CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

Transkrypt

1 CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO 1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO Zolmitryptan Renantos, 2,5 mg, lamelki rozpadające się w jamie ustnej Zolmitryptan Renantos, 5 mg, lamelki rozpadające się w jamie ustnej 2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY Każda lamelka rozpadająca się w jamie ustnej leku Zolmitryptan Renantos 2,5 mg zawiera 2,5 mg zolmitryptanu. Każda lamelka rozpadająca się w jamie ustnej leku Zolmitryptan Renantos 5 mg zawiera 5 mg zolmitryptanu. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt POSTAĆ FARMACEUTYCZNA Lamelki rozpadające się w jamie ustnej Zolmitryptan Renantos 2,5 mg: białe, prostokątne (wielkość 3 cm 2 ), lamelki szybko rozpadające się w jamie ustnej. Zolmitryptan Renantos 5 mg: białe, prostokątne (wielkość 6 cm 2 ), lamelki szybko rozpadające się w jamie ustnej. 4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 4.1 Wskazania do stosowania Leczenie ostrego napadu migreny z aurą lub bez aury. Lek nie powstrzymuje wystąpienia napadu migreny. 4.2 Dawkowanie i sposób podawania Dawkowanie Zalecana dawka leku Zolmitryptan w leczeniu napadu migreny wynosi 2,5 mg. Lek Zolmitryptan Renantos należy przyjąć możliwie jak najszybciej po wystąpieniu napadu migreny, ale w przypadku późniejszego przyjęcia jego działanie będzie nadal skuteczne. Wykazano, że jeśli objawy powracają w ciągu 24 godzin, skuteczna jest druga dawka leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej. Jeżeli wymagana jest druga dawka, nie należy jej przyjmować w ciągu 2 godzin od dawki początkowej. Jeśli po zażyciu pierwszej dawki nie ma poprawy, mało prawdopodobne jest, aby druga dawka przyniosła ulgę w tym samym ataku. Jeżeli dawki 2,5 mg nie przynoszą pacjentowi zadowalającej ulgi, kolejne napady można leczyć dawkami 5 mg preparatu zolmitryptan. Należy zachować ostrożność z powodu nasilenia się działań niepożądanych. Badania kliniczne nie wykazały większej skuteczności dawki 5 mg w porównaniu do 2,5 mg. Jednakże dawka 5 mg może być korzystniejsza dla niektórych pacjentów. Nie należy podawać więcej niż 10 mg na dobę. Nie przyjmować więcej niż dwie dawki leku Zolmitryptan Renantos w ciągu 24 godzin. Page 1

2 Pacjenci w wieku powyżej 65 lat Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności zolmitryptanu u osób starszych niż 65 lat. Produktu leczniczego Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy stosować u osób w podeszłym wieku. Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby U pacjentów z lekkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby dostosowywanie dawki leku nie jest wymagane. Jednak w przypadku pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg w ciągu 24 godzin. Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek U pacjentów z klirensem kreatyniny > 15 ml/min dostosowywanie dawki leku nie jest wymagane (patrz punkty 4.3 i 5.2). Interakcje powodujące konieczność dostosowania dawki leku (patrz punkt 4.5) W przypadku pacjentów przyjmujących inhibitory MAO-A zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg zolmitryptanu w ciągu 24 godzin. W przypadku pacjentów przyjmujących cymetydynę zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg zolmitryptanu w ciągu 24 godzin. W przypadku pacjentów przyjmujących określone inhibitory CYP-1A2, np. fluwoksaminę i chinolony (np. cyprofloksacynę), zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg zolmitryptanu w ciągu 24 godzin. Dzieci Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności zolmitryptanu u dzieci. Produktu leczniczego Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy stosować u dzieci. Młodzież (w wieku lat) W badaniu klinicznym z grupą kontrolną przyjmującą placebo nie wykazano skuteczności zolmitryptanu w tabletkach u pacjentów w wieku od 12 do 17 lat. Produktu leczniczego Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy stosować u młodzieży. Sposób podawania Nie ma potrzeby popijania wodą leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej. Lamelka rozpadająca się w jamie ustnej po umieszczeniu na języku szybko się rozpuszcza i zostaje połknięta ze śliną. Ta forma podawania leku jest wskazana w sytuacjach, kiedy nie ma dostępnych płynów albo kiedy przyjęcie płynu może nasilić nudności i wymioty, związane z migreną. Jest ona również pomocna w przypadku dorosłych pacjentów z zaburzeniami połykania (ryzyko zachłyśnięcia, trudności z połykaniem dużych tabletek). Lek pakowany jest w opakowania z dwóch materiałów (patrz punkt 6.5, odrywane i nieodrywane). Każdy z dwóch typów opakowań wymaga innego sposobu otwierania torebki: rozklejanie i odrywanie. W zależności od typu opakowania w ulotce znajdzie się jedna z poniższych instrukcji otwierania torebki: (1) Wyjąć lamelkę z torebki w następujący sposób: 1. Nie rozcinać torebki. 2. Otwierać bardzo ostrożnie. 3. Otwierać wyłącznie w obrębie etykietki wskazującej miejsce rozrywania. 4. Powoli odrywać zamknięcie. 5. Sprawdzić, czy lamelka nie uległa uszkodzeniu. 6. Przyjmować wyłącznie nieuszkodzone lamelki. Page 2

3 7. Lek przyjąć natychmiast po otwarciu torebki. (2) Wyjąć lamelkę z torebki w następujący sposób: 1. Nie rozcinać torebki. 2. Otwierać bardzo ostrożnie. 3. Otwierać tylko przy użyciu odrywanej zakładki 4. Powoli odrywać od siebie dwie strony opakowania 5. Sprawdzić, czy lamelka nie uległa uszkodzeniu. 6. Przyjmować wyłącznie nieuszkodzone lamelki. 7. Lek przyjąć natychmiast po otwarciu torebki. Przed umieszczeniem na języku leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, jama ustna powinna być pusta. Lek Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, należy umieścić na języku suchym palcem. Lamelka rozpada się bez użycia wody, pod wpływem śliny, którą następnie można połknąć. Przyjmować wyłącznie lamelki z nieuszkodzonych torebek. 4.3 Przeciwwskazania Leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy stosować u pacjentów z rozpoznaną nadwrażliwością na zolmitryptan lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Umiarkowane lub ciężkie nadciśnienie albo niedostatecznie opanowane nadciśnienie o niewielkim nasileniu. Ponieważ ta klasa substancji (agoniści receptora 5-HT 1B/1D ) wykazuje związek z występowaniem skurczu naczyń wieńcowych, pacjentów z chorobą wieńcową wykluczano z badań klinicznych. Zatem leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy stosować u pacjentów z przebytym zawałem mięśnia sercowego, u pacjentów cierpiących na chorobę wieńcową, skurcze naczyń wieńcowych (dławicę Prinzmetala) lub miażdżycę tętnic, ani u chorych z objawami zgodnymi z obrazem choroby wieńcowej. Jednoczesne stosowanie zolmitryptanu i ergotaminy lub jej pochodnych (w tym metyzergidu), sumatryptanu, naratryptanu oraz innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5). Zolmitryptanu nie wolno stosować u pacjentów z przebytym epizodem naczyniowomózgowym (ang. cerebrovascular accident, CVA), udarem mózgu lub przejściowymi atakami niedokrwiennymi (ang. transient ischaemic attack, TIA). Zolmitryptan jest przeciwwskazany u pacjentów z klirensem kreatyniny < 15 ml/min. 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania Zolmitryptan należy stosować tylko wtedy, gdy ustalono jednoznaczną diagnozę migreny. Podobnie jak w przypadku innych metod leczenia ostrych napadów migreny, przed leczeniem bólu głowy u pacjentów, u których nie postawiono jeszcze diagnozy migreny, albo u chorych z rozpoznaną migreną i nietypowymi objawami należy wykluczyć możliwość innych, być może ciężkich zaburzeń neurologicznych. Zolmitryptan nie jest wskazany w leczeniu migreny z aurą w postaci niedowładu połowiczego, migreny podstawnej ani migreny okoporaźnej. U pacjentów leczonych agonistami receptora 5-HT 1B/1D odnotowywano udary mózgu i inne epizody naczyniowo-mózgowe. Należy jednak zauważyć, że w każdym przypadku u Page 3

4 pacjentów z migreną istnieje ryzyko wystąpienia pewnych epizodów naczyniowomózgowych. Zolmitryptanu nie należy podawać pacjentom z objawowym zespołem Wolffa-Parkinsona- White'a ani z zaburzeniami rytmu serca, związanymi z innymi dodatkowymi drogami przewodzącymi pobudzenia. Podobnie jak w przypadku innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D, w bardzo rzadko występujących przypadkach zgłaszano występowanie skurczu naczyń wieńcowych, dławicy piersiowej i zawału mięśnia sercowego. Leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, nie należy przepisywać pacjentom z czynnikami ryzyka choroby niedokrwiennej serca (np. paleniem tytoniu, nadciśnieniem, hiperlipidemią, cukrzycą, schorzeniami wrodzonymi) bez uprzedniego przeprowadzenia badań dotyczących istniejących zaburzeń układu sercowo-naczyniowego (patrz punkt 4.3). Szczególnie baczną uwagę należy pod tym względem zwracać na kobiety po menopauzie oraz mężczyzn po 40. roku życia, u których obecne są wymienione czynniki ryzyka. Pomimo przeprowadzenia badań nadal istnieje możliwość, że nie każdy pacjent z chorobą serca zostanie zidentyfikowany, a w bardzo rzadko występujących przypadkach występowały ciężkie epizody kardiologiczne u pacjentów bez utajonej choroby układu sercowonaczyniowego. Podobnie jak w przypadku innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D, po podaniu zolmitryptanu zgłaszano uczucie ciężaru, ucisku lub ściskania w okolicy serca (patrz punkt 4.8). Jeżeli występuje ból w klatce piersiowej lub inne objawy zgodne z obrazem choroby niedokrwiennej serca, nie należy przyjmować kolejnych dawek zolmitryptanu do czasu przeprowadzenia odpowiednich badań lekarskich. Podobnie jak w przypadku innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D, odnotowywano przemijające zwiększenie ogólnego ciśnienia krwi u pacjentów bez nadciśnienia w wywiadzie; wspomniane przypadki podwyższenia ciśnienia krwi bardzo rzadko wiązały się z istotnymi zdarzeniami klinicznymi. Nie należy stosować większych niż zalecane dawek zolmitryptanu. Działania niepożądane mogą występować częściej przy jednoczesnym stosowaniu tryptanów i preparatów ziołowych, zawierających dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum). Zgłaszano także występowanie zespołu serotoninowego (obejmuje tym: zmiany psychiczne, objawy ze strony autonomicznego układu nerwowego oraz nieprawidłowości nerwowomięśniowe) po jednoczesnym zastosowaniu tryptanów i wybiórczych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitor, SSRI) lub wybiórczych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin noradrenaline reuptake inhibitor, SNRI). Reakcje te mogą być ciężkie. Jeżeli istnieją kliniczne wskazania do jednoczesnego leczenia zolmitryptanem i SSRI lub SNRI, zaleca się uważne monitorowanie stanu pacjenta, szczególnie na początku terapii, w razie zwiększenia dawki lub na początku stosowania innego leku oddziałującego na przekaźnictwo serotoninergiczne (patrz punkt 4.5). Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych do zwalczania bólu głowy może zwiększyć częstotliwość napadów. W razie wystąpienia lub podejrzenia takiej sytuacji należy zasięgnąć porady lekarza i zawiesić leczenie. Nadużywanie leków należy brać pod uwagę u pacjentów cierpiących na częste lub codzienne napady bólu głowy pomimo (albo z powodu) regularnego przyjmowania tabletek przeciwko bólom głowy. 4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji Badania oceniające interakcje leku z kofeiną, ergotaminą, dihydroergotaminą, paracetamolem, metoklopramidem, pizotifenem, fluoksetyną, ryfampicyną i propranololem nie wykazały Page 4

5 żadnych istotnych klinicznie zmian farmakokinetyki zolmitryptanu lub jego czynnego metabolitu. Dane pochodzące od zdrowych osób sugerują brak istotnych farmakokinetycznie lub klinicznie interakcji pomiędzy lekiem Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, a ergotaminą. Jednakże istnieje teoretyczna możliwość zwiększonego ryzyka skurczu naczyń wieńcowych, dlatego ich jednoczesne stosowanie jest przeciwwskazane. Przed podaniem leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, zaleca się odczekanie co najmniej 24 godzin od stosowania preparatów zawierających ergotaminę. I odwrotnie, przed podaniem dowolnego preparatu ergotaminy zaleca się odczekanie co najmniej sześciu godzin od zastosowania leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej (patrz punkt 4.3). Po podaniu moklobemidu, swoistego inhibitora MAO-A, występowało niewielkie zwiększenie (26%) wartości AUC zolmitryptanu i 3-krotne zwiększenie wartości AUC jego czynnego metabolitu. Wobec tego w przypadku pacjentów przyjmujących inhibitor MAO-A zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg zolmitryptanu w ciągu 24 godzin. Wymienionych produktów leczniczych nie należy przyjmować łącznie w przypadku stosowania dawek moklobemidu większych niż 150 mg dwa razy na dobę. Po podaniu cymetydyny, ogólnego inhibitora cytochromu P450, okres półtrwania zolmitryptanu zwiększał się o 44%, a jego wartość AUC o 48%. Ponadto podwojeniu ulegały: okres półtrwania i wartość AUC czynnego, N-demetylowego metabolitu leku (183C91). W przypadku pacjentów przyjmujących cymetydynę zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 5 mg leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, w ciągu 24 godzin. Na podstawie ogólnego profilu interakcji preparatu nie można wykluczyć interakcji z inhibitorami izoenzymu CYP1A2 cytochromu P450. Wobec tego taką samą redukcję dawki zaleca się w przypadku stosowania tego typu związków, np. fluwoksaminy i antybiotyków z grupy chinolonów (np. cyprofloksacyny). Mimo że selegilina (inhibitor MAO-B) i fluoksetyna (SSRI) nie wykazywały żadnych interakcji farmakokinetycznych z zolmitryptanem, istnieją doniesienia o pacjentach, u których występowały objawy przypominające zespół serotoninowy (w tym zmiany psychiczne, objawy ze strony autonomicznego układu nerwowego oraz nieprawidłowości nerwowomięśniowe) po podaniu wybiórczych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) lub wybiórczych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI) oraz tryptanów (patrz punkt 4.4). Podobnie jak w przypadku innych agonistów receptora 5-HT 1B/1D, po podaniu zolmitryptanu może opóźniać się wchłanianie innych leków. Należy unikać jednoczesnego stosowania innych antagonistów receptora 5-HT 1B/1D w ciągu 24 godzin od podania leku zolmitryptan. Podobnie należy unikać stosowania leku zolmitryptan w ciągu 24 godzin od podania innych antagonistów receptora 5-HT 1B/1D. 4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację Ciąża Nie potwierdzono bezpieczeństwa stosowania tego preparatu podczas ciąży. Mimo że wyniki badań na zwierzętach nie wykazały żadnych dowodów bezpośredniego działania teratogennego, badania nad embriotoksycznością leku wykazały możliwość zmniejszonej przeżywalności zarodka pod wpływem preparatu. Zolmitryptan należy stosować w okresie ciąży wyłącznie wtedy, gdy korzyści uzyskane w leczeniu matki uzasadniają ryzyko związane z wpływem leku na płód. Page 5

6 Badania na zwierzętach wykazują, że zolmitryptan przenika do mleka karmiących samic. Nie wiadomo, czy zolmitryptan przenika do mleka ludzkiego. Wobec tego przy podawaniu zolmitryptanu kobietom karmiącym piersią należy zachować ostrożność. Aby zmniejszyć do minimum wchłanianie zolmitryptanu przez organizm niemowlęcia, matka nie powinna karmić piersią do 24 godzin po przyjęciu leku. 4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn Zolmitryptan Renantos nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie stwierdzono istotnego pogorszenia wyników testów psychomotorycznych w niewielkiej grupie zdrowych osób pod wpływem dawek zolmitryptanu do 20 mg. Jednak należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia senności. 4.8 Działania niepożądane Możliwe działania niepożądane zolmitryptanu są zwykle przemijające, zazwyczaj występują w ciągu 4 godzin od podania leku, ich częstość nie zwiększa się przy wielokrotnym podawaniu leku i ustępują samoistnie bez potrzeby dodatkowego leczenia. Częstość działań niepożądanych rozpatruje się według następujących kategorii: bardzo często ( 1/10); często ( 1/100 do < 1/10); niezbyt często ( 1/1000 do < 1/100); rzadko ( 1/ do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie danych kategorii częstości działania niepożądane wymieniono w kolejności według malejącej ciężkości. Po podaniu zolmitryptanu obserwowano następujące działania niepożądane: Klasyfikacja układów i Częstość Działania niepożądane narządów Zaburzenia układu immunologicznego Rzadko Nadwrażliwość, w tym pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne Zaburzenia układu nerwowego Często Nieprawidłowości lub zaburzenia czuciowe; Zawroty głowy; Ból głowy; Przeczulica; Parestezja; Senność; Uczucie ciepła Zaburzenia serca Często Kołatanie serca Niezbyt często Tachykardia Bardzo rzadko Zawał mięśnia sercowego; Dławica piersiowa; Skurcz naczyń wieńcowych Zaburzenia naczyniowe Niezbyt często Lekkie podwyższenie ciśnienia krwi; Przemijające zwiększenie ogólnego ciśnienia krwi Zaburzenia żołądka i jelit Często Ból brzucha; Nudności; Wymioty; Suchość w ustach Page 6

7 Klasyfikacja układów i narządów Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej Zaburzenia nerek i dróg moczowych Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania Częstość Bardzo rzadko Często Niezbyt często Bardzo rzadko Często Działania niepożądane Niedokrwienie lub zawał (np. niedokrwienie jelita, zawał jelita, zawał śledziony), które mogą się manifestować jako krwawa biegunka lub ból brzucha. Osłabienie mięśni; Ból mięśni Wielomocz; Zwiększenie częstości oddawania moczu Naglące parcie na mocz Osłabienie; Uczucie ciężaru, napięcia, bólu lub ucisku w obrębie gardła, szyi, kończyn górnych i dolnych lub klatki piersiowej Niektóre z wymienionych niżej objawów mogą być częścią obrazu samego napadu migreny. 4.9 Przedawkowanie Ochotnicy często zgłaszali uspokajające działanie leku po przyjęciu pojedynczej dawki 50 mg. Okres półtrwania w fazie eliminacji zolmitryptanu wynosi od 2,5 do 3 godzin (patrz punkt 5.2), zatem monitorowanie pacjentów po przedawkowaniu leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, należy kontynuować co najmniej przez 15 godzin lub dopóty, dopóki utrzymują się objawy podmiotowe i przedmiotowe. Nie istnieje swoiste antidotum na zolmitryptan. W przypadkach ciężkiego zatrucia zalecane są procedury intensywnej opieki medycznej, w tym udrożnienie i utrzymywanie drożności dróg oddechowych, zapewnienie dostatecznego utlenowania i wentylacji oraz monitorowanie i podtrzymywanie czynności układu sercowo-naczyniowego. Nie wiadomo, jaki wpływ na stężenie zolmitryptanu w surowicy ma hemodializa lub dializa otrzewnowa. 5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 5.1 Właściwości farmakodynamiczne Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe; preparaty przeciwmigrenowe; selektywni agoniści serotoniny (5-HT 1 ) Kod ATC: N02CC03 Wykazano, że zolmitryptan jest wybiórczym agonistą receptora 5-HT 1B/1D, który wywołuje skurcz naczyń krwionośnych. Zolmitryptan odznacza się wysokim powinowactwem do ludzkich, rekombinowanych receptorów: 5-HT 1B i 5-HT 1D oraz umiarkowanym powinowactwem do receptorów 5-HT 1A. Lek nie ma istotnego powinowactwa ani nie wykazuje aktywności farmakologicznej wobec innych podtypów receptora 5-HT (5-HT 2, 5- HT 3, 5-HT 4 ) ani receptorów adrenergicznych, histaminergicznych, muskarynowych lub dopaminergicznych. W badaniach na zwierzętach podanie zolmitryptanu powodowało skurcz naczyń w obszarze zaopatrywanym przez tętnicę szyjną. Wyniki badań na zwierzętach sugerują też, że zolmitryptan tłumi aktywność nerwu trójdzielnego, zarówno ośrodkową, jak i obwodową, poprzez hamowanie uwalniania neuropeptydów (peptydu związanego z genem kalcytoniny Page 7

8 [ang. calcitonin gene related peptide, CGRP], wazoaktywnego peptydu jelitowego [ang. vasoactive intestinal peptide, VIP] oraz substancji P). Podczas badań klinicznych z użyciem zolmitryptanu w postaci tradycyjnych tabletek początek działania leku występował w ciągu godziny od podania, a po upływie od 2 do 4 godzin następowało zwiększenie skuteczności w przeciwdziałaniu bólom głowy i innym objawom migreny, takim jak nudności, nadwrażliwość na światło oraz na hałas. Zolmitryptan jest jednakowo skuteczny w leczeniu migreny z aurą i bez niej oraz migreny związanej z menstruacją. Ponieważ nie wykazano, że podanie zolmitryptanu podczas trwania aury zapobiega wystąpieniu napadu migreny, nie należy przyjmować leku Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, przed pojawieniem się fazy migrenowego bólu głowy. W jednym badaniu klinicznym z grupą kontrolną i z udziałem 696 dorastających osób nie udało się wykazać wyższości względem placebo zolmitryptanu w tabletkach, podawanego w dawkach 2,5 mg, 5 mg i 10 mg. Nie wykazano skutecznego działania leku. 5.2 Właściwości farmakokinetyczne U ludzi po doustnym podaniu zolmitryptanu w konwencjonalnych tabletkach lek wchłania się szybko i skutecznie (co najmniej w 64%). Średnia biodostępność bezwzględna związku macierzystego wynosi około 40%. Istnieje czynny metabolit leku (183C91, N-demetylowy metabolit), który także jest agonistą receptora 5-HT IB/1D o sile działania w modelach zwierzęcych od 2 do 6 razy większej niż zolmitryptan. U zdrowych osób po przyjęciu pojedynczych dawek zolmitryptanu, wynoszących 2,5 50 mg, wartość AUC i C max leku oraz jego czynnego, N-demetylowego metabolitu były proporcjonalne do dawki w podanym zakresie wartości. Zolmitryptan wchłania się szybko. U zdrowych osób lek osiąga 75% wartości C max w ciągu jednej godziny. Następnie zolmitryptan utrzymuje stężenie w osoczu w przybliżeniu na tym poziomie przez okres 4-5 godzin. Na wchłanianie zolmitryptanu nie wpływa obecność pokarmu. Nie ma dowodów kumulowania się zolmitryptanu po podaniu wielu dawek. W porównaniu z fazą bez napadu migreny, stężenie w osoczu zolmitryptanu i jego metabolitu podczas napadu migreny jest niższe w ciągu pierwszych 4 godzin od podania preparatu, co sugeruje opóźnienie jego wchłaniania. Jest to zgodne z opóźnionym opróżnianiem żołądka, obserwowanym w trakcie napadu migreny. Dane z zakresu farmakologii klinicznej wykazują, że t max zolmitryptanu w formie doustnych preparatów rozpuszczalnych mieści się w zakresie 0,6 5 h. Okres t max czynnego metabolitu leku wynosi około 3 h (mediana). Zolmitryptan ulega eliminacji głównie drogą biotransformacji w wątrobie, następnie wydalania metabolitów z moczem. Istnieją trzy główne metabolity: kwas indolooctowy (główny metabolit w osoczu i w moczu), pochodna N-tlenkowa i N-demetylowa. Pochodna N-demetylowa (183C91) to jedyny czynny metabolit leku. Stężenia 183C91 w osoczu wynoszą około połowy wartości stężenia leku macierzystego, należy zatem oczekiwać, że związek ten będzie się przyczyniał do terapeutycznego działania zolmitryptanu. Ponad 60% pojedynczej dawki doustnej zostaje wydalone z moczem (głównie w postaci metabolitu, kwasu indolooctowego), a około 30% z kałem głównie w postaci niezmienionego związku macierzystego. Po podaniu dożylnym średnia wartość klirensu całkowitego z osocza wynosiła około 10 ml/min/kg, z czego jedna trzecia przypada na klirens nerkowy. Klirens nerkowy jest wyższy niż współczynnik przesączania kłębuszkowego, co sugeruje wydzielanie leku w kanalikach Page 8

9 nerkowych. Objętość dystrybucji po podaniu dożylnym leku wynosi 2,4 l/kg. Wiązanie się leku z białkami osocza jest niewielkie (około 25%). Średni okres półtrwania w fazie eliminacji zolmitryptanu wynosi od 2,5 do 3 godzin. Okresy półtrwania jego metabolitów są podobne, co sugeruje, że ich eliminacja jest ograniczona prędkością powstawania danego związku. U pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim zaburzeniem czynności nerek w porównaniu ze zdrowymi osobami klirens nerkowy zolmitryptanu i wszystkich jego metabolitów był zmniejszony (od 7 do 8 razy), chociaż wartość AUC związku macierzystego i czynnego metabolitu były tylko lekko podwyższone (odpowiednio o 16 i 35%), a okres półtrwania zwiększył się o 1 godzinę i wynosił od 3 do 3,5 godziny. Podane parametry mieszczą się w przedziałach wartości spotykanych u zdrowych ochotników. U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby metabolizm leku ulega osłabieniu proporcjonalnie do stopnia uszkodzenia wątroby. Badanie mające ocenić wpływ choroby wątroby na farmakokinetykę zolmitryptanu wykazało, że w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami u pacjentów z umiarkowaną chorobą wątroby wartość AUC i Cmax zwiększały się odpowiednio o 94% i 50%, a u pacjentów z ciężką chorobą wątroby o 226% i 47%, a okres półtrwania wydłużył się do 12 godzin. Obciążenie metabolitami, w tym metabolitami aktywnymi, zostało zmniejszone. Farmakokinetyka zolmitryptanu u zdrowych osób w podeszłym wieku była podobna do stwierdzanej u zdrowych, młodych ochotników. 5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie W badaniach przedklinicznych dotyczących toksyczności ostrej i przewlekłej działanie toksyczne obserwowano jedynie w dawkach znacznie przewyższających maksymalne dawki stosowane w leczeniu ludzi. Wyniki badań in vitro i in vivo nad genotoksycznością wykazują, że w warunkach klinicznych nie należy spodziewać się żadnych działań genotoksycznych zolmitryptanu. W długotrwałych badaniach nad możliwością powstawania nowotworów pod wpływem leku, prowadzonych na myszach i szczurach, nie stwierdzono żadnych guzów istotnych dla stosowania leku w warunkach klinicznych. Podobnie jak inni agoniści receptora 5-HT 1B/1D, zolmitryptan wiąże się z melaniną. 6. DANE FARMACEUTYCZNE 6.1 Wykaz substancji pomocniczych Alkohol poliwinylowy Makrogol 4000 Makrogol 400 Skrobia ryżowa Acesulfam potasowy Aromat pomarańczowy Tytanu dwutlenek (E 171) Glutation 6.2 Niezgodności farmaceutyczne Nie dotyczy. 6.3 Okres ważności 2 lata Page 9

10 6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania Lek nie wymaga specjalnych warunków przechowywania. 6.5 Rodzaj i zawartość opakowania Lek Zolmitryptan Renantos, lamelki rozpadające się w jamie ustnej, jest zapakowany w saszetkę otwieraną i zdejmowaną przed podaniem preparatu. Saszetki są wykonane z dwóch typów materiału: - nieodrywane: podwójna folia Papier/PE/Aluminium/Jonomer - odrywane: folia Papier/Aluminium/Jonomer i Papier/Kopolimer PE/Aluminium/PE (warstwa zrywalna). Wielkość opakowań: 2, 3, 6, 10, 12 lub 18 lamelek rozpadających się w jamie ustnej. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie. 6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami. 7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Renantos Pharmavertriebsgesellschaft mbh Beethovenstrasse Leipheim Niemcy 8. NUMER(Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU 9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA 10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO Page 10