Prawo w organizacjach pozarządowych 2010

Transkrypt

1 Tekst ujednolicony, opracowany na podstawie: * Dz.U. z 1989 r. Nr 20, poz. 104, * Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, * Dz.U. z 2003 r. Nr 96, poz. 876, * Dz.U. z 2004 r. Nr 102, poz USTAWA z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach W celu stworzenia warunków do pełnej realizacji gwarantowanej przepisami Konstytucji wolności zrzeszania się zgodnie z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka i Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych, umożliwienia obywatelom równego, bez względu na przekonania, prawa czynnego uczestniczenia w życiu publicznym i wyrażania zróżnicowanych poglądów oraz realizacji indywidualnych zainteresowań, a także uwzględniając tradycje i powszechnie uznawany dorobek ruchu stowarzyszeniowego, stanowi się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne Art Obywatele polscy realizują prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami Konstytucji oraz porządkiem prawnym określonym w ustawach. 2. Prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach może podlegać ograniczeniom przewidzianym jedynie przez ustawy, niezbędnym do zapewnienia interesów bezpieczeństwa państwowego lub porządku publicznego oraz ochrony zdrowia lub moralności publicznej albo ochrony praw i wolności innych osób. 3. Stowarzyszenia mają prawo wypowiadania się w sprawach publicznych. Art Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, To nie jest nudny tekst ustawy, to gotowa instrukcja jak założyć stowarzyszenie z dobrym statutem trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. 2. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. 3. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników. Art Prawo tworzenia stowarzyszeń przysługuje obywatelom polskim mającym pełną zdolność do czynności prawnych i nie pozbawionym praw publicznych. 2. Małoletni w wieku od 16 do 18 lat, którzy mają ograniczoną zdolność do czynności prawnych, mogą należeć do stowarzyszeń i korzystać z czynnego i biernego prawa wyborczego, z tym że w składzie zarządu stowarzyszenia większość muszą stanowić osoby o pełnej zdolności do czynności prawnych. 3. Małoletni poniżej 16 lat mogą, za zgodą przedstawicieli ustawowych, należeć do stowarzyszeń według zasad określonych w ich statutach, bez prawa udziału w głosowaniu na walnych zebraniach członków oraz bez korzystania z czynnego i biernego prawa wyborczego do władz stowarzyszenia. Jeżeli jednak jednostka organizacyjna stowarzyszenia zrzesza wyłącznie małoletnich, mogą oni wybierać i być wybierani do władz tej jednostki. Art Cudzoziemcy mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą zrzeszać się w stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami obowiązującymi obywateli polskich. 2. Cudzoziemcy nie mający miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą wstępować do stowarzyszeń, których statuty przewidują taką możliwość. 1. Stowarzyszenia międzynarodowe mogą być tworzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej według zasad określonych w ustawie. 2. Stowarzyszenia mogą należeć do organizacji międzynarodowych na warunkach określonych w ich statutach, jeżeli nie narusza to zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną. Art Tworzenie stowarzyszeń przyjmujących zasadę bezwzględnego posłuszeństwa ich członków wobec władz stowarzyszenia jest zakazane. str. 1

2 2. Nikogo nie wolno zmuszać do udziału w stowarzyszeniu lub ograniczać jego prawa do wystąpienia ze stowarzyszenia. Nikt nie może ponosić ujemnych następstw z powodu przynależności do stowarzyszenia albo pozostawania poza nim. Art Przepisom ustawy nie podlegają: 1) organizacje społeczne działające na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, 2) kościoły i inne związki wyznaniowe oraz ich osoby prawne, 3) organizacje religijne, których sytuacja prawna jest uregulowana ustawami o stosunku państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych, działające w obrębie tych kościołów i związków, 4) komitety wyborcze utworzone w związku z wyborami do Sejmu, do Senatu, wyborem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wyborami do Parlamentu Europejskiego lub wyborami do organów samorządu terytorialnego, 5) partie polityczne. 2. Do organizacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, w sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy ustawy. Osoby w liczbie, co najmniej piętnastu, pragnące założyć stowarzyszenie, uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet założycielski Art Stowarzyszenie podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, o ile przepis ustawy nie stanowi inaczej. 5. Nadzór nad działalnością stowarzyszeń należy do: 1) wojewody właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia w zakresie nadzoru nad działalnością stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego, 2) starosty właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia w zakresie nadzoru nad innymi niż wymienione w pkt 1 stowarzyszeniami zwanych dalej organami nadzorującymi. 6. Przepisy ustawy nie naruszają uprawnień prokuratora wynikających z innych ustaw. Rozdział 2 Tworzenie stowarzyszeń Art. 9. Osoby w liczbie co najmniej piętnastu, pragnące założyć stowarzyszenie, uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet założycielski. Art Statut stowarzyszenia określa w szczególności: 1) nazwę stowarzyszenia, odróżniającą je od innych stowarzyszeń, organizacji i instytucji, 2) teren działania i siedzibę stowarzyszenia, 3) cele i sposoby ich realizacji, 4) sposób nabywania i utraty członkostwa, przyczyny utraty członkostwa oraz prawa i obowiązki członków, 5) władze stowarzyszenia, tryb dokonywania ich wyboru, uzupełniania składu oraz ich kompetencje, 6) sposób reprezentowania stowarzyszenia oraz zaciągania zobowiązań majątkowych, a także warunki ważności jego uchwał, 7) sposób uzyskiwania środków finansowych oraz ustanawiania składek członkowskich, 8) zasady dokonywania zmian statutu, 9) sposób rozwiązania się stowarzyszenia. 2. Stowarzyszenie, które zamierza tworzyć terenowe jednostki organizacyjne, jest obowiązane określić w statucie strukturę organizacyjną i zasady tworzenia tych jednostek. 3. Osoba prawna może być jedynie wspierającym członkiem stowarzyszenia. str. 2

3 Art Najwyższą władzą stowarzyszenia jest walne zebranie członków. W sprawach, w których statut nie określa właściwości władz stowarzyszenia, podejmowanie uchwał należy do walnego zebrania członków. 2. Statut może przewidywać zamiast walnego zebrania członków zebranie delegatów lub zastąpienie walnego zebrania członków zebraniem delegatów, jeżeli liczba członków przekroczy określoną w statucie wielkość. W takich przypadkach statut określa zasady wyboru delegatów i czas trwania ich kadencji. 3. Stowarzyszenie jest obowiązane posiadać zarząd i organ kontroli wewnętrznej. Art Wniosek o zarejestrowanie stowarzyszenia sąd rejestrowy rozpoznaje niezwłocznie, a rozstrzygnięcie powinno nastąpić nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku. 2. Sąd rejestrowy doręcza organowi nadzorującemu odpis wniosku o rejestrację wraz z załącznikami wymienionymi w art. 12. Organ ten ma prawo wypowiedzieć się w sprawie wniosku w terminie 14 dni licząc od dnia jego doręczenia, a także przystąpić, za zgodą sądu, do postępowania, jako zainteresowany. Wniosek o zarejestrowanie stowarzyszenia sąd rejestrowy rozpoznaje niezwłocznie, a rozstrzygnięcie powinno nastąpić nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Art. 14. Sąd rejestrowy odmawia zarejestrowania stowarzyszenia, jeżeli nie spełnia ono warunków określonych w ustawie. Art Sąd rejestrowy przed wydaniem postanowienia o zarejestrowaniu stowarzyszenia, jeżeli uzna za niezbędne dokonanie dodatkowych ustaleń, wyznacza w tym celu posiedzenie wyjaśniające. 2. Na posiedzenie wyjaśniające sąd rejestrowy wzywa uczestników postępowania. Art. 16. Sąd rejestrowy wydaje postanowienie o zarejestrowaniu stowarzyszenia po stwierdzeniu, że jego statut jest zgodny z przepisami prawa i założyciele spełniają wymagania określone ustawą. Art Stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć działalność z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. 1a. Terenowa jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 10 ust. 2, może uzyskać osobowość prawną, jeżeli statut stowarzyszenia to przewiduje. 3. O wpisaniu stowarzyszenia do Krajowego Rejestru Sądowego sąd rejestrowy zawiadamia założycieli oraz organ nadzorujący, przesyłając jednocześnie temu organowi statut. 4. Postępowanie w sprawach o wpis stowarzyszenia do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej do Krajowego Rejestru Sądowego jest wolne od opłat sądowych. Art Zarząd terenowej jednostki organizacyjnej stowarzyszenia jest obowiązany, w terminie 14 dni od chwili jej powołania, zawiadomić o tym organ nadzorujący właściwy ze względu na siedzibę tej jednostki, podając skład zarządu i adres siedziby jednostki, oraz doręczyć statut stowarzyszenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie zmian w składzie zarządu i adresie siedziby terenowej jednostki organizacyjnej stowarzyszenia oraz w statucie stowarzyszenia. Art. 21. Zarząd stowarzyszenia ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić sąd rejestrowy o zmianie statutu. W sprawie wpisania do rejestru zmiany statutu stowarzyszenia stosuje się odpowiednio zasady i tryb przewidziane dla rejestracji stowarzyszenia. Art Stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele zarobkowe mogą być członkami wspierającymi. 2. Do związków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy. Rozdział 3 str. 3

4 Nadzór nad stowarzyszeniami Art. 25. Organ nadzorujący ma prawo: 1) żądać dostarczenia przez zarząd stowarzyszenia, w wyznaczonym terminie, odpisów uchwał walnego zebrania członków (zebrania delegatów), 2) żądać od władz stowarzyszenia niezbędnych wyjaśnień. Art. 26. W razie niezastosowania się stowarzyszenia do wymagań określonych w art. 25, sąd na wniosek organu nadzorującego może nałożyć grzywnę w wysokości jednorazowo nie wyższej niż zł. Od grzywny można zwolnić, jeżeli po jej wymierzeniu stowarzyszenie niezwłocznie zastosuje się do wymagań organu nadzorującego. Stowarzyszenie, w terminie 7 dni, może wystąpić do sądu o zwolnienie od grzywny. Art. 27. Organem nadzorującym terenową jednostkę organizacyjną stowarzyszenia jest organ określony w art. 8 ust. 5, właściwy ze względu na siedzibę tej jednostki. Art. 28. W razie stwierdzenia, że działalność stowarzyszenia jest niezgodna z prawem lub narusza postanowienia statutu w sprawach, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, organ nadzorujący, w zależności od rodzaju i stopnia stwierdzonych nieprawidłowości, może wystąpić o ich usunięcie w określonym terminie, udzielić ostrzeżenia władzom stowarzyszenia, wystąpić do sądu o zastosowanie środka określonego w art. 29. Art Sąd, na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora, może: 1) udzielić upomnienia władzom stowarzyszenia, 2) uchylić niezgodną z prawem lub statutem uchwałę stowarzyszenia, 3) rozwiązać stowarzyszenie, jeżeli jego działalność wykazuje rażące lub uporczywe naruszanie prawa albo postanowień statutu i nie ma warunków do przywrócenia działalności zgodnej z prawem lub statutem. 2. Sąd rozpoznając wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, może na wniosek lub z własnej inicjatywy wydać zarządzenie tymczasowe o zawieszeniu w czynnościach zarządu stowarzyszenia, wyznaczając przedstawiciela do prowadzenia bieżących spraw stowarzyszenia. 3. Rozpoznając wniosek o rozwiązanie stowarzyszenia, sąd może zobowiązać władze stowarzyszenia do usunięcia nieprawidłowości w określonym terminie i zawiesić postępowanie. W razie bezskutecznego upływu terminu, sąd, na wniosek organu nadzorującego lub z własnej inicjatywy, podejmie zawieszone postępowanie. Art Jeżeli stowarzyszenie nie posiada zarządu zdolnego do działań prawnych, sąd, na wniosek organu nadzorującego lub z własnej inicjatywy, ustanawia dla niego kuratora. 2. Kurator jest obowiązany do zwołania w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy walnego zebrania członków (zebrania delegatów) stowarzyszenia w celu wyboru zarządu. Do czasu wyboru zarządu, kurator reprezentuje stowarzyszenie w sprawach majątkowych wymagających bieżącego załatwienia. 3. Wynagrodzenie kuratora pokrywa się z majątku stowarzyszenia. Art. 31. Na wniosek organu nadzorującego sąd wydaje postanowienie o rozwiązaniu stowarzyszenia, w razie gdy: 1) liczba członków stowarzyszenia zmniejszyła się poniżej liczby członków wymaganych do jego założenia, 2) stowarzyszenie nie posiada przewidzianych w ustawie władz i nie ma warunków do ich wyłonienia w okresie nie dłuższym niż rok. Art. 32. Postanowienie o zastosowaniu środka określonego w art. 29 ust. 1 i art. 31 sąd, w składzie jednego sędziego jako przewodniczącego oraz dwóch ławników, wydaje po przeprowadzeniu rozprawy. Rozdział 4 Majątek stowarzyszenia Art Majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej. 2. Stowarzyszenie, z zachowaniem obowiązujących przepisów, może przyjmować darowizny, spadki i zapisy oraz korzystać z ofiarności publicznej. Art. 34. str. 4

5 Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. Art. 35. Stowarzyszenie może otrzymywać dotację według zasad określonych w odrębnych przepisach. Rozdział 5 Likwidacja stowarzyszeń Art W razie rozwiązania się stowarzyszenia na podstawie własnej uchwały, likwidatorami stowarzyszenia są członkowie jego zarządu, jeżeli statut lub, w razie braku odpowiednich postanowień statutu, uchwała ostatniego walnego zebrania członków (zebrania delegatów) tego stowarzyszenia nie stanowi inaczej. 2 W razie rozwiązania stowarzyszenia przez sąd, zarządza on jego likwidację, wyznaczając likwidatora. Art Obowiązkiem likwidatora jest przeprowadzenie likwidacji w możliwie najkrótszym czasie, w sposób zabezpieczający majątek likwidowanego stowarzyszenia przed nieuzasadnionym uszczupleniem. 2. Likwidator w szczególności powinien: 1) zawiadomić sąd o wszczęciu likwidacji i wyznaczeniu likwidatora, z podaniem swego nazwiska, imienia i miejsca zamieszkania, jeżeli nie zachodzą warunki określone w art. 36 ust. 2, 2) dokonywać czynności prawnych niezbędnych do przeprowadzenia likwidacji, podając do publicznej wiadomości o wszczęciu postępowania likwidacyjnego, 3) po zakończeniu likwidacji zgłosić sądowi wniosek o wykreślenie stowarzyszenia z Krajowego Rejestru Sądowego. 3. Jeżeli likwidacja nie zostanie zakończona w ciągu roku od dnia jej zarządzenia, likwidatorzy przedstawiają przyczyny opóźnienia sądowi, który w razie uznania opóźnienia za usprawiedliwione przedłuża termin likwidacji lub zarządza zmianę likwidatorów. Art. 38. Majątek zlikwidowanego stowarzyszenia przeznacza się na cel określony w statucie lub w uchwale walnego zebrania członków (zebrania delegatów) o likwidacji stowarzyszenia. W razie braku postanowienia statutu lub uchwały w tej sprawie, sąd orzeka o przeznaczeniu majątku na określony cel społeczny. Art. 39. Koszty likwidacji pokrywa się z majątku likwidowanego stowarzyszenia. Rozdział 6 Stowarzyszenia zwykłe Art Uproszczoną formą stowarzyszenia jest stowarzyszenie zwykłe, nie posiadające osobowości prawnej. 2. Osoby w liczbie co najmniej trzech, pragnące założyć stowarzyszenie zwykłe, uchwalają regulamin działalności, określając w szczególności jego nazwę, cel, teren i środki działania, siedzibę oraz przedstawiciela reprezentującego stowarzyszenie. 3. O utworzeniu stowarzyszenia zwykłego jego założyciele informują na piśmie właściwy, ze względu na przyszłą siedzibę stowarzyszenia, organ nadzorujący, podając dane, o których mowa w ust. 2. Art Sąd rejestrowy, na wniosek organu nadzorującego lub prokuratora, może zakazać założenia stowarzyszenia zwykłego, jeżeli nie spełnia ono warunków określonych w art. 16. Art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio. 2. Jeżeli w ciągu 30 dni od dnia uzyskania informacji o założeniu stowarzyszenia zwykłego nie zakazano jego działalności, może ono rozpocząć działalność. Art Stowarzyszenie zwykłe nie może: 1) powoływać terenowych jednostek organizacyjnych, 2) łączyć się w związki stowarzyszeń, 3) zrzeszać osób prawnych, 4) prowadzić działalności gospodarczej, 5) przyjmować darowizn, spadków i zapisów oraz otrzymywać dotacji, a także korzystać z ofiarności publicznej. 2. Stowarzyszenie zwykłe uzyskuje środki na swoją działalność ze składek członkowskich. Art. 43. str. 5

6 W sprawach nie uregulowanych odmiennie w tym rozdziale do stowarzyszenia zwykłego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy, z tym że: 1) nie stosuje się przepisów art. 9-13, art. 14 ust. 1, art. 17, art. 20, art , art. 27, art. 30 i art. 31 pkt 2, 2) ilekroć w ustawie jest mowa o statucie, należy przez to rozumieć regulamin stowarzyszenia zwykłego. Rozdział 7 Przepisy szczególne, zmiana przepisów obowiązujących oraz przepisy przejściowe i końcowe Art Ograniczenia we wstępowaniu żołnierzy w czynnej służbie wojskowej i junaków odbywających zasadniczą służbę w obronie cywilnej oraz funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej do stowarzyszeń, a także uczestniczeniu w ich działalności, określają odrębne ustawy. 2. Działalność stowarzyszeń na terenach i w obiektach znajdujących się w zarządzie lub użytkowaniu organów wojskowych albo resortu spraw wewnętrznych wymaga zezwolenia, odpowiednio, Ministra Obrony Narodowej lub Ministra Spraw Wewnętrznych albo organów przez nich określonych. Art. 45. Osoby pragnące założyć stowarzyszenie prowadzące działalność bezpośrednio związaną z obronnością albo bezpieczeństwem państwa lub ochroną porządku publicznego są obowiązane uzgodnić zakres tej działalności, odpowiednio, z Ministrem Obrony Narodowej lub Ministrem Spraw Wewnętrznych albo organami przez nich określonymi. Art Do czasu odrębnego uregulowania statusu prawnego związków wyznaniowych oraz zakonów i kongregacji duchownych, do których miały zastosowanie przepisy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 94, poz. 808, z 1946 r. Nr 4, poz. 30, z 1949 r. Nr 41, poz. 293 i Nr 45, poz. 335, z 1950 r. Nr 44, poz. 401 i Nr 53, poz. 489, z 1964 r. Nr 41, poz. 276 oraz z 1985 r. Nr 36, poz. 167), stosuje się wobec nich przepisy tego rozporządzenia. 2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do nowo powstających związków wyznaniowych oraz zakonów i kongregacji duchownych. Art Działające w dniu wejścia ustawy w życie stowarzyszenia zarejestrowane i stowarzyszenia wyższej użyteczności stają się stowarzyszeniami w rozumieniu jej przepisów. Statuty tych stowarzyszeń, stanowiące podstawę ich działania, zachowują moc z zastrzeżeniem ust Tracą moc postanowienia statutów stowarzyszeń, o których mowa w ust. 1, sprzeczne z przepisami ustawy. Art W sprawach uregulowanych niniejszą ustawą, nie zakończonych decyzją ostateczną przed dniem jej wejścia w życie, stosuje się przepisy tej ustawy. 2. Postępowanie likwidacyjne stowarzyszeń wszczęte przed dniem wejścia ustawy w życie prowadzi się na podstawie dotychczasowych przepisów. Art. 56. Tracą moc: 1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 94, poz. 808, z 1946 r. Nr 4, poz. 30, z 1949 r. Nr 41, poz. 293 i Nr 45, poz. 335, z 1950 r. Nr 44, poz. 401 i Nr 53, poz. 489, z 1964 r. Nr 41, poz. 276 oraz z 1985 r. Nr 36, poz. 167), z zastrzeżeniem art. 51 niniejszej ustawy, 2) dekret z dnia 5 sierpnia 1949 r. o zmianie niektórych przepisów prawa o stowarzyszeniach (Dz.U. Nr 45, poz. 335), z wyjątkiem art. 2 ust. 2 lit. a) i c). Art. 57. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Powyższy tekst ustawy: Prawo o stowarzyszeniach, uczy nas, jak się zorganizować (stowarzyszyć) do działania. Podsumujmy, więc to wszystko jeszcze raz, ale już mniej formalnie, a bardziej praktycznie. str. 6

7 Jak założyć stowarzyszenie? Stowarzyszenie powstaje w wyniku podjęcia, przez co najmniej 15 członków założycieli uchwały o założeniu stowarzyszenia, którzy chcą wspólnie działać i realizować wyznaczone przez siebie cele. Członkowie stowarzyszenia sami decydują, jaką działalnością chcą się zajmować. Ponadto mogą w każdej chwili w drodze zmiany statutu zmienić cel działania stowarzyszenia lub podjąć decyzję o jego rozwiązaniu. Najwyższą władzą stowarzyszenia jest walne zebranie członków. Członkowie zwyczajni stowarzyszenia mają prawo głosu na walnym zebraniu oraz mogą wybierać i być wybierani do władz stowarzyszenia, a statut nie może pozbawiać ich tych uprawnień. Od dnia 1 stycznia 2001 r. stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. Organami nadzorującymi działalność stowarzyszeń są starostowie (prezydenci miast). Typy Stowarzyszeń Stowarzyszenie zwykłe Mogą je utworzyć, co najmniej trzy osoby. Uchwalają one nazwę, cele, określają regulamin działalności, siedzibę i wybierają swojego przedstawiciela, który będzie reprezentował stowarzyszenie, następnie zgłaszają (pisemnie) utworzenie stowarzyszenia do organu nadzorującego. Stowarzyszenie zwykłe może rozpocząć działalność, jeśli w ciągu 30 dni od dnia uzyskania informacji o założeniu stowarzyszenia zwykłego, w starostwie powiatowym/urzędzie miasta nie zostanie wydany zakaz jego działalności. Stowarzyszenie zwykłe nie może: - powoływać swoich oddziałów terenowych, - łączyć się w związki stowarzyszeń, - zrzeszać osób prawnych, - prowadzić działalności gospodarczej - przyjmować darowizn, spadków, zapisów, - otrzymywać dotacji, korzystać z ofiarności publicznej Za zobowiązania związane z działalnością stowarzyszenia odpowiadają całym swoim majątkiem ci członkowie stowarzyszenia, którzy je zaciągnęli. Organem nadzoru dla stowarzyszenia zwykłego, tak jak dla stowarzyszenia zarejestrowanego, jest starosta (lub prezydent miasta, jeśli stowarzyszenie ma siedzibę w mieście na prawach powiatu. Stowarzyszenia sportowe Stowarzyszenia sportowe, nazywane przez przepisy stowarzyszeniami kultury fizycznej działają na podstawie ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej oraz ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach. Zgodnie z polskimi przepisami kluby sportowe mogą działać w dwóch formach organizacyjnych: - sportowych spółek akcyjnych, - stowarzyszeń kultury fizycznej. Stowarzyszenia kultury fizycznej tworzy się zgodnie z przepisami Prawa o stowarzyszeniach, na zasadach dotyczących ogółu stowarzyszeń. Jednakże zgodnie z art. 7 a ustawy o kulturze fizycznej, stowarzyszenia sportowe, nieprowadzące działalności gospodarczej nie są rejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym, lecz podlegają wpisowi do ewidencji, prowadzonej przez starostów/prezydentów. Stowarzyszenia te uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisania ich do str. 7

8 ewidencji. Natomiast stowarzyszeniami kultury fizycznej rejestrowanymi przez starostów/prezydentów są stowarzyszenia, których cele statutowe obejmują wyłącznie działalność związaną z kulturą fizyczną i turystyką. W celu zarejestrowania stowarzyszenia sportowego w ewidencji należy złożyć następujące dokumenty: - wniosek komitetu założycielskiego o wpisanie do ewidencji stowarzyszeń kultury fizycznej, - listę członków założycieli (co najmniej 15 osób), - listę obecności na zebraniu założycielskim z własnoręcznymi podpisami, - protokół zebrania założycielskiego zawierający uchwałę członków założycieli o powołaniu stowarzyszenia i przyjęciu statutu oraz uchwałę o wyborze komitetu założycielskiego, upoważnionego do załatwiania spraw związanych z wpisaniem stowarzyszenia do ewidencji, - statut stowarzyszenia (3 egzemplarze), - informację o adresie stałej siedziby stowarzyszenia (zgoda dysponenta lokalu). - Stowarzyszenia, których cele statutowe obejmują także inne cele niż sportowe oraz prowadzące działalność gospodarczą podlegają rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym na zasadach ogólnych Stowarzyszenie rejestrowane Statut stowarzyszenia Stowarzyszenie zarejestrowane musi powołać, co najmniej 15 osób, które uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet założycielski. Statut musi zawierać następujące dane: - nazwę stowarzyszenia, - teren jego działania i siedzibę, - cele i sposoby ich realizacji, - sposób nabycia / przyczyny utraty członkostwa, - prawa i obowiązki członków, - władze stowarzyszenia, sposób ich wyboru, - sposób reprezentowania, - zaciągania zobowiązań majątkowych, - warunki ważności uchwał, - uzyskiwania środków finansowych - płacenia składek członkowskich, z - zasady wprowadzania zmian w statucie, a także sposób rozwiązania się stowarzyszenia. (Jeśli stowarzyszenie ma zamiar tworzyć oddziały lokalne powinno określić w statucie swoją strukturę organizacyjną i zasady tworzenia oddziałów). Zebranie założycielskie Pierwszym krokiem prowadzącym do zarejestrowania stowarzyszenia jest zwołanie zebrania założycielskiego. Na zebraniu założycielskim zostaje podjęta oficjalna decyzja (uchwała) o powołaniu do życia stowarzyszenia. W zebraniu musi wziąć udział, co najmniej piętnaście osób - tym samym staną się one członkami założycielami naszego stowarzyszenia. Lista członków założycieli z danymi: - Imię i nazwisko, - Data i miejsce urodzenia, str. 8

9 - Adres zameldowania, - Numer dowodu osobistego, - PESEL, - Własnoręczny podpis, - Oświadczenie członków założycieli o posiadaniu obywatelstwa polskiego, pełnej zdolności do czynności prawnych i pełni praw obywatelskich. - 2 egzemplarze listy, składane są do KRS. Na tym zebraniu dokonuje się spisu członków założycieli, przyjmuje się statut stowarzyszenia oraz uchwały: - o powołaniu organizacji, - o przyjęciu statutu, - o wyborze Komitetu Założycielskiego i o wyborze Zarządu, - o wyborze organu kontroli wewnętrznej, np. Komisji Rewizyjnej. Podjęcie uchwał (w 2 egzemplarzach, podpisane przez przewodniczącego i sekretarza zebrania): - Uchwała o powołaniu stowarzyszenia, - Uchwała o przyjęciu statutu, - Uchwała o wyborze komitetu założycielskiego (wybór 2-3 osób). - Uchwała o wyborze zarządu, - Uchwała o wyborze organu kontroli, np. komisji rewizyjnej. - Protokół zebrania założycielskiego podpisany przez przewodniczącego i sekretarza. Rejestracja w Krajowym Rejestrze Sądowym Dokumenty dotyczące rejestracji składa się do właściwego sądu rejonowego, takim dla Gminy Koziegłowy jest XVII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego w Częstochowie przy ulicy Rejtana 6, pok. 410 (tel ) Krajowy Rejestr Sądowy (KRS) dotyczy tych podmiotów, na które przepisy ustaw nakładają obowiązek takiego wpisu, w tym stowarzyszeń. Wniosek o rejestrację (podpisany przez członków komitetu założycielskiego) musi być złożony na specjalnym formularzu. - KRS W20 "Wniosek o rejestracje podmiotu w Krajowym Rejestrze Sądowym" a) KRS -WK "Organy podmiotu" - ten formularz należy dołączyć zawsze. Jeśli powołano organ nadzoru wewnętrznego należy złożyć dwa formularze: jeden z informacjami o członkach organu reprezentującego (Zarząd) i osobny z informacjami o członkach organu nadzorującego (zależnie od statutu Rada Fundacji lub Komisja Rewizyjna). b) KRS-WM - jeśli stowarzyszenie zamierza prowadzić działalność gospodarczą powinno złożyć również formularz KRS-WM - Przedmiot działalności. W formularzu KRS-WM znajdują się pola, w które należy wpisać poszczególne rodzaje działalności podmiotu w oparciu o wykaz działań przyjęty w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). Zgłaszając powstanie stowarzyszenia do KRS należy dołączyć także następujące dokumenty: - statut stowarzyszenia - protokół z zebrania założycielskiego, - lista członków założycieli, - podjęte na zebraniu uchwały. Wszystkie dokumenty składa się w dwóch egzemplarzach. Powinny być oryginałami lub kopiami notarialnie poświadczonymi. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie o wniesieniu opłaty. str. 9

10 Należy też dołączyć uwierzytelnione notarialnie albo złożone przed sędzią lub upoważnionym pracownikiem sądu wzory podpisów osób upoważnionych do reprezentowania tego podmiotu. Członkowie Komitetu Założycielskiego muszą w ciągu 7 dni od dnia zamknięcia zebrania założycielskiego, złożyć we właściwym sądzie wniosek o rejestrację w Krajowym Rejestrze Sądowym wraz z wymaganymi dokumentami. W przypadku niezłożenia wniosku lub innych wymaganych dokumentów w terminie, sąd rejestrowy wzywa do ich złożenia wyznaczając nowy 7 - dniowy termin. Jeżeli osoby obowiązane nie złożą wniosku wraz z dokumentami w tym dodatkowym wyznaczonym terminie, sąd rejestrowy może ukarać je karą grzywny. Grzywna taka może być nakładana wielokrotnie, aż do wymuszenia pożądanego działania. Sąd ma 3 miesiące (od dnia złożenia wniosku) na zarejestrowanie stowarzyszenia, przy braku uchybień. W przypadku stwierdzenia błędów formalnych zarejestrowanie może się przedłużyć. Sąd rejestrowy doręcza staroście/prezydentowi miasta (organ nadzorujący) odpis wniosku o rejestrację wraz z załącznikami. Starosta/prezydent miasta ma 14 dni (licząc od dnia doręczenia wniosku) na ustosunkowanie się do złożonego wniosku. Stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. Postanowienie o wpisie jest skuteczne i wykonalne z chwilą wydania, tzn. sąd dokonuje wpisu w Krajowym Rejestrze Sądowym niezwłocznie po wydaniu postanowienia. Sąd rejestrowy zawiadamia założycieli i organ nadzorujący (przesyła mu też statut) o wpisaniu stowarzyszenia do KRS Sąd rejestrowy może odmówić zarejestrowania, jeśli: - stowarzyszenie nie spełni warunków wymaganych do rejestracji lub - po stwierdzeniu, że jego statut jest zgodny z Konstytucją i innymi przepisami prawa i jego założyciele spełniają wymagania określone ustawą. Zakładane stowarzyszenie nie może, więc odwoływać się, w swoim statucie, np. do totalitaryzmu, nazizmu, nakłaniać do nienawiści rasowej czy stosowania przemocy. Od 2 marca 2006 r. obowiązują nowe przepisy dotyczące opłat w postępowaniu przez sądem rejestrowym - Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398). Opłaty rejestrowe za wpisy do KRS wynoszą: - rejestr stowarzyszenia - zarejestrowanie zł, zmiana zł, wykreślenie zł, - rejestr przedsiębiorców - zarejestrowanie 1000 zł (również gdy jednocześnie następuje wpis do rejestru fundacji), zmiana zł, wykreślenie tylko z rejestru przedsiębiorców i bez wykreślenia z KRS zł oraz 300 zł wykreślenie nie tylko z rejestru przedsiębiorców, ale i z KRS Opłaty kancelaryjne - od poświadczonych odpisów, wypisów, wyciągów i odpisów w wysokości 6 zł za każdą stronę. Stowarzyszenie, które najpierw zarejestrowało się wyłącznie w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej, a chciałoby podjąć działalność gospodarczą musi złożyć wniosek o rejestrację w rejestrze przedsiębiorców. W wypadku jednoczesnego wniesienia przez tego samego wnioskodawcę, na kilku formularzach, kilku wniosków o wpis lub o dokonanie zmian w Krajowym Rejestrze Sądowym - pobiera się tylko jedną opłatę, z tym, że jeżeli przepis przewiduje dla danego rodzaju spraw opłaty w różnych wysokościach - pobiera się opłatę wyższą. Jedną opłatę stałą, w kwocie 100 zł, pobiera się od skargi na orzeczenie referendarza sądowego, chociażby dotyczyło kilku wpisów w rejestrze przedsiębiorców lub rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Za uwierzytelnienie odpisu statut w postępowaniu rejestrowym trzeba zapłacić 40 zł. REGON Po uzyskaniu wpisu do organizacje mają obowiązek złożyć wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, tzw. numer REGON. Zgłoszenie numeru REGON do KRS nie podlega opłacie. str. 10

11 NIP i konto bankowe Organizacja powinna również uzyskać Numer Identyfikacji Podatkowej NIP we właściwym ze względu na siedzibę stowarzyszenia urzędzie skarbowym oraz założyć odrębne konto bankowe, które będzie wykorzystywane do celów prowadzonej przez stowarzyszenie działalności. Zarejestrowane stowarzyszenie, to jak statek zacumowany w porcie. Czas wypłynąć na szerokie wody, ale do tego potrzebna będzie znajomość nawigacji, czyli jeszcze jednej ważnej ustawy Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Szczegóły w poniższych aktach prawnych, dostępne na najlepszej stronie internetowej dla organizacji pozarządowej: Ustawa z dn. 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.) Ustawa z dn. 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 28, poz. 146) Ustawa z dn. 24 kwietnia 2003 r. Przepisy wprowadzające ustawę o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 874 z późn. zm.) Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dn. 4 sierpnia 2003 r. w sprawie Rady Działalności Pożytku Publicznego (Dz. U. Nr 147, poz. 1431) Ustawa z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 z późn. zm.) str. 11

12 Zgodnie z ustawą o pożytku organizacją pozarządową jest każda instytucja, osoba prawna lub jednostka posiadająca zdolność prawną na podstawie innych ustaw, która nie działa w celu osiągnięcia zysku i nie jest jednostką sektora finansów publicznych. Omówienie Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie została uchwalona 24 kwietnia 2003 r. Tam po raz pierwszy wprowadzono definicję organizacji pozarządowej i wolontariatu. Został też uregulowany sposób współpracy administracji publicznej z organizacjami pozarządowymi. Ustawa wprowadziła też nowe pojęcia do prawa polskiego - działalność pożytku publicznego oraz organizacja pożytku publicznego. Nowelizacja w założeniu ma uprościć współpracę organizacji z administracją publiczną. Przewidziano w niej nowe formy - m.in. wieloletnie programy współpracy, inicjatywę lokalną oraz rady działalności pożytku publicznego na szczeblu gminnym, powiatowym i wojewódzkim. Ta definicja organizacji pozarządowej obejmuje stowarzyszenia i fundacje, a pod bardziej rygorystycznymi warunkami przy rejestracji sądowej, również partie politycznych, związki zawodowe, organizacje pracodawców i samorządy zawodowe. Organizacjami pozarządowymi nie mogą być organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały. Także jednostki samorządu terytorialnego (np. Gmina Koziegłowy) oraz ich związki, czyli jednostki budżetowe, samorządowe zakłady budżetowe i wiele innych, a w tym organizacji kościelnych. Organizacje kościelne, choć nie zostały wprost Zgodnie z ustawą o pożytku, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych. Aby prowadzić działalność pożytku publicznego nie musimy być organizacją pożytku publicznego. To cele statutowe naszej organizacji decydują o tym, czy działamy w sferze pożytku publicznego czy też nie. uznane za organizacje pozarządowe, ale zostały praktycznie zrównane z nimi i mają takie same możliwości działania, a wszystkie przepisy ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie dotyczą ich tak samo jak organizacje pozarządowe. str. 12

13 Organizacja Pożytku Publicznego musi się zajmować działalnością, którą wskazuje art. 4. ust. 1 ustawy. Są to tzw. sfery pożytku publicznego i dotyczą m. in. pomocy społecznej, działalności charytatywnej, ochrony i promocji zdrowia i wiele innych. Zdobycie statusu Organizacji Pożytku Publicznego wymaga spełnienia szeregu innych warunków, które określa szczegółowo art ustawy. Działalność odpłatna pożytku publicznego to (art. 8 ust. 1): działalność w sferach pożytku publicznego, za które organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pobierają wynagrodzenie (np. opłatę od osób uczestniczących za kurs rehabilitacyjny lub szkolenie), sprzedaż towarów lub usług wytworzonych lub świadczonych przez osoby bezpośrednio korzystające z działalności pożytku publicznego, w szczególności w zakresie rehabilitacji oraz pracy zawodowej osób niepełno-sprawnych oraz reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, sprzedaż przedmiotów darowizny. Działalność nieodpłatna pożytku publicznego to działalność prowadzona w sferach pożytku publicznego, za którą organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust 3. nie pobierają wynagrodzenia (art. 7), np. opłaty od osób korzystających z działalności organizacji pozarządowych za uczestnictwo w szkoleniach, otrzymanie porady lub jakiegoś wydawnictwa. Czas na definicję, czym jest Organizacja Pożytku Publicznego. W Gminie Koziegłowy organizacją, która posiada status organizacji pożytku publicznego, jest Klub Sportowy CKW Mała Panew z Cynkowa. Działalność pożytku publicznego nie jest działalnością gospodarczą i może być prowadzona w formie odpłatnej lub nieodpłatnej działalności statutowej (art. 6). Przychód z działalności odpłatnej pożytku publicznego może służyć wyłącznie prowadzeniu działalności pożytku publicznego, a więc nie może być przekazany, np. na działalność gospodarczą lub rozdzielony między członków lub pracowników (art. 8 ust. 2).Działalność odpłatna pożytku publicznego staje się działalnością gospodarczą, jeżeli (art. 9 ust. 1): - wysokość pobranego przez organizację wynagrodzenia (np. suma opłat od uczestników przekracza koszty tej działalności (a więc organizacja osiąga zysk w ramach tej działalności), przez koszty rozumie się wszystkie koszty związane z tą działalnością, nie tylko bezpośrednie, - przeciętne miesięczne wynagrodzenie osoby fizycznej z tytułu zatrudnienia w ramach działalności odpłatnej za okres 3 m-cy przekracza 3-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ogłoszonego przez Prezesa GUS za rok poprzedni (w 2010 r. limit ten wynosi ok. 10 tys. zł).w przypadku, gdy wynik z działalności odpłatnej przynosi zysk lub wynagrodzenie jakiejkolwiek osoby zatrudnionej w jej ramach przekracza wskazany limit organizacja ma obowiązek zarejestrować się w rejestrze przedsiębiorców w KRS, gdyż prowadzi działalność gospodarczą. str. 13