Pejzaże Estremadury. Bogusław Jeznach, :05

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Pejzaże Estremadury. Bogusław Jeznach, :05"

Emilia Szewczyk
7 lat temu
Przeglądów:

1 Pejzaże Estremadury Bogusław Jeznach, :05 Współczesne malarstwo hiszpańskie to zarówno głośne postacie, których nie lubię, jak Picasso albo Dali, jak i cisi, mało znani malarze, którzy mi się podobają, jak np. Godofredo Ortega Muńoz. A podoba mi się przede wszystkim dlatego, że w malarstwie najbardziej lubię pejzaże, a Ortega Muñoz, obok takich malarzy jak Benjamín Palencia i Vázquez Díaz, jest uważany za wielkiego odnowiciela pejzażu Hiszpanii w połowie XX wieku. Urodził się w San Vicente de Alcantara, w prowincji Badajoz, która jest południową częścią Estremadury, w dniu 17 lutego 1899 roku, chociaż w niektórych jego biografiach podaje się błędnie rok urodzin jako Kiedy miał sześć lat umarła jego matka, a wtedy został wysłany przez ojca do szkoły w Salamance, z takim zamiarem, że po skończeniu liceum miał się poświęcić karierze aptekarza. Był już w ostatniej klasie, kiedy przed maturą uciekł do Madrytu, gdzie postanowił studiować malarstwo. Udało mu się dostać na studia i rozpocząć naukę, kopiując obrazy dla Muzeum Reprodukcji, a później w Museo del Prado. Niektóre z tych egzemplarzy wysyłał jako pocztówki do swej rodziny, jakby na dowód że dobrze mu idzie. Malował również w plenerze, zwłaszcza w Dehesa de la Villa. Założył swoją pierwszą pracownię na ulicy Serrano w Madrycie, a w 1925 roku udał się do Paryża, a następnie do Włoch i wielu krajów Europy i Bliskiego Wschodu. Od 1930 do 1935 roku mieszkał we Włoszech, w malowniczym piemonckim mieście Stressa nad Lago Maggiore, gdzie zaprzyjaźnił się z brytyjskim akwarelistą Rowleyem Smartem, któremu zresztą namalował portret. Wrócił do Hiszpanii, wystawiając po raz pierwszy w Circulo de Bellas Artes w Madrycie, skąd wydelegowano go na Biennale w Wenecji. Po powrocie do Hiszpanii on, Benjamín Palencia, Alberto Sánchez oraz Gil Bel założyli Escuela de Vallecas. Pod wpływem tej szkoły Ortega powraca niemal wyłącznie do pejzażu, podejmując tematykę dusz prostych ludzi i ich ziemi. Ożenił się w 1936 roku i wraz z żoną, z powodu wojny domowej, rozpoczął długą podróż do Szwajcarii, Belgii, Danii i Szwecji, wracając do Hiszpanii dopiero w 1940 roku. Wystawiał na różnych wystawach w 1940, 1946 i 1947 roku, wszędzie odnosząc ogromny sukces. Ale najwieksze wrażenie jego prace zrobiły na Pierwszym Biennale Hispano-amerykańskim, a potem na Drugim, w 1954 roku, które odbyło się na Kubie i gdzie zdobył główną nagrodę za malarstwo. W 1962 roku wystawiał w madryckim Ateneo, a w 1968 roku dostał osobną salę dla swych obrazów na Wystawie Sztuk Pięknych w Madrycie. Wystawiał potem w 1970 roku w Casón del Buen Retiro w Madrycie, w Salach Gotyckich Biblioteki Katalońskiej w Barcelonie, w pawilonie Mudéjar de Sevilla i w Casa de la Cultura de Badajoz. W 1970 roku został odznaczony Złotym Medalem Prowincji Badajoz, w mieście w którym wystawiał się potem po raz ostatni w 1978 roku. Namalował również szereg znakomitych martwych natur. Ortega Muñoz malował w stylu absolutnie osobistym i rozpoznawalnym. Jego tematem jest ziemia zwłaszcza suche i trudne do uprawy pola Estremadury i Kastylii oraz portrety, zwłaszcza chłopów z tych regionów. Przyznawał, ze był pod wpływem takich malarzy jak Paul Cézanne, Carlo Carrà, Mario Sironi, Mario Tozzi, Giorgio Morandi, Il Giotto, Cimabue i Francisco de Zurbarán; chociaż tymi, którzy wpłynęli na niego najbardziej byli szczególnie Gutiérrez Solana, Pablo Picasso i Juan Gris. Zmarł w Madrycie, w 1982 roku. Prostota, surowość, spokój, trzeźwość, stoicyzm i cisza... to są słowa, które przychodzą na myśl, kiedy się kontempluje krajobrazy Ortegi Muñoza. Jego pejzaże pokazują charakterystyczną dla autora ponadczasowość, uciekają od bujności przyrody. Jego zainteresowanie skupia się na twardej, suchej ziemi, i pojedynczych drzewach, które z niej wystają, obrazując surowy rytm monotonnej chłopskiej pracy poprzez ich cierpliwe powtarzanie. (Muzeum Prowincji Cáceres) Zapraszam do jego galerii: strona 1 / 17

2 Fot.1 Fot.2 strona 2 / 17

3 Fot.3 Fot.4 strona 3 / 17

4 Fot.5 Fot.6 strona 4 / 17

5 Fot.7 Fot.8 strona 5 / 17

6 Fot.9 Fot.10 strona 6 / 17

7 Fot.11 Fot.12 strona 7 / 17

8 Fot.13 Fot.14 strona 8 / 17

9 Fot.15 Fot.16 strona 9 / 17

10 Fot.17 Fot.18 strona 10 / 17

11 Fot.19 Fot.20 strona 11 / 17

12 Fot.21 Fot.22 Fot.23 strona 12 / 17

13 Fot.24 Fot.25 strona 13 / 17

14 Fot.26 Fot.27 strona 14 / 17

15 Fot.28 Fot.29 Fot.30 strona 15 / 17

16 Fot.31 Fot.32 W cyklu MALARSTWO I GRAFIKA na moim blogu ukazały się dotychczas: 01.Piękno u Klimta ( ) /film/ strona 16 / 17

17 02.Wielki garncarz, młody malarz ( ) esej + film /Pablo Picasso/ 03.Murale Rivery ( ) 04.Drzeworyty Hokusai ( ) 05.Gumowce Grahama Gerckena ( ) 06.Gustave Courbet ( ) /film/ 07.Camille Pisarro ( ) /film/ 08.Caspar David Friedrich ( ) 09.Dante Rossetti ( ) /film/ 10.Ikenaga Yasunari ( ) 11.Siedem mgnień bambusa ( ) 12.Malarz złotej mgły ( ) /Pan Liang, Chiny/ 13. Pejzaże Extremadury ( ) /Godofredo Ortega Muñoz/ strona 17 / 17 Powered by TCPDF (

Podobne dokumenty

Niezależny serwis społeczności blogerów. Drzewa nad wodą. Bogusław Jeznach, :09

Niezależny serwis społeczności blogerów. Drzewa nad wodą. Bogusław Jeznach, :09 Drzewa nad wodą Bogusław Jeznach, 26.09.2017 21:09 Główne źródło inspiracji - New River Valley, Virginia, USA Wychowując się i dorastając w Szanghaju, Z. L. Feng zaczął malować już w wieku siedmiu lat,