TEST REGULACYJNY 1. Jaki problem jest rozwiązywany? (maksymalnie 100 słów)

Transkrypt

1 Nazwa projektu Projekt założeń ustawy Prawo wodne r. Ministerstwo wiodące i ministerstwa współpracujące Ministerstwo Środowiska Osoba odpowiedzialna za projekt w randze Ministra, Sekretarza Stanu lub Podsekretarza Stanu Stanisław Gawłowski, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Środowiska Kontakt do opiekuna merytorycznego projektu Sławomir Wosiński, Departament Zasobów Wodnych MŚ slawomir.wosinski@mos.gov.pl Data sporządzenia r. TEST REGULACYJNY 1. Jaki problem jest rozwiązywany? (maksymalnie 100 słów) Źródło: Krajowy Program Reform Europa 2020 działanie Nr w wykazie prac ZD51 Przedłożony projekt ma na celu zmianę nieefektywnego systemu zarządzania gospodarką wodną w Polsce. Problemem funkcjonalnym obecnie obowiązujące regulacji jest również brak sprecyzowanie systemu finansowania z budżetu państwa utrzymania wód oraz realizacji inwestycji w gospodarce wodnej. Kwestią wymagającą odpowiedniej regulacji jest także wprowadzenie dokładnego rozdziału kompetencji między organami administracji rządowej i samorządowej wraz z uregulowaniem systemu funkcjonowania spółek wodnych. Problemem wymagającym rozwiązania jest także kwestia konieczności transpozycji prawa UE do polskiego prawodawstwa. 2. Rekomendowane rozwiązanie, w tym planowane narzędzia interwencji, i oczekiwany efekt (maksymalnie 100 słów) Rekomendowanymi rozwiązaniem jest zniesienie dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej i dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej, a także likwidacja regionalnych zarządów gospodarki wodnej oraz urzędów żeglugi śródlądowej wraz z utworzeniem nowych 6 organów terenowych oraz 2 nowych państwowych osób prawnych. Powołanie nowych struktur umożliwi sprawne pozyskiwanie środków finansowych utrzymanie wód oraz inwestycje w gospodarce wodnej. Proponowane rozwiązania prawno-finansowe powinny także zapewnić adekwatny poziom finansowania gospodarki wodnej, przez zwiększenie udziału środków pozabudżetowych. Skierowanie do państwowych osób prawnych części wpływów z opłat i kar środowiskowych z tytułu gospodarki wodnej, będących aktualnie przychodami NFOŚiGW, likwidacja zwolnień z opłat za pobór wód poboru wody na cele potrzeby energetyki wodnej oraz poboru wody powierzchniowej na potrzeby związane z wytwarzaniem energii cieplnej lub elektrycznej, na potrzeby nawadniania wodami powierzchniowymi użytków rolnych i gruntów leśnych oraz na potrzeby chowu lub hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych oraz określenie pozostałych źródeł przychodów tych podmiotów, powinno zasadniczo wzmocnić finansowanie tego sektora, bez zwiększenia zaangażowania środków budżetu państwa. Analogicznie należy ocenić rozwiązania proponowane w tym zakresie dla jednostek samorządu terytorialnego szczebla wojewódzkiego, które obejmą w imieniu Skarbu Państwa władztwo nad wodami samorządowymi. 3. Jakie były analizowane inne rozwiązania, w tym rozwiązania pozalegislacyjne? Dlaczego ich nie zastosowano? Reforma struktur prawno-organizacyjnych gospodarki wodnej oraz reforma systemu finansowania tego obszaru może być wprowadzona wyłącznie w drodze regulacji ustawowej. 4. Jeżeli projekt wdraża prawo UE, jakie są przewidywane rozwiązania poza bezwzględnie wymaganymi przez UE? Projekt wraża prawo UE jedynie w zakresie bezwzględnie wymaganym. 5. Jak problem został rozwiązany w innych krajach, w szczególności krajach członkowskich OECD/UE? *Francja - 6 agencji wodnych, będących regionalnymi instytucjami zlewniowymi utworzonymi w 1964 r. Agencje wodne razem z radami dorzeczy stanowią element nowoczesnej struktury zarządzania zasobami wodnymi, w której plany poprawy stanu wód wypracowywane są wspólnie przez administrację rządową, samorządową, użytkowników wód oraz reprezentacje organizacji zainteresowanych wodą. Głównym zadaniem agencji jest przygotowywanie tych planów i wdrażanie ich za pomocą różnych instrumentów, między innymi finansowych, takich jak kredyty, pożyczki. *Niemcy - władztwo wodne w landach jest przypisywane do "ministerstw krajowych", co oznacza, że w każdym z 16 landów może być odmienne przyporządkowanie organizacyjne tej materii. Z ramienia rządu federalnego gospodarkę wodną nadzoruje Federalne Ministerstwo Środowiska (Bundesministerium für Umwelt). *Republika Czeska - 5 zarządów zlewni (Povodi) podległych pod Ministerstwo Rolnictwa. Kompetencje w zakresie gospodarki wodnej są podzielone między Ministerstwo Rolnictwa i Ministerstwo Środowiska. Należy mieć na uwadze, że zarządzanie gospodarką wodną w Polsce odbywa się w układzie zlewniowych zgodnie

2 z Ramową Dyrektywą Wodną. Zastąpienie 7 regionalnych zarządów gospodarki wodnej i 8 urzędów żeglugi śródlądowej przez 6 urzędów gospodarki wodnej regionów wodnych w całości zachowuje tę zasadę. W tę zasadę wpisuje się także propozycja utworzenia dwóch państwowych osób prawnych, których struktura wewnętrza także będzie zdeterminowana podziałem hydrograficznym kraju. Natomiast wyłącznie z punktu widzenia polskiego systemu prawa należy analizować zaproponowane rozwiązania w zakresie finansowania gospodarki wodnej. Ustawa o finansach publicznych określa w swej istocie zamknięty katalog jednostek sektora finansów publicznych, wobec czego kreowanie nowych podmiotów w tym sektorze jest ograniczone do form prawno-organizacyjnych przewidzianych w tej ustawie. W tym ujęciu problematykę instrumentów prawno-finansowych w gospodarce wodnej należy uznać za zagadnienie specyficzne dla krajowego porządku prawnego. Proponowane regulacje były z sukcesem wdrażane w wyżej wymienionych krajach. Ujednolicenie struktur odpowiedzialnych za gospodarkę wodną oraz dokładny podział kompetencji i obowiązków pomiędzy jednostki administracji rządowej i samorządowej doprowadziło do poprawy stanu wód oraz zwiększyło sprawność procesu decyzyjnego w ww. krajach. W wymienionych krajach obok silnych agencji/zarządów zlewni istnieje/ą silny/e podmiot/-y na szczeblu ogólnokrajowych, które nadzorują ich działanie. *-dane za Krajowym Zarządem Gospodarki Wodnej. 6. Podmioty, na które oddziałuje projekt Grupa Wielkość Źródło danych Oddziaływanie Małe i średnie przedsiębiorstwa Dane URE za 2013 r. Pozostałe przedsiębiorstwa Inne grupy (np. rolnicy, górnicy, itp.) Małe elektrownie wodne 750 obiektów głównie o mocy nie większej niż 1 MW Duża energetyka wodna oraz energetyka klasyczna Podmioty obowiązane do ponoszenia opłat za pobór wody po likwidacji zwolnienia z opłat za pobór wód poboru wody na potrzeby nawadniania wodami powierzchniowymi użytków rolnych i gruntów leśnych oraz na potrzeby chowu lub hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych. Rolnicy obowiązani do ponoszenia kosztów utrzymywania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych. Spośród tyś ha gruntów zmeliorowanych tylko 414 tyś ha (6,4%) posiada urządzenia nawadniające. Projekt ustawy Projekt ustawy 7. Informacje na temat zakresu, czasu trwania i podsumowanie wyników konsultacji likwidacja zwolnienia z opłat za wody wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej spowoduje zwiększenie kosztów funkcjonowania przedsiębiorstw likwidacja zwolnienia z opłat za wody wykorzystywane do produkcji energii elektrycznej oraz likwidacja zwolnienia z opłat za pobór wód na cele chłodnicze spowoduje zwiększenie kosztów funkcjonowania przedsiębiorstw likwidacja zwolnienia z opłat za pobór wód poboru wody na potrzeby nawadniania wodami powierzchniowymi użytków rolnych i gruntów leśnych oraz na potrzeby chowu lub hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych, wprowadzenie opłaty z tytułu odnoszenia korzyści z urządzeń melioracji wodnych szczegółowych uiszczanej na rzecz gminy w miejsce obowiązkowych składek na rzecz spółek wodnych uchwalanych przez te spółki spowoduje wzrost kosztów funkcjonowania.

3 Przedmiotowy projekt został poddany konsultacjom społecznym z następującymi instytucjami: 1) Marszałkowie Województw; 2) Dyrektorzy Wojewódzkich Zarządów Melioracji i Urządzeń Wodnych; 3) Wojewodowie; 4) Dyrektorzy Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej; 5) Dyrektorzy Urzędów Żeglugi Śródlądowej; 6) Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej; 7) Krajowa Izba Gospodarcza; 8) Państwowa Rada Ochrony Środowiska; 9) Państwowa Rada Ochrony Przyrody; 10) Krajowa Rada Gospodarki Wodnej; 11) Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej - PIB; 12) Instytut Ochrony Środowiska - PIB; 13) Instytut Melioracji i Użytków Zielonych - PIB; 14) Państwowy Instytut Geologiczny - PIB; 15) Instytut na Rzecz Ekorozwoju; 16) Komisja Dokumentacji Hydrogeologicznej; 17) Centrum Prawa Ekologicznego we Wrocławiu; 18) Izba Gospodarcza Wodociągi Polskie; 19) Biuro Wspierania Lobbingu Ekologicznego; 20) Krajowa Rada Izb Rolniczych; 21) Krajowy Związek Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych; 22) Krajowy Związek Spółek Wodnych. Konsultacje społeczne były prowadzone w 2012 r. Strona społeczna, w toku konsultacji społecznych projektu założeń projektu ustawy Prawo wodne, przedłożyła obszerne opinie na temat tego projektu, które zostały wnikliwie przeanalizowane w aspekcie kierunków przyszłej regulacji. Należy jednak mieć na względzie, że projekt założeń projektu ustawy obejmuje zwięzłe przedstawienie celu projektowanej ustawy oraz zakresu przewidywanych regulacji i zasadniczych kwestii wymagających uregulowania, w tym zniesienia dotychczasowych lub powołania nowych organów lub instytucji. Dlatego też liczne postulaty zmierzające do daleko idącego uszczegółowienia projektu założeń nie mogły zostać spełnione w stopniu oczekiwanych przez niektóre podmioty. Projekt założeń został wprawdzie dogłębnie zmodyfikowany w celu doprecyzowania części zagadnień w nim zawartych, jednakże bardzo szczegółowe (kazuistyczne) określenie w projekcie założeń zakresu regulacji przyszłej ustawy Prawo wodne nie jest zgodne z charakterem projektu założeń. Uwzględnienie tego rodzaju uwag skutkowałoby utratą przez projekt założeń projektu ustawy Prawo wodne cech dokumentu zwięzłego i syntetycznego, wskazującego zasadnicze kierunki zmian oraz obszary przyszłej regulacji, znacznie zwiększyłoby jego objętość i byłoby jednoznaczne z powrotem do poprzedniego modelu założeń projektu ustawy, który miał charakter dokumentu o wysokim stopniu szczegółowości. Dlatego też aspekty dotyczące kwestii szczegółowych, w tym brzmienia konkretnych regulacji prawnych, będą mogły stać się przedmiotem merytorycznej dyskusji podczas konsultacji społecznych projektu ustawy Prawo wodne, który zostanie opracowany na podstawie założeń przyjętych przez Radę Ministrów. Mając jednakże na względzie syntetyczny charakter projektu założeń, do tego projektu zostały dołączone objaśnienia, będące szczególnym rodzajem uzasadnienia proponowanych zmian. 8. Zmiana obciążeń regulacyjnych (w tym obowiązków informacyjnych) wynikających z rekomendowanego rozwiązania nie dotyczy zmniejszenie liczby dokumentów zmniejszenie liczby procedur skrócenie czasu na załatwienie sprawy inne: wprowadzane obciążenia są przystosowane do ich elektronizacji X zwiększenie liczby dokumentów zwiększenie liczby procedur wydłużenie czasu na załatwienie sprawy inne: tak nie X nie dotyczy

4 Komentarz: Likwidacja zwolnienia z obowiązku uiszczania opłat za korzystanie środowiska dla sektora energetyki wodnej oraz sektora energetyki klasycznej, a także na potrzeby nawadniania wodami powierzchniowymi użytków rolnych i gruntów leśnych oraz na potrzeby chowu i hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych spowoduje, że określone podmioty będą zobligowane do ponoszenia tych opłat. Oznacza to powstanie dla tych podmiotów nowych obowiązków wynikających w tym zakresie. Objęcie systemem opłat środowiskowych tych podmiotów nie będzie zrekompensowane zredukowaniem obciążeń regulacyjnych. System opłat za korzystanie ze środowiska jest bowiem systemem jednolitym, obejmującym wszystkie rodzaje korzystania ze środowiska, dlatego też wprowadzanie w tej materii deregulacji w odniesieniu do ww. podmiotów, mogłoby mieć negatywne konsekwencje dla spójności i stabilności tego systemu. 9. Wyniki analizy wpływu Koszty w okresie 10 lat od wejścia w życie zmiany Łącznie (0-10) W ujęciu budżet państwa 1 9, ,8 mln zł pieniężnym jednostki samorządu (w mln zł, ceny stałe z terytorialnego (mln zł) inne jednostki sektora 85,0 85,0 86,0 86,0 86,0-860,0 mln zł 2013 r.) finansów publicznych (w mln zł) 2 przedsiębiorstwa (w 63,0 62,0 61,0 60,0 60,0-606,0 mln zł tym MŚP) 3 rodzina, obywatele oraz gospodarstwa W ujęciu niepieniężnym domowe budżet państwa jednostki samorządu terytorialnego inne jednostki sektora finansów publicznych W pierwszych latach po wejściu w życie nowej ustawy Prawo wodne, budżet państwa będzie musiał wspierać Zarządy Dorzeczy dotacjami na działalność statutową. Budżet państwa będzie ponosił wydatki na funkcjonowanie 6 urzędów gospodarki wodnej regionów wodnych (urzędów administracji rządowej niezespolonej) będących państwowymi jednostkami budżetowymi. Zwiększenie liczby cieków przypisanych do właściwości samorządu województwa będzie zbilansowane wprowadzeniem regulacji prawnych zmierzających do zasilenia budżetów województw o dochody pochodzące z wpływów z opłat korzystanie ze środowiska z tytułu poboru wód, w tym na cele energetyki wodnej i na potrzeby związane z wytwarzaniem energii cieplnej lub elektrycznej, w części, w której w ramach mechanizmu redystrybucji wpływów, stanowiłyby przychody właściwych wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Wpływy z tytułu poboru wód, w części przekazywanej aktualnie na przychody wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, będą w ramach redystrybucji przekazywane przez marszałków województw na wyodrębniony rachunek prowadzony przez urząd marszałkowski i przeznaczone wyłącznie na finansowanie zadań o charakterze inwestycyjnym i utrzymaniowym prowadzonych w obszarze tzw. wód samorządowych przez samorząd województwa lub podległe temu samorządowi wojewódzkie jednostki organizacyjne (wojewódzkie zarządy melioracji i urządzeń wodnych). Nowa ustawa Prawo wodne, przypisując gminom zadanie polegające na utrzymywaniu urządzeń melioracji wodnych szczegółowych oraz prawo do określenia wysokości opłaty nakładanej na właścicieli gruntów odnoszących korzyści z urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, określi także mechanizm finansowy przekazywania przez gminę spółkom wodnym realizującym w imieniu gminy zadanie polegające na utrzymywaniu urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, środków na realizację tego zadania, pochodzących z opłaty, opłaty, której wysokość, ustalali rada gminy, w drodze uchwały. Przewiduje się, że gmina będzie udzielać spółce wodnej dotacji celowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych z budżetu gminy na finansowanie kosztów realizacji tego zadania. Wprowadzenie regulacji prawnych skutkujących zobowiązaniem NFOŚiGW do przekazywania części zgromadzonych środków publicznych na rzecz Zarządów Dorzeczy państwowych osób prawnych będzie miało znaczenie dla kondycji finansowej tego funduszu. Prognozowane zmniejszenie przychodów NFOŚiGW w związku z proponowanymi rozwiązaniami wyniesie: w 2015 r zł, w 2016 r zł, zaś w 2017 r zł.

5 Niemierzalne W ujęciu przedsiębiorstwa (w tym MŚP) rodzina, obywatele oraz gospodarstwa domowe rynek pracy Koszty projektów współfinansowanych przez UE Transpozycja dyrektywy 2013/39/UE z 12 sierpnia 2013 r. w zakresie substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej. budżet państwa Zmniejszeniu ulegną także przychody WFOŚiGW, w związku z wprowadzenie regulacji prawnych zmierzających do zasilenia budżetów województw o dochody pochodzące z wpływów z opłat korzystanie ze środowiska, z tytułu poboru wód, w tym na cele energetyki wodnej i na potrzeby związane z wytwarzaniem energii cieplnej lub elektrycznej, w części, w której w ramach mechanizmu redystrybucji wpływów. Wprowadzanie regulacji będzie skutkowało zniesieniem zróżnicowania opłat za pobór wód, opodatkowanie poborów na cele rolnicze (i hodowli ryb) oraz objęcie opłatami poborów na cele chłodnicze i hydroenergetykę. Zmiana zostanie dokonana zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną (załącznik III), która zobowiązuje kraje członkowskie UE do opracowania analiz ekonomicznych korzystania z wody dla każdego obszaru dorzecza z uwzględnieniem zwrotu kosztów usług wodnych, który opiera się w szczególności o zasadę użytkownik płaci. Analiza wskaźnika ilości wody zużywanej na wytworzenie 1000 euro PKB wskazuje na dużą wodochłonność polskiej gospodarki - około 40 m3 wody na 1000 euro (2007 r.). Straty powodziowe powodowane przez największe powodzie dochodzą do 1% PKB. Środki przeznaczane na zadania rządowe związane z gospodarowaniem wodami (kształtowanie zasobów wodnych, utrzymanie powierzonego majątku SP oraz ochrona przeciwpowodziowa), a więc zadania, które stwarzają warunki do racjonalnego korzystania z wód przez użytkowników i służą zapewnieniu bezpieczeństwa powodziowego, stanowią niewielką część ogółu wydatków przeznaczanych na szeroko rozumianą gospodarkę wodną. Wartość tych wydatków wynosi niespełna 0,15 PKB, a w przeliczeniu na jednego mieszkańca 30,7 zł/rok. Kwoty te są o wiele mniejsze niż wielkości środków przeznaczanych na zadania związane z zbiorowym zaopatrzeniem w wodę i odprowadzaniem ścieków (0,5 PKB i 102,5 zł/rok/mieszkańca). Nowa regulacja obejmuje zniesienie ulg stosowanych obecnie wobec części podmiotów gospodarczych oraz wprowadzenie nowych opłat co może przełożyć się bezpośrednio na wzrost kosztów utrzymania obywateli. Wpływ na rynek pracy będzie miała likwidacja regionalnych zarządów gospodarki wodnej oraz urzędów żeglugi śródlądowej. Skutek ten będzie jednak zbilansowany przez utworzenie nowych urzędów gospodarki wodnej regionów wodnych, które przejmą część pracowników dotychczasowych regionalnych zarządów gospodarki wodnej oraz urzędów żeglugi śródlądowej. Część pracowników likwidowanych regionalnych zarządów gospodarki wodnej zostanie przejęta przez nowe państwowe osoby prawne. Wzrost środków finansowych spowodowany zniesieniem ulg oraz wprowadzeniem nowych opłat będzie oznaczał dodatkowe inwestycje w gospodarce wodnej a co za tym idzie zwiększenie zatrudnienia m.in. w firmach wykonujących konkretne inwestycje. Kosztem niemierzalnym wprowadzenia regulacji jest wydatkowanie środków przeznaczonych na realizowanie projektów z zakresu gospodarki wodnej. Wprowadzenie nowej ustawy będzie oznaczało zwiększenie środków przeznaczonych na inwestycje a co za tym idzie zwiększy możliwość realizacji projektów współfinansowanych ze środków Unijnych. Kosztem niemierzalnym pozostaje również transpozycja dyrektywy w zakresie substancji priorytetowych w dziedzinie polityki wodnej. Według Głównego Inspektoratu Sanitarnego będzie wynosił ok. 42 mln zł netto. Ponadto według danych Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska (obejmujących ewentualne koszty GIOŚ i WIOŚ) szacowane (w okresie 10-letnim) koszty wprowadzenia regulacji będą wynosiły odpowiednio zł dla NFOŚiGW, zł dla budżetu państwa oraz zł w ramach POIiŚ. Jednocześnie z uwagi na fakt, że lista substancji priorytetowych ma zawierać 10 pozycji (obecnie zawiera 3 pozycje) i może być zwiększona w ciągu 24 miesięcy jej sporządzenia do 14 substancji koszt regulacji jest trudny do określenia, z uwagi na obecny stan prac na sprecyzowaniem ww. substancji i możliwości zwiększenia ich ilości. Korzyści w okresie 10 lat od wejścia w życie zmiany Łącznie (0-10)

6 pieniężnym (w mln zł, ceny stałe z 2013 r.) W ujęciu niepieniężnym jednostki samorządu 138,0 137,0 136,0 135,0 135, ,0 terytorialnego 4 inne jednostki sektora 10,0 10,0 10,0 10,0 10,0-100,0 finansów publicznych 5 przedsiębiorstwa (w tym MŚP) rodzina, obywatele oraz gospodarstwa domowe budżet państwa Wydatki z budżetu państwa ponoszone na realizację zadań z zakresu gospodarki wodnej docelowo będą się zmniejszać, w miarę bilansowania przychodów pozyskiwanych przez Zarządy Dorzeczy państwowe osoby prawne, które będą wydatkować na ten cel gromadzone przychody. Korzystne z punktu widzenia wysokości wydatków z budżetu państwa będzie zmniejszenie liczby organów administracji rządowej z 15 do 6, na skutek likwidacji regionalnych zarządów gospodarki wodnej oraz urzędów żeglugi śródlądowej i utworzenia 6 urzędów gospodarki wodnej regionów wodnych. Niemierzalne jednostki samorządu terytorialnego inne jednostki sektora finansów publicznych przedsiębiorstwa (w tym MŚP) rodzina, obywatele oraz gospodarstwa domowe rynek pracy Koszty niewprowadzenia regulacji Budżety województw samorządowych zostaną zasilone środkami z opłat korzystanie ze środowiska, z tytułu poboru wód, w tym na cele energetyki wodnej i na potrzeby związane z wytwarzaniem energii cieplnej lub elektrycznej, w części, w której w ramach mechanizmu redystrybucji wpływów, stanowiłyby przychody właściwych wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, w celu zbilansowania wydatków ponoszonych na działania utrzymaniowe i inwestycyjne w obszarze tzw. wód samorządowych. Zakłada się jednakże, że środki te będą przeznaczane wyłącznie na ten cel. Dochodem budżetów gmin będą opłaty ponoszone przez właścicieli gruntów odnoszących korzyści z urządzeń melioracji wodnych szczegółowych. Wysokość tych wpływów jest aktualnie niemierzalna. Nie dotyczy. Nie dotyczy. Nie dotyczy. Przeprowadzenie planowanych inwestycji (pozyskanie środków finansowych na konkretne obiekty) spowoduje zwiększenie zatrudnienia w branży budowlanej oraz pośrednio wpłynie na rynek pracy w jednostkach samorządu terytorialnego. Kosztem niewprowadzenia proponowanych rozwiązań prawno-organizacyjnych będzie pogłębianie się dysfunkcji aktualnego systemu. Oznacza to brak adekwatnej, efektywnej i skutecznej władzy wodnej, rozmycie odpowiedzialności za utrzymanie wód i inwestycje wynikające z rozdrobnienia kompetencji w dziedzinie gospodarki wodnej na wiele jednostek, zbędne rozciągnięcie procesu decyzyjnego, nieprzejrzysty podział kompetencji zarządzanie jednym odcinkiem rzeki przez wiele podmiotów. Kosztem niewprowadzenia proponowanych rozwiązań prawno-finansowych będzie dalsze pogłębienie się negatywnej sytuacji sektora gospodarki wodnej, w szczególności brak możliwości zapewnienia ciągłości finansowania gospodarki wodnej oraz niedostateczne środki na inwestycje w gospodarce wodnej. Kosztem niewprowadzenia regulacji transponujących prawo UE lub uszczegółowiających dokonaną dotąd transpozycję, będą kolejne zarzuty ze strony Komisji Europejskiej, a w efekcie kolejne skargi do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Kosztem niewprowadzenia regulacji w obszarze reformy spółek wodnych będzie pogłębienie się negatywnych skutków braku adekwatnego utrzymywania urządzeń melioracji wodnych szczegółowych.

7 KZGW; Zarys finansowych podstaw reformy gospodarki wodnej prof. UEK dr hab. inż. Krzysztof Berbeka, 10. Planowane wykonanie przepisów aktu prawnego Planowanym terminem wejścia w życie ustawy jest 1 stycznia Zgodnie z założeniami dokumentu, jego implementacja będzie oznaczała zamianę struktur organizacyjnych obecnie istniejącej władzy wodnej. Jednocześnie nowopowstałe instytucje będą opierać się głównie o zasób kadrowy regionalnych zarządów gospodarki wodnej oraz urzędów żeglugi śródlądowej. W pierwszym roku funkcjonowania ustawy, koszt jej wprowadzenia (zgodnie z analizą Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej) wyniesie ok. 9,8 mln zł, jednocześnie przy zmianie struktury organizacyjnej (kadrowej) zachowane zostaną dotychczasowe instrumenty realizacji ustawowych zadań, w tym m.in. poboru opłat (jak to ma miejsce obecnie tj. w ramach Narodowego Funduszu Gospodarki Wodnej). Przewidywany w analizie wpływu rok zerowy jest równoznaczny z pełnym wprowadzeniem ustawy. W projekcie zakładane jest również przeniesienie części obowiązków w zakresie funkcjonowania i nadzoru na spółkami wodnymi. Odbywać się ono będzie w ramach jednostek samorządu terytorialnego (powiaty i gminy) co także nie powinno rodzić problemów zarządczych związanych z wdrożeniem. 11. W jaki sposób i kiedy nastąpi ewaluacja efektów projektu oraz jakie mierniki zostaną zastosowane? Ewaluacja efektów reformy gospodarki wodnej w ujęciu zaprezentowanym w projekcie założeń będzie możliwa po około 3 latach od wejścia w życie nowej ustawy - Prawo wodne. W tym czasie będzie można ocenić, czy wprowadzone rozwiązania przyczyniły się zarówno do zwiększenia efektywności, skuteczności i sprawności działania administracji publicznej w obszarze gospodarki wodnej oraz czy wprowadzone rozwiązania prawno-finansowe przyczyniły się do polepszenia stanu wód i urządzeń wodnych oraz czy wpłynęły na przyspieszenia tempa inwestycji w gospodarce wodnej oraz zwiększenie udziału środków publicznych w tym procesie. 12. Załączniki (istotne dokumenty źródłowe, badania, analizy itp.) Objaśnienia do wyniku analizy wpływu: 1 koszt wprowadzenia reformy instytucjonalnej (zmiany struktur urzędów) na podstawie danych KZGW. 2 kwota opracowana na podstawie ekspertyzy Zarys stanowi średnią kwotę jaką otrzymywały WFOŚiGW z okresu oraz w oparciu od symulację/ dane Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska. Zgodnie ze skierowanym projektem będzie przekazywana do samorządów wojewódzkich. 3 koszt związany z likwidacją zróżnicowania opłat (stosowanych ulg) oraz opodatkowaniem poboru wód na cele rolnicze, chłodnicze i hydroenergetyczne. Dane szacunkowe na podstawie ekspertyzy Zarys. 4 przychód samorządów wojewódzkich, na który składają się dotychczasowe dochody WFOŚiGW oraz środki pozyskane ze zlikwidowanych ulg oraz nowo wprowadzonych opłat przynależnych WFOŚiGW. Dane szacunkowe na podstawie ekspertyzy Zarys. 5 przychód z tytułu opłat za pobór wody, przynależny NFOŚiGW. Zgodnie z projektem będzie przekazywany do nowo powstałych Zarządów Dorzeczy. Dane szacunkowe na podstawie ekspertyzy Zarys.

8