Data Co słychać u seniorów i starszyzny harcerskiej

Transkrypt

1 Data Co słychać u seniorów i starszyzny harcerskiej Zeszyt informacyjny 2/14 Wydziału Seniorów i Starszyzny Harcerskiej GK ZHP Warszawa, Konopnickiej 6 ; tel ; starszyzna@zhp.pl ; Dyżury w Wydziale w poniedziałki od godziny do SPIS TREŚCI: 1. Rozkaz L. 5/2014 oraz L. 6/2014 Rozkaz Naczelnika 2. Seniorzy na targach Aktywni Spotkanie autorskie pwd. Dobrosławy Dumki 4. Spotkanie Instruktorów Kręgów Seniorów Chorągwi Mazowieckiej ZHP Bajeczne spotkanie z Chórem im. Skoraczewskiego 6. Integracja całą Noc (Muzeów) 7. III Rajd Miejscami Pamięci Narodowej 8. I Harcerski Rajd Szlakami Jana Pawła II kwietnia Spotkanie nad jeziorem Lubowidzkim 10. Wiosenna wyprawa do Mużakowskiego Parku Krajobrazowego i Bad Muscau 11. XIX Pielgrzymka harcerska na Jasną Górę maja XXXVII Harcerski Rajd Wisła Rajd Rodło Sopot a. Wspomnienie z Rajdu Rodło i pobytu w HOM w Pucku Posiedzenie Prezydium ISGF Europy Środkowej i 4 Spotkanie Regionalne przedstawicieli kręgów Subregionu w Lubece 15. Spotkanie kręgów w ramach spotkań lubelskich seniorów XVIII Patronalny Dzień Skupienia w Skulsku 17. Laska kręgu "Z Tumskiego Wzgórza" lat KSiS Rodło we Wrocławiu 19. Spotkanie w bazie obozowej NAL w Chałupskach 20. Uroczystości 70 rocznicy mordu na Zamku Lubelskim oraz wyzwolenia Obozu Koncentracyjnego na Majdanku 21. Z żalem żegnamy

2 1. Rozkaz L. 5/2014 oraz L. 6/2014 Rozkaz Naczelnika Naczelnik Związku Harcerstwa Polskiego Warszawa, 30 czerwca 2014 r. 3. Główna Kwatera ZHP 3.1. Zwolnienia Zwalniam z funkcji kierownika Wydziału Seniorów hm. Zbigniewa POŁUDNIKIEWICZA Chorągiew Stołeczna. Serdecznie dziękuję Druhowi Zbigniewowi za aktywność w pełnieniu służby. Życzę satysfakcji w życiu osobistym i instruktorskim. Rozkazem L. 5/2014 Naczelnika Związku Harcerstwa Polskiego z dnia 30 czerwca 2014 r., na funkcję kierownika Wydziału Seniorów i Starszyzny Harcerskiej zastał mianowany druh hm. Bogdan RADYS - Chorągiew Gdańska. Druhu Bogdanie, gratulujemy!. Życzymy sukcesów, satysfakcji i energii w realizacji nowych wyzwań i planowanych zadań. Niech nowe pole służby harcerskiej pozwoli Druhowi zachować radość, pogodę ducha i poczucie braterskiej przyjaźni. W imieniu Wydziału Seniorów i Starszyzny Harcerskiej GK ZHP Redakcja 2. Seniorzy na targach Aktywni 50+ Wielkopolska Rada Kręgów Starszyzny Harcerskiej i Seniorów na targach Aktywni 50+ W dniach r. na terenach Międzynarodowych Targów Poznańskich w pawilonie 15. odbyła się V edycja targów Aktywni 50+. Celem tej imprezy było propagowanie i wspieranie inicjatyw na rzecz rozwoju i samorealizacji osób po 50 roku życia. Wśród ponad 120 wystawców: producentów różnego typu artykułów, firm usługowych, organizacji społecznych i socjalnych, a także organizacji samorządowych znalazło się również stoisko Wielkopolskiej Rady Kręgów Starszyzny Harcerskiej i Seniorów. Wszystkich, którzy je odwiedzili witał wielki baner WR KSHiS ze zdjęciem ogniska seniorów, które odbyło się w Ostrowie Wlkp. oraz multimedialna prezentacja obrazująca bogactwo i różnorodność form działalności naszych kręgów. Na targowych gości czekały tu także okolicznościowe kartki, aktualny numer naszego miesięcznika Senior, oraz specjalny cieszący się wielkim powodzeniem folder przybliżający cele i zasięg działalności Kręgów Starszyzny Harcerskiej i Seniorów w całej Wielkopolsce. Nie zabrakło także okolicznościowej plakietki. Ogromne poruszenie wśród wystawców oraz odwiedzających targi gości, zrobił prawdziwy nalot harcerskich seniorów w niedzielne popołudnie. Obok przedstawicieli poznańskich kręgów, przyjechali także harcerscy seniorzy z Szamotuł, Gniezna, Buku, Wągrowca, Lubonia, Piły. Wielka liczba osób w harcerskich mundurach, która wzbudziła powszechne zainteresowanie znalazła się tu nie bez przyczyny, ponieważ obok stoiska przygotowaliśmy także warsztaty pod hasłem Kominek harcerskich seniorów. Wzruszającym momentem było rozpalenie symbolicznego ogniska przez najstarszego uczestnika kominka, 93-letniego dh Henryka Żelazko. A potem dzięki tak dużej liczbie uczestników, a przede wszystkim potędze ich ducha z wielka mocą zagrzmiał śpiew, wypełniając harcerską nutą całą wcale nie małą salę. A ponieważ nie zabrakło także pląsów bardzo szybko upłynął przydzielony nam przez organizatorów czas. Z pewnym niedosytem, ale zadowoleni z tak licznego spotkania, zawiązaliśmy wspólnie harcerski krąg. Na niejednej twarzy, także tych osób, dla których było to pierwsze po wielu latach harcerskie ognisko, malowało się wielkie wzruszenie. Na podkreślenie zasługuje fakt, że nasz kominek ze względu na dużą frekwencję znacząco wyróżnił się na tle warsztatów, przygotowanych przez innych wystawców. Po raz pierwszy pojawiliśmy się na takiej imprezie, ale nasz udział w Targach z pewnością możemy uznać za spory sukces. I chyba nie jest to tylko nasze zdanie, gdyż na ręce Przewodniczącego WR KSHiS wpłynęły słowa podziękowania i uznania ze strony dyrekcji Międzynarodowych Targów Poznańskich oraz komendanta Wielkopolskiej Chorągwi ZHP dh. hm. Jarosława Rury. hm. Katarzyna Grążka

3 3. Spotkanie autorskie pwd. Dobrosławy Dumki W dniu 9 kwietnia 2014 odbyło się spotkanie autorskie pwd. Dobrosławy Dumki Dusi z Kręgu Seniorów Stara Wiara -, promującej tomik wierszy Wiersze wybrane. Spotkanie odbyło się w Pabianicach w Galerii Ex Libris Miejskiej Bibliotece Publicznej przy ul św. Jana 10, na którym było ponad 40 osób w przeważającej większości ze środowiska harcerskich seniorów i starszyzny. Druhna Dusia w mundurku przedstawiając swój dorobek literacki - recytując kilka swoich wierszy, była po tej prezentacji obdarowana kwiatami i upominkami z życzeniami z okazji swych imienin. Na zakończenie przy akompaniamencie harmonisty swojego męża Czesława, zebrani odśpiewali kilka piosenek harcerskich. Zaszczyciły swoją obecnością Komendantki z Pabianic: hm. Wiesława Bakus z Kręgu Seniorów i Starszyzny Harcerskiej Stara Wiara oraz phm. Maria Nowicka z Kręgu Seniorów Szare Szeregi, druh kombatant AK-WIN major prof. dr Jan Berner (były drużynowy zuchów), prezes Uniwersytetu Trzeciego Wieku prof. Lidia Berner, publicysta, autor książek entuzjasta harcerstwa dr Jan Jagusiak oraz wielu harcerzy z dawnej drużyny im. Królowej Jadwigi w Pabianicach i znajomi Dusi. Krąg Starszyzny Harcerskiej PUŁASZCZACY z Hufca Łódź-Bałuty reprezentował niżej podpisany. Spotkanie zakończono kręgiem, Bratnim słowem i Idzie noc. To było spotkanie przyjaciół Brawo bravissimo harcerze pabianiccy! hm. Daniel Głowacki 4. Spotkanie Instruktorów Kręgów Seniorów Chorągwi Mazowieckiej ZHP 2014 Miejsce i czas spotkania: Sala Kominkowa w GK ZHP, Warszawa, ul. M. Konopnickiej 6, sobota, 12 kwietnia Organizator spotkania: Mazowiecki Krąg Seniorów Z Tumskiego Wzgórza im. hm. Macieja Zaborowskiego z siedzibą w Warszawie. W spotkaniu uczestniczyli: Komendant Chorągwi Mazowieckiej ZHP im. Władysława Broniewskiego z siedzibą w Płocku dh hm. Michał Bagiński oraz przedstawiciele Kręgów: z Nasielska Nasielczanie, z Radomia: HKI Konary oraz IKS Starówka, z Ciechanowa KSH Lamus, z Mińska Mazowieckiego KHS Mazowsze, z Warszawy: HKS Mokotów, Chorągiew Stołeczna ZHP im. Bohaterów Warszawy, Mazowiecki Krąg Seniorów Z Tumskiego Wzgórza, z Płocka: IKS Na Tumskim Wzgórzu, Krąg Instruktorski Jarzębinka, Krąg Instruktorski Myśli Braterskiej. W spotkaniu wzięły udział 33 osoby. Spotkanie prowadził dh hm. Henryk Trojanowski Komendant Kręgu Seniorów Z Tumskiego Wzgórza. Spotkanie rozpoczęto odśpiewaniem Hymnu ZHP, po czym dh Henryk nawiązał do pierwszego spotkania Mazowieckich Kręgów, do udziału członków Kręgu Z Tumskiego Wzgórza w XXXVI Rajdzie Wisła (maj 2013), w Święcie Chorągwi Mazowieckiej ZHP w Sochaczewie (wrzesień 2013) oraz współpracy z Kręgami, zwłaszcza z Mińska Maz., Ciechanowa, Nasielska, Radomia. Po wystąpieniu dh Henryka głos zabrał Komendant Chorągwi Mazowieckiej dh hm. Michał Bagiński, który nawiązał do dobrej współpracy Komendy Chorągwi Mazowieckiej z Kręgiem Z Tumskiego Wzgórza, wręczył Odznaki Chorągwi Mazowieckiej 8 obecnym członkom Kręgów, podał termin XXXVII Rajdu Wisła (17-18 maj 2014), datę Święta Chorągwi (Grójec, wrzesień 2014), rozdawał program związany z 100-tną rocznicą urodzin hm.wacława Milke oraz 75-tą rocznicą wybuchu drugiej wojny światowej oraz kartę zgłoszenia indywidualnego do udziału w XXXVII Ogólnopolskim Harcerskim Rajdzie Wisła Po wystąpieniu Komendanta Chorągwi głos zabierali członkowie Kręgów m.i z Mińska Maz., Ciechanowa, Płocka. Mówili o działalności ich Kręgów. Druhna hm. Beata Pacek mówiła o problemie zdobywania stopni instruktorskich, co wywołało gorącą dyskusję w przypadku seniorów w wieku ponad 70 lat (wnioski giną, do uzupełnień, bez powiadamiania wnioskujących). Dwukrotnie głos zabrał dh hm. Jan Chojnacki. Mówił o swojej twórczości poetyckiej, kompozytorskiej, malarskiej, śpiewał i recytował swoje wiersze. Sala nagrodziła go burzliwymi oklaskami. Między poszczególnymi wystąpieniami, przy akompaniamencie druha Janka, śpiewano harcerskie piosenki, głównie jego autorstwa. Zawiązano krąg, odśpiewano Już do odwrotu głos trąbki wzywa, uściskiem dłoni i harcerskim pozdrowieniem Czuwaj! zakończono spotkanie. druh Józef F. Kuliński

4 5. Bajeczne spotkanie z Chórem im. Skoraczewskiego W kwietniu 2014 roku miałem niezwykłe spotkanie w Staromiejskim Domu Kultury w Warszawie. Zostałem zaproszony przez dyrygentkę, druhnę Krystynę Stańczak-Pałygę na próbę jej chóru. Miałem się zapoznać z wykonaniem mej kameralnej piosenki "Bywa taki czas" (o prześlicznej instruktorce). Byłem bardzo ciekaw, jak to może być zaprezentowane przez 30-osobowy chór, skoro napisałem tę liryczno-dowcipną piosenkę dla solisty z gitarą. Chór mnie nie znał, więc na początku miałem się przedstawić mniej więcej w godzinnym spektaklu harcersko-poetycko muzycznym. Chciałem to zrobić jak najbardziej solidnie, wiec napisałem przybliżony scenariusz zakładając, że znaczną część melodii będę odtwarzał tylko z płyt, ponieważ są to wykonania zbiorowe. W pomieszczeniu zjawiłem się pół godziny przed próbą i zastałem tam już około 15 członków chóru, którzy z miejsca i po skautowemu się mną zajęli proponując mi eksponowane miejsce dla artysty przy osobnym stoliku, ustawionym obok stołu nakrytego obrusem, który już zastawiano wielkanocnymi potrawami. Próba bowiem miała być zakończona jajeczkiem. Wkrótce pojawiła się dyrygentka, druhna Krystyna, zaczęły się standardowe ćwiczenia głosowe, czyli rozgrzewka całego chóru. I już na tym etapie byłem szczęśliwy, bo znalazłem się jakby w środku krainy muzyki. A co to były za głosy! Potężne (szczególnie męskie) i kryształowo czyste, bo przecież, aby się dostać do chóru druha Władka (działającego kiedyś przy operowym Teatrze Wielkim) to trzeba było przejść solidny sprawdzian i to procentuje do dziś. To nie harcerskie śpiewanie seniorów przy tzw. kominku, do jakiego byłem przyzwyczajony. A dyrygentka? Nie pierwszy raz zachwycałem się teraz jej gibką sylwetką i powiedziałbym baletowym charakterem tego dyrygowania, bo wykonywała ruchy nie tylko rękoma, ale całą sylwetką akcentując przy tym wyraziście moc lub unisono poszczególnych taktów pieśni. Słowem, pochłonęła poezja śpiewania Po rozdaniu tomików moich wierszy udało się całkowicie zrealizować scenariusz a w odtwarzaniu płyt w grającej szafie dzielnie, bezbłędnie i z uśmiechem pomagała mi jedna z młodszych i oczywiście uroczych, długonogich chórzystek. Na szczęście kawa sprzyjała i głośno oraz wyraźnie udało mi się wyrecytować z pamięci nieliczne wiersze oraz wygłosić komentarze do poszczególnych chóralnych pieśni. Wydaje się też, że mając na karku ponad 90 lat nie zawiodłem słuchaczy bezpośrednim śpiewaniem niektórych utworów, poczynając od pierwszej mej piosenki z 1945 roku, sławiącej sierpecką drużynę z numerem 98! A i tak byłem skromny w tym spektaklu, bo np. nie chwaliłem się dwukrotnym wydaniem autorskiego śpiewnika Płynie z Mazowsza harcerska najprostsza, albo wcześniejszym wydaniem tomiku wierszy A dlaczego pan koniecznie karetą, choć już tam znajdował się wiersz Malowane konie, malowany wóz, który teraz wygłosiłem odnosząc go do swego malarstwa. Nie chwaliłem się też, że moje piosenki znalazły się również w kilku zbiorowych śpiewnikach lub książkach. W pewnym momencie zgodnie ze scenariuszem - zacząłem skwapliwie namawiać chór do wzięcia na warsztat mej najpoważniejszej pieśni harcerskiej: Bądź z nami w ten wieczór. Okrasiłem to najpierw anegdotą o zamówieniu utworu przez Wacława Milkego na rozpalanie ognisk w całej Polsce jednego dnia o jednej godzinie i o mylnym odczytaniem partytury przez instruktorów zespołu Dzieci Płocka a potem przekazałem druhnie Krystynie nuty na głos z fortepianem. Wreszcie, gdy z wielkim przejęciem i namaszczeniem zacząłem śpiewać tę pieśń, to okazało się, że chór ją już zna i z powodzeniem mi towarzyszy. Był to kolejny powód do radości. Swój program wyczerpałem w uzgodnionym czasie i z niecierpliwością czekałem na zaśpiewanie przez chór mej wybitnie solistycznej piosenki o prześlicznej instruktorce. Dręczyła mnie myśl, jak taką rzecz może wykonać chór? I stało się, za chwilę cały chór zaśpiewał refren i potem powtarzał zbiorowo ów refren jeszcze trzy razy, natomiast canto? Canto każdej zwrotki śpiewał inny solista, wytypowany spośród wybitnych członków chóru. W sumie wypadło to znakomicie, bo były świetne głosy a przy tym okazało się, że trzecią zwrotkę śpiewał członek chóru a zarazem naczelny architekt mego rodzinnego miasta Sierpca, który aż tu przyjeżdża na próby. Chór zresztą dodał od siebie dodatkową zwrotkę będącą wyrazem niewątpliwej sympatii druhen dla twórcy piosenki: Refren: Bywa taki czas, bywa piękny czas, kiedy nagle ktoś zaśpiewa, że Ach, czemuż słyszę słowa te po latach, gdybym ja wcześniej to wiedziała, już by wiek minął po naszych swatach, bo także Cię kochałam!... Potem jeszcze podchodzili do mnie po dedykację ci, którzy posiadali tomik mych wierszy. Jakże mi było dobrze, gdy w pewnym momencie podszedł do mnie członek chóru z tą książeczką, otwartą na stronie zawierającej

5 wiersz Opowieść o Susku i prosił na podpis właśnie na tej stronie, ponieważ podobnie, jak ja- jest związany z wymieniona wsią. (Byłem tak szczęśliwy i rozpromieniony, że nawet zapytałem o nazwisko, ale już wyparowało z mojej pamięci, a szkoda.) Gdy chór pięknie wykonał jeszcze bodaj dwie popisowe pieśni, zaczęło się dzielenie jajeczkiem i z wielkanocnego obrusu znikały znakomite potrawy. Zaczęły się wielostronne rozmowy, a w powietrzu zrobiło się aż gęsto od wzajemnych pochwał, zadziwień, wyrazów radości i najlepszych życzeń. Wróciłem szczęśliwy ze spotkania z chórem im. Skoraczewskiego, który powstał nie tak dawno z porywu serca wychowanków Druha Władysława. Czuwaj! hm. Jan Chojnacki 6. Integracja całą Noc (Muzeów) Kto nie był ma czego żałować! Nasz debiut w Nocy Muzeów (17/18 maja 2014) był naprawdę udany. Budynek Chorągwi Łódzkiej ożył o zmierzchu i ściągał zwiedzających, którzy ciekawi byli zarówno wnętrz dawnej Willi Z. Richtera jak i naszych zbiorów.wydawało się, że nasi goście są mile zaskoczeni całym otoczeniem wystaw historycznych - kuchniami polowymi, liczną obecnością harcerzy i instruktorów w różnym wieku, śpiewami, a nawet spontanicznymi tańcami. Niezmordowany dh. hm. Bolesław Majewski - szef naszej Komisji Historycznej do pierwszej w nocy pełnił rolę przewodnika, druhna Komendant przyłączyła się do "Młodych Orląt", śpiewających na przemian z druhem Dumką, przygrywającym nam na akordeonie, instruktorzy z Hufca Śródmieście kusili zbiorami antykwarycznymi, a młodzież ze Szczepu "Źródło" zapewniła nam sprawną i wesołą obsługę całej imprezy. Nocni wystawcy: hm. Ewa Tomecka, hm. Leszek Abrahamowicz, hm. W. Kaczmarkiewicz i pwd. D. Dumka mimo zmęczenia mogli być chyba z siebie bardzo dumni widząc niekłamane zainteresowanie ich harcerskimi pasjami. Nasza Harcerska Noc Muzeów stała się też (niejako "przy okazji") fantastycznym wydarzeniem integracyjnym wszystkich harcerskich pokoleń naszej Chorągwi - w sposób niewymuszony, spontaniczny, we wspólnym działaniu. Warto podkreślić, że wystawa rzeźb harcerskich dh. hm. L. Abrahamowicza miała w poprzedzający wieczór swój wernisaż (brawo dla dh. hm. K. Jakubca), na który mimo deszczu stawili się licznie członkowie Stowarzyszenia "Szare szeregi". Jednym słowem nasz zbiorowy wysiłek w pochwalenie się tym, co mamy i tym kim jesteśmy nie poszedł na marne, za co wszystkim, którzy się do tego przyczynili dziękujemy. 7. III Rajd Miejscami Pamięci Narodowej phm. Anna Jakubowska-Rapkiewicz W dniu roku w Łodzi, Krag Starszyzny Harcerskiej "Pułaszczacy" uczestniczył w III Rajdzie Miejscami Pamięci Narodowej. Na długości niespełna 2 km uczestnicy rajdu zapalili znicze i złożyli kwiaty w Miejscach Pamięci Narodowej: - pod Tablicą Pamiątkową na murze Kościoła przy ul Zgierskiej na Julianowie w Łodzi - odsłoniętą z inicjatywy trzech harcerzy 16 ŁDH im gen K Pułaskiego. Uczestnicy za zgodą ks. Proboszcza Andrzeja Dąbrowskiego zwiedzili Kościół pod wezwaniem Najś. Serca Jezusowego a druh Zbigniew Dolaciński opowiedział dzieje tego kościoła. - uczestnicy przeszli opodal do Parku im. A. Mickiewicza gdzie, pochylili się w zadumie nad obeliskiem o treści: HARCEREK I HARCERZY Z BAŁUCKICH DRUŻYN POLEGŁYCH W LATACH W WALCE Z NIEMIECKIM NAJEŹDZCĄ O WOLNĄ POLSKĘ SŁAWIMY ICH CZYNY I CHWAŁĘ W MIEJSCU GIER I ZABAW J HARCERSKIEGO SZKOLENIA. HARCERKI I HARCERZE ZHP HUFCA ŁÓDŹ-BAŁUTY Obelisk ten powstał z inicjatywy i woli KSH Pułaszczacy. - na tej samej alei parkowej uczestnicy oddają hołd przy małej tabliczce o treści: PAMIĘCI 16 ŁÓDZKICH SKAUTÓW KTÓRZY 28.X.1914 WYRUSZYLI DO LEGIONÓW POD ROZKAZY J. PIŁSUDSKIEGO, obok głaz o treści PAMIĘCI ŻOŁNIERZY SZTABU ARMII ŁÓDŹ POLEGŁYCH W TYM MIEJSCU 8 WRZEŚNIA 1939 R. ŁODZIANIE, dalej idziemy na Cmentarz Radogoszcz /graniczący z parkiem/. - na cmentarzu zwiedzamy groby harcerskie oznaczone krzyżami harcerskimi oraz liczne epitafia a w śród nich jest wspólna mogiła ofiar spalonych żywcem w więzieniu w Radogoszczy 18 stycznia 1945 roku. Nasz rajd kończymy w Muzeum Tradycji Niepodległości w Radogoszczy. - zapalamy znicz w ruinach spalonej fabryki z więźniami pod obeliskiem o treści: TU SPOCZYWAMY ZAMORDOWANI W PPRZEDDZIEN WOLNOŚCI IMIONA I CIAŁA ZABRAŁ NAM OGIEŃ ŻYJEMY TYLKO W WASZEJ PAMIĘCI NIECHAJ ŚMIERĆ TAK NIELUDZKA NIE POWTÓRZY SIĘ.

6 - i pod tablicą na murze o treści: HARCERZOM 16 ŁÓDZKIEJ DRUŻYNY IM. KAZIMIERZA PUŁASKIEGO ICH OPIEKUNOM I WYCHOWAWCOM POLEGŁYM I POMORDOWANYM PODCZAS OKUPACJI HITLEROWSKIEJ W LATACH ROCZNICY ZAŁOŻENIA DRUŻYNY HARCERZE I PRZYJACIELE ŁÓDŹ PAŹDZIERNIK 2002 R. Ufundowanie tej tablicy, to data zawiązania Kręgu Starszyzny Harcerskiej PUŁASZCZACY. Wyświetliliśmy filmy pt Odsłonięcie Obelisku z Bałuckich Drużyn poległym harcerzom w latach oraz Kostiuchnówka Żywa Historia, po filmie chętni pod pieczą Pani Kustosz Jadwigi Pieńkowskiej zwiedzili aktualną wystawę w Muzeum Łódź i Ziemia Łódzka w okresie wojny i okupacji i Operacja Łódzka Uczestniczyli: Gościnnie 18 ŁDH EMAUS z drużynową sam. Mają Twardowską, zastępy Flamingi i Łabędzie, komendant Kręgu Szare Szeregi z Łodzi hm. Czesław Bolanowski wraz z seniorami, przedstawiciel Komisji Historycznej Ch. Ł. hm. Kazimierz Jabłoński, członkowie Referatu Seniorów i Starszyzny hm. Ewa Tomecka, phm. Andrzej Wojnarowski i phm. Krzysztof Sobański, członkowie kręgu Pułaszczacy. Komandorem Rajdu był druh Zbigniew Dolaciński, który ze znawstwem opowiadał o miejscach pamięci narodowej. Uczestnicy otrzymali pamiątkowy Buton Rajdu. hm. Daniel Głowacki 8. I Harcerski Rajd Szlakami Jana Pawła II kwietnia 2014 Z odległej krainy, z Wielkopolski a dokładnie ze Słupcy wyruszyli seniorzy na I Harcerski Rajd Szlakami Jana Pawła II zorganizowany w Beskidzie Sądeckim przez Hufiec ZHP Nowy Sącz. Szlak Papieski przypomina o miejscach, które przed laty przemierzał Karol Wojtyła - najpierw jako ksiądz, potem biskup, kardynał oraz papież. W I Harcerskim Rajdzie Szlakami Jana Pawła II w Beskidzie Sądeckim oddalonym od Słupcy o 500 km uczestniczyli członkowie patrolu Harcerskiego Kręgu Seniorów ze Słupcy pod komendą harcmistrza Wojciecha Boruszaka na Szlaku Papieskim w Beskidzie Sądeckim - Pasmo Radziejowej. Trasa, którą ks. Karol Wojtyła z przyjaciółmi przeszedł w sierpniu 1954 r., wiodła przez Gorce i Pieniny w Beskid Sądecki: z Krościenka przez Pasmo Radziejowej (Dzwonkówkę, Skałkę, Prehybę, Radziejową, Wielki Rogacz, Piwniczną) i Pasmo Jaworzyny (Łomnicę, Łabowską, Runek, Jaworzynę Krynicką do Krynicy) a w marcu 1955 r. prowadziła przez Prehybę do Rytra. hm. Władysław Szymański Tak opisuje o udziale w rajdzie hm. Maria Boruszak członkini Harcerskiego Kręgu Seniorów w Słupcy Patrol nasz z Harcerskiego Kręgu Seniorów ZHP ze Słupcy na I Harcerski Rajd Szlakami Jana Pawła II wyruszył w sobotni poranek o godzinie 9:30. Słupca żegnała nas piękną słoneczną pogodą. Na miejsce zbiórki do Starego Sącza dotarliśmy o 18:00. Czy tak długą, bo 500 km drogę można pokonać aż w tyle godzin? Tak, bo w połowie drogi ulewne deszcze, dalej - rozliczne remonty, objazdy spowolniały nasz samochodowy dojazd na miejsce zbiórki. Już o 18:00 wyruszyliśmy na 6-ścio odcinkowy bieg patrolowy, na którym sprawdzano naszą wiedzę o życiu Jana Pawła II. Nasz pięcioosobowy patrol wypadł doskonale. Zresztą inne patrole też błyszczały wiedzą o św. Janie Pawle II. Ukoronowaniem tego dnia była Msza Św. Celebrowana przez ks. Krzysztofa Czecha o 21:00 na Ołtarzu Papieskim na błoniach obok Starego Sącza. Na Mszy św. Spotkali się wszyscy uczestnicy rajdu zuchy, harcerze, wędrownicy, instruktorzy, starszyzna i seniorzy ZHP. W dniu tym towarzyszyła nam dreszczowa pogoda. Nie przesadzała w realizowaniu zadań rajdu. W drugi dzień zwiedzaliśmy Stary Sącz. Miasto pełne zabytków, uroczych kamieniczek, kościołów z klasztorem Klarysek. Na frontonach pięknie odremontowanych starych kamieniczek zauważyliśmy tablice zasłużonych dla miasta, bądź urodzonych tu sławnych ludzi: ks. Józefa Tischnera, malarza Czesława Lenczowskiego, sławną Adę Sari. Staraliśmy się o tym miasteczku dowiedzieć i zapamiętać jak najwięcej o jego historii, by jak najlepiej wypaść podczas wieczornej gry terenowej. Wspólnie śpiewaliśmy przy akompaniamencie gitary i harmonijek ustnych. Tego wieczoru realizowaliśmy trzecie zadanie transparent z datą kanonizacji i portretem Jana Pawła II. Nasze dzieło zabraliśmy do Piwnicznej, gdzie zeszły się wszystkie grupy rajdowe Tu uczestniczyliśmy w kościele obok rynku w Mszy św. A po przemarszu przez miasto komenda rajdu dokonała w parku oceny. Podsumowano i rozwiązano Rajd. Były miłe słowa, w tym pod naszym adresem, że z tak odległej krainy, z Wielkopolski a dokładnie ze Słupcy przybyli seniorzy na I Harcerski Rajd Szlakami Jana Pawła II. Byliśmy dumni, że uznano nasz patrol za najlepszy na rajdzie. Wymieniliśmy adresy i telefony i wyruszyliśmy w prywatną drogę by dotrzeć do schroniska harcerskiego ZHP na Głodówce, odwiedzić Łysą Polanę i Morskie Oko, ośnieżony Kasprowy Wierch, przejść w deszczu po Krupówkach, dotrzeć pieszym szlakiem na Wiktorówkę do Matki Boskiej Królowej Tatr.

7 Pełni wrażeń wyruszyliśmy do Łagiewnik, gdzie spotkaliśmy grupę pielgrzymkową ze Słupcy na czele z ks. Janem z parafii św. Wawrzyńca. Wróciliśmy szczęśliwie o 24:00 do Słupcy wstępując po drodze do Matki Bożej Częstochowskiej. Dziękujemy Hufcowi ZHP Nowy Sącz, że zaprosił nas na Rajd i tak szczerze, rodzinnie po harcersku się nami opiekował. hm. Maria Boruszak 9. Spotkanie nad jeziorem Lubowidzkim Wiosna... wiosna... wiosna w koło... z tym mottem odbyła się kolejna zbiórka Harcerskiego Kręgu Seniorów Dęby przy Komendzie Hufca ZHP w Lęborku. Spotkaliśmy się w dniu 13 maja 2014 roku w urokliwym i gościnnym miejscu nad jeziorem Lubowidzkim parę kilometrów od Lęborka u naszych przyjaciół członków kręgu małżeństwa Adeli i Ryszarda Górnych, którym chcemy serdecznie podziękować za gościnność na swojej hacjendzie. Rozbiliśmy duży namiot, który zabezpieczyła Komenda Hufca, gdyż trwały opady deszczu a pomieszczenia Górnych nie pomieściłyby wszystkich zebranych, których było obecnych na zbiórce w ilości 32 osób (za pomoc dziękujemy druhu Adamie Mroczek). Ale jak rozległ się wartki śpiew senorów chmury się rozstąpiły i zabłysło słońce i namiot zwinęliśmy suchy. Zbiórkę przygotowała i poprowadziła druhna podharcmistrz Hanka Szeglowska, serdeczne podziękowania za trud w włożoną pracę przygotowania wspaniale poprowadzonej zbiórki.jak wcześniej napisałem mottem zbiórki była Wiosna dlatego w programie zbiórki znalazły się opowieści przeplatane piosenkami o rodzącej się na nowo przyrodzie. Wśród ogólnego zadowolenia mimo zimna bo było tylko 13 C humory dopisywały znakomicie. Po części tematycznej zbiórki przystąpiliśmy do części organizacyjnej, a w niej biężące sprawy do realizacji między innymi; wyjazd na Rajd Rodło, Złaz w Opolu.Następna zbiórka odbędzie się jako biwak kręgu w Stanicy Harcerskiej Róża Wiatrów w Szklanej Hucie k. Choczewa lęborskiego Hufca w trzeciej dekadzie czerwca. Dziękując wszystkim przybyłym na zbiórkę z rożnych stron naszych członków zakończyliśmy zbiórkę kręgiem przyrzekając, że pomagać będziemy wzajem. Czuwaj! hm. Ryszard Jerzy Wittlieb 10. Wiosenna wyprawa do Mużakowskiego Parku Krajobrazowego i Bad Muscau Krąg Instruktorów i Starszyzny Harcerskiej Korzenie z Lubania zorganizował w dniu 15 maja 2014 r. zbiórkę wyjazdową w ramach programu Ponad Granicami do Bad Muskau i Parku Mużakowskiego o historycznej nazwie Park Muskau. W zbiórce uczestniczyło 30 instruktorów. Park Mużakowski to jeden z najznakomitszych przykładów europejskiej sztuki ogrodowej XIX wieku. Zaprojektował i założył go Książę Herman von Puckler, który od 1811 r. był właścicielem dóbr mużakowskich. 1 maja 1815 r. Książę ogłosił list otwarty do mieszczan miasta Muskau. Zapowiedział w nim utworzenie parku naturalistycznego. W jego zamyśle park miał stanowić związek wszystkich przejawów współżycia natury i kultury: tworzyć go miało miasto, podmiejskie wsie, rolnictwo, przemysł, łąki, rzeki i stawy. Miał stać się idealnym wyrazem połączenia natury, kultury, techniki i ducha. Jest to jedno z najrozleglejszych historycznych założeń parkowych w Europie, w którym zrealizowany został program kompozycyjny krajobrazowego parku angielskiego. Należy on do najwybitniejszych osiągnięć europejskiej sztuki ogrodowej. Dzisiaj przez Park Mużakowski przebiega, korytem Nysy Łużyckiej, granica polsko-niemiecka. Obszar obejmuje łącznie przeszło 700ha. Rzeka dzieli go asymetrycznie pomiędzy niemiecki Bad Muskau w Saksonii i polską Łęknicę w woj. lubuskim. Po niemieckiej stronie znajduje się centralna część założenia z głównymi budynkami, ogrodami i pleasuregroundem (co zajmuje ok. 1/3 historycznej kompozycji). W Parku Mużakowskim znajdują się wyznaczone szlaki piesze, rowerowe i konne. Wędrując po tych ścieżkach można podziwiać punkty widokowe z kamiennymi ławkami, np. panoramę na rzekę Łąkę Zamkową z Nowym i Starym Zamkiem. Prace prowadzone w Parku są przykładem polsko-niemieckiego współdziałania. Opieką fachową został otoczony sad, który tworzą stare odmiany drzew owocowych. Utworzona została też "Pomologiczna ścieżka dydaktyczna w Parku Mużakowskim, nad którą czuwa jeden z pracowników naukowych Instytutu Sadownictwa w Skierniewicach. W dniu 2 lipca 2004 roku Park Mużakowski został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

8 Krótki spacer po miasteczku odkrył nieco jego uroków. Mużaków po niemiecku Bad Muskau jest górnołużyckim uzdrowiskiem, opartym na wykorzystaniu źródeł leczniczych /co też zawdzięcza Księciu Pücklerowi. Leży na terenie Wolnego Kraju Saksonia nad Nysą Łużycką w powiecie Görlitz. Na Nysie Łużyckiej znajduje się drogowe przejście graniczne z miastem Łęknica. Ludność miasta liczy prawie 4000 mieszkańców, ale odwiedzają go rzesze turystów i kuracjuszy. W Łęknicy znajduje się parking i wejście do Parku Mużakowskiego od strony polskiej. Krótka droga prowadzi terenem parkowym do zamku Księcia Pücklera. Warto wybrać się w to urokliwe a jeszcze zbyt mało znane wśród Polaków miejsce. phm. Agnieszka Wierzbicka 11. XIX Pielgrzymka harcerska na Jasną Górę maja 2014 W deszczowych dniach przebiegała Ogólnopolska Harcerska Pielgrzymka na Jasną Górę. 250-ciu pielgrzymów harcerskich dotarło maja 2014 r., na wspólne modlitwy, na zaplanowane zajęcia programowe a wśród harcerskich pątników byli także członkowie Harcerskiego Kręgu Seniorów ze Słupcy. Nie zabrakło śpiewu a w zajęciach warsztatowych dyskusji o wychowaniu duchowym w ZHP. Uczestnicy gromadzili się przy świeczkowiskach, ogniobraniu oraz na koncercie zespołu Cisza jak ta - dodatkowa atrakcji tegorocznej pielgrzymki. Gośćmi modlitewnego wydarzenia byli przedstawiciele władz ZHP na czele z hm. Jolantą Kreczmańską wiceprzewodniczącą ZHP oraz hm. Emilią Kulczyk-Prus członkinią GK ZHP. Reprezentowaliśmy Hufiec Konin. Na pielgrzymkę dotarli też harcerze i instruktorzy z hufców Białystok, Czerwonka-Leszczyny, Częstochowa, Łańcut Mińsk-Mazowiecki, Łódź-Bałuty, Mikołów, Otwock, Rybnik, Starachowice. Na apelu obok harcerzy i instruktorów, zgromadzili się Komendanci Hufców Chorągwi Śląskiej ZHP z hm. Czesławem Surmą Przewodniczącym Rady Chorągwi oraz hm. Andrzejem Lichotą Komendantem Chorągwi, także członkowie Komendy Chorągwi Śląskiej ZHP. Na zakończenie modlitewnego spotkania na Jasnej Górze, skierował słowa do pielgrzymujących harcerzy Arcybiskup Metropolita Częstochowski bp Wacław Depo. Podczas pielgrzymki swoją, obecnością, modlitwą, rozmową, działaniom - zgromadzonych pielgrzymujących harcerzy i instruktorów wspomagał ks. pwd. Grzegorz Paszka kapelan pielgrzymki wraz z kapelanami z wielu środowisk harcerskich. Uczestniczyliśmy w zbiórce Komendantów Hufców Chorągwi Śląskiej a także w konferencji instruktorskiej Ja na drogach wychowania duchowego. Na tej szczególnej zbiórce wnosiliśmy między innymi postulatami, propozycję opracowania Modlitewnika harcerskiego, który mógłby być od Związku Harcerstwa Polskiego szczególnym wotum dla Matki Boskiej Częstochowskiej na następną jubileuszową XX Ogólnopolską Pielgrzymkę Harcerską na Jasną Górę. hm. Władysław Szymański 12. XXXVII Harcerski Rajd Wisła 2014 Program Harcerskiego Rajdu Wisła 2014 dla instruktorów i seniorów ZHP wiąże się z 100. rocznicą urodzin dh hm. Wacława Milke i 75. rocznicą wybuchu drugiej wojny światowej. Zadaniem przed rajdowym każdego uczestnika trasy jest przygotowanie krótkiego wspomnienia: Druh Wacław w mojej służbie instruktorskiej najważniejsze wydarzenie, najważniejsze spotkanie z druhem Wacławem, jakie pozostało na trwałe w mojej pamięci. Organizator Trasy: Krąg Instruktorski Pod Jarzębinką. Komendant trasy: dh hm. Andrzej Markowski. Przebieg trasy w Płocku w dniu 17 maja 2014 r. (sobota): Zbiórka przy Ławeczce dh hm. Wacława Milke Plac przed Ratuszem (Stary Rynek) przejście do katedry. Złożenie wiązanki kwiatów i zapalenie znicza przejście od katedry do LO im. Marsz. Stanisława Małachowskiego - Małachowianki. Spotkanie z Gospodarzem Szkoły Przejście z Małachowianki pod Dzwon Pokoju przy murze, pod którym Niemcy 18 września 1942 roku stracili 13 Polaków. Uczczenie Pamięci Pomordowanych, uderzenie w Dzwon, złożenie wiązanki kwiatów, zapalenie znicza Przejście od Dzwonu Pokoju do siedziby Harcerskiego Zespołu Pieśni i Tańca Dzieci Płocka Wyjazd do Łącka.

9 Dla mnie XXXVII Harcerski Rajd Wisła 2014 rozpoczął się w Warszawie 17 maja o godz na przystanku autobusowym Marymont 02. Tu czekałem na bus odjeżdżający do Płocka o godz i na druha Seweryna Chlebickiego z Mazowieckiego Kręgu Seniorów Z Tumskiego Wzgórza. Podczas podróży wspominamy nasze dzieciństwo w okresie niemieckiej okupacji w latach , naukę w szkołach powszechnych i w liceach. A mamy co wspominać! Obaj w latach byliśmy uczniami płockich LO: Seweryn chodził do Jagiellonki, a ja do Małachowianki. Wspomnienia przerywa koniec trasy: bus staje na dworcu PKS przy ul. Jachowicza 40. Jest Wychodzimy, a tu ulewa! Idziemy pod Ławeczkę dh Wacława Milke. Druh Wacław Milke siedzi na Ławeczce z laseczką w lewej dłoni, z książką w prawej uśmiechnięty. Żwawym krokiem dochodzimy grupę tuż przed Placem Narutowicza, a stąd razem z nią przechodzimy obok pomnika polskiego papieża Jana Pawła II i bocznym wejściem wchodzimy do katedry, i kierujemy się do głównego wyjścia z katedry. Po lewej stronie czeka na nas w białej komży proboszcz katedry płockiej, ks. Stefan Cegłowski, były dyrektor Muzeum Diecezjalnego w Płocku, wpatrzony w tablicę poświęconą druhowi Wacławowi Milke i kreśli Jego sylwetkę. Następnie ks. Stefan Cegłowski przechodzi na drugą stronę i mówi o kaplicy królów, w której spoczywają szczątki księcia Władysława Hermana i jego syna księcia Bolesława Krzywoustego. Janina Broniewska, pierwsza żona Władysława Broniewskiego, z sarkofagu tych książąt sporządziła szkic piastowskiego orła i przekazała do Dywizji im. Tadeusza Kościuszki w ZSRR. Po wyjściu z katedry oglądamy Drzwi Płockie, a ksiądz proboszcz opowiada w skrócie ich historię. Deszcz zmalał. Tumskim Wzgórzem grupkami dochodzimy do Małachowianki najstarszej z polskich szkół, członka Towarzystwa Szkół Twórczych, istniejącej na tym samym miejscu od 1180 roku. Wita nas dyrektor Szkoły mgr Renata Kutyło- Utzig absolwentka Małachowianki z 1977 roku. Mówi o Drużynie Artystycznej założonej przez druha Wacława Milke z uczniów Szkoły, głównie z harcerzy, następnie przekształconej w Harcerski Zespól Pieśni i Tańca Dzieci Płocka, oprowadza po korytarzach Szkoły, na ścianach których wiszą portrety wychowanków i dyrektorów Szkoły oraz ludzi zasłużonych dla Szkoły. Od ulicy Piekarskiej wchodzimy na szkolne podwórko. Przed opuszczeniem Małachowianki stajemy na wejściowych do niej schodach od ulicy Teatralnej do pamiątkowego zdjęcia, a po zaintonowaniu przez druha hm. Andrzeja Markowskiego, wybucha harcerska piosenka W Nadwiślańskim Grodzie. Deszcz już nie pada. Ulicami: Teatralną, St. Małachowskiego, Stary Rynek, Jerozolimską dochodzimy do Pomnika 13 Straconych i Dzwonu Pokoju, wzniesionego z inicjatywy druha Wacława Milke w 1989 r. Dzwon Pokoju uderzył po raz pierwszy 1 września 1989 roku, w 50. rocznicę wybuchu drugiej wojny światowej. Uroczystości przewodzi dh hm. Andrzej Markowski. Pada komenda: W dwuszeregu zbiórka! Baczność! Na prawo patrz! Po chwili Spocznij! Druh Andrzej wyznacza 3 druhów z 3 kręgów do uderzenia w Dzwon Pokoju oraz prosi druha hm. Bogdana Rogalskiego o okolicznościowe słowo. Przed Placem 13-stu Straconych, tablice z nazwiskami tu straconych i napis na dwóch poziomach (małymi literami): w tym miejscu 18 września 1942 roku hitlerowcy zamordowali trzynastu polaków ginęli z okrzykiem niech żyje polska Pod tablicami złożono wiązankę kwiatów i zapalono znicz. Stąd udajemy się do siedziby zespołu Dzieci Płocka przy ulicy Jachowicza 34. Dyrektor zespołu, druh Tadeusz Milke, wnuk druha Wacława Milke oraz druh Bogdan Rogalski, zastępca dyrektora Zespołu, przedstawiają Zespół, który dla nas śpiewa kilka harcerskich piosenek. Po występie oglądamy film o druhu Wacławie Milke, a następnie zwiedzamy Izbę Tradycji i Historii Zespołu, w której o przedmiotach w niej się znajdujących, mówi druh Tadeusz Milke. Przed opuszczeniem siedziby Zespołu druh Andrzej Markowski przypomina ciąg dalszy trasy w dniu dzisiejszym i zaprasza do autokaru. Wychodzimy. Druhny i druhowie wchodzą do autokaru. Autokar odjeżdża. W XXXVII Harcerskim Rajdzie Wisła 2014 brały udział następujące Kręgi: Krąg Myśli Braterskiej Płock, Krąg Konary Radom, Krąg Z Tumskiego Wzgórza Warszawa, Krąg Na Tumskim Wzgórzu Płock, Krąg Nasielczanie Nasielsk, Krąg Pod Jarzębinką Płock. Dziękuję druhowi harcmistrzowi Andrzejowi Markowskiemu za sprawne, ciepłe, harcerskie kierownictwo na trasie Rajdu w Płocku (realizacja programu z zegarkiem w ręku). druh Józef F. Kuliński 13. Rajd Rodło Sopot 2014 W dniach od 16 do 18 maja 2014 r. odbył się XXX Harcerski Rajd Rodło Sopot dla Seniorów. Rajd organizowała Chorągiew Gdańska im. Bohaterów Ziemi Gdańskiej i Harcerski Krąg Seniorów Korzenie w Gdańsku. Komendantem Trasy Rajdu był hm Bogdan Radys. W Rajdzie brało udział około 200 harcerek i harcerzy seniorów z całej Polski. Z Chorągwi Wielkopolskiej uczestniczyli członkowie kręgów seniorów ZHP z Chorągwi Wielkopolskiej: Krąg Starszyzny Harcerskiej Owar

10 Poznań, Harcerski Krąg Seniorów Wiarusy Poznań, I Krąg Starszyzny Harcerskiej Jeżyce Poznań, II Harcerski Krąg Seniorów Jeżyce Poznań, Krąg Seniorów Wilki Morskie Poznań Kiekrz, Harcerski Krąg Seniorów Dziewiątacy Poznań, Harcerski Krąg Seniorów Leszczyna Leszno, Harcerski Krąg Seniorów Lubań, Harcerski Krąg Seniorów Szamotuły, Piła II, Wschowa, Nowy Tomyśl i Złotów. Kręgów Seniorów z Chorągwi Kujawsko Pomorskiej między innymi - Harcerski Krąg Seniorów Janowiec Wlkp., Harcerski Krąg Seniorów Mogilno II, Harcerski Krąg Seniorów Bydgoszcz, Harcerski Krąg Seniorów im. Zawiszy Czarnego Inowrocław. Oczekiwano nas w Domu Harcerza w Gdańsku z serdecznym słowem, kawą i smacznym ciastem. Po wyładowaniu bagaży, poszliśmy na spacer po Starym Mieście Gdańska. Część harcerzy zakwaterowana została w Domu Harcerza w Gdańsku, a pozostali w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym Gdańsk Wrzeszcz. O godz. 18-tej była obiadokolacja, po niej odbył się uroczysty apel otwierający XXX Rajd Rodło. Po apelu rozpalono tradycyjne ognisko harcerskie. Hm. Bogdan Radys rozpoczął spotkanie, a następnie oddał głos druhowi hm. Janowi Chojnackiemu, który prowadził część słowno - muzyczną ogniska, opowiadając o swoich harcerskich przeżyciach. Zebrani śpiewali wspólnie z druhem Jankiem harcerskie piosenki. Następnego dnia w sobotę zjedliśmy wczesne śniadanie, ruszyliśmy autobusami do Gdańska. Z Gdańska popłynęliśmy w rejs statkiem Rubin do Sopotu. Statkiem nieźle kołysało, ale szczęśliwie dopłynęliśmy do celu. Wysiedliśmy ze statku przy molo w Sopocie. Po spacerze po molo czekała nas niespodzianka, nie było tego w programie, zawieziono nas do Gdańska Oliwy. W Oliwie w Bazylice Archikatedralnej wysłuchaliśmy koncertu organowego. Są to bezcenne oliwskie organy rokokowe. Opat Rybiński powierzył budowę organów młodemu uzdolnionemu Janowi Wolfowi z Ornety. Piszczałki wykonano z drewna lipowego, dębowego i jodłowego oraz cyny z domieszką srebra. Budowa organów trwała 25 lat. Prace wykończeniowe przy organach powierzono organmistrzowi gdańskiemu Fryderykowi Dalitzowi. Obecnie te organy są połączeniem trzech instrumentów, posiadają 110 głosów rzeczywistych, 87 to główny instrument, 14 małe organy, 9 pozytyw i łącznie piszczałek, największa osiąga wysokość 10,7 m. Wydają niemal naturalny dźwięk kukułki, słowika i innych ptaków, mruczenie niedźwiedzia, są głosy innych instrumentów muzycznych, szum wiatru, śpiew człowieka, bicie dzwonów i plusk wody z poruszającymi się w rękach 25 aniołków trąbkami i dzwonkami. Po takiej uczcie duchowej pojechaliśmy do Szkolnego Schroniska we Wrzeszczu na obiad.. Po obiedzie zwiedzaliśmy Trójmiasto autokarem w 4 drużynach. 2 i 3 drużyna zwiedzała Muzeum Archeologiczne w Gdańsku, Oddział Grodzisko w Sopocie. Głównym celem budowy Pawilonu Muzealno Edukacyjnego Grodzisko była promocja najstarszego zabytku Sopotu grodziska wczesnośredniowiecznego. Jest ono położone na jednym z polodowcowych wzgórz około 400 m od brzegu morza. Prezentowane tutaj są brama, fragment wału, zagrody dla zwierząt, chaty. Dzięki wynikom badań Muzeum Archeologicznego w Gdańsku oraz znalezionym zabytkom, możemy poznać jak żyli ludzie w tamtych czasach. Harcerze w dawnych strojach witali nas przy fragmencie bramy oraz rozpalili dla nas ognisko i śpiewaliśmy razem harcerskie piosenki. W pawilonie Muzealno Edukacyjnym powitał nas i oprowadził po muzeum dh kmdr phm. Bogumił Filipek z Harcerskiego Kręgu Seniorów Korzenie w Gdańsku, wieloletni kolekcjoner medali, który włożył największy wkład pracy w przygotowanie wystawy pt. Sport od starożytności do współczesności. Wystawa ta była zorganizowana z okazji Halowych Mistrzostw Świata, które odbyły się w marcu 2014 roku w Sopocie. Druh Filipek wśród kilku dziesiątków tysięcy medali, posiada kolekcję wszystkich medali Ireny Szewińskiej, które były na wystawie. Potem weszliśmy w zupełnie inny świat; pojechaliśmy do Centrum Nauki Experyment Gdynia. Centrum nauki powstało w 2007 roku i jest jednym z pierwszych tego typu w Polsce. Prezentowane są tam cztery wystawy: 1. Hydro świat wiedza hydrologiczna 2. Akcja człowiek pozwala zgłębić tajniki funkcjonowania ludzkiego organizmu 3. Drzewo życia przybliża spójność, piękno i fascynujące rozwiązania przyrody 4. Niewidoczne siły pokazują świat fizyki bez wzorów i wykresów Po kolacji o godzinie 20-tej ognisko. Komendant hm. Bogdan Radys przekazał głos druhowi Andrzejowi Nawrockiemu, dawnemu z-cy dyrektora Stoczni Gdańskiej, który opowiadał nam bardzo ciekawie o przemyśle okrętowym. Potem dh Krzysztof Witkowski wręczył druhnie Felicji Krzymińskiej dyplom z okazji 90 lecia urodzin. Druhna Felicja dziękując wspominała o swoich początkach w harcerstwie. Było jeszcze wiele innych wspomnień i opowiadań, a wszystko przeplatane piosenkami harcerskimi śpiewanymi wspólnie z druhem Jankiem Chojnackim, który akompaniował grą na akordeonie. Na zakończenie ogniska zawiązaliśmy duży krąg, w trakcie którego zaśpiewaliśmy piosenkę harcerska Idzie noc

11 Niedziela 18 maja, to ostatni dzień Rajdu Rodło. O godz. 8,oo, po śniadaniu, wszyscy uczestnicy Rajdu Rodło zebrali się przed Schroniskiem, gdzie odprawiona została przez Kapelana Chorągwi Gdańskiej msza święta polowa. Po mszy odbył się apel kończący XXX Harcerski Rajd Rodło dla Seniorów.Wszyscy uczestnicy otrzymali imienne, pamiątkowe dyplomy uczestnictwa w XXX Harcerskim Rajdzie Rodło w Sopocie, podpisane przez Komendantkę Chorągwi hm. Hannę Piotrowską i Komendanta Trasy hm. Bogdana Radysa z wpisem: Zabierzmy miłe wspomnienia. Do zobaczenia za rok!!! pwd. Teresa Szrajbrowska 13a Wspomnienie z Rajdu Rodło i pobytu w HOM w Pucku Szanowny Druhu Bogdanie, Krąg Instruktorów Seniorów Skaut z Chełma i Krąg Szaniec z Lublina, serdecznie dziękują za zaproszenie na XXX Harcerski Rajd Rodło ( ) do Gdańska i wypoczynek w HOM ( ) w Pucku. Byliśmy zakwaterowani w najpiękniejszym schronisku młodzieżowym w Polsce. Program trasy był dla nas seniorów niebywałą okazją do zaciśnięcia nowych znajomości, przyjaźni i kontaktów na dalsze lata. Niektórzy z nas byli pierwszy raz w życiu w przepięknym Gdańsku i różne koleje losu tego starego grodu, jego zabytki i wydarzenia najnowszej historii miasta zrobiły na nas niebywałe wrażenia (Hewenlianum, Pomnik Stoczniowców, rejs statkiem Motławą do mola w Sopocie, Westerplatte, hotele w Sopocie, katedra w Oliwie). Msza św. Polowa na zakończenie rajdu celebrowana przez wspaniałego księdza Druha i jego piękna homilia ukoiła nasze serca i pozwoliła niektórym z nas na spokojny powrót w rodzinne strony. Dziękujemy także gorąco za organizację wspaniałego wypoczynku w Harcerskim Ośrodku Morskim w Pucku. Doskonałe warunki mieszkaniowe, smaczne i obfite wyżywienie, wieczorne spotkania z piosenką, żeglowanie po zatoce Puckiej, wycieczki (prywatnymi autami) do Rzucewa Swarzewa, Żarnowca, Krokowej, Władysławowa i na Hel uatrakcyjniły jeszcze bardziej nasz pobyt i wypoczynek. Podsumowaniem naszego pobytu było pożegnalne ognisko z pieczonym udźcem gorącymi i zimnymi napojami oraz tańce pląsy i piosenki harcerskie. Wszyscy czuliśmy się wyjątkowo młodo i byliśmy wielką harcerską rodziną. Zawiązały się przyjaźnie, kontakty towarzyskie, telefoniczne i zapewnienia, że spotkamy się wszyscy w przyszłym roku Druhu Bogdanie jeszcze raz dziękujemy Tobie sprawnej organizacji tego harcerskiego przedsięwzięcia i wszystkim innym osobom, które przyczyniły się do naszego wspaniałego wypoczynku. Wszystkim Wam bardzo serdecznie dziękujemy. hm. Stanisław Mendrek Posiedzenie Prezydium ISGF Europy Środkowej i 4 Spotkanie Regionalne przedstawicieli Kręgów Subregionu w Lubece W ramach 4. Spotkania Regionalnego przedstawicieli skautów dorosłych i byłych skautów w Lubece (Niemcy) w dniach spotkał się na swoim 36. posiedzeniu Zarząd Subregionu Europy Środkowej ISGF na czele z Prezydentem Manfredem Bosse z Niemiec. Przyjęto protokół z posiedzenia w Norymberdze i przystąpiono do omawiania materiałów związanych z 27. Światową Konferencją ISGF, która odbędzie się w dniach w Sydney w Australii. W związku z wysokimi kosztami transportu i pobytu nie wszystkie kraje członkowskie zdecydowały się na osobiste uczestnictwo. Zarząd Europejski reprezentować będzie Hans Slanec z Austrii Prezydent Regionu Europejskiego. Manfred Bosse w swojej relacji przedstawił uczestnikom wyniki podróży studyjnej z pażdziernika 2013 roku na Litwę, Łotwę i do Estonii, zapoznał z wynikami rozmów i spotkań ze środowiskami skautowymi (szczegółowy zapis wyników rozmów znajduje się w protokole z posiedzenia Prezydium). Werner Weilguny i Hans Slanec poinformowali o swojej wizycie na Węgrzech i próbie włączenia środowisk młodych skautów do pomocy w kręgach seniorów. Związek Młodych Skautów zobowiązał się do udzielenia pomocy przy organizacji 8. workshopu (seminarium) subregionu w Pannonhalma ( ). Obecny na spotkaniu Harald Kesselheim członek Komitetu Światowego ISGF przedstawił stanowisko władz i przedstawił, że dalszy spadek liczby członków spowoduje utratę pełnych praw członkowskich i przeniesienie do grupy Central Branch. Członkowie Prezydium stoją na stanowisku, że niezależnie od statusu Związku z Rumunii pozostanie on w Subregionie pełnoprawnym jego członkiem. Kolejnym punktem Spotkania było omówienie przygotowań do 8. Subregionalnej Konferencji w Zeillern w Austrii

12 ( ). Za przygotowania ze strony austriackiej odpowiada Andrea Kirchberger wspomagana przez Austriacką Gildię Skautową. Za kontakty ze zgłaszającymi się delegacjami odpowiada Jutta Weilguny wiceprzewodnicząca Gildii Austrii. Logo Konferencji opracuje nasz przyjaciel Slavomil Janov Nashville z Czech, który dostał trudne zadanie, musi umieścić gruszkę, charakterystyczny symbol kraju moszczu winnego (Zeillern leży w części Austrii zwanej Mostviertel) w sposób artystyczny na znaczku konferencji. Konferencja w Zeillern jest dla Subregionu ważnym wydarzeniem, również przez wybory, których przedstawiciele związków narodowych będą musieli dokonać. Ze swoich funkcji odchodzi bowiem prawie cały dotychczasowy zarząd, zatem konieczne jest zgłoszenie przez związki członkowskie swoich kandydatur. Dotychczasowy zarząd przedstawił swoje stanowisko, szczegóły personalne znajdują się w protokole z posiedzenia. Przypomniano również o wydaniu internetowym biuletynu Subregionu Zeitschrift ZE@ktuell i obowiązujących terminach nadsyłanych prac, jak i o innych terminach spotkań, seminariów w Europie. Hans Grigull przedstawił rozliczenie finansowe za 2013 rok wraz z informacją o kontaktach z fundacjami i Komitetem ISGF. Sprawozdanie zostało przyjęte. Uczestnicy Spotkania Subregionalengo mieli także możliwość przeżywania wydarzeń 34. Dni Hanseatyckich, które zaszczycił swoją obecnością Joachim Gauck - Prezydent Republiki Federalnej Niemiec. Każdego dnia, po bogatym programie w mieście, uczestnicy spotkania subregionalnego, spotykali się wieczorami przy gitarze i ze śpiewnikami w ręce próbowali tworzyć mniejsze czy większe chórki międzynarodowe, w wielu przypadkach bardzo udane. W ostatni dzień przy kręgu pożegnalnym nie było końca podziękowań dla Bernharda Kreikenbohma z Lubeki i jego kręgu. Wszyscy dziękowali za wspaniałe przyjęcie i bogaty program pobytu. 15. Spotkanie kręgów w ramach spotkań lubelskich seniorów 2014 hm. Teresa Tarkowska-Dudek W ramach spotkań lubelskich seniorów dnia r. na zaproszenie kręgu seniorów Skaut z Chełma, gościł w Rejowcu - osadzie lubelski krąg seniorów Szaniec. Spotkanie odbyło się na pięknie zagospodarowanej działce dh. Wandy i Piotra Majewskich. Obok dwu oczek wodnych z kwitnącymi nenufarami, pałką wodną, oczeretem i ajerem ułożony został stos w kształcie wigwamu wokół, którego zebrały się obydwa kręgi w pełnym umundurowaniu. Nim zapłonął stos głos zabrała druhna Irena Sawa komendantka kręgu Skaut witając wszystkich zebranych bardzo serdecznie. Następnie dh Piotr Majewski z zastosowaniem harcerskiej obrzędowości poprosił o podpalenie stosu wójta gminy Rejowiec p. Tadeusza Górskiego w asyście dyrektorki szkoły p. Małgorzaty Króliczki oraz komendanta kręgu SZANIEC hm. Edwarda Nakoniecznego. Popłynęła pieśń Płonie ognisko i szumią knieje, i inne piosenki harcerskie wyrosłe z tradycji, historii, patriotyzmu, przygody i przyjaźni. Piotr przybliżył zebranym wokół ogniska historię osady Rejowiec i jej związki z Mikołajem Rejem herbu Oksza. Pan wójt Tadeusz Górski, również mówił o historii gminy, położeniu, środowisku naturalnym, stanie szkolnictwa, działalności kulturalnej w GOK, a także o malarzu znanym w środowisku rejowieckim i w całym makroregionie Stanisławie Miszczaku. Po rozwiązaniu kręgu i pieśni pożegnalnej wszyscy druhowie udali się na spotkanie towarzyskie i integracyjne do drugiej, również pięknej części ogrodu na pieczenie kiełbasek, ciasta, kawę, herbatę, i zimne napoje. Przed pożegnaniem dh Edward Nakonieczny komendant kręgu Szaniec z Lublina zaprosił zebranych na wspólną sesję zdjęciową. Dziękujemy wszystkim za miłe i serdeczne przyjęcie, gościnność, wspaniałą przyjacielską atmosferę. Ukłony i gorące podziękowania dla Wandy i Piotra Majewskich i wszystkich druhen i druhów. Czuwaj! hm. Stanisław Mędrek-Mendrek 16. XVIII Patronalny Dzień Skupienia w Skulsku XVIII Patronalny Dzień Skupienia Harcerek i Harcerzy Skulskiej Wspólnoty im. ks. hm. Antoniego Bogdańskiego odbył się 7 czerwca 2014 roku w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skulsku. Uroczystość rozpoczęła się apelem, na którym komendantka Skulskiej Wspólnoty phm. Iwona Milas powitała

13 harcerzy, władze harcerskie, władze samorządowe, rodziny i przyjaciół zmarłych harcerzy. Zastępca komendantki hm. Paweł Napieralski odczytał Rozkaz Specjalny L.1/2014 komendanta Hufca ZHP Konin hm. Michała Kałużnego, w którym zawarte były m.in. słowa: Dzięki postawie wielu pokoleń instruktorów ZHP dziś możemy żyć w pokoju w wolnej Polsce i cieszyć się z tego, że nasze idee trafiają na podatny grunt dając owoc w postaci kolejnych pokoleń harcerzy, młodych patriotów. Po apelu orkiestra skulska pod batutą kapelmistrza Jana Kuratowicza poprowadziła zebranych uczestników uroczystości pochodem do Sanktuarium. W Sanktuarium pielgrzymów powitał kustosz ks. kanonik Marian Kowalski, powiedział m.in. słowa: Harcerko polska i polski harcerzu, dzisiaj przeto stajesz na Apelu u swej Patronki w Skulskim Sanktuarium, by raz jeszcze losy polskiego harcerstwa Jej opiece zawierzyć, by raz jeszcze powtórzyć polskich skautów ślubowanie i pozostać wiernym ideałom, które są fundamentem i skałą tego co polskie i harcerskie jest. Mszę św. w intencji Ojczyzny i harcerstwa celebrował wikariusz biskupi na rejon koniński ks. prałat Wojciech Kochański w asyście kapelana Hufca ZHP Mława ks. Sławomira Detmera i kapelana Chorągwi Wielkopolskiej ZHP ks. druha Łukasza Konatowskiego. Homilię okolicznościową wygłosił ks. prałat Wojciech Kochański gratulując harcerzom za wierność ideałom harcerskim. Oprawę muzyczną mszy św. opracował i przeprowadził pwd. Stanisław Gromadziński, lektorem był hm. Tadeusz Mosiek. W Mauzoleum Pamięci Harcerstwa zostało poświęconych 21 kolejnych tabliczek epitafijnych zasłużonych zmarłych druhów i druhen. Przewodnicząca Kapituły hm. Halina Smól-Bor przedstawiła epitafia zmarłych umieszczonych w Mauzoleum w roku 2014 oraz portret kapelana harcerstwa poznańskiego w latach sp. ks. radcy Jerzego Ponickiego. Delegacje harcerskie, goście, rodziny i przyjaciele przybyli na odsłonięcie kolejnych tabliczek zmarłych, składali kwiaty w Mauzoleum i przed Mauzoleum, zapalali znicze. Kwiaty złożono na grobie ks. hm. Antoniego Bogdańskiego. Były wystawione relikwie błogosławionego ks. phm. Wincentego Frelichowskiego przywiezione z Torunia przez druhów z Harcerskiego Kręgu Seniorów z Mogilna. Każdy uczestnik spotkania otrzymał kolorowy Informator Wspólnoty Skulskiej, kartki pocztowe z twórcami harcerstwa wielkopolskiego - braćmi Wierzejewskimi oraz Epitafia Tabliczek Harcerek i Harcerzy w roku W uroczystości uczestniczyły kręgi z miejscowości: Inowrocław, Gdańsk, Gdynia, Bydgoszcz, Kwidzyn, Mogilno, Trzemeszno, Gniezno, Łódź, Września, Leszno, Ostrów Wlkp., Mława, Wągrowiec, Słupca, Luboń, Janowiec Wielkopolski oraz 10 kręgów z Poznania. W pełnym komplecie przybyła 63 Wrzesińska Drużyna Starszoharcerska im. Wilhelma Rupa, która pomagała w przebiegu uroczystości jako, służba pomocnicza w poczcie flagowym, roznoszeniu napojów. Funkcję koordynatora całej uroczystości pełnił zastępca komendantki Wspólnoty Skulskiej i przewodniczący Wielkopolskiej Rady Harcerskich Kręgów Seniorów hm. Paweł Napieralski. Na placu za Sanktuarium dla wszystkich uczestników był przygotowany obfity i bardzo smaczny poczęstunek grochówka, smalec domowy, chleb, pączki, kawa, herbata. Biesiada odbyła się w cieniu rozstawionych hangarów namiotowych. Były spotkania pokoleń, śpiewane pieśni harcerskie przy akompaniamencie gitar druhów z kręgów Wiarusy i Jeżyce II z Poznania. W swoim kręgu bawiła się młodzież z Wrześni. Wspólnym kręgiem pożegnalnym zakończono uroczystości XVIII Patronalnego Dnia Skupienia Harcerek i Harcerzy w Skulsku. 17. Laska kręgu "Z Tumskiego Wzgórza" hm. Kazimiera Rosinska 11 czerwca 2014 roku o godz rozpoczęła się w Sali Kominkowej GK ZHP przy ul. M. Konopnickiej 6 w Warszawie zbiórka Mazowieckiego Kręgu Seniorów Z Tumskiego Wzgórza. Program zbiórki: - przekazanie do Muzeum Harcerstwa Laski kręgu, - zwiedzanie Muzeum Harcerstwa. Na zbiórkę przybyli:- były przewodniczący ZHP, pierwszy dyrektor Muzeum Harcerstwa druh hm. Andrzej Borodzik, honorowy członek kręgu,- obecny dyrektor Muzeum Harcerstwa druhna hm. Katarzyna Traczyk, - członkowie kręgu.

14 Prowadzący zbiórkę druh Józef F. Kuliński ostatni raz uderzył Laską kręgu w stół, po czym, przy akompaniamencie druha hm. Jana Chojnackiego, odśpiewano Hymn ZHP. Następnie druh Józef F. Kuliński przekazał, na ręce druhny hm. Katarzyny Traczyk, Laskę do Muzeum Harcerstwa i poprosił druha hm. Jana Chojnackiego, aby w skrócie opowiedział historię Laski kręgu. HISTORIA EKSPONATU Laska ta należała w latach do kręgu Z Tumskiego Wzgórza im. hm. Macieja Zaborowskiego. Jest to krąg seniorów działający od 1982 roku przy Mazowieckiej Chorągwi ZHP, ale odbywający comiesięczne zbiórki w Sali Kominkowej Głównej Kwatery, ponieważ gromadzi mieszkających w Stolicy dawnych harcerzy (głównie instruktorów) płockich i mazowieckich mieszkających w Warszawie. Stukaniem tej laski otwierano poszczególne zbiórki. Historia laski zaczęła się w roku 1989 w stanicy Gorzewo w której wówczas ja, hm Jan Chojnacki, na zmianę z hm. Maciejem Zaborowskim, pełniliśmy funkcję komendanta lub zastępcy komendanta zgrupowania obozów Chorągwi Płockiej. Wtedy to, razem z Maćkiem, wybraliśmy się na spacer po zalesionych wzgórzach otaczających piękna stanicę, o której nawet napisałem piosenkę. Oto jej fragment: 1. Czy jest gdzieś tak fajna stanica, jak nasza harcerska w Gorzewie? Jest może zagranicą, lecz tego doprawdy nikt nie wie. Refren: Wokół las, pięknie czas spędza tu w każdy dzień wielu z nas. Wokół las, piękny czas, chcemy być tu jeszcze raz!!! 2. Jezioro wciąż wabi czystością a w lesie dojrzałe jagody - żyjemy tu radością wspaniałej, harcerskiej przygody! Podczas spaceru idąc kilka metrów za Maćkiem zauważyłem niezwykle pokręconą i uschniętą już sosenkę. Jako entuzjasta puszczańskiego wystroju obozów */ pomyślałem, że może się to nam przydać w naszej harcówce w Głównej Kwaterze. Zawołałem Maćka, który jako zawsze zaradny harcerz - nosił przy sobie uniwersalny nóż, który w rękojeści miał również metalową piłkę. Tym właśnie niewielkim narzędziem pracując na zmianę (bo przy ziemi pokręcona sosenka była gruba) wycięliśmy drzewko i już wówczas doszliśmy do wspólnego wniosku, że po okorowaniu i okraszeniu emblematami, związanymi z uczestnictwem członków kręgu w złazach, obozach i innych imprezach harcerskich, nasze znalezisko może się stać np. niepowtarzalną laską kręgu. Dysponując samochodem zobowiązałem się, że po obozie zabiorę przyszłą laskę do swej wiejskiej zagrody (gdzie mam obszerny warsztat) i tam ją oszlifuję, pomaluję bezbarwnie i nabiję emblematy, których sporo mam we własnych zbiorach. Tak też się stało a nawet poprosiłem żonę **/ o uszycie dla tej laski pokrowca koniecznie z lnianej tkaniny i ten pokrowiec przetrwał do dziś. Jednego z Maćkiem nie przewidzieliśmy, że będziemy wkrótce starzy i że będzie nam trudno nosić tak ciężką laskę po Warszawie. Dlatego była ona później trzymana w pokoju Prezydium Krajowej Rady Harcerskich Kręgów Seniorów a Maciek znalazł na Bemowie i obrobił małą laseczkę zamienną, bo stukanie laską na początku zbiórki, przed hymnem ZHP, tak weszło w krew członkom kręgu, że bez niego nie można było się obyć. hm. Jan Chojnacki 11 czerwca 2014 roku, podczas zbiórki kręgu Z Tumskiego Wzgórza, laska, wraz z lnianym pokrowcem, została uroczyście i protokolarnie przekazana do Muzeum Harcerstwa na ręce Dyrektor hm. Katarzyny Traczyk. Zbiórkę zakończono o godz odśpiewaniem piosenki druha Janka Chojnackiego pt W nadwiślańskim grodzie, przy jego akompaniamencie. druh Józef F. Kuliński lat KSiS Rodło we Wrocławiu Już pięć lat minęło, jak jeden dzień... podśpiewywaliśmy udając się w dniu 14 czerwca 2014 r. do Harcerskiego Ośrodka Wodnego Rancho we Wrocławiu na ognisko Kręgu Seniorów i Starszyzny Rodło. Przewodnicząca kręgu hm. Teresa Maziarz-Machay poprosiła o rozpalenie ogniska byłych komendantów Hufca ZHP Wrocław III Krzyki: hm. Halinę Łuczak, hm. Krzysztofa Majera i hm. Jerzego Sosnowskiego, a na strażnika ognia wyznaczyła hm. Pawła Wawera. Przypomniała nasze najważniejsze działania w minionym, które podejmowaliśmy przez minione 5 lat, m. innymi: współudział w organizacji i udział w chorągwianych złazach starszyzny i seniorów Dolnego Śląska, uroczyste obchody 100-lecia Harcerstwa, 85-lecie powstania pierwszej drużyny harcerskiej we Wrocławiu, 55-lecie utworzenia Hufca Wrocław Krzyki i in.

15 Następnie druhna Katarzyna Kurdziel w ramach zadania próby na stopień przewodnika zaproponowała nam przybliżenie postaci hm. Stefana Mirowskiego, który 10 lat temu został patronem Chorągwi Dolnośląskiej. Przypomniała, że uroczystość nadania imienia Chorągwi odbyła się w 2004 r. na terenie obozu koncentracyjnego Gross Rosen w Rogoźnicy, gdzie zginął m.in. naczelnik Szarych Szeregów hm. Florian Marciniak. Rozlosowaliśmy przygotowane karteczki z fragmentami życiorysu i cytatami z gawęd druha Stefana Mirowskiego, które kolejno czytali członkowie Kręgu. Była to bardzo ciekawa forma przypomnienia postaci Przewodniczącego ZHP z lat Zaś naczelnik Poczty Harcerskiej Szaniec hm. Marek Stochmiałek wręczył zebranym okolicznościową kartę pocztową, a niżej podpisanemu medal 100-lecia poczt harcerskich. Kolejnym etapem ogniska rocznicowego były piosenki harcerskie i turystyczne, a na zakończenie zawiązaliśmy krąg. W części nieoficjalnej przewidziano pieczenie kiełbasek i rozmowy o dniu dzisiejszym środowiska seniorackiego, które przerwał nam padający deszcz. Udaliśmy się do sali kominkowej Ośrodka, by sobie pośpiewać i kontynuować plany, m.in. wakacyjny wyjazd seniorów do ośrodka obozowego w Krzeczkowie nad jeziorem Niesłysz oraz spotkanie wrześniowe. A ostatnim nocnym etapem było Przyrzeczenie Harcerskie, które na ręce hm. Jarosława Ziółkowskiego, przewodniczącego Kręgu Instruktorskiego Bumerang, złożył druh Paweł Dejnak, członek Poczty Harcerskiej 28 Szaniec. hm. Krzysztof Majer 19. Spotkanie w bazie obozowej NAL w Chałupskach 18 lipca 2014 roku w Chałupskach spotkali się, już po raz czternasty, harcerscy seniorzy z pobliskich miejscowości: Bydgoszcz, Gniezno, Inowrocław, Janowiec Wielkopolski, Konin, Łódź, Mogilno, Poznań, Słupca, Trzemeszno, Wągrowiec. Obecni byli też goście specjalni: kapelan Chorągwi Kujawsko-Pomorskiej ZHP ks. hm. Przemysław Kodzik, przewodnicząca Komisji Historycznej Chorągwi Kujawsko-Pomorskiej ZHP hm. Barbara Małecka, komendantka Hufca ZHP Trzemeszno hm. Stanisława Szymańska. Organizatorem spotkania była Komenda Hufca ZHP Mogilno i Komenda Nieobozowej Akcji Letniej w Chałupskach. W ramach promocji Mogilna zwiedzaliśmy, tym razem, kompleks obiektów sportowych wchodzących w skład Ośrodka Sportu, Rekreacji i Rehabilitacji w Mogilnie: - Hala Widowiskowo-Sportowa otwarta 7 września 2012 roku jest jedną z najnowocześniejszych obiektów sportowych w województwie Kujawsko-Pomorskim. Jest halą wielofunkcyjną, mieszczą się tam sale treningowe, sanitariaty, szatnie, punkt gastronomiczny, centrum kosmetyczne i boisko halowe o wymiarach 25 na 47 metrów. Do atrakcji należy siłownia, ściana wspinaczkowa, trampolina, bilard, piłkarzyki, park zabaw dla dzieci. - Stadion piłkarski Stadion Olimpijski na ok osób z przebudowanym przyległym obiektem centrum sportowo-konferencyjne z szatnią, sanitariatami dla sportowców, salą konferencyjną, 12. pokojami gościnnymi, oddane do użytku w 2014 roku. Kąpielisko w Wiecanowie wyremontowane i oddane do użytku 28 czerwca 2014 roku. Mogilno posiada jeszcze krytą pływalnię oddaną do użytku w 2004 roku, a zwiedzaną w 2006 roku. W Mogilnie znajdują się 2 boiska Orlik. Przewodnikiem po obiektach sportowych był Karol Kaźmierczak, odwiedził nas także dyrektor OSRiR Robert Michalski. W punkcie gastronomicznym był poczęstunek ciastem podarowanym przez cukiernię Marii i Andrzeja Weberów z Mogilna. Organizatorami wycieczki po OSRiR byli: pwd. Zenon Majchrzak i hm. Kazimiera Rosinska. Spotkanie w bazie obozowej NAL w Chałupskach rozpoczęło się apelem, na którym komendantka hm. Barbara Bultrowicz wraz z kadrą obozową powitała harcerskich seniorów i gości. Goście i każdy krąg otrzymali upominek wykonany przez uczestników NAL. Wszyscy uczestnicy spotkania otrzymali Rozmaitości Mogileńskie, widokówki Mogilna, długopisy od Wydziału Promocji Mogilna. Kadra obozowa przygotowała poczęstunek: grochówka, bigos, kiełbaski, a druh hm. Marian Weber mogilnianin z Poznania dostarczył ciasta wypieku rodzinnej cukierni. Ciasto upiekła też druhna pwd. Elżbieta Kasprowicz z Mogilna. Podczas poprzednich spotkań zwiedzano kościół św. Jana Ewangelisty z XI wieku, Europejskie Centrum Spotkań Święty Wojciech-Adalbert, kościół farny św. Jakuba, Muzeum Ziemi Mogileńskiej, Kopalnię Soli wraz z Kawernowym Magazynem Gazu w Przyjmie, zabytkowy cmentarz w Mogilnie, barkę Barka Cafe, park miejski z nowoczesną fontanną i odbudowanym amfiteatrem. hm. Kazimiera Rosinska

16 20. Uroczystości 70 rocznicy mordu na Zamku Lubelskim oraz wyzwolenia Obozu Koncentracyjnego na Majdanku Dzień 22 lipca 1944 roku na zawsze wpisał się w historię miasta Lublina. 70 lat temu hitlerowcy, uciekając z miasta, bestialsko zamordowali ponad 300 więźniów Zamku Lubelskiego, a jednocześnie Wojsko Polskie wraz z Armią Radziecką wyzwoliło obóz koncentracyjny na Majdanku i całe miasto. Z tej okazji władze miasta Lublina, Muzeum Lubelskie, Klasztor oo. Dominikanów i Muzeum na Majdanku zorganizowały uroczyste obchody tych wydarzeń. Delegacja kręgu Szaniec z komendantem dh. hm. Edwardem Nakoniecznym na czele wzięła udział w tych uroczystościach. Rozpoczęły się one w zabytkowej XIV-wiecznej Kaplicy Zamkowej mszą świętą w intencji pomordowanych więźniów, którą koncelebrował Przeor Klasztoru oo. Dominikanów. Później Prezydent miasta Lublina, pan Krzysztof Żuk, przedstawiciele władz wojewódzkich oraz byli więźniowie i ich rodziny złożyli wieńce i zapalili znicze w baszcie Donżon, znajdującej się na dziedzińcu zamkowym, gdzie hitlerowcy więzili i mordowali Polaków. Następnie wszyscy uczestnicy pojechali na cmentarz przy ulicy Lipowej i złożyli wiązanki kwiatów oraz zapalili znicze na mogile zbiorowej więźniów Zamku Lubelskiego. Kolejne miejsce, gdzie udali się uczestnicy uroczystości, to teren obozu koncentracyjnego na Majdanku. Tam również złożono kwiaty i zapalono znicze. Dzień zakończył się pięknym koncertem w wykonaniu Kwartetu Smyczkowego PRIMA VISTA oraz pianistki Elżbiety Karaś-Krasztel w Galerii Malarstwa Polskiego Muzeum Lubelskiego na Zamku.. hm. Jadwiga Kowalska 21. Z żalem żegnamy W dniu 17 lipca 2014 r. odszedł na wieczną wartę phm. ANDRZEJ WOJNAROWSKI - nasz przyjaciel, członek Referatu Seniorów i Starszyzny Harcerskiej w Chorągwi Łódzkiej, oboźny naszych wszystkich złazów, redaktor Wieści. Zapisał się na trwale w naszej pamięci swoją rzetelną pracą na rzecz społeczności harcerskiej seniorów i starszyzny. W dniu 23 lipca 2014 roku odeszła na wieczną wartę hm. Ewa TUROWSKA-ŻYCHLIŃSKA wieloletnia instruktorka ZHP, b. członkini GK, Szkoły Instruktorów w Oleśnicy, instruktorka Komendy Chorągwi Wlkp. ZHP, członkini Kręgu Starszyzny Harcerskiej i Instruktorów "DZIEWIĄTACY" w Hufcu ZHP Poznań-Wilda. Dnia 3 sierpnia 2014 r. odeszła na wieczną wartę phm. TERESA KRAUS, komendantka Harcerskiego Kręgu Seniorów w Jarosławiu. Była Mistrzynią dla wszystkich harcerskich pokoleń. Człowiekiem niezwykle prawym, skromnym, cichym, z ogromnym sercem zawsze otwartym na potrzeby innych. Kochała i szanowała ludzi, a ludzie Ją kochali i szanowali. Wychowała wiele pokoleń młodzieży. Zawsze stawiała wysokie poprzeczki. Wraz z Druhną Teresą jarosławskie harcerstwo traci bezpowrotnie skałę - przy której można się zatrzymać, umocnić, poradzić. Cześć Ich Pamięci! W imieniu zespołu redakcyjnego hm. Irena Pawletko */ Zeszyt Co słychać u Seniorów nr 2/2014 zawiera skróty relacji zawartych w witrynie internetowej Wydziału SiSH