PL B1. JANCZY LESZEK, Tarnów, PL ZAGRODNIK SŁAWOMIR, Więckowice, PL BUP 21/08

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (51) Int.Cl. F23B 30/00 ( ) F23K 3/14 ( ) F24H 9/18 ( ) (54) Palnik na pelety do kotła centralnego ogrzewania (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 21/08 (73) Uprawniony z patentu: JANCZY LESZEK, Tarnów, PL ZAGRODNIK SŁAWOMIR, Więckowice, PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 05/11 (72) Twórca(y) wynalazku: LESZEK JANCZY, Tarnów, PL SŁAWOMIR ZAGRODNIK, Więckowice, PL PL B1

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest palnik na pelety do kotła centralnego ogrzewania, montowany na zewnątrz korpusu kotła z zamontowanym wentylatorem wyciągowym na odprowadzeniu spalin do komina. Znany jest palnik na pelety ze zgłoszenia PLP , który jest zamontowany na podstawie, na której spoczywa wymiennik ciepła. Dolna część ma kształt rozszerzającej się niecki wyposażonej od dołu w równoległe do siebie żebra, przy czym w dnie niecki jest szereg przelotowych otworów i niecka łączy się w połowie wysokości ze sferyczną górną częścią, która ma z jednej strony skośne sfrezowanie. Znane są też palniki na paliwo stałe, w których można spalać pelet. Opis patentowy PL-W ujawnia palnik retortowy w kształcie tulei paliwowej wygiętej po łuku w górę i rozszerzającej się stożkowo do zakończenia kołnierzem. Paliwo podawane jest z zasobnika tuleją paliwową w kierunku części stożkowej, w której to znajdują się otwory do komory powietrznej, gdzie tłoczone jest przez dmuchawę powietrze, potrzebne do procesu spalania. Opis patentowy PLP ujawnia palnik retortowy i kocioł z podajnikiem retortowym. Palnik posiada pomiędzy pierścieniem górnym, a kołnierzem tulei paliwowej dodatkowy pierścień środkowy z kanałami podającymi powietrze na poziom górny oraz z kanałami powietrznymi na poziomie dolnym, przy czym przekrój kanałów powietrza na poziomie dolnym jest regulowany, co pozwala na regulacje procesu spalania. Opis patentowy PLP ujawnia palnik na paliwo stałe, posiadający przestrzeń na paliwo, w której to przestrzeni możliwe jest wytworzenie przepływu gazu. Palnik zawiera co najmniej jedną rurę ogniową z możliwością przepływu gazu przez ścianę tej rury ogniowej. Ogólnie znaną i często spotykaną w obrocie handlowym jest też konstrukcja palnika na pelet, który zbudowany jest w postaci poziomo ustawionej rury zamkniętej z jednej strony, posiadającej otwory w powierzchni obwiedniowej oraz zamknięty płaszcz zewnętrzny, do którego tłoczone jest powietrze przez wentylator i które przez te otwory dostaje się do przestrzeni, gdzie podawany jest pelet umożliwiając proces spalania. Celem wynalazku jest palnik charakteryzujący się szerokim zakresem uzyskiwanych mocy przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej sprawności i niskiej emisji spalania. Istotą wynalazku jest palnik posiadający ruszt z przeciwwagą, zawieszony do korpusu palnika w ten sposób, że stanowi wagę dla zasypywanego peletu, przez co następuje regulacja ilości i szybkości jego podawania. Ruszt posiada również przegrodę perforowaną otworami, między strefą zgazowania peletu, a strefą zapalania gazu na dyszach. Przegroda ta zapewnia stałą ilość żaru przy dyszach, potrzebną do intensywnego odgazowania peletu za przegrodą i pewnego zapłonu gazu przed nią, jak również zapobiega zasypywaniu świeżo dostarczanym peletem. W dolnej części rusztu zamontowana jest uchylna klapa w celu usuwania ewentualnie powstałej szlaki, żużlu czy innych niepalnych części mogących się dostać wraz z peletem do palnika. Otwarcie rusztu następuje zawsze po skończonej pracy palnika lub co ustawiony czasookres. W ruszcie znajduje się również otwór, przez który następuje rozpalenie peletu gorącym powietrzem. Do korpusu palnika przykręcona jest część przednia tzw. kryza mocująca, za pomocą której mocowany jest palnik do korpusu kotła np. w miejsce drzwiczek, jak również stanowi ona miejsce obsadzenia dysz palnika. Na zewnątrz korpusu mocowana jest obudowa palnika od góry zamykająca korpus tworząc kanały doprowadzające powietrze wtórne do dysz, a od dołu łącząca palnik z popielnikiem. Rura zasypowa zbudowana jest w ten sposób, że stanowi element dwóch współosiowych metalowych przewodów elastycznych, między rurami powietrze, które trafia na dysze. W tylnej części obudowy palnika znajduje się komora, w której montowana jest zapalarka i przez którą dostaje się pod ruszt powietrze pierwotne do spalania. Wykonanie rusztu w tej formie pozwala zoptymalizować podawanie peletu w zależności od warunków spalania, czy też jakości paliwa - bez ingerencji użytkownika, co również zapobiega przesypywaniu się do popielnika nie spalonego w całości peletu.

3 PL B1 3 W jednostce czasu zostaje podane dokładnie tyle peletu ile się spaliło, co umożliwia maksymalne wykorzystanie dynamiki przy starcie i nagrzewaniu się palnika. Im szybciej pelet zaczyna się spalać, tym w większej ilości zostaje na ruszt podawany. Górna moc palnika ograniczona jest maksymalną ilością peletu możliwą do podania przez podajnik. Moce mniejsze i modulacje uzyskuje się przez zmniejszenie ilości podawanego peletu w stosunku do mocy maksymalnej i odpowiedniej regulacji przepływu powietrza przez palnik. Zastosowanie dysz, do których doprowadzono powietrze wtórne (dopalające), zwiększa sprawność procesu spalania przez co również przyczynia się do zmniejszenia szkodliwych emisji. Przepływ powietrza wtórnego zabezpiecza również przed wysoką temperaturą rurę zasypową i nie dopuszcza do nadmiernego nagrzewania się korpusu palnika. Poprowadzenie powietrza pierwotnego pod ruszt przez komorę zapalarki, zabezpiecza jej elementy przed temperaturą. Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania uwidoczniony jest na rysunku, na którym: Fig. 1 przedstawia kocioł centralnego ogrzewania z zamontowanym palnikiem, zasobnik peletu i układ podajników. Fig. 2 przedstawia palnik w przekroju, z zaznaczonym zasypanym peletem oraz obiegiem powietrza. Fig. 3 przedstawia palnik w rzucie prostokątnym widok z boku. Fig. 4 przedstawia palnik w rzucie prostokątnym widok z przodu. Fig. 5 przedstawia palnik w widoku aksonometrycznym w rysunku złożeniowym. Do palnika 1 podawane jest paliwo w postaci peletu 2 z zasobnika 3, poprzez podajnik ślimakowy 4 oraz podajnik celkowy 5, który zabezpiecza przed płomieniem pelet znajdujący się w podajniku ślimakowym 4. Z podajnika celkowego 5 pelet opada na ruszt 6 rurą zasypową 7 do ilości ustawionej za pomocą odchylenia przeciwwagi 8 oraz śruby rzymskiej 9. Jeśli ilość peletu znajdująca się na ruszcie 6 przeważy, następuje przerwanie obwodu elektrycznego między korpusem palnika 10, a rusztem 6 co jest sygnałem dla urządzenia sterującego do przerwania podawania peletu. Ubytek masy peletu podczas spalania powoduje przeważenie przeciwwagi, zamknięcie obwodu elektrycznego i ponowne włączenie podajników 4 i 5. Praca palnika wymaga zamontowania wentylatora wyciągowego 11 na odprowadzeniu spalin 12 do komina z kotła 13. Do rozpalania używana jest grzałka elektryczna z wentylatorem 14 wytwarzająca strumień powietrza o temperaturze C załączana i wyłączana urządzeniem sterującym. Wentylator 11 zasysa powietrze pierwotne 15 przez komorę (obudowę) grzałki 16, następnie przez otwory w dolnej części rusztu 6 podsyca palenie tworząc warstwę żaru i podgrzewając pelet zasypywany z góry, powodując jego intensywne odgazowanie. Na dyszę 17 doprowadzane jest powietrze wtórne, które powoduje dopalenie gazów oraz chłodzi rurę zasypową 7 i korpus palnika 10. Kanały powietrza wtórnego tworzy obudowa górna 19 i kryza mocująca 20 palnik do kotła oraz zewnętrzny płaszcz rury zasypowej 21. Do dolnej części obudowy 22 mocowany jest popielnik 23 wraz z szufladą 24. W tylnej części obudowy 25 mocowana jest komora grzałki 16. Ruszt posiada otwierane dno 26 oraz układ dźwigni 27 umożliwiający otwarcie go i opróżnienie z większych nie spopielonych części. Ruszt posiada zamontowaną przegrodę 28 perforowaną otworami, między strefą zgazowania peletu, a strefą zapalania gazu na dyszach 17. Zastrzeżenia patentowe 1. Palnik na pelety do kotła centralnego ogrzewania, znamienny tym, że posiada ruszt (6) sztywno połączony z przeciwwagą (8), zawieszone do korpusu palnika (10) na usytuowanej między nimi osi wychylania. 2. Palnik według zatrz. 1, znamienny tym, że ruszt (6) posiada przegrodę (28) perforowaną otworami, między strefą zgazowania peletu, a strefą zapalania gazu na dyszach (17). 3. Palnik według zastrz. 1 lub 2, znamienny tym, że posiada rurę zasypową (7) peletu (2), współosiowo objętą przez zewnętrzny płaszcz (21), przy czym pierścieniowa przestrzeń między nimi połączona jest na wlocie z otoczeniem a na wylocie z dyszami (17) palnika.

4 4 PL B1 Rysunki

5 PL B1 5

6 6 PL B1

7 PL B1 7

8 8 PL B1 Departament Wydawnictw UP RP Cena 2,46 zł (w tym 23% VAT)