ZASADY PRZEDMIOTOWEGO OCENIANIA JĘZYK FRANCUSKI, JĘZYK HISZPAŃSKI

Transkrypt

1 ZASADY PRZEDMIOTOWEGO OCENIANIA JĘZYK FRANCUSKI, JĘZYK HISZPAŃSKI 1. Pomiar osiągnięć ucznia Pomiar osiągnięć ucznia ma spełniać funkcję klasyfikującą i diagnostyczną. Odbywać się będzie na bieżąco, aby dostarczyć informacji o rozwoju ucznia, jego aktywności i osiągnięciach w ciągu semestru, oraz okresowo, aby opisać rozwój ucznia, jego aktywności i osiągnięcia pod koniec semestru, roku szkolnego lub etapu. 2. Planowane techniki oceniania i wystawiania stopni A. Testy Testy obiektywne zawierające klucz i ograniczoną liczbę poprawnych odpowiedzi Testy subiektywne w których nauczyciel ocenia wykonanie całości, zazwyczaj ustne lub pisemne, według określonego zestawu kryteriów ocen B. Techniki kontroli słownictwo uzupełnianie luk, rozpoznawanie zestawów wyrazów, rozpoznawanie prawidłowej pisowni gramatyka luki w tekście, poprawianie błędów, wstawianie brakujących wyrazów, odszukiwanie zbędnych lub brakujących wyrazów, dobieranie struktur do bodźców wzrokowych, pytania wielokrotnego wyboru słuchanie zaznaczanie odpowiedzi w okienku, pytania typu prawda / fałsz, wypełnianie formularzy, numerowanie, porządkowanie, rozróżnianie dźwięków, przekształcanie usłyszanej informacji w formę pisemną, rozróżnianie intonacji wzrastającej i opadającej, dobieranie. mówienie dobieranie odpowiednich odpowiedzi, kończenie zdań, rozpoznawanie odpowiednich dźwięków, dobieranie właściwej intonacji, opisywanie ludzi / miejsc itp., ćwiczenia na luki informacyjne, ćwiczenia wielokrotnego wyboru, praca w parach i w grupach. czytanie pytania na zrozumienie, poprawianie błędnych informacji, porządkowanie akapitów, dopasowywanie informacji do obrazków, pytania wielokrotnego wyboru, pytania typu prawda / fałsz 1

2 pisanie historie obrazkowe, pisanie sterowane, mini-dialogi, pocztówki, uzupełnianie zdań / akapitów, listy nieformalne / formalne, artykuły do gazet, rozprawki, eseje argumentacyjne, opisy, recenzje. 3. Kryteria ocen wyrażone w procentach i punktach Tabela 1. Ocena Progi procentowe Celująca 97% - 100% Bardzo dobra 91% 96 % Dobra 76% - 90% Dostateczna 61% - 75% Dopuszczająca 50% - 60% Kryteria te obowiązują we wszystkich klasach licealnych i gimnazjalnych z wyjątkiem maturalnych klas dwujęzycznych, dla których obowiązują osobne kryteria oceniania. W klasach dwujęzycznych gimnazjum i liceum przeprowadzane są co roku testy zewnętrzne, przygotowywane przez sieć szkół dwujęzycznych z językiem francuskim w Polsce, we współpracy z Ambasadą Francji. Testy te to : - test połówkowy w klasie II gimnazjum - test końcowy w klasie III gimnazjum - test połówkowy w klasie II liceum - matura próbna w klasie III liceum Testy te są oceniane według następujących kryteriów : Tabela 2. Ocena Progi procentowe Celująca 95% - 100% Bardzo dobra 80% - 94% Dobra 65% - 79% Dostateczna 50% - 64% Dopuszczająca 40% - 49% W klasach II i III dwujęzycznych w liceum, obszary ćwiczeń i zadań mające strukturę i zakres zadań maturalnych na poziomie dwujęzycznym są oceniane według kryteriów podanych w tabeli 2. natomiast wszystkie inne ćwiczenia i sprawdziany są oceniane według kryteriów podanych w tabeli 1. W klasach dwujęzycznych stosuje się również przelicznik punktów (uzyskanych na sprawdzianach i testach) na oceny, według modelu wspólnego dla wszystkich sekcji dwujęzycznych z językiem francuskim w Polsce. Przelicznik ten dotyczy tylko kryteriów wyrażonych w tabeli 2. i wygląda następująco : 2

3 Tabela 3. celujcy celujcy b.dobry b.dobry b.dobry dobry dobry dobry dostateczny dostateczny dostateczny dopuszczajcy dopuszczajcy niedostateczny Kryteria wystawiania ocen semestralnych i końcoworocznych według ważności Elementy oceny Waga oceny - przelicznik Prace klasowe testy, sprawdziany 2 Krótkie sprawdziany 1 Odpowiedzi ustne 1 Aktywność na lekcji 1 Prace długoterminowe - projekty 1 Systematyczność pracy 1 Ocena semestralna lub końcoworoczna jest średnią ważoną poszczególnych ocen cząstkowych, z wyłączeniem laureatów i finalistów Olimpiady Języka Francuskiego, którzy otrzymują ocenę celującą semestralną lub końcoworoczną. W szczególnych przypadkach (np. zajęcie wysokiego miejsca w konkursie o zasięgu co najmniej regionalnym, udział w II etapie olimpiady Olimpiady Języka Francuskiego itp.) nauczyciel może wystawić uczniowi ocenę wyższą niż ta, która wynika ze średniej ważonej, jednakże nie jest on do tego zobowiązany. Nauczyciel ma prawo zastosować 3

4 inną wagę ocen niż ta podana w tabelce pod warunkiem, że poinformuje o tym uczniów na początku roku szkolnego. W klasach, gdzie języka francuskiego uczy więcej niż jeden nauczyciel, ocena semestralna lub końcoworoczna z języka francuskiego jest średnią ważoną ocen wystawionych przez poszczególnych nauczycieli, gdzie wagą jest liczba godzin tygodniowo prowadzona w danej klasie przez danego nauczyciela, przy czym aby uzyskać pozytywną ocenę na koniec semestru lub roku uczeń musi uzyskać pozytywną ocenę u każdego z nauczycieli. Ocenę wyższą semestralną lub końcoworoczną u poszczególnych nauczycieli uzyskuje uczeń, którego średnia ważona wynosi co najmniej x,75. Ocena ogólna semestralna lub końcoworoczna jest średnią ważoną ocen poszczególnych nauczycieli. Ocenę ogólną wyższą uzyskuje uczeń którego średnia wyniesie co najmniej x,6. Uczeń może poprawić ocenę z pracy klasowej. Poprawę pracy klasowej pisze uczeń w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. Uczeń, który nie jest obecny na pracy klasowej pisze ją w terminie wyznaczonym przez nauczyciela. 5. Kryteria ocen wymagania programowe Sprawność rozumienia mowy ze słuchu. A. Poziom wymagań podstawowych (ocena dostateczna). uczeń rozpoznaje i wyodrębnia przyswojone elementy językowe, prawidłowo dzieli strumień mowy (w przypadku tempa naturalnego jest w stanie wyodrębnić jedynie fragmenty lub pojedyncze zdania), jedynie sporadycznie rozróżnia słowa o podobnym brzmieniu, prawidłowo określa formę wysłuchanego komunikatu, pod warunkiem, że ma ona postać modelową, uczeń określa ogólny sens wysłuchanej wypowiedzi, wyodrębnia informacje, które występują w zrozumiałych dla niego kontekstach i są wyrażone zrozumiałym językiem, jednak ma trudności w wydzieleniu tylko żądanych informacji, bądź rozgraniczeniu informacji głównych i drugorzędnych, ogólnych i szczegółowych; zauważa silne, jednoznacznie wyrażone związki między poszczególnymi częściami wysłuchanego komunikatu, pod warunkiem, że jego struktura jest modelowa; jest w stanie śledzić fabułę komunikatu tylko w wypadku jasnej struktury, zrozumiałego języka i dydaktycznego tempa wypowiedzi B. Poziom wymagań rozszerzonych (ocena dobra). W zakresie komunikatu osadzonego w znanym kontekście uczeń: 4

5 bardzo dobrze rozpoznaje i wyodrębnia przyswojone lub nowe elementy językowe; prawidłowo dzieli strumień mowy (w tempie zbliżonym do naturalnego); rozróżnia słowa o podobnym brzmieniu, ale tylko te, które włączył do indywidualnego, aktywnego zasobu leksykalnego; prawidłowo rozróżnia i określa występujące w komunikacie typy intonacji i odmiany języka; prawidłowo określa formę wysłuchanej wypowiedzi; w nowym komunikacie uczeń rozpoznaje i wyodrębnia przyswojone elementy języka; rozróżnia i określa występujące w komunikacie typy intonacji i odmiany języka; prawidłowo określa formę wysłuchanej wypowiedzi; W zakresie rozumienia treści komunikatu osadzonego w znanym zakresie tematycznym uczeń: bardzo dobrze określa ogólny sens wysłuchanej wypowiedzi; prawidłowo wyodrębnia żądane informacje; prawidłowo wyodrębnia główną ideę całej wypowiedzi; zauważa związki między poszczególnymi częściami wysłuchanego komunikatu, wynikające z jego logicznej struktury; jest w stanie śledzić fabułę komunikatu, jednak jest to zależne od samej struktury komunikatu, języka i tempa wypowiedzi; na podstawie wysłuchanego komunikatu poprawnie określa intencje wypowiedzi, autora i potencjalnego adresata. W przypadku komunikatu nowego uczeń: jest w stanie prawidłowo określić ogólny sens wysłuchanej wypowiedzi; wyodrębnia główne, kluczowe informacje; zauważa logiczną struktur wypowiedzi; jest w stanie śledzić fabułę komunikatu, jednak dopiero w trakcie drugiego, bądź trzeciego słuchania; określa autora i potencjalnego adresata wypowiedzi. C. Poziom wymagań dopełniających (ocena bardzo dobra). W zakresie percepcji dowolnego komunikatu ustnego: bardzo dobrze rozpoznaje i wyodrębnia przyswojone lub nowe elementy językowe; prawidłowo dzieli strumień mowy (niezależnie od tempa wypowiedzi); rozróżnia słowa o podobnym brzmieniu; potrafi prawidłowo rozróżnić i określić występujące w komunikacie typy intonacji i odmiany języka; prawidłowo określa formę wysłuchanej wypowiedzi ustnej; W zakresie rozumienia treści dowolnego komunikatu ustnego: 5

6 bardzo dobrze określa ogólny sens wysłuchanej wypowiedzi; prawidłowo wyodrębnia w wysłuchanym komunikacie żądane informacje; prawidłowo wyodrębnia główną ideę całej wypowiedzi, bądź też jej fragmentów; wskazuje i określa związki między poszczególnymi częściami, wynikające z logicznej struktury komunikatu; skutecznie śledzi fabułę komunikatu; na podstawie wysłuchanego komunikatu poprawnie określa intencje autora i potencjalnego adresata. Sprawność mówienia A. Poziom wymagań podstawowych (ocena dostateczna). uczeń popełnia błędy językowe, które częściowo zakłócają komunikację; uczeń odtwarza przyswojone w procesie dydaktycznym reakcje językowe, związane ze skończoną liczbą sytuacji komunikacyjnych; tempo wypowiedzi jest wolne, a wypowiedź nie jest płynna; uczeń używa zdań prostych; uczeń popełnia błędy w artykulacji, akcentacji, intonacji jak i składni; w zakresie kompetencji komunikacyjnej uczeń potrafi dokonać prawidłowego wyboru formy wypowiedzi, jednak odpowiedni styl stanowi problem; uczeń w miarę poprawnie buduje wypowiedzi w sytuacjach relacjonowania, choć negocjowanie i argumentowanie stanowią trudność. B. Poziom wymagań rozszerzonych (ocena dobra). uczeń rzadko popełnia błędy językowe, które nieznacznie tylko zakłócają komunikację; uczeń poprawnie stosuje zasady artykulacji, akcentuacji i intonacji; tempo wypowiedzi zbliżone jest do naturalnego; uczeń swobodnie operuje modelowymi strukturami morfosyntaktycznymi i zdaniowymi; prawidłowo analizuje sytuację komunikacyjną i dokonuje prawidłowego wyboru odpowiedniej formy i stylu wypowiedzi, co jednak ma ścisły związek ze znajomością przez ucznia komunikatu; budowane komunikaty trafnie odzwierciedlają intencje ich autora i są nośne komunikacyjnie; w sytuacjach jakościowo nowych uczeń przejawia tendencję do przyjęcia postawy zachowawczej, co niekorzystnie wpływa na jakość budowanych komunikatów; ekspresja jest nadal poprawna, ale pojawiają się błędy leksykalne i/lub składniowe; uczeń stosuje proste modelowe zdania. C. Poziom wymagań dopełniających (ocena bardzo dobra). uczeń popełnia błędy sporadycznie i nie zakłócają one komunikacji; uczeń prezentuje bardzo dobre opanowanie zasad artykulacji, intonacji, akcentuacji, struktur morfosyntaktycznych i modeli zdań; uczeń wypowiada się w naturalnym tempie, jego komunikat jest spójny i ma czytelną formę; 6

7 bezbłędnie podejmuje decyzje związane z wyborem formy, stylu, struktur morfosyntaktycznych i modeli zdań adekwatnych do sytuacji komunikacyjnej; uczeń w sposób naturalny wykorzystuje akcent logiczny i środki paralingwistyczne; nie musi świadomie wykorzystywać modelu dla zbudowania własnej wypowiedzi, jest w stanie wygenerować różnorodne komunikaty, stwarzając swój własny styl komunikowania się. Sprawność czytania A. Poziom wymagań podstawowych (ocena dostateczna). uczeń wolno czyta tekst i ma tendencję do dosłownego tłumaczenia go; ma niewystarczająco rozwinięte umiejętności rozpoznawania, rozróżniania i prognozowania jednostek leksykalnych, form gramatycznych i struktur morfosyntaktycznych; uczeń w większości przypadków jest w stanie prawidłowo przewidzieć i określić przedmiot i treść wypowiedzi, jednak wyodrębnienie myśli przewodniej całego komunikatu lub jego części stanowi dla niego trudność; uczeń nie potrafi rozgraniczyć informacji, faktów, czy opinii głównych od drugorzędnych, nie potrafi uogólnić głównej myśli komunikatu, natomiast uogólnienie na poziomie całego komunikatu nie sprawia mu trudności; w zakresie interpretacji uczeń potrafi poprawnie określić formę i funkcję komunikatu; uczeń niekiedy potrafi trafnie określić styl, adresata lub potencjalnego odbiorcę, natomiast określenie intencji lub opinii autora stanowi trudność; opinie lub oceny mają charakter ogólnych stwierdzeń, jednak osadzonych w kontekście komunikatu. B. Poziom wymagań rozszerzonych (ocena dobra). uczeń dysponuje szerokim polem czytania, następuje zwiększenie tempa czytania; uczeń dąży do zrozumienia sensu komunikatu, a nie do przetłumaczenia go; w nowym tekście rozpoznaje, rozróżnia i przewiduje zarówno jednostki leksykalne, jak i formy gramatyczne, podejmuje próby określenia znaczeń nieznanych wyrazów na podstawie ich analizy i kontekstu; uczeń potrafi przewidzieć i określić zarówno przedmiot, jak i treść komunikatu, myśl przewodnią całego komunikatu i jego części; uczeń poprawnie wyodrębnia fakty, rozróżnianie głównych i drugoplanowych opinii stanowi jednak trudność; uczeń potrafi dokonać uogólnień na poziomie fragmentów tekstu, na poziomie całego tekstu, natomiast ma kłopoty z uogólnieniem jego głównej myśli; uczeń potrafi poprawnie określić formę i funkcję komunikatu, określić jego styl, wskazać adresata lub potencjalnego odbiorcę; podejmuje próby określenia intencji autora; formułowane opinie lub oceny są poprawne pod względem merytorycznym i językowym, choć często są powierzchowne, pozbawione elementów 7

8 kreatywności i subiektywizmu. C. Poziom wymagań dopełniających (ocena bardzo dobra). uczeń potrafi w szybkim tempie zapoznać się i zrozumieć różnorodne komunikaty; uczeń prawidłowo rozpoznaje, rozróżnia, przewiduje jednostki leksykalne lub formy gramatyczne, prognozuje struktury morfosyntaktyczne na podstawie kontekstów, określa znaczenia nieznanych słów; prawidłowo przewiduje i określa przedmiot i treść wypowiedzi, potrafi ustalić logiczną strukturę komunikatu, jak i prawidłowo wyodrębnia różnorodne, żądane informacje, a także określa myśl przewodnią całego tekstu lub jego fragmentów; uczeń prawidłowo wyodrębnia informacje, fakty, opinie główne spośród drugorzędnych, dlatego jest w stanie dokonywać uogólnień; uczeń prawidłowo określa formę, funkcję, styl, język komunikatu oraz intencje i opinie autora, określa adresata lub potencjalnego odbiorcę; wyraża opinie i oceny na podstawie przeczytanego komunikatu. Sprawność pisania A. Poziom wymagań podstawowych (ocena dostateczna) uczeń jedynie częściowo potrafi utworzyć komunikat pisemny; z trudem operuje ograniczoną informacją, jednak jest w stanie część przytaczanych faktów wykorzystać dla przeprowadzenia wnioskowania lub dokonania uogólnień; wypowiedź jest w miarę uporządkowana, choć logiczna struktura może być chwiejna; uczeń tworzy tekst komunikatywny, tzn. błędy językowe nie zakłócają jego odbioru; pod względem stylistycznym wypowiedź jest jednolita, chociaż nie zawsze styl komunikatu jest zgodny z formą i/lub tematem wypowiedzi; uczeń przejawia tendencję do odtwarzania modelu, posługuje się prostymi strukturami zdaniowymi, posiada stosunkowo wąski zakres słownictwa; uczeń często nie może sprostać wymogowi określonego limitu słów czy czasu. B. Poziom wymagań rozszerzonych (ocena dobra) uczeń w tworzonych przez siebie komunikatach pisemnych omawia w sposób wyczerpujący główne, najbardziej istotne jego aspekty; uczeń stosuje prawidłowe i podporządkowane tematowi uogólnienia, dzięki temu konstrukcja wypowiedzi jest czytelna i konsekwentna; uczeń świadomie wykorzystuje zabiegi stylistyczne dla uzyskania logicznej spójności tekstu; tekst jest poprawny językowo, błędy leksykalne, składniowe, ortograficzne i interpunkcyjne pojawiają się sporadycznie; 8

9 stylistyka komunikatu jest jednolita i adekwatna do formy wypowiedzi; - uczeń buduje wypowiedzi zgodne z opanowanym modelem; uczeń potrafi zbudować poprawny komunikat pisemny, spełniający warunek określonego limitu słów, w określonym limicie czasu. C. Poziom wymagań dopełniających (ocena bardzo dobra). uczeń w swych wypowiedziach pisemnych omawia i przedstawia zadany temat wieloaspektowo, dokonując trafnych wniosków i uogólnień; tekst ma czytelną wyważoną kompozycję, a jego struktura logiczna jest spójna; wypowiedź jest poprawna pod względem językowym, bogato reprezentowany jest zasób leksykalny i występują skomplikowane struktury składniowe; w wypowiedzi błędy ortograficzne praktycznie nie występują, natomiast interpunkcyjne mogą sporadycznie pojawić się w nietypowych i złożonych konstrukcjach zdaniowych; stylistyka komunikatu jest jednolita, adekwatna do formy, celu i tematu wypowiedzi; uczeń świadomie dokonuje selekcji środków językowych dla wyrażenia obranego stylu; uczeń tworzy zróżnicowane pod względem formy i treści komunikaty pisemne, które cechuje kreatywność, biegłość w posługiwaniu się językiem oraz indywidualny styl. Wymagania ponadprzedmiotowe A. Poziom wymagań podstawowych (ocena dostateczna) uczeń opanowuje wiadomości niezbędne dla zaliczenia określonego etapu nauczania, w razie problemu, potrzebuje pomocy nauczyciela, potrafi korzystać ze źródeł informacji, do których ma bezpośredni dostęp, wymaga pomocy w planowaniu pracy i systematyczności w nauce, z trudnością integruje opanowane elementy treści nauczania, do korzystania z języka francuskiego jako narzędzia komunikowania się musi być silnie stymulowany, w działaniach zespołowych najczęściej podejmuje się wykonania prostszych zadań. B. Poziom wymagań rozszerzonych (ocena dobra) uczeń prezentuje postawę otwartości i ciekawości wobec nowych wiadomości, nie zawsze potrafi samodzielnie zauważyć i sformułować problem, potrafi korzystać z typowych źródeł informacji, potrafi zaplanować elementy swojej pracy, jest systematyczny, ale wymaga podpowiedzi dotyczącej metody pracy, woli działać w sytuacjach mu znanych, według ustalonych procedur, do wyników swojej pracy ma bardziej stosunek emocjonalny niż racjonalny, co obniża zdolność samokontroli i samooceny, 9

10 cechuje go gotowość do wykorzystywania języka francuskiego jako narzędzia komunikowania się, w działaniach zespołowych przejawia odpowiedzialność za efekty pracy grupy, potrafi podejmować decyzje, choć nie jest inicjatorem. C. Poziom wymagań dopełniających (ocena bardzo dobra) uczeń prezentuje postawę otwartości i ciekawości wobec nowych wiadomości, samodzielnie zauważa i formułuje problemy, planuje sposób ich rozwiązania, poszukuje, dociera i korzysta z różnorodnych źródeł informacji, które selekcjonuje i opracowuje, racjonalnie i efektywnie planuje swoją pracę, biorąc odpowiedzialność za wyniki i konsekwencje swoich decyzji, wykorzystuje język francuski jako narzędzie komunikowania się w sytuacjach typowych i nietypowych, w działaniach zespołowych przejawia odpowiedzialność za efekty pracy grupy, umie podejmować decyzje, wywiązuje się z przydzielonych zadań, często je inicjując. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie opanował wiadomości i umiejętności określonych w podstawach programowych, a braki te uniemożliwiają mu dalsze zdobywanie wiedzy. Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który w około 75% spełnia wymagania poziomu podstawowego, czyli oceny dostatecznej. Ma braki w opanowaniu podstaw programowych, ale nie przekreślają one możliwości uzyskania przez ucznia podstawowej wiedzy z języka francuskiego. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który spełnia wymagania na ocenę dostateczną, dobrą i bardzo dobrą, a jednocześnie posiadł wiedzę znacznie wykraczającą poza program nauczania przedmiotu w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia i biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami. Poza tym osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach, klasyfikując się do finałów na szczeblu regionalnym albo krajowym. 10