XVI MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL TEATRÓW DLA DZIECI I MŁODZIEZY KORCZAK 2012

Transkrypt

1 XVI MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL TEATRÓW DLA DZIECI I MŁODZIEZY KORCZAK 2012 Na Festiwalu KORCZAK 2012 zaprezentowanie zostały najlepsze produkcje teatralne z kraju. Polskiej publiczności, twórcom i krytykom zostały przedstawione ciekawe dokonania teatralne zza granicy. Festiwal dostarczył twórcom inspiracji do poszukiwań nowych niekonwencjonalnych form teatralnych. Promował twórców teatru dla dzieci i młodzieży ich aktualne dokonania w teatrze dla młodego widza, przyznał nagrody dla twórców za wysoki poziom twórczości teatralnej dla dzieci i młodzieży. Nastąpiła promocja w świecie polskiego teatru i dramaturgii dla dzieci i młodzieży. Zadania te wspiera Festiwalowe Studio Internetowe, w którym stworzona została baza dokumentująca spektakle i wydarzenia festiwalowe. Nastąpiło uaktywnienie mediów branżowych do podjęcia tematyki twórczości teatralnej dla najmłodszych. Festiwalowe przedstawienia prezentowane były na scenach warszawskich teatrów: Powszechnego, Lalki, Rampy, Konsekwentnego, Żydowskiego, Baj, Guliwer. W kategorii polskich teatrów zaprezentowało się 14 zespołów teatralnych, 8 teatrów zagranicznych. Osobna kategoria zjawiska teatralne obejmująca spektakle szczególne, nie mieszczące się w poprzednich grupach to 6 zespołów. Podczas Festiwalu KORCZAK 2012 odbyło się 49 spektakli teatralnych. Przedstawienia obejrzało 5200 widzów. Również w tym roku Festiwal w zakresie polskich teatrów instytucjonalnych miał charakter konkursu pracowały dwa zespoły jurorów. Jury profesjonalne w składzie: Hanna Baltyn Polska, Eva Čarska Słowacja, Marek b.chodaczyński Polska oraz jury dziecięce pięcioosobowa grupa dzieci w wieku 8-15 lat. Festiwal zaprezentował ciekawe, starannie dobrane spektakle zespołów polskich: Teatr Baj Pomorski z Torunia, Teatr Baj z Warszawy, Atofri z Poznania,Teatr Żydowski z Warszawy, Teatr Lalki i Aktora "Pinokio" z Łodzi, Teatr Lalka z Warszawy, Teatr Lalek Banialuka z Bielska Białej, Teatr Guliwer z Warszawy, Teatr Lalki, Maski i Aktora Groteska z Krakowa (dwa zespoły aktorskie), Teatr Rampa z Warszawy, Teatr Lalki i Aktora z Opola, Stowarzyszenie Przyjaciół "Arka" z Wrocławia, oraz zagranicznych: The Fifth Whell Niemcy, Dječje Kazalište Branka Mihaljevića Chorwacja, Théâtre Oz Belgia, Theater o. N. Niemcy, TAM Teatromusica Włochy, Les Sages Fous Kanada, Compagnia TPO Włochy, stosując kryteria różnorodności gatunków, technic teatralnych. Zespoły zagraniczne goście honorowi Festiwalu reprezentowały niezmiennie wysoki poziom, ich nowatorskie formy wzbudziły zainteresowanie nie tylko widowni dziecięcej, ale również naszych polskich profesjonalistów. W trakcie gali zakończenia Festiwalu KORCZAK 2012 wręczono nagrody Festiwalowe oraz Atesty nagrody, przyznawane corocznie przez Kapitułę Atestów ASSITEJ, nagrodę

2 ASSITEJ dla najlepszego krytyka oraz Nagrody im. Jana Dormana dla najlepszego twórcy polskiego i zagranicznego. Zarząd Polskiego Ośrodka ASSITEJ przyznał Panu Robertowi Łuczakowi doroczną nagrodę im. Jana Dormana za 2011 r. dla wybitnego twórcy w teatrze dla dzieci i młodzieży. Nagrodę dla krytyka teatru dla dzieci i młodzieży za rok 2011 otrzymała Pani Halina Waszkiel za istotny wkład w mądre promowanie tematu teatru dla dzieci i młodzieży. Nagrodę honorową dla twórcy zagranicznego otrzymał Pan Michele Sambin z TAMTEATRO Musica z Padwy. Poprzez wykorzystanie tradycyjnych oraz nowatorskich form teatralnych Festiwal KORCZAK dotarł do różnych grup wiekowych. W ramach Festiwalu odbyło się kilkadziesiąt wydarzeń teatralnych: spektakle, happeningi, wystawy, warsztaty, spotkania z twórcami teatru Głównym organizatorem XVI Międzynarodowego Festiwalu Teatrów dla Dzieci i Młodzieży Korczak 2012 był, tak jak od początku powstania Festiwalu, Polski Ośrodek Międzynarod owego Stowarzyszenia Teatrów dla Dzieci i Młodzieży ASSITEJ, który reprezentowali: Dyrektor Honorowy: prof. Maciej Wojtyszko Dyrektor Festiwalu: Grażyna KarwowskaWiniarek Dyrektor Artystyczny: Wojciech Faruga Partnerem Strategicznym był Teatr Powszechny w Warszawie Partnerami Wspierającymi : Teatr Rampa na Targówku, Teatr Lalka, Dom Spotkań z Historią, Pedagogium - Wyższa Szkoła Nauk Społecznych Pedagogium, Agencja Public Relations ComPress S.a. Projekt zrealizowano przy pomocy środków finansowych: Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wsparcie finansowe, merytoryczne, konsultacje Urząd m.st. Warszawy, Biuro Kultury wsparcie finansowe, merytoryczne, konsultacje Honorowy Patronat nad Festiwalem objęli: Pan Bogdan Zdrojewski - Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Pani Hanna Gronkiewicz-Waltz Prezydent m.st. Warszawy, Pan Marek Michalak Minister Rzecznik Praw Dziecka.

3 Głównym celem selekcji spektakli prezentowanych na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci i Młodzieży KORCZAK 2012 było pokazanie tendencji rozwojowych teatru skierowanego do młodej widowni. Festiwal KORCZAK jest największą imprezą tego typu w Polsce i stąd konieczność jego przekrojowego charakteru. W nurcie spektakli konkursowych znalazły się zarówno spektakle oparte o literaturę klasyczną ( Czarodziej z Oz, Królowa śniegu, Księga raju ) a także te, które powstały w oparciu o młodą dramaturgię polską ( Blee, Grajkółko, Wnyk ). Festiwal KORCZAK prezentował produkcje teatralne skierowane do młodego widza, oznacza to że w ramach tej imprezy (zarówno w konkursie spektakli polskich jak i przeglądzie najciekawszych produkcji ze świata) prezentowane były przedstawienia skierowane do wszystkich grup wiekowych między 1 a 18 rokiem życia. W 2012 roku podobnie jak w latach poprzednich, szczególna uwaga i duży nacisk skierowany był na spektakle dla najmłodszych (wiek 15 lat). W ramach tego nurtu zostały zaprezentowane: Grajkółko, Podłogowo, Brzdęk, stuk, puk (spektakl niemiecki). Podczas tej edycji, kolejną bardzo ważną grupą odbiorców stali się nastolatkowie, grupa wyjątkowo trudna a i często przez teatry pomijana. Wśród propozycji teatrów zawodowych znalazł się spektakl Wnyk (w ramach prób był konsultowany i poddawany ocenie grupy docelowej), Księga raju, XL (spektakl belgijski). Próbą szukania języka teatralnego, który pozwoli na nawiązanie porozumienia i dialogu z nastolatkami były prezentacje w ramach nurtu zjawiska teatralne. Jest to przegląd teatrów nieprofesjonalnych towarzyszący Festiwalowi KORCZAK. W tym roku zostały pokazane spektakle tworzone przez przedstawicieli grup dyskryminowanych: niepełnosprawnych, seniorów, więźniów, bezdomnych, młodzież z zakładu poprawczego. Szczególnie ciekawe były prezentacje i ogromna siła oddziaływania spektakli Mnemotechniki (spektakl w wykonaniu seniorek i dziewczyn z zakładu poprawczego w Falenicy i uczennic warszawskich gimnazjów) a także Na huśtawce (spektakl w wykonaniu bezdomnych opowiadający ich własne historie). Jednak te klasyczne podziały nie wyczerpują bogactwa spektakli prezentowanych na Festiwalu. Widzowie mogli obejrzeć bowiem teatralny kryminał Emil i detektywi (Chorwacja) a także spektakl inspirowany magicznym światem cyrku Cyrk na trzech łapach (Belgia) i Cyrk sierot a także spektakle gdzie głównym środkiem wyrazu była plastyka tak jak było to w inspirowanym twórczością Pabla Picassa spektaklu Picablo (Włochy). Jeżeli spróbować zebrać by tą całą różnorodność i objąć ją jedną myślą, ideą to było by to uwrażliwienie na obecność innego. Motywem, który pojawiał się w większości festiwalowych spektakli prezentowanych we wszystkich trzech nurtach (konkurs spektakli polski, przegląd produkcji zagranicznych i zjawiska teatralne) była bowiem rozumiana na różnych polach odmienność.

4 W tym roku po raz pierwszy mogliśmy zaprosić do Warszawy 8 teatrów zagranicznych, które przedstawiły polskiej publiczności spektakle o bardzo wysokim poziomie artystycznym, stosujące rózne techniki teatralne. W czasie trwania Festiwalu (w terminie 6 13.X.2012) warszawska publiczność obejrzała 49 spektakli. Po raz kolejny szeroko otworzyliśmy drzwi przybywającym do nas teatrom, zapraszając na spotkanie z widzami. WIĘCEJ NIŻ TEATR takie, znane już od kilku lat hasło, przyświecało również XVI edycji Festiwalu Korczak. Podczas tegorocznego Festiwalu, z powodzeniem kontynuowaliśmy i rozwijaliśmy rozpoczęty trzy lata temu rozległy program pod nazwą Teatr +. Polega on na obudowaniu Festiwalu działaniami stanowiącymi rozszerzenie jego formuły, adresowanymi do poszczególnych grup odbiorców. Niektóre programy zostały zainaugurowane, ale wciąż czekają na rozwinięcie i kontynuację. Teatr +... RODZICE Teatr + MŁODZI KRYTYCY, Teatr + FESTIWALOWE STUDIO INTERNETOWE Teatr +... WARSZTATY Teatr +... JURORZY-JUNIORZY Teatr +... SZKOŁA Teatr +... WYSTAWY Teatr +... SPOTKANIA Z TWÓRCAMI Teatr +... NIEPEŁNOSPRAWNI Teatr +... ZJAWISKA TEATRALNE Teatr +... KONKURS Teatr + HAPPENINGI Jak co roku od pięciu lat przegląd polskich teatrów zawodowych miał charakter konkursu. Teatry zagraniczne były gośćmi honorowymi, a "zjawiska teatralne" nie podlegały ocenie konkursowej. Rośnie zainteresowanie Festiwalem wśród rodzimych teatrów, nie tylko tych z założenia przygotowujących spektakle dla dzieci. Scena dla dzieci staje się także miejscem poszukiwań artystycznych dla twórców, zwłaszcza młodych. Okazuje się, że dziecięca widownia jest otwarta na ciekawe, często nowatorskie formy w

5 teatrze, co często znajduje odbicie choćby w werdyktach jurorówjuniorów i opiniach młodej widowni wyrażanych podczas spotkań po spektaklach ( kolejny wyróżnik Festiwalu). Komisja Jury w składzie Eva Ĉarska (Słowacja), Hanna Baltyn (Polska), Marek b. Chodaczyński przewodniczący, po obejrzeniu 13 spektakli konkursowych postanowiła wyróżnić: Roberta Jarosza i zespół aktorski Opolskiego Teatru Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki za spektakl Wnyk Anetę Harasimczuk za rolę w spektaklu Tajemnicze dziecko, Teatru Lalka w Warszawie Grzegorza Felusia za rolę w spektaklu Tajemnicze dziecko, Teatru Lalka w Warszawie Przyznać nagrodę Kota w worku: Teatrowi LALE.Teatr z Wrocławia za spektakl: Podłogowo ; Przyznać nagrodę Złocisty: Spektaklowi Mikrokosmos. Kompozycje. w reżyserii: Roberta Drobniucha, do scenografii Adama Walnego i choreografii Karoliny Garbacik powstałego w wyniku współpracy Białostockiego Teatru Lalek i Podlaskiego Stowarzyszenia Tańca. Komisja Jury wyraziła gorące słowa uznania oraz podziękować twórcom i realizatorom pozakonkursowego spektaklu "Przygody małego M." Stowarzyszenia Przyjaciół Teatru Arka z Wrocławia. Po raz piąty także zupełnie serio zapytaliśmy o zdanie naszych młodych widzów. Program ten sprawdził się znakomicie: młodzi jurorzy znów postawili na rzetelnoś ć, sumienność i niezależnoś ć, po raz kolejny zaskakując dorosłych swoim werdyktem, a przede wszystkim dojrzałym uzasadnieniem podejmowanych postanowień. Podczas prac jurorzyjuniorzy pracowali zupełnie samodzielnie, sami wyznaczali kryteria oceny spektakli, a w dyskusji, czasami dosyć burzliwej, wypracowali wspólne stanowisko, a potem w trakcie uroczystego zamknięcia Festiwalu ogłosili werdykt. Jurorzy juniorzy w imieniu dzieci szczególnie serdeczne podziękowali aktorom Wrocławskiego Teatru LALE, którzy swoim spektaklem PODŁOGOWO potrafili skutecznie zaciekawić nie tylko małych ale I dużych widzów. grupie Atofri z Poznania, za spektakl GRAJKÓŁKO i za to, że co rok możemy oglądać przedstawienia, które bawią naszych małych kolegów. aktorom Białostockiego Teatru Lalek i tancerzom Podlaskiego Stowarzyszenia Tańca za przedstawienie MIKROKOSMOS. Kompozycje, w którym poprzez ruch i taniec pokazali nam świat owadów.

6 autorom spektaklu NAJMNIEJSZY BAL ŚWIATA za to, że pokazali nam jak się tworzy telewizję i jak można wykorzystać nowoczesną technikę w teatrze. Jurorom Juniorom bardzo się podobała scenografia w przedstawieniu KRÓLOWA ŚNIEGU Teatru Baj, oraz kostiumy i charakteryzacja w spektaklu SŁOWIK Teatru Guliwer w Warszawie. Jurorzy Juniorzy postanowili przyznać NAGRODĘ ZIARENKA spektaklowi, który ich wzruszył historią, grą aktorów i animacją lalek. TYM spektaklem jest: TAJEMNICZE DZIECKO Teatru Lalka w Warszawie. Tradycyjnie już przy okazji Festiwalu zaprosiliśmy dzieci i dorosłych do udziału w warsztatach. W tym roku oferta była szczególnie bogata. Dzieci brały udział w spotkaniach warsztatowych Szkoła tolerancji Janusz Korczak dzieciom, poświęconych myśli Janusza Korczaka, organizowanych przez Dom Spotkań z Historią, który w ramach programu edukacyjnego przygotował specjalną propozycję dla dzieci w wieku 7-12 lat. Brały one udział udział w zajęciach na kanwie utworów literackich Janusza Korczaka z elementami jego myśli pedagogicznej. W warsztatach szczególny nacisk położony był na rozwój umiejętności współpracy i dialogu, a także okazywanie empatii oraz szacunku dla drugiego człowieka. Podczas warsztatów czytane były fragmenty prozy Janusza Korczaka i wyświetlane sceny z filmów, które powstały na bazie jego książek. Uczestnicy mieli okazję aktywnie zaangażować się w omawiany temat, wziąć udział w dyskusji, wypowiedzieć własne zdanie, a także stworzyć pracę plastyczną. W czasie Festiwalu prowadzonych było pięć różnych warsztatów: Prawa małych i dużych Gdybym był Kajtusiem Czarodziejem Spotkania z królem Maciusiem I teatrzyk kukiełkowy Dzieci do parlamentu! Czuję, rozumiem, reaguję o umiejętności współodczuwania Niektóre, wybrane spektakle festiwalowe poprzedzone były specjalnymi warsztatami wprowadzającymi. Dodatkowo dorośli mogli wziąć udział w programie "Teatr z dziećmi jak to robić?". Warsztat "Teatr defaworyzowanych" towarzyszył prezentacji spektakli z nurtu "zjawisk teatralnych", w tym roku poświęconemu teatrowi tworzonemu przez przedstawicieli grup defaworyzowanych. Celem warsztatu była próba refleksji nad spektaklami prezentowanymi w tym roku na Festiwalu KORCZAK w ramach nurtu zjawiska teatralne, a także stworzenie przestrzeni

7 do poznania się i wzajemnej inspiracji osób zainteresowanych pracą teatralną z grupami defaworyzowanymi. Do udziału w warsztacie zaprosiliśmy twórców prezentowanych w trakcie Festiwalu spektakli tworzonych z grupami defaworyzowanymi, a także inne osoby, które profesjonalnie i amatorsko interesują się teatrem zaangażowanym społecznie. Sześciogodzinny warsztat koncentrował się wokół wymiany myśli i doświadczeń dotyczących pracy teatralnej z grupami defaworyzowanymi. Omawiane były różne cele, style i metody tego typu pracy. Warsztat prowadziły trenerki DRAMA WAY Fundacji Edukacji i Kultury. Wyróżnikiem Festiwalu jest również prezentacja w tej kategorii ciekawych, cennych dokonań artystycznych wynikających ze współpracy teatrów zawodowych z placówkami oświatowymi i opiekuńczowychowawczymi. Udział wybranych, najlepszych grup dziecięcych i młodzieżowych w festiwalowych przeglądach stanowi również wyraźny, podkreślany przez gości zza granicy, wyróżnik naszego Festiwalu. Sprzyja to likwidowaniu dystansu między sztuką dla dzieci a sztuką kreowaną przez dzieci, co znowu przyczynia się do wychowania aktywnych uczestników życia kulturalnego. W tym roku prawdziwych wzruszeń dostarczył wszystkim spektakl pt. Mnemotechniki"międzypokoleniowy i międzyśrodowiskowy projekt teatralny. Współtworzą go wychowanki zakładu poprawczego, seniorki, dziewczyny ze szkół gimnazjalnych, blokowisk i młode raperki. Ciekawym doświadczeniem był spektakl pt. "Na huśtawce" którego aktorami i współautorami scenariusza są warszawscy bezdomni. W czasie Festiwalu Korczak 2012 zaproponowaliśmy naszym widzom dwie wystawy : "Janusz Korczak król dzieci" W 2012 roku, ogłoszonym Rokiem Janusza Korczaka, mijała 70. rocznica śmierci Korczaka w niemieckim obozie zagłady w Treblince oraz 100. rocznica założenia przez niego Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie. Wystawa zatytułowana Janusz Korczak król dzieci przypominała sylwetkę wybitnego Żyda Polaka (który poczuwał się do podwójnej przynależności kulturowej i narodowej), lekarza, pisarza, wychowawcy, działacza społecznego i myśliciela. Opowiadała o jego pracy w charakterze lekarza wojennego, nowatorskiej myśli pedagogicznej, wykładach w radiu, podróżach i związkach z Warszawą. Prezentowała fotografie, dokumenty, fragmenty pamiętnika i książek. Wystawa czynna była w dniach 6-31 X 2012r. Współorganizatorzy wystawy: Dom Spotkań z Historią, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, ARTAR Antoni Rodowicz, Muzeum Historyczne m. st. Warszawy. "Teatralny Plac Zabaw Jana Dormana"

8 INSTALACJA którą łączy spektakl inspirowany trzema realizacjami Jana Dormana, wybitnego reżysera i pedagoga teatru I warsztaty dla nauczycieli i instruktorów W instalacji elementy scenografii były dla starszego widza obiektami instalacji artystycznej, po której przewodniczką była Iwona Dowsilas, córka reżysera. Jej wspomnienia składały się na elementarz wiedzy o Janie Dormanie, udostępniony zwiedzającym w formie mp3. Projekt przygotowany przez Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego. Happeningi również były znakiem minionego Festiwalu. Happeningi zawsze cieszą się uznaniem młodej publiczności. Dwadzieścia minut przed każdym spektaklem we foyer lub przed teatrami odbywały się teatralne happeningi. Do ich realizacji zaprosiliśmy grupy zawodowych artystów, co zdecydowanie wpłynęło na podniesienie poziomu tej części festiwalowych działań. W tym roku zmieniła się formuła poprzedzających wszystkie festiwalowe spektakle happeningów. W latach wcześniejszych temat i forma happening była dopasowywana do spektaklu przed którym zdarzenie to miało miejsce. W ramach festiwalu KORCZAK 2012 wszystkie happeningi zostały podporządkowane jednej idei dziecięcej rewolucji. Idea ta jest swoistym przetworzeniem rządów dzieci, jakie miejsce miały w Królu Maciusiu pierwszym jednej z najważniejszych książek patrona festiwalu. Głównym epicentrum tej dziecięcej rewolucji stał się Teatr Powszechny, którego hol główny utracił swój dostojny charakter i został przetworzony w przestrzeń dziecięcego królestwa. Przez 7 dni festiwalowych Teatr Powszechny stał się królestwem dzieci. Przestrzeń (teatru Powszechnego oraz terenu przed teatrem) została oddana dzieciom. Każdy mógł stać się królem Maciusiem. Działanie zbiorowe zaplanowane na 8 dni trwania festiwalu. Całość inspirowana powieścią Król Maciuś I Janusza Korczaka. Każdego dnia został zaproponowany inny wątek luźno powiązany z losami Maciusia jako władcy. Cały cykl składał się na linearną opowieść o rządach dzieci w wydumanym królestwie dzieci czas i miejsce festiwalu Korczak festiwalu dla dzieci. Był to czas gdy chcieliśmy skupićnaszą uwagę na dzieciach na ich sposobie postrzegania świata Dzieci mogły aktywnie współtworzyć poszczególne miejsca akcji każdego dnia powstawała swoista rzeźba czy instalacja stworzona rękami wielu odwiedzających dzieci. Od pierwszego dnia specjalnie spreparowane ściany i kolumny pokrywały się dziecięcymi rysunkami: tu marz i maż" głosiły widniejące w holu napisy i przez wszystkie festiwalowe dni młodzi widzowie festiwalu mogli marzyć i mogli mazać. Jednym z najważniejszych i najbardziej rozpoznawalnych działań festiwalowych była Wielka aleja. W formie nawiązywała ona do alej gwiazd jakie powstają przy różnego rodzaju festiwalach lub po prostu w miastach związanych z kulturą. Różnica między wielką aleją a typową aleją gwiazd była taka, że tu najważniejsi nie byli artyści a widzowie. Bo to najmłodsi i młodzież są największymi inajbardziej znaczącymi osobowościami Festiwalu KORCZAK. Widzowie Festiwalu na alei odrysowywali swoje dłonie i podpisywali się. Aleja pojawiła się przed Teatrem Powszechnym w dniu rozpoczęcia festiwalu. Potem pojawiała się przed wszystkimi teatrami warszawskimi, w których gościł Festiwal KORCZAK jak również była dostępna w

9 holu Teatru Powszechnego aż do zakończenia festiwalu. Każde dziecko mogło odcisnąć swoje ręce i złożyć podpis na tej alei. Już sama aleja każdego dnia była zmieniającym się dziełem sztuki znakiem pozostawionym przez dzieci ich obecności i udziału. W ostatnim dniu trwania Festiwalu wszystkie fragmenty wielkiej alei zostały połączone i sfilmowane. W ten sposób powstała dokumentacja widzów Festiwalu KORCZAK. Oprócz wielkiej alei codziennie widzowie mogli uczestniczyć w innych działaniach per formatywnych takich jak: wspólne budowanie i malowanie domów, wysyłanie samolotów w świat, uczestniczenie w tworzeniu na żywo filmu animowanego i inne. Wszystkie te działania służyły wspólnemu przetworzeniu przestrzeni Festiwalu w dziecięce królestwo. Tym samym w tym roku młodzi i ci nieco starsi widzowie mieli możliwość współtworzenia Festiwalu. Działania happeningowe połączyły ich we wspólnym działaniu a przetworzenie przestrzeni Teatru Powszechnego miało charakter współtworzenia zbiorowego, społecznego dzieła sztuki. Dodatkowo, przed Teatrem Powszechnym dzieci wraz z rodzicami ubrały drzewa w kolorowe kołderki z tkaniny. Również w tym roku nie zabrakło tradycyjnego Biegu ze złocistym, czyli uczczenia pamięci Doktora Janusza Korczaka patrona Festiwalu. Jak co roku z Teatru Lalka dzieci ruszyły długim wężem żółtych słoneczników w kierunku pomnika, postaci Janusza Korczaka, którego dzieci obsypały kwiatami. Schody Teatru Lalka z którego rusza pochód słoneczników, nie są miejscem przypadkowym, tutaj mieścił się sierociniec, z którego Janusz Korczak ruszył z dziećmi w ostatnią ich podróż. Wieloletnia już historia Festiwalu (pierwszy zorganizowany był w 1994 roku) to efekt konsekwentnego wybierania spektakli o najwyższym poziomie artystycznym, których tematyka obejmuje także istotne problemy dziecka, wspomaga walkę o jego prawa, roztrząsa dylematy moralne. Festiwal staje się forum wymiany poglądów i doświadczeń oraz sprzyja poszerzaniu horyzontów, nie tylko teatralnych. Spektakle, happeningi, spotkania i dyskusje po spektaklach, często prowadzone przez autorów, krytyków I animatorów wszystko to służyło zarówno uaktywnieniu i kształtowaniu dzieci, jako odbiorców sztuki teatru, jak i przybliżeniu twórcom w różny sposób preferencji młodej widowni. Analiza i ocena dotychczasowych działań daje nam podstawy do tego, że w roku następnym większość programów będziemy kontynuować i rozwijać, budując na solidnie położonych fundamentach.