TIPPLERY ANGIELSKIE LOTNE POCHODZENIE

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "TIPPLERY ANGIELSKIE LOTNE POCHODZENIE"

Dawid Zawadzki
6 lat temu
Przeglądów:

1 TIPPLERY ANGIELSKIE LOTNE POCHODZENIE Gołębie te wyhodowano w Anglii z miejscowych ras wysokolotnych oraz przywiezionych z irańskoindyjskiego obszaru kulturowego. Rasa ta istnieje ponad 200 lat, a pierwsze zawody w lotach przeprowadzono w Anglii już w drugiej połowie XIX w. Lotowanie tipplerów przerodziło się z czasem w ulubione zajęcie wielu Anglików. Szczególną popularnością cieszył się ten sport wśród ludności z biednych, robotniczych przedmieść. W wyniku ciągłego doskonalenia zdolności sportowych tych gołębi i dolewu krwi innych ras uzyskiwano coraz lepsze wyniki. Przekroczenie granicy 16tu godzin lotu w konkursie miało miejsce w 1900 r., 20tu godz. już w 1959 r., aby w 1995 r. osiągnąć w Irlandii dotychczas nie pobity rekord świata 22 godz. i 5 min. Powstało kilka wiodących linii hodowlanych, które różnią się wyglądem gołębi oraz wysokością i stylem lotu. Znane są tipplery sheffieldzkie, manchesterskie, macclesfieldzkie, birminghamskie i inne, które obecnie w czystej linii rzadko występują. Tipplery latają w niewielkim stadzie (w konkursie najczęściej 3 lub 5 szt.) i w zależności od typu na bardzo dużych wysokościach i w zakryciu, ale też na średnim i niskim pułapie, oddalając się od gołębnika do kilku kilometrów i znikając z pola widzenia (w konkursie dopuszczalne do 1 godz.). Stado powinno lądować jednocześnie i w komplecie w miejscu ich startu. 1 / 20

2 W Europie i na świecie istnieje wiele klubów np. DFU, NTU, NTA, NVC, KCHT, które przeprowadzają oficjalne konkursy na podstawie ujednoliconych standardów. Najważniejszy konkurs dla całej Europy jest w czerwcu, tzw. LONG DAY FLY. Wtedy to gołębie mogą osiągać najlepsze rezultaty w lotach dziennych, gdyż dni są najdłuższe. Wyniki oficjalnych konkursów są publikowane na stronach klubowych, a rekordy widnieją na światowych listach rankingowych (patrz tabela) Stare gołębie Młode gołębie Australia 9.16 Abdul Hai, Kingswood (2010) Aidan McIlhatton, Brisbaine (2005) Austria 2 / 20

3 19.14 Dragan Sreckovic (2010) Dario Klacar, Graffenwörth (2006) Brazylia 5.36 Brill, Florianopolis (1965) 4.50 Brill, Florianopolis (1964) Bułgaria / 20

4 Ahmed, Haskovo (2005) Ahmed, Haskovo (2006) Kanada Oskar Zovich, Toronto (2005) Nino Bugeja, Richmond Hill (2005) Chorwacja Viktor Higi, Osijek (2005) 4 / 20

5 17.55 Kovacevic, Nasice (2003) Czechy Sabidin Tafallari, Dolní Dvořiště (2010) Miroslav Načeradský, Praha (2001) Dania Iftikar, Kokkedal (2006) 5 / 20

6 Anglia Anslow, Tipton (1994) Plester, Birmingham (1990) Francja Vulic, Stains (2001) Vulic, Stains (2001) 6 / 20

7 Niemcy Imer Saipi, Horstmar (2005) Kocholl, Mudau (2004) Holandia Van der Werf, Oosterbierum (2005) Van der Werf, Oosterbierum (2002) Węgry 7 / 20

8 16.21 Zoltan Dubecz (2008 stado 20 szt.) Vamos, Balf (2003) Indie Krishnamoorthy, Kuniyamuthur/Kovai (2005) Izrael / 20

9 David Strossmayer, Tel Aviv (2006) Kosowo Fatos Islami (2009) Shinik, Prizren (2006) Litwa 9 / 20

10 14.01 Stakela, Penevezys (2007) Nepal Gopal Singh, Katmandu (2001) Irlandia Harry Shannon, Lisburn (1995) / 20

11 Harry Shannon, Lisburn (1993) Polska Jozef Wasowicz, Sosnievec (2008) Jozef Wasowicz, Sosnievec (2007) Rumunia Tyioran, Cluj (1989) Tyioran, Cluj (1989) 11 / 20

12 Rosja Gulyaev, Klimovsk (2005) Szkocja Byrne, Abronhill (1981) Byrne, Abronhill (1989) Serbia 12 / 20

13 20.30 Macai, Horgos (2004) Ilič, Kikinda (2005) Słowacja Veleba, Trebišov (2002) Janík, Bratislava (1992) Szwajcaria / 20

14 Dr. KrnjaAman, Aarau (1980) Dr. KrnjaAman, Aarau (1987) USA Michael Beat, Downey, California (1992) Bob Adams, Bohemia, N.Y. (2003) Walia Frohwein & Dower, Morriston (2001) 14 / 20

15 18.12 Dower, Morriston (1997) JAK WYGLĄDA TIPPLER Lotny tippler nie posiada w Europie wzorca. Nie jest bowiem przeznaczony do oceniania na wystawach. Najbardziej u tego gołębia liczy się zdolność do długiego i jak najwyższego lotu. Istnieje dość duże zróżnicowanie pod względem cech morfologicznych i ubarwienia. Są gołębie z budową mocniejszą lub drobniejszą, na krótszych lub dłuższych nogach, z głową zaokrągloną lub bardziej płaską, oko najczęściej perłowe, ale też ciemne lub czerwone. Występuje we wszystkich barwach i kolorach. Orientacyjne wymiary to: długość całk. 32,534,5 cm, długość dzioba 1718 mm, rozpiętość skrzydeł 6164,5 cm, obwód tułowia 2426 cm, długość ogona 1212,5 cm, waga ciała g. Jako dobry lotnik tippler powinien cechować się dobrą kondycją, lekkim i dobrze umięśnionym ciałem, doskonałym upierzeniem z szerokimi, sprężystymi lotkami, wąskim i sprężystym ogonem. Grzebień mostka powinien być długi i nie wystający, kości miednicy dobrze rozwinięte i silne, pierś szeroka, grzbiet szeroki w barkach, zwężający się przed ogonem. Należy zwrócić uwagę, że angielski tippler lotny( Flying Tippler) jest nieraz w fachowych czasopismach i książkach mylony z wyhodowanymi przed laty i prezentowanymi na wystawach w Europie odmianami tej rasy, a mianowicie z lotnymi wystawowymi ( Exhibition Flying Tippler),ozdobnymi ( Show Tippler ) oraz ozdobnymi niemieckimi ( German Show Tippler ), u których kosztem lotności postawiono na różnorodność ubarwienia i wyhodowano gołębie o trochę innym pokroju. 15 / 20

16 HODOWLA Do rozpoczęcia hodowli potrzebne są przynajmniej 3 gołębniki: rozpłodowy, lotowy gołębi młodych i lotowy gołębi starych. Pomieszczenia nie powinny być za duże, gdyż tippler nie wszczyna bójek, jest zgodny w stadzie, a ewentualny nadmiar energii wyładowuje w długotrwałym locie podczas treningów. Oczywiście gołębniki muszą być dobrze wyposażone, suche i przewiewne. Rozpłodowy, z którego gołębie nie są wypuszczane powinien dodatkowo posiadać obszerną wolierę. Do rozpłodu wystarczy na początek kilka par gołębi, ale dobrego pochodzenia. Ponieważ tipplery są rasą mało kłopotliwą, witalną i doskonale wychowującą swoje młode nie powinno być problemu z materiałem do treningu. Młódki w wieku ok. 4 tygodni są przenoszone do gołębnika lotowego młodych i przez około dwa tygodnie zaznajamiają się pod koszem z okolicą. Karmione są do syta różnorodną karmą w obecności droppera,najczęściej białego pawika używanego później w treningach jako wabia. TRENING Chcąc osiągać dobre wyniki trzeba treningowi poświęcić sporo czasu, wykazać się cierpliwością i samozaparciem. Ale to nie wystarcza. Potrzebna jest także duża wiedza i talent hodowcy, bowiem od tego w dużej mierze zależą wyniki lotowe gołębi. Sukcesy są możliwe pod warunkiem prowadzenia regularnych treningów, właściwego doboru stada lotowego i ostrej selekcji, a także odpowiedniego żywienia. Oczywiście nie zapominamy, że podstawą jest dobry materiał hodowlany. Trening tipplerów jest tematem bardzo obszernym. W wielkim skrócie przedstawia się następująco. Młode gołębie po zapoznaniu ich z okolicą i dropperem, pojedynczo i ostrożnie są wypuszczane. Nie pozwala im się od razu wzbijać wyżej, gdyż są bardzo lotne i mogą przepaść. W celu kontrolowania ich zachowania młode tipplerki i dropper przez dwa dni są głodzone. Podczas oblatywania podkarmiamy je drobnymi nasionami w obecności wabia, do czego gołębie zostały wcześniej przyzwyczajone. Oblatane młódki zaczynają latać w grupkach i coraz dłużej. Karmimy je bardzo rygorystycznie, na początku samym jęczmieniem, 16 / 20

17 zwiększając stopniowo ilość karmy do max. 25 gram dziennie. Karmę podajemy wieczorem, a wodę wstawiamy 1 godz. po jedzeniu i później zabieramy. Długość lotu podczas treningu kontrolujemy ilością i jakością karmy i wypuszczaniem droppera. Trzeba pilnować, żeby stado nie usiadło bez obecności wabia na dachu. Treningi przeprowadzamy co 23 dni, w zasadzie nie dłużej niż 68 godz. Szczegóły treningu i karmienia powinno się zgłębić w literaturze fachowej. KONKURSY Przygotowując gołębie do konkursu, już podczas treningów bacznie je obserwujemy i wybieramy te najlepiej latające. Wyselekcjonowane stado liczące najczęściej 35 szt. trenujemy osobno, praktycznie w każdą pogodę, przestrzegając pory karmienia i pojenia. Nie można przeforsować stada, powinno latać np. 3 razy w tygodniu po 68 godz. lub 2 razy w tygodniu po 810 godz. Podajemy jęczmień i karmę oczyszczającą, nie więcej niż 25 gram na gołębia, nie zapominając o gritach, witaminach, glukozie itp. Kiedy młode osiągną wiek ok.1416 tygodni i są zgrane w locie nadają się do przeprowadzenia konkursu, a jeżeli będą w optymalnej formie mogą osiągnąć życiowy wynik. Trzeba jednak stadko wytypowane do konkursu specjalnie przygotować. Przeważnie na 810 dni przed planowanym lotem konkursowym gołębie te dostają lepszą, ale ściśle wyliczoną karmę wg sprawdzonych receptur oraz dodatki do wody. Najlepiej karmić każdego ptaka osobno w specjalnie przygotowanych boksach. Mamy wtedy pewność, że każdy gołąb z drużyny pobiera taką samą karmę i w tej samej ilości. Sposoby treningu i karmienia są powszechnie dostępne w literaturze fachowej, niemniej każdy hodowca ma jakieś swoje tajemnice, swoje receptury. Najważniejsze by gołębie były w doskonałej formie i prawidłowo prowadzone podczas treningów. Wynik konkursu czasami zależy od przypadku. Nie mamy bowiem wpływu na pogodę, na atak drapieżnika, przelot samolotu czy jakieś inne zdarzenia. Nie trzeba się jednak tym zrażać. Oficjalne konkursy powinny być poprzedzone konkursami próbnymi, przeprowadzanymi dla samych siebie. Służy to oczywiście celom selekcyjnym, ale daje też dużo satysfakcji i radości, nawet wtedy, gdy nie jesteśmy nigdzie zrzeszeni. Andrzej Liwczak 17 / 20

18 18 / 20

19 19 / 20

20 20 / 20

Podobne dokumenty

Rasa ta wywodzi się z Bliskiego Wschodu. Została przywieziona przez Turków do Belgradu.

Rasa ta wywodzi się z Bliskiego Wschodu. Została przywieziona przez Turków do Belgradu. Spotykane nazwy tej rasy: srbsky vysokoletec, belehradsky vysokoletec, srbsky letun,, srpski visokoletać, Beograder Hochflieger, Serbischer Hochflieger, Hautvolant de Serbie, Serbia Highflyer. Rasa ta