KAMIE WGIELNY. Most w. Michała, Rzym, 1998 Rys. Staszek Szaflarski-Dziana

Transkrypt

1 KAMIE WGIELNY Kapelan Zwizku Podhalan w Kanadzie ojciec Adam Filas, w tym czasie proboszcz kocioła witego Maksymiliana Kolbe w Mississaudze, zorganizował pielgrzymk do Rzymu, eby tam powici kamie wgielny pod budow nowego kocioła w Brampton. Zwizek Podhalan te zdecydował, e trzeba powici góralsk want pod budow Domu Góralskiego w Toronto i razem pojechali do Ojca witego. Jasiek w tym samym czasie prowadził budow wielkiego kompleksu hotelowego w Niagara Falls i dopiero poleciał kilka dni pózniej. Most w. Michała, Rzym, 1998 Rys. Staszek Szaflarski-Dziana Znał dobrze Rzym z okresu studiów, kiedy tu czsto tu przyjedał z Parya, eby pozna lepieiej tajemnice antycznej architektury. Bez wiekszych kłopotów znalazł mały hotelik dosłownie kilka ulic od placu witego Piotra. Był to dzie 21 maja 1998 roku. Bezchmurne niebo, ciepłe słoce, ulice pełne samochodów a chodniki pełne pielgrzymów. Nastpnego dnia o 7-ej rano włoył góralskie portki i koszul, co mu j Marta odprasowała na blach a do pasa włoył dutki oraz szkicownik i ruszył na plac przed bazylik. Stranik gwardii papieskiej zatrzymał go pod 140

2 kolumnami. Kolumnada Berniniego, Plac w. Piotra, Watykan, 1998 Rys. Staszek Szaflarski-Dziana - A ty, dokd? -, spytał po włosku. - Ino do Papiya -, Jasiek odpowiedział po góralsku. - A masz bilet? -, stranik pytał nieustpliwie. pasa. - Jaki znowu bilet? -, Jasiek zapytał po angielsku sigajc po pienidze do góralskiego - No taki! -, stranik wyjł z kieszeni niebieski bilet. - To mi go sprzedaj! Jeste przecie stranikiem, to ci ten bilet nie jest potrzebny, prawda? -, Jasiek spojrzał mu prosto w oczy. - Dobrze! Masz szczcie i ten bilet jest za darmo -, stranik podał mu bilet do rki. - Oczywicie, e mam szczcie, bo id na spotkanie z NASZYM PAPIEEM! - 141

3 Przed bazylik chór piewał dononie w jzyku hiszpaskim. Jasiek rozejrzał si po placu witego Piotra. Wszdzie morze ludzi aczkolwiek spotkanie z papieem miało si rozpocz dopiero o godzinie 11-tej. Cały plac był podzielony na sektory ogrodzone płotem z numerem, który widniał równie na niebieskim bilecie. Jasiek skrcił w stron stopni przed bazylik, ale nastpny stranik znowu go zatrzymał, eby sprawdzi jego bilet. Po sprawdzeniu wskazał mu daleki sektor pod kolumnami. - Hej straniku! Szukam moich Górali. Na pewno czekaj na mnie przy tych schodach, niedaleko ołtarza! -, Jasiek wskazał rk w stron bazyliki. Podszedł nastpny stranik i ten bez pytania zaprowadził go pod same schody, gdzie ju wszyscy na niego czekali ubrani, jak do kocioła -. - Ka był, kiek cie sukała? -, zawołała Maryna. - A syka gotowi? -, spytał Jasiek. - Jasiek Scy Boze, witoj! -, zawołał umiechnity ojciec kapelan. - Dej panie Boze, witojcie! A kie bedzie nasa audiencja u Ojca witego? -, Jasiek pytał kapelana. - Wszystko jest w rkach Matki Boej Ludmierskiej. Ona to sprawi, e sie zobaczymy z Ojcem witym. Rozmawiałem w tej sprawie z ksidzem biskupem Stanisławem Dziwiszem, który mi powiedział, e pamita o nas i e zrobi wszystko, co bdzie moliwe, ebymy zostali przyjci przez papiea -. - A co z nasom wantom? - - Kamie wgielny pod budow kocioła w Brampton i góralska wanta s w Watykanie. Bd powiecone w czasie naszej audiencji a gdyby to si nie udało, to i tak bd powiecone przez papiea -. - Ani nom tak nie godojcie. My dobrze wiyme, ze sie spotkomy z papiyym, jakocie nom piyrwyj pedzieli, hej! - Wysokie słoce prayło z błkitnego nieba. Jasiek wycignł szkicownik, eby zanotowa ten niezwykły moment wyczekiwania na placu witego Piotra. - Tyle tu pamitek, budowli, znaków, symboli, ludzi, zjawisk i skojarze. Od czego zacz? Co odrzuci i któr postawi kresk? -, Jasiek trzymał ołówek w rku. 142

4 Siedziba Jana Pawła II, Plac w. Piotra, Watykan, 1998 Rys. Staszek Szaflarski-Dziana Pierwsza kreska w szkicowniku była wiotka i rozdygotana. Nastpna była ju wyra na, nadała skali i wielkoci dla całego rysunku. Potem kilka nastpnych kresek wokół okna, z którego ksidz kardynał Karol Wojtyła przemawiał po wyborze na papiea. A tam na kolumnach projektowanych przez Berniniego głboki cie, albo moe lad po tej kuli tureckiego zamachowca na ycie Jana Pawła II. Wysoko nad domami soczysta ziele drzew, skd pewnie agenci KGB obserwowali wykonanie rozkazu? Z rozstawionych na placu megafonów rozlegał si wielojzyczny głos czytajcy z długiej listy pielgrzymów z całego wiata. - Witamy Górali ze Zwizku Podhalan w Kanadzie -, powiedział głos w poprawnym jzyku na placu przed bazylik witego Piotra w Rzymie. - Witamy Rodaków z Polski i całego wiata -, głos mówił dokładnie. 143

5 Rodacy z Kraju i reszty wiata zajli cały sektor przy schodach przed ołtarzem. W sektorze obok stali pielgrzymi z Belgii, Francji, Niemiec i Stanów Zjednoczonych. W sektorze na przeciwko pielgrzymi z Ameryki Południowej, Afryki, Azji, Australii, Oceanii i Wysp Karaibskich. Dzieci szkolne z Sardynii stały wzdłu rodkowego ogrodzenia i krzyczały Niech yje papie w swoim jzyku. Jasiek przepychał si bliej rodkowej barierki, kiedy raptem kto koło niego zawołał głono... - Jedzie, jedzie -, podniósł si przecigły okrzyk radoci oraz burza oklasków. - Niech yje Papie! -, skandowała kada grupa w swoim jzyku. Z tego miejsca Jasiek mógł ju dojrze papiea siedzcego na podwyszeniu w samochodzie. Wjedał wolno na ciek midzy sektorami. Ci bliej bariery łapali go za rce. Burza oklasków potniała przy odje dzie. Po chwili wracał po stronie Jakowej barierki. Jasiek ledził z napiciem moment zbliajcej si rki papiea. Złapał j w przelocie a potem pucił j ze strachu, eby tej rki w niczym nie popsu. Pamitał j doskonale z czasów, kiedy ksidz biskup a potem kardynał Karol Wojtyła odwiedzał ich w szałasie na Chochołowskiej, albo, kiedy ich bierzmował w kociele w Podczerwonem. Jasiek przesuwał si dalej wzdłu barierki, eby jeszcze raz sign do znajomej mu rki, ale tym razem nie stranicy, tylko rodacy go zatrzymali, bo zabierał im miejsce do ich papiea. Ojciec wity starał si zatrzyma przy kadej rce, eby wysłucha kadej ludzkiej nowiny. Tego dnia odbywało si uroczyste zakoczenie konferencji biskupów powiconej wychowaniu katolickiej rodziny. Papie w swojej homilii przypominał o zasadach ycia religijnego oraz odpowiedzialnoci ksiy w szerzeniu Słowa Boego wród rodzinnej społecznoci całego wiata. - Nie bój si! Pójd za mn! Prawda jest obok ciebie. Mów o niej głono i odwanie -, papie nauczał zebranych pielgrzymów. Po błogosławiestwie podniosły si brawa a potem polskie yczenia sto lat i niech yje papie, Zosta z nami a potem sto lat, niech yje papie i znowu Zosta z nami, Zosta z nami. Ojciec wity ju odjedał, ale polski sektor cigle wołał swoje, Zosta z nami, Zosta z nami! W pewnym momencie ojciec kapelan zniknł a razem z nim ksidz biskup Stanisław Dziwisz. Ludzie te si rozbiegli w poszukiwaniu wody do picia. Jasiek stanł w cieniu koło fontanny i rysował dalej swój obraz spotkania na Watykanie. W zakolu pod kolumnad dojrzał wracajcego kapelana ze zdjciem w rku. - Zobaczcie, zobaczcie! -, wołał z daleka. - Mam zdjcie z papieem! -, posypały si brawa. - Zdjycie mocie piykne co cud, ale co z nasom wantom -, spytał Jasiek. - Widziałem si z Ojcem witym! Stałem tak blisko koło niego, ja koło ciebie Jaku -, znowu posypały si brawa. - Jeszcze nie wiadomo, kiedy bdzie audiencja, moe nawet dzisiaj. A teraz pójdziemy zwiedza bazylik, a ty Boenko tu zostaniesz warowa, bo w kadej chwili mog nas zawoła!'-, 144

6 kapelan wydał polecenie. Cała grupa weszła po szerokich schodach do bazyliki. Po prawej stronie za szklan kotar stała kopia Piety Michała Anioła. Oryginał przeniesiono do muzeum, eby go znowu jaki nawiedzony nie popsuł. Na wprost od wejcia na skrzyowaniu z naw boczn, na krtych kolumnach stał wyniole główny ołtarz projektu Berniniego. W tej ogromnej bazylice przed ołtarzem, w skarbcu i przy grobie witego Piotra niezliczone tłumy pielgrzymów, ale pomimo tego kady mógł sobie znale swoje miejsce na zadum. Ilu tu ludzi dzisiaj przyszło? Ilu ich tu było przez całe stulecia? Kogo tu jeszcze nie było? Kto tu jeszcze przyjdzie, kiedy nas ju tu nie bdzie? Cały wystrój bazyliki, rze b, obrazów, złotych dekoracji jest imponujcy i przejmujco wielki a przez to jakby boski oraz ludzki, kiedy to wite miejsce jest w remoncie przed nowym millennium. Co i jak naley zbudowa, eby przetrwało stulecia? W jaki sposób połoy ten kamie, eby go jutro właciwie odczyta i eby go nie popsuła zawierucha, woda albo ogie? Bazylika w. Piotra w remoncie, 1998 Rys. Staszek Szaflarski-Dziana 145

7 A kiedy se tak spojrzysz na remont tej bazyliki, to dopiero wtedy zrozumiesz i poczujesz własne przemijanie mierzone czasem cigłego poszukiwania prawdy oraz sensu samego istnienia! Staniesz przed grobem witego Piotra to wtedy moe sobie powiesz, albo zapiewasz. - Kiedy pude na sd Boski zatrzynsom sie moje nózki zatrzynsie sie dusa cało cego ci si Jaku kciało? - Pani Boenka wróciła z warowania mówic, e audiencja papieska została wyznaczona na jutro, ale jeszcze nie wiadomo, na któr godzin. - Skoro wit Jasiek po góralsku wyszedł na Watykan, eby sprawdzi godzin zapowiadanej audiencji. Po drodze wpadł na niadanie do naronej kafejki -. - Witajcie panie gazdo - siedzcy przy stoliku mczyzna zawołał do Jaka. - Jestem burmistrzem w ywcu, wie pan..., Jasiek nie dał mu skoczy. -...wspaniałe piwo, ale...,adne, ale... -, przerwał burmistrz. - zapraszamy na ywieckie Posiady, bo to teraz wszystko nasze. Moe pan gazda teraz z nami usidzie? -, wskazał miejsce przy stoliku. - Z przyjemnoci, ale moe innym razem, bo teraz lec na audiencje u Ojca witego. Spotkamy si...powiedzmy jutro!-. - Ale panie gazdo, audiencji teraz nie ma. Wczoraj sprawdzone! Powiedzieli nam, e ewentualnie bdzie dzisiaj wieczorem. Włanie tam wszyscy idziemy -. - Kto wam to powiedział?-, - W Polskiej Misji! -. - Spotykamy si jutro a teraz do widzenia, hej! -, Jasiek pobiegł dalej. Zdyszany stanł przed bram Polskiej Misji w Watykanie. Otworzono mu drzwi i wbiegł po schodach na drugie pitro, gdzie przywitała go siostra zakonna. - Witojcie, Scy Boze! -, mówił z zadyszk. - Amen! Czym mog panu słuy? -, spytała siostra zakonna. - Dobrom nowinom! -, chciał doda krzesno, ale w por złapał si za jzyk, eby powiedzie siostro. - Gazda Jasiek Brzega-Kosor...- wycignł rk na przywitanie... i pytom o audiencyje u Ojca wiyntego!-. - Nie wiem nic na ten temat. A swoj drog, to, jaki to z pana gazda? - 146

8 - lebodny, hyrny moe nawet cierpliwy w oczekiwaniu na wasz odpowied. Nasz kapelan z Kanady mówił, ebym... -, a to, co innego.. -, siostra przerwała Jakowe gadanie. - Od razu tak trzeba było mówi a nie zawraca mi głow tym waszym gazd. A właciwie to, co to jest ten gazda? A z reszt niewane, moe innym razem! Wasza audiencja jest wyznaczona na godzin 19-t, trzeba tu by o 18-tej! -. Na tak nowin Jasiek podniósł rce do góry podobnie, jak do taca góralskiego, albo moe tylko dla podkrelenia radoci. W kadym razie siostra wyczuła, e cosik Jaka nawodzi, bo odsunła si od okienka pod cian. Jasiek spojrzał spod kapelusza, zwyrtnł si na picie i z głonym krzykiem pobiegł na plac witego Piotra. - Bóg Zapło! -, Jasiek krzyknł pełnym głosem na placu, jakby stał na polanie Chochołowskiej i moe nawet tym wiyrchowym wołaniem obudził picy Rzym? To raczej było niemoliwe, bo Rzym właciwie nigdy nie pi. Zaczyna swoje ycie dopiero po zachodzie słoca. Wczoraj przekonał si o tym po zwiedzeniu bazyliki, kiedy szukał wolnego miejsca w restauracji. Wszdzie były tłumy i wszystko było zajte. Stwierdził te, e im bardziej restauracja pachnie, tym lepsze tam jedzenie podaj. Jasiek znowu wycignł szkicownik, eby zanotowa ten kolejny moment prawdy, o której dzisiaj papie nuczał. - Prawda jest koło ciebie. Szukaj jej tam gdzie jeste. Kiedy jej nie szukasz, to ona jest daleko. Nie wiesz moe jak to zrobi, albo ju zapomniałe? Zapatrzony w siebie nie widzisz nikogo i dlatego nie umiesz patrze, cho moe twoje oczy s otwarte -. Stanł przed Koloseum, masywn budowl z kolumnad łuków wspornikowych ułoonych z wskich cegieł pokrytych marmurow płaskorze b o temacie tych igrzysk, które si tu dawniej odbywały. Wbiegł po schodach na sam gór. Dopiero z tego miejsca mógł zobaczy ogrom budowlanego przedsiwzicia rozległego wokól Forum Romanum. Mury staroytnych wity, placów, akweduktów i łuków tryumfalnych poszarpane rk czasu. Staroytna wietno architektoniczna ze ladami tych ludzi, którzy tu yli, tworzyli, walczyli i umierali. W korytarzu najwyszego pitra Koloseum dojrzał zapadnity strop a pod nim przsło i schody drugiego pitra potem nastpny korytarz ze schodami i zejciem na stadion. Dalej urwany mur oraz zawalone słupy wejciowej bramy oraz fragmenty płyty stadionu. Nie przetrwała te skórzana osłona stadionu, ktora dawniej przykrywała obee stadionu w celu ochrony zebranych tu uczestnikow igrzysk przed upalnym słocem Rzymu. W jednej chwili spojrzal z przerazeniem na zegarek. Dochodziła godzina 17:15. Był zbyt daleko, eby przej t drog na piechot w góralskik portkak. Jak na zło nie mógł te złapa adnej taksówki, wic zbiegł po schodach do metra. Czas jak gdyby przyspieszył. Na placu miał by o 18-stej a teraz była ju 17:18 i metro cigle nie przyjedało,...co teraz?, pomylał. W tym samym momencie wjechał pocig, cały w bohomazach nazywanych graffiti. Jasiek wszedł szybko do wagonu i stanł po drugiej stronie od wejcia. Popdzał ludzi nerwowym wzrokiem, ale nikomu si nie spieszyło, bo moe ogldali jego portki blokujc tym samym wejcie do wagonu. Kiwnł rk z umiechem i wtedy jaki cuhrok z pomazacem odpowiedział umiechem i bez słowa stanli w samym rodku drzwi. Tłum bezceremonialnie wepchnł ich bliej Jaka. Spojrzał na zegarek. Godzina 17:20! - Dlaczego ten pocig cigle stoi? -, szukał nerwowo odpowiedzi. 147

9 Drzwi si zamknły! - Moe nareszcie pojedziemy! -, pomylał z ulg. Pocig jednak cigle stał. Jasiek spojrzał znowu na zegarek. Godzina 17:21. Pocig ruszył, pdził a potem znowu si zatrzymał i cała ceremonia wysiadania oraz wsiadania zaczła si z tym samem brakiem najmniejszego popiechu. - Która godzina? -, chciał zerkn na zegarek, ale nie mógł podnie rki, bo ludzie stali ciasno wokół niego. Cuhrok stał tak blisko, e Jasiek mógł jej zajrze do gardła. Krciła jzorem ujc gum i odwracała głow to w jedn to w drug stron..., a pocig cigle stał! - Która godzina?... -, cuhrok wepchnł si jeszcze bliej Jaka. Pocig rusza, pdzi i trzeba si twardo trzyma porczy, eby nie zdepta cuhroka. Pocig zakrca, hamuje, rozlega si przecigły pisk, zgrzyt hamulców i znowu stoi. - Która godzina? -, z trudem dojrzał swój zegarek ponad głow cuhroka. Godzina 17:25. Pocig cigle stał, jak gdyby nigdy std miał nie odjecha. Ruszyli powoili i po krótkiej chwili zatrzymali si na pustym peronie. Drzwi si otworzyly, wiatła zgasły i wszyscy wysiedli. Na samym kocu peronu widniał czerwony napis Basilica di San Pietro i strzałka nad schodami. Jasiek biegł korytarzem, przeskakiwał po dwa stopnie ale za chwile musiał stan, bo wyjciowe drzwi byly zablokowane pielgrzymami. - Która godzina? -, spoglda bez przeszkód na zegarek, bo cuhrok ju zniknł w tłumie. Godzina 17:27. Wychodzi na zewntrz. Przesłania oczy przed racym słocem, które krwicie zachodziło za budynkiem po drugiej stronie ulicy. Raptem z bocznej ulicy wychodzi długi pochód pielgrzymów z transparentem Niech yje Papie i zagradza mu przejcie. Jasiek szybko przelatuje na drug stron ulicy, gdzie na razie nikogo jeszcze nie było. Jest godzina 17:33. Biegnie przez czerwone wiatło midzy samochodami, które trbi nerwowo, ale w ostatniej chwili zwalniaj. Dolatuje do nastpnego skrzyowania, gdzie ju nie ma wiateł. Pielgrzymi z transparentem zostaj daleko, ale cigle słycha ich wołanie Niech yje Papie. Z tego miejsca dojrzał ju Maryn pod kolumnami. W przelocie z naronego sklepu złapał tylko butelk zimnej wody i stanł w kolejce przed wejciem do rezydencji Jana Pawła II-iego. 148

10 W oczekiwaniu na spotkanie z Janem Pawłem II, Watykan, 21 maja1998 Rys. Staszek Szaflarski-Dziana Do Górali dolaczyli pielgrzymi z ywca i cala grupa liczyla około 150 osób. Jeden z ksiy z Misji Polskiej, którego od razu nazwali bioły ksidz, bo był ubrany na biało, pewnie z zakonu Paulinów, rozdawał bilety wstpu. Bilet ten z podobizn Jana Pawła II, miał stempel z dzisiejsz dat oraz godzin wyznaczonego spotkania. Wszyscy w niecierpliwym skupieniu czekali wpatrzeni w ciemne drzwi do rezydencji papiea. Dokładnie o 19:00 stranicy otworzyli ogromne drzwi i długi korowód ludzi wszedł na zupelnie niezwykły dziedziniec a potem do marmurowej klatki schodowej z beczkowym sklepieniem. Bioły ksidz szedł pierwszy i przypominał, e w tym miejscu trzeba ju by cicho. Jak mona by cicho w tak wyjtkowym miejscu i kiedy myli wal si tabunami do głowy? - Mary! -, Jasiek mówił szeptem. - Kiemy ha w Chochołowskiej, na sałasie Wojtyłe witali, to ci cho roz do głowy przysło, ze 149

11 tu kie do Rzymu ku niemu przydziyme? - Maryna spojrzała na Jaka z odrobin troski a potem stanowczo powiedziała. - Bees cicho cy niy!!! - Jasiek miał wraenie, e w tym miejscu całe wieki na niego patrz Rys. Staszek Kukuc, Chicago 1984 Zapewne na tych schodach w Watykanie, mona było znale wiele ladów po tych, którzy tu z Rzeczypospolitej od dawna przyjedali, eby si pomodli albo załatwi wan spraw z Panem Bogiem. By moe t sam drog szła delegacja króla Kazimierza Wielkiego z prob do papiea o załoenie uniwersytetu w Krakowie. Proba ta nie została wtedy pozytywnie załatwiona i dlatego w roku 1364 uniwersytet w Krakowie został załoony na prawach uniwersytetów francuskich. Z pewnoci Najwyszy chciał naprawi to dawne nieporozumienie, kiedy w 1978 roku powołał absolwenta tej samej uczelni krakowskiej, ksidza doktora kardynała Karola Wojtył na papiea Piotrowej Gazdówki w Watykanie! Jakowy korowód zatrzymał si na kolejnym dziedzicu otoczonym gwardi papiesk oraz kamiennemi murami. Gdzie wysoko ponad temi murami widniało długie przeszklenie z łukowymi oknami. Zapewne tam włanie była rezydencja papiea. Gwardia papieska stała tu równo po przektnej linii dziedzica kierujc wszystkich w stron nastpnych schodów. Ci, co weszli tu ostatni teraz pierwsi wchodzili po schodach nastpnej klatki schodowej. Na kocu krtych schodów mona było ju dojrze białe drzwi, uchylone do połowy, za którymi zniknł bioły ksidz. - Zaraz wchodzimy! -, powiedział wracajc zza białych drzwi. - Prosz was bardzo, eby po wejciu na sale audiencji wszyscy ustawili si pod cian 150

12 zostawiajc wolne miejsce na rodku dla papiea. Ojciec wity podejdzie do kadego i kady bdzie miał z nim zdjcie -, tłumaczył bioły ksidz. Korowód wchodził w milczeniu do wskazanej sali. Jasiek za progiem chciał zanotowa to miejsce w szkicowniku, ale kreska złamała si w połowie, kiedy niespodziewanie został przesunity do kta. Ludzie oczywicie ustawiali si w zbitym tłumie na samym rodku sali, bo kady chciał by blisko papiea. Pani w słusznym wymiarze stanła przed grup małych dzieci mówic, e nigdzie si std nie ruszy. - Byłam tu pierwsza i koniec! -, oznajmiła głono. - Dzieci stan przed pani a pani... -, Boenka szukała rozwizania. - Nikt mi tu nie bdzie mówił, co ja mam robi, jasne! To jest moje miejsce! Tu papie przyjdzie! Tak biały ksidz powiedział i koniec! -, dzieci przeciskały si wokół pani w słusznym wymiarze. - Taka dua i taka... -, Boenka nie skoczyła, bo pani jej przerwała. - Prosz sobie nie pozwala! Umiar jest kademu potrzebny, szczególnie tu, w tym miejscu, które jest teraz moje - Ojciec kapelan stanowczym głosem powtórzył polecenie Boenki i pani zrobiła jeden krok do tylu eby natychmiast wróci na to samo miejsce. Jasiek wcinity do kta rysował obszerna sal przyj. Kade wolne miejsce na cianie zajmowała boazeria w marmurowej oprawie a na przeciwko bielutki tron papiea. Wyej barokowe freski a pod sufitem delikatne wiatło, które przedzierało si przez welon alabastrowych kwiatów. Wyjtkowa sceneria do zadumy przed spotkaniem z rodakiem, Janem Pawłem II. W tym rozdygotaniu Jasiek szukał momentu skupienia. Co powiedzie, eby Ojciec wity zwrócił na to uwag? Zabłkane myli uciekały mu z pamici, jak te strzpy poszarpanych nici. W jednym momencie drzwi na przeciwko otworzyły si na ocie i na sal wszedł bieluki Jan Paweł II. Podniosły si głone brawa. Papie odczekał chwil a potem mocnym głosem zaintonował Mario Królowo Polski. Sala wypełniła si głonym piewem, który rozlegał si po szerokiej dziedzinie Watykanu. Papie podszedł do pierwszej grupy. Pani słusznego wymiaru chciała si przesun jeszcze bliej, ale ojciec kapelan zatrzymał j wzrokiem. Cała grupa stanła do zdjcia w wianuszku. - A teraz Górale! - zawołał ksidz biskup Stanisław Dziwisz. - A kanys nasa wanta? -, Jasiek spytał Maryny. sali. - Przecie jom trzymos w ryncak, lyptoku! -, odpowiedziała popychajc go na sam rodek - Witojcie! Scy Boze Wasa witobliwo. A tu jest nasa wanta pod budowe kocioła 151

13 w Brampton a ta drugo jest pod budowe nasyj chałpy w Toronto. Piyknie Wos pytome, cobycie powiyciyli, haj! -, Ojciec wity błogosławił wgieln wante pod kociół w Brampton oraz pod Góralskom Chałpe w Toronto. - Niesiyme Wom nowine z Chochołowskiej! -, Jasiek zbliył si do papiea. - A skd ty jeste? Jak sie nazywasz? -, papie patrzał uwanie a potem znowu zapytał. - A z którego jeste szałasu? - Tablica na szałasie A.Gali-Ziba w Dolinie Chochołowskiej - Jasiek Brzega-Kosor, Wasza witobliwo...papie zapytał o co tak bliskiego, e Jasiek złapał go za palec. Zobaczył to dopiero na zdjciach, które przyszły z Watykanu do Kanady...jestem z tego szałasu pod lasem, co go spalili po wojnie, bo mój ojciec był w złej partyzantce, ale wicej szałasów spali nie damy! - - Nie dej chłopce nie dej! -, potwierdził Ojciec wity. - Na ten rok milenijny chcielibymy zwoła wiatowy zjazd Góroli i prosimy o Wasze błogosławiestwo, eby ten góralski redyk mógł si odby pod Wielgom Krokwiom w Zokopanym, w miejscu waszej pielgrzymki -. - Zrób chłopce zrób! - odpowiedział papie poprawn gwar i przeszedł do nastpnej grupy, w której stał burmistrz z ywca. Atmosfera była prawdziwie niezwykła, pełna wyjtkowej energii, jak mona tylko spotka w błyskawicy. Jasiek przeszedł pod cian mijajc stranika i stanł obok ksidza biskupa Stanisława Dziwisza. - Scy Boze! Witojcie! Zapraszamy do Toronto na otwarcie Góralskiej Chałpy -, ksidz biskup wycignł rk. - Na pewno do was przyjad, jak mi tylko obowizki na to pozwol. -, mówił łagodnym głosem prowadzc wzrokiem Ojca witego. 152

14 Maryna złapała Jaka za rk i pocignła go do siebie. - Roz w zyciu cłek kciołby si straci, to mu nie dadzom -, spojrzał na Maryn z wyrzutem. - Kas ta nasa wanta, bo je teroz przecie wiynto!-, powiedziała stanowczo. Na odchodne ksidz biskup Stanisław Dziwisz połoył róaniec papieski na góralskiyj wancie. Schodzili wolniutko i w milczeniu po tych samych schodach, które teraz jakby mniej były zamylone i bardziej swojskie. Kady starał si zapamita ten niezwykły moment tego spotkania na Watykanie. To spotkanie zostawiło po sobie wielki lad zblienia z papieem, jego trosk o tym, co si dzieje na Chochołowskiej, o tym, kiedy odbdzie si milenijny zjazd Polskich Górali pod Krokwi w Zakopanem oraz tym, jaka bdzie budowa nowego kocioła w Brampton. Stali jeszcze długo pod kolumnami Berniniego, eby si dzieli wraeniami ze spotkania z NASZYM PAPIEEM. Jasiek oddał Maryce powiecon wante i wyjł swój szkicownik, eby zanotowa to historyczne spojrzenie na Dzidzine Jana Pawła II. Gazda Staszek Szaflarski-Dziana 153