Jak amerykańsko-izraelski żydostan rozwiązał Sejm w 2006 roku

Transkrypt

1 Rozdział I Jak amerykańsko-izraelski żydostan rozwiązał Sejm w 2006 roku W 2006 roku PiS czyli Kaczyńscy, niepodzielnie rządzili kolonią Unii Jewrejopejskiej pod nazwą Trzeciej RP. Mieli wszystko: Jarosław Kaczyński premierostwo, Lech prezydenturę. Niestety, amerykański żydostan posiadał właśnie ich, braci Kaczyńskich. I zdalnie robił co chciał w tym kraju. Postanowił w połowie 2006 roku skończyć z pozorami wielopartyjności w Trzecie j RP. Czteropartyjna większość w Sejmie była nie całkiem sterowna. Kaczyńscy musieli się liczyć z niechcianymi koalicjantami z Ligi Polskich Rodzin i Samoobrony. Te dwa ugrupowania stanowiące w sumie liczbowy języczek u wagi w sejmowej arytmetyce, miały jeszcze odwagę akcentować swoją polskość; Samoobrona bronić interesów polskich rolników, Liga Polskich Rodzin polskich, katolickich wartości. Roman Giertych jako minister edukacji miał czelność dopominać się w programach nauczania lektur pisarzy polskich, a nie żydowskich. Chciał ukrócić prawa uczniów, czyli rozwydrzenie w szkołach. Nie chciał wychowania seksualnego w szkołach, etc. Żydostwo amerykańskie postanowiło przepędzić te warcholskie partie radykałów 1 z Sejmu, wprowadzić w tym kraju system dwupartyjny na wzór amerykańskich demokratów i republikanów, dwóch atrap żydowskiej dyktatury w parlamentaryzmie amerykańskim. Atak rozpoczął się w połowie 2006 roku. Sięgnijmy do chronologii. Ataki nałożyły się na siebie tak ciasno, że niektóre aż się dublowały. Chodziło o nagłe zmasowanie pielgrzymek obydwu braci do Izraela oraz 1 Wyrażenie J. Kaczyńskiego. 5

2 Rozdział I do jego gigantycznej kolonii pod nazwą Stanów Zjednoczonych. Oto daty. Prześledźmy je uważnie. 12 września Premier Jarosław Kaczyński przylatuje do USA i bawi tam kilka dni. W ciągu tych dni nie ma czasu na poważne, godne premiera spotkanie z amerykańskimi polonusami. Ma ważniejsze sprawy na głowie i poważniejszych partnerów do nieoficjalnych spotkań i rozmów. 19 września: jego brat Lech Kaczyński leci do Izraela. Przebywa tam tylko jedną dobę. Rozmowy starszych braci musiały być krótkie ale treściwe, tezy i dyrektywy już ustalone. 7-9 września: prezydent Lech Kaczyński leci do USA na trzy dni i znów czeski film : po co? Czyżby brat premier nie mógł załatwić co trzeba w jego imieniu? Naiwne pytanie. Co premier to nie prezydent, co prezydent to nie premier. Amerykański żydostan musiał mieć obydwu na dywaniku, oczywiście nie razem. Tak więc pomiędzy 13 a 19 września dwaj najważniejsi funkcjonariusze żydostanów amerykańskiego i izraelskiego w Trzeciej RP, polecieli po dyrektywy do Izraela i USA. Jakie? Wkrótce to się okaże, ale pośrednio. Oto w tym samym czasie, dokładnie 12 września, kiedy jak już wiemy, premier Jarosław Kaczyński leci do USA, słynna żydowska, rasistowska Liga Przeciw Zniesławianiu (Antidefamation League) walcząca ze światowym antysemityzmem, zredagowała do prezydenta i premiera dyrektywę, którą nazwali Rekomendacją i przekazali ją tegoż właśnie 12 września 2006 roku. 21 września Jarosław Kaczyński znienacka odwołuje szefa Samoobrony Andrzeja Leppera z funkcji wicepremiera i ministra rolnictwa. Za co? Za warcholstwo! Oto stosowne sejmowe oświadczenie premiera Jarosława Kaczyńskiego uzasadniające tę dymisję: Podjąłem dzisiaj decyzję o zwróceniu się do Pana Prezydenta Rzeczypospolitej [czyli do brata] o odwołanie pana Andrzeja Leppera ze stanowiska wiceprezesa Rady Ministrów i ministra rolnictwa. Sytuacja, która wytworzyła się w ostatnim czasie [ledwo w ciągu tygodnia po owocnych podróżach obydwu braci do Izraela i USA! H.P.], nie może być kontynuowana. Polska potrzebuje spokoju. Polska potrzebuje stabilizacji. Polska potrzebuje spokoju i stabilizacji, dlatego że ma wielkie szanse wielkie szanse, które może zrealizować, ale tylko wtedy, jeżeli będzie spokojnie i dobrze rządzona. Pan Andrzej Lepper otrzymał taką szansę na uczestniczenie w takim procesie dobrego rządzenia. Otrzymał szansę uczestniczenia w rządzie najbardziej życzliwym ze wszystkich dotychczasowych dla polskiej wsi. Otrzymał szansę realizacji budżetu, budżetu na rok 6

3 Jak amerykańsko-izraelski żydostan rozwiązał Sejm w 2006 roku 2007, w którym ogromna większość wzrostu wydatków to wzrost wydatków na rolnictwo. Otrzymał, krótko mówiąc, szansę całkowitej zmiany nie tylko swojego politycznego imageu, ale także swojej politycznej funkcji w życiu publicznym. Pan Andrzej Lepper z tej szansy nie skorzystał. Po krótkim czasie powrócił do swoich praktyk. Powrócił do czegoś, co trzeba określić jednym słowem warcholstwo. My warcholstwa w żadnym razie nie możemy tolerować. Podjęliśmy wysiłki zmierzające do tego, by rząd utrzymał większość. Jeżeli to się nie powiedzie, jedynym rozwiązaniem, rozwiązaniem normalnym w demokratycznym kraju, będą przyśpieszone wybory. Dziękuję bardzo. Bardziej rozgarnięci posłowie zrozumieli po tym oświadczeniu premiera Kaczyńskiego, że obaj bracia z tych wahadłowych podróży do Izraela i za ocean, przywieźli dyrektywę rozwiązania Sejmu i rozpisania wyborów. Dymisja A. Leppera była tylko pierwszym pretekstem, bo dyrektywy Antidefamation League były jednoznaczne: skończyć z antysemitami. Oto te dyrektywy: 2 Polska powstała po represjach rządów komunistycznych jako pluralistyczna demokracja. Przystąpieniem do Unii Europejskiej w 2004 roku potwierdziła, że zdecydowała się wprowadzić system demokratyczny, co obejmuje uchwalanie ważnych instrumentów prawnych do ochrony mniejszości przed nienawiścią i przestępstwami na tle nienawiści, popełnianych przez grupy ekstremistów. Konsolidacji demokracji w Polsce towarzyszyło poparcie wielu wybitnych Polaków, że ich kraj musi uczciwie zmierzyć się z długą i bolesną historią antysemityzmu. Niedawne obchody pogromu kieleckiego w 1946 roku są kolejnym znakiem zaangażowania Polski w tym procesie. Jednak polityka polska pozostaje podatna na nacjonalistyczny ekstremizm, nietolerancję i antysemityzm. Najbardziej niepokojącym objawem tego jest, jak dotąd, powstanie w maju 2006 roku, koalicyjnego rządu składającego się z Prawa i Sprawiedliwości w sojuszu ze skrajną prawicą Ligi Polskich Rodzin i populistycznej partii Self Defense [Samoobrony H.P.]. Stanowiska ministerialne zostały przyznane Romanowi Giertychowi, liderowi Ligi Polskich Rodzin i Andrzejowi Lepperowi, liderowi Samoobrony. Lepper wyraził podziw dla polityki Hitlera i otrzymał doktorat honoris causa MAUP, prywatnego ukraińskiego uniwersytetu odpowiedzialnego w większości za publikowanie antysemickich gazet i czasopism dostępnych na Ukrainie. Najbardziej niepokojącym skutkiem koalicji jest mianowanie Romana Giertycha na stanowisko ministra edukacji. Orientacja polityczna reprezentowana przez Romana Gierty- 2 Przełożył z angielskiego dla autora Zbigniew M. 7

4 Rozdział I cha, który objął funkcję ministra nauczania tolerancji i Holokaustu, [!!] jest tradycyjnie antysemicka i ksenofobiczna. LPR jest zdecydowanie wrogo nastawiona do homoseksualistów i cudzoziemców [?], a wielu jej czołowych przedstawicieli wypowiadało antysemickie uwagi. Jej frakcja młodzieżowa nosi nazwę przedwojennego Ruchu Narodowego 3, który z powodzeniem prowadził kampanię na rzecz wprowadzenia ławy dla Żydów 4 w polskich uczelniach, aby oddzielić Żydów i nie żydowskich studentów. Giertych zareagował na decyzję Izraela o zamrożeniu kontaktów z jego ministerstwem krytyką społeczności żydowskiej. W wywiadach prasowych mówił o potrzebie walki z antysemityzmem, jednakże jego partia nie podjęła konfrontacji z antysemityzmem w jej szeregach. Jedynym filarem poparcia dla rządzącej koalicji zostało antysemickie katolickie Radio Maryja, związane z zakonem, który odrzuca autorytet Watykanu [?! H.P.]. Radia Maryja słucha trzy miliony ludzi, uruchomiło stację telewizyjną i gazetę. Radio jest blisko powiązane z Ligą Polskich Rodzin, przeniosło swoje poparcie na Prawo i Sprawiedliwość. Pomimo nalegań niektórych przywódców Kościoła, aby ograniczyć nienawiść [do Żydów] w audycjach tej stacji, polski premier Jarosław Kaczyński, brat bliźniaka prezydenta Lecha Kaczyńskiego jest stałym gościem Radia Maryja odniósł się do swoich krytyków jako wrogów wolności. Antysemickie treści Radia Maryja zawierają brzydkie stereotypy, teorie spiskowe. Twierdzi, że Żydzi byli odpowiedzialni za represje w okresie komunizmu i oskarża Żydów o wykorzystywanie Holokaustu jako podstawę do ich finansowych żądań rekompensaty od Polski. W marcu 2006 komentator Stanisław Michalkiewicz oświadczył na antenie: Żydzi upokarzają Polskę na arenie międzynarodowej żądając pieniędzy /.../ aby zobowiązać rząd do wypłacania im pieniędzy pod pretekstem tych żądań. Takie oświadczenia są zgodne z poglądami Ojca Tadeusza Rydzyka stwierdził na antenie tej stacji, że judaizm jest handlem, a nie religią 5. Zalecenia Jeżeli prawdą jest, jak prezydent Lech Kaczyński zapewniał wielokrotnie, że nie ma miejsca dla rasizmu i antysemityzmu w dzisiejszej Żydowscy rasiści redagujący ten paszkwil nie mogli znaleźć angielskiego odpowiednika dla słowa: Wszechpolska. Chodzi o Młodzież Wszechpolską. Mają na myśli getto ławkowe. Typowa wdzięczność żydowska już zapomnieli Giertychowe lizusostwo w Jedwabnem, gdzie swoją obecnością dawał odpór demonom krwawego antysemityzmu mieszkańców Jedwabnego! 8

5 Jak amerykańsko-izraelski żydostan rozwiązał Sejm w 2006 roku Polsce, to w ramach długoletnich i bezpośrednich działań należy podjąć: Roman Giertych powinien zostać odwołany ze stanowiska ministra edukacji. Lider partii pogrążonej w antysemityzmie i nietolerancji nie może mieć wpływu na politykę edukacyjną i reformy programowe w demokratycznym kraju, które jest również jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej. Andrzej Lepper powinien wydać oświadczenie stanowczo potępiające antysemityzm i zwrócić tytuł doktora honoris causa przyznanego mu przez MAUP. Zarówno Lepper jak i Giertych powinni deklarować podejmowanie dyscyplinarnych działań w stosunku do członków swych partii, którzy propagują nienawiść lub wzbudzają nienawiść. Zasady polskiej konstytucji i kodeksu karnego dotyczące rasizmu i antysemityzmu powinny być w pełni realizowane. Radio Maryja konsekwentnie naruszające te przepisy przez nadawanie audycji szerzących nienawiść, powinno być rozliczane w sądzie. Stacja nie powinna otrzymywać funduszy od osób, których rasistowskie i antysemickie działania są sprzeczne z polskim prawem. Polscy przywódcy powinni przestać popierać Radio Maryja. Powinni odmawiać udziału w audycjach do czasu, aż stacja wyraźnie zobowiąże się do zaprzestania mowy nienawiści. Rząd Polski powinien odnowić swoje zaangażowanie w propagowanie tolerancji w dziedzinie edukacji, mediów i innych form 6. * * * Musi, powinien, należy ; musi, powinien, należy... Tę butną dyrektywę otrzymali bracia Kaczyńscy najpewniej już w Izraelu i USA, ponieważ powstała już 12 września, jeszcze przed ich wyjazdami do wymienionych bastionów światowej demokracji, światowej tolerancji, a nade wszystko światowego rządu i sztabu generalnego wojny z antysemityzmem. Pan każe, sługa musi. Już 21 września premier Jarosław Kaczyński odwołuje Leppera w cytowanym tu wystąpieniu w Sejmie. Miał pewien dyskomfort: Lepper nic nie nakradł, a zboże, które niegdyś wysypał na bocznicach kolejowych, pochodziło z nielegalnego importu uderzającego w polskich rolników. Działał więc zgodnie z duchem swojej chłopskiej partii, dla dobra swoich chłopskich wyborców. Podrzucono mu, już później, niejaką Anetę Krawczyk, która zarzuciła podwójne 6 Co zdanie, to kłamstwo! 9

6 Rozdział I ojcostwo jej bękarta Lepperowi i Łyżwińskiemu, ale genetyka nie zna takiego przypadku podwójnego ojcowstwa tego samego dziecka, co A. Lepper zdemaskował kilka lat później, kiedy już przestał być niebezpieczny dla demokracji heroicznie walczącej z antysemityzmem i ksenofobią, demokracji tym razem reprezentowanej przez polityczną mafię /nie-/ Obywatelską, wrogą wobec politycznej sekty pod nazwą Prawo i Sprawiedliwość. Kaczyńscy sięgnęli więc po niezawodne, już od czasów szlacheckich pejoratywne warcholstwo i wypalił nim w stronę Leppera w Sejmie tymże warcholstwem. I oto 21 września 2006 roku, wkrótce po powstaniu dyrektywy Antidefamation League dla Kaczyńskich, Szewach Weiss, były ambasador Izraela w byłej Polsce, tak oto podsumował kończącą się wizytę Kaczyńskich w USA i Izraelu: Dzisiaj w Izraelu wszyscy wiedzą, że Kaczyńscy są przyjaciółmi żydowskiego narodu i Izraela. Niestety, nie wiedzieli tego i nawet do dziś nie wiedzą polscy goje, polscy tubylcy w tym kraju, bo i skądże mieli o tym wiedzieć, jeżeli ten brutalny, chamski dyktat odbywał się zaciszach gabinetów, tysiące kilometrów od tego kraju? Słowa Szewacha Weissa potwierdził ówczesny prezydent Izraela Mosze Kacaw. Chwalił prezydenta Lecha Kaczyńskiego za bardzo ostrą walkę z antysemityzmem. Każdy goj, który widział prezydenta IV RP paradującego w białej mycce 7, musiał Weissowi przyznać rację. Wiedzie się ta tradycja mycek z dalekiej historycznie i geograficznie Chazarii, ponoć matecznika ich rodu. Według Weissa polski prezydent i jego brat są przyjaciółmi narodu i Izraela, o czym wiedzą wszyscy Żydzi, co potwierdził prezydent Izraela mówiąc, że obaj bracia prowadzą bardzo ostrą walkę z antysemityzmem. Szewach Weiss w innej wypowiedzi oświadczył Urbi et Orbi, iż polski antysemityzm jest na wymarciu, a wiedział co mówi, wiele lat bowiem był ambasadorem w tym kraju, ponadto został uratowany jako dziecko przez polskich antysemitów na Kresach Wschodnich, pokazując nawet swego czasu na filmie piwnicę, w której go ukrywali. Jeżeli polski antysemityzm jest już na wymarciu, to mamy rozumieć, że ten sukces zawdzięczaliśmy Kaczyńskim, którzy prowadzili bardzo ostrą walkę z antysemityzmem, ale jeszcze 7 Zdjęcie na okładce mojej książki Prosto w ślepia. Słowo mycka pochodzi z niem. Mütze i oznacza to samo co jarmułka. Nazwa z tureckiego jagmurłk opończa z kapiszonem na głowie. 10

7 Jak amerykańsko-izraelski żydostan rozwiązał Sejm w 2006 roku niedostatecznie ostrą, skoro demony antysemityzmu budzą się tu i tam. Jest na wymarciu, ale jeszcze wierzga w przedśmiertnych drgawkach. Pytanie z naszej, polskiej strony powinno być następujące: na czym ma polegać, przeciwko czemu być kierowany sprzeciw polskich władz wobec antysemityzmu?. Jeżeli antysemityzm w tym kraju jest na wymarciu, to minister R. Giertych chyba nie musiał wszczynać walki z tym dogorywającym antysemityzmem. Tak się dziwnie zdarzyło, że w tym samym czasie bardzo aktywnie ujawnił swoją działalność i długie macki m.in. Światowy Kongres Żydów w istocie samozwańczy gang kilkudziesięciu wpływowych Żydów nieposiadający żadnej legitymizacji światowego żydostanu. Drugą z tych zbiorowych hien jest Komitet Restytucji Mienia utraconego na skutek holokaustu. Ich bezczelność była stymulowana przez nacyjną współpracę polskojęzycznych knesejmitów w Kne-Sejmie. Zabrali się dziarsko do uchwalania ustawy o rekompensatach za przejęte przez państwo nieruchomości i inne dobra. Na całe cztery lata żydostan zawiesił te żądania, udając że o nich zapomniał, ale tylko na czas naszej inwazji na Irak i Afganistan. Kiedy ostatni polski żołnierz opuści Afganistan, Żydzi natychmiast obudzą się z tego pozornego snu. Ustawę zgłoszono do Kne-Sejmu już w 2004 roku, a więc sześć lat temu, ale Rada Ministrów przyjęła jej projekt dopiero w lutym roku następnego. Co więcej, Kne-Sejm nie zdążył jej rozpatrzyć i projekt ten został wrzucony jak cuchnąca żaba następnej ekipie knesejmitów. Zaczęły się targi o wysokość odszkodowania, czyli okupacyjnego haraczu. Rząd ówczesny wyszedł z żydowskiej podstawy roszczeń wynoszących około 60 mld złotych. Ówczesny Kne-Sejm, pomny grozy sytuacji polskiego budżetu, który już wówczas był na minusie pół biliona złotych, a obecnie już ponad 800, miliardów, przychylał się ku stanowisku, że możemy Żydom wypłacić zaledwie 15 procent tej kontrybucji. Była jednak wcześniejsza decyzja rządu Jerzego Buzka, o wypłaceniu im 50 procent żądanego haraczu, toteż Jehuda Evron, szef gangu o nazwie Holocaust Restitution Committee wrzasnął, że: 15 procent to dla nas obraza. Na stronie internetowej Antysocjalistyczne Mazowsze z 12 września 2006 roku, publicysta Krzysztof Mazur zauważył: Jak się więc łatwo domyślić, godność Żydów została oszacowana! gdzieś pomiędzy 15 a 50 procentami z owej kwoty 60 miliardów złotych, co nareszcie jasno i bez owijania w bawełnę konkretyzuje, poniżej jakiej kwoty zaczyna się antysemityzm. Oczywiście na poziomie rządu nigdy o żadnym antysemityzmie nie mogło być mowy, co dobitnie poświadcza cytowany wcześniej Jehuda Evron donoszący, iż mam całe kartony listów od polskich przywódców, którzy obiecywali rozwiązanie tego problemu. 11

8 Rozdział I No proszę pisze dalej Krzysztof Mazur aż całe kartony listów i ani jednego nazwiska pomimo, że listy te były pisane przez polskich przywódców. Na blogu Kazimierza Marcinkiewicza też o tym ani słowa. Problem z tymi nazwiskami polskich patriotów potwierdza Szewach Weiss. Otóż pan ambasador opisując reakcje na jego wypowiedź, iż Polska będzie izraelskim głosem w Unii podał, że zadzwonił do niego bardzo wysoki przedstawiciel polskiej dyplomacji [stawiam w ciemno, że był to niezastąpiony ambasador Izraela i Polski Władysław Bartoszewski H.P.] Jeden z najinteligentniejszych Polaków żydowskiego pochodzenia, który powiedział : nie będziemy waszym głosem w Unii. Będziemy głosem Polski [i słusznie, bowiem głos Polski jest tym samym co głos Izraela H.P.], dodając zarazem: nie bój się, nasz głos będzie po prostu porządny. Mamy więc oczywisty dowód na to, że polski antysemityzm jest na wymarciu, a głos porządny jest głosem nie tyle proizraelskim co wprost izraelskim, skoro mówiący te słowa intelektualista żydowskiego pochodzenia, dyplomatołek bez matury, tako był orzekł. Dalszy ciąg wojny, na którą wyruszyli dwaj straszni bracia z lepperyzmem, giertychizmem oraz ich partiami już znamy. Wyrzucili z koalicji ich partie, na skutek czego, kaczyści stali się mniejszością knesejmową. Rozwiązali Kne-Sejm jakby licząc na to, że tym razem zgarną większość miejsc w nowych wyborach. Przeliczyli się. Stali się mniejszością, czyli prześladowaną opozycją, a my konsekwencje tego pokerowego zagrania na żądanie ich współbraci zza oceanu, musimy z autorskiego obowiązku pociągnąć aż do ich tragicznego końca w Smoleńsku. Mafia polityczna tzw. Platformy Obywatelskiej, niemieckiego chowu i niemieckiej, /raczej prusackiej/ buty, podjęła z nimi zaciekłą wojnę podjazdową, nawet odmawiając rządowego tupolewa na ich wspólne konwentykle w brukselskim żydostanie. Latali osobno. Ekipa Lecha Kaczyńskiego musiała polecieć do Katynia także osobno, trzy dni później po manifestacyjnej anty kaczyzmowej schadzce Tuska z Putinem w Katyniu. A tam, w Smoleńsku, towarzysze z zażydzonej Federacyjnej Służby Bezpieczeństwa postarali się, aby samolot prezydencki napotkał wyjątkowo niekorzystne warunki do lądowania. Nikt jednak nie odważy się przyznać w przekaziorach: w Tel-Awizjach, ani w Belwederze, ani w rządzie, że gang Platformy Obywatelskiej jest współwinny tego zbiorowego mordu na prezydencie i jego dworzanach. A że poległo kilka osób także z PO; że do ziemi poszły trzy wojujące feministki; że przestał kandydować na prezydenta lider neokomunistów, to cóż śmierć nie wybiera. Miał polecieć i drugi brat bliźniak. Został przy chorej matce. Można więc powiedzieć bez żadnej przesady, że pani Kaczyńska urodziła Jarosława ponownie. 12

9 Rozdział II Osobnym lotem po śmierć w Smoleńsku Od grudnia 2009 roku, w związku ze zbliżającą się siedemdziesiątą rocznicą masakry polskiej inteligencji w Katyniu, Miednoje i Charkowie, rząd Tuska i trzecia siła sterująca Putinem i Miedwiediewem, rozpoczynały koronkowe intrygi dyplomatyczne. Chodziło o wyeliminowanie prezydenta L. Kaczyńskiego z głównych uroczystości. Powodzenie tej intrygi, jak się okaże w krwawym finale, miało polegać na zorganizowaniu dwóch odrębnych uroczystości. Pierwsza miała się odbyć z udziałem dwóch głównych judaszy polsko-rosyjskich. Ta druga, z udziałem Lecha Kaczyńskiego i najwyższych dowódców wojska, posłów, działaczy politycznych, miała wyruszyć do Smoleńska kilka dni później, zmarginalizowana do statusu niemal prywatnej wycieczki. Nigdy chyba nie wyjaśni się, czy ten odrębny lot dwóch delegacji mógł być realizacją planu zbrodni przygotowywanej z jeszcze bardziej dalekiego rozbiegu od czasu targów o miejsce prezydenta Kaczyńskiego w samolocie rządowym w podróżach do Brukseli. Chronologię intryg zmierzających do odrębnego lotu prezydenta i jego ekipy opisała Gazeta Polska /7 października 2010/. Zacząć wypada od prawa każdego prezydenta Polski do przewodniczenia wszystkim państwowym uroczystościom, z których ta właśnie miała być wyjątkowa, wręcz nadzwyczajna. Spinała okrągłą klamrą czasową pamięć niespotykanego w cywilizacji chrześcijańskiej mordu na elicie sąsiedniego państwa, dokonanego przez chazarskich okupantów Rosji w 1940 roku. 13

10 Rozdział II Organizatorem uroczystości miała być z urzędu Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, ale przygotowania były oficjalnie obowiązkiem rządu. Nie wiadomo, czy tajne konszachty międzyrządowe nie rozpoczęły się już podczas wizyty Putina w Westerplatte. Oficjalnie, intrygę o eliminację delegacji z L. Kaczyńskim ze wspólnej z Tuskiem wyprawy do Katynia, rozpoczyna pierwsze spotkanie organizacyjne polsko-rosyjskie 11 stycznia 2010 roku. Wzięli w nim udział przedstawiciele Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Komitetu Politycznego Rady Ministrów, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, MON, MSWiA, Komendy Głównej Policji, Biura Ochrony Rządu, Federacji Rodzin Katyńskich i duchowieństwa. Obozowi Tuska chodziło głównie o rozpoznanie determinacji prezydenta i jego Kancelarii w sprawie wyjazdu. Jako termin uroczystości przyjęto 10 lub 11 kwietnia. 22 stycznia: rosyjski minister spraw zagranicznych S. Ławrow unika odpowiedzi na pytanie, czy można się spodziewać obecności prezydenta Dmitrija Miedwiediewa i premiera Władimira Putina na uroczystościach katyńskich. Jednocześnie Ławrow już wtedy przyznał, że strona polska nieoficjalnie zapoznała Rosję /nie Rosję tylko rządzącą klikę rosyjskich matrioszek / ze swoimi planami wobec tej rocznicy. Ławrow oznajmił: Jesteśmy zainteresowani, by udzielić pomocy w zorganizowaniu uroczystości na naszym terytorium. 1 Ławrow tym samym przyznał, że Rosja nie zamierzała wtedy w styczniu być organizatorem uroczystości, jedynie deklarowała swoją pomoc w jej zorganizowaniu. Byli tym zainteresowani. Mogło to oznaczać, że plan intrygi jeszcze nie dojrzał do krwawego schematu dwóch odrębnych wypraw polskich do Katynia. 27 stycznia: Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Mariusz Handzlik /poległ w Smoleńsku/, oficjalnym pismem informuje ambasadora rosyjskiego w Polsce Władimira Grinina, że prezydent Lech Kaczyński chciałby /dlaczego chciałby, a nie chce?/, wspólnie z prezydentem Federacji Rosyjskiej pochylić się nad grobami polskich i rosyjskich ofiar. W tym sformułowaniu, naszym zdaniem, tkwiła typowa dla L. Kaczyńskiego tania prowokacja, która mogła zjeżyć Putina. Oto prezydent Kaczyński chce się spotkać w Katyniu tylko z prezydentem Miedwiediewem! A co z Putinem, rzeczywistym carem Rosji? Może on przybyć, ale jakby na dostawkę. Jako asysta? Czy Kancelaria L. Kaczyńskiego nie mogła zająknąć 1 Nie w Katyniu, tylko na naszym terytorium. Miejsce żydobolszewickiej zbrodni nawet po 70 latach jest wyklęte w oficjalnej frazeologii!. 14

11 Osobnym lotem po śmierć w Smoleńsku się o nieodpartym pragnieniu prezydenta spotkania z obydwoma Miedwiediewem i Putinem, wspólnie z Tuskiem i jego ferajną? Gdyby potraktować ten wątek jako przypadek dyplomatycznej niezręczności, to pół biedy, ale było to chyba świadome wysłanie Putina na ten dzień gdzieś na ryby! Ten sam 27 stycznia: Mariusz Handzlik informuje ministra spraw zagranicznych Polski, Wielkiej Brytanii, USA i Izraela czyli Radosława Sikorskiego z siedzibą w Polsce, Warszawa, że Pan Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej planuje oddać hołd ofiarom /etc./ na polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu. Podobne pismo M. Handzlik pchnął do Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, na ręce sekretarza generalnego Rady Andrzeja Przewoźnika /poległ w Smoleńsku/ oraz podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Andrzeja Kremera /poległ w Smoleńsku/. 29 stycznia: Mariusz Handzlik zwraca się do sekretarza Rady A. Przewoźnika o: przekazanie informacji nt. aktualnego stanu przygotowań do obchodów. Podsumujmy styczeń: Rosjanie wiedzą o woli prezydenta Lecha Kaczyńskiego co do spotkania z prezydentem Miedwiediewem nad mogiłami katyńskimi, nasze ministerstwo spraw zagranicznych także już o tym wie, podobnie Rada Pamięci. Drugiego lutego w siedzibie Rady Ochrony Pamięci i Męczeństwa odbywa się spotkanie w sprawie scenariusza obchodów rocznicy zbrodni katyńskiej. Obecni są przedstawiciele: Rodzin Katyńskich, Komitetu Politycznego Rady Ministrów, MSZ i BOR. W jednym z rozważanych wariantów obchodów przewiduje się wspólny udział polskiego prezydenta i premiera. W drugim wariancie wyłącznie prezydenta. To z kolei, naszym zdaniem, jest afrontem dla premiera Tuska czyżby Tusk miał tego dnia zostać w Polsce i jechać na mecz z Orlikami? Reakcja strony rosyjskiej jest natychmiastowa. Już nazajutrz premier Włodzimierz Putin w rozmowie telefonicznej z premierem Tuskiem nieoczekiwanie zaprasza Tuska na uroczystości katyńskie w połowie kwietnia. Tak zwana opinia publiczna w Polsce została poinformowana przez medialne środki masowego rażenia, że z inicjatywą wystąpił premier Putin, ale my staramy się nie należeć do frajerów, którym da się wmówić, że Putin miał tylko łączność telepatyczną z Tuskinem i tuż po przespanej nocy rzucił prestiżowi Tuskina koło ratunkowe w postaci propozycji wspólnej wycieczki do Katynia z pominięciem prezydenta Kaczyńskiego. Na poparcie naszych przypuszczeń o uprzednim tajfunie telefonów międzyrządowych w tej sprawie, posłużmy się ponadczasową sentencją słynnego George a Orwella: 15

12 Rozdział II Tylko inteligent może w coś takiego uwierzyć żaden zwykły człowiek nie mógłby być takim durniem. 2 Ma się rozumieć, opakowano tę propozycję w plan wspólnego spotkania obydwu premierów, celem omówienia stanu stosunków dwustronnych i perspektywy współpracy handlowo-gospodarczej i energetycznej. Rzekomo uzgodnili w tej rozmowie sprawę zorganizowania kolejnego posiedzenia Polsko-Rosyjskiej Komisji Międzyrządowej ds. Współpracy Gospodarczej w kwietniu br w Kalingradzie. Dopiero w tym opakowaniu Putin miał przypomnieć sobie o Katyniu i zaprosić Tuskina do Katynia. Tego samego dnia błyskawicznie reaguje minister R. Sikorski oświadczając, że on ma nadzieję, iż te wspólne uroczystości będą kolejnym krokiem ku ple-ple, ble-ble. W tym sztampowym bełkocie wyrwało się Sikorskiemu intrygujące zdanie: Należą się słowa uznania dla osobistej dyplomacji premierów A, to już jakiś konkret, choć bardzo niekonkretny! Oznaczało to, że obaj premierzy prowadzą między sobą osobistą dyplomację, niezależną od oficjalnej. Dałoby się tę dwutorowość dyplomacji usprawiedliwić ich osobistą dyplomacją w sprawach rzeczywiście bieżących, np. gospodarczych, ale tu chodziło o Katyń, a to już wykraczało poza ich osobistą dyplomację, zwłaszcza mającą zakończyć się finałem na lotnisku smoleńskim. Czas przyśpiesza: nazajutrz, czwartego lutego prezydent Lech Kaczyński w oczywisty sposób czując, że inicjatywa w sprawie scenariusza uroczystości wymyka mu się z rąk, oświadcza oficjalnie, że podtrzymuje swój zamiar udziału w uroczystościach. Dodaje, iż cieszy go obecność premiera Tuska. Jednocześnie szef Kancelarii Prezydenta RP Władysław Stasiak /poległ w Smoleńsku/ oświadcza, iż prezydent Lech Kaczyński: chciałby być w Katyniu razem z prezydentem Miedwiediewem. Cytując to zdanie, G.P. udaje, że nie dostrzega prowokacyjnego podtekstu tego oznajmienia. Mówiąc krótko oto Putin z Tuskiem zdecydowanie umawiają się w Katyniu, podczas gdy Lech Kaczyński twardo podtrzymuje pragnienie spotkania z prezydentem Miedwiediewem, czyli premierowi Putinowi nadal sugeruje wyjazd na ryby! 5 lutego: rzecznik MSZ Piotr Paszkowski potwierdza, iż organizatorem uroczystości w Katyniu tym razem [!] jest strona rosyjska. Paszkowski dodaje, że zaproszenie zostało wystosowane przez premiera 2 W hołdzie Katalonii. 16

13 Osobnym lotem po śmierć w Smoleńsku Putina, a to przecież oznacza, że strona zapraszająca jest gospodarzem, zarówno uroczystości, jak i terenu. W tym momencie odzywają się przysłowiowe nożyce. Strona rządowa oznajmia swoje niezadowolenie z podtrzymania przez prezydenta RP jego zamiaru udziału w uroczystościach rocznicowych w Katyniu. Sikorski ósmego lutego oznajmił z typową mu zuchwałością: Osobiście radziłbym prezydentowi inne rozwiązanie niż udział w uroczystościach w Katyniu. Jeżeli inne rozwiązanie, to jakie? Wyjazd na ryby? Sikorski łaskawie dodaje, że jeżeli jednak Lech Kaczyński chce pojechać do Katynia, to rząd mu pomoże. To kolejna bezczelność tego dawnego /?/ agenta wywiadu brytyjskiego w Afganistanie podczas wojny sowiecko-afgańskiej /zob. foto/. Oznaczać to, mogło, że: wspólna wycieczka Tuskina i Putina do Katynia jest już zaklepana na amen: nie ma mowy o obecności tam i w tym samym czasie niejakiego Lecha Kaczyńskiego; mogą mu /łaskawie/ pomóc w takiej wycieczce, ale w innym czasie. Co oznacza taka deklaracja pomocy? A to, że od tego momentu Tuskin i Putin będą prowadzili dyplomatyczne intrygi na rzecz wysłania prezydenta L. Kaczyńskiego i jego delegacji w innym czasie ze skutkiem znanym dopiero dwa miesiące później. Mają być dwie uroczystości. Ta prawdziwa, międzypaństwowa, na czele z Tuskinem i Putinem i ta druga drugorzędna, jakby prywatna, taki sobie kaprys prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Klamka zapadła, teraz następuje etap przygotowawczych. Reaguje oficjalnie sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta Paweł Wypych /poległ w Katyniu/. Podtrzymuje on pragnienie uczestnictwa prezydenta w Katyniu w 70-tą rocznicę mordu. Przypomina również: Minister Sikorski doskonale wiedział już od 27 stycznia, 17

14 Rozdział II że prezydent Kaczyński chce wziąć udział w tych uroczystościach. Tu nasza uwaga: 10 kwietnia to tradycyjny dzień tamtych uroczystości. Nadto miała to być sobota, dzień wolny od pracy, a w niedzielę, po powrocie, czas na odpoczynek. Sobota jest zarazem dniem żydowskiego szabatu, a to nie pozwalało ortodoksyjnym Żydom podróżować! Zapewne ta okoliczność /pretekst?/ uratowała życie np. rabinowi Schudrichowi i innym orto, ale to nasza spiskowa teoria. Powracamy do realiów. 19 lutego: do gry wkracza marszałek Kne-Sejmu Bronisław Komorowski, nota bene zaciekły przeciwnik lustracji, rozwiązania Wojskowych Służb Informacyjnych, swego czasy zwolennik usunięcia tzw. krzyża papieskiego z Auschwitz, a po latach krzyża smoleńskiego sprzed pałacu prezydenckiego. W tym czasie Komorowski / Komoruski / jest już oficjalnym kandydatem Platformy Obywatelskiej na prezydenta. W wywiadzie dla mendiów oświadczył, że prezydent L. Kaczyński nie może się publicznie domagać, aby go gdzieś zaproszono. To kolejna dawka politycznego nietaktu i osobistego chamstwa. Prezydent L. Kaczyński wszak nie domagał się zaproszenia na darmowy obiad do Komorowskiego, Putina czy Tuska, tylko na uroczystość siedemdziesiątej rocznicy wymordowania elity narodu polskiego. Do akcji wkracza ambasada rosyjska. Udaje, że dotychczas nie otrzymała z Kancelarii Prezydenta informacji o tym, że Lech Kaczyński pragnie wziąć udział w uroczystościach. Nie widziałem takiego pisma mówi ambasador Grinin. Oświadczenie jest zapowiedzią licznych potem matactw w przepływie oficjalnych pism dyplomatycznych, bo przecież Mariusz Handzlik już 27 stycznia wysłał ambasadzie sow pardon rosyjskiej, wspomniane pismo Kancelarii Prezydenta, a Grinin nadal udaje nie tyle przysłowiowego Greka, co ruskiego duraka. Ambasador dodaje także, iż na razie nie jest planowany przyjazd prezydenta Federacji Rosyjskiej do Katynia. Czytaj tym samym obecność prezydenta RP staje się jeszcze bardziej kłopotliwa, zbędna, bo naruszałaby symetrię: prezydent Rosji prezydent Polski. Urzędnikami Kancelarii Prezydenta chyba zatrzęsło, bo dyrektor Biura Spraw Zagranicznych w Kancelarii Prezydenta RP Kazimierz Kuberski, 21 stycznia śle do ambasadora Grinina pismo, w którym zaprasza pana ambasadora do Pałacu Prezydenckiego na 22 lutego godz celem wyjaśnienia zaistniałych niejasności oraz ponownego przedstawienia stanowiska Prezydenta RP w sprawie uroczystości. 18

15 Osobnym lotem po śmierć w Smoleńsku Stanisław Ciosek, były wieloletni ambasador RP w Moskwie, komentując ten ping-pong korespondencyjny powiedział, że tu nic nie dzieje się bez konsultacji z centralą. Oznacza to, że ambasador Grinin był tylko brzuchomówcą przekazującym dyrektywy Putina i Miedwiediewa. Natomiast ambasada sowiecka puściła w internecie następującego bąka, bo inaczej trudno to nazwać: W związku z błędną interpretacją przez polskie media odpowiedzi Ambasadora Rosja na pytanie dziennikarzy podczas Dnia Otwartego Ambasady w dniu 20 lutego 2010 r., Służba Prasowa Ambasady oświadcza: W swojej odpowiedzi Ambasador Rosji powiedział, że Ambasada Rosji nie otrzymała żadnych konkretnych propozycji w sprawie udziału Prezydenta Polski w uroczystościach w Katyniu. Jak również nie było ich w piśmie Kancelarii Prezydenta Polski. Co dotyczy zamiaru L. Kaczyńskiego złożenia wizyty w Katyniu, o tym, oczywiście, wiemy. Wszystkie inne interpretacje są wolną i nieodpowiedzialną interpretacją słów Ambasadora Rosji w Polsce. Ubolewamy nad tym, że te komentarze są powodem do ogłoszenia dalekosiężnych i nieuzasadnionych oświadczeń. Mariusz Handzlik 8 marca sporządził notatkę informacyjną, w której m.in. wyraża zdziwienie wypowiedzią Ambasadora z soboty 20 lutego. Informuje Grinina, że przygotowaniem obchodów zajmuje się Sekretarz Generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa pan Andrzej Przewoźnik, który w ostatnich dniach przebywał na konsultacjach w Rosji. Ambasador odpowiedział, że nic nie wie o wizycie Sekretarza Generalnego A. Przewoźnika w Rosji (!), ani o wyznaczeniu przedstawiciela rosyjskiego rządu, odpowiedzialnego za uroczystości katyńskie. Szef Kancelarii Prezydenta Władysław Stasiak ponownie potwierdza w imieniu Kancelarii gotowość prezydenta L. Kaczyńskiego do udziału w uroczystościach. 2 marca: Marszałek Komorowski wystosował do Prezydenta pismo informujące, iż kluby parlamentarne zgłosiły zainteresowanie udziałem w uroczystościach i proszą o: umożliwienie posłom skorzystania z wolnych miejsc w samolocie, którym będzie Pan prezydent udawał się na te uroczystości. 3 marca: dyrektor Zespołu Obsługi Organizacyjnej w Kancelarii Prezydenta Janusz Strużyna informuje szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Tomasza Arabskiego o konieczności zabezpieczenia przelotów samolotów specjalnych Tu-154M na trasach Warszawa Smoleńsk, Smoleńsk Warszawa. Podaje datę: 10 kwietnia. Tymczasem już tego samego dnia pojawia się w polskich mendiach informacja, że prezydent i premier nie pojadą razem, bo Donald Tusk wraz 19

16 Rozdział II z rosyjskim premierem Putinem wezmą udział w uroczystości 7 kwietnia. I dalej że prezydent Lech Kaczyński pojedzie tam trzy dni później. To w przyszłych konsekwencjach oznaczało wyrok śmierci. 4 marca: Prezydent L. Kaczyński mówi do dziennikarzy: Ja myślę, że byłoby dobrze, żeby to była wspólna wyprawa prezydenta i premiera, ale jeżeli jest to niemożliwe, to ja pojadę w dniu, w którym będą podstawowe uroczystości, a to jest 10 kwietnia. Tego samego dnia Tomasz Arabski stwierdza, że do spotkania premierów dojdzie w Katyniu 7 kwietnia. Rzecz jest więc ponownie przesądzona lecą w różnych terminach i w różnych celach: premier na uroczystości, prezydent na śmierć! 5 marca: Władysław Stasiak odpowiada na zapytanie Marszałka Komorowskiego z 2 marca. Proponuje udostępnienie 12 miejsc dla przedstawicieli parlamentu po trzy osoby z każdego klubu. Zwraca się o przekazanie listy tych parlamentarzystów. 9 marca: dyrektor Janusz Strużyna z Kancelarii Prezydenta informuje szefa Kancelarii Premiera o konieczności zorganizowania i zapewnienia przelotów samolotami specjalnymi Tu-154M oraz Jak-40 /dla dziennikarzy/. Ten ostatni ma wystartować z Warszawy 1,5 godz. przed tupolewem, a ze Smoleńska 10 minut po starcie tupolewa. 11 marca: rzecznik rosyjskiego MSZ Andriej Niestierenko oznajmia, że Moskwa nadal nie posiada oficjalnej informacji o przylocie prezydenta L. Kaczyńskiego! Tym razem obydwie kancelarie prezydenta i premiera są tym zaskoczone, gdyż cały czas trwają rozmowy robocze o przylocie prezydenta do Katynia. Mało tego premier Tusk tego samego dnia oświadcza, że pytał wiceministra spraw zagranicznych Andrzeja Kremera, co jest z tą organizacyjną stroną rocznicy katyńskiej. Dodał, że strona rosyjska wie, iż prezydent L. Kaczyński chce wybrać się na tę uroczystość, zna datę. Przyznaje jednak, że odpowiednia nota będzie wysłana wtedy, kiedy będziemy znali pełny skład polskiej delegacji. Wylazło szydło z worka: okazuje się, że polskie MSZ nie wysłało Rosjanom oficjalnej noty, choć było to ich rutynowym obowiązkiem. Rosyjskie Wriemia Nowosti uzyskują wywiad z ambasadorem Grininem. Powiedział wtedy: 20 Premier Polski przyjął zaproszenie z wdzięczności. Prezydent Polski również przyjął zaproszenie do Katynia, co sprawiło, że służby protokolarne doznały bólu głowy. Jeszcze raz udowodniono rywalizację polityczną z premierem. Wreszcie w Warszawie znaleziono wyjście z tej kłopotliwej sytuacji: premier i prezydent jadą do Katynia osobno

17 Osobnym lotem po śmierć w Smoleńsku Ambasador stwierdza, że Moskwa jeszcze nie otrzymała potwierdzenia przylotu polskiego prezydenta, czyli nadal rżnie głupa. Tytułem komentarza, Grinin zaprzecza pogłoskom, iż zaproszenie D. Tuska przez Putina jest niejako intryżką Moskwy, jakąś głęboko przemyślaną akcją mającą na celu poróżnienie prezydenta Polski z premierem Tuskiem: Wydaje mi się, że tego rodzaju mędrkowanie świadczy albo o niezrozumieniu tego co się dzieje, albo o umyślnej chęci podstawienia nogi rozwojowi stosunków polsko-rosyjskich, oczerniania tego szlachetnego gestu uczynionego przez stronę rosyjską. Niech to obciąża sumienie tego, kto takie oświadczenia produkuje. A my zapytajmy: czyje sumienia obciąża konsekwencja tego podziału na dwa loty z 10 kwietnia 2010 roku? 16 marca podsekretarz stanu Mariusz Handzlik w piśmie do ministra Sikorskiego kolejny raz potwierdza: Prezydent RP Pan Lech Kaczyński będzie przewodniczył polskiej delegacji Jednocześnie zdecydowanie dodaje w tym piśmie: W związku z pojawiającymi się wypowiedziami MSZ Federacji Rosyjskiej, jak i spekulacjami medialnymi, zwracam się z uprzejmą prośbą o niezwłoczne notyfikowanie przyjazdu Prezydenta RP stronie rosyjskiej. Skutek jest taki, że dwustronny jazgot na ten temat wzajemnie się wyklucza i znosi. Rzecznik MSZ Paszkowski informuje, że ministerstwo już przekazało stronie rosyjskiej formalną notyfikację w sprawie wizyty prezydenta w Katyniu, jednocześnie wiceminister spraw zagranicznych Andrzej Kremer pisze do szefa kancelarii prezydenta Władysława Stasiaka, że polska ambasada w Moskwie już notyfikowała udział prezydenta w Katyniu. To demaskuje oświadczeniu Tuskina z 12 marca, że nieustalenie ostatecznego składu delegacji nie było rzeczywistą przeszkodą we wcześniejszej notyfikacji. Intryga leci za intrygą: tego samego dnia 16 marca Mariusz Handzlik informuje pisemnie ministra Sikorskiego, że w dniach marca przybędzie on (Handzlik) do Moskwy w celu omówienia szczegółów uroczystości. Tego samego dnia polski ambasador w Moskwie Jerzy Bahr 3 wysyła do Mariusza Handzlika pismo informując go, że nie jest możliwa realizacja przyjazdu M. Handzlika do Moskwy, gdyż w dniach marca zamierza 3 W ambasadach Polski, gdzie panoszy się nieusuwalny Bahr mówiono, że Bahr jest bahrometrem spożycia alkoholu w polskich ambasadach. 21

18 Rozdział II udać się do Moskwy delegacja z Tomaszem Arabskim i Andrzejem Kremerem, a w dniu następnym przyjedzie jeszcze grupa przygotowawcza. A przecież obydwa pobyty grupy Handzlika i grupy Arabskiego-Kremera można było połączyć! W rzeczywistości było to niemożliwe. To była coraz bardziej brutalna wojna podjazdowa. 17 marca szef Kancelarii Prezydenta Władysław Stasiak śle do ministra Bogdana Klicha pismo z zaproszeniem dla najważniejszych dowódców Wojska Polskiego. W piśmie wymienia ich nazwiska i funkcje, co w skutkach zamienia się na nieświadome wyroki śmierci dla każdego z nich! Tego samego dnia Mariusz Handzlik prosi ministra Sikorskiego o udział Pana Ministra w delegacji towarzyszącej Panu Prezydentowi. 18 marca: min. Sikorski odpowiada pisemnie jednym gburowatym zdaniem informując Kancelarię Prezydenta, że nie weźmie udziału w delegacji towarzyszącej prezydentowi. Żadnego wyjaśnienia przyczyn odmowy. Tego samego dnia dyrektor Biura Spraw Międzynarodowych Sejmu śle do Kancelarii Prezydenta listę 12 przedstawicieli klubów parlamentarnych, którzy mają reprezentować polski parlament w Katyniu. 19 marca Minister B. Klich zawiadamia szefa Kancelarii Prezydenta W. Stasiaka, iż 10 kwietnia jednak zamierza towarzyszyć delegacji prezydenta w Katyniu. Dodaje uprzejmie, iż z satysfakcją przyjął zaproszenie do tego wyjazdu. Ostatecznie B. Klich nie poleciał. Miał nosa? Dostał jakiś cynk? Może przeszkodził mu dzień szabatu? W każdym razie przeżył. Natomiast po katastrofie bezczelnie kłamał mówiąc, że on nie wiedział, iż dowódcy sił zbrojnych znajdą się w tym samolocie trumnie. Wszyscy w jednym samolocie, niemal cały Sztab Generalny! Zwłaszcza dwa lata po katastrofie /?/ samolotu Casa, gdzie upchnięto 20 wysokiej rangi dowódców lotnictwa i wszyscy zginęli. 25 marca: rzecznik rosyjskiego MSZ Niestierienko wreszcie potwierdza, że otrzymali oficjalną notę stronę polskiej. Doszła. Na piechotę? 31 marca: zastępca Kancelarii Prezydenta Jacek Sasin przesyła wiceministrowi MSZ Kremerowi ostateczny skład delegacji. Tego samego dnia zostaje anulowany wniosek dowództwa 36. Pułku dotyczący tzw. liderów rosyjskich w samolocie prezydenckim, gdyż załogi znają język rosyjski. To ważne, bo przez wiele tygodni po katastrofie Rosjanie utrzymywali, że rozmowy załogi z kontrolerami lotu były spowolnione z powodu nieznajomości języka rosyjskiego przez załogę Tu-154M. 6 kwietnia: wiceprzewodniczący Klubu Parlamentarnego PiS M Kuchciński zwraca się pisemnie do Marszałka Komorowskiego z uprzejmą prośbą o przesunięcie bloku głosowań z piątku 9 kwietnia na 22

19 Osobnym lotem po śmierć w Smoleńsku czwartek 8 kwietnia, gdyż 60 posłów tego Klubu wyjeżdża 9 kwietnia na obchody rocznicowe. Chodziło o planowany wyjazd pociągiem. Komorowski odmawia, toteż posłowie PiS pełniący ważne funkcje w Sejmie decydują się pozostać w Warszawie i lecieć samolotem. To oznaczało dla nich wyrok śmierci. Czy oni śnią się teraz towarzyszowi Komoruskiemu? Chyba nie. 7 kwietnia w Katyniu odbywają się uroczystości z udziałem Putina i Tuska. 10 kwietnia, godzina 7.27: spóźniony na samym starcie /z jakich powodów?/ prezydencki tupolew unosi się w powietrze... A my musimy poinformować jednych, a przypomnieć innym Czytelnikom złowieszczą wypowiedź marszałka Komorowskiego dla TVN: No nie, nie pretenduję do roli wieszcza czy roli proroka, ale wie pan... Przyjdą wybory prezydenckie, albo prezydent będzie gdzieś leciał i to się wszystko zmieni... 4 Kim jest Tomasz Arabski? Tamci lecą po śmierć, a my pozostajemy na ziemi w Polsce. Czas przyjrzeć się roli /misji/ niejakiego Tomasza Arabskiego szefa Kancelarii premiera Tuska. Gazeta Polska z 7 października 2010: Tomasz Arabki jest blisko związany z byłym metropolitą gdańskim abp Tadeuszem Gocłowskim. Nazywany człowiekiem arcybiskupa z racji swoich znajomości /przyjaźni się m.in. z ks. Kazimierzem Sową i o. Maciejem Ziębą 5, jest też członkiem Krajowej Rady Katolików Świeckich/. Arabski jest uważany za łącznika premiera Tuska z kręgami kościelnymi. Należy też do najbardziej zaufanych osób premiera i do najważniejszych jego pijarowców. Szef PO prywatnie mówi o nim Arab. Wzmianka o abp Gocłowskim i dominikaninie Macieju Ziębie, byłym prowincjale zakonu dominikanów, otwiera szerokie pole do przyjrzenia się tym postaciom. Zacznijmy od arcybiskupa Gocłowskiego. Jako dziecko żydowskie został przygarnięty i ocalony przez siostry zakonne. Otrzymał tam formację katolicką, toteż później poszedł w tym kierunku 4 5 Można tę wypowiedź /zapowiedź?/ odsłuchać w przeglądarce internetowej pod hasłem: Czyżby Komorowski wiedział?. Członkiem żydomasońskiej Komisji Trójstronnej H.P. 23

20 Rozdział II czyli do seminarium duchownego, stając się bardzo wpływowym kryptożydem w kręgach polskiego Episkopatu. Abp Tadeusz Gocłowski to wzorcowy przykład utajnionego Żyda w hierarchii Kościoła katolickiego w Polsce. To dzięki kilkudziesięciu takim jak on koniom trojańskim mamy nie Kościół tylko anty-kościół w sferze, doktryny, postaw, antypolskiej agenturalności na rzecz syjonizmu, talmudyzmu, ekumenizmu, nowej ewangelizacji, a zwłaszcza antypolonizmu. Przez prawie 30 lat żyli pod parasolem ochronnym frankisty Karola Wojtyły Jana Pawła II, kardynałów: Glempa, Macharskiego, Gulbinowicza, licznych arcybiskupów i biskupów,, a teraz, goja S. Dziwisza kapciowego żydostwa watykańskiego i międzynarodowego, na czele ze sterującymi nim żydomasonami z loży Bnai Brith. Goltzman, to prawdziwe nazwisko Gocłowskiego. Jego rodzice przyjechali /wrócili?/ w 1922 roku do antysemickiej Polski z USA. Przyjechali nie z pustymi rękami, bo natychmiast kupili sklep w Ostrołęce, a cztery lata później kupili we wsi Piaski pałacyk. W tym pałacyku rodzi się ich syn Tadeusz. W czasie okupacji niemieckiej zostają zamordowani jego rodzice, a w powstaniu w getcie warszawskim dwaj jego starsi bracia. Tadeusz zostaje stamtąd przemycony przez Polaków, czyli antysemitów, ukryty i wychowywany wśród sióstr zakonnych, które zmieniają jego nazwisko na Gocłowski, uczą go pacierza, katechizmu, etc. Jako już prawidłowy katolik, po szkole średniej zostaje skierowany do Seminarium Duchownego z fatalnym skutkiem dla Polski i Kościoła katolickiego. Osiadł w regionie gdańskim, kolebce Solidarności tej pierwszej, prawdziwej. I oto w czasie stanu wojennego / / dochodzi do raptownego przyśpieszenia kariery Gocłowskiego. W miejscowości Cedry Wielkie, dobrze zapowiadający się, biskup pomocniczy archidiecezji gdańskiej Kazimierz Klaus ginie w wypadku drogowym. Rzeczoznawca, który dokonał oględzin wraku stwierdził, że w samochodzie biskupa zostały przecięte przewody samochodowe banalny sposób na eliminowanie niewygodnych nie tylko w stanie wojennym, co wykazujemy w tej książce. Oczywiście, żaden komunikat o przyczynach wypadku nigdzie się nie ukazał, zwłaszcza o tych hamulcach. Na miejsce tak skasowanego biskupa Kazimierza Klausa, zostaje powołany biskup T. Gocłowski. Jest więc już zainstalowany w kurii gdańskiej, ale tam rezyduje ordynariusz gdański bp Lech Kaczmarek. Okazuje się, że Jahwe wyjątkowo czuwa nad bp Gocłowskim, bo ordynariusz L. Kaczmarek umiera w szpitali wojskowym. Tak oto, zaledwie dwa lata po zainstalowaniu Gocłowskiego w Kurii Gdańskiej zostaje on ordynariuszem diecezji gdańskiej. Rozpoczyna się metodyczne podporządkowywanie archidiecezji 24