Standardy edytorskie na podstawie APA

Transkrypt

1 Standardy edytorskie na podstawie APA Jak przygotować raport z badań Opracowała Ewa Skimina

2 Informacje ogólne

3 Przygotowanie tekstu Czcionka tekstu głównego: Times New Roman, 12 pkt Marginesy 2,5 cm Wyrównanie tekstu do lewej strony Podwójna interlinia Akapity wcięte (jeden domyślny tabulator) Numeracja stron w prawym górnym rogu Tabele i wykresy umieszczone na osobnych stronach na końcu tekstu Elementy graficzne zapisane w jednym z formatów: jpg, png, pdf

4 Struktura raportu z badań I Strona tytułowa (tytuł, imię i nazwisko autora, afiliacja) II Abstrakt i słowa kluczowe (na oddzielnej stronie) III Abstrakt i słowa kluczowe w języku angielskim (na oddzielnej stronie) IV Tekst pracy (od kolejnej strony) Wprowadzenie teoretyczne (nieoznaczone śródtytułem) Metoda (śródtytuł pierwszego stopnia) Osoby badane (śródtytuł drugiego stopnia) Materiały/Zastosowane narzędzia (jw.) Procedura badania (jw.) Wyniki (śródtytuł pierwszego stopnia) Dyskusja (jw.) Bibliografia (jw.)

5 Hierarchizacja śródtytułów Można stosować pięć stopni śródtytułów Śródtytuły nie posiadają numeracji Tylko pierwsze słowo każdego śródtytułu oraz nazwy własne stanowiące część śródtytułu rozpoczynają się od wielkiej litery Pierwszy stopień stosowany jest jedynie do oznaczenia głównych części raportu (metoda, wyniki, dyskusja oraz bibliografia). Cały śródtytuł pierwszego stopnia zapisywany jest kapitalikami (ctrl+shift+k). Śródtytuł jest wyśrodkowany Śródtytuł drugiego stopnia jest pisany wersalikami, prostą, pogrubioną czcionką, wyrównany do lewej

6 Przykład zastosowania śródtytułów pierwszego i drugiego stopnia (Stanisławski, 2014, s. 19)

7 Hierarchizacja śródtytułów cd. Tekst zaczynający się za śródtytułami pierwszego i drugiego stopnia rozpoczyna się od nowego akapitu Śródtytuł trzeciego stopnia różni się od śródtytułu drugiego stopnia jedynie położeniem jest poprzedzony wcięciem i zakończony kropką. Bezpośrednio za nim, w tym samym akapicie rozpoczyna się tekst Śródtytuł czwartego stopnia jest położony tak, jak śródtytuł trzeciego stopnia, pogrubiony i zapisywany kursywą Śródtytuł piątego stopnia różni się od poprzedniego jedynie brakiem pogrubienia czcionki

8 Przykład zastosowania śródtytułów drugiego i trzeciego stopnia (Jasiński, 2014, s. 46) W powyższym przykładzie w śródtytule trzeciego stopnia znajdują się skrót nazwy kwestionariusza oraz inicjały i nazwisko jego autora. Dlatego cała treść śródtytułu zapisana jest od wielkich liter *Kolor czcionki śródtytułów został zmieniony przez wydawcę; w tekście wysyłanym przez autora do publikacji należy stosować wyłącznie czarny kolor czcionki

9 Cytowania

10 Odsyłacze bibliograficzne Przy cytowaniu należy podać nazwisko bez inicjałów oraz rok publikacji Jeżeli cytowana praca ma dwóch autorów, należy podać obydwa nazwiska i rok publikacji Jeżeli praca ma 3-5 autorów, należy wymienić wszystkich przy pierwszym cytowaniu, a przy każdym kolejnym jedynie nazwisko pierwszego autora z dopiskiem i in. oraz rokiem publikacji Jeżeli praca ma więcej niż pięciu autorów, za każdym razem należy podać tylko nazwisko pierwszego z nich z dopiskiem i in. oraz rokiem publikacji Jeżeli nazwiska autorów i rok publikacji nie pojawiają się w tekście, należy je zapisać w nawiasie okrągłym, oddzielając nazwiska i datę przecinkami Jeżeli w tekście pojawia się jedynie nazwisko autora, rok publikacji należy zapisać w nawiasie okrągłym

11 Przykłady zapisu odsyłaczy bibliograficznych w tekście (Świderska, 2014, s. 84) W powyższym przykładzie, w pierwszym akapicie, widać odsyłacze do dwóch pozycji jednego autora. Jako pierwszą zapisujemy zawsze datę wcześniejszą

12 Odsyłacze bibliograficzne przypadki szczególne Jeżeli odsyłacze do dwóch różnych pozycji po skróceniu wyglądałyby jednakowo, należy każdorazowo zapisywać nazwiska tak wielu autorów, jak jest to konieczne dla rozróżnienia obydwu pozycji Jeżeli cytujemy prace różnych autorów o tym samym nazwisku, należy każdorazowo w odsyłaczu podawać inicjały imion tych autorów Jeżeli cytujemy kilka prac tego samego autora opublikowanych w tym samym roku, po dacie wydania należy dopisać małą literę a, b itd.

13 Przykłady przypadków szczególnych w odsyłaczach (Berzonsky, Cieciuch, 2014, s. 2) W powyższym przykładzie widać sposób zapisywania odsyłaczy do dwóch publikacji tych samych autorów wydanych w tym samym roku Widać także poprawny sposób odwoływania się do kilku prac różnych autorów w jednym nawiasie należy uporządkować je alfabetycznie *Ponieważ przykład pochodzi z tekstu anglojęzycznego, występuje w nim kilka zapisów niezgodnych z polskimi normami: -przed datami brakuje przecinków - zamiast zapisu i in. występuje zapis et al. - nazwiska dwóch autorów, zamiast przecinkiem, są oddzielone spójnikiem and

14 Dosłowne przytaczanie tekstu Należy podać numery stron! Cytat poniżej 40 słów włączamy w tekst akapitu w cudzysłowie Cytat liczący 40 lub więcej słów wydzielamy z tekstu głównego bez cudzysłowu, jak w poniższym przykładzie (Krokos, 2013, s. 18) *W przykładzie brakuje odsyłacza z numerami stron, ponieważ pochodzi on z tekstu filozoficznego, nie psychologicznego. Zamiast niego widać odwołanie do przypisu dolnego w postaci indeksu górnego.

15 Bibliografia

16 Artykuł w czasopiśmie Przypis bibliograficzny tworzymy analogicznie do poniższego przykładu: Bardi, A., Lee, J. A., Hofmann-Towfigh, N., Soutar, G. (2009). The structure of intraindividual value change. Journal of Personality and Social Psychology, 97(5), Wielką literą zapisujemy tylko pierwsze słowo w tytule artykułu. Jeżeli tekst posiada podtytuł, również pierwsze słowo w podtytule (po dwukropku lub kropce) Wszystkie człony tytułu czasopisma (poza spójnikami i przyimkami) zapisywane są wielkimi literami Kursywą zapisujemy tytuł czasopisma oraz numer rocznika Jeśli czasopismo posiada osobną numerację zeszytów, numer zeszytu zapisujemy po numerze rocznika w nawiasie i bez kursywy Na końcu podajemy numery stron, na których znajduje się artykuł

17 Książka Cała książka tytuł zapisujemy kursywą: Pospiszyl, K. (1985). Psychopatia. Warszawa: PWN. Książka pod redakcją: Ekman, P., Davidson, R. J. (red.). (1999). Natura emocji. Gdańsk: GWP. Rozdział / artykuł w książce inicjały imion redaktorów umieszczamy przed nazwiskami; kursywą zapisujemy tytuł książki, natomiast tytuł rozdziału czcionką prostą: Głębocka, A., Bednarska, M. (2005). Wizerunek ciała u kobiet cierpiących na anoreksję. W: A. Głębocka, J. Kulbat (red.), Wizerunek ciała: Portret Polek (s ). Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.

18 Przykłady zapisu bibliografii (Matczak, Knopp, 2013, s. 191)

19 Tabele i rysunki

20 Opis tabeli Numer i tytuł zamieszczamy nad tabelą Tabela 1 Tytuł tabeli Nagłówki zaczynamy od wielkich liter; mogą znaleźć się w nich skróty Adnotacje pod tabelą: (1) Adnotacja główna - np. wyjaśnienie skrótów, zamieszczonych w tabeli, poprzedzona napisem Adnotacja (2) Adnotacja szczegółowa opis do indeksów górnych, wprowadzonych w tabeli (3) Adnotacja prawdopodobieństwa (np. p < 0,05)

21 Formatowanie tabeli Nagłówki wyśrodkowane Tekst wewnątrz komórek wyrównany do lewej Ułamki dziesiętne wyrównane do przecinka Czcionka bezszyfrowa wewnątrz tabeli (Arial, Calibri, Helvetica) Obramowanie tylko poziome linie zewnętrzne i podkreślenie nagłówków (ew. oddzielenie części, której zawartość nie pasuje do nagłówków jak w drugiej przykładowej tabeli z następnego slajdu) Jeśli tabela dzieli się na dwie strony, powtarzamy nagłówki kolumn na drugiej stronie

22 Przykłady tabel (Fronczyk, 2012, s. 117) (Fronczyk, 2012, s. 89)

23 Opis i formatowanie rysunku Rysunkiem jest każdy wykres, diagram, schemat, zdjęcie itp. Numer i tytuł umieszczamy pod rysunkiem! Rysunek 1. Tytuł rysunku. Jeśli jest konieczna, zamieszczamy legendę (wewnątrz rysunku, ew. w tekście poniżej lub powyżej) Wewnątrz rysunku czcionka bezszyfrowa Pod rysunkiem nie zamieszcza się adnotacji Jeśli rysunek jest przekopiowany z innej publikacji, należy posiadać zgodę na kopiowanie od wydawcy oraz zamieścić informację o prawach autorskich Jeśli rysunek jest zaadaptowany lub przygotowany na podstawie innej publikacji, należy go opisać jak w przykładzie na następnym slajdzie

24 Przykład opisu rysunku (Matczak, Knopp, 2013, s. 58)

25 Inne ważne zasady

26 Kwestionariusze Nazwę kwestionariusza w języku polskim zapisujemy kursywą; tylko pierwszy człon zaczyna się wielką literą: Nazwa kwestionariusza (NK) W tekście używamy konsekwentnie całej nazwy albo skrótu (po jego wprowadzeniu jak wyżej) Nazwę kwestionariusza w języku angielskim zapisujemy kursywą; każdy człon zaczynając wielką literą, np. Interpersonal Behavior Questionnaire for Children Treść pozycji testowej przytaczanej w tekście zapisujemy w cudzysłowie Znaczenie liczb na skali pomiarowej zapisujemy kursywą, np. 1 (nigdy), 7 (zawsze) Nazwy zmiennych zapisujemy od małej litery, np. ekstrawersja

27 Liczebniki Wartości poniżej 10 zapisujemy słownie, wartości od 10 włącznie zapisujemy cyframi (w tabelach i abstraktach zawsze cyframi) Numery tabel i rysunków zapisujemy cyframi, np. tabela 2, rysunek 8 Liczbę większą od 9 zapisujemy słownie, gdy rozpoczyna zdanie Każdą wartość procentową (poza rozpoczynającymi zdanie) zapisujemy cyframi ze znakiem % nieoddzielonym spacją Ułamki dziesiętne zapisujemy z przecinkami, nie z kropkami Wartości statystyk zaokrąglamy do dwóch lub trzech miejsc po przecinku

28 Statystyki Symbole statystyczne oprócz liter greckich zapisujemy kursywą Znaki równości, mniejszości itp. oddzielamy spacją z dwóch stron: p < 0,01 N liczebność całej próby badanej; n liczebność podgrupy (np. grupy kontrolnej) Nie ma potrzeby powtarzania w tekście statystyk zamieszczonych w tabeli lub na rysunku Nie ma potrzeby wyjaśniania powszechnie stosowanych symboli, jak np. M, SD, df czy t

29 Przykładowe opisy badanej próby oraz wyników w tekście (Cieciuch, 2013, s. 157) (Cieciuch, 2013, s. 218)

30 Prezentacja powstała w oparciu o publikację: Harasimczuk, J., Cieciuch, J. (2012). Podstawowe standardy edytorskie naukowych tekstów psychologicznych w języku polskim na podstawie reguł APA. Warszawa: Liberi Libri. Książkę można pobrać bezpłatnie ze strony: Znajduje się w niej wiele przydatnych informacji pominiętych w prezentacji

31 W prezentacji wykorzystano fragmenty następujących tekstów: Berzonsky, M. D., Cieciuch, J. (2014). Mediational role of identity commitment in relationship between identity processing style and psychological well-being. Journal of Happiness Studies. DOI: /s Cieciuch, J. (2013). Kształtowanie się systemu wartości od dzieciństwa do wczesnej dorosłości. Warszawa: Liberi Libri. Fronczyk, K. (2012). Rola dojrzewania biologicznego oraz czynników psychospołecznych w kształtowaniu się chronotypu. Warszawa: Liberi Libri. Jasiński, B. (2014). Prace nad polską adaptacją Kwestionariusza zachowań interpersonalnych IBQ-C problemy psychometryczne. W: E. Topolewska, E. Skimina, S. Skrzek (red.), Młoda Psychologia, t. 2 (s ). Warszawa: Liberi Libri. Krokos, J. (2013). Odsłanianie intencjonalności. Warszawa: Liberi Libri. Matczak, A., Knopp, K. A. (2013). Znaczenie inteligencji emocjonalnej w funkcjonowaniu człowieka. Warszawa: Liberi Libri. Stanisławski, K. (2014). Wpływ stresu na emocje i motywacje. Badania quasieksperymentalne. W: E. Topolewska, E. Skimina, S. Skrzek (red.), Młoda Psychologia, t. 2 (s. 9-29). Warszawa: Liberi Libri. Świderska, J. (2014). Osobowościowe uwarunkowania osób twórczych i transgresyjnych. W: E. Topolewska, E. Skimina, S. Skrzek (red.), Młoda Psychologia, t. 2 (s ). Warszawa: Liberi Libri.