ŚPIEWNIK. Harcerski Ośrodek Wodny ZATOKA

Transkrypt

1 ŚPIEWNIK Harcerski Ośrodek Wodny ZATOKA A.D. 2008

2 tam znajdziesz wersję elektroniczną śpiewnika Śpiewnik niniejszy dedykuję mojej jedynej, wspaniałej i inspirującej Conservie Wacek

3 ŚPIEWNIK MÓWI: - Cześć, mam na imię Teodor i jestem śpiewnikiem - Jestem trochę przygłuchy ale bardzo lubię słuchać piosenek, więc jak trzymasz mnie w ręku to śpiewaj głośno żebym też mógł posłuchać - Moje 4 ostatnie strony są puste po to abyś mógł tam wpisać jakieś inne piosenki które ci się spodobają - Zabieraj mnie ze sobą na wszystkie zbiórki i wyjazdy, nie bądź egoistą, ja też chcę poznać trochę świata - Podpisz mnie bo mam ponad trzydziestkę rodzeństwa i wszyscy są do mnie bliźniaczo podobni - Przechowuj mnie w suchym, chłodnym i nienasłonecznionym miejscu - Nie jestem roślinką, nie musisz mnie podlewać - Jeśli dziwi Cię to że jestem gadającym śpiewnikiem to tylko dlatego że nie byłeś na planecie Melmak. Na Melmaku wszystkie śpiewniki gadają.

4 SPIS TREŚCI: Szanty i piosenki żeglarskie 24 lutego 10 Abordaż 7 Barbarossa 41 Bitwa 8 Brzegi Nowej Szkocji 9 Do abordażu 9 Do kabestanu 48 Dziesięć w skali Beauforta 11 Dziki włóczęga 12 Eliza Lee 56 Emeryt 13 Gdyński port 14 Gdzie ta keja 15 Grand Courer 49 Heave away Santiana 16 Heja hej, brać na gejtawy 17 Herzogin Cecylie 55 Historia sama Browna 51 Historia złego sternika 18 Hiszpanka z Callao 19 Hiszpańskie dziewczyny 20 Jejku, jejku 53 John Kanaka 21 Kongo River 22 Korsarze 52 Łowy 43 Marco Polo 46 Mathew Anderson 23 Mewy 6 Morskie opowieści 24 Nasz diament 44 Nie wiem skąd się wziął 45 North-west passage 25 Pacyfik 26 Pawlak 47 Piętnastu chłopa 48 Pod jodłą 27 Port 28 Pożegnalny ton 50 Pożegnanie Liverpoolu 29 Pressgang 30 Przechyły 31 Przy sterze 54 Sally Brown 32 Samantha 33 Stara Maui 36 Stary bryg 6 Szanta korsarska 37 Szeć błota stóp 34 Szesnaście ton 35 Szkuner I'm Alone 38 Tańcowanie 39 Timeraire 40 W górę szmaty 10 Wielorybnicy grenlandcy 41 Złota arka 42 Harcerskie i patriotyczne Ballada o harcerzu 64 Bratnie Słowo 58 Chłopcy silni jak stal 76 Cywilizacja 74 Harcerska dola 77 Harcerska pobudka 67 Hymn Hymn Harcerski 58 Hymn Polski 57 Hymn Szarych Szeregów 66 Ideały 60 Idzie noc 65 Idziemy w jasną 59 Już rozpaliło się ognisko 65 Knieja 71 Mały obóz 61 Modlitwa harcerska 60 Na ścianie masz 63 Ogniska już dogasa blask 68 Pałacyk Michla 75 Płonie ognisko 70 Skaucik 68 Sosenka 71 Stokrotka 62 Szara lilijka 67 Szary mundur 77 Śpiewogranie 74

5 Wspomnienia bumeranga 73 Wstaje dzień 66 Zielony mundur 72 Zielony płomień 69 Religijne Bo góry mogą ustąpić 78 Chcę do Ciebie podobnym 80 Chcę przestpić Jego próg 83 Ci, którzy Jahwe ufają 78 Dotkinij Panie moich oczu 79 Dym z jałowca 78 Jesteś królem 80 Jezus daje nam zbawienie 80 Mój Jezus 83 O wychwalajcie Go 81 Obudź się 83 Oddajmy cześć 81 Ofiaruję Tobie Panie mój 79 Ogrody 82 Oświeć drogę mą 81 Otwórz me oczy 81 Pan jest pasterzem moim 79 Przyjaciela mam 82 Święty, święty 82 Tobie chór aniołów 80 Tyś jak skała 79 W lekkim powiewie 82 Wejdźmy do Jego bram 83 Wszystko Panie Ciebie 82 Ogniobranie 86 Parowozik 87 Pechowy dzień 90 Potamogeton 97 Róża czerwona 96 To żaden cud 94 Ukraina 85 Wiatr 93 Wio! 99 Inne Ballada o krzyżowcu 91 Bieszczadzki trakt 90 Czterej pancerni 94 Gawędziarze 88 Idę w góry po marzenia 95 Jagódki 88 Jak dobrze nam zdobywać 92 Jaki był ten dzień 99 Kacyk 84 Krajka 97 Mury 89 Obława 98

6 STARY BRYG 1. Gdy wypływał z portu stary bryg, Jego dalszych losów nie znał nikt. Nikt nie wiedział o tym, że Statkiem-widmem stanie się stary bryg. Ref. Hej, ho! Na "Umrzyka Skrzyni" I butelka rumu. ( rumu albo piwa ) Hej, ho! Resztę czart uczyni I butelka rumu. ( rumu albo piwa ) d C d C d d C d C d F C d C d C d d F C d F C d C d d F C d F C d C d 2. Co z załogą zrobił stary bryg, Tego się nie dowie chyba nikt. Czy zostawił w porcie ją, Czy na morza dnie? - Nikt nie wie gdzie. 3. Przepowiednia zła jest, że ho ho! Kto go spotka - marny jego los. Ale my nie martwmy się, Hej! Nie martwmy się - rum jeszcze jest. MEWY 1. Mewy, białe mewy, wiatrem rzeźbione z pian, Skrzydlate, białe muzy okrętów odchodzących w dal. Kto wam szybować każe za horyzontu kres, W bezmierne oceany, przez sztormów święty gniew? Ref. Żeglarzom wracającym z morza Na pamięć przywodzicie dom, Rozbitkom wasze skrzydła niosą Nadzieję na zbawienny ląd. e C D e e C D e e C D e e C H 7 e C H 7 e C H 7 e C D 7 e C H 7 e 2. Ptaki zapamiętane jeszcze z dziecięcych lat, Drapieżnie spadające ze skał na szary Skagerrak. Wiatr czesał w grzywy morze, po falach skacząc lekko biegł. Pamiętam tamte mewy, przestworzy słonych zew. 6

7 ABORDAŻ 1. Na statek zaciągnąłem się, Gdym dzieckiem jeszcze był, Żeglować chciałem pośród mórz Do końca moich dni. A okręt najpierw piekłem był, Lecz niebem mi się stał, Na topie trupią głowę i Dwa piszczele miał. Ref. I znów abordaż, znowu, hej, Anglików lej po łbie. Choć Angol setkę armat ma, My nie boimy się. Więc szpadą tnij, nie przejmuj się, Niech spada łeb po łbie. Dalej, hej, a nie obejrzysz się, A on będzie już na dnie. e e e D e C G C D e D e G e C G D e C G D e D e 2. Piratem wkrótce stałem się I pokochałem to, Parszywy to był los, Lecz tam znalazłem zemstę swą. Bo ojciec mój korsarzem był, Z angielskich zginął rąk, Za moją sprawą Angol zły Piekielnych zazna mąk. 3. Kolejny Anglik spotkał nas I był to jego błąd. Kanonier już wymierzył cel I szybko tli się lont. Trafiamy go i tonie już, Strzaskane maszt i ster. Rekinów szare ciała wkrąg Dostaną dziś swój żer. 4. Niejeden raz, gdy szedłem w bój, Widziałem śmierci twarz. Mówiła mi: "Odważnyś jest, Lecz kiedyś głowę dasz." Ja mówię: "Ej, nie boję się, Że życie Tobie dam, Lecz wpierw ostatni Anglii syn Do piekieł trafi bram." 7

8 BITWA 1. Okręt nasz wpłynął w mgłę i fregaty dwie Popłynęły naszym kursem by nie zgubić się. Potem szkwał wypchnął nas poza mleczny pas I nikt wtedy nie przypuszczał, że fregaty śmierć nam niosą. Ref. Ciepła krew poleje się strugami, Wygra ten, kto utrzyma ship. W huku dział ktoś przykryje się falami, Jak da Bóg, ocalimy bryg. h A G e h A D Fis h A G e h A D Fis D A h fis G A h D A h fis G A h 2. Nagły huk w uszach grał i już atak trwał, To fregaty uzbrojone rzędem w setkę dział. Czarny dym spowił nas, przyszedł śmierci czas, Krzyk i lament mych kamratów, przerywany ogniem katów. 3. Pocisk nasz trafił w maszt, usłyszałem trzask, To sterburtę rozwaliła jedna z naszych salw. "Żagiel staw" krzyknął ktoś, znów piratów złość, Bo od rufy nam powiało, a fregatom w mordę wiało. 4. Z fregat dwóch tylko ta pierwsza w pogoń szła, Wnet abordaż rozpoczęli, gdy dopadli nas. Szyper ich dziury dwie zrobił w swoim dnie, Nie pomogło to psubratom, reszta z rei zwisa za to. 5. Po dziś dzień tamtą mgłę i fregaty dwie, Kiedy noc zamyka oczy, widzę w moim śnie. Tamci, co śpią na dnie, uśmiechają się, Że ich straszną śmierć pomścili bracia, którzy zwyciężyli. 8

9 BRZEGI NOWEJ SZKOCJI Ref. Żegnaj Nowa Szkocjo, niech fale biją w brzeg, Tajemnicze twe góry wznoszą szczyty swe. Kiedy będę daleko, hen na oceanie złym, Czy was kiedyś jeszcze ujrzę, czy zostaną mi sny? 1. Słońce już zachodzi, a ptaki skryły się, W liściach drzew znalazły schronienie swe. Mam wrażenie, że przyroda już zamarła w cichym śnie, Lecz nie dla mnie wolne chwile, praca czeka mnie. G h C e G D e D e D G h C e G D e D e D 2. Kiedy me najskrytsze marzenia ziszczą się, Marzę, by do przyjaciół swych przyłączyć się. Wkrótce już opuszczę te rodzinne strony me, A więc żegnaj ma dziewczyno i wyczekuj mnie. 3. Ktoś uderzył w bębny i z domu wyrwał mnie - To kapitan nas woła, więc stawiłem się. Żegnajcie kochani, wypływamy w długi rejs, Powrócimy do swych rodzin, znów spotkamy się. DO ABORDAŻU 1. Gdy w zasięgu mija nas łódź, - Klar na dole, klar na dole! Zawsze rodzi piracką chuć. - Do abordażu gotuj się! Ref. Won do dział, ster prawo na burt! Klar na dole, klar na dole! Bryg na cel i pal z obu furt! Do abordażu gotuj się! Aloue, aloue, aloue, aloue! Aloue, aloue. Do abordażu gotuj się! C G C F G C G C F C G C G C F G C G C F C G C G C F G C G C F C G 2. Wróg już wie, co znaczy ten swąd, Gdy w armatach pali się lont. 3. Wrak na dnie, zeżarty przez sól, Poznał kiedyś moc naszych kul. 9

10 24 LUTEGO 1. To dwudziesty czwarty był lutego, Poranna zrzedła mgła, Wyszło z niej siedem uzbrojonych kryp, Turecki niosły znak. Ref. No i... Znów bijatyka, no i... Znów bijatyka, no i... Bijatyka cały dzień, <dzień! dzień!> I porąbany dzień, i porąbany łeb, Razem bracia, aż po zmierzch! Hej! C G a a G a G C G C C G a a G a 2. Już pierwszy skrada się do burt, A zwie się "Goździk" i Z Algieru Pasza wysłał go, Żeby nam upuścił krwi. 3. Następny zbliża się do burt, A zwie się "Róży Pąk". Plunęliśmy ze wszystkich rur - Bardzo prędko szedł na dno. 4. W naszych rękach dwa i dwa na dnie, Cała reszta zwiała gdzieś, No a jeden z nich zabraliśmy Na starej Anglii brzeg. W GÓRĘ SZMATY W górę szmaty ciąg - Jolly! Wybierz fał i ciąg - Jolly! Zerwij fał i ciąg - Jolly! Ho-o! Aż zagdacze blok - Jolly G e D D7 G C G C G C D7 10

11 DZIESIĘĆ W SKALI BEAUFORTA 1. Kołysał nas zachodni wiatr, Brzeg gdzieś za rufą został. I nagle ktoś jak papier zbladł - "Sztorm idzie, Panie Bosman!" Ref. A bosman tylko zapiął płaszcz I zaklął - "Ech, do czorta! Nie daję łajbie żadnych szans." Dziesięć w skali Beauforta! a d E7 a d a H7 E7 F C F C F E7 a F G a E7 a d E7 a 2. Z zasłony ołowianych chmur Ulewa spadła nagle. Rzucało nami w górę, w dół I fala zmyła żagle. 3. O pokład znów uderzył deszcz I padał już do rana. Piekielnie ciężki to był rejs, Szczególnie dla bosmana. Ref. A bosman tylko zapiął płaszcz I zaklął - "Ech, do czorta! Przedziwne czasem sny się ma." Dziesięć w skali Beauforta! 11

12 DZIKI WŁÓCZĘGA 1. Byłem dzikim włóczęgą przez tak wiele dni, Przepuściłem pieniądze na whiskey i gin. Dzisiaj wracam do domu, pełny złota mam trzos, I zapomnieć chcę wreszcie, jak podły był los. Ref. Już nie wrócę na morze Nigdy więcej, o nie! Wreszcie koniec włóczęgi, Na pewno to wiem! D G D A D D G D A D A D G D G D A D 2. I poszedłem do baru, gdzie bywałem nie raz, Powiedziałem barmance, że forsy mi brak. Poprosiłem o kredyt, powiedziała: "Idź precz! Mogę mieć tu stu takich na skinienie co dzień." 3. Gdy błysnąłem dziesiątką, to skoczyła jak kot I butelkę najlepszą przysunęła pod nos. Powiedziała zalotnie: "Co chcesz, mogę Ci dać." Ja jej na to: "Ty flądro, spadaj, znam inny bar." 4. Gdy stanąłem przed domem, przez otwarte drzwi Zobaczyłem rodziców - czy przebaczą mi? Matka pierwsza spostrzegła, jak w sieni wciąż tkwię, Zobaczyłem ich radość i przyrzekłem, że: 12

13 EMERYT 1. Leżysz wtulona w ramię i cichutko mruczysz przez sen, Łóżko szerokie, ta pościel biała, za oknem prawie dzień. A jeszcze niedawno koja, a w niej cuchnący rybą koc, Fale bijące o pokład i bosmana zdarty głos. Ref. To wszystko było - minęło, zostało tylko wspomnienie, Już nie poczuję wibracji pokładu, gdy kable grają. Już tylko dom i ogródek, i tak aż do śmierci, A przecież stare żaglowce po morzach jeszcze pływają. e h G H7 e D G H7 e D A e e D A e e D A e e D A e 2. Nie gniewaj się kochana, że trudno ze mną żyć, Że nie kupiłem mleka, zapomniałem gary zmyć. Bo jeszcze niedawno statek mym drugim domem był, Tam nie stało się w kolejkach, tam nie było miejsca dla złych. 3. Upłynie sporo czasu nim przyzwyczaję się, Czterdzieści lat na morzu zamknięte w jeden dzień. Skąd lekarz może wiedzieć, że za morzem tęskno mi, Że duszę się na lądzie, że śni mi się pokład pełen ryb. 4. Wiem, masz do mnie żal - mieliśmy do przyjaciół iść, Spotkałem kumpla z rejsu, on w morze wyszedł dziś. Siedziałem potem na kei, ze łzami patrzyłem na port, Jeszcze przyjdzie taki dzień, że opuszczę go, a na razie... 13

14 GDYŃSKI PORT 1. Gdy nad gdyńskim portem zaświeci nam słońce Po długim, zimowym śnie, Rozkwitną znów białe żagle u rej - Wietrze wiej im, o hej! (Wietrze wiej, zimo hej!) C G a e F C F G C G a e F G C Przytulna keja już męczy nas nudą Powszednich, lądowych spraw... Rozgorzał ogień nam w sercach, już czas - Hej, Żeglarze! Już czas! Ref. Kotwicę mokrą zawieśmy u burt, Wiatr niechaj melodię gra! Morze poniesie miarowy nasz wtór Żeglarskiej pieśni przez świat! F7+ C F7+ C F7+ C a F G 2. Już gdzieś za rufą pozostał nasz dom Pełen ciepłych słów naszych żon, Lecz nam nie pora spoglądać dziś wstecz - Wiatr porywa nasz śpiew! 3. Gdy nad gdyńskim portem zaświeci nam słońce Po długim, zimowym śnie, Rozkwitną znów białe żagle u rej - Wietrze wiej! Zimo hej! 14

15 GDZIE TA KEJA 1. Gdyby tak ktoś przyszedł i powiedział: - Stary, czy masz czas? Potrzebuję do załogi jakąś nową twarz, Amazonka, Wielka Rafa, oceany trzy, Rejs na całość, rok, dwa lata - to powiedziałbym: Ref. Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht? Gdzie ta koja wymarzona w snach? Gdzie te wszystkie sznurki od tych szmat? Gdzie ta brama na szeroki świat? a G a C G7 C C C7 F d d a E7 a a G a C G C g A7 d A7 d a E7 a Gdzie ta keja, a przy niej ten jacht? Gdzie ta koja wymarzona w snach? W każdej chwili płynę w taki rejs, Tylko gdzie to jest? No gdzie to jest? 2. Gdzieś na dnie wielkiej szafy leży ostry nóż, Stare dżinsy wystrzępione impregnuje kurz, W kompasie igła zardzewiała, lecz kierunek znam, Biorę wór na plecy i przed siebie gnam. 3. Przeszły lata zapyziałe, rzęsą porósł staw, A na przystani czółno stało - kolorowy paw. Zaokrągliły się marzenia, wyjałowiał step, Lecz ciągle marzy o załodze ten samotny łeb. 15

16 HEAVE AWAY SANTIANA 1. Hej, płyńmy z prądem rzeki tam, gdzie Liverpool, - Heave away, Santiano! Dokoła Hornu, przez Frisco Bay. - Tam, gdzie strome zbocza Mexico! Ref. Więc! Heave away i w górę, w dół, - Heave away, Santiano! Nie minie rok, powrócimy znów - Tam, gdzie strome zbocza Mexico! d F C d C C d C d d F C d C C d C d 2. Ten kliper dla załogi zawsze piekłem był, Żelazny Jankes dowodził nim. 3. Po złoto Kalifornii ciągle gnał nas wiatr, Bo puste ładownie wypełniać trza nam. 4. A był to dla nas wszystkich stary, dobry czas, W czterdziestym dziewiątym, za młodych lat, 5. Bo Zachariasz Taylor tam górą był, Gdy wygrał bój pod Monterrey. 6. I szybko zwiewał Santy, kiedy pomógł Scott, Jak Bonaparte pod Waterloo. 7. I dla mnie kiedyś, w końcu, nastał dobry dzień, Gdy Sally Brown pokochała mnie. 16

17 HEJA HEJ, BRAĆ NA GEJTAWY 1. - Heja, hej! Brać na gejtawy, o...! Paddy Doyle znowu sprzedał nam pic, - Heja, hej! Brać na gejtawy, o...! Paddy zrobił nas w konia jak nikt. D A7 D G G D A7 D 2. Buty dziurawe Paddy nam dał, Widać Paddy interes w tym miał. 3. Buty dziur, bracie, mają jak ser, Przyjdzie czas, Paddy zeżre je, hej! 4. Za ten stary, dziurawy but, Zwiśnie Paddy, hej!, z rei jak drut. 5. Obok Doyle'a zawiśnie nasz kuk, Stary złodziej, brudas i mruk. 6. Kuk się spasł przy nas jak tłusty wieprz, Zdrowo będzie upuścić mu krew. 7. Bosman znowu na wanty nas gna; No to pluj z góry na tego psa! 8. Jutro Chief znowu komuś da w pysk, Będzie wała miał z tego, nie zysk. 9. Paddy Doyle znowu sprzedał nam pic, Paddy zrobił nas w konia jak nic. 17

18 HISTORIA ZŁEGO STERNIKA CO NIE UŻYWAŁ GRZEBYKA 1. Posłuchajcie opowieści, - Hej, heja, ho! Co ładunek grozy mieści, - Hej, heja, ho! Której strasznym bohaterem - Hej, heja, ho! Jest, stojący tam za sterem, Bardzo wredny łysy typ, Co ma w szachu cały ship. Ref. Dalej, chłopcy, ciągnąć fały Pod nadzorem łysej pały. Ciągnij, choćbyś padł na pysk, Gdy nad Tobą jaja błysk. Brać się, chłopcy, brać do pracy, Pod nadzorem wrednej glacy. Może znajdzie się na dnie Typ, co gąbką czesze się. e D e e D e e D G D e D e e D e e D e e D e D C G a H7 e G D G D e h a H7 e G D G D e h a H7 e 2. W porcie, gdzieś na Bliskim Wschodzie, Gdzie łysina nie jest w modzie, Powiedziały cud hurysy, Jaki brzydki jest ten łysy, Choćby górę złota dał, Nie skorzysta z naszych ciał. 3. Tak okrutny bywa los, Mu nie spadnie z głowy włos. Z desperacji więc matrosy, Wyrywają sobie włosy, Bo ten widok takich glac, Męczy bardziej niźli kac. 4. Kiedyś, jakiś inny bryg, Na dnie morza zniknął w mig, Bo te blaski łysej pały, Mu latarnią się wydały I gdy kurs swój zmienić chciał, To roztrzaskał się wśród skał 18

19 HISZPANKA Z CALLAO 1. Przepuściłem znów całą forsę swą Na hiszpańską dziewkę z Callao. Wyciągnęła ze mnie cały szmal I spłukałem na nią się do cna. Już znikają główki portu, W którym stary został dom. Znów za rufą niknie w dali Ukochany stały ląd. Ref. Dalej chłopcy, rwijmy fały, Niech uderzy w żagle wiatr. W morze znowu wypływamy - Ile tam spędzimy lat? G e a G D G e a G D G e G D G e a G D G e a G D G e a G D 2. Już niejeden pokład mym domem był I niejeden kot me plecy bił. Choć robota ciężka i żarcie psie, W Callao po rejsie znajdziesz mnie. Znów znikają główki portu, W którym stary został dom. Znów za rufą niknie w dali Ukochany stały ląd. 3. Zaprószyłem tam nieraz głowę swą, W barze u Hiszpanki z Callao. Butlę rumu wielką dała mi I ciągnęła ze mną aż po świt. Już znikają główki portu, W którym stary został dom. Znów za rufą niknie w dali Ukochany stały ląd. 4. A pod Cape Horn, gdzie nas poniesie wiatr, Popłyniemy z sztormem za pan brat. Przez groźne burze, śnieg i lód Dojdziemy aż do piekła wrót. Choć grabieją z zimna ręce, Zadek mokry dzień i noc, Jedna myśl rozgrzewa serce - O Hiszpance z Callao! 19

20 HISZPAŃSKIE DZIEWCZYNY 1. Żegnajcie nam dziś, hiszpańskie dziewczyny, Żegnajcie nam dziś, marzenia ze snów, Ku brzegom angielskim już ruszać nam pora, Lecz kiedyś na pewno wrócimy tu znów. Ref. I smak waszych ust, hiszpańskie dziewczyny, W noc ciemną i złą nam będzie się śnił. Leniwie popłyną znów rejsu godziny, Wspomnienie ust waszych przysporzy nam sił. e C h7 e G D C D e C h7 e e G D e G D C D e C h7 e 2. Niedługo ujrzymy znów w dali Cape Deadman I Głowę Baranią sterczącą wśród wzgórz, I statki stojące na redzie przed Plymouth. Klarować kotwicę najwyższy czas już. 3. A potem znów żagle na masztach rozkwitną, Kurs szyper wyznaczy do Portland i Wight, I znów stara łajba potoczy się ciężko Przez fale w kierunku na Beachie, Fairlee Light. 4. Zabłysną nam bielą skał zęby pod Dover I znów noc w kubryku wśród legend i bajd. Powoli i znojnie tak płynie nam życie Na wodach i w portach przy South Foreland Light 20

21 JOHN KANAKA 1. Mój kumpel dzisiaj do mnie rzekł: - John Kanaka-naka, tullai-hej! Roboty nie ruszę, choćbyś się wściekł. - John Kanaka-naka, tullai-hej! Ref. Ciula-hej, oh, ciula-hej! John Kanaka-naka, ciula-hej! D G A7 D G D A7 D G D A7 D 2. Ech, szlag by trafił ten pieski świat, Do domu jeszcze drogi szmat. 3. Jak szliśmy raz do Frisco Bay, Sto dni się ciągnął parszywy rejs. 4. Jak szliśmy raz wokół przylądka Horn, Sam diabeł nam powiedział - "Won!" 5. I zawsze butlę rumu miej, A kiedy lejesz, to równo lej! 6. A ciągnij brachu, będzie lżej, I ciągnij z butli, pełną butlę miej! 7. A kupże pierścionek dziewczynie swej, A kiedy pierzesz, to równo lej. 21

22 KONGO RIVER 1. Czy byłeś kiedyś tam nad Kongo River? - Razem, hoo! Tam febra niezłe zbiera żniwo. - Razem weźmy go, hoo! Ref. Brać się chłopcy, brać, a żywo! - Razem, hoo! Cholerne brzegi Kongo River! - Razem weźmy go, hoo! D G e D G G D A D G D A D D D G e D G G D A D G D A D D 2. Jankeski okręt w rzekę wpłynął, Tam błyszczą reje barwą żywą. 3. Skąd wiesz, że okręt to jankeski? Zbroczone krwią pokładu deski. 4. Ach, Kongo River, a potem Chiny, W kabinach same sukinsyny. 5. Ach, powiedz, kto tam jest kapitanem? John Mokra Śliwa - stary palant. 6. A kto tam jest pierwszym oficerem? Sam Tander Jim, cwana cholera. 7. A kogo tam mają za drugiego? Sarapę - Johna Piekielnego. 8. A bosman - czarnuch zapleśniały, Jack z Frisco liże mu sandały. 9. Kuk lubi z chłopcem pobaraszkować I nie ma czasu by gotować. 10. Jak myślisz, co mają na śniadanie? Tę wodę, co miał kuk w kolanie. 11. Jak myślisz, co na obiad zjedzą? Z handszpaka stek polany zęzą. 12. Nie zgadniesz, jaki tam jest ładunek - Z plugawych tawern sto dziewczynek. 22

23 MATHEW ANDERSON 1. Nazywam się Mathew Anderson, greenhornem byłem, gdy Wlazłem na pokład jednego z tych, co hen, na południe szły, A był to w życiu mym pierwszy rejs, poznałem więc morza smak, Ciężka robota tam szybko też ugięła mój sztywny kark. Ref. Way-hey! Żegluj no! Strzeżcie córek swych w Hilo! Jankeski statek w zatokę wszedł, Potańcujemy tam sobie wnet! e D C D e e D C D e G D G H7 e D C D e G D C D G D G C e D e 2. Harpunnik stary nauczył mnie przeliczać długie dni Na krągłe kształty baryłek, co w gardziele ładowni szły. A kiedy już dzielny statek nasz miał tranu pełny brzuch, Odwrócił swój dziób i pochylił maszt, na Hilo Town obrał kurs. 3. Słońcem nas przyjął Hilo port, na brzegu dziewczyny już Kolanem, ech, o kolano trą, a mężczyźni rwą czapki z głów. I szybko tam nasz cuchnący tran na złoto przemienił się, Lądowych uciech szedłem szukać sam, nie wiedząc, że zgubi to mnie. 4. Małej Jill w ręce wpadłem tam, miała oczy jak morza toń, Podniosła raz rzęsy, a ciepło ich przypomniało stracony dom. I dałem się jej niby dzieciak wieść - o swym ojcu mówiła mi, Że pastorem jest i jak walczy ze złem, niby tarcza w tym mieście tkwi. 5. Jak słońce, co wiosną roztapia kry, tak szybko sprawiła, że Padłem na kolana i zgodziła się przysięgać na dobre i złe. Nie zobaczę już Atlantyku kłów, gór mięsa płynących krwią, Może czasem jeszcze przyniesie sztorm mej wolności piosenkę tą. 23

24 MORSKIE OPOWIEŚCI 1. Kiedy rum zaszumi w głowie, Cały świat nabiera treści, Wtedy chętnie słucha człowiek Morskich opowieści. Ref. Hej, ha! Kolejkę nalej! Hej, ha! Kielichy wznieśmy! To zrobi doskonale Morskim opowieściom. 2. Kto chce, ten niechaj słucha, Kto nie chce, niech nie słucha, Jak balsam są dla ucha Morskie opowieści. 3. Łajba to jest morski statek, Sztorm to wiatr, co dmucha z gestem, Cierpi kraj na niedostatek Morskich opowieści. 4. Pływał raz marynarz, który Żywił się wyłącznie pieprzem, Sypał pieprz do konfitury I do zupy mlecznej. 5. Był na "Lwowie" młodszy majtek, Czort, Rasputin, bestia taka, Że sam kręcił kabestanem I to bez handszpaka. 6. Jak pod Helem raz dmuchnęło, Żagle zdarła moc nadludzka, Patrzę - w koję mi przywiało Nagą babkę z Pucka. 7. Niech drżą gitary struny, Niech wiatr grzywacze pieści, Gdy płyniemy pod banderą Morskich opowieści. 8. Od Falklandu-śmy płynęli, Doskonale brała ryba, Mogłeś wędką wtedy złapać Nawet wieloryba. 9. Rudy Joe, kiedy popił, Robił bardzo głupie miny, Albo skakał też do wody I gonił rekiny. 10. I choć rekin twarda sztuka, Ale Joe w wielkiej złości Łapał gada od ogona I mu łamał kości. 11. Może ktoś się będzie zżymał Mówiąc, że to zdrożne wieści, Ale to jest właśnie klimat Morskich opowieści. 12. Kto chce, ten niechaj wierzy, Kto nie chce, niech nie wierzy Nam na tym nie zależy, Więc wypijmy jeszcze. 13. Pij bracie, pij na zdrowie, Jutro Ci się humor przyda, Spirytus Ci nie zaszkodzi, Sztorm idzie - wyrzygasz. d C d F C d 24

25 NORTH-WEST PASSAGE Ref. Spróbuj chociaż raz north-westowe przejście zdobyć, Znajdź miejsca gdzie zimował Franklin u Beauforta Wrót, Wykuj własny szlak przez kraj dziki i surowy, Przejdź drogą Północ-Zachód poza lód. 1. Brnę przez kry na zachód od Davisa zimnych wrót, Szlakiem tych, których bogactwa wiodły na Daleki Wschód. Sławę zdobyć chcieli, został po nich tylko proch, Białe kości popłynęły gdzieś na dno. C G F a F C d F C G F a F C G C a F C G a F C G C a F C a F C G a 2. Trzy wieki przeminęły, na wyprawę ruszam znów Śladami dzielnych chłopców, co walczyli z furią mórz. Miasta z lodu wyrastają, by rozpłynąć za mną się, Jak odkrywcom dawnym wskażą nowy brzeg. 3. Mile wloką się bez końca, całą noc pcham się na West. Tu McKenzie, David Thompson, cała reszta z nimi też, Wytyczali dla mnie drogę wśród iskrzących lodem gór. W mroźnych wiatrach głos ich słyszę, jak ze snu. 4. I czymże ja się różnię od pionierów szlaków tych? Tak, jak oni, porzuciłem życie pośród bliskich mi, By znów odkryć North-West Passage, dla tak wielu koniec snów, Ale marzę, bym do domu wrócić mógł. 25

26 PACYFIK 1. Kiedy szliśmy przez Pacyfik, - Way-hey, roluj go! Zwiało nam z pokładu skrzynki... - Taki był cholerny sztorm! Ref. Hej, znowu zmyło coś, Zniknął w morzu jakiś gość. Hej, policz który tam, Jaki znowu zmyło kram. 2...Pełne śledzia i sardynki, 3...Kosze krabów, beczkę sera, 4...Kalesony oficera, 5...Sieć jeżowców, jedną żabę, 6...Kapitańską zmyło babę, 7...Beczki rumu nam nie zwiało PÓŁ ZAŁOGI JĄ TRZYMAŁO! C C G C C G C C F C G C F C G C C C C C C C C Ref. Hej, znowu zmyło coś, Zniknął w morzu jakiś gość. Hej, policz który tam, Jaki znowu zmyło kram. Hej, znowu zmyło coś, Zniknął w morzu jakiś gość. Postawcie wina dzban, Opowiemy dalej wam! 26

27 POD JODŁĄ 1. Siedzieliśmy pod jodłą i dobrze nam się wiodło, Kapitan Farell, stary zgred, postawić nie chciał whisky. Trzy razy mu mówiłem, uprzejmie go prosiłem, Lecz pycha rozpierała go, a nam już wyschły pyski. Więc dałem jemu w nos, co myśli sobie, Co myśli wredny typ - postawić nie chciał nam! D h G D D h G D A D G D A D Laj, laj,la, laj, laj, laj, laj, laj, laj, la, laj, laj Wybrałem się do Mary, chodziłem tam dni cztery, Ekonom Paddy, suczy syn, wciąż dawał jej robotę. Trzy razy mu mówiłem, uprzejmie go prosiłem Lecz nie posłuchał łobuz mnie, do dziś ma Mary cnotę, Więc dałem jemu w nos, co myśli sobie, Co myśli wredny typ - pozwolić nie chciał nam! 3. W Dublinie, przy niedzieli, pięć funtów nam gwizdnęli, Właściciel pubu, tłusty byk, chciał funta na zapłatę. Trzy razy mu mówiłem, uprzejmie go prosiłem, Lecz nerwy ciut poniosły mnie, zepsutą ma facjatę. Bo dałem jemu w nos, co myśli sobie, Co myśli wredny typ - odpuścić nie chciał nam! 4. Na trakcie, przez przypadek, los też mnie kopnął w zadek, Łapaczy oddział wyrwał mnie tak, jak borsuka z dziury. Na okręt mnie zabrali, po zadku fest przylali, A kiedy drzeć zacząłem pysk, padł taki rozkaz z góry: A dajcie jemu w nos, co myśli sobie, Co myśli wredny typ - przeszkadzać będzie nam! 27

28 PORT 1. Port - to jest poezja Rumu i koniaku, Port to jest poezja Westchnień czułych żon. Wyobraźnia chodzi Z ręką na temblaku. Dla obieżyświatów Port to dobry dom. Hej, Johnnie Walker, dla bezdomnych dom! Hej, Johnnie Walker, dla bezdomnych dom! a d a C d a F C d a G7 C d E a C F C d C C F C d E a 2. Port - to są spotkania Kumpli, co przed laty Uwierzyli w Ziemi Czarodziejski kształt. Za marzenia głupie Tu się bierze baty - Któż mógł wiedzieć, że tak Mały jest ten świat? Hej, Johnnie Walker, mały jest ten świat! Hej, Johnnie Walker, mały jest ten świat! 3. Port - to są zaklęcia Starych kapitanów, Którzy chcą wyruszyć W jeszcze jeden rejs. Tu żaglowce stare Giną na wygnaniu, Wystrzępione wiatrem Aż po drzewce rej. Hej, Johnnie Walker, aż po drzewce rej! Hej, Johnnie Walker, aż po drzewce rej! Hej, Johnnie Walker, aż po drzewce rej! Hej, Johnnie Walker, aż po drzewce rej! 28

29 POŻEGNANIE LIVERPOOLU 1. Żegnaj nam dostojny, stary porcie, Rzeko Mersey żegnaj nam! Zaciągnąłem się na rejs do Kalifornii, Byłem tam już niejeden raz. Ref. A więc żegnaj mi, kochana ma! Za chwilę wypłyniemy w długi rejs. Ile miesięcy Cię nie będę widział, Nie wiem sam, Lecz pamiętać zawsze będę Cię. C C7 F C C G C C7 F C C G7 C G F C G C C7 F C C G7 C 2. Zaciągnąłem się na herbaciany kliper, Dobry statek, choć sławę ma złą, A że kapitanem jest tam stary Burgess, Pływającym piekłem wszyscy go zwą. 3. Z kapitanem tym płynę już nie pierwszy raz, Znamy się od wielu, wielu lat. Jeśliś dobrym żeglarzem - radę sobie dasz, Jeśli nie - toś cholernie wpadł. 4. Żegnaj nam dostojny, stary porcie, Rzeko Mersey żegnaj nam. Wypływamy już na rejs do Kalifornii, Gdy wrócimy - opowiemy wam. Ref. A więc żegnaj mi, kochana ma! Już za chwilę wypływamy w długi rejs. Ile miesięcy Cię nie będę widział Nie wiem sam, Lecz pamiętać zawsze będę Cię. 29

30 PRESSGANG 1. W dół od rzeki, poprzez London Street, Psów królewskich oddział zwarty szedł. Ojczyźnie trzeba dziś świeżej krwi Marynarzy floty wojennej. 2. A że byłem wtedy silny chłop, W tłumie złowił mnie sierżanta wzrok. W kajdanach z bramy wywlekli mnie - Marynarza floty wojennej. 3. Jak o prawa upominać się Na gretingu nauczyli mnie. Niejeden krwią wtedy spłynął grzbiet Marynarza floty wojennej. 4. Nikt nie zliczy ile krwi i łez Wsiąkło w pokład, gdy się zaczął rejs, Dla chwały twej, słodki kraju mój, Marynarzy floty wojennej. 5. Hen, za rufą cichy został ląd, Jesteś tylko parą silnych rąk. Dowódca tu Twoim bogiem jest Marynarzu floty wojennej. 6. Gdy łapaczy szyk formuje się, W pierwszym rzędzie możesz ujrzeć mnie. Kto stanie na mojej drodze dziś - Łup stanowi floty wojennej! 30

31 PRZECHYŁY 1. Pierwszy raz przy pełnym takielunku Biorę ster i trzymam kurs na wiatr. I jest jak przy pierwszym pocałunku, W ustach sól, gorącej wody smak. Ref. O-ho-ho, przechyły i przechyły, O-ho-ho, za falą fala mknie, O-ho-ho, trzymajcie się dziewczyny - za liny! Ale wiatr, ósemka chyba dmie! e D e e D e a H7 e a H7 e a H7 e a H7 e a H7 e a H7 e 2. Zwrot przez sztag - o'key, zaraz to zrobię, Słyszę jak kapitan cicho klnie. Gubię wiatr i zamiast w niego dziobem, To on mnie od tyłu - kumple w śmiech. 3. Hej, Ty tam, za burtę wychylony, Tu naprawdę się nie ma z czego śmiać. Cicho siedź i lepiej proś Neptuna, Żeby coś nie spadło Ci na kark. 4. Krople mgły, w tęczowych kropel pyle Tańczy jacht, po deskach spływa dzień. Jutro znów wypłynę, bo odkryłem, Że wciąż brzmi żeglarska stara pieśń. 31

32 SALLY BROWN 1. Sally Brown, jasna Mulatka, - Way-hey! Ciągnij go! Irlandzkiego miała dziadka. - Spłukałem się na Sally Brown! D G D G A D G A D A7 A9 D 2. Sally Brown jest cud kobitą, Bo pije rum i żuje tytoń. 3. Już lat siedem, jak znam Sally, Nigdyśmy nie próżnowali. 4. Prowadziłem ją pod "Słonia", Pod "Hawajkę" i pod "Konia". 5. To by było całkiem klawo - Chodzić z Sally nad Motławą. 6. Dałem jej złoty pierścionek, Bo tak dba o mój ogonek. 7. Chciałem się więc z nią się ożenić, Lecz nie chciała stanu zmienić. 8. Mówi, że się nie opłaci, Prać co wieczór brudnych gaci. 9. Sally śliczną ma córeczkę, Przypomina mnie troszeczkę. 10. Sally kocha mnie szalenie, Dopóki pełne mam kieszenie. 11. Gdy ostatni grosz wyłożę, To muszę wracać znów na morze. 12. Sally Brown, jasna Mulatka, Irlandzkiego miała dziadka. 32

33 SAMANTHA 1. Ty nie jesteś kliprem sławnym "Cutty Sark" czy "Betty Lou", W Pacyfiku portach gwarnych Nie zahuczy w głowie rum. a G a a G a F G a F G a Nie dla Ciebie są cyklony, Hornu także nie opłyniesz, W rejsie sławnym i szalonym, W szancie starej nie zaginiesz. Ref. Hej "Samantha", hej "Samantha", Kiedy wiatr Ci gra na wantach, Gdy rysujesz wody taflę, Moje serce masz pod gaflem. Czasem ciężko prujesz wodę I twe żagle już nie nowe. Jesteś łajbą pełną wzruszeń, Jesteś łajbą... co ma duszę. F C a F d a C a F G a G a 2. Ale teraz wyznać pora, Chociaż nie wiem czemu, psiakość, Gdy Cię nie ma na jeziorach, Na jeziorach pusto jakoś. Gdy w wieczornej przyjdzie porze Śpiewać zwrotki piosnki złudnej, Gdy Cię nie ma na jeziorze, To Mazury nie są cudne. 3. Czasem, kiedyś już zmęczona, W chwili krótkiej przyjemności, W złotych słońca stu ramionach Ty wygrzewasz stare kości. A gdy przyjdzie kres Twych dróg, Nie zapłaczę na pogrzebie, Wiem, że sprawi dobry Bóg, Byś pływała dalej w niebie 33

34 SZEŚĆ BŁOTA STÓP Sześć błota stóp, sześć błota stóp, Sześć błota stóp, sześć błota stóp Uderz w bęben już, bo nadszedł mój czas. Wrzućcie mnie do wody, na wieczną wachtę trza, tam gdzie... Ref. Sześć błota stóp, sześć błota stóp, Dziewięć sążni wody i sześć błota stóp. 2. Ściągnijcie flagę w dół, uszyjcie worek mi, Dwie kule przy nogach, ostatni ścieg bez krwi, no i Ostatnia salwa z burt, po desce zjadę w mig, Lecz najlepszy mundur nie musi ze mną gnić, tam gdzie Żegnajcie bracia mnie już ostatni raz, Ostatnie modły za mą duszę zmówcie wraz, tam gdzie Moje wolne miejsce i hamak pusty też Niech wam przypomina, że każdy znajdzie się, tam gdzie Na wachcie więcej już nie ujrzycie chyba mnie, Kończę ziemską podróż, do Hilo dotrę wnet, tam gdzie Ląd daleko jest, przed wami setki mil, A mnie pozostało do lądu kilka chwil, no i.. 34

35 SZESNAŚCIE TON 1. Ktoś mówił, że z gliny ulepił mnie Pan, Lecz przecież się składam z kości i krwi, Z kości i krwi, i z jarzma na kark, I pary rąk, pary silnych rąk. Ref. Co dzień szesnaście ton I co z tego mam? Tym więcej mam długów, Im więcej mam lat. Nie wołaj Święty Piotrze, Ja nie mogę przyjść, Bo duszę swoją oddałem za dług. e H7 e H7 e H7 e H7 e e7 a a7 H7 e e H7 e H7 e H7 e H7 e e7 a a7 H7 e 2. Gdy matka mnie rodziła, pochmurny był świt, Podniosłem więc szuflę, poszedłem pod szyb. Nadzorca mi rzekł - "Nie zbawi Cię Pan, Załaduj co dzień po szesnaście ton." 3. Czort może dałby radę, a może i nie, Szesnastu tonom podołać co dzień. Szesnaście ton, szesnaście jak drut, Co dzień nie da rady nawet i we dwóch. 4. Gdy kiedyś spotkasz mnie, lepiej z drogi mi zejdź, Bo byli już tacy - nie pytaj, gdzie są. Nie pytaj, gdzie są, bo zawsze jest ktoś, Nie ten, to ów, co urządzi Cię. 35

36 STARA MAUI 1. Mozolny, twardy i trudny jest Nasz wielorybniczy znój, Lecz nie przestraszy nas sztormów ryk I nie zlęknie groza burz. Dziś powrotnym kursem wracamy już, Rejsu chyba to ostatnie dni I każdy w sercu już chyba ma Piękne panny ze starej Maui. Ref. Płyńmy w dół, do starej Maui, już czas, Płyńmy w dół, do starej Maui. Arktyki blask już pożegnać czas, Płyńmy w dół, do starej Maui. d A d C d A7 d d A d C d A7 d F C A7 d A7 d A d C B A7 d C F C A7 d A d A d C B A7 d 2. Z północnym sztormem już płynąć czas Wśród lodowych, groźnych gór. I dobrze wiemy, że nadszedł czas Ujrzeć niebo z tropikalnych chmur. Dziesięć długich miesięcy zostało gdzieś, Wśród piekielnej, kamczackiej mgły. Żegnamy już Arktyki blask I płyniemy do starej Maui. 3. Za sobą mamy już Diamond Head, No i groźne stare Oahu. Tam maszty i pokład na długo skuł Wszechobecny, groźny lód. Jak odrażająca i straszna jest Biel Arktyki, tego nie wie nikt. Za sobą mamy już setki mil, Czas wziąć kurs do starej Maui. 4. Harpuny już odłożyć czas, Starczy, dość już wielorybiej krwi. Już pełne tranu beczki masz, Płynne złoto sprzedasz w mig. Za swój żywot psi, za trud i znój, Kiedyś w niebie dostaniesz złoty tron. O dzięki Ci Boże, że każdy mógł Wrócić do rodzinnych stron. 36

37 5. Kotwica mocno już trzyma dno, Wreszcie ujrzysz ukochany dom. Przed nami główki portu już I kościelny słychać dzwon. A na lądzie uciech nas czeka sto, Wnet zobaczysz dziatki swe. Na spacer weźmiesz żonę swą I zapomnisz wszystkie chwile złe. 6. Lody zostały za rufą gdzieś, Ciepła bryza w żagle dmie. Że piękne dziewczyny czekają już Na nasz powrót, każdy wie. Czarne oczy ich wypatrują nas, Chciałby każdy szybko być wśród nich, Więc szybciej łajbo nam się tocz, Tam do dziewczyn ze starej Maui! SZANTA KORSARSKA 1. Wielkiej trzeba by wam odwagi, aby płynąć w korsarski rejs, Twardej walki nie bać się, Ni mocnych wrażeń, ni abordaży, Lecz zazdrościć będzie ten, który nie ruszy się z nami w rejs. e D e D e e G e D e e G e D e 2. Hardym musiałbyś być żeglarzem, by na korsarski zawitać dek, Kapitanem Liron jest, Uderza grzmotem w hiszpańską flotę, Mocne ręce, twardą pięść ma, kto na korsarski płynie rejs. 3. Wiernych trzeba by nam kamratów, aby przeżyć korsarski los, Z piekła zwrotów śmiej się w głos, W walki tornadzie, w dział kanonadzie, Bo dostanie złota trzos ten, kto przeżyje korsarski los. 4. Wielkiej trzeba by wam odwagi, aby płynąć w korsarski rejs, Twardej walki nie bać się, Ni mocnych wrażeń, ni abordaży, Lecz zazdrościć będzie ten, który nie ruszy się z nami w rejs. 37

38 SZKUNER I M ALONE 1. Baksztagiem pruł nasz "I'm Alone", hen, od Meksyku bram, A Jankes, w dziób kopany, po piętach deptał nam. Tysiące beczek rumu od lockerów aż po dno, I nawet kabla luzu, choćbyś robił nie wiem co. Ref. Sam Neptun śpiewał szanty, po cichu sprzyjał nam, Więc bił rekordy "I'm Alone", choć groził wciąż Wuj Sam. Na jedną kartę wszystko, jak struna każdy bras, "Niech diabli porwą Coast Guard" - tak mawiał każdy z nas. e G D a7 e e G D a e C G a H7 C G H7 e a e 2. A dawniej szkuner "I'm Alone", hen, po łowiskach gnał, Lecz w końcu ryb zabrakło i głód w oczy zajrzał nam. Za burtę poszły sieci, bo tak krzyczał kobiet tłum, Jankesi mają ginu dość, postawmy więc na rum. 3. Gdy stawialiśmy żagle, to Coast Guard wpadał w trans, Ta banda bubków w baliach nie miała żadnych szans. Pułapkę zastawili gnoje, choć tak dobrze szło, Posłali dzielny "I'm Alone" z ładunkiem aż na dno. Niejeden w Nowej Szkocji szkuner taki spotkał los, A wszystko przez cholerny głód i wiecznie pusty trzos. Choć jeden z nich - nasz "I'm Alone" - swe miejsce w pieśni ma I pewnie Neptun lubi go, i w kości na nim gra. Ref. I nawet śpiewa szanty, po cichu sprzyja nam, Choć leży na dnie "I'm Alone" i śmieje się Wuj Sam. Na jedną kartę wszystko, jak struna każdy bras, "Niech diabli porwą Coast Guard" - tak mawiał każdy z nas. 4. A ci co pokład "I'm Alone" kochali jak swój dom, Nie dla nich blaski sławy i nie dla nich w niebie tron. Niech mają choć ten cichy klang, ten jeden marny dzwon, Niech każdy do nich woła: "Hej, smugglers z "I'm Alone"!" Ref. Niech Neptun śpiewa szanty, po cichu sprzyja nam, Rekordy bije "I'm Alone" i zamknie się Wuj Sam. Na jedną kartę wszystko, jak struna każdy bras, "Niech Smuggler pije tylko rum!" - tak mawia każdy z nas. 38

39 TAŃCOWANIE 1. Kiedy forsy nie masz, kiedy głowa Cię boli, Kiedy żona hetera płynąć w rejs nie pozwoli, Kiedy dzieci płaczą i jest bardzo źle - Tańcz z nami bracie i nie przejmuj się. Ref. I... Tańcz, tańcz, tańcz z nami i Ty, Tańcz z nami bracie, by wióry szły, Wypij aż do dna za przygody złe, Tańcz z nami bracie i nie przejmuj się. D A D A D D D A D A D 2. Kiedy wiatr ucichnie, płynąć nie ma nadziei, Wtedy z bracią żeglarską diabeł hula na kei, Beczki piwa z knajpy czart wytacza dwie, A pijany żeglarz zaraz tańczyć chce. 3. Tańczą rybki w morzu i dziewuszki na plaży, Cała knajpa tańczy z pijaniutkim żeglarzem. Patrz - na stole tańczą białe myszki dwie, Skaczą sobie miło i nie przejmują się. 4. Tańczy Jimmy i Johnny, i Maggie nieśmiała, Skacze sobie wesoło kompanija nasza cała, Słodki Kubuś z nami także skakać chce, Lecz nóżki poplątał i na keję legł. 5. Tańczy jedna nóżka frywolna i zgrabna, Za nią druga podskoczy wesoła i powabna, Na koniec brzuszek wytacza się, Tylko główka nie chce - z nią jest bardzo źle 39

40 TIMERAIRE 1. Spokojnie, bez strzału z setki luf, Na holu, z żagli swych odarty, Tak dostojnie, jak tylko mógł, Zmierzchem wpłynął na historii karty. Liniowiec, co się zwał "Timeraire", Nie wróci już do domu. U kresu swej drogi zapadł w sen W cichym doku, niepotrzebny już nikomu. Ref. Skończył się liniowców czas, Odpłynęły w porty zapomnienia. Maszty nocą nie muskają gwiazd, Huk dział już tylko we wspomnieniach. Z burt nie słychać: "God save Queen!", "Vive la France!". Nie ma już liniowców na La Manche. D fis h G e B A d C d C d C B A d C F B C F 2. Dziś nikt nie pamięta barwy flag, Ni imion kapitanów. Nazwy okrętów zatarł czas, Wraki rzucił na dno oceanów. A liniowiec, co się zwał "Timeraire", Nie odszedł w morskie głębie. Zmierzchem w ostatni wyszedł rejs, Gdzie już żadna kula go nie sięgnie 40

41 WIELORYBNICY GRENLANDCY 1. Gotowe łodzie i wszystko jest klar, I harpuny w stojakach pokrył śnieg. Jeszcze kilka dni - wielkie stada muszą przyjść Pod Grenlandii stromy brzeg. D A D G D A D G A D C D 2. Trza upolować choć trzysta sztuk, By się zwrócił wyłożony grosz. Nie będziemy spać, by grosz kupcom w kabzę pchać. To wielorybnika los. 3. Błękitne niebo i ostra lodu biel, Tak daleko rodzinny został próg. Jeszcze kilka dni i przed dziobem ujrzysz cel. Wypłyniemy po nasz łup. 4. Grenlandio dzika i wolna ziemio ma, Widzę Ciebie od wielu długich lat. Pośród czarnych skał przejdą noce, miną dni, Aż wystarczy nam już krwi. BARBAROSSA 1. Z Genui do Rzymu droga wiodła morzem. W ładowni muszkiety, złoto oraz noże. Trzystu nagich galerników rytmicznie w mozole Pracowało w pocie wiosłami na dole. Ref.: Barbarossa, Barbarossa! Kocha ciebie piekło, Boją się niebiosa. 2. Mgła spowiła statek, gdy szło do świtania. A więc nikt nie odkrył, że ktoś ich dogania. Wystarczyła krótka chwila - mistrzowski abordaż, Wszystkich w pień wycięła ta piracka horda. h A h h A h D A D A h A D hd A h h A D A h e D A h 3. Rudobrody rzuca rozkazy od steru: "Wyrzucić za burtę martwych oficerów. Chrześcijanom w końcu dzisiaj utarliśmy nosa. Jutro świat się dowie kto to Barbarossa!". 41

42 ZŁOTA ARKA 1. Hej, kroplę "Krwi Nelsona" każdy chętnie chlapnąłby! Hej, kroplę "Krwi Nelsona" każdy chętnie chlapnąłby! Hej, kroplę "Krwi Nelsona" każdy chętnie chlapnąłby! - I my wszyscy razem z nim! Ref. Dalej w dół - stara krypo kiwaj się! I w górę - złota arko ciągnij się! No i znowu w dół - kupo złomu kiwaj się! I do domu szybko leć! 2. Na zagrychę krwisty befsztyk już przed nosem pachnie mi! - I nam wszystkim razem z nim! 3. A usmażyłby mi go wesolutki, tłusty kuk! - I nam wszystkim zaraz też! 4. Pofiglować sobie nieco, zaraz zdrowo byłoby! - I nam wszystkim zaraz też! 5. Zamiast moknąć tu na wachcie, pod pokładem wolę być! - Przydział grogu wolno pić! 6. Całą nockę z kobitkami, szalałbym nawet przez sen! - Lepiej w łóżku w porcie, hen! 7. Zamiast gnić na starej łajbie, lepiej farmę chyba mieć! - I pod gruszą w słonku lec! 42

43 ŁOWY 1. Gdy na zimne wody Baffin Bay Przywiał nas zachodni szkwał, Ogromnego lewiatana grzbiet Ujrzeliśmy pośród fal. Ref. I chwyciliśmy lance, pchnęliśmy lance, Na honor uwierzcie nam, Wiele wściekłej pracy, wiele krwi Pochłonął cenny tran. a e a a e a a e a d e a C G F G a a e a a e a 2. I szalony pościg zaczął się, Nie zapomnę tamtych dni, Kiedy goniąc lewiatana Przebyliśmy setkę mil. 3. I dopadliśmy jak sfora psów, Co apetyt ma na łup. Za odwagę bosman życie dał, Waleń zmiażdżył jego słup. 4. Noc przyniosła twardej walki kres, Tak nam pisał widać los. Długi żywot wieloryba zgasił Jeden celny cios. 5. Hej, do burty i na gaje z nim! Niejednemu brakło sił, Gdy płatami zrywaliśmy tłuszcz, Brodziliśmy w jego krwi. 6. To już koniec pieśni, pora nam Na Irlandii wracać brzeg. Wypijmy pintę rumu, Znów opowieść zacznie się. Jak chwyciliśmy... 43

44 NASZ DIAMENT 1. Nasz "Diament" prawie gotów już, W cieśninach nie ma kry, Na kei piękne panny stoją, W oczach błyszczą łzy. Kapitan w niebo wlepia wzrok, Ruszamy lada dzień, Płyniemy tam, gdzie słońca blask Nie mąci nocy cień. Ref. A więc krzycz: O-ho-ho! Odwagę w sercu miej! Wielorybów cielska groźne są, Lecz dostaniemy je! a e a e a e d E 7 a a G a a G a F a d a e a 2. Hej, panno, powiedz po co łzy? Nic nie zatrzyma mnie, Bo prędzej w lodach kwiat zakwitnie, Niż wycofam się. No, nie płacz mała, wrócę tu, Nasz los nie taki zły, Bo da dukatów wór za tran I wielorybie kły. 3. Na deku Stary wąchał wiatr, Lunetę w ręku miał. Na łodziach, co zwisały już, Z harpunem każdy stał. I dmucha tu, i dmucha tam, Ogromne stado wkrąg. - Harpuny, wiosła, liny brać! I ciągaj, brachu, ciąg! 4. I dla wieloryba już Ostatni to dzień, Bo śmiały harpunnik Uderza weń! 44

45 NIE WIEM SKĄD SIĘ WZIĄŁ 1. Nie wiem skąd się wziął, bo nawet worka nie miał z sobą. Nie wiem skąd się wziął, tak niepozorną był osobą. Nie wiem skąd się wziął, gdy go ujrzałem w górnej koi, Wyglądał tak, jak ten, co się własnego cienia boi. a G F E a G F E 2. Potem przyszły dni, zwyczajne dni zejmana - Bosman klął, a my czasem przez noc do rana. I ładunek był zrobiony równo, wsad po wsadzie, I wreszcie przyszły takie dni, że klar był na pokładzie. 3. Więc zapytałem go, jak to się zwykle dzieje, Czy ma jakiś dom, czy przyjdzie ktoś na keję. Popatrzył na mnie tak, że do dziś to w sercu mam: "Ja, chłopie, na tym świecie jestem sam." - powiedział, 4. I głupio się zrobiło, bo niby razem, tak we dwoje, Przeszliśmy długi rejs, przeżyli koja w koję, Jedliśmy jeden chleb, śmierdzieli rybią łuską, A teraz, gdy się kończy rejs, powiało pustką. 5. Zapytałem go jeszcze raz: "Czy schodzisz z tego wraka, Czy jeszcze ze mną jeden rejs popłyniesz za rybaka?" Popatrzył na mnie tak, jakby po raz pierwszy mnie zobaczył I coś tam pod nosem zasobaczył. 6. Rzuciły losy nas po różnych kątach świata, Minęło szereg długich lat, aż wreszcie los mi figla spłatał: Zamustrowałem w rejs, gdzie on był kapitanem. Myślałem: "Co też będzie, kiedy znów przed nim stanę?" 7. Pamiętam tamten zmierzch w salonie kapitana, Ściskałem w ręku książkę, by mustrować za bosmana. Spytałem go, czy wie, że ja go dobrze znam? "Tak, teraz już nie będę sam" - powiedział, 8. A ja nie wiem skąd się wziął, bo nawet worka nie miał z sobą. Nie wiem skąd się wziął, tak niepozorną był osobą. Nie wiem skąd się wziął w tym kapitańskim salonie, Kiedy wzruszony ja i on ściskaliśmy sobie dłonie. 45

46 MARCO POLO 1. Nasz "Marco Polo" to dzielny ship, Największe fale brał. W Australii będąc widziałem go, Gdy w porcie przy kei stał. e G D e e G C e G D e D e I urzekł mnie tak urodą swą, Że zaciągnąłem się I powiał wiatr, w dali zniknął ląd, Mój dom i Australii brzeg. Ref. "Marco Polo" W królewskich liniach był. "Marco Polo" Tysiące przebył mil. e D C H 7 e D e e D C H 7 e D e 2. Na jednej z wysp za korali sznur Tubylec złoto dał I poszli wszyscy w ten dziki kraj, Bo złoto mieć każdy chciał. I wielkie szczęście spotkało tych, Co wyszli na ten brzeg, Bo pełne złota ładownie są I każdy bogaczem jest. 2. W powrotnej drodze tak szalał sztorm, Że drzazgi poszły z rej, A statek wciąż burtą wodę brał, Do dna było coraz mniej. Ładunek cały trza było nam Do morza wrzucić tu, Do lądu dojść i biedakiem być, Ratować choć żywot swój. 46

47 PAWLAK 1. Poprzez piekieł odmęty płynie statek przeklęty, Wśród cyklonów, co wieją co sił, To podąża swym szlakiem widmo zwane Pawlakiem, Co za życia bosmanem złym był. a C F C F d C E a F E a Wyją czarty z uciechy, że tak cierpi za grzechy, Próżno błaga o wódę na klin, Na nic jego zamiary, w ustach gorzki smak siary, Nawet nie jest to ta z tanich win. Ref.: Niech Cię piekieł dusi dym, Boś był dla żeglarzy złym, Za to żeś był bosman-drań, Niech Ci siarka pali krtań, Ognia żar, smoły czad, Czort widłami... widłami... widłami... widłami... Skuje zad! F C E a F C E a F C E a 2. Z nim wraz w piekielnym żarze inni wredni żeglarze, Których zbrodnie tak szpecą jak trąd, Wraz z bosmanem pospołem płyną przez wrzącą smołę, Chcą koniecznie wydostać się stąd. 3. W ciemnokrwawej poświacie te upiorne postacie Płacą haracz za czyny swe złe, Płynąc przez piekieł kręgi trzeszczą stare już wręgi, Ale okręt nie spocznie na dnie. 4. I Ty, ciuro nad ciury, gdy zafajdasz Mazury, Nie zakopiesz po sobie, gdy srasz, Wiedz, żeś za to przeklęty, wciągnie w piekieł odmęty Czartów chór wyjąc Ci: "Jesteś nasz!" Ref.: Za to, żeś zostawił śmieć, wprost w czeluście piekieł leć, Za to, żeś rozbijał szkła, niech piekielna męka trwa, Ognia żar, smoły czad, Czort widłami... widłami... widłami... widłami... Skuje zad. 47

48 PIĘTNASTU CHŁOPA 1. Piętnastu chłopa na "Umrzyka Skrzyni", - Ho-o-aj-ho! W butelce rum! Pij za zdrowie, resztę czart uczyni. - Ho-o-aj-ho! W butelce rum! Ref.: Z całej załogi jeden został zuch, Choć wypłynęło ich czterdziestu dwóch. W butelce rum! W butelce rum! 2. Tom Evry dostał nożem po policzku, A monsieur Tessain zadyndał na stryczku. 3. Nóż dostał w grdykę Francuz i padł trupem, Grosz zaśniedziały był ich całym łupem. 4. Trup Bellamy'ego sczerniały i suchy, Wisi pod Kingston, aż brzęczą łańcuchy. DO KABESTANU 1. Do kabestanu chłopcy wraz, - Ze wszystkich pchać go sił! Niech ciągnie kotwę z morza dna - Kabestan, a my z nim! 2. Od kabestanu łańcuch skrzypi, - Do diabła, mocniej pchaj! Kotwica w górę, pot niech kipi! - Pchaj mocniej, raz i dwa! 3. Już wnet za rufą zniknie ląd, - Do diabła, mocniej pchaj! Bo zaraz odpływamy stąd. - Pchaj mocniej, raz i dwa! 4. Za jednym zwojem drugi zwój, - Do diabła, mocniej pchaj! Aż sztorman krzyknie głośno: "Stój!..." - Pchaj mocniej, raz i dwa! 48

49 GRAND COURER 1. Wielki korsarz "Grand Coureur", To był okręt krwawych łez. Kiedyśmy na morze szli, Żeby tam Anglików bić, Zdrajca morze, nawet wiatr Obrócił się przeciwko nam. Ref.: Hej, razem chłopcy, hej! Wesoło chłopcy, hej! La, la, la, la, la, la, la, la Wypłynęliśmy z L'Orient, Gładka fala, świeży wiatr, Jeszcze bracie widać ląd, A już gnają nas do pomp. Pierwszy podmuch złamał maszt, Bo zgniły był cholerny wrak. 3. Nową stengę cieśla dał, Trzeba zapleść kilka want, A tu znów cholerny bal, Burtą stanąć trza do fal. Hej tam! Ster prawo na burt! Odpalić mi ze wszystkich rur! 4. Angol bardzo blisko był, Lufy w rzędach miał jak kły, Niósł po morzach nagłą śmierć, Ale Francuz nie bał się. Hej tam! Ster prawo na burt! Odpalić mi ze wszystkich rur! 5. On kulami pluł nam w nos, A my w niego cios za cios. Hej, abordaż! Wczepiaj hak! Zaraz Angol będzie nasz! A tu gruby korek mgły Angola nam na zawsze skrył. 6. Tak minęło dwieście dni, Zdobyliśmy pryzy trzy: Pierwszy - wpół przegniły wrak, Drugi - kapeć tyleż wart, Trzeci - hulk, co woził gnój, A z nim był też cholerny bój. d d d d F C d C d d C d d C d F C d C d Żeby nikt nie opadł z sił, Doskonały prowiant był: Żyły i zjełczały łój, Zamiast wina - octu słój. Suchar stary, ale był, Choć w każdym robak biały żył. 8. Srogo los po dupach lał, W porcie przyjdzie zdychać nam. Dwieście dni i pusty trzos, Pieski rejs, parszywy los. Każdy zgubę widzi już I każdy szuka wyjścia dróg. 9. Szyper jedną z armat wziął, Skoczył z nią w przepastną toń. Bosman ruszył w jego ślad Dzierżąc się kotwicy łap. Ochmistrz, w wielkiej kłótni drań, Pijany leń i złodziej dań. 10. Jaja były, kiedy kuk Łyżką od śmierdzących zup Sam do kotła wcisnął się - Pierwszy raz był w kotle wieprz. I odpłynął z wiatrem gdzieś, A niech go przyjmie piekła brzeg! 11. Nawet autor pieśni tej Ze zgryzoty skoczył z rej, Huknął o kuchenny blat, Prosto do kubryku wpadł. No a skutek taki był, Że okręt rozbił w drobny pył! 12. Jeśli tej historii treść Poruszyła kilka serc, Dobrych manier nie brak wam, Hej, postawcie wina dzban! Gdy się śpiewa, w gardle schnie No a z wyschniętym gardłem źle.

50 POŻEGNALNY TON 1. Chyba dobrze wiesz już, jaką z dróg Popłyniesz, kiedy serce rośnie Ci nadzieją, Że jeszcze są schowane gdzieś Nieznane lądy, które życie Twe odmienią. C e a F C G F E a D C F G C Chyba dobrze wiesz już jaką z dróg Wśród fal i białej piany statek Twój popłynie, A jeśli tak, spotkamy się Na jakiejś łajbie, którą szczęście swe odkryjesz. Ref.: Morza i oceany grzmią Pieśni pożegnalny ton. Jeszcze nie raz zobaczymy się. Czas stawić żagle i z portu wyruszyć nam w rejs. C G a F G C d G C G a F C G F G C 2. W kolorowych światłach keja lśni, I główki portu sennie mruczą "Do widzenia", A jutro, gdy nastanie świt, W rejs wyruszymy, by odkrywać swe marzenia. Nim ostatni akord wybrzmi już, Na pustej scenie nieme staną mikrofony. Ostatni raz śpiewamy dziś Na pożegnanie wszystkim morzem urzeczonym. 50