DOKUMENTY KOŚCIOŁA DOTYCZĄCE MASONERII

Transkrypt

1 DOKUMENTY KOŚCIOŁA DOTYCZĄCE MASONERII 22 I 2005 List pasterski Patriarchy Lizbońskiego, kard. José da Cruz Policarpo, na Wielki Post 2005 r., w którym przypomniał o zakazie wstępowania katolików do lóż masońskich w związku z sytuacją w swojej diecezji. List ten stał się tematem publicznej debaty, zakończonej 16 czerwca 2005 r., a zorganizowanej przez Patriarchat, aby wyjaśnić diecezjanom przyczyny zakazu przynależności katolików do wolnomularstwa. 1 VI 1994 Nota Duszpasterska Konferencji Episkopatu Toskanii. O wolnomularstwie wspomina w drugiej części p. 9, zwracając uwagę na łączność niektórych organizacji okultystycznych z masonerią Dwa studia tematu wolnomularstwa przygotowane w latach 1986 i 1994 przez bpa Josefa Stimpfle ( ), przewodniczącego komisji prowadzącej z ramienia Konferencji Biskupów Niemieckich dialog z przedstawicielami Zjednoczonych Wielkich Lóż Niemiec w latach Studium pierwsze powstało w wyniku publikowanych w prasie niemieckiej nieprawdziwych tez o zniesieniu zakazu przynależności katolików do wolnomularstwa. Studium drugie, napisane dwa lata przed śmiercią Autora, powstało na potrzeby dzieła zbiorowego pod red. Massimo Introvigne, wydanego we Włoszech w 1994 r. Przekazuje ono w skróconej i zmienionej formie treść wcześniejszego opracowania. 19 IV 1985 List kard. Bernarda Law, przewodniczącego Krajowej Konferencji Biskupów Katolickich (NCCB), do biskupów USA zawierający sprawozdanie Komitetu ds. Badań i Praktyk Pastoralnych przy NCCB oraz studium prof. Williama Whalena (Uniw. Purdue), przygotowanym na zlecenie Komitetu. Raport Whalena był drugim z trzech załączników do listu. Pierwszy załącznik stanowiło oświadczenie biskupów niemieckich z 1980 r., a trzeci - dokument "Riflessioni". Zostały w tej edycji opuszczone ze względu na fakt ich publikacji gdzie indziej i osobnego przedstawienia tutaj, w SYNTHESIS. Raport Whalena opublikowany został specjalnie dla Komitetu i nie był wcześniej publikowany osobno.

2 23 II 1985 Riflessioni Doktrynalny komentarz do deklaracji Quaesitum est, opublikowany przez kard. Josepha Ratzingera anonimowo w watykańskim tytule prasowym. Obecnie włączony do listy dokumentów dyscyplinarnych Kongregacji Nauki Wiary. 26 XI 1983 Deklaracja Kongregacji Nauki Wiary Quaesitum est podtrzymująca negatywne stanowisko Kościoła wobec wolnomularstwa, wskazująca na stan prawny określony przez nowe prawo powszechne i zastrzegająca prawodawcy (tj. Stolicy Ap.) wyłączność w kwestii wydawania wiążących opinii co do obowiązujących norm. 26 V 1983 Kanon 1374 Kodeksu Prawa Kanonicznego promulgowanego przez Jana Pawła II, w którym zgodnie z p. 9 Ogólnych Zasad odnowy Kodeksu Prawa Kanonicznego (1967), zredukowano kary ekskomuniki latae sententiae z 42 do 7 przypadków najcięższych przestępstw. Kodeks wszedł w życie, po okresie karencji prawa, 27 XI 1983 r X Akta obrad Papieskiej Komisji ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego: 1981 "Piąta kwestia specjalna. Zachowanie kanonu 2335 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, na mocy którego?kto się zapisuje do sekty masońskiej lub stowarzyszeń działających przeciwko Kościołowi podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa, zarezerwowanej Stolicy Apostolskiej?. Opublikowane w: Pontificium Consilium de legum textibus interpretandis, Congregatio Plenaria, diebus octobris 1981 habita, Citt? del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana 1991, 652 s. ISBN II 1981 Deklaracja Kongregacji Nauki Wiary Sacra Congregatio: "O katolikach, którzy zapisują się do stowarzyszeń masońskich", wskazująca na moc obowiązującą ekskomuniki nałożonej przez Klemensa XII i zapisanej w Kodeksie Prawa Kanonicznego z IV 1980 Deklaracja Konferencji Episkopatu Niemiec podsumowująca wnioski

3 wysunięte w trakcie rozmów komisji pod przewodnictwem bpa Josefa Stimpfle z komisją utworzoną przez Zjednoczone Wielkie Loże Niemiec. Odpowiada na pytania strony katolickiej, których sformułowanie było powodem prowadzenia rozmów w latach II 1975 Deklaracja Em data de quatru janeiro Kongregacji Nauki Wiary: "Nie dano żadnej interpretacji dotyczącej norm odnośnie do zapisywania się wiernych do sekt masońskich". 18 VII 1974 List Complures Episcopi Kongregacji Nauki Wiary: "O katolikach, którzy zapisują się do stowarzyszeń masońskich" opublikowany 17 II 1981 w przypisie do deklaracji Sacra Congregatio. IV-V 1973 Odpowiedź Con la lettera Kongregacji Św. Oficjum: "Normy prawa kanonicznego odnośnie do osób przynależących do sekt masońskich pozostają niezmienione". 5 VII 1970 Deklaracja z Lichtenau. Przygotowana w wyniku dwudniowego spotkania nieformalnej, niemieckojęzycznej grupy dialogowej wolnomularskokatolickiej, kontaktującej się w latach z kard. F. Koenigiem. Opublikowana w 1975 r. 26 II 1968 List zarezerwowany Kongregacji Nauki Wiary do Konferencji Episkopatów niektórych krajów, zawierający 12 pytań w kwestii stosunku wolnomularstwa do Kościoła. 20 III 1965 Przemówienie Pawła VI do członków włoskich klubów Rotary International

4 23 V 1958 Przemówienie Piusa XII 13 III 1958 Nota Konferencji Episkopatu Włoch 20 IV 1949 Deklaracja Con pregiato foglio Kongregacji Św. Oficjum: "Potwierdzone są normy Kodeksu Prawa Kanonicznego odnośnie do sekt masońskich i z nimi związanych". 22 VI 1928 Protokół tzw. konferencji akwizgrańskiej. Podsumowywał w 9 punktach wzajemne życzenia i postulaty odnośnie do planowanej na przyszłość dyskusji między przedstawicielami Towarzystwa Jezusowego i tych obediencji wolnomularstwa, które w dyskusji będą chciały uczestniczyć. 25 XII 1925 Konstytucja Apostolska Piusa XI Sacerdotis Iesu Christi w sprawie Jubileuszu roku 1925, wspominająca o katolikach należących do masonerii w punkcie V postanowień o uprawnieniach spowiedników. 27 V 1917 Kanon 2335 Kodeksu Prawa Kanonicznego promulgowanego przez Benedykta XV. Zapis w pierwszej w dziejach powszechnej kodyfikacji prawa kościelnego, znoszącej wszystkie dotychczasowe przepisy prawne, o ile prawodawca (tj. Stolica Ap.) wyraźnie czego innego nie zaznaczał. Zapis utrzymywał ekskomunikę nałożoną przez Klemensa XII. 6 I 1907 Encyklika św. Piusa X Une fois encore o sytuacji Kościoła we Francji w świetle ustawy o rozdziale Kościoła i państwa, wskazująca w p. 8 na zorganizowane działania tamtejszego wolnomularstwa jako nieodłączny element problemu. 11 II 1906 Encyklika św. Piusa X Vehementer nos, adresowana do francuskich

5 hierarchów Kościoła, o francuskim ustawodawstwie dotyczącym rozdziału Kościoła i państwa, wspominająca w p. 16 wolnomularstwo francuskie, jednak bez wymieniania nazwy. 19 III 1902 Encyklika Leona XIII Vigesimo quinto anno odnosząca się we fragmencie do wolnomularstwa. 18 III 1902 Encyklika Leona XIII Annum ingressi odnosząca się do włoskiego wolnomularstwa. 2 XII 1893 Odpowiedź Kongregacji Św. Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji "O pogrzebie kościelnym tych, którzy należą do sekty masońskiej". 8 XII 1892 Encyklika Leona XIII Inimica vis 8 XII 1892 Encyklika Leona XIII Custodi di quella fede 15 X 1890 Encyklika Leona XIII Dall'alto dell'apostolico seggio o wolnomularstwie we Włoszech 20 IV 1890 Allokucja Leona XIII 5 V 1888 Allokucja Leona XIII 22 XII 1887 Encyklika Leona XIII Officio sanctissimo. W niej tylko punkt 12,

6 przypominający o wolnomularstwie i o tym, jakim jest zagrożeniem dla ówczesnego porządku państwowego 10 V 1884 Instrukcja Kongregacji Św. Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji De secta massonum, zawierająca przepisy wykonawcze wydane w związku z zapisami encykliki Humanum genus. 20 IV 1884 Encyklika Leona XIII Humanum genus 12 X 1869 Konstytucja Apostolska Piusa IX Apostolicae Sedis. 25 IX 1865 Allokucja konsystorialna bł. Piusa IX Mutiplices inter. Mylona z encykliką z 1853 r. zaczynającą się od tych samych słów, a poświęconą zachęcie skierowanej do duchowieństwa i pisarzy katolickich we Francji. 13 VII 1865 Dekret Kongregacji Św. Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji Circa occultas sectas. 8 XII 1864 Encyklika bł. Piusa IX Quanta cura. Tu jedynie punkt 5, potępiający lekceważenie okazywane dotychczas wydanym dokumentom odnoszącym się do wolnomularstwa. 17 III 1856 Encyklika bł. Piusa IX Singulari quidem o Kościele w Austrii. Tu jedynie druga część punktu 3, mówiąca o zasadach wolnomularskich, lecz bez wymieniania nazwy, oraz bezpośrednia aluzja w punkcie 8. 9 XI 1846 Encyklika bł. Piusa IX Qui pluribus. Tu tylko punkt 13, przypominający,

7 że prawo ustanowione i przypominane w Konstytucjach Apostolskich dotyczących wolnomularstwa niezmiennie obowiązuje. 5 VIII 1846 Odpowiedź Kongregacji Św. Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji w sprawie wątpliwości, które ze stowarzyszeń zostały potępione w Konstytucjach papieży. 31 VIII 1843 Encyklika Grzegorza XVI Ad gravissimas adresowana do arcybiskupa Malty. Wystosowuje pouczenie i zachętę w związku z wydanymi dotąd dokumentami. 15 VIII 1832 Encyklika Grzegorza XVI Mirari vos. Następne po "Traditi humilitati" Piusa VIII spojrzenie na współczesność i postępujące zmiany obyczajowe, społeczne i polityczne. Papież w punkcie 5 czyni wyraźną aluzję do związków wolnomularskich. 24 V 1829 Encyklika Piusa VIII Traditi humilitati. Pierwsza próba analizy współczesności i przyczyn głębokich zmian społecznych, politycznych i obyczajowych. W niej tylko punkty 6 i 7, nie podające nazwy wolnomularstwa, lecz o wpływie ówczesnych organizacji masońskich mówiące. Tu słynna metafora wyjęta z pism Leona Wielkiego: "[dla nich] religia diabłem", przekręcana często w propagandzie antymasońskiej na stwierdzenie "ich bogiem - szatan". 13 III 1825 Konstytucja Apostolska Leona XII Quo graviora mala przypominająca [= 1826] rozstrzygnięcia poprzedników i przytaczająca in extenso wszystkie trzy poprzednie dokumenty. Identyfikować tę Konstytucję należy raczej przez jej pierwsze trzy słowa, aby odróżnić ją w ten sposób od encykliki Grzegorza XVI Quo graviora z 1833 r., poświęconej zupełnie innym zagadnieniom. DATACJA: Konstytucję tę kancelaria datowała wg "Lat Wcielenia Pańskiego", w której to rachubie nowy rok rozpoczynał się 25 marca, określając też dzień wg zasad rzymskich ("3 dnia [po] idach marcowych"). Wg obecnego standardu rachuby lat, z Nowym Rokiem

8 przypadającym na 1 stycznia, był to rok IX 1821 Konstytucja Apostolska Piusa VII Ecclesiam a Jesu Christo potępiająca paramasońskich karbonariuszy, wydana w związku z ich przekonaniem, że nie dotyczą ich dokumenty przeciwko wolnomularzom. 18 III 1751 Konstytucja Apostolska Benedykta XIV Providas potwierdzająca potępienie oraz sankcję nałożoną przez poprzednika i cytująca in extenso [= 1752] dokument pp. Klemensa XII. DATACJA: Konstytucję tę kancelaria datowała wg "Lat Wcielenia Pańskiego", w której to rachubie nowy rok rozpoczynał się 25 marca, określając też dzień wg zasad rzymskich ("15 dzień [do] kalend kwietniowych"). Wg obecnego standardu rachuby lat, z Nowym Rokiem przypadającym na 1 stycznia, był to rok IV 1738 Konstytucja Apostolska Klemensa XII In eminenti na zawsze rozstrzygająca kwestię przystępowania katolików do lóż masońskich oraz ustanawiająca sankcję za złamanie zakazu w zgodzie z aktualną praktyką stosowania cenzur (tj. kar) kościelnych. Tekst katalogu źródeł w opracowaniu M.B. Stępnia, publikowanego od 2004 r. Źródło: