Szkoła Rolnicza w Weryni jako ośrodek dydaktycznowychowawczy,

Transkrypt

1 Werynia, 2006 r. Szkoła Rolnicza w Weryni jako ośrodek dydaktycznowychowawczy, opiekuńczy i kształcenia Eugeniusz Pikus Powstanie szkoły i jej rozwój Zespół Szkół Rolniczych w Weryni zlokalizowany został w odległości ok. 0,5 km od granicy administracyjnej Miasta i Gminy Kolbuszowa, w kierunku wschodnim. Gmina Kolbuszowa położona jest niemal w centrum Kotliny Sandomierskiej, w północnej części województwa rzeszowskiego. Dekretem Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych nr /45 z 3 listopada 1945 r. z reformy rolnej majątku w Weryni przydzielono 65 ha ziemi, jako bazę pod przyszłą szkołę rolniczą. Inicjatorami powołania szkoły byli: pochodzący z Weryni starosta kolbuszowski Michał Mytych, oraz zastępca przewodniczącego Powiatowej Rady Narodowej dr Kazimierz Skowroński. W siedzibie Rządu Tymczasowego w Lublinie uzyskano zgodę na otwarcie w powiecie kolbuszowskim Powiatowej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Weryni, oraz Gminnych Szkół Rolniczych w Sokołowie, Dzikowcu i Niwiskach. Jednak zmiana na stanowisku starosty kolbuszowskiego zahamowała dotychczasowe starania w tym względzie. Dopiero w dniu 13 marca 1946 r. Ośrodek Rolniczy Werynia, wraz z parkiem i pałacem hrabiego Tyszkiewicza, przejął Powiatowy Inspektor Oświaty Rolniczej, Janina Burghardt. 1 września 1946 r. decyzją Prezydium WRN w Rzeszowie powołano Państwowe Gimnazjum Gospodarstwa Wiejskiego w Weryni, powierzając jego kierownictwo inż. Kamilowi Kędzierskiemu. Początki były trudne: budynki zniszczone, brak podstawowego wyposażenia, żadnych pomocy naukowych. Pierwszy nabór młodzieży (z różnych roczników) przeprowadzono w okresie jesiennym, zaś rozpoczęcie zajęć szkolnych nastąpiło w dniu 3listopada 1946 r. dla 31 nowo przyjętych uczniów. Tak powstało Państwowe Gimnazjum Gospodarstwa Wiejskiego w Weryni o 3-letnim okresie nauczania. Pierwszymi pracownikami w tej szkole byli: dyrektor inż. Kamil Kędzierski, nauczyciele - Aleksandra Zielińska, Zofia Wepsięć, Irena Żeglin, instruktor-ogrodnik Franciszek Śnieżek, oraz pełniąca funkcję sekretarki i intendentki, Wanda Żywiec. Z dniem l listopada 1947 r. dyrektorem szkoły został inż. Marian Turek, zaś grono nauczycielskie powiększyło się o dwie osoby: inż. Franciszka Wesolińskiego,

2 b. dyrektora Liceum Gospodarstwa Wiejskiego w Dzikowie, oraz Stanisławę Szostak. Od nowego roku szkolnego 1948/49 dotychczasowa nazwa szkoły została zmieniona na Państwowe Liceum Rolnicze l-go stopnia, również o 3-letnim cyklu nauczania. Zaś rok później powstało 4-letnie Państwowe Liceum Rolnicze, realizujące program pełnej szkoły średniej. Tak, więc, że świadectwami ukończenia, ale bez egzaminu dojrzałości opuścili szkołę tylko dwa roczniki, kończące edukację w latach 1949 i 1950 r. Podbudowę programową jednolitego liceum stanowiła siedmioletnia szkoła podstawowa. Liceum Rolnicze, po zmianie w 1951 r., nazwy na Technikum oraz zmianach czasu trwania i terminu odbywania praktyk zawodowych przetrwało w niezmienionej postaci do roku szkolnego 1957/58, kiedy to przedłużono cykl nauczania do lat pięciu, zachowując dotychczasowe formy organizacyjne. Przedłużenie czasu nauczania w technikach rolniczych podyktowane było troską o podniesienie poziomu przygotowania absolwentów do pracy zawodowej i kontynuowania studiów wyższych. Od lutego 1952 r. do sierpnia 1958 r., dyrektorem Liceum, a następnie Technikum Rolniczego, był mgr inż. Władysław Słowik. Następnie, od września 1958 r. do sierpnia 1970 r., obowiązki dyrektora Technikum Rolniczego pełnił inż. Edward Kwolek. We wrześniu 1970 r. stanowisko dyrektora objął mgr inż. Jozef Rusin, pełniąc tę funkcję przez 11 lat. Decyzją WRN w Rzeszowie w 1962 r. otwarto Wydział Korespondencyjny Technikum Rolniczego. Z dniem 1 września l9'7ż r., na mocy decyzji władz oświatowych, została przeniesiona z Kolbuszowej do Weryni Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza. Na bazie zasadniczych szkół rolniczych zorganizowano w 1973 r. 3 letnie Technikum Rolnicze. O dalszym rozwoju szkoły świadczy otwarcie w roku szkolnym Zasadniczej Szkoły Mechanizacji Rolnictwa, a 1 września 1975 r. - Zasadniczej Szkoły Rolniczej. 1 stycznia 1976 r. decyzją Wojewody Rzeszowskiego utworzono Zespół Szkół Rolniczych w Weryni, w skład, którego, prócz szkół macierzystych, weszły szkoły rolnicze z następujących miejscowości: Bukowiec, Kolbuszowa Górna, Lipnica, Nienadówka, Górno, Raniżów, Kamień i Trzeboś. Wtedy też rozpoczęło działalność Policealne Studium Zawodowe o specjalności: hodowla zwierząt oraz 5 letnie Technikum Hodowlane, a od 1 września 1978 r. Zasadnicza Szkoła Hodowlana i Zaoczne Średnie Studium Rolnicze. W dniu 1 września l981 r. w skład Zespołu Szkół Rolniczych w Weryni wchodziły następujące jednostki kształcenia rolniczego: - Technikum Hodowlane 5 - letnie, - Technikum Rolnicze 3 letnie - Policealne Studium Rolnicze, - Zasadnicza Szkoła Rolnicza, - Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza,

3 - Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa, - Zasadnicza Szkoła Hodowlana, - Zaoczne Technikum Rolnicze 3-Ietnie, - Zaoczne Średnie Studium Rolnicze. W skład ZSR weszły także szkoły zorganizowane w innych miejscowościach - Liceum Rolnicze w Sokołowie Młp., - Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Kamieniu, - Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Sokołowie Młp. W pierwszym dziesięcioleciu istnienia szkoły nauka odbywała się w pałacu, przeznaczonym na ten cel po parcelacji dóbr Tyszkiewiczów. W jego pomieszczeniach mieścił się również internat dla młodzieży oraz stołówka z zapleczem magazynowym. Rozwój szkoły w tym okresie był determinowany ilością odpowiednich pomieszczeń lekcyjnych i internatowych. Z tego też powodu nabór młodzieży do równoległych oddziałów był wykluczony, a liczba absolwentów ze świadectwami dojrzałości nie przekraczała 30 osób rocznie. Jesienią 1961 r. przystąpiono do budowy nowego budynku szkolnego, który oddany został do użytku 16 listopada 1963 r. Rok szkolny 1964/65 rozpoczęto już w nowym gmachu szkolnym, zaś pomieszczenia pałacu przeznaczono na internat. Oddanie do użytku nowego budynku umożliwiło zwiększenie naboru do szkoły stacjonarnej i zaocznej. W 1971 r. młodzież otrzymała nowy internat (dla 240 wychowanków) wraz ze świetlicą i stołówką. W związku z powołaniem nowych jednostek szkolnych wystąpiła konieczność nadbudowy nowego budynku szkolnego (wyrównanie drugiego piętra). Prace budowlane trwały w okresie nauki szkolnej. W dniu 12 października 1974 r., z okazji 30-1ecia PRL, szkoła otrzymała sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski. Wówczas też nadano jej imię Komisji Edukacji Narodowej. W dowód uznania za dotychczasowe osiągnięcia, we wrześniu 1975 r. w Państwowym Technikum Rolniczym w Weryni, odbyła się wojewódzka inauguracja roku szkolnego. W następnych latach kontynuowano prace na rzecz rozbudowy szkolnego ośrodka, urządzono boiska sportowe. stadion, zbudowano basen kąpielowy. Od grudnia 1981 r. do sierpnia 1992 r. obowiązki dyrektora Zespołu Szkół Rolniczych pełnił mgr inż. Stefan Białek. W roku szkolnym l990/91 utworzone zostało Liceum Zawodowe o specjalności - wiejskie gospodarstwo domowe. W 1992 r. Rada Pedagogiczna na stanowisko dyrektora szkoły desygnowała mgr inż. Tadeusza Kubisia, który następnie w drodze konkursu otrzymał nominację na tę funkcję do 1997 r. W Technikum Rolniczym wprowadzono program wdrożeniowy z możliwością wyboru specjalizacji.

4 W roku szkolnym 1995/96, w miejsce Zasadniczej Szkoły Zawodowej o specjalności rolnik-mechanizator, utworzono Szkołę Zawodową kształcącą w zawodzie mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych. W latach zatrudnieni byli: Zastępcy dyrektora: l. Aleksandra Zielińska 2. Stefan Romański 3. Władysław Słowik 4. Stanisław Morawski 5. Edward Kwolek 6. Stefan Culak 7. Roman Rząsa 8. Stefan Białek 9. Stanisław Magda l0. Henryk Wolak l l. Wojciech Wilk 2. Stanisław Grabiec l3. Władysław Kwiecień 14. Tadeusz Kubiś 15. Barbara Oślizło Kierownicy działów: I Dział produkcji roślinnej: l. Jan Basza 2. Edward Kwolek 3. Stefan Culak 4. Józef Rusin II. Dział produkcji zwierzęcej: l. Józef Górka III. Dział mechanizacji rolnictwa 1. Karol Mokrzycki 2. Roman Rząsa Kierownicy kształcenia praktycznego: l. Eugeniusz Pikus 2. Tadeusz Kubiś

5 3. Stanisław Olszówka 4. Bolesław Krzysztofiński Administracja szkoły: l. Wand a Żywiec 2. Anna Surowiec 3. Janina Słowik 4. Tadeusz Dec 5. Jan Zieliński 7. Zofia Drapała 8. Maria Mazur 9. Dorota Ofiara 10. Krystyna Filipek 11. Krystyna Zielińska 6. Krystyna Kwolek I Kierownicy administracyjni: 1. Henryk Krogulec 2. Czesław Mytych 3. Stanisław Kubiś II Księgowość szkoły: 1. Janina Pajdo 5. Anna Gola 2. Zofia Gil 6. Zofia Stój 3. Teresa Kardyś 7. Halina Reguła 4. Maria Plis 8. Agata Książek III Magazynierzy i intendenci: l. Janina Słowik 7. Zofia Śnieżek 2. Janina Wilk 8. Barbara Pyra 3. Zofia Jachyra 9. Maria Koniarz 4. Bronisław Rząsa l0. Danuta Bońdos

6 5. Teresa Sudoł 11. Helena Kuśnierz 6. Helena Berkowicz IV Sprzątaczki: l. Wiktoria Jagodzińska 2. Maria Wrońska 3. Julia Wachnicka 4. Zofia Opalińska 5. Zofia Starzec 6. Józefa Bajor 7. Maria Maciąg 8. Zofia Czachor 9. Krystyna Starzec 10. Danuta Bońdos V Praczki: l. Maria Skrzeszewska 2. Zofia Broda 3. Maria Gaweł VI Kuchnia: 1. Wiktoria Jagodzińska 13. Zofia Kłoda 2. Helena Szymczyk 3. Zofia Maciąg 4. Maria Starzec 5. Zofia Mazur 6. Zofia Bełza '7. Weronika Micek 8. Hanna Bieleń 9. Władysława Krajewska 10, Weronika Koba 14. Anna Bieleń 15. Halina Śmieszek 16. Krystyna Draus 17. Stanisława Wiącek 18. Emilia Jaskot 19. Zofia Legierska 20. Jolanta Bajor 21. Bronisława Byczek l l. Czesława Opalińska 12. Irena Gola

7 VII Woźni: l. Józef Mazur 2. Bronisław Kiwak 3. Stanisław Pytlak 4. Adam Bajor VIII Kierowcy: l. Julian Gil 2. Janusz Urbanik 3. Lesław Skoczek 4. Janusz Książek IX Pracownicy fizyczni szkoły: l. Franciszek Pyra 2. Antoni Mazur 3. Stanisław Kosiorowski 4. Michał Skowron 5, Władysław Skiba 6. Tadeusz Wiącek 7. Stanisław Jamróz 8. Stanisław Rząsa l0. Władysław Kardyś l l. Władysław Szarek 12. Feliks Kubiś l3. Jan Mazan 14. Kazimierz Starzec l5. Jan Fedyryszyn l6. Danuta Gancarczyk l7. Stefan Kasprzak 9. Jan Kardyś