W numerze: - Dzień Flagi, - Konstytucja 3 maja, - Dzień Matki, - Dzień Dziecka, - Zakończenie roku szkolnego, - Wakacje

Transkrypt

1 Nr 12 maj/czerwiec 2017 Pismo młodzieży Gimnazjum Integracyjnego im. Króla Kazimierza Wielkiego w Osieku Jasielskim W numerze: - Dzień Flagi, - Konstytucja 3 maja, - Dzień Matki, - Dzień Dziecka, - Zakończenie roku szkolnego, - Wakacje 1

2 Dzień Flagi Rzeczypospolitej to święto państwowe obchodzone 2 maja. Jest to święto stosunkowo młode, bo obchodzone w Polsce dopiero od 2004 r., na mocy ustawy Sejmu RP z dnia 20 lutego 2004 roku. Obecny kształt oraz barwy flagi państwowej Rzeczypospolitej Polskiej określa ustawa z dnia 31 stycznia 1980 roku. Są to dwa równe prostokąty o biało-czerwonych barwach, które odwzorowują kolory godła polskiego, obowiązującego od XIII wieku, kiedy to panująca dynastia Piastów, wizerunek orła białego uznała za oficjalny symbol państwa. Znak w herbie lub godle jest ważniejszą jego częścią, dlatego biały jest na górze, czerwony na dole. Od średniowiecza wygląd flagi znacznie się zmienił, jednak biało-czerwone barwy pozostały. Początkowo polską barwą był karmazyn symbol bogactwa i dostojeństwa uzyskiwany z wyjątkowo drogiej koszenili (barwnika robionego z larw czerwca). W związku z tym na chorągiew w barwach Królestwa, mogła sobie pozwolić jedynie zamożna szlachta. Kiedy używanie chorągwi i sztandarów stawało się coraz bardziej popularne w czasie wojen i bitew, barwa ta naturalnie przeszła w tańszy czerwony odcień. Pierwsze chorągwie i sztandary Polski były koloru czerwonego z wyszytym białym orłem. Rzeczpospolita Obojga Narodów posiadała sztandar z trzech pasów na górze i na dole pas czerwony, a w środku biały. Często umieszczano na nim Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów - czterodzielną czerwoną tarczę herbową, na której przemiennie znajduje się Biały Orzeł i biała Litewska Pogoń. W XVIII wieku, kiedy zaczęła kształtować się idea państwa narodowego, flaga jako symbol państwa i narodu, stała się ważnym elementem poczucia tożsamości narodowej. Jako symbol narodu zaczęła występować po rewolucji francuskiej oraz amerykańskiej wojnie o niepodległość. Pierwsza regulacja prawna dotycząca flagi została przyjęta 7 lutego 1831 roku w uchwale Sejmu Królestwa Polskiego. Był to kompromis między barwą białą nadaną przez Augusta II Mocnego, a trójbarwną biało czerwono szafirową proponowaną przez Towarzystwo Patriotyczne. Wybrane zostały kolory herbu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, czyli biały z czerwonym. 1 sierpnia 1919 roku, po odzyskaniu niepodległości Sejm Ustawodawczy przyjął, że kolorami flagi będzie biało-czerwony, ale ustalił także, że będą to dwa podłużne równoległe pasy na górze biały, a na dole czerwony. Nie ustalono jednak odcienia czerwieni. W 1921 roku Ministerstwo Spraw Wojskowych wydało broszurę w której czerwień była karmazynowa. Sześć lat później Prezydent Rzeczypospolitej wydał rozporządzenie, w którym karmazyn został zmieniony na cynober. Po wojnie w roku 1955 władze Polskiej Rzeczpospolitej 2

3 Ludowej przyjęły Dekret, w którym flaga państwowa ma kolor biały i czerwony, z czego biały znajduje się na górze, a czerwony na dole, gdzie czerwony jest odcieniem cynobru. Obowiązywał do roku 1980, w którym Sejm przyjął ustawę określającą wygląd flagi znowu zmieniono odcień czerwieni, tym razem dokładnie opisany w przestrzeni CIELUV (model przestrzeni barw, którego zadaniem jest zlinearyzowanie percepcji różnic w widzeniu kolorów przez oko ludzkie). Ustawa określiła także sposób umiejscowienia flagi w układzie pionowym (kolor biały umieszcza się zawsze po lewej stronie). W Polsce istnieje także inny wariant flagi państwowej białoczerwone pasy z godłem Polski umiejscowionym na białym pasie. Tej flagi jednak mogą używać wyłącznie placówki dyplomatyczne poza granicami naszego kraju, lotniska cywilne, kapitanaty i bosmanaty w portach oraz jednostki pływające jako banderę RP, ponieważ flagą biało-czerwoną oznacza się na wodzie jednostki pilotujące. W 2004 roku ustanowiono 2 maja Dniem Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Wybór akurat tego dnia wydaje się dość naturalny. Po pierwsze symbolika w PRL 2 maja był dniem, kiedy władze zmuszały Naród do zdejmowania flag po Święcie Pracy, tak aby nie zostały na Święto Konstytucji 3 Maja nieuznawane przez nie. Po drugie tego dnia obchodzone jest święto Polonii i Polaków poza granicami kraju. 3

4 ościennych (Rosji, Prus czy Austrii), sprzeciwiało się powołaniu ustawy zasadniczej. Okazja nadarzyła się 3 Maja 1791 roku, wówczas wielu przeciwników konstytucji nie powróciło jeszcze z Wielkanocnego urlopu. Po siedmiogodzinnych obradach Sejm zatwierdził konstytucję, a król Stanisław August Poniatowski ją podpisał. Twórcy Konstytucji 3 Maja określili ją jako ostatnią wolę i testament gasnącej Ojczyzny. Konstytucja ogłosiła: zniesienie "liberum veto", zniesienie wolnej elekcji, ustanowienie monarchii dziedzicznej, wprowadzenie trójpodziału władzy (ustawodawcza, wnioskodawcza, sądownicza), powiększenie armii do 100 tys. żołnierzy (realizajca 57 tys.), wzięcie chłopów pod opiekę państwa, Polska jest krajem katolickim, ale tolerancyjny wobec innych wyznań, prawa o miastach (samorząd w miastach, udział 24 przedstawicieli w sejmie z głosem doradczym, nietykalność osobista mieszczan, piastowanie niższych urzędów, możność nabywania dóbr ziemskich). Konstytucja 3 maja była najwybitniejszym dziełem polskiego oświecenia. Uchwalenie Konstytucji w 1791r. otworzyła w Polsce okres monarchii konstytucyjnej. Konstytucja 3 Maja uchwalona została 3 maja 1791 roku. Konstytucja 3 Maja regulowała prawo, wprowadzając ład do zanarchizowanych rządów magnaterii. Autorami Konstytucji 3 Maja byli Król Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki i Hugo Kołłątaj. Nie obeszło się bez przeszkód podczas obrad w trakcie których uchwalono Konstytucję. W czasie obrad Sejmu Czteroletniego wielu posłów, pracujących na zlecenie państw 4

5 rozpowszechnił się na niemal wszystkie stany, zaś w 1914 roku Kongres Stanów Zjednoczonych uznał przypadający na drugą niedzielę maja Dzień Matki za święto narodowe. W Polsce święto to przypada na 26 maja. W tym dniu matki są zwykle obdarowywane laurkami, kwiatami oraz różnego rodzaju prezentami przez własne dzieci, rzadziej inne osoby. Święto to ma na celu okazanie matkom szacunku, miłości i podziękowania za trud włożony w wychowanie. Początki święta sięgają czasów starożytnych Greków i Rzymian. Kultem otaczano wtedy matki-boginie, symbole płodności i urodzaju. W późniejszych czasach cesarstwo rzymskie przyjęło chrześcijaństwo i tym samym zabroniono wyznawania innych bogów. Zwyczaj ten powrócił w siedemnastowiecznej Anglii pod nazwą niedziela u matki. Początkowo co roku w czwartą niedzielę postu odprawiano modły w najbliższej katedrze. W zwykłe niedziele odbywały się one w pobliskich kościołach. Dzień, w którym obchodzono to święto, był wolny od pracy. Do tradycji należało składanie matce podarunków, głównie kwiatów i słodyczy, w zamian za otrzymane błogosławieństwo. Zwyczaj przetrwał do XIX wieku. Ponownie zaczęto go obchodzić po zakończeniu II wojny światowej. Inaczej historia tego święta przedstawia się w Stanach Zjednoczonych. W 1858 roku amerykańska nauczycielka Ann Maria Reeves Jarvis ogłosiła Dni Matczynej Pracy, zaś od 1872 roku Dzień Matek dla Pokoju promowała Julia Ward Howe. Annie Marie Jarvis, córce Ann Jarvis, w 1905 roku udało się ustanowić Dzień Matki. Z czasem zwyczaj ten Dzień Matki jest raz w roku, Szczęśliwy i pełen uroku. W tym dniu pragnę złożyć Ci życzenia: Zdrowia szczęścia i powodzenia. Za to, że zawsze jesteś przy mym boku Za to, że wskazujesz drogę mi w mroku Za to, że dni moje tęczą malujesz dziś Mamo z głębi serca Ci dziękuję. 5

6 Podobno korzenie Dnia Dziecka sięgają 1954 roku, kiedy to Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych postanowiło o konieczności stworzenia święta, by upowszechnić cele i ideały dotyczące praw dziecka. Inne źródła z kolei datują Dzień Dziecka na rok 1952, a inicjatywę ustanawiającą to święto przypisuje się działającej na rzecz zapewnienia dzieciom bezpieczeństwa na świecie organizacji The International Union for Protection of Childhood. Jedno jest pewne ustanowienie Międzynarodowego Dnia Dziecka było rzeczą konieczną, a jego obchody co roku kojarzone są z czasem szczęścia i zabawy, nie tylko wśród najmłodszych. W Polsce i innych krajach byłego bloku socjalistycznego święto to obchodzone jest właśnie 1 czerwca. W Francji i Włoszech z kolei Międzynarodowy Dzień Dziecka przypada na datę 6 stycznia, czyli Święto Trzech Króli. Obchody Dnia Dziecka bardzo ciekawie wyglądają w Japonii. Podobno według tamtejszej tradycji uroczystość ta wywodzi się ze święta chłopców zwanego Tango-no Sekku, które świętuje się 5 maja. W gestii rodziców tego dnia leży przygotowanie latawców w kształcie karpia z papieru, które wywiesza się na masztach przed domem. Jak na Japonię przystało, karp uznawany jest za synonim siły, odwagi i determinacji. By dziewczynki nie czuły się pominięte, w Japonii świętowany jest także ich dzień, który datuje się na 3 marca. Festiwal Lalek lub Festiwal Dziewcząt, jak nazywa się to święto, związany jest z modlitwami za zdrowie i szczęście dziewczynek, a do zwyczajów, jakie wiążą się z tą datą, należy układanie papierowych lalek przyodzianych w tradycyjne, japońskie stroje. Obchody Dnia Dziecka na świecie mogą być bezpośrednio związane z świętem narodowym danego kraju, czego najlepszym przykładem jest Turcja, gdzie przypadający na 23 kwietnia Dzień Dziecka jest jednocześnie Świętem Niepodległości. 23 kwietnia w Turcji, podobnie jak 1 czerwca w Polsce, dzieci zasiadają w parlamencie. Nie ulega wątpliwości, że Dzień Dziecka, który obchodzimy w Polsce, jest niezwykle ważnym świętem. To dzieci jako istoty kruche i potrzebujące opieki, najłatwiej jest skrzywdzić, a zgodnie z tym, co mówił Jan Paweł II: Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta. 6

7 Zakończenie roku szkolnego 2016/2017 odbędzie się 23 czerwca. Żegnając się życzymy Dyrekcji szkoły, gronu pedogogicznemu,koleżankom i kolegom dobrego wypoczynku oraz bogatych przeżyć w okresie wakacji składa redakcja gazetki :) Lato, lato, lato czeka Razem z latem czeka rzeka Razem z rzeką czeka las A tam ciągle nie ma nas Lato, lato, nie płacz czasem Czekaj z rzeką, czekaj z lasem W lesie schowaj dla nas chłodny cień Przyjedziemy lada dzień Lato, lato, mieszka w drzewach Lato, lato, w ptakach śpiewa Słońcu każe odkryć twarz Lato, lato, jak się masz? Lato, lato, dam ci różę Lato, lato, zostań dłużej Zamiast się po krajach włóczyć stu Lato, lato, zostań tu 7

8 8