LIMITE PL RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 14 czerwca 2012 r. (21.06) (OR. en) 10415/12. Międzyinstytucjonalny nume r referencyjny: 2011/0194 (COD)

Transkrypt

1 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 14 czerwca 2012 r. (21.06) (OR. en) Międzyinstytucjonalny nume r referencyjny: 2011/0194 (COD) 10415/12 PECHE 192 CODEC 1445 WYNIK PRAC Od: Dyrektorzy Generalni ds. Rybołówstwa Do: Komitet Stałych Przedstawicieli / Rada Nr poprz. dok.: 8557/5/12 PECHE 111 CODEC 930 REV /12 PECHE 227 CODEC /12 PECHE 229 CODEC 1666 Nr wniosku Kom.: 12516/11 PECHE 188 CODEC 1167 COM(2011) 416 final Dotyczy: Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury Podejście ogólne Na posiedzeniu w dniu 12 czerwca 2012 r. Rada ds. Rolnictwa i Rybołówstwa osiągnęła podejście ogólne w sprawie powyższego wniosku w brzmieniu przedstawionym w załączniku. Motywy i definicje zostaną dokładniej przeanalizowane na późniejszym etapie, podobnie jak wybór procedury wdrożenia (akt delegowany / akt wykonawczy) /12 mi/hod/kal 1 DGB 3A LIMITE PL

2 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury ZAŁĄCZNIK PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 42 i art. 43 ust. 2, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1, uwzględniając opinię Komitetu Regionów 2, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje : (1) Zakres wspólnej polityki rybołówstwa obejmuje środki dotyczące rynków produktów rybołówstwa i akwakultury w Unii. Wspólna organizacja rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zwana dalej wspólną organizacją rynku, jest integralną częścią wspólnej polityki rybołówstwa i powinna przyczyniać się do osiągnięcia jej celów. Ponieważ wspólna polityka rybołówstwa jest zmieniana, odpowiednio dostosować należy wspólną organizację rynku. 1 2 Dz.U. C [ ] z [ ], s.[ ]. Dz.U. C [ ] z [ ], s.[ ]. [Motywy zostały w tym kompromisowym tekście potraktowane bardzo ogólnie i będą wymagały dostosowania do ostatecznej kompromisowej wersji części normatywnej.] 10415/12 mi/hod/kal 2

3 (2) Aby uwzględnić niedociągnięcia wykryte przy wdrażaniu obecnie obowiązujących przepisów, zmiany na rynku unijnym i światowym, a także rozwój działalności gospodarczej w zakresie rybołówstwa i akwakultury, należy zmienić rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury 3. (3) Przepisy wspólnej organizacji rynku należy wdrożyć zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii, w szczególności w odniesieniu do przepisów Światowej Organizacji Handlu. Należy zagwarantować warunki uczciwej konkurencji w handlu produktami rybołówstwa i akwakultury z państwami trzecimi, w szczególności poprzez poszanowanie wymogów stabilności i norm socjalnych równoważnych tym, które dotyczą produktów europejskich. (4) Wspólna organizacja rynku powinna przyczynić się do osiągnięcia celów wspólnej polityki rybołówstwa. (5) Jako że cele te nie mogą zostać w wystarczającym stopniu osiągnięte przez państwa członkowskie z uwagi na wspólny charakter rynku produktów rybołówstwa i akwakultury, a ze względu na wynikającą z tego charakteru potrzebę dalszego wspólnego działania mogą być skuteczniej osiągnięte na szczeblu Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule zakres niniejszego rozporządzenia nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. (6) Ważne jest, aby wspólna organizacja rynku była prowadzona zgodnie z zasadą dobrego rządzenia, zawartą we wspólnej polityce rybołówstwa. 3 Dz.U. L 17 z , s /12 mi/hod/kal 3

4 (7) Organizacje producentów są strategicznymi podmiotami pod względem odpowiedniego stosowania wspólnej polityki rybołówstwa i wspólnej organizacji rynku. Konieczne zatem jest wzmocnienie ich celów, aby zagwarantować, że ich członkowie prowadzą działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury w sposób zrównoważony, poprawiają wprowadzanie produktów do obrotu oraz gromadzą informacje gospodarcze o akwakulturze. Przy realizacji tych celów organizacje producentów powinny uwzględniać różne warunki sektorów rybołówstwa i akwakultury panujące w Unii, zwłaszcza specyfikę rybołówstwa łodziowego. (8) Organizacje międzybranżowe zrzeszające różne kategorie podmiotów mogą pomóc w poprawieniu koordynacji działalności związanej z obrotem w łańcuchu wartości i w opracowywaniu środków będących przedmiotem zainteresowania całego sektora. (9) Zasadne jest ustanowienie wspólnych warunków uznawania przez państwa członkowskie organizacji producentów i organizacji międzybranżowych, rozszerzania zasad przyjętych przez organizacje producentów i organizacje międzybranżowe, a także dotyczących podziału kosztów wynikających z takiego rozszerzenia. Procedura rozszerzenia zasad powinna wymagać zezwolenia Komisji. (10) Aby organizacje producentów mogły ukierunkowywać swoich członków na zrównoważoną działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury, organizacje te powinny określić i przedłożyć właściwym organom państw członkowskich plan produkcji i wprowadzania do obrotu, wraz ze środkami koniecznymi do realizacji swoich celów. (11) Nieprzewidywalność działalności połowowej sprawia, że stosowne jest ustanowienie mechanizmu składowania produktów rybołówstwa do spożycia przez ludzi, mając na uwadze wspieranie większej stabilności rynku i zwiększenie zysku z produktów, w szczególności poprzez tworzenie wartości dodanej. Mechanizm ten powinien przyczynić się do stabilizacji i ujednolicenia lokalnych rynków unijnych, co w perspektywie powinno doprowadzić do stworzenia jednolitego rynku. (12) Aby uwzględnić zróżnicowanie cen w całej Unii, każda organizacja producentów powinna być uprawniona do składania oferty na cenę progową dla mechanizmu składowania. Ta cena progowa powinna być ustalana w taki sposób, by utrzymać zdrową i uczciwą konkurencję między podmiotami gospodarczymi /12 mi/hod/kal 4

5 (13) Ponieważ stada ryb stanowią wspólne zasoby, proces zrównoważenia i zwiększenia efektywności eksploatacji tych stad może w niektórych przypadkach być skuteczniej realizowany przez organizacje, w których skład wchodzą członkowie z różnych państw członkowskich. Należy zatem przewidzieć również możliwość zakładania międzynarodowych organizacji producentów i zrzeszeń organizacji producentów, które podlegać będą regułom konkurencji przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu. (14) Stosowanie wspólnych norm handlowych powinno umożliwić zaopatrzenie rynków w zrównoważone produkty, zrealizowanie pełnego potencjału wewnętrznych rynków produktów rybołówstwa i akwakultury oraz ułatwienie funkcjonowania handlu opartego na zasadach uczciwej konkurencji, aby w ten sposób poprawić rentowność produkcji. (15) Rozszerzający się asortyment produktów rybołówstwa i akwakultury powoduje konieczność zapewnienia konsumentom minimalnej ilości obowiązkowych informacji o głównych cechach produktów. (16) Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 101 Traktatu, należy stosować do produkcji lub wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury o tyle, o ile ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania wspólnej organizacji rynków ani nie zagraża osiągnięciu celów określonych w art. 39 Traktatu. (17) Należy ustanowić reguły konkurencji dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, uwzględniając szczególny charakter sektora rybołówstwa i akwakultury, w tym jego rozdrobnienie, fakt, że ryby stanowią wspólny zasób oraz znaczącą wielkość przywozu. W celu uproszczenia, stosowne przepisy rozporządzenia (WE) nr 1184/2006 z dnia 24 lipca 2006 r. dotyczącego stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu niektórymi produktami rolnymi 4 należy włączyć do niniejszego rozporządzenia. Rozporządzenia (WE) nr 1184/2006 nie należy już zatem stosować do produktów rybołówstwa i akwakultury. (18) Należy koniecznie podnieść poziom informacji gospodarczych na temat rynków produktów rybołówstwa i akwakultury w Unii. 4 Dz.U. L 214 z , s /12 mi/hod/kal 5

6 (19) Aby umożliwić uzupełnienie lub zmianę warunków i wymogów dotyczących uznawania organizacji producentów, uzupełnienie lub zmianę treści planu produkcji i wprowadzania do obrotu, określenie i zmianę wspólnych norm handlowych, uzupełnienie lub zmianę informacji obowiązkowych i ustalenie kryteriów minimalnych w odniesieniu do informacji dobrowolnie przekazywanych konsumentom przez podmioty gospodarcze, Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do art. 24, 33, 41 i 46 *. (20) Jest niezwykle istotne, aby Komisja przeprowadzała stosowne konsultacje w czasie prac przygotowawczych, w tym na poziomie ekspertów. Przy przygotowywaniu i sporządzaniu aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie stosownych dokumentów do Parlamentu Europejskiego i Rady. (21) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonania art. 25, 31, 34 i 37 niniejszego rozporządzenia należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję *. (22) Należy uchylić rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000, * * [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] [Kwestia przepisów dotyczących aktów delegowanych zostanie podjęta na późniejszym etapie.] [Kwestia przepisów dotyczących aktów wykonawczych zostanie podjęta na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 6

7 PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Rozdział I Przepisy ogólne Artykuł 1 Przedmiot 1. Niniejszym ustanawia się wspólną organizację rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zwaną dalej wspólną organizacją rynku. 2. Wspólna organizacja rynku obejmuje następujące instrumenty: a) organizacje zawodowe; b) normy handlowe; c) informacje dla konsumentów; d) reguły konkurencji; e) rozpoznanie rynku. 3. Wspólną organizację rynku uzupełnia [rozporządzenie Rady w sprawie kontyngentów taryfowych], jak również ogólne środki dotyczące handlu przyjęte w odpowiedzi na zakłócenia na rynku produktów rybołówstwa i akwakultury. Realizacja wspólnej organizacji rynku kwalifikuje się do unijnego wsparcia finansowego na podstawie rozporządzenia /2013 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego 5. 5 [Wniosek Komisji w sprawie rozporządzenia Rady jest spodziewany w połowie 2012 r.] [odniesienie do rozporządzenia o Europejskim Funduszu Morskim i Rybackim] 10415/12 mi/hod/kal 7

8 Artykuł 2 Zakres stosowania Wspólną organizację rynku stosuje się do produktów rybołówstwa i akwakultury wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, które są wprowadzane do obrotu w Unii. Artykuł 3 Cele Celami wspólnej organizacji rynku są cele określone w art. 45 rozporządzenia o wspólnej polityce rybołówstwa. Artykuł 4 Zasady Wspólna organizacja rynku jest prowadzona zgodnie z zasadą dobrego rządzenia, zawartą w art. 4 rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa /12 mi/hod/kal 8

9 Artykuł 5 Definicje Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się definicje terminów, [ ] o których mowa w art. 5 rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, definicje terminów zakład żywienia zbiorowego, składnik oraz etykietowanie, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności 6, definicje terminów żywność i konsument finalny, o których mowa w art. 2 i 3 rozporządzenia (WE) 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności 7 oraz definicję terminu dodatek do żywności, o której mowa w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności 8. Ponadto stosuje się następujące definicje: a) produkty rybołówstwa oznaczają organizmy wodne pochodzące z dowolnej działalności połowowej lub otrzymywane z nich produkty, wyszczególnione w załączniku I; b) produkty akwakultury oznaczają organizmy wodne na dowolnym etapie ich cyklu życia, pochodzące z dowolnej działalności akwakultury lub otrzymywane z nich produkty, wyszczególnione w załączniku I; c) producent oznacza dowolną osobę fizyczną bądź prawną, która wykorzystuje środki produkcji do uzyskania produktów rybołówstwa lub akwakultury z zamiarem wprowadzenia ich do obrotu; e) udostępnienie produktu na rynku oznacza każde dostarczenie produktu rybołówstwa lub akwakultury w celu jego dystrybucji, konsumpcji lub używania na rynku unijnym w ramach działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie; f) wprowadzanie do obrotu oznacza udostępnienie produktu rybołówstwa lub akwakultury na rynku unijnym po raz pierwszy; Dz.U. L 304 z , s. 18. Dz.U. L 31 z , s. 1. Dz.U. L 354 z , s /12 mi/hod/kal 9

10 g) handel detaliczny oznacza obsługę lub przetwarzanie żywności i jej przechowywanie w punkcie sprzedaży lub w punkcie dostaw dla konsumenta finalnego; określenie to obejmuje terminale dystrybucyjne, działalność cateringową, stołówki zakładowe, catering instytucjonalny, restauracje i podobne działania związane z usługami żywieniowymi, sklepy, centra dystrybucji w supermarketach i hurtownie; h) opakowane produkty rybołówstwa i akwakultury oznaczają produkty rybołówstwa i akwakultury, które są żywnością opakowaną w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1169/2011. Rozdział II Organizacje zawodowe SEKCJA I USTANAWIANIE ORGANIZACJI ZAWODOWYCH, ICH CELE I ŚRODKI Artykuł 6 Ustanawianie organizacji producentów sektora rybołówstwa i organizacji producentów sektora akwakultury 1. Organizacje producentów sektora rybołówstwa i organizacje producentów sektora akwakultury mogą być ustanawiane jako grupa utworzona z własnej inicjatywy odpowiednio przez producentów produktów rybołówstwa lub, odpowiednio, producentów produktów akwakultury w jednym lub w wielu państwach członkowskich i uznawane zgodnie z przepisami Sekcji II. 2. Organizacja producentów, która reprezentuje zarówno sektor rybołówstwa, jak i akwakultury, może zostać ustanowiona jako wspólna organizacja producentów sektora rybołówstwa i akwakultury /12 mi/hod/kal 10

11 Artykuł 7 Cele organizacji producentów sektora rybołówstwa i organizacji producentów sektora akwakultury (1) Organizacje producentów sektora rybołówstwa i organizacje producentów sektora akwakultury dążą do osiągania co najmniej dwóch z poniższych celów: a) poprawienie warunków wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury wyprodukowanych przez ich członków; b) poprawienie rentowności producentów; c) stabilizowanie rynków; d) promowanie zatrudnienia na obszarach przybrzeżnych i na obszarach wiejskich. (2) Oprócz celów określonych w ust. 1 organizacje producentów sektora rybołówstwa uczestniczą w realizacji następujących celów: a) promowanie zrównoważonej działalności połowowej ich członków w pełnej zgodności z polityką ochrony określoną w szczególności w rozporządzeniu w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, w tym o ile państwa członkowskie uznają to za stosowne udziału w zarządzaniu biologicznymi zasobami mórz; b) ograniczenie oraz jak najlepsze wykorzystanie wszelkich pozostałości w odniesieniu do przypadkowych połowów stad handlowych. (3) Oprócz celów określonych w ust. 1 organizacje producentów sektora akwakultury uczestniczą w realizacji następujących celów: a) promowanie podejmowania zrównoważonych działań w obszarze akwakultury przez swoich członków poprzez stwarzanie im możliwości rozwoju; b) zapewnienie zgodności działalności ich członków z krajowymi planami strategicznymi, o których mowa w art. 43 rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa /12 mi/hod/kal 11

12 (4) Organizacje producentów sektora rybołówstwa i organizacje producentów sektora akwakultury mogą realizować cele uzupełniające. Artykuł 8 Środki organizacji producentów sektora rybołówstwa i organizacji producentów sektora akwakultury (1) Do osiągnięcia celów określonych w art. 7 organizacje producentów sektora rybołówstwa i organizacje producentów sektora akwakultury mogą wykorzystywać takie środki jak: a) dostosowanie produkcji do wymogów rynkowych; b) kierowanie dostawami i wprowadzaniem do obrotu produktów swoich członków; c) promowanie wytwarzanych przez ich członków produktów rybołówstwa i akwakultury Unii w sposób niedyskryminacyjny, poprzez wykorzystanie np. możliwości w dziedzinie uzyskiwania certyfikatów, w szczególności nazwy pochodzenia, znaków jakości, oznaczeń geograficznych, gwarantowanych tradycyjnych specjalności i zalet zrównoważonego rozwoju; d) kontrolowanie i podejmowanie środków w celu uzyskania zgodności działalności swoich członków z zasadami określonymi przez organizację producentów. (2) Organizacje producentów sektora rybołówstwa mogą również wykorzystywać następujące środki: a) wspólne planowanie działalności połowowej ich członków i zarządzanie tą działalnością, w zależności od stosowanej przez dane państwo członkowskie organizacji zarządzania biologicznymi zasobami mórz; b) ograniczenie przypadkowych połowów poprzez zaangażowanie w rozwój i stosowanie środków technicznych oraz jak najlepsze wykorzystanie przypadkowych połowów stad handlowych dzięki wprowadzeniu ich do obrotu lub skierowanie ich do alternatywnych punktów zgodnie z art. 15 ust. 6 rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa oraz z art. 40 ust. 2 niniejszego rozporządzenia; 10415/12 mi/hod/kal 12

13 c) zarządzanie miejscem tymczasowego składowania produktów rybołówstwa zgodnie z art. 35 i 36. (3) Organizacje producentów sektora akwakultury mogą również wykorzystywać następujące środki: a) promowanie zrównoważonych działań w dziedzinie akwakultury, szczególnie w kategoriach ochrony środowiska, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt; b) gromadzenie informacji o produktach wprowadzanych do obrotu, w tym informacji gospodarczych o pierwszej sprzedaży i o prognozach dotyczących produkcji. Artykuł 12 Ustanawianie zrzeszeń organizacji producentów 1. Zrzeszenie organizacji producentów sektorów rybołówstwa i akwakultury może być powołane jako grupa utworzona z własnej inicjatywy organizacji producentów uznawanych w jednym lub w wielu państwach członkowskich. 2. Przepisy niniejszego rozporządzenia mające zastosowanie do organizacji producentów stosuje się do zrzeszeń organizacji producentów, o ile nie określono inaczej. Artykuł 13 Cele zrzeszeń organizacji producentów Zrzeszenia organizacji producentów sektora rybołówstwa lub akwakultury realizują następujące cele: a) bardziej efektywne osiąganie dowolnych celów członków organizacji producentów, określonych w art. 7; b) koordynowanie i rozwijanie działalności stanowiącej przedmiot wspólnego zainteresowania zrzeszonych organizacji producentów /12 mi/hod/kal 13

14 Artykuł 14 Ustanawianie organizacji międzybranżowych Organizacje międzybranżowe mogą być powoływane jako grupa utworzona z własnej inicjatywy producentów produktów rybołówstwa i akwakultury w jednym lub w wielu państwach członkowskich i uznawane zgodnie z przepisami Sekcji II. Artykuł 15 Cele organizacji międzybranżowych Organizacje międzybranżowe poprawiają koordynację i warunki udostępniania na rynku unijnym produktów rybołówstwa i akwakultury. Artykuł 16 Środki podejmowane przez organizacje międzybranżowe Do osiągnięcia celów, o których mowa w art. 15, organizacje międzybranżowe mogą stosować następujące środki: a) opracowywanie standardowych umów zgodnych z prawodawstwem unijnym; b) promowanie produktów rybołówstwa i akwakultury Unii w sposób niedyskryminacyjny, poprzez wykorzystanie np. możliwości w dziedzinie uzyskiwania certyfikatów, w szczególności nazwy pochodzenia, znaków jakości, oznaczeń geograficznych, gwarantowanych tradycyjnych specjalności i zalet zrównoważonego rozwoju; c) ustanawianie zasad dotyczących produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury, które są bardziej restrykcyjne niż te zawarte w prawodawstwie unijnym lub w krajowym; d) poprawianie jakości, pogłębianie wiedzy oraz zwiększanie przejrzystości zagadnień związanych z produkcją i obrotem; 10415/12 mi/hod/kal 14

15 e) prowadzenie badań rynku oraz rozwijanie technik wspomagających optymalizację funkcjonowania rynku, w tym technologii informacyjno-komunikacyjnych, jak również gromadzenie danych społeczno-ekonomicznych; f) dostarczanie informacji i przeprowadzanie badań niezbędnych do zapewniania zrównoważonych dostaw, których ilość, jakość i cena odpowiadałyby wymaganiom rynku oraz oczekiwaniom konsumentów; g) prowadzenie działalności szkoleniowej, np. w dziedzinie jakości i identyfikowalności; h) kontrolowanie i podejmowanie środków w celu uzyskania zgodności działalności swoich członków z zasadami określonymi przez organizację międzybranżową. SEKCJA II UZNAWANIE Artykuł 17 Uznawanie organizacji producentów 1. Państwa członkowskie mogą uznać za organizacje producentów sektora rybołówstwa lub akwakultury wszystkie grupy producentów sektora rybołówstwa lub akwakultury, które wystąpią o udzielenie takiego uznania, pod warunkiem że: a) są one wystarczająco aktywne gospodarczo na terytorium danego państwa członkowskiego lub jego części, szczególnie w odniesieniu do liczby członków lub wielkości produkcji zbywalnej; b) mają one osobowość prawną na mocy przepisów krajowych państwa członkowskiego, posiadają swoją oficjalną siedzibę główną i prowadzą działalność na terytorium tego państwa; c) są w stanie realizować cele określone w art. 7; d) przestrzegają przepisów dotyczących konkurencji, o których mowa w rozdziale V; oraz e) nie będą nadużywać dominującej pozycji na danym rynku /12 mi/hod/kal 15

16 (2) Organizacje producentów uznane przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia uznaje się za organizacje producentów uznane do celów niniejszego rozporządzenia. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku przestrzegania przez nie przepisów niniejszego rozporządzenia. Artykuł 18 Uznanie organizacji międzybranżowych (1) Państwa członkowskie mogą uznać za organizacje międzybranżowe grupy podmiotów gospodarczych, które wystąpią o udzielenie takiego uznania, pod warunkiem że: a) odpowiadają one za znaczną część działalności produkcyjnej oraz działalności przetwórczej lub handlowej w dziedzinie produktów rybołówstwa i akwakultury lub produktów będących wynikiem przetwarzania produktów rybołówstwa i akwakultury; b) same nie są zaangażowane w produkcję, wprowadzanie do obrotu lub przetwórstwo produktów rybołówstwa i akwakultury oraz produktów przetworzonych z produktów rybołówstwa i akwakultury; c) mają osobowość prawną na mocy przepisów krajowych państwa członkowskiego oraz posiadają swoją oficjalną siedzibę główną i prowadzą działalność na terytorium tego państwa członkowskiego; d) mogą realizować cele określone w art. 15; e) uwzględniają interesy konsumentów; f) nie utrudniają prawidłowego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku. oraz g) przestrzegają stosownych przepisów dotyczących konkurencji /12 mi/hod/kal 16

17 (2) Organizacje międzybranżowe uznane przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia uznaje się za organizacje międzybranżowe uznane do celów niniejszego rozporządzenia. Pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązku przestrzegania przez nie przepisów niniejszego rozporządzenia. Artykuł 19 Kontrole i wycofanie uznania przez państwa członkowskie (1) Państwa członkowskie przeprowadzają w regularnych odstępach czasu kontrole, aby upewnić się, że organizacje producentów i organizacje międzybranżowe spełniają warunki uznawania określone, odpowiednio, w art. 17 i 18; stwierdzenie niezgodności może skutkować wycofaniem uznania. (2) Państwo członkowskie, w którym znajduje się oficjalna siedziba organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej skupiającej członków z różnych państw członkowskich lub zrzeszenia organizacji producentów uznawanego w różnych państwach członkowskich, nawiązuje współpracę administracyjną konieczną do przeprowadzenia kontroli działalności danej organizacji lub danego zrzeszenia we współpracy z innymi zainteresowanymi państwami członkowskimi. Artykuł 21 Przydział uprawnień do połowów Organizacja producentów, której członkowie są obywatelami różnych państw członkowskich, lub zrzeszenie organizacji producentów uznawane w różnych państwach członkowskich realizują swoje zadania nie naruszając przepisów określających rozdział uprawnień do połowów pomiędzy państwa członkowskie zgodnie z art. 16 rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa /12 mi/hod/kal 17

18 Artykuł 22 Informowanie Komisji Państwa członkowskie informują Komisję środkami elektronicznymi o wszystkich decyzjach o udzieleniu lub cofnięciu uznania. Artykuł 23 Kontrole przeprowadzane przez Komisję W celu zapewnienia przestrzegania warunków uznawania organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych określonych, odpowiednio, w art. 17 i 18 Komisja może przeprowadzać kontrole i może, w stosownych przypadkach, zażądać od zainteresowanych państw członkowskich cofnięcia uznania organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych. Artykuł 24 Akty delegowane * Komisja jest upoważniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu: a) zmiany lub uzupełnienia warunków uznawania, o których mowa w art. 17 i 18, z uwzględnieniem w szczególności charakteru sektora przybrzeżnego rybołówstwa łodziowego oraz sektora akwakultury. Zasady te mogą dotyczyć wewnętrznego funkcjonowania organizacji producentów lub organizacji międzybranżowych, zasad dotyczących zrzeszania się, przepisów finansowych i budżetowych, zobowiązań członków i egzekwowania stosowania własnych zasad, w tym kar; b) ustanowienia przepisów dotyczących częstotliwości, treści i praktycznych metod kontroli przeprowadzanych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 20 i 21. * [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 18

19 Artykuł 25 Akty wykonawcze * 1. Komisja przyjmuje akty wykonawcze dotyczące: a) terminów i procedur obowiązujących państwa członkowskie w zakresie uznawania organizacji producentów i organizacji międzybranżowych zgodnie z art. 17 i 18 lub w zakresie wycofywania danego uznania zgodnie z art. 19; b) formatu, terminów i procedur obowiązujących państwa członkowskie w zakresie informowania Komisji o wszelkich decyzjach w sprawie przyznania lub wycofania uznania zgodnie z art. 22. (2) Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51. SEKCJA III ROZSZERZENIE ZASAD Artykuł 26 Rozszerzenie zasad organizacji producentów (1) Państwo członkowskie może uczynić zasady uzgodnione w ramach organizacji producentów wiążącymi dla tych producentów, którzy nie są członkami tej organizacji, a którzy wprowadzają do obrotu dowolny z produktów w obrębie obszaru, na którym dana organizacja producentów jest reprezentatywna, pod warunkiem że: a) organizacja producentów została ustanowiona na okres przynajmniej jednego roku oraz jest uważana za reprezentatywną w zakresie produkcji i wprowadzania do obrotu w jednym państwie członkowskim i składa wniosek do właściwych organów krajowych; oraz * [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 19

20 b) rozszerzane zasady dotyczą dowolnego środka dla organizacji producentów określonego w art. 8 ust. 1 lit. a) c) oraz art. 8 ust. 2 lit. a) i b) i ust. 3 lit. a) i b). (2) Do celów ust. 1 lit. a) organizację producentów sektora rybołówstwa uznaje się za reprezentatywną, jeżeli odpowiada ona za co najmniej 65% ilości danego produktu wprowadzonej do obrotu w trakcie poprzedniego roku na obszarze, dla którego proponuje się rozszerzenie zasad. (3) Do celów ust. 1 lit. a) organizację producentów sektora akwakultury uznaje się za reprezentatywną, jeżeli odpowiada ona za co najmniej 40% ilości danego produktu wprowadzonej do obrotu w trakcie poprzedniego roku na obszarze, dla którego proponuje się rozszerzenie zasad. (4) Zasady rozszerzone na podmioty niebędące członkami obowiązują przez okres od 90 dni do 12 miesięcy. Artykuł 27 Rozszerzenie zasad organizacji międzybranżowych 1. Państwo członkowskie może uczynić niektóre porozumienia, decyzje lub uzgodnione praktyki przyjęte w ramach organizacji międzybranżowej wiążącymi na danym obszarze lub na danych obszarach dla innych podmiotów gospodarczych, które nie należą do tej organizacji, pod warunkiem że: a) organizacja międzybranżowa obejmuje przynajmniej 65% każdego z co najmniej dwóch z poniższych rodzajów działalności: produkcji, przetwórstwa lub wprowadzania do obrotu danego produktu w poprzednim roku, na danym obszarze lub na danych obszarach państwa członkowskiego, i składa wniosek do właściwych organów krajowych; oraz b) zasady rozszerzane na inne podmioty gospodarcze dotyczą dowolnego środka dla organizacji międzybranżowych określonego w art. 16 lit. a) g) i nie powodują żadnych szkód dla innych podmiotów gospodarczych w danym państwie członkowskim lub w Unii. 2. Rozszerzenie zasad może być wiążące przez okres nie dłuższy niż trzy lata bez uszczerbku dla art. 29 ust. 4) /12 mi/hod/kal 20

21 Artykuł 28 Odpowiedzialność Jeżeli zgodnie z art. 26 i 27 zasady są rozszerzane na podmioty niebędące członkami, zainteresowane państwo członkowskie może zdecydować, że podmioty te są zobowiązane do zwrotu organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej równowartości całości lub części kosztów ponoszonych przez członków wskutek stosowania rozszerzonych zasad. Artykuł 29 Zatwierdzanie przez Komisję 1. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o zasadach, które zamierzają ustanowić jako wiążące dla wszystkich producentów lub podmiotów gospodarczych na określonym obszarze lub na określonych obszarach, na podstawie art. 26 i Komisja przyjmuje decyzję zatwierdzającą rozszerzenie zasad będących przedmiotem powiadomienia przez państwo członkowskie, pod warunkiem że: a) przestrzegane są przepisy, odpowiednio, art. 26 i 27; b) przestrzegane są przepisy rozdziału V dotyczące reguł konkurencji; c) rozszerzenie to nie zagraża zasadom wolnego handlu; oraz d) cele określone w art. 39 Traktatu nie są zagrożone. 3. W ciągu jednego miesiąca od dnia otrzymania powiadomienia Komisja podejmuje decyzję o zatwierdzeniu lub odmowie zatwierdzenia rozszerzenia zasad i informuje o tym państwa członkowskie. Jeżeli Komisja nie podjęła decyzji w terminie jednego miesiąca, uznaje się, że zatwierdziła ona rozszerzenie zasad /12 mi/hod/kal 21

22 4. Zatwierdzone rozszerzenie zasad może być dalej stosowane po upływie jego pierwotnego okresu również na podstawie automatycznego przedłużenia bez wyraźnego odnawiania zatwierdzenia, pod warunkiem że zainteresowane państwo członkowskie powiadomiło Komisję o dodatkowym okresie stosowania przynajmniej jeden miesiąc przed upływem pierwotnego terminu, a Komisja albo zatwierdziła takie dalsze stosowanie, albo w terminie jednego miesiąca od otrzymania takiego powiadomienia nie wyraziła sprzeciwu wobec dalszego stosowania. Artykuł 30 Wycofanie zatwierdzenia Komisja może przeprowadzać kontrole i może wycofać zatwierdzenie rozszerzenia zasad, w przypadku gdy stwierdzi, że którekolwiek z wymagań dla tego zatwierdzenia nie jest spełnione. Komisja informuje o tym państwa członkowskie. Artykuł 31 Akty wykonawcze * Zasady dotyczące formatu i procedury powiadomienia, o którym mowa w art. 29 ust. 1, określa Komisja poprzez akty wykonawcze przyjęte zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51. * [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 22

23 SEKCJA IV PLANOWANIE PRODUKCJI I WPROWADZANIA DO OBROTU Artykuł 32 Plan produkcji i wprowadzania do obrotu 1. Każda organizacja producentów przedkłada do zatwierdzenia swoim właściwym organom krajowym plan produkcji i wprowadzania do obrotu dotyczący przynajmniej głównych gatunków wprowadzanych przez nią do obrotu. Takie plany produkcji i wprowadzania do obrotu służą osiągnięciu celów określonych w art. 3 i Plan produkcji i wprowadzania do obrotu obejmuje: a) program produkcji poławianych lub hodowanych gatunków; b) strategię marketingową, która ma dopasować ilość, jakość i prezentację podaży do wymogów rynkowych; c) środki, które mają podjąć organizacje producentów, aby uczestniczyć w realizacji celów określonych w art. 7; d) specjalne środki zapobiegawcze, mające dostosować podaż gatunków sprawiających zazwyczaj trudności związane z wprowadzaniem do obrotu w czasie danym roku; e) kary stosowane wobec członków organizacji, którzy naruszają decyzje przyjęte w celu wprowadzania w życie takich planów. 3. Właściwe organy krajowe zatwierdzają przedmiotowy plan. Organizacja producentów wdraża plan niezwłocznie po jego zatwierdzeniu. 4. Organizacja producentów może zrewidować plan produkcji i wprowadzania do obrotu, a o rewizji tej informuje się właściwe organy krajowe w celu jej zatwierdzenia /12 mi/hod/kal 23

24 5. Organizacja producentów sporządza roczne sprawozdanie ze swojej działalności w ramach planu produkcji i wprowadzania do obrotu, o którym mowa w ust. 1, i przedkłada je do zatwierdzenia właściwym organom krajowym. 6. Państwa członkowskie przeprowadzają kontrole w celu dopilnowania, aby każda organizacja producentów wypełniła zobowiązania przewidziane w niniejszym artykule; stwierdzenie niezgodności może skutkować wycofaniem uznania. Artykuł 33 Akty delegowane * Komisja jest upoważniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu ustanowienia przepisów dotyczących treści planu produkcji i wprowadzania do obrotu, o którym mowa w art. 32 ust. 1. Artykuł 34 Akty wykonawcze * Regulamin i terminy przedkładania przez organizacje producentów i zatwierdzania przez państwa członkowskie planu produkcji i wprowadzania do obrotu, o którym mowa w art. 32, ustanawia Komisja poprzez akty wykonawcze przyjęte zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51. * * [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 24

25 Sekcja V Stabilizacja rynków Artykuł 35 Mechanizm składowania Organizacje producentów rybołówstwa mogą finansować składowanie produktów rybołówstwa wymienionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że produkty te: a) zostały wprowadzone do obrotu przez organizacje producentów lub ich członków, ale nie znaleziono na nie kupca po cenie progowej, o której mowa w art. 36; b) odpowiadają normom handlowym ustanowionym zgodnie z art. 39 i są odpowiedniej jakości do spożycia przez ludzi; c) zostały zakonserwowane lub przetworzone w zbiornikach lub klatkach i są składowane poprzez zamrożenie, na pokładzie statków albo w obiektach lądowych, solenie, suszenie, marynowanie i, w stosownych przypadkach, gotowanie i pasteryzację. Jednemu z powyższych procesów może towarzyszyć filetowanie lub porcjowanie oraz, w stosownych przypadkach, odgławianie; d) są ze składu ponownie wprowadzane na rynek z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi. Artykuł 36 Ceny progowe dla mechanizmu składowania 1. Przed rozpoczęciem każdego roku każda organizacja producentów może złożyć indywidualną ofertę na cenę progową dla mechanizmu składowania, o którym mowa w art. 35, odnośnie do produktów rybołówstwa wymienionych w załączniku II. 2. Cena progowa nie przekracza 80% średniej ważonej ceny odnotowanej dla danego produktu na obszarze prowadzenia działalności przez daną organizację producentów w ciągu trzech lat bezpośrednio poprzedzających rok, dla którego ustalana jest cena progowa /12 mi/hod/kal 25

26 3. Przy określaniu ceny progowej bierze się pod uwagę: a) tendencje w produkcji i w zakresie popytu; b) stabilizację cen rynkowych; c) konwergencję rynków; d) dochody producentów; e) interesy konsumentów. 4. Po przeanalizowaniu ofert złożonych przez organizacje producentów uznane na ich terytorium, państwa członkowskie określają ceny progowe stosowane przez organizacje producentów. Ceny te są ustalane na podstawie kryteriów, o których mowa w ust. 2 i 3. Zostają one podane do wiadomości publicznej. Artykuł 37 Akty wykonawcze * Zasady dotyczące formatu komunikatu o cenach progowych publikowanego przez państwa członkowskie zgodnie z art. 36 ust. 4 określa Komisja poprzez akty wykonawcze przyjęte zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 51. * [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 26

27 Rozdział III Normy handlowe Artykuł 39 Ustanawianie norm handlowych 1. Dla produktów rybołówstwa wymienionych w załączniku I i przeznaczonych do spożycia przez ludzi można ustanowić wspólne normy handlowe. 2. Normy, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć jakości, rozmiaru lub wagi, pakowania, prezentacji i etykietowania produktów, a w szczególności: a) minimalnych rozmiarów produktów, które mogą być wprowadzane do obrotu; takie minimalne rozmiary produktów wprowadzanych do obrotu powinny w odpowiednich przypadkach odpowiadać minimalnym rozmiarom odniesienia do celów ochrony zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. f) rozporządzenia w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa; b) specyfikacji produktów konserwowanych, zgodnie z wymogami w dziedzinie ochrony i zobowiązaniami międzynarodowymi. 3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się bez uszczerbku dla: a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 853/2004 ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego 9 ; b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiającego wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania 10 ; oraz c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa [Ostateczny tekst zależy od wyników dyskusji na temat polityki dotyczącej odrzutów na mocy rozporządzenia o wspólnej polityce rybołówstwa.] Dz.U. L 139 z , s. 55. Dz.U. L 286 z , s /12 mi/hod/kal 27

28 Artykuł 40 Przestrzeganie norm handlowych (1) Produkty przeznaczone do spożycia przez ludzi, dla których ustalono normy handlowe, mogą być udostępniane na rynku w Unii wyłącznie zgodnie z tymi normami. (2) Wszystkie wyładowane produkty rybołówstwa, w tym produkty niezgodne z normami handlowymi, mogą zostać przeznaczone do celów innych niż bezpośrednie spożycie przez ludzi, w tym jako mączka rybna, olej rybi, karma dla zwierząt domowych, dodatki do żywności, produkty lecznicze i kosmetyki. Artykuł 41 Akty delegowane * Komisja jest upoważniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu określenia wspólnych norm handlowych, o których mowa w art. 39 ust. 1, odnośnie do jakości, rozmiaru lub masy, opakowania, prezentacji i etykietowania, oraz jeżeli doświadczenia z wdrażania tych norm wskazują, że istnieje taka potrzeba w celu wprowadzenia do nich zmian, dopilnowując przy tym, aby normy te były formułowane w sposób uczciwy i przejrzysty. 11 * Dz.U. L 343 z , s. 1. [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 28

29 Rozdział IV Informacje dla konsumentów Artykuł 42 Informacje obowiązkowe 1. Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 produkty rybołówstwa i akwakultury, o których mowa w lit. a), b), c) i e) załącznika I, znajdujące się w obrocie w Unii, niezależnie od ich pochodzenia ani metody sprzedaży, mogą być oferowane do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładowi żywienia zbiorowego jedynie wtedy, gdy odpowiednie oznaczenie lub etykietowanie zawiera: a) handlowe oznaczenie gatunku i jego nazwę systematyczną; b) metodę produkcji, w szczególności następujące sformułowania:...złowione... lub...złowione w wodach śródlądowych... lub...wyhodowane... ; c) obszar, na którym produkt został złowiony lub wyhodowany; d) czy produkt został rozmrożony. Wymóg ten nie dotyczy: (i) (ii) (iii) (iv) składników obecnych w produkcie finalnym; żywności, dla której mrożenie jest etapem procesu produkcji niezbędnym z technologicznego punktu widzenia; produktów rybołówstwa i akwakultury zamrożonych wcześniej z uwagi na kwestie dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa, zgodnie z sekcją VIII załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 853/2004; produktów rybołówstwa i akwakultury, które rozmrożono przed poddaniem ich procesowi wędzenia, solenia, gotowania, marynowania, suszenia lub kombinacji tych procesów /12 mi/hod/kal 29

30 2. W odniesieniu do nieopakowanych produktów rybołówstwa i akwakultury obowiązkowe informacje wymienione w ust. 1 mogą zostać dostarczone w przypadku sprzedaży detalicznej za pomocą informacji handlowych, takich jak tablice ogłoszeniowe lub plakaty. 3. Jeśli do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładowi żywienia zbiorowego oferowana jest mieszanka składająca się z tych samych gatunków, ale otrzymanych różnymi metodami produkcji, dla każdej partii wskazuje się metodę produkcji. Jeśli do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładowi żywienia zbiorowego oferowany jest produkt mieszany składający się z takich samych gatunków, lecz otrzymanych z różnych obszarów połowów lub z różnych państw, w których hodowane są ryby, wskazuje się co najmniej pochodzenie geograficzne partii, która jest najbardziej reprezentatywna pod względem ilości, łącznie ze wskazaniem, że produkty pochodzą także z innych obszarów połowów lub obszarów hodowli ryb. 4. Państwa członkowskie mogą zwolnić z wymogów określonych w ust. 1 małe ilości produktów sprzedawanych konsumentom bezpośrednio ze statków rybackich, pod warunkiem że wartość tych produktów nie przekroczy wartości określonej w art. 58 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 1224/ Produkty rybołówstwa i akwakultury oraz ich opakowania etykietowane lub oznaczone przed wejściem w życie niniejszego artykułu, które nie są zgodne z niniejszym artykułem, mogą być sprzedawane do wyczerpania zapasów. Artykuł 43 Oznaczenie handlowe 1. Do celów art. 42 ust. 1 lit. a) i ust. 2 lit. a) państwa członkowskie sporządzają i publikują wykaz oznaczeń handlowych przyjętych na ich terytorium wraz z ich nazwami systematycznymi. Wykaz ten obejmuje: a) nazwę systematyczną każdego gatunku zgodnie z systemem informacyjnym Fish Base lub w odpowiednich przypadkach zgodnie z bazą danych FAO AFSIS; 10415/12 mi/hod/kal 30

31 b) oznaczenie handlowe: (i) (ii) nazwę gatunku w języku urzędowym lub w językach urzędowych państwa członkowskiego; w stosownych przypadkach, każdą inną nazwę lub nazwy przyjęte i stosowane lokalnie bądź regionalnie. (2) Wszystkie gatunki ryb, gdy ryba stanowi składnik innego środka spożywczego, mogą być oznaczone jako ryby, pod warunkiem że nazwa i prezentacja takiego środka spożywczego nie odnosi się do określonego gatunku. (3) O wszelkich zmianach w wykazie oznaczeń handlowych, zaakceptowanych przez państwo członkowskie, powiadamiana jest Komisja, która informuje o nich inne państwa członkowskie. Artykuł 44 Oznaczenie obszaru połowu lub produkcji 1. Oznaczenie obszaru połowu lub produkcji zgodnie z art. 42 ust. 1 lit. c) obejmuje: a) w przypadku produktów rybołówstwa pochodzących z połowów na morzu nazwę w formie pisanej lub mapę lub piktogram pokazujące jeden z następujących elementów: obszar, podobszar, rejon lub podrejon wymienione w obszarach rybołówstwa FAO; b) w przypadku produktów rybołówstwa pochodzących z połowów na wodach śródlądowych odniesienie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego będącego krajem pochodzenia produktu; c) w przypadku produktów akwakultury odniesienie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym produkt osiągnął ponad połowę swojej ostatecznej wagi lub pozostawał przez ponad połowę okresu chowu lub w przypadku skorupiaków, mięczaków i innych bezkręgowców wodnych przeszedł końcowy etap chowu lub hodowli trwający przynajmniej sześć miesięcy. 2. Poza informacjami, o których mowa w ust. 1, podmioty mogą precyzyjniej wskazać obszar połowu lub produkcji /12 mi/hod/kal 31

32 Artykuł 45 Dodatkowe dobrowolne informacje 1. Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia (UE) nr 1169/2011, oprócz obowiązkowych informacji wymaganych na mocy art. 42, w odniesieniu do produktów rybołówstwa i akwakultury, o których mowa w załączniku I, można podawać dobrowolne informacje. 2. Dobrowolnych informacji nie podaje się, jeśli miałoby to ograniczyć przestrzeń dla obowiązkowych informacji na oznaczeniu lub etykiecie. Artykuł 46 Akty delegowane * Komisja jest upoważniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 50 w celu: a) uzupełnienia lub zmiany wymogów w zakresie informacji obowiązkowych, o których mowa w art. 42 ust. 1, art. 42 ust. 2, art. 43 i art. 44, gwarantując przy tym precyzyjne i przejrzyste przekazywanie informacji obowiązkowych; b) ustalenia minimalnych kryteriów w odniesieniu do informacji, o których mowa w art. 45 ust. 1, dobrowolnie przekazywanych konsumentom przez podmioty gospodarcze, gwarantując przy tym, że warunki prezentowania tych informacji są dokładnie określone, przejrzyste i niedyskryminacyjne. * [Kwestia aktów delegowanych zostanie podjęta na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 32

33 Rozdział V Reguły konkurencji Artykuł 47 Stosowanie reguł konkurencji Artykuły Traktatu oraz ich przepisy wykonawcze stosuje się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 101 ust. 1 i art. 102 Traktatu, które dotyczą produkcji lub wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury. Artykuł 48 Wyjątki od stosowania reguł konkurencji 1. Niezależnie od przepisów art. 47 niniejszego rozporządzenia art. 101 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do tych porozumień, decyzji i praktyk organizacji producentów, które dotyczą produkcji lub sprzedaży produktów rybołówstwa i akwakultury, lub wykorzystywania wspólnych obiektów do przechowywania, obrabiania lub przetwarzania produktów rybołówstwa i akwakultury, oraz które: a) są niezbędne do realizacji celów określonych w art. 39 Traktatu; b) nie zakładają istnienia obowiązku stosowania identycznych cen; c) nie prowadzą do podziału rynków w Unii w jakiejkolwiek formie; d) nie wykluczają konkurencji; oraz e) nie zagrażają osiągnięciu celów art. 39 Traktatu. 2. Niezależnie od przepisów art. 47 niniejszego rozporządzenia, art. 101 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do porozumień, decyzji i praktyk organizacji międzybranżowych, które: a) są niezbędne do realizacji celów określonych w art. 39 Traktatu; b) nie pociągają za sobą jakiegokolwiek obowiązku stosowania cen stałych; 10415/12 mi/hod/kal 33

34 c) nie prowadzą do podziału rynków w Unii w jakiejkolwiek formie; d) nie stosują wobec partnerów handlowych nierównych warunków w ramach takich samych transakcji i nie stwarzają im przez to niekorzystnych warunków konkurencji; e) nie eliminują konkurencji w odniesieniu do znacznej części danych produktów; oraz f) nie ograniczają konkurencji w sposób, który jest konieczny z punktu widzenia realizacji celów wspólnej polityki rybołówstwa. Rozdział VI Rozpoznanie rynku 1. Komisja: Artykuł 49 Rozpoznanie rynku a) gromadzi, analizuje i rozpowszechnia wiedzę gospodarczą i zrozumienie unijnego rynku produktów rybołówstwa i akwakultury wzdłuż całego łańcucha dostaw, uwzględniając kontekst międzynarodowy; b) regularnie bada ceny produktów rybołówstwa i akwakultury wzdłuż całego łańcucha dostaw w Unii i prowadzi analizy tendencji na rynku; c) zapewnia badania rynku ad hoc i metodykę na potrzeby badania kształtowania się cen. 2. Aby osiągnąć cele, o których mowa w ust. 1, Komisja korzysta z następujących środków: a) ułatwienie dostępu do dostępnych danych dotyczących produktów rybołówstwa i akwakultury, zgromadzonych zgodnie z prawodawstwem Unii; b) udostępnienie na właściwym poziomie informacji rynkowych zainteresowanym stronom /12 mi/hod/kal 34

35 Rozdział VII Przepisy proceduralne Artykuł 50 Wykonywanie prawa do przyjmowania aktów delegowanych * 1. Uprawnienie do przyjęcia aktów delegowanych powierza się Komisji z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym artykule. 2. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w artykułach 24, 33, 41 i 46, powierza się na czas nieokreślony od dnia [...]. 3. Przekazanie uprawnień przewidziane w art. 24, 33, 41 i 46 może w dowolnym momencie zostać odwołane przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących. 4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę. 5. Akt delegowany przyjęty zgodnie z art. 24, 33, 41 i 46 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu Parlamentu Europejskiego lub Rady, w ciągu 2 miesięcy od zawiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub też jeśli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o dwa miesiące. * [Wybór wykonawczego instrumentu prawnego zostanie dokonany na późniejszym etapie.] 10415/12 mi/hod/kal 35