MIKROKLIMAT I. Przebieg ćwiczenia:

Transkrypt

1 MIKROKLIMAT I Pomiary na stanowisku laboratoryjnym: pomiar prędkości powietrza przed komorami na anemometrze, pomiar czasu opadania słupków alkoholu na katatermometrach, pomiar temperatury suchej i wilgotnej na psychrometrze, odczyt wychylenia słupa wody na manometrze, odczyt ciśnienia barometrycznego na barometrze. Wszystkie powyższe pomiary dla komory suchej, wilgotnej suchej ogrzewanej i wilgotnej ogrzewanej. 1) Pomiar prędkości powietrza przed komorami: - uruchomić anemometr (przycisk na zewnętrznej części) - odczyt po zatrzymaniu się wskazówki 2) Pomiar czasu opadania słupków alkoholu (katatermometry): - wyjąć katatermometr wilgotny, zakrywając wylot szkiełkiem powiększającym - umieścić go w podgrzewaczu do momentu wypełnienia przez ciecz całej objętości termometru (nadmiar wody lekko otrzepać) - umieścić katatermometr w komorze pomiarowej - pomiar czasu na liczniku od momentu temperatury cieczy 38 do 35 o C - wyjąć katatermometr suchy, zakrywając wylot szkiełkiem powiększającym - umieścić go w podgrzewaczu do momentu wypełnienia przez ciecz całej objętości termometru (nadmiar wody osuszyć szmatką) - umieścić katatermometr w komorze pomiarowej - pomiar czasu na liczniku od momentu temperatury cieczy 38 do 35 o C 3) Pomiar temp. suchej i wilgotnej (psychrometr): - zwilżyć muślin termometru wilgotnego wodą przy pomocy kapilary - umieścić psychrometr w komorze pomiarowej - włączyć wentylator psychrometru (przycisk na górnej części psychrometru) - wyłączyć wentylator psychrometru po 3 minutach od momentu zwilżenia muślinu - odczyt temperatury suchej i wilgotnej 4) Pomiar ciśnienia dynamicznego za komorami (manometr z rurką Pitota- Prandtla): - odczyt wychylenia słupa cieczy na manometrze 5) Pomiar ciśnienia barometrycznego (barometr): - odczyt ciśnienia barometrycznego na barometrze. Wszystkie powyższe pomiary dla komory suchej, wilgotnej, suchej ogrzewanej i wilgotnej ogrzewanej.

2 WYBUCH PYŁU WĘGLOWEGO wyznaczenie najmniejszej masy wybuchowej pyłu węglowego w 1 komorze, pomiar ciśnienia wybuchu pyłu węglowego przy zadanym stężeniu pyłu węglowego w 2 komorze, pomiar stężenia CO w gazach powybuchowych przy pomocy rurki wskaźnikowej w 2 komorze, wyznaczenie zawartości procentowej części niepalnych w suchym pyle węglowym przy pomocy inflabaru, sprawdzenie możliwości wybuchowych mieszaniny pyłu węglowego i kamiennego w 1 komorze. 1) Określenie najmniejszego stężenia wybuchowego pyłu węglowego: - wypoziomowanie (regulacja nóżkami, aby kontrolne oczko znalazło się w czerwonej obwódce) i wytarowanie wagi (żółty przycisk na wadze) z kartką papieru - odważenie odpowiedniej ilości pyłu kopalnianego - umieszczenie odważonego pyłu w komorze pomiarowej (nr 1) - zamknięcie komory pierścieniem z kartką papieru - zasunąć stanowisko pomiarowe - ustawienia na tablicy pomiarowej: - wentylator 1 - pomiar koncentracja - rozpoczęcie pomiaru przycisk start - po pomiarze - czyszczenie komory przy włączonej wentylacji 2) Pomiar ciśnienia wybuchu i stężenia gazów powybuchowych: - odważenie odpowiedniej ilości pyłu kopalnianego (jak wyżej) - umieszczenie odważonego pyłu w komorze pomiarowej (nr 2) - zakręcenie komory pokrywą i zakręcenie kurka gazowego na pokrywie - połączenie komory przewodami z tablicą pomiarową (odpowiednimi kolorami) - zasunąć stanowisko pomiarowe - ustawienia na tablicy pomiarowej: - wentylator 1 - pomiar ciśnienie - włączenie (czerwony przycisk) i wyzerowanie miernika (niebieski przycisk) - rozpoczęcie pomiaru przycisk start - odłączenie rurki gumowej do pomiaru stężenia gazów (krótszy) z pokrywy i połączenie go z odłamaną rurką wskaźnikową CO i mieszkiem - otworzyć kurek gazowy i zassać 1 raz (gdy kolor zabarwienia nie osiąga pierwszej kreski, jeszcze 9 razy) - po pomiarze - czyszczenie komory przy włączonej wentylacji 3) Określenie bezpiecznej mieszaniny pyłu węglowego i kamiennego:

3 - pomiar przycisk start - odczyt ilości impulsów na wyświetlaczu - zerowanie licznika przycisk reset Pomiary wykonać 5-krotnie. Odczyt na krzywej cechowania dla uśrednionego wyniku.4) Sprawdzenie możliwości wybuchowych mieszaniny pyłu węglowego i kamiennego w 1 komorze - odważenie odpowiednich ilości pyłu węglowego i kamiennego - umieszczenie odważonego pyłu w komorze pomiarowej (nr 1) - zamknięcie komory pierścieniem z kartką papieru - zasunąć stanowisko pomiarowe - ustawienia na tablicy pomiarowej: - wentylator 1 - pomiar koncentracja - rozpoczęcie pomiaru przycisk start - po pomiarze - czyszczenie komory przy włączonej wentylacji

4 NATĘŻENIE HAŁASU pomiar poziomów dźwięku według charakterystyki A z uwzględnieniem czasów ekspozycji, odczyt maksymalnych poziomów dźwięku według charakterystyki A i C, pomiar poziomów natężenia dźwięku przy częstotliwości oktawowych w przedziałach od 63 Hz do 8000 Hz (charakterystyka oktawowa hałasu i stanowiska). pomiar tłumienia hałasu (charakterystyka oktawowa stanowiska z 2-3 wybranymi materiałami tłumiącymi). 1) Pomiar natężenia dźwięku: włączyć tuner (czarny pstryczek na magnetofonie) włączyć taśmę (play) ustawić filtr miernika w poz. A (pokrętło prawe) zmieniać natężenie dźwięku (pokrętło prawe na wzmacniaczu) odczyt na mierniku poziomu dźwięku 2) Pomiar natężenia maksymalnego: wartość największa zarejestrowana przy poprzednich pomiarach 3) Pomiar wartości szczytowej: ustawić filtr miernika w poz. C skasować licznik na mierniku wartości szczytowych (czerwony przycisk) odczyt na dwóch miernikach 4) Pomiar oktawowych wartości hałasu w pomieszczeniu: ustawić filtr miernika w poz. FZ ustawić natężenie dźwięku na 7 (pokrętło prawe na wzmacniaczu) zakres wartości oktawowych od 63 Hz do 8 khz (przyciski na mierniku) odczyt na mierniku poziomu dźwięku 5) Pomiar oktawowych wartości hałasu na stanowisku: pomiary przełączamy na oscylator (przycisk sources na wzmacniaczu) ustawić natężenie dźwięku na 7 (pokrętło prawe na wzmacniaczu) zakres wartości oktawowych od 63 Hz do 8 khz (pokrętło małe i duże na oscylatorze) - wyświetlanie na częstościomierzu zakres wartości oktawowych od 63 Hz do 8 khz (przyciski na mierniku) odczyt na mierniku poziomu dźwięku 6) Pomiar oktawowych wartości hałasu na stanowisku z przekładkami tłumiącymi na głośniku: (sposób pomiaru jak w pkt 5)

5 POWIETRZE KOPALNIANE pomiar CH 4 metanomierzami żarowymi w komorze 1 i 2, pomiar CH 4 i CO 2 metanomierzami interferencyjnymi w komorze 1 i 2, pomiar CO w analizatorach gazów w komorze 1 i 2, pomiar CO 2 lub CO za pomocą rurek wskaźnikowych w komorze 1 i 2. 1) Pomiar metanomierzem Ricken: - przedmuchać metanomierz powietrzem 5-6 razy - wyzerować metanomierz (czarny prążek w obiektywie ustawić na 0 pokrętłem na obudowie, trzymając wciśnięty przycisk na obudowie) - podłączyć pochłaniacz CO2 z metanomierzem i zaworem gazowopowietrznym (wężykiem gumowym) - odkręcić zawór gazowo-powietrzny (maksymalnie) - zassać badane powietrze 5-6 razy - zakręcić zawór gazowo-powietrzny - odłączyć wężyki gumowe od metanomierza - odczyt w obiektywie - przedmuchać metanomierz powietrzem 5-6 razy Pomiar wykonać dla dwóch komór z pochłaniaczem CO2 i bez. 2) Pomiar metanomierzem Szi-3: Pomiar w taki sam sposób jak metanomierzem Ricken. Pomiar wykonać dla dwóch komór z pochłaniaczem CO2 i bez. Aby pomiar przeprowadzić bez pochłaniacza CO2 należy wężyk gumowy podpiąć przy obiektywie. 3) Pomiar metanomierzem VM-1z: - sprawdzić metanomierz (metalowym końcem dotykając śrubki i zaworu wejściowego na matanomierzu) - przedmuchać metanomierz powietrzem 5-6 razy - podłączyć metanomierz z zaworem gazowo-powietrznym (wężykiem gumowym) - odkręcić zawór gazowo-powietrzny (maksymalnie) - zassać badane powietrze 5-6 razy - zakręcić zawór gazowo-powietrzny - odczyt, trzymając czarny przycisk przy wyświetlaczu - odłączyć wężyki gumowe od metanomierza - przedmuchać metanomierz powietrzem 5-6 razy Pomiar wykonać dla dwóch komór. 3) Pomiar rurkami wskaźnikowymi: - odłamać końce rurki przy pomocy pompki harmonijkowej - umieścić odpowiedni koniec rurki w pompce (koniec ten wskazuje strzałka na rurce) - drugi koniec rurki umieścić w wężyku gumowym - odkręcić zawór gazowo-powietrzny (maksymalnie) - zassać raz powietrze

6 - pompkę z rurką położyć na blacie i poczekać do momentu naprężenia łańcuszka pompki - odczytać wynik na skali rurki wskaźnikowej Pomiar wykonać nową rurką w drugiej komorze. 4) Pomiar miernikiem CO: - podłączyć miernik z zaworem gazowo-powietrznym (wężykiem gumowym) - odkręcić zawór gazowo-powietrzny (maksymalnie) - włączyć miernik (czarne pokrętło na poz. 1) - zakręcić zawór gazowo-powietrzny po zatrzymaniu się wskazówki - odczyt - odłączyć wężyk gumowy od miernika - włączyć sam miernik dla wyzerowania (czarne pokrętło na poz. 1) Pomiar wykonać dla dwóch komór.

7 ZAPYLENIE przygotowanie próbek (3-4 pomiary minutowe), ważenie filtrów z ziarnami < 5 μm, ważenie zbiorniczków z pyłem. 1) Przygotowanie próbki: - umieścić element do ważenia na szalce wagi - zamknąć szybę wagi - włączyć wagę (przełącznik z boku obudowy wagi) - zważyć filtr przed pomiarem na wadze (z dokładnością do 0,0001 g) - zważyć zbiornik przed pomiarem na wadze (z dokładnością do 0,0001 g) 2) Pomiar: - umieścić filtr i zbiornik w pyłomierzu - podłączyć rurki gumowe do pyłomierza - uruchomić pyłomierz (przycisk na obudowie) - pomiar wykonywać min (od momentu uruchomienia pyłomierza) 3) Ważenie powtórne: - zważyć filtr po pomiarze na wadze (z dokładnością do 0,0001 g) - zważyć zbiornik po pomiarze na wadze (z dokładnością do 0,0001 g) Pomiary wykonać 3-4-krotnie.

8 OŚWIETLENIE pomiar luksomierzem natężenia oświetlenia na różnych wysokościach od źródła światła na stanowisku pomiarowym, pomiar luksomierzem natężenia oświetlenia padającego i odbitego (3-4 wybrane powierzchnie), pomiar luksomierzem natężenia oświetlenia we wskazanych 30 punktach sali laboratoryjnej. 1) Pomiar światłości kierunkowej: - fotoogniwo luksomierza umieścić na wys. 1 m od źródła światła - zapalić żarówkę - zasłonić kotarę - odczyt na luksomierzu (na skali 30 lub 100 przełączenie przyciskiem na luksomierzu) - pomiary wykonać do odległości 1,8 m 2) Pomiar współczynnika odbicia (luksomierz przenośny): - włączyć luksomierz - fotoogniwo skierować w stronę powierzchni badanej i odczytać wartość na wys. o maksymalnej wartość na mierniku (ok cm ) - fotoogniwo odwrócić, umieścić na płaszczyźnie i odczytać wartość na mierniku - pomiar wykonać w kilku miejscach badanej powierzchni (dla wyznaczenia wartości średnich) Pomiary wykonać dla wskazanych powierzchni. 3) Pomiar natężenia oświetlenia w sali (luksomierz przenośny): - włączyć luksomierz - fotoogniwo umieszczać na wysokości blatów w punktach według schematu sali - odczytać wartości na mierniku

9 WIBRACJE odczyt składowych przyspieszeń drgań względem osi x, y, z dla różnych częstotliwości drgań, dobór czasów oddziaływania poszczególnych urządzeń drgających na pracowników. 1) Pomiar wartości składowych przyspieszeń drgań: - ustawienia wibrometru: - zakres przyspieszeń drgań 20 m/s2 - rodzaj drgań miejscowe - włączenie wibrometru - regulowanie częstotliwości drgań wytwarzanych przez silnik (pokrętłem na zasilaczu od wartości 15 V zmniejszając) - odczyt częstotliwości drgań na częstościomierzu - odczyt składowych przyspieszeń na wibrometrze po naciśnięciu przycisków odpowiadających osiom x, y, z i zapaleniu się zielonej kontrolki pomiar Pomiary wykonać np. dla 15-tu różnych częstotliwości.

10 MIKROKLIMAT II dobór tempa metabolizmu pracowników na wybranym stanowisku pracy, dobór odzieży pracowników, pomiary miernikiem mikroklimatu: o temperatury powietrza, o wilgotności naturalnej, o temperatury poczernionej kuli, o prędkości przepływu, odczyty wskaźników komfortu cieplnego (PMV i PPD) dla badanego środowiska pracy. Dobór tempa metabolizmu pracowników (M) na wybranych stanowiskach pracy na podstawie stabelaryzowanych rodzajów aktywności fizycznej 2) Ocena całkowitej oporności cieplnej odzieży pracowników (I cl ) na podstawie tabel oporności cieplnej 3) Wprowadzenie powyższych danych do miernika mikroklimatu ustawienia miernika: - środowisko cieplne umiarkowane - wybrane tempo metabolizmu M - wybrana oporność całkowita odzieży I cl - interwał 1h - drukowanie - NIE - automatyczny przegląd wyników - NIE 4) Pomiary automatyczne sondami miernika mikroklimatu: o temperatury powietrza, o wilgotności naturalnej, o temperatury poczernionej kuli, o prędkości przepływu, 5) Odczyty wskaźników komfortu cieplnego (PMV i PPD) i wybranych parametrów badanego mikroklimatu np. co 5-10 minut.