W numerze. Przyjdzie na to czas, przyjdzie czas Miesięcznik Akademii Ekonomicznej w Krakowie, luty marzec Fotoreportaż z Iraku

Transkrypt

1 Tu jest miejsce na tytuł Miesięcznik Akademii Ekonomicznej w Krakowie, luty marzec W numerze Fotoreportaż z Iraku We współpracy z Deloitte Informacja w zintegrowanej Europie. Wiesław Rozłucki o giełdzie E-learning, czyli wiedza przez Internet Bal GAP-u, Bal V Roku, Bal Błękitny Przyjdzie na to czas, przyjdzie czas...

2 W NUMERZE Konkurs NADAL NIEROZSTRZYGNIĘTY Drodzy Czytelnicy, zdecydowaliśmy się przedłużyć o kolejny miesiąc termin nadsyłania propozycji nazwy naszego miesięcznika. Oto, co otrzymaliśmy do tej pory. Suplement HOMO OECONOMICUS CRACOVIENSIS Akademicki Głos Krakowska Ekonomiczna, Dobre wiadomości z Ekonomicznej Informacje z Rakowickiej PROFIT Akademicki Express ACADEMIA argumenty: nazwa uczelni wyższej (w tym AE) np. w Stanach Zjednoczonych jest to termin oznaczaczający społeczność akademicką (profesorów i studentów) ECHO lub ECHO AE VOX AE Wszystkim autorom serdecznie dziękujemy, ale prosimy o jeszcze! Może te propozycje zainspirują Państwa do nowych pomysłów. Mamy nadzieję, że wraz z nadchodzącą wiosną Państwa twórcza wena również rozkwitnie. Przypominamy, że zwycięzca naszej zabawy otrzyma markowe wieczne pióro, a wśród osób, które nadeślą swe propozycje zostaną rozlosowane trzy bony do Empiku. Prosimy o nadsyłanie propozycji em na adres: rzecznik@ae.krakow.pl lub przekazywanie ich do Centrum Rozwoju i Promocji AE. Monika Marszycka str. 3 str. 4 str. 5 str. 6 str. 7 str. 8-9 str. 11 str str. 14 str. 15 str. 16 str. 17 str str. 20 str. 21 str. 22 str. 23 str str str. 28 str. 29 str. 30 str. 31 str. 32 Spis treści Od Rektora Pożegnanie prof. dr. hab. Aleksandra Zeliasia Pożegnanie doc. dr. Kazimierza Janika Change before you have to, czyli zmień się, zanim będziesz musiał wykład Leszka Kuzaja Żebro Adama wystawa Sześć lat działalności biura karier Akademii Ekonomicznej w Krakowie Jestem tworem tej uczelni Irak, jakiego nie znamy Akademia rachunkowości Deloitte Informacja w zintegrowanej Europie. Koncepcje i narzędzia zarządzania wobec wyzwań i zagrożeń. Sympozjum zorganizowane przez Katedrę Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw Czy warto założyć firmę? Zdobywanie doświadczenia zawodowego poprzez staże absolwenckie Perspektywy rozwoju Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie wykład Wiesława Rozłuckiego Marketingowe strategie budowania wartości przedsiębiorstwa. Dedykowana prof. Jerzemu Altkornowi dyskusja specjalistów w dziedzinie marketingu E-learning, czyli wiedza z Internetu - wywiad z dr. Jerzym Skrzypkiem kierownikiem Centrum e-edukacji Studencki Festiwal Informatyków Piszą o nas Młodych Polaków wizja przedsiębiorczości Tokarnia - Warszawa - Sycylia - wywiad z laureatką Konkursu na najlepszy pomysł na projekt, Aleksandrą Szczerbak Wydawnictwa Aktualności Zawody narciarskie Siatkarski poker Bal - GAP-u, Bal V roku Bal Błękitny 2006 Miesięcznik Akademii Ekonomicznej w Krakowie, luty-marzec 2006 Opracowanie: zespół Centrum Rozwoju i Promocji Akademii Ekonomicznej w Krakowie Zdjęcia: Rafał Cygan

3 OD REKTORA Życie toczy się dalej bo takie są prawa natury. Miniony miesiąc zatrzymał nas w biegu i skłonił do zadumy nad nieuchronnością ludzkiego przeznaczenia. Odeszli od nas dwaj nasi Przyjaciele, Koledzy, Nauczyciele: Profesor Aleksander Zeliaś i Docent Kazimierz Janik. Uczestniczyłem w ich pogrzebach wraz z rzeszami członków naszej społeczności pracownikami, absolwentami, studentami. Wspólnie żegnaliśmy Ludzi i to, co z sobą nieśli co niestety odchodzi wraz człowiekiem: aurę, jaką wokół siebie roztacza, obecność, bycie z nami. W przypadku ludzi nauki odejścia te mają szczególny wymiar. Z jednej strony bowiem pustka, jaką po sobie zostawiają, jest widoczna i odczuwalna bardziej niż u przedstawicieli innych zawodów. Ma bardzo konkretny, fizyczny wymiar: zmieniają się plany zajęć, inne nazwisko wpisuje się do indeksu, na katedrze staje inna osoba. To nie pozwala być obojętnym. Z drugiej strony przywilejem naukowca jest zostawianie trwałego śladu swojej pracy: w książkach, artykułach, w notatkach z wykładów, a także w anegdocie. To z kolei pomaga pogodzić się z tą uwierającą zmianą zachodzącą w naszym świecie. Mówimy sobie, pozostając zresztą w zgodzie z prawdą, że nie żegnamy się do końca, że to jakby tylko ograniczenie naszego bycia ze sobą. Najlepszym dowodem słuszności takiego podejścia jest opisywana w dalszej części miesięcznika Międzynarodowa Konferencja Naukowa Marketingowe strategie budowania wartości przedsiębiorstwa, zorganizowana przez Katedrę Marketingu z okazji 75. rocznicy urodzin Profesora Jerzego Altkorna. Jego następcy i uczniowie w piękny sposób dbają o to, by ich Mistrz pozostawał z nimi jak najdłużej. Innym nurtem idą wydarzenia, które wyznaczane są naszym otwarciem na przyszłość. Każdy dzień przynosi informacje o nowych dokonaniach, nagrodach, wyróżnieniach. Z całą świadomością sięgam po przykład z początku zawodowej, a być może także naukowej, drogi naszej studentki Aleksandry Szczerbak, która została laureatką konkursu na najlepszy pomysł na projekt związany z pozyskaniem środków unijnych. To swoista klamra, jaka zamyka ten numer naszego nowego czasopisma: ze smutkiem żegnamy odchodzących, z radością witamy Ich następców. Bo życie musi toczyć się dalej... Ryszard Borowiecki

4 POŻEGNANIE Prof. dr hab. Aleksander Zeliaś ( ) (...) Odszedłeś od nas dość niespodziewanie. Zawsze zdyscyplinowany, wymagający wobec siebie, przychodzący regularnie na uczelnię do swoich zajęć, nie mówiłeś nikomu o swojej chorobie i cierpieniu. Dopiero w ostatnim czasie pytano: Czy prof. Zeliaś jest chory, bo gorzej wygląda? Wiadomość o Twoim odejściu poruszyła wszystkich którzy Cię znali: w Krakowie, w Polsce, Niemczech, na Słowacji i Ukrainie. Dzisiaj, stojąc przy Twoim grobie, żegnamy Cię. Żegnamy i dziękujemy za Twoje życie. Uczelnia wyraża wdzięczność, jak to powiedział Jego Magnificencja Rektor, za Twoje wielkie zasługi położone dla Akademii Ekonomicznej, dla szkolnictwa wyższego i nauki polskiej. Ja jako dziekan Wydziału Zarządzania dziękuję Ci za autorytet jaki posiadałeś na wydziale. Pamiętamy, jak na posiedzeniach rady wydziału czekaliśmy, jakie stanowisko zajmie prof. Zeliaś, z Jego głosem wszyscy się liczyli. Jako pracownik Katedry Statystyki dziękuję za wieloletnie kierowanie katedrą, od jej reaktywowania po likwidację struktury instytutowej. Dziękuję za promowanie pracowników katedry, sumienne występowanie z wnioskami o nagrody i odznaczenia, za zgłaszanie do uczestnictwa w konferencjach naukowych, krajowych i zagranicznych, za mobilizowanie do pracy naukowej. Chcę być wyrazicielem licznej grupy obecnych tutaj na pogrzebie, a także z różnych przyczyn nieobecnych, tych, których prof. Zeliaś był promotorem i recenzentem ich prac doktorskich, habilitacyjnych, wniosków profesorskich i wszelkich innych recenzji i opinii. Tak wielu z nas życzliwości, sumienności i obiektywności prof. Zeliasia zawdzięcza swój awans naukowy i zawodowy. Dziękujemy Ci, Profesorze. Dziękujemy za kierowanie Komitetem Statystyki i Ekonometrii PAN i wkład pracy wniesiony w działalność wielu towarzystw naukowych, rad i redakcji czasopism naukowych, za pracę w organach i ciałach doradczych na szczeblu rządowym. Twoja znacząca w nich obecność budowała także pozycję i prestiż naszej Uczelni. Dziękujemy za szerokie i przyjacielskie kontakty z innymi uczelniami ekonomicznymi i wydziałami ekonomicznymi uniwersytetów. Byłeś tam ceniony i otaczany przyjaźnią. Wyrazem tego jest wyróżnienie Cię godnością doktora honoris causa Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Dziękujemy za rozwinięcie kontaktów zagranicznych, za wprowadzenie Akademii Ekonomicznej w szeroki nurt współpracy międzynarodowej w czasie, gdy pełniłeś funkcję prorektora naszej Uczelni. Szczególnie wdzięczne Ci są uczelnie i ośrodki naukowe krajów sąsiednich: Berlin i inne ośrodki niemieckie, Bratysława, Lwów i Kijów, za zapraszanie na konferencje zakopiańskie i aktywne uczestnictwo w ich konferencjach naukowych. Także Uniwersytet Ekonomiczny w Bratysławie obdarzył Cię godnością doktora honoris causa tej uczelni. Wszystko to, co uczyniłeś w swoim życiu, pobudza nas, pozostałych w Katedrze Statystyki i na Wydziale Zarządzania Akademii Ekonomicznej, a myślę że także wielu innych tu obecnych, którym byłeś bliski, do podjęcia zobowiązania o kontynuacji Twojej myśli naukowej i pracy dydaktycznej, do solidności i systematyczności, abyśmy mogli z dumą powiedzieć: Jesteśmy kontynuatorami pracy i dzieła Profesora Aleksandra Zeliasia. (...) Z przemówienia Dziekana Wydziału Zarządzania AE prof. dr. hab. Józefa Pociechy wygłoszonego w czasie pogrzebu prof. dr. hab. Aleksandra Zeliasia w dniu 20 lutego 2006 roku. Urodził się 14 września 1939 roku w Oleśnicy. Studia wyższe ukończył w 1962 roku, uzyskując w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie tytuł magistra ekonomii. W 1963 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Statystyki WSE w Krakowie. Stopień doktora nauk ekonomicznych uzyskał w 1966 roku (w wieku 27 lat), doktora habilitowanego nauk ekonomicznych w zakresie statystyki, nadany przez Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Poznaniu, w roku 1970 (w wieku 31 lat). W latach odbył staż w Department of Economics MIT Cambridge, Mass., USA. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk ekonomicznych uzyskał w 1977 roku (w wieku 38 lat), tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk ekonomicznych w 1982 roku (w wieku 43 lat). Od roku 1973 pełnił funkcję kierownika Zakładu Teorii Prognoz. W latach pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Metod Rachunku Ekonomicznego a następnie Instytutu Statystyki i Ekonometrii Akademii Ekonomicznej w Krakowie. W latach pełnił funkcję prorektora ds. Nauki. Od 1992 roku był kierownikiem Katedry Statystyki. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 250 prac publikowanych samodzielnie lub w zespołach, w języku polskim, angielskim i niemieckim. Profesor Zeliaś był od 1993 roku przewodniczącym Komitetu Statystyki i Ekonometrii PAN, a także członkiem innych komitetów i komisji naukowych PAN. Pełnił także wiele innych funkcji w instytucjach rządowych i towarzystwach naukowych. Był członkiem wielu polskich i międzynarodowych towarzystw naukowych a także rad i komitetów redakcyjnych krajowych i międzynarodowych czasopism naukowych. Profesor Zeliaś został uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi, społecznymi i regionalnymi, a wśród nich Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 1996 roku Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu nadała mu godność doktora honoris causa, a w 2002 roku również Uniwersytet Ekonomiczny w Bratysławie wyróżnił go tym zaszczytnym tytułem. Profesor Aleksander Zeliaś cieszył się dużym autorytetem i szacunkiem w środowisku naukowym Polski i krajów ościennych. Zmarł 14 lutego 2006 roku.

5 Doc. dr Kazimierz Janik ( ) Przeżywszy blisko 88 lat, odszedł od nas w dniu 16 lutego br. docent Kazimierz Janik, emerytowany pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Ekonomicznej w Krakowie. 23 lutego na cmentarzu w Zabierzowie towarzyszyliśmy Mu w Jego ostatniej drodze. Obok Rodziny i Przyjaciół Zmarłego w uroczystościach pogrzebowych wzięli udział Rektor, Prorektorzy i Dziekani AE oraz liczne grono współpracowników i wychowanków przede wszystkim z Katedry Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw oraz byłego Instytutu Ekonomiki Przemysłu. W pogrzebie uczestniczył także Konsul Republiki Francuskiej w Krakowie, oddając hołd Zmarłemu jako Kawalerowi Orderu Legii Honorowej. Pożegnaliśmy w ten sposób Człowieka przełożonego, współpracownika i nauczyciela, który przez ponad 40 lat pracy zawodowej związany był z naszą Akademią i na trwałe wpisał się w jej historię. Doc. dr Kazimierz Janik urodził się roku w Zabierzowie. Tam też ukończył szkołę powszechną i w 1936 roku rozpoczął ochotniczą służbę wojskową. Jako żołnierz brał udział w wojnie obronnej 1939 roku, po której był internowany w Rumunii, w obozach Craiova i Ploeszti. Następnie trafił na Bliski Wschód (Liban, Syria), po czym do Francji, gdzie wstąpił do Armii gen. Władysława Sikorskiego, w której szeregach której wziął udział w kampanii francuskiej 1940 roku. Po upadku Francji ewakuował się do Anglii, a następnie do Szkocji, pełniąc tam w latach służbę w obronie przeciwlotniczej. W tym okresie ukończył w Dunalastair House (Anglia) szkołę średnią i uzyskał świadectwo maturalne. W czerwcu 1944 roku ponownie znalazł się we Francji, skąd wraz z 1. Dywizją Pancerną gen. Stanisława Maczka przeszedł cały szlak bojowy. W czerwcu 1945 roku otrzymał stypendium PCK i rozpoczął studia w Brukseli. Do Polski powrócił na początku 1947 roku. Po powrocie do Polski Docent Kazimierz Janik podejmuje pracę na stanowisku sekretarza Zarządu Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Zabierzowie. Równolegle z pracą zawodową rozpoczyna w 1948 roku studia na ówczesnej Akademii Handlowej w Krakowie. Po uzyskaniu w 1951 roku dyplomu pierwszego stopnia zostaje zatrudniony na stanowisku asystenta w Katedrze Ekonomiki Przemysłu Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie, w którą to uczelnię została przekształcona w 1950 roku Akademia Handlowa. W 1953 roku kończy studia drugiego stopnia i uzyskuje tytuł magistra ekonomii. Pracując jako asystent w Katedrze Ekonomiki Przemysłu, a następnie po jej przekształceniu w Katedrze Ekonomiki Przedsiębiorstwa Przemysłowego, aktywnie angażuje się w pracę dydaktyczną i naukową. W 1963 roku uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych na podstawie rozprawy pt. Gospodarka środkami trwałymi w przedsiębiorstwie przemysłowym, napisanej pod kierunkiem kierownika Katedry profesora Ludwika Mayre a. Szeroka naukowa i dydaktyczna aktywność ówczesnego doktora Kazimierza Janika stała się następnie podstawą dla uzyskania przez Niego nominacji na stanowisko docenta etatowego, a następnie objęcia w 1969 roku funkcji kierownika Zakładu Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstwa Przemysłowego, który powstał z przekształcenia Katedry Ekonomiki Przedsiębiorstwa Przemysłowego i jej włączenia w strukturę Instytutu Ekonomii Przemysłu. Zakładem tym kierował przez blisko 20 lat aż do 1988 roku, tj. do przejścia na emeryturę. Równolegle z kierowaniem zakładem, w latach , pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Ekonomiki Przemysłu, a w latach jako prorektor ds. nauczania organizował proces dydaktyczny na Uczelni. Pełnił również obowiązki prodziekana kierownika Punktu Konsultacyjnego w Rzeszowie. W 1988 roku doc. dr Kazimierz Janik przeszedł na emeryturę, pozostając jednak dalej aktywnym w działalności naukowej i dydaktycznej Zakładu Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstwa Przemysłowego, będąc jego pracownikiem na części etatu do 1992 roku. Dorobek naukowy Docenta Kazimierza Janika obejmuje liczne prace naukowe i naukowo-wdrożeniowe. W swoich opracowaniach łączył On umiejętnie zagadnienia o charakterze teoretyczno-poznawczym z praktycznymi aspektami funkcjonowania przedsiębiorstw przemysłowych, czego wyrazem są również opracowania wdrożeniowe, których był autorem bądź współautorem. Jego zainteresowania naukowo-badawcze koncentrowały się w ramach następujących grup problemowych: planowanie w przedsiębiorstwie przemysłowym, organizacja systemu zarządzania przedsiębiorstwami, gospodarowanie czynnikami produkcji w przedsiębiorstwach. POŻEGNANIE W ramach pierwszej z wymienionych grup problemowych Docent K. Janik stworzył liczne opracowania dotyczące planowania strategicznego i operacyjnego, jak i prace projektowo-wdrożeniowe wykonane na potrzeby określonych przedsiębiorstw. Jego dorobek naukowy w zakresie planowania długookresowego stanowił ważny przyczynek do rozwoju teorii strategicznego planowania w przedsiębiorstwie. Oprócz badań w zakresie rozwoju teorii planowania strategicznego doc. K. Janik prowadził także szerokie badania nad rozwiązywaniem konkretnych problemów planowania bieżącego w przedsiębiorstwach. Wyniki tych badań, znajdujące swoje odzwierciedlenie w licznych Jego publikacjach, koncentrują się na problematyce zastosowania programowania liniowego dla celów krótkookresowego planowania działalności przedsiębiorstwa przemysłowego. Teoretyczne założenia planowania mikroekonomicznego zostały zarazem zweryfikowane przez Autora w pracach projektowo-wdrożeniowych wykonanych na rzecz przemysłu. W pracach naukowo-badawczych i wdrożeniowych odnoszących się do drugiej grupy problemowej zagadnień organizacji systemu zarządzania przedsiębiorstwami Autor koncentrował swoją uwagę głównie na zagadnieniach teoretycznych podstaw budowy struktur organizacyjnych oraz na zasadach podziału funkcji pomiędzy poszczególnymi komórkami organizacyjnymi. W tej grupie problemowej w dorobku naukowym doc. K. Janika wyraźnie dostrzegalny jest nurt weryfikacji osiągnięć nauki poprzez prace projektowo-wdrożeniowe. W pracach tych wykonanych na potrzeby różnych przedsiębiorstw, Autor podejmował głównie zagadnienia związane z projektowaniem i usprawnianiem struktur organizacyjnych wraz z opracowywaniem księgi służb oraz systemu obiegu dokumentacji w przedsiębiorstwie. Treścią prac zaliczonych do trzeciego nurtu zainteresowań naukowo-badawczych doc. K. Janika jest gospodarowanie czynnikami produkcji w przedsiębiorstwie przemysłowym ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki środkami trwałymi. Badania nad tym problemem, które zapoczątkował Autor w swojej rozprawie doktorskiej, znalazły odzwierciedlenie przede wszystkim w Jego kilku publikacjach książkowych. Wyniki badań dotyczących zagadnień gospodarowania czynnikami produkcji w przedsiębiorstwie zawarł również w licznych artykułach naukowych opublikowanych na łamach: Zeszytów Naukowych WSE i AE, Gospodarki Materiałowej, Przeglądu Organizacji oraz Życia Gospodarczego. Efektem działalności naukowo-badawczej Docenta Kazimierza Janika jest również jego wkład w proces kształcenia kadr naukowych. Wypromował On 4 doktorów oraz był recenzentem w 12 przewodach doktorskich. Jego doktorantami byli m.in.: obecny rektor AE, a zarazem kierownik Katedry Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw prof. dr hab. Ryszard Borowiecki oraz pracownik tejże Katedry dr hab. Mirosław Kwieciński prof. AE. Równolegle z pracą naukowo-badawczą doc. K. Janik był szeroko zaangażowany w działalność dydaktyczną na terenie Uczelni. Prowadził zajęcia z ekonomiki i organizacji przedsiębiorstwa przemysłowego, analizy ekonomicznej w przedsiębiorstwie przemysłowym, planowania rozwoju przedsiębiorstwa oraz planowania w przedsiębiorstwie przemysłowym. Pod Jego kierunkiem powstało ponad 800 prac magisterskich i dyplomowych. Jest autorem, współautorem lub redaktorem naukowym podręczników i skryptów akademickich z zakresu problematyki ekonomiki i analizy działalności przedsiębiorstwa przemysłowego. Za swoją działalność naukową, dydaktyczną, organizacyjną i społeczno-polityczną doc. dr Kazimierz Janik otrzymał wiele nagród, wyróżnień i odznaczeń. Wśród nich: Order Legii Honorowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal 40-lecia Polski Ludowej. Jako uczestnik II wojny światowej: Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939 roku, Defence Medal, Star, France and Germany Star oraz Medal Wojska. Ponadto został wyróżniony wieloma odznakami regionalnymi, młodzieżowymi oraz odznakami honorowymi stowarzyszeń naukowych i zawodowych. Docent Kazimierz Janik pozostanie na zawsze w naszej pamięci jako człowiek niezwykłej skromności oraz ogromnej życzliwości okazywanej przez Niego zarówno swoim współpracownikom, jak i rzeszom studentów, których wykształcił. Ryszard Borowiecki, Andrzej Jaki

6 EKONOMIA W PRAKTYCE Change before you have to, czyli zmień się, zanim będziesz musiał Michał Borowiec Wykład pod takim tytułem został wygłoszony dla studentów III roku Ekonomii 23 stycznia br. przez Lesława Kuzaja, Dyrektora Generalnego General Electric na Europę Wschodnią i Centralną. Znamienity gość przybył na zaproszenie Katedry Gospodarki i Administracji Publicznej. Motto wykładu nie było przypadkowe, Lesław Kuzaj, na przykładzie GE, pokazał, że nawet najlepiej prosperujące przedsiębiorstwo musi dokonywać zmian w swojej strategii, aby zawsze było konkurencyjne. Historia GE jest imponująca, założył ją amerykański wynalazca Tomasz Edison pod koniec XIX wieku. Jest to jedyna firma w historii Wall Street, która nieprzerwanie od 1896 r. notowana jest na nowojorskiej giełdzie. Wartość dywidend wypłacanych przez GE z roku na rok rośnie. I taki trend utrzymuje się w firmie od 29 lat! Imponujące jest również to, że od 1956 r. GE posiada najwyższy z możliwych wskaźnik wiarygodności rynkowych AAA. GE było wielokrotnie nagradzane przez prestiżowe redakcje, takie jak Financial Limes czy Fortune. W 2004 r. przychody GE wyniosły 150 mld $. Bardzo interesującym i oryginalnym pomysłem na wyznaczenie poziomu przychodów przez GE w Europie jest zwiększanie wielkości rocznego przychodu o rynkową wartość Nokii, jednej z wiodących firm sektora IT. Czym zajmuje się General Electric? Obecnie GE posiada sześć podstawowych obszarów swojej działalności, są to: ochrona zdrowia projektowanie aparatów badawczych oraz urządzeń do przeprowadzania bezinwazyjnych zabiegów medycznych w oparciu o najnowszą technologię, media telewizja NBC Universal, przemysł wykonywanie podzespołów dla przemysłów m.in. samochodowego i lotniczego, infrastruktura produkcja wszelkiego rodzaju turbin spalinowych oraz usługi finansowe dla prywatnych podmiotów i dla instytucji. GE prowadzi działalność w ponad 100 krajach świata, ma fabryki w 32 państwach, posiada wysoko rozwiniętą bazę badawczą, w skład której wchodzą ośrodki z Nowego Jorku, Szanghaju, Monachium, Indii. Oddział, którym kieruje Lesław Kuzaj, należy do grupy zakładów prężnie się rozwijających, obok zakładów w Chinach, Indiach, Rosji oraz na Bliskim Wschodzie. Według Kuzaja najlepszym obszarem działania dla GE w Polsce są usługi finansowe dla osób prywatnych, a w szczególności kredyty konsumenckie oraz modernizacja infrastruktury. W trakcie swojego wystąpienia prelegent zaprezentował, na czym polegają i czemu mają służyć zmiany w firmie. Trzeba w tym miejscu zauważyć, że zmiany są w GE pojęciem fundamentalnym. Lesław Kuzaj odsłonił przed słuchaczami tajemnice swojej firmy dotyczące sposobu jej zarządzania: każdy nowy prezes zarządu po przejęciu przez siebie obowiązków zawsze słyszał od swojego poprzednika rozwal to. Takie zachowanie może wydawać się niedorzeczne i absurdalne, jednakże model, filozofia zarządzania proponowana przez każdego prezesa wyczerpuje się z czasem i nie jest adekwatna do dynamicznie zmieniającego się otoczenia rynkowego. Michał Borowiec Student III roku Ekonomii, specjalność Gospodarka i administracja publiczna. Wiceprezes Koła Naukowego Gospodarki i Administracji Publicznej Zainteresowania: polityka, gospodarka, geografia, piłka nożna. Tego rodzaju podejście do zarządzania zainicjował w 1980 r. ówczesny prezes, długoletni pracownik firmy, Jack Welch. Obejmując stanowisko prezesa, dokonał poważnych zmian strukturalnych. Uważał on, że przedsiębiorstwo globalne musi skupić się na produkcji selektywnej. W tym czasie GE wytwarzało szereg produktów związanych z elektryką, od opiekaczy poprzez telewizory do żarówek. Welch polecił, by skupić się na produkcji tylko tych wyrobów, które cieszą się największym popytem na świecie, a resztę produkcji zlikwidował. Stworzył on ponadto innowacyjny plan kierowania firmą, jednym z jego wielu pomysłów była stała rotacja kadry menedżerskiej, co chroniło pracowników przed efektem wypalenia zawodowego. Powstała wówczas technika Change Acceleresion Proces wprowadzania zmian, gdy wszyscy są przeciw. W latach 90. XX wieku w GE dokonała się rewolucja kulturowa, zmieniono menedżerów na liderów oraz wprowadzono dyrektywy szybkości i prostoty w kontaktach z klientem. Obecnie każdy prezes GE ma za zadanie stworzenie autorskiego sposobu prowadzenia firmy, sposobu adekwatnego do potrzeb i możliwości. GE jest firmą globalną, posiada swój zbiór zasad postępowania, swoisty kodeks dobrych praktyk. Każdy pracownik musi postępować wg wytycznych zawartych w kodeksie. Znaleźć w nim można zasady etyczne postępowania w określonej sytuacji. Jesteśmy firmą, która chce być dobrze postrzegana. Myślę, że pracujemy w zgodzie z kodeksem moralnym. Chętnie dostosowujemy się także do lokalnego prawa podatkowego - powiedział Lesław Kuzaj. GE to firma otwarta na młodych ludzi. Najlepszym tego przykładem są coroczne spotkania studentów z Europy Wschodniej, programy stypendialne oraz staże dla najlepszych studentów. Struktura i historia General Electric pokazuje, że nawet najbardziej radykalne zmiany realizowane w odpowiedni sposób prowadzą do sukcesu.

7 WYSTAWA Żebro Adama Święta i upadła, rozważna i romantyczna, strażniczka domowego ogniska i wojowniczka, natchnienie dla artystów, inspiracja dla pisarzy, wdzięczny obiekt męskich uczuć... Kobieta. To ona stała się przedmiotem wystawy Żebro Adama, zorganizowanej przez Bibliotekę Główną Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Jak mówią organizatorzy, inspiracją do stworzenia wystawy był artykuł poświęcony polskim pierwszym damom, opublikowany w Wysokich Obcasach, dodatku do Gazety Wyborczej. Chronologicznie od starożytności po czasy współczesne wystawa ukazuje kobiety w różnych pełnionych przez nie rolach. Zaprezentowane zostały niewiasty szczególne, zajmujące istotne miejsce w reprezentowanych przez siebie dziedzinach. Treścią wystawy były kobiety w: życiu publicznym (sprawujące władzę bądź parające się polityką), biznesie, nauce, życiu społecznym, literaturze, sztuce, rodzinie, sporcie. Biblijna Ewa sprawczyni sprowadzenia na ziemię grzechu, nieszczęść i śmierci, Maria z Nazaretu matka Jezusa Chrystusa i Lucy pramatka ludzkości, królowa egipska Nefretete, Helena Trojańska symbol triumfującej urody kobiecej, Afrodyta narodzona z morskiej fali bogini miłości i piękności, Hera bogini niebios i macierzyństwa, patronka kobiet i, opiekunka małżeństwa i rodziny, Penelopa wzór wierności małżeńskiej to ich portrety otwierają wystawę poświęconą płci pięknej. Po mitologicznych bohaterkach obraz niewiasty uzupełniły postaci Elżbiety I, Lukrecji Borgii, królowej Marii Stuart, Marii Teresy oraz kobiet ze sceny politycznej, począwszy od królowej Jadwigi, Bony Sforzy, Róży Luksemburg, Margaret Thatcher, Angeli Merkel po kobiety w parlamencie Drugiej Rzeczypospolitej, jak m.in.: Ewa Łętowska, Hanna Suchocka, Zyta Gilowska, Hanna Gronkiewicz-Waltz, Henryka Bochniarz. Nie zapomniano również wspomnieć o kobietach wyzwolonych, ruchach sufrażystek, entuzjastek, feministek... Kobiety uczone reprezentowały m.in. Hildegarda z Bingen wizjonerka i mistyczka, prekursorka sformalizowanej homeopatii, biochemik Gerta Theresa Cori, fizyk Rosalyn Yalow, genetyk Barbara McClintock, Michalina Wisłocka, Maria Curie-Skłodowska i Jadwiga Staniszkis. Matka Teresa, irańska obrończyni praw człowieka Shirin Ebadi, kenijska działaczka ekologiczna Wangari Muta Maathai, Janina Ochojska, Lady Diana Frances Spencer zaznaczyły niebagatelny udział płci pięknej w życiu społecznym. Safona, George Sand, George Eliot, Anna Achmatowa, Virginia Woolf, Wisława Szymborska, Toni Morrison, Agatha Christie to zaś tylko niektóre ze świetnie władających piórem. Nie mogło też zabraknąć tych, które zostawiły niezatarty ślad w sztuce: na deskach teatru, w kinie, na estradzie, jak choćby: Marlena Dietrich, Greta Garbo, Giulietta Masina, Ingrid Bergman, Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, Elizabeth Taylor, Sophia Loren, Edith Piaf, Ella Fritzgerald, Maria Callas, Helena Modrzejewska, Mieczysława Ćwiklińska, Pola Negri, Hanka Ordonówna, Irena Kwiatkowska, Hanka Bielicka, Beata Tyszkiewicz, Olga Lipińska, Urszula Dudziak, Małgorzata Walewska. Joanna d Arc, Henryka Pustowójtówna, Emilia Plater, Mata Hari to tylko niektóre z kobiet w mundurze. Świat kobiecego sportu zaś zaprezentowały m.in. Halina Konopacka, Marlene Ottey, Evelyn Ashford, Cathy Freeman, Gail Devers, Marion Jones, Katarina Witt, Otylia Jędrzejczak. Nie sposób wymienić wszystkich przedstawionych pań. Oprócz biogramów i zdjęć bohaterek wystawy oraz publikacji książkowych wystawa urozmaicona została dodatkowymi eksponatami. Wśród nich znalazły się typowo kobiece bibeloty i gałganki, klasyczne perfumy i wyszukana biżuteria, nieodłączny atrybut kobiecego stroju torebka, i... wnoszony kiedyś w posagu przez każdą pannę - drewniany wałek do ciasta... Ten swoisty portret kobiety uzupełniony został zabawnymi bądź kontrowersyjnymi cytatami z wypowiedzi sławnych i mniej sławnych osób. Wystawa zilustrowała liczne, zupełnie różne, oblicza kobiecej osobowości, wielość jej charakterów i usposobień, pełnionych funkcji i przypisywanych im zasług. Nie sposób z tego bogactwa ludzkich cech stworzyć jednego, spójnego, harmonijnego portretu kobiety. I takież było Żebro Adama. Kobieto, królowo, szatanie, aniele, Motylu, głazie kwiecie, Duchu z niebios w ludzkim ciele, Nie ze świata, a na świecie Ignacy Kraszewski Kobieta jest kresem i królową wszelkiego stworzenia, jest jego ozdobą, doskonałością i sławą Agrippa

8 STUDENCI Sześć lat działalności biura karier Akademii Ekonomicznej w Krakowie Maja Timler-Świech Wartością organizacji są ludzie Akademickie Centrum Kariery Biuro Karier Akademii Ekonomicznej w Krakowie działa od 2000 roku. W latach funkcjonowało przy Biurze Programów Zagranicznych pod nazwą Centrum Praktyk Studenckich. W 2001 roku, zarządzeniem Rektora z dnia 4 października, powołane zostało Akademickie Centrum Kariery, które działało do dnia 6 listopada 2002 r. Następnie biuro zostało włączone do struktury organizacyjnej Centrum Rozwoju i Promocji jako Zespół ds. Karier. Z dniem 1 grudnia 2005 roku, zarządzeniem Rektora Akademii Ekonomicznej w Krakowie, wydzielono je ze struktury Centrum Rozwoju i Promocji jako samodzielną jednostkę organizacyjną pod nazwą Akademickie Centrum Kariery. Zmiany organizacyjne, które zaszły w ciągu sześciu lat, nie zmieniły głównych założeń funkcjonowania biura karier oraz nie wpłynęły na zakres jego działań na rzecz studentów i absolwentów uczelni. Pierwszym działaniem, inicjującym powstanie biura karier w Akademii Ekonomicznej w Krakowie, była realizacja przez Biuro Programów Zagranicznych projektu Placement Office, finansowanego ze środków TEMPUS, oraz realizacja projektu staży zagranicznych w ramach Programu Leonardo da Vinci. Staże zagraniczne w małych i średnich przedsiębiorstwach Unii Europejskiej były pierwszą ofertą skierowaną do studentów AE. Dopiero w następnej kolejności podjęto działania mające na celu nawiązanie współpracy z firmami z województwa małopolskiego. Pracodawcy współpracujący z ACK w roku 2000 oferowali pięciokrotnie mniej praktyk niż w 2005 roku, który był najlepszym rokiem pod względem ilości ofert pracy. Rozwój rynku finansowego w Krakowie oraz firm outsourcingowych wpływał na jego dynamiczny rozwój. Obecnie pracodawcy oczekują od absolwentów znacznie większego doświadczenia i umiejętności niż kilka lat temu. Duża konkurencyjność na rynku pracy zmusza absolwentów do zdobywania doświadczenia zawodowego już podczas studiów. Akademia Ekonomiczna w Krakowie dąży do gruntownego wykształcenia studentów w dziedzinie szeroko rozumianego biznesu, a Akademickie Centrum Kariery pomaga studentom i absolwentom w przygotowaniu się do wejścia na rynek pracy. Dążymy do budowania relacji pomiędzy studentami i absolwentami Uczelni a firmami, aby: - umożliwić studentom zdobycie doświadczenia zawodowego, - ułatwić absolwentom rozpoczęcie kariery zawodowej, - zapewnić pracodawcom dynamicznych i pełnych zapału pracowników. Misją Akademickiego Centrum Kariery jest pomoc studentom w identyfikacji własnych możliwości na rynku pracy, a następnie pomoc w planowaniu rozwoju zawodowego tak, aby wejście na rynek pracy było uwieńczone sukcesem. Działania, poprzez które realizujemy naszą misję, to: prowadzenie internetowego serwisu o rynku pracy i serwisu rekrutacyjnego organizowanie szkoleń przygotowujących do adaptacji na rynku pracy, indywidualnego doradztwa zawodowego, praktyk w kraju i za granicą, spotkań z pracodawcami oraz Targów Pracy, kampanii promujących programy rynku pracy skierowane do studentów i absolwentów. Wśród biur karier wyróżnia nas bogate doświadczenie w realizacji praktyk zagranicznych w ramach Programu Leonardo da Vinci. W ciągu sześciu lat funkcjonowania biura przygotowaliśmy 5 projektów na konkursy, w ramach których na praktyki zagraniczne wyjechało 200 studentów oraz 51 absolwentów. Obecnie realizowany jest szósty projekt, w ramach którego wyjechało już 40 osób. Praktyki zagraniczne stwarzają studentom możliwość zdobycia doświadczenia zawodowego w międzynarodowym środowisku, są również szansą na otrzymanie atrakcyjnej pracy po powrocie z praktyki. W ciągu sześcioletniej pracy udało się nam nawiązać współpracę z ponad 750 firmami, które w ciągu roku składają w Akademickim Centrum Kariery kilkaset ofert. Każda firma posiada w naszej interaktywnej bazie konto pracodawcy, dzięki któremu może prowadzić rekrutację poprzez Internet. Studenci również posiadają indywidualne konta, w których mogą przechowywać dokumenty aplikacyjne oraz dzięki którym mają dostęp do poszczególnych ofert. Dzięki zintegrowanemu systemowi zarządzania serwisem oraz bazą ofert możemy w ciągu dnia obsługiwać nawet kilkuset pracodawców i użytkowników systemu. Głównym narzędziem naszej pracy jest serwis o rynku pracy Nazwę serwisu wymyślili w 2000 roku studenci wchodzący w skład zespołu tworzącego stronę internetową startus (wystartuj z nami). Strona stworzona przez studentów zdobyła pierwsze miejsce w rankingu stron internetowych biur karier Newsweeka. Dzięki dofinansowaniu z programu Pierwsza Praca stworzono nową stronę biura karier wyposażoną w zintegrowany system zarządzania serwisem. W 2005 roku w interaktywnej bazie danych zamieściło swoje kandydatury ponad 7000 osób. Nowe technologie umożliwiają docieranie do coraz większej liczby studentów. Raz w tygodniu osoby subskrybujące nasz Newsletter otrzymują na swoje konta aktualną bazę ofert pracy, praktyk i staży oraz najważniejsze informacje o rynku pracy, aktualnych konkursach i kampaniach rekrutacyjnych. W najbliższym czasie planujemy dokonać kolejnych udoskonaleń technologicznych na stronie tak, aby zwiększyć jego funkcjonalność zgodnie z postępem technologicznym usług internetowych.

9 STUDENCI Na co dzień Akademickie Centrum Kariery współpracuje z firmami z całej Polski, m.in. z centrami finansowymi i outsourcingowymi w Krakowie, Wojewódzkim Urzędem Pracy, biurami karier, instytucjami otoczenia biznesu i instytucjami rynku pracy działającymi na rzecz walki z bezrobociem. W ubiegłym roku Akademickie Centrum Kariery rozpoczęło realizację projektu: Transfer innowacji poprzez staże w przedsiębiorstwach projekt staży innowacyjnych, w ramach którego 49 absolwentów Akademii Ekonomicznej ma możliwość odbywania staży w małopolskich przedsiębiorstwach. Projekt finansowany jest z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach ZPORR, działania 2.6. Partnerami projektu jest 14 firm: A1 Europe Sp. z o.o., AbaCo Holding Sp. z o.o., Ahold Polska Sp. z o.o., Ekoconsultant Sp. z o.o., IT Vision Sp. z o.o., jb konsulting, LCS Logistic Sp. z o.o., Lynka Sp. z o.o., Małopolska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A., Model Promotion Group, Motorola Polska Electronics Sp. z o.o., Strategie Personalne, Via.Mar Sp. z o.o., VISIT.PL Sp. z o.o. W trakcie odbywania staży absolwenci uczestniczyli w licznych projektach, mieli okazję zapoznać się z procesem wdrażania innowacji w firmach. Realizacja tych projektów przyczyniła się do podniesienia konkurencyjności absolwentów na rynku pracy oraz do zacieśnienia współpracy między firmami, Akademickim Centrum Kariery i kadrą naukową AE. Akademickie Centrum Kariery należy do Ogólnopolskiej Sieci Biur Karier. Obecnie w Polsce działa już ponad 150 biur karier, a większość z nich zrzeszona jest w Ogólnopolskiej Sieci Biur Karier. Celem OSBK jest wspieranie studentów i absolwentów na rynku pracy zgodnie z obowiązującymi standardami funkcjonowania biur karier. Dzięki współpracy, wzajemnej wymianie informacji i doświadczeń każde biuro karier zapewnia studentom skuteczną pomoc w przygotowaniu się do wejścia na rynek pracy. Od dnia 1 lutego 2006 r. jesteśmy zarejestrowani jako agencja zatrudnienia w zakresie pośrednictwa pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz jako agencja doradztwa personalnego i agencja doradztwa zawodowego. Wszystkim studentom i absolwentom życzymy wielu sukcesów zawodowych i zapraszamy do korzystania z naszego serwisu Maja Timler-Świech Absolwentka Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i studiów podyplomowych w Akademii Ekonomicznej w Krakowie (kierunek Ekonomika i zarządzanie przedsiębiorstwem oraz Zarządzanie personelem). Od 2000 roku zatrudniona w Akademii Ekonomicznej w Krakowie, obecnie kierownik Akademickiego Centrum Kariery. Współtwórca Biura Karier na AE, odpowiedzialna za koordynowanie dotychczasowych prac Zespołu ds. Karier, autor i koordynator projektów realizowanych przez biuro, koordynator pierwszej i drugiej edycji jesiennych Targów Pracy AE. Zainteresowania: zarządzanie zasobami ludzkimi, projekty w zakresie rozwoju zawodowego i przedsiębiorczości, fotografia.

10 10

11 Jestem tworem tej uczelni Magdalena Petryniak EKONOMIA W PRAKTYCE Kolejne spotkanie gościnne Klubu MBA SPiZ AE odbyło się 11 lutego. Gościem był Prezes Polindus SA, Olgierd Meysztowicz, który podzielił się z zebranymi słuchaczami studiów MBA refleksjami nt. prowadzenia negocjacji handlowych w międzynarodowym otoczeniu biznesowym. Odsłona pierwsza: kosmos biznesu Bez wykształcenia nigdy nie udałoby mi się osiągnąć tego, co mam teraz tak rozpoczął swoją prezentację Prezes Meysztowicz, podkreślając wagę wiedzy, jaką zdobył w murach Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Zgromadzeni dowiedzieli się, jak wyglądały jego pierwsze kroki w biznesie oraz o tym, że działał na wielu polach: w rzemiośle, gastronomii, drobnym handlu. Dopiero wyjazd do Maroka pozwolił mu zrozumieć nowy kosmos. Kontynent afrykański to zupełnie inna kultura, w tym kultura biznesowa, mentalność i zachowania ludzi, inne warunki administracyjne. Ta inność wymagała od niego dostosowywania się do rynku, radzenia sobie z nowymi wyzwaniami, ale również pozwoliła mu wyróżnić się na tle innych, co w obecnej wysoko konkurencyjnej gospodarce jest niezwykle istotne. Działalność, jaką zainteresował się Olgierd Meysztowicz po powrocie do Polski, była rzeczywiście oryginalna i niszowa. W 1989 roku założył on pierwszy w kraju prywatny zakład mleczarski zajmujący się m.in. produkcją i przetwórstwem protein zwierzęcych i roślinnych (kazeina i kazeiniany, mleko w proszku, masło). Spółka Meysztowicza rozwijała się bardzo dynamicznie. Obecnie prowadzi kontakty biznesowe z około 25 krajami świata m.in. z Algierią, Arabią Saudyjską, Belgią, Egiptem, Japonią, Meksykiem, Marokiem, Pakistanem, Peru, Stanami Zjednoczonymi, Wenezuelą. Jej kontrahentami są m.in.: Danone, Nestlé, Hochland, Bell, Sumitomo, Arab Dairy, Abou L Hol. Odsłona druga: determinanty sukcesu Nie ma prostej recepty na sukces, ale przestrzeganie określonych zasad w biznesie procentuje. Jakimi zasadami kieruje się Olgierd Meysztowicz? Każdego dnia być na rynku - to maksyma, którą stosuje od lat. Biorąc pod uwagę to, że jego firma działa na kilkudziesięciu rynkach świata, szybka reakcja na zjawiska zachodzące w branży ma kluczowe znaczenie dla jej polityki. Trzeba dokładnie śledzić wydarzenia na świecie, aktualną sytuację geopolityczną rynków, zdobywać certyfikaty. Dobry menedżer powinien mieć wizję codziennych zmian taką radę przedstawił Olgierd Meysztowicz w części wystąpienia poświęconej pracy i zadaniom zarządzających firmami. Ta wizja zmian, to wg niego pakiet produktów, jakie menedżer powinien wprowadzić w swojej firmie. Ważną kwestią, którą poruszył prezes Meysztowicz, jest sprawność i konkurencyjność przedsiębiorstw. Według niego polskie firmy, które chcą grać na globalnym rynku, muszą utrzymywać europejskie standardy jakości, osiągać wysokie normy. To może mieć ogromny wpływ na jego działalność biznesową. Może ona bowiem zaważyć na dalszych losach firmy. Jak uzyskać niezbędną wiedzę? Oprócz publicznych, oficjalnych źródeł informacji Prezes Meysztowicz przypomniał wagę nieoficjalnych kontaktów biznesowych. Dobry przyjaciel w biznesie, współpracujący z naszą firmą lub działający w naszej branży, jest nieoceniony. Firmy powinny nauczyć się konkurować i odważnie zdobywać nowe rynki. Jeśli my nie skorzystamy z międzynarodowej ekspansji, zrobią to inne firmy, które wcześniej czy później zdobędą naszych potencjalnych klientów. By zrealizować ten cel, menedżer musi śledzić trendy, poznawać nowe technologie, wprowadzać innowacje oraz podglądać najlepszych. Ten specyficzny benchmarking to jedna z najbardziej skutecznych metod. By zrozumieć proces technologiczny w mleczarni, jadę do huty żelaza - mówił. Linie produkcyjne, rury, łączenia, tryby funkcjonują na podobnych zasadach, rządzą nimi te same prawa fizyki i chemii. By być dobrym fachowcem, trzeba poznać swoją firmę od podstaw. Odsłona trzecia: sztuka negocjacji W kolejnej części swego wystąpienia Olgierd Meysztowicz nawiązał do zasady jedności miejsca, akcji i czasu, która rządziła tragedią grecką. Tę samą zasadę przełożył na biznes. Wygrywa ten, kto znajdzie się w odpowiednim miejscu i czasie oraz podejmie właściwą decyzję. To często związane jest również z umiejętnościami negocjacji. Żelazne normy w procesie negocjacji to unikanie nieprawdy oraz waga słowa. Umowa ustna ma wagę równoznaczną z kontraktem pisemnym niestety niektórzy przedsiębiorcy o tym zapominają. Dobry menedżer powinien mieć wizję codziennych zmian Trzeba także pamiętać, iż negocjacje to nie tylko sztywne ustalanie warunków współpracy, ale również umiejętność spędzania czasu z partnerami. Jak ocenił Prezes Meysztowicz, ta otoczka stanowi aż 95% czasu negocjacji i bynajmniej nie jest pozbawiona sensu, a wręcz wymaga dużych zdolności. Nieodzowna w procesie komunikacji jest znajomość języka obcego partnerów. Nie wystarczy mówić w języku obcym, trzeba go czuć mówił Prezes. A to związane jest ze znajomością danego kraju, jego obyczajów, kontekstów kulturowych. Trzeba być człowiekiem świata, o wysokiej kulturze osobistej, wiedzy, profesjonalizmie to konkluzja, którą zakończył wystąpienie Olgierd Meysztowicz. 11

12 WYKŁAD OTWARTY Irak, jakiego nie znamy Dzisiaj już mało kto w napięciu śledzi sytuację w Iraku. Stacje telewizyjne i radiowe także ograniczają się do podawania zdawkowych komunikatów o zabitych i rannych. Czasem tylko, jak Feniks z popiołów, odżywają spory w polskim parlamencie o zasadność uczestnictwa Polaków w tym konflikcie. Wykład: Operacja Iracka Wolność osiągnięcia i porażki, wyzwania w operacji koalicyjnej, wygłoszony 23 lutego przez gen. broni Mieczysława Bieńka, dowódcę II zmiany wielonarodowego kontyngentu, wzbogacony o osobiste refleksje, ukazał zabranym na sali Irak z zupełnie innej perspektywy - Irak prywatny, codzienny. Generał nie musiał przekonywać zebranych w auli AE słuchaczy, że współczesny Irak to kraj wyniszczony, a objęcie rządów przez Husajna w 1979 r., jego krwawa, totalitarna polityka doprowadziły państwo do ruiny Zdaniem prelegenta użycie wszystkich możliwych środków w celu zapewnienia bezpieczeństwa narodowi irackiemu stało się jednym z powodów zbrojnej interwencji Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Słusznie konkludował on także, że bezpośrednim impulsem do rozpoczęcia działań wojennych na Bliskim Wschodzie był atak terrorystyczny na World Trade Center w Nowym Jorku i Pentagon w dniu 11 września 2001 roku. Od tego momentu priorytetem Białego Domu stała się walka z terroryzmem tą okrutną i gwałtowną plagą XXI wieku, a iracka wolność to efekt tychże działań. Przejmujące i wzruszające zdjęcia były ilustracją tego wykładu. Uznaliśmy, że publikacja niektórych spośród nich przyniesie więcej treści niż słowa. 12

13 WYKŁAD OTWARTY Gen. broni dr Mieczysław BIENIEK Urodził się 19 czerwca 1951 roku w Krapkowicach na Opolszczyźnie. Służbę wojskową rozpoczął w 1969 r. jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Pierwsze stanowisko dowódcy grupy-instruktora spadochronowego objął w 7. batalionie rozpoznawczym 10. Dywizji Pancernej. Generał Bieniek jest pierwszym polskim oficerem, który objął wysokie stanowisko dowódcze w NATO. Według Ministerstwa Obrony Narodowej jest jednym z najbardziej dynamicznych i najlepiej wyszkolonych polskich dowódców, o wielkich zasługach w integracji sił zbrojnych z Sojuszem Północnoatlantyckim, wybitnym specjalistą od działań powietrznodesantowych i specjalnych. W okresie od stycznia do lipca 2004 r. dowodził Wielonarodową Dywizją Sił Stabilizacyjnych w Iraku. Od sierpnia 2004 r. dowódca 2. Korpusu Zmechanizowanego. Uhonorowany został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. W lipcu 2004 r. odznaczony przez zwierzchnika Sił Zbrojnych prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Ponadto odznaczony Brązową Gwiazdą armii Stanów Zjednoczonych, Złotym Krzyżem za Dzielność Republiki Bułgarskiej, medalami Republiki Węgierskiej i Słowackiej. 15 sierpnia 2004 r. został awansowany do stopnia generała broni. Jest ojcem czwórki dzieci. Dwaj najstarsi synowie służą jako oficerowie dowódcy kompanii w 6. BDSz. Ma uprawnienia instruktora spadochronowego armii polskiej, a także brytyjskiej, belgijskiej, amerykańskiej i niemieckiej. Jest członkiem sekcji spadochronowej Wojskowego Klubu Sportowego Wawel w Krakowie. Wykonał prawie 3 tys. skoków spadochronowych. Nie ma na świecie w służbie czynnej wysokiego stopniem oficera, który dokonałby podobnego wyczynu. Uprawia windsurfing i snowboard, jeździ na nartach, gra w tenisa ziemnego i stołowego. Interesuje się literaturą i historią. Zdjęcia udostępnione i opublikowane za zgodą 2. Korpusu Zmechanizowanego. 13

14 14 EDUKACJA Akademia Rachunkowości Deloitte Jedna z czterech największych firm audytorskich na świecie 1 marca uruchomiła dla studentów Akademii Ekonomicznej w Krakowie pilotażowy program pod nazwą Akademia Rachunkowości Deloitte. Warsztaty objęte patronatem prof. dr. hab. Ryszarda Borowieckiego Rektora Akademii Ekonomicznej oraz Gavina Flooka Partnera Zarządzającego Działem Audytu Deloitte, przeznaczone dla studentów III i IV roku studiów dziennych kierunków ekonomicznych Akademii Ekonomicznej w Krakowie, mają w swoim założeniu służyć pogłębieniu wiedzy słuchaczy w dziedzinie rachunkowości oraz praktycznych aspektów pracy audytora. Cykl interaktywnych wykładów oraz ciekawych case studies prowadzonych przez ekspertów Deloitte ma być uwieńczony otrzymaniem przez uczestników certyfikatu potwierdzającego uczestnictwo w programie. Certyfikat oraz wiedza zdobyta w trakcie wykładów może stać się dla studentów niewątpliwym atutem podczas poszukiwania praktyk a wreszcie przyszłej pracy. Prace nad programem warsztatów prowadzone były od początku bieżącego roku przez przedstawicieli Akademii Ekonomicznej oraz firmy Deloitte. Początkowo warsztaty miały być przeznaczone dla grupy studentów, którzy wykażą zainteresowanie wzięciem udziału w Akademii. Wstępne prognozy poparte sondażem w kilku kołach naukowych nie zakładały nawet możliwości zarejestrowania się na liście chętnych aż 457 studentów ze wszystkich i specjalności oraz różnych, nie tylko krakowskich, uczelni. Zainteresowanie Akademią Rachunkowości Deloitte przerosło wszelkie nasze oczekiwania. Również organizatorzy ze strony Deloitte byli bardzo mile zaskoczeni kolejnymi setkami chętnych rejestrujących się z dnia na dzień na stronach www ich firmy. Na popularność imprezy wśród studentów niewątpliwie wpłynęła sama marka Deloitte, nieobca przyszłym ekonomistom, oraz profesjonalnie przygotowane materiały promujące Akademię Rachunkowości rozprowadzane wśród studentów głównie przez działaczy Koła Nauki o Przedsiębiorstwie, które czynnie pomagało w organizacji warsztatów. Po dokonaniu przez obie strony wstępnej selekcji do wzięcia udziału w warsztatach zaproszono 38 studentów reprezentujących różne wydziały, kierunki i specjalności naszej uczelni. Pozostałe osoby, które zdążyły się zarejestrować w systemie informatycznym Deloitte, otrzymały informacje o innych formach i możliwościach dostania się na praktyki oraz rozpoczęcia pracy w tej firmie. Na spotkanie inauguracyjne przybyło 35 studentów, którzy już wcześniej zbierali się przed Salą Senacką, z niecierpliwością wyczekując rozpoczęcia warsztatów. Jako gospodarz, wszystkich zgromadzonych powitał Rektor AE, który w krótkim przemówieniu z uśmiechem podkreślił zasługi Uczelni w tworzeniu obecnych kadr Deloitte w Polsce, a szczególnie w Krakowie, gdzie duża część pracowników to absolwenci naszej Akademii. Następnie podziękował pomysłodawcom i organizatorom imprezy i oddał głos Gavinowi Flookowi, Partnerowi Zarządzającemu Działem Audytu Deloitte, który w zwięzłym wystąpieniu pochlebnie wyraził się o kwalifikacjach absolwentów Akademii Ekonomicznej, a następnie przeszedł do przedstawienia własnej sylwetki akcentując, iż z firmą Deloitte związany jest już od 19 lat. Nie przedłużając wstępu, Gavin Flook wyszedł na środek sali, zwrócił się wprost do studentów i w ciągu następnych kilku minut sprawił, że grono niepewnych słuchaczy zaczęło przełamywać nieśmiałość i z chęcią odpowiadać na jego pytania dotyczące między innymi podróży i znajomości języków. W ten sposób Akademia Rachunkowości Deloitte została rozpoczęta. Przełamujący nieśmiałość studentów Gavin Flook Partner Zarządzający Działem Audytu Deloitte W części merytorycznej pierwsze spotkanie poświęcone było Międzynarodowym Standardom Sprawozdawczości Finansowej (IFRS). Interaktywny wykład prowadzony przez Kierownika Biura Deloitte w Krakowie Marka Turczyńskiego rozbudził ciekawość wielu studentów. Wykład mógł tym bardziej podobać się słuchaczom, ponieważ prowadzący na co dzień Starszy Menedżer w Dziale Audytu Deloitte nadzorował audyt szeregu międzynarodowych korporacji, jest wybitnym ekspertem w zakresie badania sprawozdań finansowych, dodatkowo prowadzi liczne szkolenia z tego zakresu. Połączenie profesjonalnej wiedzy oraz niezaprzeczalnych zdolności dydaktycznych prowadzącego zaowocowały szybkim nawiązaniem kontaktu ze studentami, którzy z początku spięci zaczęli coraz częściej brać aktywny udział w warsztatach. Pod koniec pierwszej części zajęć rozgorzała krótka dyskusja dotycząca stopnia wykorzystywania IFRS ów przez przedsiębiorstwa w Polsce oraz uregulowań prawnych dotyczących ich stosowania. Po krótkiej przerwie rozpoczęła się druga część warsztatów prowadzona przez M. Turczyńskiego oraz jego współpracowników z krakowskiego biura Firmy Krystynę Palkę-Ichas Młodszego Menedżera w Dziale Audytu oraz Michała Romańskiego Menedżera w Dziale Audytu (absolwentów naszej Uczelni). Druga część miała zdecydowanie inny charakter, przybrała bowiem formę analizy przypadków (case studies), w której to studenci w kilkuosobowych grupach starali się znaleźć rozwiązanie problemów zadanych im przez prowadzących. Gdy czas na rozwiązanie przypadku mijał, eksperci Deloitte przedstawiali słuchaczom rozwiązanie. Podsumowując można stwierdzić, że inicjatywa odniosła sukces, a wszystkie strony osiągnęły swoje cele. Firma Deloitte zacieśniła kontakty z największą pod względem liczby studentów uczelnią ekonomiczną w Polsce oraz rozwinęła nowe narzędzie służące do pozyskiwania pracowników wprost u źródła. Akademia Ekonomiczna natomiast nawiązała kontakty z jedną z czterech największych firm audytorskich na świecie, a nasi studenci zyskali możliwość pogłębienia wiedzy merytorycznej oraz szansę dostania się na atrakcyjną praktykę - być może zakończoną zatrudnieniem. Na owoce tych kontaktów prawdopodobnie nie będziemy musieli długo czekać, rozmowy dotyczyły bowiem między innymi planów zorganizowania kolejnej edycji Akademii Rachunkowości oraz poszerzenia tematyki warsztatów o zagadnienia podatków i zarządzania zasobami ludzkimi. Skorzystają na tym również studenci studiów podyplomowych, którzy w ramach wykładów w Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania Akademii Ekonomicznej będą mogli wysłuchać ekspertów z Deloitte, którzy chętnie przyjęli zaproszenie Rektora do współpracy ze Szkołą. Eksperci krakowskiego biura Deloitte: Krystyna Palka-Ichas Młodszy Menedżer w Dziale Audytu oraz Michał Romański Menedżer w Dziale Audytu Wojciech Szymla Koordynator programu Akademia Rachunkowości Deloitte. Jest wychowankiem i pracownikiem Katedry Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw, w której ukończył studia na specjalności Funkcjonowanie i rozwój przedsiębiorstw. Sympatyk Koła Nauki o Przedsiębiorstwie. Kierownik Studiów Podyplomowych w Dębicy. W wolnych chwilach interesuje się fotografią. Prywatnie i zawodowo lubi podejmować nowe wyzwania i sprawdzać swoje możliwości.

15 INFORMACJA W ZINTEGROWANEJ EUROPIE KONCEPCJE I NARZĘDZIA ZARZĄDZANIA WOBEC WYZWAŃ I ZAGROŻEŃ NAUKA Kolejne, szóste już sympozjum zorganizowane przez Katedrę Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz Zarząd Główny Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa odbyło się 27 lutego. Obrady przebiegały pod hasłem przewodnim: Informacja w zintegrowanej Europie. Koncepcje i narzędzia wobec wyzwań i zagrożeń. W Konferencji udział wzięło ponad 110 osób, w tym przedstawiciele znaczących krajowych ośrodków akademickich, jak również liczne grono praktyków reprezentujących liczące się przedsiębiorstwa oraz instytucje Polski południowej i centralnej. Ze strony Akademii w sympozjum uczestniczył m.in. Rektor prof. dr hab. Ryszard Borowiecki, Prorektor ds. Badań Naukowych i Współpracy Międzynarodowej prof. dr hab. Janusz Teczke oraz Dziekan Wydziału Zarządzania prof. dr hab. Józef Pociecha; była także liczna grupa studentów. Zasadniczym celem sympozjum było omówienie problematyki dotyczącej zmian w sposobie funkcjonowania przedsiębiorstw, wywołanych domeną informacji w procesach zarządzania. W trakcie obrad przedstawiono rezultaty studiów literatury przedmiotu oraz badań empirycznych prowadzonych od wielu lat przez uczelnie ekonomiczne i techniczne, jak również współpracujące z nimi przedsiębiorstwa. Podstawą dyskusji było wydawnictwo książkowe, zawierające 25 artykułów zamawianych, prezentujących syntezę dorobku naukowo-badawczego oraz wymianę doświadczeń w zakresie szerokiej wiedzy na temat informacji, jej sposobów pozyskiwania, mierzenia, wartościowania oraz ochrony. Niezwykle szeroki zakres problematyki podzielony został na trzy panele dyskusyjne: panel I - Europejskie determinanty procesów integracji przepływu informacji, prowadzony przez dr. hab. Mirosława Kwiecińskiego, prof. AE, panel II - Koncepcje i narzędzia zarządza nia wobec wyzwań i zagrożeń, prowadzony przez dr. hab. Adama Peszkę, prof. AGH, panel III - Rola informacji w wybranych dziedzinach praktyki gospodarczej, prowa dzony przez prof. dr. hab. Jana Duraja. Obrady każdego z paneli poprzedzone zostały krótkimi prezentacjami treści referatów poszczególnych autorów, stanowiącymi wprowadzenie do dyskusji, w wyniku której podtrzymano stwierdzenie, że zarządzanie informacją w obliczu permanentnych zmian otoczenia gospodarczego stało się jednym z kluczowych procesów we współczesnych organizacjach. Poszerzone możliwości, w przypadku pozyskiwania zasobów finansowych czy materialnych, wpłynęły na to, że zorganizowanie środków do przeprowadzenia określonych procesów gospodarczych przestało być w większości szczególnym problemem. Obecnie liderem staje się to przedsiębiorstwo, które potrafi szybko pozyskać, właściwie zgromadzić, odpowiednio przetwarzać i racjonalnie wykorzystywać informację, która stała się kolejnym zasobem przedsiębiorstwa. Informacje, będące podstawą zarządzania w przedsiębiorstwie, powinny: pozwalać na właściwą analizę i ocenę stanu, w jakim przedsiębiorstwo się znajduje obecnie lub w jakim znajdzie się w przyszłości, umożliwić poprawną ocenę wpływu czynników zewnętrznych i wewnętrznych na efektywność w przedsiębiorstwie, pomagać w podejmowaniu trafnych decyzji, jak i przeprowadzaniu zmian w przedsiębiorstwie. W dyskusji poruszony został również temat osobowego charakteru Europejskiego Zgrupowania Interesów Gospodarczych jako formy międzynarodowej współpracy przedsiębiorców. Podniesione zostały także tematy związane z europejskimi determinantami procesów integracji przepływu informacji. Różnorodność tematyki prezentowanych problemów pozwoliła ukazać rolę informacji w warunkach procesu globalizacji i integracji europejskiej. W obliczu rosnących potrzeb informacyjnych, zarządzania strategicznego we współczesnym życiu gospodarczym pojawia się wiele propozycji ułatwienia menedżerom podejmowania decyzji poprzez dostarczenie wiarygodnych informacji, na których może się oprzeć decydent. Większość z nich oparta jest silnie na nowo wprowadzanej technologii informatycznej, umożliwiającej obróbkę i przechowywanie znacznych ilości danych ekonomicznych. Ciągła ewolucja struktur organizacji, zmiany ich potrzeb, fuzje, globalizacja, brak jednolitych międzynarodowych przepisów prawa ochrony danych oraz różnice w poziomie gwarantowanego bezpieczeństwa i ochrony informacji przez państwa skłaniają do stworzenia modelu pośredniego, który może być rozpatrywany w dwóch płaszczyznach, jako: zarządzanie centralne z pełnymi kompetencjami i odpowiedzialnością za strategię i jej realizację w ramach całej organizacji, zarządzanie regionalne z pełnymi kompetencjami i odpowiedzialnością za strategię i jej realizację w ramach regionu. Regionalizacja powinna wynikać przede wszystkim z unifikacji obowiązującego prawa ochrony informacji w danym regionie. Jest ona wynikiem globalizacji rynku, na którym działa przedsiębiorstwo. Przestrzeni współczesnej walki informacyjnej towarzyszy wiele determinant, które wywierają poważny wpływ na jakość informacji wyjściowej, a tym samym możliwości jej wykorzystania. Podstawowe z nich to ilość i tempo napływu informacji. Ta szybkość sprawia, że brak jest jeszcze dostatecznego przygotowania do odbioru takiej ilości informacji, jej interpretacji, analizy i oceny. Efektem kolejnej dyskusji była diagnoza wykazująca słabość kadr polskich przedsiębiorstw we wdrażaniu systemów pozyskiwania informacji i jej weryfikacji. Tymczasem na światowym rynku, w dobie nasilającej się globalizacji i konkurencji, trzeba być lepiej poinformowanym. Wiąże się to z koniecznością profesjonalnego zdobywania i analizowania informacji o określonych segmentach rynku, funkcjonujących na tym rynku podmiotach, ich osiągnięciach technicznych, projektach działań i pozycji ekonomicznej. Taki system informacyjny stanowi wyjście naprzeciw potrzebom wszystkich podejmujących strategiczne decyzje, również potrzebom inwestorów, gwarantując im dostępną, aktualną informację. Warto zwrócić uwagę na fakt, że system ten usprawnia pozyskanie, przetwarzanie i przekazywanie informacji nie tylko udziałowcom zewnętrznym, lecz także wewnętrznym. Niezależnie bowiem od tego, gdzie znajdzie się terminal komputerowy podłączony do zewnętrznej sieci komputerowej (przedsiębiorstwo, dom, czytelnia), dostęp do informacji jest na jednakowym poziomie. Dyskusja w czasie obrad sympozjum wykazała po raz kolejny, że problematyka poruszana w referatach jest ważnym impulsem w opisie zmian związanych z nowym ujęciem procesów zarządzania przedsiębiorstwami, wywołanym wykorzystaniem informacji. mgr inż. Konrad Kolegowicz asystent w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw 15

16 STUDENCI Czy warto obecnie założyć firmę? Nad powyższym pytaniem poważnie zastanawia się obecnie wiele osób i nic w tym dziwnego, bowiem bezrobocie ciągle utrzymuje się na wysokim poziomie. Problem stanowi również to, że szukanie pracy zajmuje często wiele czasu i trzeba wykazać się zwykle dużym samozaparciem oraz siłą woli, aby znaleźć miejsce zatrudnienia. Dobrym rozwiązaniem może być w takim przypadku założenie własnej firmy. Skoro prowadzenie firmy może być ciekawą przygodą, czemu ciągle pojawiają się obawy i gdzie tkwią bariery przy podejmowaniu decyzji o jej założeniu. Odpowiedź jest prosta: pieniądze. Aby założyć firmę potrzebne są fundusze, a tych zwykle brakuje. Dlatego też interesującym programem, jaki dla studentów przygotowała Akademia Ekonomiczna w Krakowie (Dział Współpracy z Zagranicą), jest projekt: Szkolenie i doradztwo z zakresu prowadzenia e-firmy. Program oferuje bezpłatne szkolenia, doradztwo, a ponadto fundusze na założenie i prowadzenie własnej firmy w zakresie e-commerce. Skierowany jest Czy warto rozważać podjęcie zatrudnienia w ramach stażu, czy nie będzie to marnotrawienie czasu i nie lepiej szukać od razu pracy? Jeżeli już nastąpi decyzja o podjęciu stażu, to kiedy przystąpić do programu stażowego? Do stażu warto przystąpić w każdej chwili, kiedy tylko pozwalają na to okoliczności, a praca nie będzie kolidować z nauką. Staż lub praktyka mogą w korzystny sposób wpłynąć na napisanie rozprawy naukowej, ponieważ będzie ona mieć wymiar praktyczny. Niejednokrotnie dokonywanie obserwacji i badań w firmie pozwala na formułowanie wniosków potrzebnych do potwierdzenia postawionej wcześniej tezy. Staż daje wiele korzyści, przy czym najważniejsze to zdobycie doświadczenia zawodowego. Obecnie znakomita większość uczelni oferuje swoim studentom możliwość odbycia staży w różnych firmach. Tym samym szkoły nie tylko wspierają aktywność wśród studentów, ale również rozwijają współpracę na poziomie nauka biznes. Akademia Ekonomiczna także aktywizuje studentów na polu zawodowym. Do takich działań należy projekt System przekazywania wiedzy poprzez staże Zespołów Konsultingowych w małopolskich przedsiębiorstwach. Z udziału w projekcie mogą skorzystać osoby, które spełniają kilka kryteriów: 16 Zdobywanie doświadczenia zawodowego poprzez staże absolwenckie a) są zameldowane w Małopolsce, b) mają status absolwenta kierunku ekonomicznego (niekoniecznie po AE), c) nie mają ukończonych 25 lat. Jest to oferta dla osób kończących studia, które szukają doświadczenia zawodowego, a także chciałyby się wykazać samodzielnością i odpowiedzialnością. Udział w projekcie daje wspaniałą szansę zdobycia doświadczenia. Oferowany w wymiarze półrocznym staż na stanowisku doradcy-konsultanta daje sposobność zapoznania się ze specyfiką pracy w przedsiębiorstwie. Uczestnicy, którzy przebrną przez proces rekrutacji, będą tworzyć dwuosobowe Zespoły Konsultingowe; można zatem do udziału w projekcie namówić kolegę. Każdy Zespół otrzyma wynagrodzenie miesięczne w wysokości 2000 zł, czyli po 1000 zł dla jednej osoby. Usługi świadczone pracodawcom obejmą napisanie trzech wniosków o dofinansowanie. W związku z charakterem wykonywanego zlecenia wymiar czasu pracy dla członków Zespołu Konsultingowego będzie nienormowany. Monitoring pracy zespołów oparty będzie o system raportów zatwierdzanych przez przedstawiciela firmy. Przez cały okres trwania projektu będą otrzymywały wsparcie eksperckie ze strony AE. Korzyści z udziału w stażu: - absolwenci otrzymają bardzo ciekawą i rozwojową pracę - firmy uzyskają usługi, za które normalnie przyszłoby im płacić. Rekrutacja do projektu jest otwarta. Wszystkie potrzebne informacje są dostępne w Dziale Współpracy z Zagranicą budynek Księżówka, pok. K8. w głównej mierze do osób młodych: studentów IV i V roku oraz świeżych absolwentów. Oferta obejmuje 210 godzin szkoleń. Kompleksowość szkolenia polega na tym, że omówione na nim zostaną w szerokim zakresie zagadnienia dotyczące prowadzenia działalności e-commerce. Siedem bloków tematycznych przewiduje omówienie zagadnień dotyczących m.in. zarządzania, reklamy, finansów i prawa, w zakresie prowadzenia e-firmy. Szkolenia będą prowadzone od lutego i skorzystają z nich osoby zameldowane w Małopolsce. Poza możliwością pozyskania funduszy (ich łączna suma to ok zł), uczestnicy dostaną dyplom ukończenia kursu. Dlatego tak ważna będzie obecność na zajęciach oraz aktywne w nich uczestnictwo. Kurs będzie wspomagany technikami informatycznymi. Poza tradycyjnymi spotkaniami z wykładowcami słuchacze będą mieli możliwość konsultacji realizowanych za pośrednictwem forum online, moderowanego przez ekspertów. Omawiany projekt to jedyna w tym momencie inicjatywa w AE, która oferuje szkolenia e-commerce. Być może w przyszłości, po doświadczeniach związanych z realizacją programu powstaną inne ciekawe przedsięwzięcia. Każdy zainteresowany może zapoznać się z informacjami o projekcie na stronie internetowej: Tomasz Kusio Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie, kierunek Zarządzanie i marketing. Od 2001 r. zatrudniony w Dziale Współpracy z Zagranicą AE w Krakowie. Od 2003 r. członek Uczelnianego Zespołu ds. Międzynarodowych Programów Badawczych. Odpowiedzialny za prowadzenie Centrum Doradztwa Edukacyjnego afiliowanego przez amerykański Departament Stanu, ściśle współpracuje z Konsulatem Generalnym USA w Krakowie oraz Fundacją Fulbrighta w Warszawie. Współtwórca Centrum Doskonałości Wspierania Przedsiębiorczości AE w Krakowie, a także Branżowego Punktu Kontaktowego 6. Programu Ramowego. W ramach obowiązków zawodowych koordynuje projekty edukacyjne i doradcze (m.in. szkolenia, konferencje, warsztaty), zajmuje się również zacieśnianiem współpracy nauka biznes. Zainteresowania związane z pracą zawodową obejmują zagadnienia innowacyjności oraz przedsiębiorczości. W wolnym czasie lubi: pływać, spacery górskie, wycieczki krajowe i zagraniczne. Powstała również specjalna strona internetowa na której zamieszczone zostały informacje na temat projektu, m.in. regulamin rekrutacji oraz formularz zgłoszeniowy. Warto dodać jeszcze jedną ważną informację dotyczącą projektu. W związku z tym, że dzięki transferowi wiedzy Uczelnia nawiąże współpracę z wieloma innowacyjnymi firmami, to w przyszłości możliwe będzie również wykorzystanie posiadanych kontaktów np. do stworzenia studentom AE możliwości odbycia ciekawej praktyki. Dlatego już teraz studenci III i IV roku mogą zgłaszać się do Działu Współpracy z Zagranicą.

17 EKONOMIA W PRAKTYCE Perspektywy rozwoju Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie Michał Łęgowik Kolejny wykład z cyklu Spotkania na parkiecie już za nami. Organizatorzy członkowie Koła Naukowego Rynku Kapitałowego INDEX zadbali o to, by spotkanie stało na równie wysokim jak poprzednie poziomie merytorycznym. 16 lutego gościem Akademii był Wiesław Rozłucki Prezes Zarządu Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie. Spotkanie cieszyło się sporym zainteresowaniem studentów, sala niemal pękała w szwach. Wykład zatytułowany: Perspektywy rozwoju GPW w Warszawie SA dotyczył przyszłości rynku giełdowego na świecie oraz w Polsce. Prezes Rozłucki rozpoczął od przypomnienia kilku ważnych dat związanych z warszawską GPW. Zwrócił uwagę, że właściwą datą założenia GPW był 1817 rok, natomiast w 1991 roku nastąpiło ponowne otwarcie giełdy. Kolejny istotny okres życia warszawskiej Giełdy to tzw. bańka spekulacyjna z 1993 roku. Nastąpiło wtedy nagłe, i w dużej mierze nieuzasadnione, wywindowanie cen notowanych na GPW spółek oraz równie zaskakujący spadek cen w okresie od 1994 do 1995 roku. W roku 2000 podobne reakcje inwestorów dało się zaobserwować w Stanach Zjednoczonych, co jest dowodem na to, iż strach wszędzie działa w jednakowy sposób. Wzrost cen akcji o 20% w ciągu dnia to impuls nawet dla najbardziej doświadczonych inwestorów, którzy nie mogą się powstrzymać od zakupów. Takie zachowanie może stwarzać wrażenie, że giełda jest mechanizmem chaotycznym, nieprzewidywalnym. Zdecydowanie jest ona jednak najlepszym instrumentem służącym transferowi kapitału. Świadczy o tym intensywny rozwój warszawskiej Giełdy. Kapitalizacja GPW rośnie systematycznie, a notowane na niej są już 254 spółki. GPW zajmuje drugie miejsce w Europie (po giełdzie w Londynie), biorąc pod uwagę liczbę debiutów nowych spółek! Sektory giełdowy i bankowy nadal są w Polsce znacznie słabiej rozwinięte niż w Europie Zachodniej i prawdopodobnie jeszcze długo będą w tyle. Co do kierunku rozwoju, należy zauważyć, że polski system finansowy zmierza w stronę lekkiej przewagi rynku kapitałowego nad systemem bankowym (w jego tradycyjnym rozumieniu). Co daje spółkom giełda? Niezwykle ciekawą częścią wykładu prezesa Rozłuckiego było wyjaśnienie, dlaczego spółki zainteresowane są notowaniem ich akcji na GPW. Otóż nie jest to tylko chęć uzyskania dodatkowego kapitału, ale często przede wszystkim kwestia prestiżu, ponieważ być spółką notowaną na giełdzie to znaczy należeć do elity polskich firm. Gwarancją tego są przede wszystkim: bardzo dobry standard infrastruktury na polskim rynku kapitałowym, standardy księgowe i audytorskie obowiązujące na Giełdzie oraz zasady corporate governance (czyli inaczej: kodeks dobrych praktyk firm), które służą m.in. ochronie inwestorów. Wysokie standardy, podobne do tych panujących od samego początku na warszawskiej GPW, są dopiero teraz wprowadzane na innych giełdach europejskich. Okazało się, iż jest to bardzo ważne, ponieważ wiarygodność jest dla spółek najważniejszą cechą obecności na giełdzie wskazują na to badania ankietowe. Dopiero na drugim miejscu podawano zwykle chęć pozyskania kapitału. Notowanie spółki na giełdzie o wysokich standardach pomaga wywalczyć odpowiednią markę, co jest podstawą sukcesu każdej działalności. Brand musi być znany, aby skutecznie konkurować. Jak zdobyć zaufanie na rynku w stosunkowo krótkim czasie? Otóż skoro warunki notowania na Giełdzie są tak wysokie, to gdy firma tam się dostanie, uważana jest ceteris paribus, za lepszą od innych. Spełnienie wysokich warunków wejścia na giełdę zwiększa, tak obecnie pożądaną, wiarygodność spółki. Konsolidacja rynku giełdowego W kolejnej części wykładu prezes Rozłucki omówił tendencje i procesy na rynkach europejskich. Jako dominujący wskazał proces integracji tych rynków. Świetnymi przykładami są tutaj: indeks OMX czyli giełda Sztokholm, Helsinki, Kopenhaga, Litwa, Łotwa i Estonia, a także giełda EuroNext, czyli połączone giełdy Paryż Bruksela Amsterdam. W Europie było i nadal jest wiele prób konsolidacji, bardziej lub mniej udanych. Integracji europejskiego rynku giełdowego sprzyjają lub służą m.in.: rozwój technologii (przede wszystkim handlu elektronicznego i samego Internetu), co upowszechniło giełdę; wprowadzenie wspólnej waluty euro; harmonizacja regulacji na poziomie Unii Europejskiej, w tym odejście od zasady koncentracji; konsolidacja sektora finansowego; wzrost konkurencji na rynkach finansowych; zmiana modelu działania giełd; zmiana strategii inwestycyjnych, polegająca na upowszechnieniu inwestowania sektorowego (także oczywiście transgranicznego). Uważa się, iż pierwszym krokiem w kierunku konsolidacji powinna być dla GPW jej faktyczna prywatyzacja, o czym także powiedział prezes Rozłucki. Jest to nieuniknione, ponieważ sama konsolidacja jest dla GPW nieuchronna, szczególnie w warunkach obecności Polski w Unii Europejskiej, gdy będziemy podlegać coraz większej presji konkurencyjnej ze strony innych giełd. Prywatyzacja zdecydowanie pomogłaby także w funkcjonowaniu GPW oraz korzystnym postrzeganiu jej przez zagranicznych partnerów oraz międzynarodowe przedsiębiorstwa. Najlepszym scenariuszem dla Polski byłoby powstanie sieci połączonych ze sobą giełd krajowych, przy czym każda z nich obsługiwałaby przede wszystkim swój rynek. O tym także powiedział prezes Rozłucki, słusznie zauważając, iż inwestorzy najlepiej znają się na sytuacji spółek ze swojego kraju tutaj mają zdecydowaną przewagę informacyjną i tutaj przeważnie inwestują. Gdyby GPW starała się unikać konsolidacji, bardzo realnym stałby się czarny scenariusz, za jaki uważa się odpłynięcie z polskiej giełdy największych spółek i marginalizacja warszawskiej giełdy. Tymczasem przyszłość europejskiego rynku giełdowego to według prezesa Rozłuckiego docelowo dwie lub trzy dominujące paneuropejskie struktury giełdowe. Giełdy będą się zmieniać, łączyć lub znikać, ale zawsze i w każdych niemal warunkach będą niezastąpioną instytucją na rynku finansowym, co wynika ze swoistego paradoksu giełdy, którym zakończył swój wykład prezes Rozłucki: Ludzie z niskich pobudek zysku inwestują na giełdzie w te przedsięwzięcia, które najlepiej rokują na przyszłość. Michał Łęgowik Student III roku Finansów i bankowości na Wydziale Finansów, specjalność: Rynki finansowe i doradztwo inwestycyjne, od 2003 r. członek Redakcji Miesięcznika Studenckiego MANKO, a obecnie Stowarzyszenia MANKO, w latach szef ds. finansów w MANKO. Zainteresowania: dziennikarstwo, podróże, rynek kapitałowy, sport, motoryzacja. 17

18 NAUKA Marketingowe strategie budowania wartości przedsiębiorstwa Dedykowana prof. Jerzemu Altkornowi dyskusja specjalistów w dziedzinie marketingu Piotr Hadrian Katedra Marketingu AE zorganizowała w dniach lutego 2006 r. w Krakowie Międzynarodową Konferencję Naukową pt. Marketingowe strategie budowania wartości przedsiębiorstwa. Konferencja przygotowana została w związku z zakończeniem prac badawczych realizowanych w ramach grantu KBN przez zespół kierowany przez prof. dr hab. Annę Czubałę. Konferencja odbyła się dokładnie w dniu 75. rocznicy urodzin twórcy i długoletniego kierownika Katedry, Rektora Akademii Ekonomicznej w latach , naszego Nauczyciela, Mistrza i Przyjaciela prof. dr. hab. Jerzego Altkorna. Pięć lat temu, w trakcie konferencji z okazji 70-lecia urodzin tego wielkiego uczonego, niespodziewana śmierć Jubilata sprawiła, że spotkania te stały się wyrazem naszej pamięci i głębokiego szacunku wobec osoby Profesora. Doniosłość okazji oraz uczestnictwo w spotkaniu kilkudziesięciu przedstawicieli wszystkich istotnych krajowych ośrodków akademickich zajmujących się problematyką marketingową oraz przedstawicieli zaprzyjaźnionych uczelni z zagranicy (Bratysławy, Bańskiej Bystrzycy, Lwowa, Kijowa), sprawiła, iż Konferencję zorganizowano na Wawelu. Obrady odbywające się w Centrum Konferencyjnym Zamku Królewskiego otwarła Pani Profesor Anna Czubała, która witając gości, wskazała na dwa zasadnicze cele spotkania: wspomnienie postaci śp. Profesora Jerzego Altkorna oraz dyskusję naukową nad kluczowymi problemami związanymi z postrzeganiem i wykorzystaniem marketingu w procesie budowania wartości rynkowej przedsiębiorstwa. W imieniu Władz Akademii Ekonomicznej w Krakowie głos zabrał Rektor AE prof. dr hab. Ryszard Borowiecki. Życząc uczestnikom owocnych obrad, podkreślił wagę poruszanych w ramach tematyki Konferencji problemów oraz zwrócił uwagę na dotychczasowy, jakże bogaty, dorobek środowiska naukowego AE w zakresie rozważań nad wartością przedsiębiorstw. Dziekan Wydziału Zarządzania - prof. dr hab. Józef Pociecha wyraził radość ze spotkania i przybycia gości z czterech ważnych ośrodków zagranicznych: Bratysławy, Bańskiej Bystrzycy, Kijowa i Lwowa, z którymi naszą Uczelnię wiążą wieloletnie i owocne więzi współpracy naukowej i organizacyjnej. W pierwszym dniu obrad odbyła się sesja naukowa podzielona na dwie części. W pierwszej z nich zaprezentowano założenia teoretyczne, metodykę badawczą oraz kluczowe wyniki prowadzonych przez Katedrę Marketingu badań. Prof. dr hab. Roman Niestrój przedstawił zasadnicze aspekty marketingowego ukierunkowania przedsiębiorstwa jako filozofii prowadzenia firmy i wynikających stąd możliwości wykorzystania i postrzegania marketingu w procesie kształtowania jej wartości rynkowej. Wskazał na wieloznaczność pojęcia wartości rynkowej (m.in. w zależności od jej pomiaru i podmiotu oceniającego) oraz zróżnicowanie aktywów marketingowych mogących sprzyjać kształtowaniu wartości przedsiębiorstwa. Dr Piotr Hadrian zaprezentował procedurę przeprowadzonych badań, wychodząc od zasadniczego ich celu, jakim była identyfikacja zakresu i siły wpływu poszczególnych działań i instrumentów marketingu na wzrost rynkowej wartości firmy. Szczególną uwagę w tej prezentacji poświęcono doborowi jednostek do prób badawczych. Omówiono procedurę prowadzenia badań za pomocą metody badań ankietowych (ankieta elektroniczna) oraz 18 metody pogłębionego wywiadu skategoryzowanego. Metody te pozwoliły na zbadanie różnych ilościowo i jakościowo grup przedsiębiorstw. Dr Mariusz Kuziak omówił zasadnicze wyniki, dotyczące każdego z analizowanych obszarów marketingu, pod kątem jego wpływu na budowanie wartości firmy. Analiza uzyskanych wyników w głównej mierze polegała na porównaniu informacji uzyskanych w drodze prowadzonej ankiety elektronicznej (545 ankiet przyjętych po weryfikacji do analizy) z informacjami pozyskanymi od wyselekcjonowanej grupy przedsiębiorstw (30 firm z grona 100 najdynamiczniej rozwijających się przedsiębiorstw z dominacją kapitału polskiego). Siłą rzeczy, ze względu na ograniczenie czasowe i wybiórczy materiał empiryczny, ciekawe wątki badawcze zostały jedynie zasygnalizowane. Całość materiału będącego owocem prowadzonych badań (Raport z badań KBN) została zaprezentowana uczestnikom Konferencji w formie drukowanej. Monografia pt. Marketingowe strategie budowania wartości przedsiębiorstwa pod red. A. Czubały, poświęcona pamięci Profesora Jerzego Altkorna, oprócz rozważań teoretycznych oraz empirycznych przedstawionych przez zespół Katedry Marketingu, zawiera również 32 referaty wiążące się bezpośrednio, jakkolwiek ujmując zagadnienie z różnych punktów widzenia, z problematyką Konferencji. Druga część sesji pierwszej poświęcona była problematyce Marketingowych wyznaczników rynkowej wartości przedsiębiorstwa. W dyskusji panelowej poświęconej temu zagadnieniu, której przewodniczył prof. zw. dr hab. Marian Strużycki (IRWiK - Warszawa), udział wzięli prof. dr hab. Kornelia Karcz (AE Katowice, doc. dr Urszula Kłosiewicz-Górecka (IRWiK), prof. dr hab. Halina Szulce (AE Poznań), prof. dr hab. Aniela Styś (AE Wrocław), prof. dr hab. Henryk Mruk (AE Poznań), dr hab. Jan Szumilak prof. AE oraz prof. dr hab. Leszek Żabiński (AE Katowice). W dyskusję włączali się także inni uczestnicy, podejmując merytoryczną polemikę z głosami panelistów na temat możliwości wykorzystania różnych podejść marketingowych do wyznaczania wartości firmy. Pierwszy dzień spotkania konferencyjnego, będący dokładnie dniem 75. rocznicy urodzin śp. Profesora Jerzego Altkorna, silnie nawiązywał w każdym punkcie programu do Jego osoby. Profesor do ostatnich dni był członkiem zespołu ba-

19 NAUKA dawczego realizowanego grantu, dzieląc się z nami swoim doświadczeniem oraz kształtując część programu badawczego dotyczącego budowania wartości przedsiębiorstwa poprzez kształtowanie odpowiednich strategii produktu i marki. Tym samym można traktować go jako współautora przedstawionych w trakcie dyskusji naukowej rozważań. Szczególnego rodzaju ukłonem i podziękowaniem skierowanym w stronę Profesora jest przygotowana z tej okazji publikacja pt. Profesor Jerzy Altkorn. Pożegnanie Mistrza i Przyjaciela, w której przedstawiono sylwetkę i dorobek Zmarłego oraz kilkadziesiąt wspomnień Jego przyjaciół i współpracowników z kraju i zagranicy. Pamięci Profesora poświęcono także kolejne punkty programu pierwszego dnia Konferencji. W kościele oo. Bernardynów, u stóp Wzgórza Wawelskiego, odprawiona została msza św. w intencji Zmarłego, a po jej zakończeniu odbył się koncert, w trakcie którego zaprezentowano mszę żałobną Requiem Gabriela Fauré w wykonaniu Orkiestry Akademii Beethovenowskiej, Chóru Kameralnego Pro Arte oraz solistów, pod dyrekcją Macieja Tworka. Drugi dzień obrad podzielony był na dwie sesje naukowe prowadzone w formie dyskusji panelowej. Pierwsza z nich poświęcona była zagadnieniom partnerstwa i wartości przedsiębiorstwa. W obradach pod przewodnictwem prof. dr hab. Krystyny Mazurek-Łopacińskiej (AE Wrocław) zasiedli za stołem panelowym i dyskusję prowadzili: prof. dr hab. Anna Olejniczuk-Merta (IRWiK), prof. dr hab. Bogna Pilarczyk (AE Poznań), dr hab. Danuta Surówka-Marszałek prof. AE, dr Maja Szymura-Tyc (AE Katowice), prof. dr hab. Stanisława Wilmańska-Sosnowska (Uniwersytet Łódzki), prof. dr hab. Teresa Żabińska (AE Katowice) oraz prof. dr hab. Jacek Otto (Politechnika Łódzka). Dyskusja dotyczyła zasadniczych kwestii rozumienia pojęcia partnerstwa w kontekście różnych szkół, paradygmatów i ujęć naukowych spotykanych w literaturze z zakresu nauk o zarządzaniu i marketingu oraz związanych z tym ograniczeń możliwości wykorzystywania relacji wiążących strony wymiany w kształtowaniu wartości przedsiębiorstwa. Ostatnia sesja poświęcona była relacji: narzędzia marketingowe a wartość przedsiębiorstwa. W obradach prowadzonych przez prof. dr hab. Zofię Kędzior (AE Katowice) uczestniczyli: prof. dr hab. Maria Sławińska (AE Poznań), dr Jacek Bazarnik (AE Kraków), prof. dr hab. Stefan Mynarski (AE Kraków), dr Witold Potwora (Uniwersytet Opolski), prof. dr hab. Ireneusz Rutkowski (SGH Warszawa). Aktywna dyskusja panelistów nawiązywała do kluczowego problemu identyfikacji pojęcia wartości przedsiębiorstwa i w tym kontekście instrumentarium marketingowego możliwego do jej kształtowania. Prezentacja możliwych w tym względzie rozwiązań (od wykorzystania mechanizmów rynku do zastosowania systemów informatycznych) wywołała dyskusję, w którą aktywnie włączyli się wszyscy uczestnicy obrad. Jak zwykle w takich sytuacjach ograniczony czas spotkania nie pozwolił na rozstrzygnięcie wszystkich nurtujących uczestników problemów. Dał jednak okazję do wymiany poglądów środowiska naukowego i podkreślenia faktu, iż orientacja marketingowa, będąca wymogiem współczesnego świata biznesu, stawia kolejne wyzwanie związane z racjonalnym wykorzystaniem filozofii marketingu dla uzyskania korzyści w postaci wzrostu wartości rynkowej przedsiębiorstw. Monografia z konferencji pt. Marketingowe strategie budowania wartości przedsiębiorstwa pod red. prof Anny Czubały została przekazana Bibliotece Głównej naszej Uczelni. Zachęcamy do jej lektury. Piotr Hadrian Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie, doktor nauk ekonomicznych, adiunkt w Katedrze Marketingu. W sposób szczególny interesuje się metodologią zarządzania marketingiem. Jest autorem kilkudziesięciu publikacji z zakresu marketingu. W czasach studenckich był prezesem i długoletnim chórzystą chóru Dominanta AE. Szczęśliwy mąż i ojciec, domator (teoretycznie), w miarę możliwości realizujący swoje zainteresowania muzyczne. Autorem zdjęć jest prof.r. Niestrój 19

20 WYWIAD E-learning, czyli wiedza z Internetu Senat Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Uchwałą nr 4/2006 z dnia 30 stycznia 2006 roku, powołał nową jednostkę organizacyjną pod nazwą Centrum e-edukacji Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Kierownikiem jednostki, Pełnomocnikiem Rektora ds. e-edukacji, mianowany został dr Jerzy Skrzypek. Powołanie Centrum e-edukacji to wyraz zmian w postrzeganiu procesu nauczania. Która z metod wykorzystujących współczesne technologie informacyjne jest Pana zdaniem najatrakcyjniejsza? W polskich uczelniach można zauważyć różne rozwiązania modelowe dotyczące kształcenia studentów. Uczelnie korzystają zarówno z wykładów prowadzonych w tradycyjnej formie, jak i z wykładów wspomaganych technologią i narzędziami internetowymi (e-learning). Osobiście jestem zwolennikiem rozwiązania łączącego klasyczny model kształcenia z nauczaniem wspomaganym przez Internet oraz nauczaniem przez Internet. Model ten jest obecnie uważany za bardzo skuteczny i nowoczesny. Określa się go mianem: blended learning. Ta forma kształcenia ma wiele zalet. To może wymieńmy kilka z nich... Materiały dydaktyczne, przygotowywane z myślą o blended learning, mogą być wykorzystane w wielu kursach oraz publikowane na wielu platformach sprzętowych. Ich jednolity standard umożliwia wykorzystanie na kursach prowadzonych przez różnych wykładowców, a nie tylko przez autorów. Możliwość konsultacji z wykładowcą drogą elektroniczną poprzez pocztę elektroniczną, forum dyskusyjne, listę dyskusyjną czy telekonferencje, to kolejne walory tej metody. Ułatwiona jest tu także praca grupowa w zespołach, które mogą się składać ze studentów przebywających w różnych miejscach (przykładem może być rozgrywanie gry TEES za pośrednictwem Internetu). Jakie wymogi natury technicznej muszą zostać spełnione, by móc uczestniczyć w tej formie zajęć? Sprawne korzystanie z tej formy zajęć wymaga jedynie dostępu do komputera mającego połączenie z Internetem. Kontakty z wykładowcami mogą się przy tym odbywać z wykorzystaniem podstawowych narzędzi, o których już wspominałem, takich jak: poczta elektroniczna, forum dyskusyjne czy listy dyskusyjne. Czy Pana zdaniem wykorzystanie Internetu w procesie nauczania sprawi, że uczelnia zyska na atrakcyjności? W ostatnim okresie obserwujemy zmianę celów kształcenia oraz oczekiwań studentów, którzy często, godząc pracę zawodową z nauką, mają mniej wolnego czasu, a ponadto oczekują od uczelni stworzenia możliwości zdobycia nie tylko wiedzy, ale i umiejętności praktycznych. Na szczęście, dynamiczny rozwój technologii internetowej umożliwia rozwiązanie wspomnianych problemów. Kształcenie przy wykorzystaniu Internetu (e-learning) poszerza możliwości zdobywania wiedzy na odległość (niezależnie od miejsca, w którym znajduje się student oraz wykładowca). Daje szansę korzystania z bardziej atrakcyjnej formy multimedialnych materiałów dydaktycznych, które ponadto mogą być na bieżąco uaktualniane. 20 Co zatem z klasyczną relacją Mistrz uczeń? Naturalnie relacja ta musi zostać zachowana, bo bez niej nie ma mowy o kształceniu na poziomie uniwersyteckim, nie można jej zatem wyeliminować czy choćby zastąpić nowoczesnymi technologiami kształcenia. Czym w przyszłości będzie się zajmować Centrum e-edukacji? Konieczne są zmiany o charakterze systemowym dotyczące całej Akademii. W pierwszej kolejności chcielibyśmy upowszechnić ideę e-edukacji wśród pracowników. Chodzi przede wszystkim o System Wspomagania Edukacji. Mamy zamiar doprowadzić do sytuacji, w której każdy pracownik będzie miał założone tam swoje konto, a tym samym, by mógł publikować swoje materiały dydaktyczne (na początek na przykład syllabusy wykładów) zamieszczać podstawowe informacje dotyczące przedmiotu, czy też godzin konsultacji. Potem czeka nas kolejne zadanie w postaci przygotowania, opracowania i opublikowania pełnych kursów e-learningowych. Wymaga to jednak dysponowania odpowiednią platformą (oprogramowanie plus sprzęt komputerowy), która już w najbliższym czasie powinna zostać zakupiona przez Uczelnię. Jakich wymiernych korzyści i efektów spodziewa się Pan w związku z utworzeniem Centrum? Jestem przekonany, że utworzenie Centrum e-edukacji przyniesie wiele wymiernych korzyści, jak choćby ułatwienie i usprawnienie pracy wykładowców, poszerzenie oferty dla studentów o nowe, dotychczas niedostępne zasoby wiedzy, personalizacja procesu nauczania, poprawa wizerunku Uczelni, zwiększenie zainteresowania studiami w AE w Krakowie, w końcu uzyskiwanie w przyszłości dodatkowych przychodów z prowadzenia odpłatnych kursów w systemie e-learningu. Nie można tu też zapomnieć o korzystnym wpływie na wizerunek AE w Krakowie jako nowoczesnej uczelni. Na koniec warto wspomnieć, że już w tej chwili 50 studentów AE w Krakowie bierze udział w 5 wykładach e-learningowych, uruchomionych na pięciu polskich uczelniach ekonomicznych (w ramach porozumienia econet). Jerzy Skrzypek Doktor nauk ekonomicznych, wieloletni pracownik Katedry Ekonometrii Akademii Ekonomicznej w Krakowie, specjalizujący się w problematyce związanej z badaniami operacyjnymi. Zajmuje się również, zarówno od strony teoretycznej, jak i praktycznej, problemami e-edukacji w ekonomicznym szkolnictwie wyższym.