Misje. kraju stepów i pustyni. Salezjańskie. Ksiądz Bosko w Mongolii SPRAWOZDANIE Pismo do Przyjaciół i Sympatyków Misji

Transkrypt

1 ISSN Pismo do Przyjaciół i Sympatyków Misji 2/2009 (129) marzec kwiecień Salezjańskie SPRAWOZDANIE 2008 Ksiądz Bosko w Mongolii kraju stepów i pustyni

2 Spis treści Salezjańskie Salezjański Ośrodek Misyjny ul. Korowodu Warszawa tel. (022) ; fax Konto złotówkowe: PKO BP O/XVI Warszawa Konto w euro: PKO BP O/XVI Warszawa swift code: BPKOPLPW Konto w USD: PKO BP O/XVI Warszawa swift code: BPKOPLPW Redaktor naczelny: Ks. Stanisław Rafałko SDB Zastępca redaktora naczelnego: S. Grażyna Sikora CMW Opracowanie graficzne: Krzysztof Karpiński Współpracują: S. Ewa Siuda CMW Małgorzata Łokaj Renata Piotrowska W NUMERZE: 3 Słowo Dyrektora Ośrodka Misyjnego Ks. Stanisław Rafałko SDB 4-5 List Przełożonego Generalnego Ziarno staje się drzewem Ks. Pascual Chavez SDB 6-9 Prosto z misji Ks. Bosko w Mongolii kraju stepów i pustyni Izabela Paszke Sprawozdanie z działalności SOM Wydarzenie Międzynarodowy Kongres System Prewencyjny a prawa człowieka S. Grażyna Sikora CMW Wspomnienie Z Indii prosto do Domu Ojca s. Walentyna Czernik CMW S. Grażyna Sikora CMW Projekty misyjne Z misji salezjańskich i nie tylko 30 Z kraju Redakcja zastrzega sobie prawo dokonywania zmian w nadesłanych tekstach. 31 Ogłoszenia Salezjańskie 2

3 Słowo Dyrektora Ośrodka Misyjnego Mamy za co dziękować! Jak zapowiadałem w ostatnich Misjach Salezjańskich, w tym numerze zamieszczamy sprawozdanie z naszej działalności na rzecz misji w 2008 roku. Choć z różnych stron słyszymy o kryzysie finansowym, to jednak dzięki Bogu i hojności naszych Darczyńców, mamy za co dziękować jako Ośrodek Misyjny, choć złotówka w ostatnich miesiącach straciła bardzo na wartości. Sprawozdanie 2008 przynajmniej w pewnej formie ukazuje to dobro, jakie jest owocem współpracy i poświęcenia wielu osób i środowisk. Każdej i Każdemu z Was, Drodzy, składam serdeczne Bóg Zapłać! w imieniu własnym i misjonarzy. Dziękuję także tym, którzy nie mogąc wspierać finansowo naszych misji, wspierają nas duchowo czy też podejmują różne przedsięwzięcia na rzecz propagowania naszej działalności poprzez dystrybucję materiałów. Dziękuję za wyrozumiałość i zgodę na przekształcenie programu Adopcji na odległość z indywidualnej na grupową. Więcej danych o realizacji tego programu podamy w późniejszym czasie, gdyż nie wpłynęły jeszcze wszystkie sprawozdania roczne z misji. Już teraz możemy stwierdzić, że w porównaniu z ubiegłym rokiem nasza pomoc jest coraz bardziej skuteczna i dosięga coraz większej ilości ubogich dzieci i młodzieży. Mogłem się o tym przekonać choćby podczas mojej styczniowej wizyty w Afryce, gdzie odwiedziłem w RPA: ks. Stanisława Jagodzińskiego i ks. Pawła Michałowskiego, czy też w Tanzanii wszystkich czterech naszych misjonarzy tam pracujących. Jestem pod wrażeniem pięknej pracy duszpasterskiej ks. Henryka Tucholskiego, gdzie miałem możliwość odwiedzenia dzieci objętych programem Adopcji na odległość także w ich wioskach. Bogatym doświadczeniem było też spotkanie z wolontariuszami pracującymi w Afryce, jakie odbyło się w Lusace (Zambia) i w Hwange (Zimbabwe). Więcej można przeczytać na łamach czasopisma. Dziękuję ks. Józefowi Czerwińskiemu, przełożonemu salezjanów inspektorii zambijskiej, za gościnność, jakiej z wolontariuszami doświadczyliśmy. A żebyśmy nie zapomnieli, co to jest zima, to na ochłodę trochę relacji z Mongolii. W tych miesiącach w kraju przebywają: ks. Henryk Juszczyk z Kenii, ks. Jan Marciniak z Tanzanii, ks. Krzysztof Niżniak z Ghany, ks. Zygmunt Labun z Zambii i ks. Wiktor Dziurdzia z Mongolii. Bliżej wiosny zrobimy spotkanie dla osób wspierających tych misjonarzy. Witam wszystkich, którzy w ostatnich miesiącach dołączyli do Misyjnej Rodziny Księdza Bosko. Pielgrzymka do Ziemi Świętej dla Darczyńców misji salezjańskich czerwca 2009 Więcej informacji: na naszej stronie internetowej. Jest jeszcze kilka wolnych miejsc. Zapraszamy! 3 Salezjańskie

4 List Przełożonego Generalnego ZIARNO STAJE SIĘ DRZEWEM W ten sposób rozpoczniemy wielkie dzieło... Kto wie, czy ten wyjazd, to niewiele, nie jest ziarenkiem, z którego wyrośnie wielkie drzewo, które zrobi wiele dobrego? Św. Jan Bosko SZEROKI RUCH NA RZECZ MŁODYCH Te słowa wypowiedział Ksiądz Bosko do pierwszych misjonarzy wyruszających do Argentyny 11 listopada 1875 r. Byli to jego wychowankowie, najbardziej dyspozycyjni i wspaniałomyślni, których formował z wielką miłością, aby stali się animatorami i wychowawcami rówieśników. Formacja nie trwała długo, ale oni żyli obok niego, oddychając miłością do życia, radością przyjaźni z Bogiem, prostotą i głębią codziennej modlitwy, pragnieniem całkowitego oddania się młodym najuboższym i opuszczonym. Byli pierwszymi pąkami zrodzonymi z serca Księdza Bosko, ziarnem, z którego wyrośnie wielkie drzewo Rodzina Salezjańska, szeroki ruch na rzecz młodych całego świata. Dzisiaj salezjanów pracuje w 130 krajach świata. Sprawdziły się słowa Księdza Bosko. Ziarno zakiełkowało i dało obfity owoc. Dobro pomnożyło się i rozprzestrzeniło Rodzina Salezjańska rozrosła się niczym wielkie wieloramienne drzewo. Salezjanie angażują się dzisiaj w wychowanie młodzieży i wspieranie ich na drodze dojrzewania chrześcijańskiego i duchowego. Oratoria, centra młodzieżowe, szkoły, kursy zawodowe, ośrodki dla nieletnich, dla dzieci ulicy, dla dzieci wykorzystywanych i poranionych poprzez negatywne doświadczenia życiowe, misje, parafie, centra komunikacji społecznej, duchowości Fantazja apostolska Księdza Bosko zrealizowała się w różnorodności dzieł, wyrażających bogactwo posłannictwa salezjańskiego w różnych kontekstach, w odpowiedzi na potrzeby młodych. Każdy krok i inicjatywa Księdza Bosko były inspirowane jego fundamentalnym powołaniem: troską o dobro młodzieży. Zaczął, zajmując się jedynie chłopcami, ale wkrótce Bóg ukazał mu potrzebę uruchomienia tych samych sił na rzecz dziewcząt. De- Salezjańskie 4

5 List Przełożonego Generalnego cyzja założenia Zgromadzenia oddanego dziewczętom wynikła z zachęty wielu osób, z poznania nędzy i opuszczenia, w jakich żyło wiele dziewcząt, z kontaktu z różnymi zgromadzeniami żeńskimi, z jego pobożności maryjnej, z zachęty papieża Piusa IX, z powtarzających się snów i znaków, o których sam mówił. Równocześnie w Mornese, na wzgórzach Monferrato, młoda Maria Dominika Mazzarello animowała grupę młodych kobiet poświęcających się miejscowym dziewczętom, by uczyć ich zawodu i pomóc żyć po chrześcijańsku. Pomimo odległości, dwa sygnały na tej samej długości fali, niosły identyczne przesłanie: trzeba stworzyć dla dziewcząt takie środowisko wychowawcze, jakim jest Valdocco dla chłopców. Spotkanie Księdza Bosko z Marią Dominiką i zgodność co do misji pozwoliły postawić pierwsze kroki dające życie, formę i rozwój nowej instytucji. Trzynaście lat po salezjanach, w 1872 r. powstała nowa gałąź charyzmatu Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki. Dzisiaj salezjanek pracuje z wielkim zaangażowaniem i poświęceniem w dziełach wychowawczych, socjalnych, promocji kobiet, na misjach i w dziełach ewangelizacji, w 91 krajach świata. To jeszcze nie wystarczyło. Marzenia Księdza Bosko były wielkie. Niezbędne były nie tylko osoby konsekrowane, ale i świeccy. Tak zrodziła się idea współpracowników. Ich duchowość miała być duchowością codzienności, współpracownik realizował swój apostolat nie tylko w Kościele, ale też w rodzinie, małżeństwie, pracy, społeczeństwie, polityce, kulturze. I tak powstała pierwsza gałąź świecka; Ksiądz Bosko chciał, aby jak najwięcej osób stało się prawdziwymi współpracownikami dla zbawienia młodzieży. Dzisiaj jest około salezjanów współpracowników. Dzielą misję i duchowość salezjanów i salezjanek według własnego świeckiego powołania. Wzrostowi Rodziny Salezjańskiej towarzyszyła nieustanna pomoc Maryi Wspomożycielki. Wszystko uczyniła Maryja powtarzał św. Jan Bosko. Dla ożywiania tej pobożności maryjnej powstało Stowarzyszenie Maryi Wspomożycielki Wiernych, kolejna grupa Rodziny Salezjańskiej, która rozprzestrzeniła się na całym świecie. Ks. Pacual Chavez SDB 5 Salezjańskie

6 Prosto z misji Ksiądz Bosko w Mongolii kraju stepów i pustyni Mongolia to piękny i ogromny kraj o powierzchni ok km², pięciokrotnie większy od Polski. Położony między dwoma mocarstwami Rosją i Chinami, jest najrzadziej zaludnionym krajem świata, ma 15 razy mniej mieszkańców niż Polska. Na 1 km² przypada ok. 1,80 osób. W Mongolii dominuje klimat kontynentalny. Wiosną występują tu nieznośne burze piaskowe; wówczas piasek wciska się wszędzie, jest we włosach, oczach, uszach wszędzie! Latem upał, temperatura sięga ok. 40 C, zimą jest minus 40 C. Krajobraz jest bardzo urozmaicony: stepy (aż 21% powierzchni), tajga, góry i pustynia Gobi (zajmuje 19% terytorium kraju); i wszędzie wiele życiodajnych zwierząt (kozy, owce, konie, wielbłądy). Ludzie, zwyczaje Istnieje szereg odwiecznych zachowań Mongołów. Do siebie zwracają się: siostro, bracie. Przepraszając kogoś, podają sobie rękę. Patrząc na życie mongolskiego pasterza, można odnieść wrażenie, że cofamy się o setki lat: jurta ich tradycyjne, funkcjonalne mieszkanie z wojłoku, przypominające namiot, bydło, stepowa przestrzeń. Mongołowie nie spieszą się, nie stresują, nie sięgają myślami w przyszłość. Do dziś niezmiennie piją sute ce lekko soloną herbatę z mlekiem, często z tłuszczem. Interesujące ze względu na rodowód i znaczenie są ich imiona, np. Czuluu-kamień, Altan-złoty, Munch-wieczny, Dagwa-sława, Ceceg-kwiat, Czuchalchuu-ważny syn itp., wcześniej pochodzenia czysto mongolskiego, póź- Salezjańskie 6 Wśród dzieci ks. Wiktor Dziurdzia SDB i wolontariusz MWDB Rafał Ostrowski (stoi)

7 Prosto z misji niej również tybetańskiego, co było związane z wpływami buddyzmu. Również ciekawe są ich wierzenia, w których szamanizm przeplata się z buddyzmem. Rok 1937 był okresem komunistycznych czystek religijnych i kulturowych. Zabito dziesiątki tysięcy mnichów, zdewastowano klasztory. Dziś trudno oszacować, jaki procent ludzi i co wyznaje; podaje się, że aż w 95% przeważa buddyzm. W każdym razie można stwierdzić, że Mongołowie to naród duchowy. Politycznie Mongolia była krajem komunistycznym mocno związanym z dawnym ZSRR, skąd otrzymywała doraźną pomoc. Po zmianie systemu politycznego w Rosji, kraj stracił materialne wsparcie. Na początku lat 90- tych, przemiany społeczno-gospodarcze doprowadziły do uwłaszczenia niemal wszystkiego. Sprywatyzowano przedsiębiorstwa, banki, ale także szkoły, przedszkola i szpitale. Przestały istnieć struktury pomocy socjalnej, nie istnieją żadne formy pomocy osobom niepełnosprawnym i po wypadkach. Osoby uzależnione od alkoholu i innych środków, a także ofiary przemocy, małe dzieci i bezrobotni wraz ze swoimi rodzinami nie mogą liczyć prawie na żadne wsparcie. Zarobki są bardzo niskie. Szpitale przypominają raczej pokomunistyczne obskurne budynki. Trzeba samemu opłacić leczenie, leki, wizyty lekarskie, utrzymanie na stare lata. Nie ma państwowej opieki socjalnej. Sytuacja ta często jest przyczyną destrukcji w rodzinie. Niski moralny poziom życia To problem współczesnej Mongolii. Słabe więzy rodzinne, alkoholizm i przemoc, to najczęstsza przyczyna ucieczek z domów, ale też porzucenia dzieci przez rodziców. Na ulicy przetrwać jest bardzo trudno. Zima trwa bardzo długo i jest 7 Salezjańskie

8 Prosto z misji sroga. Dzieci zbierają wszystko, co jest na śmietniku, albo kradną. Zimowe noce spędzają w studzienkach ciepłowniczych i kanałach ściekowych. To jedyne schronienie, pozwalające uniknąć zamarznięcia na śmierć. Żyją z tego, co wyżebrzą, umierają z głodu. Dziewczynki często są ofiarami wykorzystywania seksualnego. Zostają prostytutkami, by w ten sposób zapewnić sobie trochę jedzenia. Dzieci cierpią z powodu chorób z niedożywienia i braku opieki medycznej. Ich sytuacja jest beznadziejna. Szacuje się, że 43% dzieci jada jeden posiłek dziennie, ma tylko jedno ubranie i nie uczęszcza do żadnej szkoły. Według oficjalnych statystyk, co trzecia rodzina w Mongolii żyje na granicy nędzy. Sierociniec Savio Home Rząd w Mongolii z trudem zmaga się z tym zjawiskiem. Wyasygnowane sumy są zbyt niskie. Prócz pieniędzy brakuje też doświadczenia, ponieważ problem ten jest stosunkowo młody. Państwowe ośrodki nie są w stanie pomóc wszystkim potrzebującym. Dlatego mongolski rząd oficjalnie zwrócił się o pomoc do instytucji kościelnych, mając na uwadze wsparcie dla młodych ludzi, szczególnie tych z marginesu społecznego. Na to wezwanie odpowiedzieli salezjanie. W 2001 r. w stolicy Ułan Bator otworzyli ośrodek dla dzieci ulicy Savio Children s Home. Przebywa tam 30 dzieci w wieku 7-20 lat, mając całkowite utrzymanie i opiekę, którą sprawuje ks. Wiktor Dziurdzia. W Savio Home staramy się zapewnić naszym małym podopiecznym wszystko, co potrzeba do rozwoju duchowego i fizycznego. ( ) Jedyne, co możemy zrobić, to przygarnąć dzieci najbiedniejsze z biednych mówi ks. Wiktor. Wychowankowie uczą się w salezjańskiej szkole zawodowej Don Bosco Skill Training Center, gdzie od 2008 r. mieści się Salezjańskie 8

9 Prosto z misji Izabela Paszke również szkoła podstawowa. W szkole Don Bosco młodzież może nadrobić braki i uczyć się w wybranym przez siebie kierunku. 90% uczniów określa się mianem school dropouts tzn. ci, którzy nie mieli możliwości uzyskania świadectwa maturalnego. Większość z nich pochodzi z bardzo biednych rodzin. W szkole technicznej mają możliwość wyuczenia się zawodu: hydraulika, stolarza, mechanika samochodowego, elektryka, szwaczki i sekretarki. Po skończeniu szkoły salezjanie pomagają im znaleźć pracę. Szkoła ma też salę gimnastyczną. W Mongolii jest ona konieczna, gdyż zima trwa bardzo długo i wszystkie zajęcia muszą odbywać się w ogrzewanych pomieszczeniach. W Darhan, drugim co do wielkości mieście Mongolii, położonym 100 km od granicy z Syberią, jest kolejna misja salezjanów. Tam w oratorium dla dzieci od lipca 2008 r. pracuje salezjanin Krzysztof Gniazdowski. Izabela Paszke i Rafał Ostrowski jako pierwsi wolontariusze rozpoczęli pracę misyjną w Mongolii w roku 2007/2008. Obecnie kontynuuje ją trzech wolontariuszy: Iwona Kuczyńska, Marta Bejm i Cezary Bęben. Izabela Paszke 9 Salezjańskie

10 Sprawozdanie DZIAŁALNOŚĆ SALEZJAŃSKIEGO OŚRODKA MISYJNEGO w Warszawie SPRAWOZDANIE SALEZJAŃSCY MISJONARZE I MISJONARKI W ŚWIECIE SALEZJANIE w świecie: w 129 krajach w Polsce: SALEZJANKI w świecie: w 91 krajach w Polsce: 459 Polscy salezjanie misjonarze: 128 w 43 krajach świata Polskie salezjanki misjonarki: 36 w 17 krajach świata W 2008 roku na misje wyjechali: brat Krzysztof Gniazdowski do Mongolii s. Barbara Kiraga do Kongo Brazzaville s. Danuta Drewnowska do Argentyny ks. Andrzej Papież po rocznej przerwie powrócił do Peru Wrócili do Polski: ks. Jerzy Konaszewski z Japonii ks. Michał Woźnicki z Sudanu ks. Arkadiusz Mikucki z Rosji ks. Antoni Murziński i s. Renata Polak z Ukrainy Do pracy misyjnej przygotowują się: s. Ewa Gamoń i s. Brygida Żurawska Salezjańskie 10 Brat Krzysztof Gniazdowski SDB

11 Sprawozdanie 2008 ANIMACJA MISYJNA Przybliżała ludziom naszą działalność misyjną w świecie oraz wzbudzała w nich coraz głębszą wrażliwość i współodpowiedzialność za misje. Animację prowadzili: ks. Marek Kowalski, ks. Tadeusz Niedziela, Pan Sanza Mulangu i wolontariusze MWDB; pomagali także misjonarze i inni księża z SOM. Przesłanie misyjne przekazywaliśmy: W 82 parafiach W 26 szkołach Na 3 uczelniach Na 8 spotkaniach z dobrodziejami misji salezjańskich Z misyjnym orędziem ewangelizacyjnym dotarliśmy bezpośrednio do ok osób. MULTIMEDIA DON BOSCO I DZIAŁALNOŚĆ WYDAWNICZA To były narzędzia pomagające nam w animacji misyjnej: Zrealizowaliśmy 2 własne filmy misyjne: Brazylijski sen oraz Ks. Bosko w skansenie komunizmu Kontynuowaliśmy współpracę z Salezjańską Wytwórnią Filmową Media Center w Turynie, przygotowując polskiego lektora pod kilkanaście filmów salezjańskich Przygotowaliśmy kilka okolicznościowych prezentacji misyjnych, zamieszczanych także na stronie internetowej Ośrodka Przeprowadziliśmy 3 kampanie marketingowe: Zambia dzieci z Mansy, Sudan szkoła w Chartumie i Uganda chłopcy ulicy z Namugongo w następujących tytułach prasowych: Gość Niedzielny, Niedziela, Przewodnik Katolicki, Różaniec, Anioł Stróż, Sygnały, Zwierciadło i Warsaw Business Journal Wydaliśmy: wznowienie książki ks. Jana Bernasia SDB Powołanie z przeszkodami, broszurę Wolontariat w posłannictwie salezjańskim (tłumaczenie), Kalendarz 2009 Dzieci nadzieją świata, foldery i inne materiały animacyjne Po raz pierwszy roczny nakład dwumiesięcznika Salezjańskie przekroczył 100 tys. egzemplarzy ( egz.) Kontynuowaliśmy Biuletyn Elektroniczny Salezjańskie BEMS 11 Salezjańskie

12 Sprawozdanie 2008 W 2008 roku ogółem wydaliśmy = egz. materiałów misyjnych. W tym: Filmy misyjne egz. Czasopismo Salezjańskie egz. Kalendarz egz. Foldery, naklejki, zakładki, obrazki itp egz. Książki egz. Kampanie na konkretne projekty misyjne egz. Współpracowaliśmy też z Radiem i Telewizją, prasą ogólnopolską i lokalną, agencjami informacyjnymi w Polsce i zagranicą Docieraliśmy do odbiorców poprzez Internet: oprócz 3 naszych stron internetowych (misje, Adopcja na odległość, wolontariat MWDB) zostały stworzone specjalne podstrony: Nowenna do Maryi Wspomożycielki Wiernych Salezjańskie 12 Dzieci z Zambii w Polsce Chłopcy ulicy z Namugongo

13 ADOPCJA NA ODLEGŁOŚĆ Sprawozdanie 2008 Rozpoczęty w 2001 r. program imiennej Adopcji na odległość pod hasłem: Dajmy dziecku szanse nauki, w 2008 r. został przekształcony w grupową Adopcję na odległość. Dzięki temu kilkanaście tysięcy dzieci i młodzieży w różnych krajach świata uczy się, zdobywa zawód i otrzymuje niezbędną pomoc. Dzieci i młodzież objęci Adopcją na odległość pochodzą z 41 placówek misyjnych w 18 krajach świata: Albania Ukraina Gruzja Mongolia Peru Egipt Togo, Wybrzeże Sudan Kości Słoniowej Kamerun Zambia, Malawi, Rwanda, Tanzania, Uganda, Kenia Brazylia Madagaskar osób osoby Nowe osoby, które przystąpiły do programu Adopcji na odległość Od maja 2008 r. do programu Adopcji na odległość przystąpiła placówka salezjanów w Aleksandrii (Egipt); natomiast z różnych przyczyn zamknięto program Adopcji na placówkach: Lufubu (Zambia), Calca (Peru), Port Gentil (Gabon) i Tonj (Sudan) Aktualnie w programie Adopcji na odległość uczestniczy Darczyńców 13 klerykom (7 z Zambii i 6 z Ugandy) opłacamy naukę w seminarium Ofiary przesłane na dzieci objęte Adopcją na odległość zł zł Salezjańskie

14 Sprawozdanie 2008 MIĘDZYNARODOWY WOLONTARIAT DON BOSCO DZIAŁALNOŚĆ NA MISJACH Do pracy misyjnej na okres minimum jednego roku wyjechało 19 wolontariuszy: Anna Milewska Uganda (Bombo Namaliga) Przemysław Rogalski Uganda (Namugongo) Cezary Bęben Mongolia (Ułan Bator) Iwona Kuczyńska Mongolia (Ułan Bator) Marta Bejm Mongolia (Ułan Bator) Ewa Kaczmarska Azerbejdżan (Baku) Jagoda Suwińska Palestyna (Betlejem) Joanna Groszkowska Zambia (Mansa) Joanna Ratajczak Zambia (Lusaka) Lucyna Borowiec Zambia (Lusaka) Beata Świętochowska Zambia (Lusaka) Janusz Korzeniowski Zambia (Lusaka) Jolanta Piętka Zambia (Mansa) Anna Górska Peru (Piura) Aneta Więcek Peru (Piura) Aleksandra Pszczoła Zimbabwe (Hwange) Maciej Rychter Zimbabwe (Hwange) Henryk Kalinowski Zimbabwe (Hwange) Maria Bernat Peru (Lima) W 139. posłaniu misyjnym na Valdocco w Turynie uczestniczyli: Cezary Bęben, Jagoda Suwińska, Lucyna Borowiec i Aneta Więcek Salezjańskie 14 Agnieszka Słowik MWDB (Peru)

15 Sprawozdanie 2008 W okresie wakacji 28 wolontariuszy organizowało odpoczynek dla dzieci i młodzieży: w ośrodku CALM dla chłopców ulicy w Namugongo w Ugandzie (Małgorzata Łokaj, Małgorzata Koroblewska, Renata Piotrowska, Agnieszka Gołda, Monika Winiarska i Aleksander Słowiński) w sierocińcu Savio Home w Ułan Bator w Mongolii (Joanna Wieczorek) w Korostyszewie na Ukrainie (grupa MWDB z Ełku wraz z ks. Szymonem Masztalerzem SDB Anna Pieniążek, Mateusz Sigiel, Izabela Czygier, Martyna Szałas, Patrycja Sierzprzutowska, Krystian Kulikowski, Marcin Pajko, Maksym Łabkow) w Szogliget na Węgrzech (Ewa Pieczyńska, Tomek Karczmarek i Agnieszka Dąbrowska) w Szkrel w Albanii (grupa MWDB z Olsztyna: Daniel i Weronika Staszak, Dorota Sobocińska, Katarzyna Kobusińska, Anna Bielawska, Małgorzata Olkowska, Izabela Kostrzewa i Anna Capik) w Kopliku w Albanii (Zuzanna Doliwa i Weronika Kuś) Po rocznej posłudze wróciło z misji 10 wolontariuszy: Izabela Paszke i Rafał Ostrowski z Ułan Bator w Mongolii, Karolina Kalata i Paulina Łokaj z Mansy w Zambii, Magdalena Truskowska z Bombo Namaliga w Ugandzie, Mateusz Otczyk z Namugongo w Ugandzie, Zofia Wróbel z Manazary na Madagaskarze, Henryk Kalinowski z Hwange w Zimbabwe, Agnieszka Jaroszewicz z Piura w Peru i Michalina Hering z Limy w Peru Posługę misyjną przedłużyła wolontariuszka Agnieszka Słowik z Piura w Peru DZIAŁALNOŚĆ W KRAJU W każdym z comiesięcznych spotkań formacyjnych w SOM uczestniczyło około 50 młodych ludzi 18 wolontariuszy wraz z ks. dyr. Stanisławem Rafałko, s. Jolantą Lisak i ks. Krzysztofem Felką odprawiło Rekolekcje w drodze we Włoszech, w świętych miejscach salezjańskich (27 kwietnia-5 maja 2008) Uroczyste posłanie wolontariuszy wyjeżdżających na misje odbyło się podczas XII Ogólnopolskiego Spotkania Młodych w Lednicy (7 czerwca 2008) Wolontariusze prowadzili zajęcia w Ośrodku Migranta Fu Shenfu w Warszawie, pracując przy projekcie Ruchoma Szkoła oraz Biblioteki uliczne na warszawskiej Pradze Uczestniczyli w animacjach misyjnych w szkołach, parafiach Przemek Rogalski MWDB (Uganda) 15 Salezjańskie

16 Sprawozdanie 2008 Ośmioro Wolontariuszy realizowało projekt Ministerstwa Spraw Zagranicznych Polska Pomoc Wolontariat (24 czerwca-31 grudnia 2008) na placówkach misyjnych: Małgorzata Łokaj i Przemysław Rogalski w Ugandzie: Edukacja międzykulturowa z elementami socjoterapii, sztuki i sportu w Namugongo Aleksandra Pszczoła i Maciej Rychter w Zimbabwe: Wolontariat w Oratorium Don Bosco w charakterze animatora dziecięcego w Hwange Iwona Kuczyńska i Joanna Wieczorek w Mongolii: Pomoc w opiece nad dziećmi ulicy w Amgalan, Ułan Bator Beata Świętochowska i Lucyna Borowiec w Zambii: Analiza możliwości rynku zbytu wyrobów wytwarzanych w City of Hope. Organizacja i prowadzenie kursów zarządzania i organizacji pracy oraz kursów komputerowych w szkołach salezjańskich w Lusace Wolontariuszki Joanna Wieczorek i Małgorzata Łokaj realizowały projekt Inicjatywa Edukacyjna Ministerstwa Spraw Zagranicznych (1 września-31 grudnia); w ramach projektu podjęły wiele spotkań z dziećmi i młodzieżą w szkołach, parafiach, Domach Kultury, spotkaniom towarzyszyły wystawy fotograficzne na temat Mongolii i Ugandy Zorganizowali 3 grudnia w Polskiej Agencji Prasowej konferencję prasową pt. Dzieci ulicy - fenomen w czasach dobrobytu Zorganizowali wystawę edukacyjną w hali głównej Dworca Centralnego w Warszawie pt. Zabrani ulicy (15-31 grudnia 2008 roku) Angażowali się w liczne akcje pomocowe i informacyjne na rzecz misji i promocji wolontariatu w kraju, zorganizowali liczne misyjne wystawy fotograficzne oraz koncert: Kościan dla Afryki Salezjańskie 16

17 Sprawozdanie 2008 PROJEKTY MISYJNE Dzięki darczyńcom Ośrodek realizuje zgłaszane przez misjonarzy projekty: edukacyjne, ewangelizacyjne, związane z budową infrastruktury oraz medyczne. W 2008 roku zrealizowaliśmy 55 projektów misyjnych na łączną kwotę , 29 zł. (tj. o ,99 zł więcej niż w 2007 roku) AMERYKA PŁD. PERU 132. Stypendia dla ubogiej młodzieży indiańskiej (ks. Józef Kamza) USD 133. Pomoc humanitarna dla Indian (ks. Józef Kamza) EURO 134. Wyposażenie kaplic w osiedlach Indian (ks. Józef Kamza) EURO 147. Ławki do szkoły alfabetyzacji w Piura (ks. Piotr Dąbrowski) USD 148. Jadalnia dla ubogich w Piura (ks. Piotr Dąbrowski) USD EURO 164. Warsztaty edukacyjne w Limie (ks. Jorge A. Ramirez) EURO WENEZUELA 171. Dachówka na kościół w San Felix (ks. Stanisław Brudek) EURO GRUZJA 169. Pomoc ofiarom wojny (s. Teresa Solniczek) EURO AZJA MONGOLIA 146. Węgiel na zimę dla sierocińca w Ułan Bator (ks. Wiktor Dziurdzia) EURO 163. Podręczniki dla szkoły w Ułan Bator (ks. Wiktor Dziurdzia) EURO 180. Studnia w Ułan Bator (Iza Paszke MWDB) EURO TIMOR 175. Internat dla dziewcząt w Palla (s. Joanna Goik) EURO OCEANIA PAPUA NOWA GWINEA 182. Dofinansowanie programu nauki j. angielskiego (ks. Wiesław Dec) USD SAMOA 152. Remont kościoła w Apia (ks. Jan Walenciej) USD 17 Salezjańskie

18 Sprawozdanie 2008 GHANA 100. Pomoc dla chłopców z Ashaiman (ks. Krzysztof Niżniak) EURO 172. Uzdatnienie wody pitnej w Ashaiman (ks. Krzysztof Niżniak) EURO KAMERUN 108. Dofinansowanie nauki chłopców z Ebolowej (ks. Artur Bartol) EURO 109. Dofinansowanie Radia w Ebolowej (ks. Artur Bartol) EURO 161. Kurs języka dla misjonarki (siostry pallotynki) EURO KENIA 154. Pomoc rodzinom dziewczynek z Nairobi (s. Katarzyna Urbańska) EURO 155. Komputery dla sióstr salezjanek z Afryki (s. Katarzyna Urbańska) EURO KONGO 158. Pomoc dla Ośrodka Zdrowia w Kipushya (ks. Jan Szkopiecki) USD 159. Baterie słoneczne dla misji w Kipushya (ks. Jan Szkopiecki) USD 166. Budowa domu wielofunkcyjnego w Rutshuru (siostry pallotynki) USD AFRYKA MADAGASKAR 151. Renowacja internatu w Bemaneviky (ks. Tomasz Łukaszuk) EURO 156. Klasa w szkole krawieckiej w Manazary (s. Krystyna Soszyńska) EURO 157. Laboratorium chemii i fizyki w Manazary (s. Krystyna Soszyńska) EURO MALAWI 135. Ławki do sanktuarium w Lilongwe (ks. Piotr Boryczka) USD SUDAN 167. Budowa szkoły dla ofiar wojny w Chartumie (s. Teresa Roszkowska) EURO 168. Centrum edukacyjne w Chartumie (s. Teresa Roszkowska) EURO 174. Studnia dla szkoły w Wau (s. Aleksandra Bartoszewska) EURO TANZANIA 138. Bursa w Dodomie (ks. Krzysztof Owczarek) USD EURO 139. Kształcenie nauczycieli w Dodomie (ks. Krzysztof Owczarek) USD UGANDA 86. Pomoc chłopcom ulicy z Namugongo (ks. Ryszard Józwiak) EURO 173. Budowa kaplicy w Namugongo (ks. Ryszard Józwiak) EURO 176. Stroje i sprzęt sportowy dla dzieci z Kamuli (br. Robert Dias) EURO WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ 137. Dom dla dziewczynek ulicy w Abidżanie (s. Małgorzata Tomasiak) EURO Salezjańskie 18

19 Sprawozdanie 2008 EUROPA AFRYKA ZAMBIA 95. Organizacja nowicjatu w Lusace (ks. Józef Czerwiński) EURO 120. Budowa przedszkola w Mansie (s. Zofia Łapińska) EURO 127. Fundusz misyjny ZMB (ks. Józef Czerwiński) ZŁ 136. Budowa kościołów w Kampalala i Kapota (ks. Andrzej Zdzieborski) EURO 142. Prysznice w centrum młodzieżowym w Kabwe (ks. Andrzej Reut) EURO 143. Dni Młodzieży dla młodzieży zambijskiej (ks. Antonio J. Barrientos) EURO 144. Rowery dla nauczycieli w City of Hope w Lusace (s. Ryszarda Piejko) 770 USD 150. Pomieszczenia dla wolontariuszy w Lusace (s. Maria Domalewska) USD 177. Projekt lokalnych farmerów w Lufubu (ks. Józef Czerwiński) EURO 178. Odbudowa magazynów drewna w Kazembe (ks. Józef Czerwiński) EURO ZIMBABWE 181. Biblioteka szkolna w Hwange (Aleksandra Pszczoła MWDB) USD ALBANIA 140. Wyposażenie liturgiczne kościoła w Tiranie (ks. Marek Gryn) EURO 141. Pomoc upośledzonym dzieciom w Tiranie (ks. Marek Gryn) EURO UKRAINA 160. Dofinansowanie świetlicy w Berdyczowie (siostry terezjanki) USD POLSKA 128. Patronat misyjny siostry klauzurowe ZŁ 165. Dofinansowanie wyjazdu wolontariuszy MWDB na Ukrainę ZŁ 170. Wyjazdy wolontariuszy MWDB ,24 ZŁ 179. Dofinansowamie szkoły w Lutomiersku ZŁ Ponadto udzieliliśmy pomocy misjonarzom i misjonarkom przebywającym w kraju na urlopach i leczeniu. Wielu z nich korzystało z możliwości lokalowych naszego Ośrodka. Kapłani otrzymali intencje mszalne: 25 gregorianek, 11 nowenn i intencji indywidualnych (wraz ze stypendiami zł). 19 Salezjańskie

20 Sprawozdanie 2008 MUZEUM MISYJNE W 2008 roku Muzeum odwiedziły osoby. W kwietniu 2008 powstała interaktywna strona internetowa naszego Muzeum BANK DUCHA ŚWIĘTEGO Duchową pomoc misjonarzom i misjonarkom poprzez modlitwę i cierpienie zaofiarowało od początku osób. WAŻNE WYDARZENIA 2008 Konferencja prasowa z okazji święta św. Franciszka Salezego patrona dziennikarzy (Warszawa SOM, 23 stycznia) Uroczystość Księdza Bosko z udziałem przedstawicieli organizacji misyjnych, proboszczów, darczyńców i władz dzielnicy Ursynów (Warszawa SOM, 31 stycznia) XXVI Kapituła Generalna salezjanów (Rzym, 3 marca-12 kwietnia) Dzieci z Zambii w Polsce. Pobyt 6 nastolatków i 4 sióstr salezjanek z Zambii (s. Ryszarda Piejko, s. Maria Domalewska, s. Ireen Kapisha i s. Florence Mulenga) w Polsce, aby podziękować polskim Darczyńcom za pomoc (22 maja-23 czerwca) VI spotkanie misjonarzy, rodziców misjonarzy oraz darczyńców misji salezjańskich (Warszawa, 31 lipca-2 sierpnia) Odejście do Domu Ojca ks. biskupa Adama Śmigielskiego, salezjanina, ordynariusza sosnowieckiego (Sosnowiec, 7 października) XXII Kapituła Generalna sióstr salezjanek i wybór nowej Matki Generalnej s. Yvonne Reungoat (Rzym, 18 września-15 listopada) Salezjańskie 20

21 Sprawozdanie 2008 Nominacja ks. Stanisława Rafałko, dyrektora SOM-u, na członka Światowej Konsulty Misyjnej w Zgromadzeniu Salezjańskim (Rzym, wrzesień) Wizyta nowych Radców: Radcy Regionu Europa Północ ks. Stefana Turansky ego (Warszawa SOM, 12 listopada) i Radcy Generalnego ds. Misji ks. Vaclava Klementa (Warszawa SOM, 24 listopada) Odznaczenia naszych misjonarzy: ks. Kazimierza Gajowego i ks. Jarosława Dobkowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski Polonia Restituta (Liban Bejrut, 23 maja) ks. Michała Moskwy i ks. Nikodema Pisarskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez Prezydenta RP Prof. Lecha Kaczyńskiego (Japonia Tokio, 3 grudnia) Wszyscy Drodzy Darczyńcy i Sympatycy Misyjnego Dzieła Księdza Bosko! Każdemu z Was serdecznie DZIĘKUJĘ! To, co udało się zrobić jest w wielkiej części Waszym dokonaniem. To dzięki Waszej otwartości serca, wrażliwości i ofiarom przesłanym na misje, a także dzięki Waszej modlitwie i determinacji mogliśmy dotrzeć z pomocą do tysięcy ubogich dzieci, młodzieży i rodzin w krajach misyjnych, mogliśmy pomóc misjonarzom i powiedzieć światu, że nawet mając niewiele, zawsze można czynić dobro. DZIĘKUJĘ dorosłym, młodzieży i dzieciom, DZIĘKUJĘ księżom i siostrom zakonnym, DZIĘKUJĘ szkołom, przedszkolom, uczelniom, firmom i zakładom pracy, DZIĘKU- JĘ parafiom, grupom i stowarzyszeniom. DZIĘKUJĘ tym, którzy wspierają nasze misje od wielu już lat i tym, którzy w 2008 roku dołączyli do Misyjnej Rodziny Księdza Bosko. Jesteście Skarbem tej wielkiej Rodziny! Niech Bóg Wam wszystkim wynagrodzi i hojnie błogosławi. Ks. Stanisław Rafałko SDB DZIĘKUJĘ 21 Salezjańskie