Ludzkie oblicze Ojca Damiana Chrystus Rex -

Transkrypt

1 Kazimierz F. Papciak sscc REKOLEKCJE - LIPIEC 2009 Ludzkie oblicze Ojca Damiana Chrystus Rex - lipiec 2009 Jezus ulitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza (Mk 6,34). Serdecznie dziękuję za możliwość powiedzenia kilku słów o ludzkim obliczu Ojca Damiana zawsze owo ludzkie oblicze człowieka wobec człowieka było i jest dla mnie wartością którą trzeba realizować dzień po dniu w każdej minucie naszego jestestwa. inaczej człowiek utonie w utopii prawdy, modlitwy, relacji do Boga utopii adoracji Chrystusa, która zamieni się w adorację siebie! Można stwierdzić, że jedynym przekonywującym dowodem na istnienie Boga jest drugi miłujący człowiek.

2 2 Co znaczy Ludzkie oblicze? Czy jest to oblicze obraz Boga w człowieku? Oblicze przyjaciela A może oblicze wroga? według zasady homo homini lupus Człowiek idąc przez życie zostawia ślad Czy drugi człowiek idąc tym śladem: Dojdzie do nieba czy do piekła? Do dobra czy do zła? Do radości czy do smutku? Do uśmiechu czy grymasu na twarzy? Do pokoju czy do wojny? Do harmonii czy do chaosu Do nadziei czy do rozpaczy? To są pytania o ludzkie oblicze człowieka i chrześcijanina naszego chrześcijaństwa i naszej wiary. Człowiek stwarza wokół siebie świat czy dla drugiego człowieka jest miejsce w tym świecie? czy jest miejsce dla tego, który myśli, czuje, modli się inaczej?

3 czy ów drugi może poczuć się w tym świecie bezpiecznie jak u siebie? czy może liczyć na zrozumienie i wsparcie? To są kolejne pytania o ludzkie oblicze naszego postępowania Dlaczego Ojciec Damian został święty? O czym mówią dokumenty i świadkowie? Przede wszystkim o owym heroicznie ludzkim obliczu wobec drugiego człowieka obok wiarę w Boga manifestował heroiczną miłością bliźniego. U podstaw ludzkiego oblicza św. Damiana stała wiara - wiara w Boga ale i wiara w człowieka. 3 Bardzo często Ewangelie prezentują nam dwie różne postawy, jakie w odniesieniu do rzesz ludzkich mają Apostołowie i Chrystus. Apostołowie czują się bezradni wobec kłopotliwych sytuacji, szczególnie gdy trzeba ludziom przyjść z pomocą. Nie widząc lepszych rozwiązań, mówią do Chrystusa:

4 Panie rozpuść rzesze, niech idą do okolicznych wsi i zagród, tam znajdą schronienie i żywność. Chrystus nie zgadza się na te propozycje i przedstawia swoje stanowisko: Wy musicie się o nich zatroszczyć, to jest wasz pierwszy i podstawowy obowiązek. 4 Chrześcijanin katolik nie może przejść obojętnie obok potrzebującego człowieka. Chrześcijaństwo bowiem to nie system, to nie teoria, filozofia. Chrześcijaństwo to przede wszystkim życie. Dlatego chrześcijanin musi zaradzać potrzebom życia i musi być na nie uwrażliwiony. Musi myśleć nie tylko o sobie, ale i o innych. W swojej najnowszej encyklice społecznej papież Benedykt XVI stwierdza: Miłość w prawdzie stawia człowieka wobec zadziwiającego doświadczenia daru. Bezinteresowność jest obecna w jego życiu w rozlicznych formach ( )

5 34. Benedykt XVI, Enc. Caritas in veritate, nr 5 Jest prawdą, że ludzkie oblicze Damiana znajduje swe źródło w ludzkim obliczu Boga-Człowieka Jezusa z Nazaretu Dlaczego Chrystus i Damian mieli tak czułe i wrażliwe serce dla innych? Dlaczego ze wszystkich wartości tak wysoko oceniali człowieka? Bo tak Chrystus jak i Damian patrzyli na ludzi jak na swoje siostry i na swoich braci. Widzieli w nich obraz Boga, widzieli stworzenie, często tak bardzo bezradne i potrzebujące Boga. Postawa Jezusa i Damiana względem innych wyrażała się przede wszystkim wychodzeniem na spotkanie człowieka. Nie czekali, że ludzie poproszą o pomoc. Jezus Chrystus sam szedł z pomocą. Nie oglądał się na rezultaty i na skutki swego działania bo wychodził z założenia, że nieść ludziom zbawienie,

6 to znaczy nieustannie działać, nieustannie być razem z nimi, do końca i bez końca im pomagać, idąc z każdym człowiekiem po ścieżkach życia. Tak czynił Jezus Chrystus a Damian? Damian podążał za wzorem Mistrza! 6 Dlatego ciągle dostrzegał w nich to, czego im brakowało. Jego pomoc szła w dwóch kierunkach: zaspakajała potrzeby przyrodzone i nadprzyrodzone człowieka. Dawał ludziom chleb i dach nad głową ale i odpuszczał grzechy dawał nadzieję. Takim działaniem obejmował całego człowieka, w jego wymiarze tak duchowym jak i cielesnym. Jeśli dziś chcemy pomóc drugiemu, Jeśli chcemy iść za wzorem św. Damiana, to przede wszystkim pamiętajmy o tym, że pomagamy całemu człowiekowi temu człowiekowi, który jest głodny chleba, ale który równie często jest głodny prawdy, który pragnie wartości materialnych,

7 bo bez nich nie może się obejść, ale także pragnie dla siebie strawy duchowej. Nieśmy mu jedno i drugie. Nasza roztropność powie nam, w jakich rozsądnych proporcjach mamy ludziom rozdawać te wartości. 7 Papież Benedykt XVI w cytowanej już encyklice społecznej ukazuje nam dwa drogowskazy: Miłość i Prawdę a właściwie miłość w prawdzie (Caritas in veritate), Miłość nazywa królewską drogą nauki społecznej Kościoła Prawdę zaś ukazuje jako tę, która oczyszcza nasze umysły i nasze sumienia. Tak pojętej trosce o człowieka będzie na pewno towarzyszyła łaska boża. Będzie to spełnianie naszej apostolskiej misji. Pamiętajmy o tym, że być apostołem, to przede wszystkim być zawsze i we wszystkich okolicznościach życia człowiekiem. to także naśladować ludzkie oblicze Jezusa ludzkie oblicze św. Damiana de Veuster

8 We Mszy świętej, w której obecnie uczestniczymy 8 staje przed nami Bóg, który także był człowiekiem. Jako nasz brat w człowieczeństwie Chrystus objawił nam i objawia nieustannie Swoje prawdziwie ludzkie oblicze Jaka jest nasza odpowiedź? Jaka jest nasza reakcja jakie wnioski? Prośmy Jezusa za wstawiennictwem naszego świętego współbrata Damiana by nas nauczył zrozumienia naszego życia! Prośmy Go także, by nas nieustannie uczył należytej postawy względem tych drugich, z którymi dzielimy wspólny człowieczy los! z którymi faktycznie płyniemy w jednej łodzi Rekolekcje Picpusowe Polanica Zdr

9