellisa Marsalisa, ojca Branforda i Wyntona. W latach 80. trafił do zespołu Lionela Hamptona i zajął miejsce Wyntona Marsalisa w Jazz Messengers Arta Blakeya. Blanchard pozostał w Messengersach do 1986, potem wraz z Harrisonem utworzył własny zespół. Jako kompozytor filmowy, Blanchard skomponował muzykę do ponad 50 filmów, a także otrzymał nagrodę Złotego Globu za muzykę do filmu Spike'a Lee 25. godzina. Jako dyrektor artystyczny Thelonious Monk Institute of Jazz, którego przeniesienia z Los Angeles do Nowego Orleanu był głównym inicjatorem, Blanchard doskonali u swoich studentów wrażliwość artystyczną, technikę aranżacyjną i kompozycję. Daje wykłady na całym świecie a także udziela się w projektach skierowanych do lokalnych społeczności w swoim mieście rodzinnym - Nowym Orleanie. Blanchard zdaje się być jazzmanem absolutnym i spełnionym. Jego grze towarzyszy wielka świadomość, pełna kontrola nad przebiegiem twórczym, jest czas na aranżowane frazy, miejsce na jazzowe szaleństwo i puszczenie wodzy fantazji. W towarzyszących mu muzykach znalazł nie tyle akompaniatorów ale równoprawnych dyskutantów, współbiesiadników usadowionych

2 przy stole szczodrze nakrytym jazzem i w atmosferze wolności improwizacji. Premierowa trasa po Europie jesienią 2014r. nosi nazwę The Terence Blanchard E- Collective. W skład zespołu wchodzą jedni z najlepszych muzyków jazzowych w stylistyce world music i R&B. Kubańczyk Fabian Almazan w 2014 roku wygrał w ankiecie Downbeat Critics Poll w Rising jako pianista, pracuje z Blanchardem od 2007 roku i nazywany jest w USA jednym z największych młodych talentów swojego pokolenia. Niedawno wydał swój drugi album Rhizome w renomowanej wytwórni Blue Note. Gitarzysta Charles Altura to wielki talent młodego pokolenia, którego zaprosili do nagrania CD Chick Corea i Ambrose Akinmusire. Muzyka Terence Blanchard E-Collective to zakorzeniona w jazzie podróż w głąb form improwizacji muzycznych jazz fusion, electric oraz hip-hop. Znajdziemy tam też elementy bluesa, funk i R&B. Projekt E-Collective to innowacyjne i niezwykłe podejście do muzyki poprzez odejście od tradycyjnego układu solista/akompaniament charakterystycznego dla straight-ahead jazz. Zamiast tradycyjnych wytycznych pojawia się nowa cecha pozwalająca na ciągłą improwizację każdego z członków zespołu gdzie indywidualne solo jest bardziej wyraziste i wybitne, ale jednocześnie nie przytłacza kolektywnego charakteru muzyki. Z założenia muzyka The Terence Blanchard E- Collective ma za zadanie ukazanie wolnej i szerszej metody improwizacyjnej (podobnej do tej z okresu pracy Milesa Davisa nad Bitches Brew), ale też zmierzającej ku muzyce bardziej zorientowanej na groove i w dużej mierze zaaranżowaną. Muzycy zaprezentują ścisły rytm i zorientowaną na bluesa sekcję rytmiczną prowadzoną przez Donalda Ramsey a (bas) i Oscara Seatona (perkusja), połączoną z relaksacyjnym i funky groovem Charlesa Altura (gitara) i Fabiana Almazan (instr.klawiszowe, fortepian, syntezatory). Ta swoista fuzja to ciekawa propozycja dla dużo szerszej publiczności. Być może projekt E- Collective będzie stanowił przełomowy moment w karierze Terence a Blancharda, sprawiając że fani jazzu zakochają się w rhythm and blues i wice wersa. Album stanowi bowiem fuzję rytmów funk z jazzową formą AABA oraz rozszerzonymi partiami solowymi.

3 r. MILO KURTIS Orkiestra NAXOS Podróż dokoła mózgu muzyka świata Muzeum Historii Żydów Polskich godz Podróż dookoła mózgu to najnowszy projekt muzyczny Milo Kurtisa, wybitnego, nad wyraz kreatywnego artysty, niestrudzonego poszukiwacza nowych brzmień, który wraca do swoich greckich korzeni mieszając muzykę grecką, polską, żydowską i arabską z jazzem, funky i muzyką klasyczną. Nazwa grupy pochodzi od greckiej wyspy, z której wywodzi się rodzina lidera grupy. Realizując spotkanie wschodniej, orientalnej melodyki z stricte jazzowym aranżem i strukturą, formacja ma na koncie szereg doskonale i entuzjastycznie przyjętych koncertów m.in. na festiwalach: Jazz na Starówce, Róże Jazz Festiwal, Euro Podróż dookoła mózgu to najbardziej trafne określenie muzyki jaką wykonuje Orkiestra Naxos. Jazzowa improwizacja miesza się tu z etnicznym feelingiem. Cechą charakterystyczną zespołu jest inspiracja wynikająca z greckiego pochodzenia części muzyków jest to międzykulturowe spotkanie różnych estetyk muzycznych, hybryda gatunków. To wspólna wrażliwość, poczucie rytmu (w tym rytmy nieparzyste) oraz rozwinięcie formuły Drum Freaks: więcej melodyki, bardziej ścisła forma. Połączenie prostych melodii greckich z free jazzem i zachodnią awangardą sprawiają, że muzyka brzmi nowatorsko a przy tym zachęcająco do tańca. Główny repertuar zespołu stanowią kompozycje własne wzbogacone nowoczesną aranżacją w wyniku czego otrzymujemy unikalne połączenie tradycji grecko polsko - arabsko - żydowskiej z jazzowym warsztatem i erudycją. W skład zespołu chodzą uznani artyści z różnych stron świata: / Apostolis Anthimos pl/grecja/ - gitary, perkusja Rasm Al-Mashan /Jemen/ - śpiew Marcin Pendowski - bas Marcin Martinez Kajper saksofony, klarnet Kostek Joriadis pl/grecja/ keyboards Dominik Zych - dr Adeb Chamoun /Syria/ darbouka, tar i inne perskie inst.. perk. Adam Rosemann /Izrael/ inst. perkusyjne Milo Kurtis pl/grecja/ - lider, instr.perkusyjne, klarnet, djederidoo, djembe Milo Kurtis - perkusjonista, multiinstrumentalista pochodzenia greckiego. Współzałożyciel zespołu Maanam, członek pierwszego składu zespołu Voo Voo. Występował z grupą Osjan, Brygada Kryzys, Virtual Jazz Reality, Tomaszem Stańko. Przez kilkanaście lat przebywał w USA, skąd powrócił w 1996 roku. Anthimos Apostolis - kompozytor, gitarzysta rockowy i jazzowy. W wieku 17 debiutował w grupie Czesława Niemena. Na festiwalu Jazz and Rock Now otwierał Igrzyska Olimpijska w Monachium obok takich osobistości jak: Charles Mingus, John McLaughlin i The Mahavisnhu Orchestra. Antymos Aposotolis zdobył ogromną popularność występując jako gitarzysta w zespołach: Dżem, Osjan, Krzak, SBB oraz jako współpracownik Tomasza Stańko. Kostek Joriadis - polski muzyk greckiego pochodzenia. Klawiszowiec, trębacz, wokalista, producent, człowiek legenda polskiej sceny muzycznej. Grał z takimi zespołami jak: Maanam, Izrael, Lady Punk, Wilki oraz jako muzyk sesyjny z Kultem,

4 Tiltem, De Mono. Producent i kompozytor Kasi Kowalskiej. Orkiestra NAXOS koncertuje w 9-osobowym składzie. Artyści są ubrani na czarno, Milo Kurtis w białej, arabskiej galabii. Elementy wizualne towarzyszące koncertowi powodują, że występ Orkiestry NAXOS to koncert i spektakl w jednej odsłonie r. JANUSZ SZPROT From Turkey with Jazz Na latającym dywanie feat. Sibel Kose, Onder Focan, Kamil Erdem Program z okazji 600-lecia nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Rzeczpospolitą Polską i Państwem Tureckim Koncert pod patronatem Ambasady Turcji w Warszawie Gość specjalny: Matthew Tyrmand Centralny Basen Artystyczny godz W 2014 roku świętujemy 600-lecie nawiązania stosunków dyplomatycznych między Rzeczpospolitą Polską i Państwem Tureckim. W tym roku mija też 20 lat od koncertów "Polish-Turkish Jazz Formation" - supergrupy najwybitniejszych polskich i tureckich muzyków jazzowych występujących wspólnie na wielkim Festiwalu Jazzowym w Stambule oraz innych miastach tureckich. Ze strony polskiej w tym projekcie uczestniczyli m.in. Jan Ptaszyn Wróblewski, Henryk i Robert Majewscy, Henryk Miśkiewicz, Andrzej Jagodziński, zaś z Turcji - Sibel Kose, Okay Temiz, Tuna Otenel, Imer Demirer, Ali Peret, Neset Ruacan etc. Głównym animatorem polsko-tureckich projektów jest Janusz Szprot, polski pianista, kompozytor, muzykolog i pedagog, założyciel i długoletni szef Wydziału Jazzu na Bilkent University w Ankarze. Pod jego kierownictwem wystąpią po raz pierwszy na Jazz Jamboree tureckie gwiazdy jazzu w koncercie pod zagadkowym tytułem: "Na latającym dywanie". Nawiązuje on do wydanego albumu (CD) Janusza Szprota Polonezkoy/Na tureckim dywanie nagranym w polsko-tureckim składzie. Program koncertu przewiduje trzy segmenty: w pierwszym główną rolę odegrają Onder Focan (g) i Kamil Erdem (bg) - wybitni specjaliści od ethno jazzu prezentujący utwory nawiązujące do tureckiego folkloru i tradycji; w drugim gwiazdą będzie Sibel Kose - The First Lady of Turkish Jazz - wspaniała, światowej klasy wokalistka, dobrze znana w Polsce, także jako wykładowca na Międzynarodowych Warsztatach Jazzowych w Puławach. W trzeciej, finałowej części koncertu do tureckich artystów dołączy Janusz Szprot, aby wykonać kilka oryginalnych kompozycji, w których polskie i tureckie elementy muzyczne znajdą pole do wzajemnej przyswajalności. W programie wystąpią: Janusz Szprot piano, keyboard ( szprotofon ) Sibel Kose - vocals Kamil Erdem bass guitar Onder Focan el. guitar Engin Recepogullari - reeds Cem Aksel drums

5 Janusz Szprot pianista jazzowy, kompozytor i aranżer, wykładowca akademicki, publicysta i pedagog. Obecny od ponad 40 lat na międzynarodowej scenie jazzowej. Studia w klasie fortepianu i teorii. Absolwent Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1971 roku zadebiutował z zespołem 726 St. Peter Street Jazz Band na Festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu, a następnie w latach był pianistą i kierownikiem muzycznym w zespole GOLD WASHBOARD, z którym na KJT Złota Tarka w Warszawie zdobył główną nagrodę zespołową i wyróżnienie indywidualne (1975). Współpracował także jako aranżer i kompozytor z zespołami ROYAL RAG ( ), Asocjacja HAGAW ( ). Z grupą SAMI SWOI ( ) reprezentował polski jazz na ważniejszych festiwalach europejskich m.in. North Sea Jazz Festival i Pori Jazz Festival ( ). Koncertował i nagrywał także z własnymi zespołami kwartetem, triem i z grupą AMALGAMAT ( ). Znaczącą w jego karierze artystycznej była współpraca z Tomaszem Szukalskim w zespole BLUES DUO SZ-SZ ( ). Podczas licznych wojaży artystycznych po kraju i całej Europie, Azji (Turcja) i Afryce (Etiopia) Duo SZ-SZ spotykało z entuzjastycznym przyjęciem publiczności i uznaniem ekspertów. Festiwale Jazz Jamboree, koncerty klubowe, programy radiowe i telewizyjne, trzy albumy dla Poljazzu: Blues Duo SZ-SZ (1987), Gdy Śliczna Panna (1988) kolędy polskie z Anną Jurksztowicz; Ethio Jazz (1988) z Mulatu Astatke. Koncerty Blues Duo na festiwalu w tureckiej Ankarze (1989) były znaczące w karierze muzycznej Janusza Szprota. W 1990 roku przeniósł się do Turcji, gdzie założył i przez wiele lat pozostawał szefem pierwszego w Turcji Wydziału Jazzu na Bilkent University w Ankarze. Nie traci kontaktu z Polską i co roku przyjeżdża do Puław jako Dyrektor Artystyczny Międzynarodowych Warsztatów Jazzowych. Poza działalnością pedagogiczną jest również aktywny jako muzyk, często inicjuje i realizuje międzynarodowe projekty artystyczne, m.in. w 1983 roku: POLISH-TURKISH JAZZ CONNECTION - supergrupę złożoną z wybitnych jazzmanów z Polski i Turcji m.in. Jan Ptaszyn Wróblewski, Henryk Majewski, Henryk Miśkiewicz, Jarosław Śmietana, Andrzej Jagodziński oraz Okay Temiz, Neset Ruacan, Tuna Otenel, Ali Peret, Imer Demirer, Sibel Kose z Turcji. Ukoronowaniem już blisko 25-letniej działalności Janusza Szprota w Turcji jest nagrany w polsko-tureckim składzie album: Polonezkoy (ADA Records Istanbul) Na tureckim dywanie (SELES Records Warszawa). Podobny profil artystyczny posiada ostatni międzynarodowy projekt Janusza Szprota YOUNG@HEARTS, który miał premierę w czasie Warsztatów Jazzowych w Puławach (2008), a następnie był realizowany w Turcji ( ), RPA (2008) i na Węgrzech (2013) Na tegorocznym 56 Jazz Jamboree Janusz Szprot zaprezentuje program From Turkey with Jazz Na latającym dywanie z udziałem czołowych jazzmanów tureckich. Koncert odbędzie się pod patronatem Ambasady Turcji w Warszawie.

6 r. ENRICO ZANISI Trio /Italy/ European New Generation Klub Kultury Saska Kępa godz Współorganizacja: Włoski Instytut Kultury i Klub Kultury Saska Kępa Enrico Zanisi uważany jest obecnie za największy talent młodego pokolenia europejskiego jazzu, uznany też w USA. Pochodzący z rodziny włoskich muzyków, od najmłodszych lat wyrastał w atmosferze muzycznej. Już w okresie szkolnym zdobywał nagrody w konkursach: AMA Calabria, w trio skrzypcowym III nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Jugendmusiziert. Studia na wydziale jazzu szkoły muzycznej, decyduje o jego dalszym kierunku drogi artystycznej. Kilkukrotny udział w prestiżowym Umbria Jazz Festival procentuje stypendium w wysokości $ 10,000 co umożliwia mu studia w Berklee School of Music. Już podczas studiów w klasie fortepianu zdobywa nagrody na wielu konkursach jazzowych: drugie miejsce w Premio Roma Jam Session, pierwsze miejsce w Massimo Urbani Award, I nagroda oraz Nagroda Publiczności na Ogólnopolskim Konkursie dla Mloddych Talentów Jazz Chicco Bettinardi, I nagroda na konkursie Jazz Award Victoria. W 2009 roku zostaje przyjęty do Manhattan School of Music w Nowym Jorku i wówczas nagrywa swój pierwszy album w trio z Ettore Fioravanti na perkusji i basie Pietro Ciancaglini wyprodukowany przez Nuccia/Egea. Druga płyta zawiera już własne, oryginalne kompozycje a towarzyszą mu Alexandrem Paternesi - perkusja Joe Rehmer bass, /prod.cam Jazz/. W swej krótkiej, kilkuletniej karierze muzyka jazzowego zdążył wystąpić ze znaczącymi artystami jazzowymi z całego świata jak: Sheila Jordan, David Liebman, Andy Sheppard, Stefano Di Battista, Javier Girotto Giovanni Tommaso, Francesco Cafiso, Ares Tavolazzi, Pietro Ciancaglini, Ettore Fioravanti, Daniele SCANNAPIECO Fabrizio Bosso Anthony Pinciotti, Roberta Gambarini, Massimo Nunzi Marco Siniscalco Dario Deidda, Gabriele Mirabassi i in. Zespól wystąpi w składzie: Enrico Zanisi fortepian, Joe Rehmer kontrabas, Alessandro Paternesi perkusja

7 r. TOMMY EMMANUEL /Australia/ Guitar Legend Feat. Adam Palma Palladium godz Tommy Emmanuel (1955) - uważany jest przez wielu krytyków za najlepszego gitarzystę akustycznego na świecie. Mistrz technik fingerstyle, slapping i Travis picking, człowiek - orkiestra, genialny wirtuoz oddany muzyce duszą i sercem. ( ) bezsprzecznie jeden z najbardziej utalentowanych artystów naszych czasów (Jim Ohlschmidt, Acoustic Guitar Magazine) ( ) gitara przestaje być zwykłą gitarą w niezwykłych rękach Emmanuela (Mike Joyce, The Washington Post). W ciągu 40 lat swojej kariery nagrał ponad 20 albumów: solo, w duetach i w zespołach. Artysta łączy style muzyczne country, bluegrass, jazz, blues, pop, flamenco, muzykę klasyczną i etno Aborygenów. Po gitarę Tommy sięgnął w wieku 4 lat a już jako 10-latek objechał całą Australię z trasą koncertową. Jego występy od lat wzbudzają niekłamany zachwyt słuchaczy a swoją pasją, umiejętnościami i radością z gry na gitarze oraz miłością do muzyki dzieli się z gitarzystami i fanami całego świata. Po ukazaniu się w 2001 roku jego pierwszego solowego albumu Only stał się tak popularny, że od tego czasu daje blisko trzysta koncertów rocznie. Dwukrotnie nominowany był do Nagrody Grammy, wielokrotnie nagradzany przez sztandarowe profesjonalne magazyny jak Guitar Player Magazine, Acoustic Guitar Magazine czy Rolling Stone. Uznany oficjalnie za Australijskiego Ambasadora Muzyki odznaczony został Orderem Australii za wkład w rozwój kultury muzycznej kraju. Występował z takimi zespołami jak Air Supply, Dragon czy Man at Work. Autor niezliczonych dżingli i popularnych melodii. Ze swoim bratem, dał pamiętny popis gitarowej magii w trakcie ceremonii zakończenia Igrzysk Olimpijskich w Sydney. Koncert Tommy ego Emmanuela to niezapomniane przeżycie. Artysta dzięki niezwykłej scenicznej charyzmie ukazuje pełne spektrum możliwości gitary, odsłaniając przed publicznością nowe horyzonty w odbiorze muzyki. Swoimi interpretacjami znanych utworów i autorskimi kompozycjami oraz urokiem osobistym, Tommy Emmanuel podbija serca zgromadzonych na koncercie bez względu na wiek, płeć czy pochodzenie. W Warszawie wystąpi 2 grudnia w Klubie Palladium w ramach 56 Międzynarodowego Festiwalu Jazz Jamboree Jego wcześniejsze koncerty odbywały się przy szczelnie wypełnionych salach koncertowych w których oklaskiwali go nie tylko wierni fani ale i publiczność, która wiedziała o jego fenomenalnej muzycznej wirtuozerii. Tommy podczas koncertów zyskuje sympatię publiczności nie tylko dzięki wielkiemu talentowi, ale także niezwykle pięknej afirmacji życia i otwartości w prowadzonym dialogu ze słuchaczami. Artysta jest dowcipny, chętnie opowiada o kulisach powstawania swych utworów, nawiązuje do relacji z bliskimi, przekazuje bardzo pozytywne emocje. Gość specjalny: Adam Palma absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w Katowicach w 2014 roku został wybrany Najlepszym Akustycznym Gitarzystą w Polsce w plebiscycie Guitar Award. Współpracował zarówno z wykonawcami muzyki rozrywkowej (Ewa Bem, Kuba Badach, Edyta Górniak) jak i czołowymi muzykami na świecie takimi jak: Tommy Emmanuel, Joscho Stephan, Martin Taylor, Snake Davis, Jack Pe-

8 arson (The Allman Brothers), Chris de Burgh and Hamish Stuart (the Average White Band, Paul McCartney), Robbie McIntosh (John Mayer, Paul McCartney). Otwierał koncerty dla takich gitarzystów jak Albert Lee, Jerry Donahue, Bill Wyman (The Rolling Stones) Adam Palma mieszka obecnie w Manchesterze, gdzie jest wykładowcą gitary na University of Salford oraz Manchester Metropolitan University in Crewe. Akustik Gitarre Magazine (Germany): nowa płyta Adama 2012 to jedna z najjaśniej błyszczących gwiazd na firmamencie fingerstyle. Recenzja albumu otrzymała 4 gwiazdki ("Excellent") w prestiżowym magazynie "Guitar Techniques" (UK) w styczeń "Adam Palma is a killer new discovery. Funky-assed finger style" (Adam Palma jest zabójczym nowym odkryciem)- Jennifer Batten (Michael Jackson) on Facebook Wkrótce ukaże się szkoła DVD w trzech językach angielskim, polskim i niemieckim Acoustic Blues Adventures with Adam Palma oraz darmowy kurs na YouTube "How to play Acoustic Guitar with Adam Palma" r. MARIA SADOWSKA Feat. URSZULA DUDZIAK Jazz na ulicach Złota Płyta 2014 Centralny Basen Artystyczny godz Program Jazz na ulicach wpisuje się w nurt nowych trendów we współczesnej muzyce polegających na mieszaniu gatunków od nowatorskiej elektroniki do aktualnych stylów jak: jazz, funk, broken pop itp. Nawiązuje repertuarowo do wydanego ostatnio albumu Marii Sadowskiej, który zyskał uznanie krytyków i ciesząc się niesłabnącą popularnością i zaledwie w trzy miesiące od premiery uzyskał status ZŁOTEJ PŁYTY. W nagraniu udział wzięła wybitna artystka jazzowa Urszula Dudziak, która jako specjalny gość weźmie także udział w koncercie w ramach 56 Jazz Jamboree. Maria Sadowska - wokalistka, reżyserka, kompozytorka, producentka, jurorka programu "The Voice of Poland" koncentruje się na stylistyce poszerzającej krąg odbiorców ambitnej muzyki. Po roku obfitym w sukcesy na gruncie zarówno muzycznym jak i filmowym - głośna premiera filmu Dzień Kobiet oraz świetnie przyjęta trasa koncertowa z utworami inspirowanymi sprawami kobiet - ukazały Sadowską jako artystkę bezkompromisową i silnie zaangażowaną społecznie. Z biegiem lat przyzwyczaiła swoich fanów do tego, że każdy nowy album w jej przypadku musi mieć charakter rewolucyjny. Jazz na ulicach to propozycja wyjątkowa, łamiąca muzyczne tabu, choć równocześnie przystępna w odbiorze. Materiał zgromadzony na płycie jest z jednej strony syntezą wieloletnich odważnych muzycznych wariacji na gruncie takich gatunków jak nu jazz, funk, broken pop, elektronika czy muzyka filmowa, a z drugiej dojrzałym powrotem do najlepszej jazzowej szkoły. Tribute to Komeda poprzedni jazzowy album Marii Sadowskiej (Złota Płyta), okazał się znaczącym w nurcie odczytywania na nowo dorobku naszego najwybitniejszego kompozytora jazzowego. Zafascynowana elektronicznymi brzmieniami wybiega ze swoją sztuką z eleganckich jazzowych klubów na ulicę, gdzie rządzi taniec i trudna do zatrzymania energia młodości.

9 Nie przypadkiem podczas tego ekstrawaganckiego projektu artystce towarzyszy Urszula Dudziak. Maria Sadowska jest obecna na polskiej scenie muzycznej od ponad 20 lat. Niepokorna i bezkompromisowa podąża własną drogą, stroni od sensacji i rozgłosu. Na swoim koncie ma przeboje, które zna cała Polska. Wszechstronność pozwala jej łączyć tak różne gatunki, jak jazz, funk, nowoczesna muzyka elektroniczna czy pop. Jest uznaną wokalistką, reżyserką, kompozytorką, autorką tekstów i producentką muzyczną. Ma na koncie 11 płyt, w tym dwie wydane w Japonii. Współpracowała z wieloma polskimi i zagranicznymi artystami. Z Michelem Legrandem jako jedyna polska wokalistka wystąpiła na jego prestiżowym, jubileuszowym koncercie w ramach Festiwalu Jazz Jamboree. Współpracowała także z Michałem Urbaniakiem, Urszulą Dudziak, Janem Ptaszynem-Wróblewskim oraz Victorem Daviesem. Ukończyła PWSFTViT na Wydziale Reżyserii i od lat z powodzeniem realizuje projekty filmowe. Jej pełnometrażowy debiut fabularny Dzień Kobiet miał premierę na 37. Festiwalu Filmowym w Gdyni. Obraz był wielokrotnie nagradzany w Polsce i na świecie, m.in. Grand Prix 22. Film Festival Cottbus. Sadowska jest jedną z nielicznych reżyserek, które samodzielnie skomponują muzykę do swoich filmów. Płyta Dzień Kobiet" zebrała pochlebne recenzje i pokazała, jak bardzo Maria jest zaangażowana w sprawy kobiet a projekt został doceniony min. prestiżową nagrodą Okulary Równości. W 2013 roku Maria przyjęła zaproszenie do udziału w największym telewizyjnym show muzycznym The Voice of Poland gdzie została powierzona jej rola jednego z czterech trenerów. Jako jedyna spośród dotychczasowych jurorów dwukrotnie doprowadziła swoich uczestników do zwycięstwa. 1 kwietnia 2014 odbyła się premiera jej kolejnego albumu zatytułowanego Jazz na ulicach". Płyta z jednej strony jest syntezą odważnych muzycznych wariacji na gruncie gatunków, wokół których od lat oscyluje, a z drugiej dojrzałym powrotem do najlepszej jazzowej szkoły, w której Sadowska bez wątpienia była jedną z najpilniejszych uczennic. Album w zaledwie trzy miesiące od premiery uzyskał Złotej Płyty! Urszula Dudziak - indywidualność współczesnej wokalistyki jazzowej, o której Informacje o niej można znaleźć w większości encyklopedii jazzowych. Niezwykła skala głosu, oryginalna technika wokalna, pionierskie osiągnięcia w zastosowaniach brzmień elektronicznych, zyskały jej sławę artystki oryginalnej i kreatywnej. Podstawę wokalistyki Urszuli Dudziak stanowi instrumentalne traktowanie głosu, wywodzące się z klasycznej i powszechnej w muzyce jazzowej techniki śpiewu "scatem". Początki kariery zaproszenie jej w 1958r. do współpracy z zespołem Krzysztofa Komedy. Kolejny etap to nawiązanie w 1964 r. współpracy z Michałem Urbaniakiem stając się w ciągu kilku lat jedną z najpopularniejszych postaci polskiego jazzu. Za namową Urbaniaka w 1971 r. zrezygnowała z konwencjonalnego śpiewu opierając swój aparat wykonawczy na elektronicznych przetwornikach głosu, które zwiększają możliwości operowania głosem. Pierwszych nagrań dokonała z zespołem M. Urbaniaka występując w tym okresie na kolejnych Festiwalach Jazz Jamboree ( ). W roku 1973 zamieszkała w Nowym Jorku, gdzie uczestniczyła przede wszystkim w przedsięwzięciach artystycznych Michała Urbaniaka (śpiewając głównie solo z użyciem aparatury elektronicznej). Od 1981 r.

10 datuje się współpraca z międzynarodową grupą Vocal Summit z udziałem takich artystów światowego formatu jak Bobby McFerrin, Jeanne Lee. W tym okresie z programem autorskim "Future Talk" przygotowanym we współpracy z Jerzym Kosińskim, koncertowała niemal we wszystkich krajach Europy, obu Ameryk i Azji. Comeback w rodzinnym kraju nastąpił w 1985 r. kiedy na Festiwalu Jazz Jamboree '85 wystąpiła wspólnie z Bobbym McFerrinem. W karierze artystycznej ma także występy ze Stingiem i Orkiestrą Gila Evansa, koncerty otwierające trasę Milesa Davisa po Niemczech wraz z grupą Walk Away, współpracę z Niną Simone, Carmen Mc Rae, Randy Crawford, and Dee Dee Bridgewater. W latach była zapraszana do udziału w produkcji muzycznej Bending Toward the Light w Nowym Jorku w Avery Fisher Hall dołączając do takich sław jak: Dave Brubeck, Clark Terry, Tito Puente, Lionel Hampton, John Fadis, New York Voices. W 1996 roku Urszula napisała partyturę do filmu Painted boy, opartego na życiu Jerzego Kosińskiego, który ukazał się w telewizyjnej serii Mondo Manhattan. Od 1996 roku do dnia dzisiejszego współpracuje z prestiżową Vienna Art Orchestra. Jest autorka i producentką solowego albumu Malowany ptak oraz To i hola nagranego wspólnie z Grażyną Auguścik. Na ostatnim krążku Live At Jazz Cafe" Jan Smoczyński, w oryginalny sposób, zaaranżował wybrane utwory Fryderyka Chopina. Do repertuaru włącza także muzykę ludową i klasyczną. W marcu 2007 roku wzięła udział w koncercie JAZZSINFONICA w ramach 11. Wielkanocnego Festiwalu im. Ludwiga van Beethovena. W dorobku ma nagranych ponad 50 płyt. W 1972 roku prestiżowy amerykański magazyn Down Beat" przyznał albumowi Newborn Light" maksymalną ocenę pięciu gwiazdek. Natomiast w 1979 roku Los Angeles Times" mianował Urszulę Dudziak Śpiewaczką Roku. W listopadzie 2009 roku Artystka wzięła udział w koncercie dedykowanym Bogusławowi Schaefferowi Era Schaeffera". Wydana w 2012 roku książka autobiograficzna Urszuli Dudziak Wyśpiewam Wam Wszystko stała się bestsellerem.

11 r. JERZY KORNOWICZ Great Spinning Program Zamówienia Kompozytorskie Instytutu Muzyki i Tańca Soliści: Agata Zubel, Cezary Duchnowski, Andrzej Bauer, Krzysztof Knittel, Ryszard Latecki, Orkiestra Ryszarda Borowskiego Uniwersytet Muzyczny F.Chopina w Warszawie godz W programie koncertu premierowe wykonanie najnowszej kompozycji Jerzego Kornowicza: Great Spinning koncert na orkiestrę jazzową i wariantowy kwartet solistów. Skład wykonawczy: orkiestra: 4 trąbki, 4 puzony, 5 saksofonów (2 altowe, 2 tenorowe, 1 barytonowy) fortepian, gitara basowa, perkusja. Soliści (co najmniej trzech z pięciu wymienionych) operujący: głosem, wiolonczelą, fortepianem, trąbką, komputerami oraz urządzeniami do przetwarzania dźwięku. Razem: ok. 20 osób + 2 dyrygentów. Zapis utworu nutowy, graficzny z wykorzystaniem instrukcji oraz fragmentami improwizowanymi. Utwór czteroczęściowy. Wykonawcy: Big Band Państwowej Szkoły Muzycznej przy ul. Bednarskiej Ryszard Borowski: dyrygent i koordynator pracy Orkiestry, Jerzy Kornowicz: dyrygent - improwizator (system znaków dyrygenckich L.B. Morrisa); Soliści (co najmniej trzech z pięciu niżej wymienionych): Agata Zubel (głos) i Cezary Duchnowski (fortepian i media elektroniczne) (Duet Electro- Voce), Andrzej Bauer ( wiolonczela i media elektroniczne), Krzysztof Knittel ( media elektroniczne) i Ryszard Latecki (trąbka). Utwór Great Spinning kompozycji Jerzego Kornowicza jest spotkaniem trzech światów środowiskowych: muzyków jazzowych, wolnych improwizatorów i kompozytora oraz trzech światów muzycznych: muzyki zapisanej w nutach, grafice i dyspozycjach opisowych; muzyki improwizowanej wywodzącej się z tradycji swingu oraz improwizacji swobodnej bliskiej tradycji freeimprovisation. Orkiestra o charakterze jazzowym jest zestawiona z solistami reprezentującymi rodzaj grania nieswingującego. Wariantowość solistów zakłada ich staranne ulokowanie w scenariuszu utworu. Są więc, przy innych wykonaniach, możliwości innej obsady solistycznej, ale spełniającej wymóg realizacji partii zapisanych w nutach oraz zapisanych graficznie lub poprzez opis czynności. Utwór składać się będzie co najmniej z czterech części. Przewidywany czas trwania min. Utwór ma też aspekt edukacyjny. W jego wykonaniu będą brać udział uczniowie i absolwenci Państwowej Szkoły Muzycznej przy ul. Bednarskiej. Każdy z solistów reprezentuje inny świat wolnej improwizacji: Agata Zubel - żywiołowo sięga do środków właściwych powojennej awangardzie, Cezary Duchnowski - wnosi nutę intelektualną, Krzysztof Knittel estetykę brzydkich dźwięków, Andrzej Bauer perfekcje wykonawczą i połączenie różnych estetyk, Ryszard Latecki minimalizm i swoisty symbolizm dźwiękowy. Jerzy Kornowicz ur kompozytor, pianista-improwizator. Edukował się w Akademii Muzycznej w Warszawie ( kompozycja u Tadeusza Bairda i Mariana Borkowskiego) oraz w Konserwatorium Królewskim w Hadze ( kompozycja u Louisa Andriessena). Pisał utwory