Program warsztatów Zwiększanie kompetencji kulturowych funkcjonariuszy Policji Oprac. Włodzimierz Sokołowski Warszawa, 2013

Transkrypt

1 Program warsztatów Zwiększanie kompetencji kulturowych funkcjonariuszy Policji Oprac. Włodzimierz Sokołowski Warszawa, 2013 Dostosowanie działań Policji do coraz większej różnorodności kulturowej w Polsce to konieczność w dzisiejszej rzeczywistości. Wiąże się to m.in. z pracą nad postawami i zachowaniami o znamionach nietolerancji, uprzedzeń i dyskryminacji ze strony funkcjonariuszy i funkcjonariuszek. Ze względu na to, że zdarzenia o podłożu dyskryminacyjnym mają poważne i negatywne konsekwencje dla bezpieczeństwa i porządku publicznego w Polsce, a także postrzegania naszego kraju jako spełniającego standardy demokratycznego państwa prawa, konieczne jest przeciwdziałanie tym zjawiskom i rozwijanie wiedzy i umiejętności pracowników i pracowniczek Policji w zakresie kontaktu z osobami wywodzącymi się z innych kultur. CELE OPERACYJNE: Po warsztatach osoba uczestnicząca: lepiej rozumie mechanizm działania schematów poznawczych w formułowaniu wstępnych sądów o innych ludziach oraz rolę stereotypów i uprzedzeń na podejmowane przez siebie decyzje, w tym w pracy, w kontakcie z klientem-cudzoziemcem, pogłębiła wiedzę na temat pojęć: nietolerancja; antyarabizm; dyskryminacja, romofobia, rasizm, islamofobia, stereotypy, uprzedzenia, antysemityzm, wie więcej nt. aktualnych regulacji prawnych dot. równego traktowania i zakazu dyskryminacji w prawie międzynarodowym oraz polskim, usystematyzowała wiedzę w zakresie etyki pracy policjanta z cudzoziemcem/cudzoziemką. GRUPA DOCELOWA: Warsztaty skierowane są do policjantów i policjantek pionu prewencji, ze stażem służby nie dłuższym niż 5 lat, pracujący w jednostkach terenowych (KMP; KPP; KRP; KP). Funkcjonariusze i funkcjonariuszki przede wszystkim służb patrolowych, ale również dzielnicowi, którzy w dużej mierze pierwsi stykają się z informacją o zdarzeniach na szkodę lub z udziałem obywateli państw trzecich, gdzie też nierzadko są tego bezpośrednimi świadkami, np. w trakcie służby patrolowej (obchodowej), interwencji czy zabezpieczaniu imprez masowych (szczególnie sportowych). OP osoba/y prowadząca/e OU osoba/y uczestnicząca/e

2 Przebieg/treści programowe (opis szczegółowy) Czas Metody Niezbędne materiały Wprowadzenie 1. Przedstawienie się OP (5 min.) 2. Kontrakt (10 min.) Cel: wspólne ustalenie zasad współpracy i zachowania się podczas szkolenia. Przebieg: Powiedz OU, jak będzie przebiegała wasza praca podczas warsztatów. Wyjaśnij, że celem kontraktu jest zapewnienie, aby z jednej strony szkolenie przebiegło sprawnie i efektywnie, a z drugiej strony to, aby wszystkie OU dobrze się podczas tego warsztatu czuły. Dalej na górze flipchartu wpisz słowo KONTRAKT. Poproś OU, aby zaproponowały zasady, na jakich chciałyby, aby przebiegało szkolenie - zasady dotyczące organizacji pracy, zachowania się OU i OP itd. Proponowane zasady spisuj na flipcharcie. Jeśli na początku nikt niczego nie zaproponuje, sam/sama zaproponuj jedną lub więcej zasad. Może zdarzyć się sytuacja, że aktywność grupy ograniczy się do wyrażania zgody (lub sprzeciwu) wobec proponowanych przez Ciebie zapisów. Dlatego dobrze jest mieć wcześniej przygotowany spis zasad, które chcesz wprowadzić na szkoleniu. Kiedy wyczerpią się pomysły grupy, możesz zaproponować dopisanie zasad, które nie pojawiły się dotąd na flipcharcie, a w Twoim poczuciu ważne jest, aby znalazły się w Kontrakcie. Za każdym razem, kiedy wpisujesz coś na flipcharcie, pytaj grupę, czy zgadza się na wprowadzenie danej zasady. 3. Prezentacja OU (30 min.) Cel: Ćwiczenie to pozwala na wzajemne poznanie się, rozwijanie umiejętność prezentacji i wypowiadania się na forum. Ćwiczenie pozwala na rozpoznawanie powiązań pomiędzy OU, refleksję nad pytaniem skąd pochodzę oraz pozwala 60 min. praca na forum grupy, dyskusja, praca w parach, praca indywidualna flipchart, mazaki, mapa Polski, szeroka taśma papierowa, post-ity, długopisy

3 na rozpoznawanie indywidualności i różnorodności w ramach grupy. Przebieg: Podziel grupę na pary (można poprosić o odliczenie do dwóch; można poprosić o samodzielne dobranie się w pary osób najbliżej siedzących). Poproś OU, aby napisały na kawałku papierowej taśmy klejącej lub na identyfikatorze swoje imię (może być też nazwisko lub przezwisko, jeśli chcą) i umieściły taśmę lub identyfikator w widocznym miejscu na ubraniu. Poproś osoby w parach, aby usiadły obok siebie. Następnie poproś, by każda OU przedstawiła się drugiej osobie (proponowany czas prezentacji jednej osoby to 3 min). OU mogą zdecydować, co chcą mówić (gdzie mieszka, pracuje, jakie ma zainteresowania, itp.). W trakcie pracy OU, należy w dostępnym miejscu na ścianie zawiesić samochodową mapę Polski. Po około 10 minutach, OU kolejno prezentują informacje o poznanych osobach, ponadto zaproponuj, aby zaznaczały również na mapie miejsce zamieszkania osoby, o której mówią. Uwagi: Ćwiczenie wywołuje zazwyczaj wiele pozytywnych emocji. Jest doskonałym lodołamaczem, pomagającym przełamać pierwsze lody. 4. Oczekiwania/obawy (15 min.) Cel: poznanie oczekiwań i obaw OU odnoszących się do szkolenia. Uwaga. Przed rozpoczęciem zajęć dobrze jest zapytać OU o ich oczekiwania/obawy względem szkolenia. Będzie to sygnał dla OU, że są traktowani poważnie, a OP pozwoli na dopasowanie przebiegu szkolenia do potrzeb konkretnej grupy. Oczywiście nie ulegnie zmianie program, zakres czy czas szkolenia, ale na podstawie zadeklarowanych przez OU potrzeb i oczekiwań można zdecydować o doborze przykładów czy o bardziej szczegółowym omówieniu jednych zagadnień a bardziej ogólnym innych. Przebieg:

4 Rozdaj OU po 2 post-ity (najlepiej w dwóch różnych kolorach). Poproś, aby OU wypisały swoje oczekiwania/obawy wobec szkolenia. Następnie OP na fipcharcie rysuje linię pionową, i prosi o przyklejenie oczekiwań lewej, a obawy po prawej stronie. OP odczytuje wszystkie oczekiwania i ustosunkowuje się do nich (czy są one objęte zakresem szkolenia, czy mogą zostać spełnione, a jeśli nie to z jakiego powodu). OP analogicznie postępuje z obawami. Na zakończenie szkolenia należy wrócić do flipcharta z oczekiwaniami i omówić go wspólnie z OU czy zostały one spełnione podczas szkolenia? Fragmenty mojej tożsamości Cele: (I) Refleksja na temat własnej identyfikacji z różnymi grupami i postrzeganie samego siebie. (II) Wyjaśnienie, czym jest tożsamość i co się na nią składa. (III) Kształtowanie postaw otwartości i tolerancji. Uwagi dla OP: Ćwiczenie wymaga uwagi i pewnej ostrożności. Należy zadbać o to, aby OU miały możliwość mówienia i pisania tylko o tym, o czym same chcą mówić publicznie. OP powinna ułatwiać dyskusję i kontrolować czas. Nie jest zatem wskazane, aby OP szkolenie brały w nim udział jako OU. Przebieg: Na początku wyjaśnij, że ćwiczenie to dotyczy identyfikacji OU z różnymi grupami. Następnie rozdaj karty zadań. Poinformuj OU, że karty nie będą zbierane. Część 1 1. Poproś OU o napisanie swojego imienia na środku karty zadań, pomiędzy narysowanymi pięcioma polami. 2. Następnie poleć, aby w pięć pustych pól wpisali nazwy grup, z którymi się utożsamiają lub czują, że do nich należą. Poproś, aby wykonali to ćwiczenie spontanicznie, bez zastanawiania się. Zaznacz, że zawsze mogą zmienić wpisane nazwy później, po zakończeniu ćwiczenia. Jeżeli OU spytają cię 60 min. praca indywidualna, praca na forum grupy karty pracy (zał. 2), długopisy

5 o przykład, możesz podsunąć kilka pomysłów, np. grupy zawodowe, religijne, narodowe itp. Uważaj, gdy będziesz podawać przykłady, możesz bowiem zasugerować OU odpowiedzi i w ten sposób ograniczyć ich inwencję. 3. Nadto poproś po wypełnieniu karty pracy, aby każdy podkreślił grupę, która w danej chwili wydaje mu się najważniejsza. Część 2 1. Powiedz, że za chwilę będziesz odczytywać nazwy pewnych kategorii. Jeżeli wyczytana przez ciebie kategoria odpowiada grupie zapisanej przez OU na karcie zadań, to osoba ta powinna wstać. W czasie tej części ćwiczenia nie można rozmawiać, należy tylko obserwować sytuację. Powiedz OU, że mogą nie wstawać, jeżeli nie chcą upubliczniać swoich wyborów. 2. Po przeczytaniu przez ciebie pierwszej kategorii i powstaniu OU identyfikujących się z nią, poproś by ci, dla których ta kategoria jest najważniejsza, pozostali w pozycji stojącej reszta siada. 3. Po kilku sekundach wszyscy siadają, podajesz następną kategorię i powtarzasz tę samą procedurę. Upewnij się, że wszyscy siedzą, zanim przeczytasz następne hasło. Nie spiesz się! Jeśli okaże się, że przy pewnych kategoriach nikt nie wstaje, nie wyczytuj od razu następnej, ale pomilcz przez kilka sekund. Proponowane kategorie: płeć hobby, czas wolny działalność charytatywna pochodzenie rodzina orientacja polityczna wiek przyjaciele religia szkoła, uniwersytet zwyczaje żywieniowe sport mniejszości muzyka i sztuka zawód status społeczny sąsiedztwo, dom język orientacja seksualna Kategorie mogą być dobrane w zależności od potrzeb. Podana lista jest tylko

6 propozycją. Możesz ją uzupełnić lub stworzyć inną. 4. Po wykorzystaniu listy zaproponowanych kategorii poproś OU o dodanie innych, których nie wymieniłeś, a być może pojawiły się w ich kartach zadań lub wydają się im istotne. Wprowadzając nowe kategorie realizuj ćwiczenie w ten sam sposób jak poprzednio. Część 3 Omów ćwiczenie z OU i zapytaj o ich wrażenia. Proponowane pytania: Czy coś sprawiało wam trudność w czasie wykonywania tego ćwiczenia? Jak się czuliście/czułyście, gdy staliście/stałyście sami/same, a jak kiedy stali prawie wszyscy? Co czuliście/czułyście, gdy siedzieliście/siedziałyście sami/same (lub prawie sami/same), podczas gdy inni stali? Czy dowiedzieliście/dowiedziałyście się czegoś nowego na temat innych osób w grupie? Czy coś was zaskoczyło? Czy są jakieś grupy, przy których trudniej jest stać bądź siedzieć? Czy zależy to od tego, czy lubi się przynależność do danej grupy? Czy odkryliście/odkryłyście w czasie tego ćwiczenia, że nie pomyśleliście/pomyślałyście o różnych grupach, do których należycie? Jaki jest tego powód? Czy miało to wpływ na wasze samopoczucie? W czasie ćwiczenia nie mieliście/miałyście szansy wyjaśnienia, dlaczego wstawaliście/wstawałyście. Czy nie mieliście/miałyście wrażenia, że znajdujecie się w niezręcznej dla was sytuacji? Czym jest tożsamość? Czy można ją jednoznacznie zdefiniować? Jak kształtuje się tożsamość człowieka? Co ma na to wpływ? Podsumowanie. Zwrócić uwagę na to, że tożsamość oznacza przynależność do wielu grup (dlatego symbolicznie składa się z fragmentów). Powinno się podkreślić fakt, że nie mamy świadomości tego, że należymy do pewnych

7 grup, bo przynależność do nich wydaje nam się oczywista (np. kolor skóry, płeć, pochodzenie). Pokazanie, że każda osoba w różnych sytuacjach identyfikuje się z różnymi grupami i że nikt nie jest wyłącznie kimś, np. kobietą, Romem, nauczycielem czy policjantem, uświadamia nam, że ludzi nie da się określić jedynie na podstawie płci, narodowości, wyznania czy wykonywanego zawodu. Pytanie: Czy dowiedzieliście/dowiedziałyście się czegoś nowego na temat innych osób w grupie? może prowadzić do nadinterpretacji czy stereotypowego postrzegania innych. Wytłumacz OU, że fakt, że ktoś wstał po wyczytaniu kategorii orientacja seksualna niekoniecznie oznacza, że osoba ta jest orientacji homoseksualnej. Może to równie dobrze oznaczać, że ktoś zdefiniował siebie jako osobę heteroseksualną. Wstanie po wyczytaniu kategorii religia czy orientacja polityczna może oznaczać, że osoba zdefiniowała siebie jako ateistę czy kogoś niezainteresowanego polityką, itp. Jeśli podczas ćwiczenia, na którymś jego etapie, pojawi się śmiech, żarty, uwagi - OP powinna zareagować i zapytać, co się dzieje, co jest przyczyną takiego zachowania. Należy wyjaśnić, że ćwiczenie odwołuje się do naszych wartości, dotyczy grup i osób, które są w naszym życiu ważne. Tego typu reakcje mogą być bardzo przykre, mogą także powodować spadek poczucia bezpieczeństwa i otwartości w grupie. Źródło: Gospodarczyk J. (red.), Pakiet edukacyjny Antydyskryminacja, CODN, Warszawa 2005 Przerwa Sublokatorzy Cele: (I) Uświadomienie sobie przez OU roli schematów poznawczych w formułowaniu wstępnych sądów o innych ludziach. (II) OU uświadamiają sobie również rolę stereotypów i uprzedzeń na podejmowane przez nich decyzje. (III) Wyjaśnienie czym są stereotypy i uprzedzenia, omówienie ich 15 min. 60 min. Praca w grupach czyste kartki (po jednej dla każdej podgrupy), listy potencjalnych sublokatorów (dla każdej OU) zał. 3

8 cech charakterystycznych. Przebieg: Podziel OU na 5 grup poproś OU o jakąś rzecz osobistą; następnie zbierz te rzeczy do reklamówki; następnie na środku sali, losowo, rozłóż zebrane rzeczy dzieląc na pięć części; poproś, aby każda OU odnalazła swoją rzecz i pozostała przy tej części tworząc grupę; Wprowadź OU w kontekst ćwiczenia: Wyobraźcie sobie, że jesteście właścicielem/właścicielką dużego domu złożonego z 6 apartamentów. Dom ten jest własnością waszej rodziny od wielu pokoleń. Niestety nadeszły ciężkie czasy (kryzys ekonomiczny itd.) i nie stać was już na to, żeby tak duży dom utrzymać. W związku z tym, postanowiliście/postanowiłyście wynająć 5 apartamentów, szósty zostawiacie dla siebie. Na wasze ogłoszenie o wynajmie odpowiedziało wielu chętnych część z nich to osoby indywidualne, część zaś to rodziny. Zasięgnęliście/zasięgnęłyście języka i dowiedzieliście/dowiedziałyście się trochę o każdej osobie. Za chwilę rozdam wam listę potencjalnych sublokatorów/sublokatorek wraz z informacjami zebranymi na ich temat. Waszym zadaniem będzie wspólne wybranie (w podgrupach) pięciu osób/rodzin, którym wynajmiecie swój dom. Rozdaj OU listy Potencjalnych sublokatorów/sublokatorek i czyste kartki, na których grupy spiszą wybranych kandydatów/kandydatki. Powiedz OU, że na wykonanie zadania mają 5 minut. Gdy OU skończą, spisz ich wybory na flipcharcie. Omów ćwiczenie poruszając następujące wątki: Spytaj OU, jak im się pracowało, czy łatwo było wybrać wspólnie najemców, jeśli odpowiedzą, że trudno spytaj dlaczego. Spytaj kolejno każdą z grup, czym kierowała się przy wyborze najemców jakie kryterium przyjęła, a następnie spytaj, dlaczego ich zdaniem to

9 właśnie wskazani przez nich najemcy dają gwarancję spełnienia wybranego przez nich kryterium (np. płacenie czynszu w terminie, dbanie o czystość, cisza itd.). Możesz spytać również, dlaczego sądzą, że osoby, których nie wybrali nie spełnią założonego kryterium; Poprowadź krótką dyskusję o roli schematów poznawczych w formułowaniu sądów o innych ludziach. Źródło: baza Salto-Youth: (data ściągnięcia ) Wypracowanie definicji pojęć: nietolerancja, antyarabizm. dyskryminacja, romofobia, rasizm, islamofobia, stereotypy, uprzedzenia, antysemityzm. Cel: zrozumienie i przyswojenie przez OU w/w pojęć. Przebieg: Przygotuj według ilości osób w grupie cukierki M&M, (np. dla 20 osób 20 szt. Cukierków). Cukierki winny być w tylu kolorach, ile OP planuje grup, (np. cztery kolory cztery grupy). Rozdaj OU wcześniej przygotowane cukierki, a następnie poproś aby osoby z tymi samymi kolorami cukierków połączyły się w grupy (po utworzeniu grup można zarządzić degustacje cukierków smacznego). Każdej grupie rozdaj po jednym arkuszu papieru i flamastry. Rozdaj karty pracy - po jednej dla każdej grupy. Wytłumacz, że zadaniem każdej grupy będzie wypracowanie definicji do otrzymanych pojęć. PONADTO: każda grupa wypracuje definicję pojęcia dyskryminacja. Definicja pojęcia powinna odzwierciedlać opinie wszystkich OU w grupie (nawet gdy są różnice zdań). Grupy mają 15 minut na przedyskutowanie i wypracowanie definicji, a następnie zapisanie ich na arkuszach papieru. Gdy OU skończą, poproś, aby każda podgrupa wybrała swojego 60 min. praca w grupach arkusze papieru, mazaki, cukierki M&M, przygotowane na kartkach A4 pojęcia np. stereotyp, karty pracy (zał. 1)

10 reprezentanta/reprezentantkę. Reprezentant/reprezentantka przedstawiają pozostałym OU wypracowaną definicję otrzymanego pojęcia, prosząc grupy, by powiedziały, czy zgadzają się z tą definicją. Jeśli zdania będą podzielone, powiedz, co w definicji jest dobre, a co należałoby skorygować. Dyskutując na temat pojęć, odwołuj się do doświadczeń OU, zarówno związanych z życiem prywatnym, jak i służbowym. Oprac. własne W. Sokołowski Obiad Mini wykład nt. Równe traktowanie i zakaz dyskryminacji aspekty prawne Przedstawienie aktualnych regulacji prawnych dotyczących równego traktowania i zakazu dyskryminacji w prawie międzynarodowym oraz w prawie polskim. ONZ-owski system ochrony praw człowieka, Europejski system ochrony praw człowieka, Dyrektywy UE, Prawo krajowe. ANTOK Cele: (I) Pokazanie OU relacji pomiędzy grupą większościową a mniejszościowymi w społeczeństwie. (II) Uświadomienie OU różnic w zakresie możliwości oraz dostępu do zasobów wśród przedstawicieli większości i mniejszości. (III) Doświadczenie przez OU bycia członkiem grupy mniejszościowej i większościowej. (IV) Dyskusja nad kwestią władzy i bezsilności z punktu widzenia grupy większościowej i mniejszościowej. Przebieg: Podziel OU na 4 grupy tak, aby w jednej grupie znajdowało się znacznie więcej 30 min. 30 min. mini-wykład 60 min. praca w grupach post-ity w 4 kolorach, duże arkusze papieru po jednym na grupę, kredki, flamastry, kolorowe gazety, krepina, kolorowy papier, instrukcje dla OU (zał. 4)

11 osób niż w każdej z pozostałych (np. przy 20 osobach w grupie, w pierwszej grupie mogłoby być 10 osób, w drugiej: 5, w trzeciej: 3, w czwartej: 2). Każdej grupie przydziel karteczki samoprzylepne w jednym kolorze: grupie pierwszej czerwone, grupie drugiej zielone, grupie trzeciej niebieskie, grupie czwartej żółte. Poproś OU, aby przykleiły karteczki na ubraniu tak, aby były dobrze widoczne. Wyjaśnij OU, że będą teraz odgrywali rolę mieszkańców państwa Antok, które właśnie przygotowuje się do obchodów 90-tej rocznicy swojego istnienia. Z tej okazji odbędzie się festiwal kulturalny. Wyjaśnij, że w państwie tym żyją cztery społeczności: większościowa grupa czerwona oraz trzy mniejszościowe grupy zielona, niebieska i żółta. Grupy różnią się między sobą pod względem języka, którym się posługują, oraz religii, którą wyznają. Istnieją też ściśle określone zasady zachowania się członków poszczególnych grup. Rozdaj OU instrukcje zawierające charakterystykę poszczególnych grup. Wyjaśnij, że zadaniem OU jest wspólne przygotowanie: posteru promującego festiwal i państwo Antok jako kraj kosmopolityczny i wielokulturowy, programu festiwalu kulturalnego. Podkreśl, że wykonując zadanie, OU powinny postępować zgodnie z zasadami określonymi dla ich grupy społecznej w instrukcji. Po zakończeniu pracy OU, omów ćwiczenie poruszając następujące zagadnienia: Jak czuliście/czułyście się jako członkowie/członkinie grupy większościowej/grupy mniejszościowej? Co było najlepsze/najgorsze w byciu członkiem/członkinią grupy większościowej/mniejszościowej? Czy chcieliście/chciałyście coś zmienić w panujących zasadach, jak

12 reagowaliście/reagowałyście na te zasady? Czy dobrze przebiegała komunikacja między wami? Jeśli nie to dlaczego? Czego się w tym ćwiczeniu nauczyliście/nauczyłyście? Czy zawsze w życiu jesteście grupą większościową, jeśli tak to czego uczy to doświadczenie? Źródło: baza Salto-Youth: (data ściągnięcia ) Przerwa Standardy pracy policji Cele: (I) Usystematyzowanie wiedzy w zakresie etyki pracy policjanta z cudzoziemcem/cudzoziemką. (II) Podniesienie wrażliwości na specyfikę relacji policja-cudzoziemiec/cudzoziemka. Przebieg: Podziel OU na 5 grup (poprzez odliczanie do pięciu). Powiedz, że wszystkie grupy reprezentują różne piony policji, i tak: I grupa pion patrolowo-interwencyjny; II grupa pion dzielnicowych; III grupa pion dyżurnych; IV grupa pion kryminalny; V grupa pion dochodzeniowy. Każdej grupie rozdaj po jednym arkuszu papieru i flamastry. Poproś OU, aby w swoich grupach opracowały standardy obsługi klienta obejmujące obowiązki policjantów różnych pionów według w/w podziału; Proponowany czas pracy grup 15 min. Przedstawiciel/przedstawicielka każdej grupy prezentuje wypracowane standardy. Wszystkie karty po omówieniu przez podgrupy należy powiesić obok siebie w miejscu widocznym dla całej grupy. OP może posiłkować się poniższymi zasadami obsługi klienta wypracowanymi w Wydziale 15 min. 60 min. praca w grupach flipchart, mazaki, papierowa taśma

13 Spraw Cudzoziemców Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego. ZASADA PIERWSZEŃSTWA OBSŁUGI KLIENTA Obowiązkiem pracownika jest w pierwszej kolejności obsługa Klienta a w dalszej kolejności wykonywanie innej pracy biurowej. ZASADA RZETELNEJ INFORMACJI Każdy pracownik ma obowiązek udzielenia Klientowi rzetelnej i wyczerpującej informacji zgodnej ze stanem faktycznym i prawnym. ZASADA INDYWIDUALNEGO PODEJŚCIA DO KAŻDEGO KLIENTA Każdy pracownik dokłada wszelkich starań aby obsługa ukierunkowana była na indywidualne potrzeby każdego Klienta i aby prowadzone postępowanie, w tym zebranie całości materiału dowodowego, zakończyło się w najkrótszym możliwym terminie, zgodnym z Kodeksem Postępowania Administracyjnego. ZASADA SZACUNKU Każdy pracownik zobowiązany jest odnosić się z szacunkiem, bez uprzedzeń, z poszanowaniem odmienności kulturowej i godności osobistej do Klientów Urzędu, a także do innych pracowników Urzędu. ZASADA SUMIENNOŚCI I RZETELNOŚCI Obowiązkiem każdego pracownika jest sumienne i rzetelne wykonywanie swoich obowiązków. Pracownik ponosi pełną odpowiedzialność za jakość wykonywanej przez siebie pracy, zgodnie z Kodeksem Etyki Służby Cywilnej. ZASADA PODNOSZENIA KOMPETENCJI Obowiązkiem każdego pracownika jest pogłębianie wiedzy i podnoszenie swoich kwalifikacji w zakresie pracy zawodowej. ZASADA POSZANOWANIA PRYWATNOŚCI Pracownik prowadzi postępowanie w sposób zapewniający Klientowi poszanowanie jego prywatności przy uwzględnieniu dostępnych warunków lokalowych. ZASADA PRAWORZĄDNOŚCI Każdy pracownik wykonuje swoje obowiązki na podstawie i w ramach obowiązującego prawa. Prowadzenie czynności, w tym wywiadów środowiskowych i przesłuchań, odbywa się w granicach uzasadnionych podstawą prawną prowadzonego postępowania. Omówienie: Spytaj, czy ćwiczenie było trudne. Jeśli tak to dlaczego. Poproś, żeby OU przyjrzeli opracowanym materiałom. Podyskutujcie o tym, czy standardy są do siebie podobne czy też różnią się między sobą. Porozmawiajcie o różnicach w postrzeganiu przez policjantów różnych

14 pionów tych samych zjawisk. Spytaj OU czy ich zdaniem standardy są zbieżne z rzeczywistością. Przeprowadź dyskusję na ten temat. Spytaj OU czy opisane standardy są pomocne i jaki wpływ mogą mieć na nasze relacje z ludźmi należącymi do grup mniejszościowych. Oprac. własne W. Sokołowski Podsumowanie Zaproś OU, aby zajęły miejsca i poproś aby odpowiedziały na poniższe pytania (w dowolnej kolejności): Czy OU zadowolone są z przeprowadzonego szkolenia? Czego OU nauczyły się podczas tego warsztatu? Czy będzie możliwość wykorzystania nabytej wiedzy w życiu zawodowym? Pozwól, aby każda OU miała możliwość swobodnego wypowiedzenia. Po zakończeniu rundki OP winna podsumować wypowiedzi OU odnosząc się m.in. do ćwiczenia Oczekiwania/obawy. Rozdanie ankiet ewaluacyjnych (konieczny czas na ich wypełnienie). Wręczenie materiałów i zaświadczeń. Zakończenie. Łączny czas: 30 min. rundka 8 h

15 Załącznik 1. Zestaw pojęć i definicji do ćwiczenia Definicje 1. nietolerancja; antyarabizm; dyskryminacja; 2. romofobia; rasizm; dyskryminacja; 3. islamofobia, stereotypy; dyskryminacja; 4. uprzedzenia; antysemityzm; dyskryminacja;

16 Załącznik 2. Fragmenty tożsamości Źródło: Gospodarczyk J. (red.), Pakiet edukacyjny Antydyskryminacja, CODN, Warszawa 2005 Wpisz swoje imię na środku niżej przedstawionego koła. Następnie w pięć zaznaczonych pól wpisz nazwy grup, z którymi się identyfikujesz. FRAGMENTY MOJEJ TOŻSAMOŚCI Karta zadań

17 Załącznik 3. Sublokatorzy POTENCJALNI SUBLOKATORZY 1. Małżeństwo z 17-letnią córką uczęszczającą do liceum. Ojciec pracuje w banku jako księgowy, matka jest nauczycielką. 2. Samotna 70-letnia kobieta utrzymująca się z emerytury. 3. Grupa 5 studentów różnej płci. 4. Romskie małżeństwo z 3 dzieci. Ojciec pracuje dorywczo, matka zajmuje się domem. Są częścią większej rodziny, z którą łączą ich bliskie więzi. 5. Bezdzietne małżeństwo. On pracuje w NBP, ona opiekuje się domem i 3 pudlami. 6. Para artystów w średnim wieku, prowadzących niekonwencjonalny tryb życia. Mają szerokie grono przyjaciół, również artystów. 7. Dziewczyna studiująca grę na fortepianie i śpiew w wyższej szkole muzycznej. Regularnie ćwiczy popołudniami. 8. Trzech imigrantów z Wietnamu. Wszyscy pracują w jednym z barów z kuchnią wietnamską. 9. Czteroosobowa rodzina żydowska: małżeństwo z dwójką dzieci w wieku szkolnym. Żyją zgodnie z nakazami swojej religii. Ojciec pracuje w bibliotece, matka jest ekspedientką w księgarni. 10. Mężczyzna na wózku inwalidzkim i jego 76-letnia matka. Utrzymują się z jego renty i jej emerytury, ponadto on okazjonalnie podejmuje pracę chałupniczą. 11. Samotna matka z synem w wieku 16 lat. Matka jest kasjerką w supermarkecie, syn jest zapalonym kibicem Legii. Ojciec od czasu do czasu go odwiedza. 12. Młody mężczyzna w wieku ok. 25 lat. Pracuje w pubie czynnym do ostatniego klienta.

18 Załącznik 4. Instrukcja z opisem grup żyjących w państwie Antok Antok jest państwem kosmopolitycznym. Żyją tu w pokoju cztery społeczności. Większość mieszkańców należy do społeczności czerwonej, ale pewna część mieszkańców należy do mniejszości: zielonej, niebieskiej i żółtej. GRUPA CZERWONA GRUPA ZIELONA GRUPA NIEBIESKA GRUPA ŻÓŁTA Charakterystyka grup społecznych największa w państwie, ich język jest językiem urzędowym w Antoku, mogą bez przeszkód praktykować swoją religię, są normalni! druga pod względem liczebności mają odrębny język, ale mogą używać go tylko w stosunkach prywatnych, jego używanie jest też zabronione w szkole wyznają tę samą religię co grupa czerwona trzecia pod względem liczebności mają język tożsamy z grupą większościową mają zupełnie inną religię niż grupy czerwona i zielona, nie mają jednak świątyń ani innych miejsc, w których mogliby praktykować obrzędy religijne najmniejsza grupa w Antoku mają zupełnie odrębną religię od wszystkich innych mają jednak największe miejsce kultu religijnego w Antoku. Prawa i obowiązki poszczególnych grup mają pierwszeństwo w korzystaniu ze wszystkich materiałów mają pierwszeństwo wyborze kolorów mają nieograniczony dostęp to wszelkiego wyposażenia jakiego potrzebują. nie mogą siadać na krzesłach, nie mogą pierwsi odzywać się do osób z grupy czerwonej dopiero wtedy kiedy tamci się do nich zwrócą nie mają dostępu do materiałów bez specjalnego pozwolenia czerwonych nie może siadać obok siebie więcej niż dwie osoby naraz z tej samej grupy muszą pozdrawiać osoby z grupy czerwonej zawsze, gdy ich spotykają (np. gdy osoba z grupy czerwonej do nich dołącza powinni wstać i powitać ją).