SPRAWOZDANIE. PL Zjednoczona w różnorodności PL. Parlament Europejski A8-0297/

Transkrypt

1 Parlament Europejski Dokument z posiedzenia A8-0297/ SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku Jane Collins o skorzystanie z przywilejów i immunitetu (2016/2087(IMM)) Komisja Prawna Sprawozdawca: Tadeusz Zwiefka RR\ docx PE v02-00 Zjednoczona w różnorodności

2 PR_IMM_Defence SPIS TREŚCI Strona PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO... 3 UZASADNIENIE... 5 WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ PE v /12 RR\ docx

3 PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wniosku Jane Collins o skorzystanie z przywilejów i immunitetu (2016/2087(IMM)) Parlament Europejski, uwzględniając wniosek Jane Collins z dnia 3 maja 2016 r. dotyczący skorzystania z przywilejów i immunitetu w związku z postępowaniem cywilnym toczącym się w wydziale Queen s Bench Division sądu High Court w Londynie (skarga nr HQ14DO4882), ogłoszony na posiedzeniu plenarnym w dniu 11 maja 2016 r., po wysłuchaniu wyjaśnień Jamesa Carvera, który reprezentował Jane Collins, zgodnie z art. 9 ust. 5 Regulaminu, uwzględniając art. 7, 8 i 9 protokołu nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, jak również art. 6 ust. 2 Aktu dotyczącego wyboru przedstawicieli do Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich z dnia 20 września 1976 r., uwzględniając wyroki wydane przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniach 12 maja 1964 r., 10 lipca 1986 r., 15 i 21 października 2008 r., 19 marca 2010 r., 6 września 2011 r. oraz 17 stycznia 2013 r. 1, uwzględniając art. 5 ust. 2 oraz art. 7 i 9 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Prawnej (A8 0297/2016), A. mając na uwadze, że Jane Collins złożyła wniosek o skorzystanie z przywilejów i immunitetu w związku z postępowaniem cywilnym toczącym się w wydziale Queen s Bench Division sądu High Court w Londynie; B. mając na uwadze, że po pierwsze wniosek dotyczy skorzystania z prawa posłów do Parlamentu Europejskiego, przysługującego na mocy art. 7 Protokołu, do niepodlegania ograniczeniom administracyjnym lub innym w odniesieniu do swobody przepływu posłów do PE podróżujących do lub z miejsca obrad Parlamentu Europejskiego; C. mając na uwadze, że ta część wniosku odnosi się do przedstawionego przez Jane Collins zarzutu, iż uniemożliwiono jej wyjazdy na posiedzenia parlamentarne poprzez wyznaczanie terminów w toczącym się przeciwko niej postępowaniu sądowym; D. mając jednak na uwadze, że art. 7 Protokołu nie stosuje się do ograniczeń wynikających z postępowania sądowego, jako że podlegają one szczególnym uregulowaniom z art. 8 1 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 12 maja 1964 r., Wagner/Fohrmann i Krier, 101/63, ECLI:EU:C:1964:28; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lipca 1986 r., Wybot/Faure i inni, 149/85, ECLI:EU:C:1986:310; wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 października 2008 r., Marra/De Gregorio i Clemente, C200/07 i C-201/07, ECLI:EU:C:2008:579; wyrok Sądu z dnia 19 marca 2010 r., Gollnisch/Parlament, T-42/06, ECLI:EU:T:2010:102; wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C163/10, ECLI: EU:C:2011:543; wyrok Sądu z dnia 17 stycznia 2013 r., Gollnisch/Parlament, T-346/11 i T-347/11, ECLI:EU:T:2013:23. RR\ docx 3/12 PE v02-00

4 i 9 Protokołu 1, stąd wniosek o skorzystanie z przywileju parlamentarnego jest niedopuszczalny na gruncie art. 7 Protokołu; E. mając na uwadze, że po drugie wniosek dotyczy ochrony swobody posłów do Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 8 Protokołu, przed wszelką formą dochodzenia, postępowania sądowego czy zatrzymania z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych; F. mając na uwadze, że ta część wniosku dotyczy sytuacji, w której wobec Jane Collins w Zjednoczonym Królestwie wniesiono roszczenie cywilne o odszkodowanie, w tym odszkodowanie kwalifikowane, w związku z zarzutem zniesławienia i oszczerstwa, a także żądanie, by zaprzestała powtarzania spornych twierdzeń; G. mając na uwadze, że zarzut zniesławienia i oszczerstwa dotyczy oskarżeń, jakie Jane Collins sformułowała na kongresie partyjnym; H. mając na uwadze, że immunitet parlamentarny przysługujący na mocy art. 8 Protokołu stosuje się do opinii wyrażonych przez posłów do Parlamentu Europejskiego tylko w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych; I. mając na uwadze, że opinie wyrażone przez posłów do Parlamentu Europejskiego uznaje się za wyrażone w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych, tylko jeżeli opinie te odpowiadają subiektywnej ocenie, która wykazuje bezpośrednią i oczywistą więź z wykonywaniem takich obowiązków 2 ; J. mając jednak na uwadze, że nie istnieje bezpośrednia, oczywista więź między spornymi wypowiedziami a obowiązkami Jane Collins jako posłanki do Parlamentu Europejskiego, ponieważ wypowiedzi te nie odnoszą się do jej działalności jako posłanki do Parlamentu Europejskiego ani do polityki Unii Europejskiej, a ponadto zostały sformułowane w krajowej debacie politycznej; K. mając na uwadze, że z tego względu sporne wypowiedzi nie są objęte art. 8 Protokołu; 1. nie wyraża zgody na skorzystanie przez Jane Collins z przywilejów i immunitetu; 2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do natychmiastowego przekazania niniejszej decyzji i sprawozdania właściwej komisji właściwym władzom Zjednoczonego Królestwa, m.in. sędziemu Warby emu. 1 Wyrok Sądu z dnia 15 października 2008 r., Mote/Parlament, T-345/05, ECLI:EU:T:2008:440; pkt 49 i Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 września 2011 r., Patriciello, C163/10, ECLI: EU:C:2011:543. PE v /12 RR\ docx

5 UZASADNIENIE I. KONTEKST Na posiedzeniu w dniu 11 maja 2016 r. przewodniczący powiadomił, zgodnie z art. 9 ust. 1 Regulaminu, o otrzymaniu wniosku Jane Collins z dnia 3 maja 2016 r. o skorzystanie z immunitetu parlamentarnego. Treść wniosku przedstawia się następująco: Zwracam się do Parlamentu, by umożliwił mi korzystanie: 1. z immunitetu na mocy art. 8 (immunitet bezwzględny) oraz 2. ze swobody przemieszczania się w celu brania udziału w pracach Parlamentu i wykonywania obowiązków służbowych. Przeciwko mnie wszczęto postępowanie w związku z opinią, jaką wyraziłam jako posłanka do Parlamentu Europejskiego i wykonując obowiązki służbowe. Środki, jakie podjęto wobec mnie jako posłanki w związku z wyrażonymi przeze mnie opiniami, które są przedmiotem zainteresowania opinii publicznej i które wyraziłam w ramach wykonywania obowiązków służbowych, naruszają integralność Parlamentu jako demokratycznego zgromadzenia ustawodawczego. Właściwy organ nie zwrócił się z wnioskiem o uchylenie przywilejów i immunitetów posłanki do PE. Dołożyłam wszelkich starań w toku ww. postępowania, żeby współpracować z angielskimi sądami i powiadomić je o mojej funkcji posłanki do Parlamentu Europejskiego i przedstawicielki moich wyborców. Jednak zaangażowane strony nie uznały mojej funkcji ani obowiązku uczestniczenia w pracach i posiedzeniach plenarnych Parlamentu. W obecnym postępowaniu tę okoliczność przedstawiano nawet jako okoliczność obciążającą. Ponadto próbowano ograniczyć moją swobodę przemieszczania się do i z Parlamentu w Brukseli i Strasburgu pod groźbą nakazu sądowego. Chciałabym także zwrócić się do Pana o wyjaśnienie stosowania immunitetu na mocy art. 9 do posła do Parlamentu Europejskiego pochodzącego z wyborów w Zjednoczonym Królestwie. Artykuł 9 przyznaje te same przywileje i immunitety, jakie przyznają parlamenty państw członkowskich. W przypadku Zjednoczonego Królestwa ten przywilej stosuje się tylko do terenu Pałacu Westminsterskiego. Posłom do Parlamentu Europejskiego nie przysługuje prawo do wykonywania ich obowiązków w Pałacu Westminsterskim. W moim przypadku Westminster jest oddalony wiele mil od okręgu wyborczego, który reprezentuję. W prowadzonym przeze mnie postępowaniu stwierdzono, że opinia wyrażona przeze mnie w czasie wykonywania obowiązków posłanki do Parlamentu Europejskiego była emitowana w programie na kanale telewizyjnym parlamentu Zjednoczonego Królestwa na terenie Pałacu Westminsterskiego. RR\ docx 5/12 PE v02-00

6 Prowadzone przeciwko mnie postępowanie opiera się zasadniczo na zarzucie, że opinia, jaką wyraziłam w tym programie, miała naruszyć cześć skarżących na terenie Westminsteru. Uprzejmie proszę o wyjaśnienie: 1. statusu emitowanego programu na terenie podlegającym ochronie z art. 9 oraz 2. jaki jest status brytyjskich posłów do Parlamentu Europejskiego, którym w rezultacie odmawia się prawa do skorzystania z tego przywileju?. Według uzasadnienia powództwa z dnia 29 kwietnia 2015 r., zmienionego za zgodą sędziego Warby ego, w dniu 26 września 2014 r. na kongresie partii UKIP [Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa] w Doncaster Jane Collins wypowiedziała się, ogłosiła i spowodowała publikację w mediach i na forum publicznym (także dzięki transmisji tego wydarzenia na żywo w parlamentarnym kanale telewizji BBC) w następujących słowach, które zniesławiają wnoszących powództwo członków parlamentu Zjednoczonego Królestwa. Według ww. uzasadnienia powództwa Jane Collins stwierdziła, że powodowie wiedzieli o wielu szczegółach procederu wykorzystywania dzieci, który miał miejsce w Rotherham w ciągu 16 lat. Szacuje się, że w tym procederze mężczyźni pochodzenia azjatyckiego gwałcili i bili ok dzieci, podawali im alkohol i narkotyki oraz grozili przemocą, jednak powodowie umyślnie postanowili nie podejmować działań, lecz pozwolić na dalsze trwanie tego procederu. Według ww. uzasadnienia powództwa Jane Collins stwierdziła, że powodowie działali w ten sposób z powodu politycznej poprawności, politycznego tchórzostwa lub politycznego egoizmu oraz że w związku z tym są winni tak poważnego uchybienia, że zostało ono lub powinno zostać zakwalifikowane jako przestępstwo, ponieważ dopomogło sprawcom i prowadziło do współdziałania z nimi oraz stało się zawinione w takim samym stopniu jak ze strony sprawców. Powodowie wnieśli roszczenie o odszkodowanie, w tym odszkodowanie kwalifikowane, w związku z zarzutem zniesławienia i oszczerstwa, a także wniosek o nakaz zaprzestania dalszej publikacji ww. wypowiedzi. Komisja Prawna wezwała Jane Collins do udzielenia wyjaśnień, jednak posłanka postanowiła, że będzie ją reprezentował poseł do PE James Carver. II. PRZEPISY (a) Traktaty Protokół nr 7 w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, załączony do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Artykuł 7 Swoboda przepływu członków Parlamentu Europejskiego podróżujących do lub z miejsca obrad Parlamentu Europejskiego nie podlega żadnym ograniczeniom administracyjnym lub innym. PE v /12 RR\ docx

7 Członkom Parlamentu Europejskiego, w zakresie kontroli celnej i walutowej, przyznaje się: (a) ze strony własnego rządu takie same udogodnienia jak przyznawane wyższym urzędnikom wyjeżdżającym za granicę na czasowe pobyty służbowe; (b) ze strony rządów innych Państw Członkowskich takie same udogodnienia jak przyznawane przedstawicielom obcych rządów w związku z czasowym pobytem służbowym. Artykuł 8 Wobec członków Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych. Artykuł 9 Podczas sesji Parlamentu Europejskiego jego członkowie korzystają: (a) na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa; (b) na terytorium innego Państwa Członkowskiego z immunitetu chroniącego przed zatrzymaniem oraz immunitetu jurysdykcyjnego. Immunitet chroni także członków podczas ich podróży do i z miejsca, gdzie odbywa się posiedzenie Parlamentu Europejskiego. Nie można powoływać się na immunitet w przypadku, gdy członek został schwytany na gorącym uczynku i nie może on stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek ze swoich członków. (b) Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Sprawa Mote przeciwko Parlamentowi 1 48 Trybunał orzekł, że art. 8 akapit pierwszy protokołu skutkuje dla państw członkowskich zakazem wprowadzania, w szczególności przy pomocy praktyk w zakresie opodatkowania, ograniczeń administracyjnych w swobodzie przemieszczania się posłów (wyrok Trybunału z dnia 15 września 1981 r. w sprawie 208/80 Bruce of Donington, Rec. s. 2205, pkt 14). Zgodnie z tym przepisem przywilej ma na celu zagwarantowanie posłom do Parlamentu Europejskiego swobody podróżowania do lub z miejsca obrad Parlamentu. 49 Należy jednak zwrócić uwagę, że choć art. [7] akapit pierwszy protokołu, mówiący o ograniczeniach administracyjnych lub innych, nie zawiera wyczerpującego wyliczenia tych ograniczeń, nie zaliczają się do nich ograniczenia wynikające z postępowania sądowego, gdyż należą one do zakresu przedmiotowego art. [9], który określa system prawny 1 Wyżej wymieniona. RR\ docx 7/12 PE v02-00

8 immunitetów, z wyjątkiem szczególnego zakresu dotyczącego głosowania i wyrażania opinii przez posłów w ramach sprawowania przez nich mandatu, który jest objęty art. [8]. O pociągnięciu do odpowiedzialności przed sądem jest bowiem wyraźnie mowa w art. [9] akapit pierwszy lit. b) protokołu, który mówi, że poseł mu nie podlega, na terytorium jakiegokolwiek innego państwa członkowskiego niż jego własne, podczas sesji Parlamentu. Podobnie zgodnie z art. [9] akapit pierwszy lit. a) protokołu, poseł korzysta w tym czasie na terytorium swojego państwa z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu swojego państwa, a niektóre z tych immunitetów chronią krajowych parlamentarzystów przed postępowaniem sądowym, które mogłoby być przeciwko nim wszczęte. Wreszcie art. [9] akapit drugi stanowi, że immunitetem posłowie objęci są również podczas podróży do i z miejsca, gdzie odbywa się posiedzenie Parlamentu. Fakt istnienia tego przepisu, który, podobnie jak art. [7] akapit pierwszy protokołu, chroni posłów przed naruszeniem ich swobody przemieszczania się, potwierdza, że ograniczenia, o których mowa w tym przepisie, nie obejmują wszelkich możliwych naruszeń swobody przemieszczania się posłów i że, jak wskazują na to analizowane wyżej przepisy art. [9], należy uznać, że postępowanie sądowe objęte jest zakresem prawnego rozwiązania ustanowionego w tym ostatnim artykule. 50 Artykuł [9] protokołu ma więc na celu zapewnienie niezależności posłów, poprzez zapobieżenie temu, by w trakcie trwania sesji Parlamentu wywierano na nich naciski w postaci gróźb aresztowania lub wszczęcia postępowania karnego (postanowienie prezesa Sądu z dnia 2 maja 2000 r. w sprawie T-17/00 R Rothley i in. przeciwko Parlamentowi, Rec. s. II-2085, pkt 90). 51 Artykuł [7] protokołu ma za zadanie ochronę posłów przed ograniczeniami ich swobody przemieszczania się innego rodzaju niż ograniczenia związane z postępowaniem sądowym. Postępowanie karne przeciwko Aldowi Patriciellowi 1 Oświadczenie złożone przez posła do Parlamentu Europejskiego poza pomieszczeniami Parlamentu, w którego sprawie wszczęto postępowanie karne w jego państwie członkowskim pochodzenia z tytułu czynu zabronionego polegającego na pomówieniu, stanowi opinię wyrażoną w czasie wykonywania przez niego obowiązków parlamentarnych objętą zakresem immunitetu określonego w tym przepisie, tylko gdy oświadczenie to odpowiada subiektywnej ocenie, która wykazuje bezpośrednią więź z wykonywaniem takich obowiązków. Do sądu odsyłającego należy określenie, czy przesłanki te są spełnione w zawisłej przed nim sprawie. (c) Regulamin Parlamentu Europejskiego Artykuł 6 Uchylenie immunitetu 1. Wykonując swoje uprawnienia związane z przywilejami i immunitetami, Parlament działa w celu utrzymania swojej integralności jako demokratycznego zgromadzenia ustawodawczego oraz do zagwarantowania niezależności posłów w sprawowaniu ich funkcji. Każdy wniosek o uchylenie immunitetu jest oceniany zgodnie z art. 7, 8 i 9 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej oraz zgodnie z zasadami, o których mowa w niniejszym 1 Wyżej wymieniony wyrok, pkt 41. PE v /12 RR\ docx

9 artykule. Artykuł 7 Korzystanie z przywilejów i immunitetu 3. Wniosek posła o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu nie jest dopuszczalny, jeżeli wpłynął już wniosek o uchylenie immunitetu tego posła lub o skorzystanie z tego immunitetu, dotyczący tego samego postępowania prawnego, niezależnie od tego, czy decyzja została już podjęta. 4. Wniosek posła o wyrażenie zgody na skorzystanie z przywilejów i immunitetu nie będzie dalej brany pod uwagę, jeżeli wpłynie wniosek o uchylenie immunitetu tego posła dotyczący tego samego postępowania prawnego. 5. W przypadku gdy podjęto decyzję o odmowie wyrażenia zgody na skorzystanie przez posła z przywilejów i immunitetu, poseł może zwrócić się o ponowne rozpatrzenie decyzji, przedstawiając nowe dowody. Wniosek o ponowne rozpatrzenie decyzji jest niedopuszczalny, jeżeli zostanie wniesiona skarga na decyzję na mocy art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub jeżeli Przewodniczący uzna, że przedstawione nowe dowody nie są dostatecznie przekonujące, by uzasadnić ponowne rozpatrzenie. (b) Prawo krajowe W Zjednoczonym Królestwie przywilej swobody wypowiedzi chroni wypowiedzi w debatach, jakie mają miejsce w którejkolwiek z izb parlamentu. W art. 9 Bill of Rights [Karty praw] z 1689 r. stwierdzono, że: swoboda wypowiedzi i debat bądź występowania w Parlamencie nie powinna być kwestionowana w żadnym sądzie lub jakimkolwiek miejscu poza Parlamentem. Słowo występowanie podlega szerokiej wykładni oraz oznacza wypowiedzi i działania w formalnych procedurach którejkolwiek z izb parlamentu lub jego komisji, wraz z rozmowami, pismami i innymi dokumentami bezpośrednio powiązanymi z tymi procedurami. Jednak przywileju parlamentarnego nie stosuje się do wypowiedzi poza parlamentem 1, II. UZASADNIENIE PROPONOWANEJ DECYZJI (a) Artykuł 12 Protokołu Jane Collins twierdzi, że przez toczące się przeciwko niej postępowanie sądowe uniemożliwiono jej wyjazdy na posiedzenia parlamentarne, co narusza art. 7 Protokołu. Jednak z wyroku w sprawie Mote jasno wynika, że art. 7 Protokołu nie stosuje się do ograniczeń wynikających z postępowania sądowego, jako że podlegają one szczególnym uregulowaniom z art. 8 i 9 Protokołu. Dlatego też wniosek o skorzystanie z przywileju parlamentarnego jest niedopuszczalny zgodnie 1 Zobacz Handbook on the Incompatibilities and Immunity of Members of the European Parliament [Informator o niepołączalności mandatu i immunitetu posła do PE], kwiecień 2014 r., DG IPOL, Departament Tematyczny C. RR\ docx 9/12 PE v02-00

10 z art. 7 Protokołu. (b) Artykuł 8 Protokołu Należy także wziąć pod uwagę ochronę posłów do Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 8 Protokołu, przed wszelką formą dochodzenia, postępowania sądowego czy zatrzymania z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych. Ta część wniosku dotyczy sytuacji, w której wobec Jane Collins w Zjednoczonym Królestwie wniesiono roszczenie cywilne o odszkodowanie, w tym odszkodowanie kwalifikowane, w związku z zarzutem zniesławienia i oszczerstwa, a także żądanie, by zaprzestała powtarzania spornych twierdzeń. Zarzut zniesławienia i oszczerstwa dotyczy oskarżeń, jakie Jane Collins sformułowała w przemówieniu na kongresie partyjnym, które opublikowano w mediach i na forum publicznym (także dzięki transmisji tego wydarzenia na żywo w parlamentarnym kanale telewizji BBC). Jednak należy zauważyć, że immunitet parlamentarny przysługujący na mocy art. 8 Protokołu stosuje się do opinii wyrażonych przez posłów do Parlamentu Europejskiego tylko w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości opinie wyrażone przez posłów do Parlamentu Europejskiego uznaje się za wyrażone w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych, tylko jeżeli opinie te odpowiadają subiektywnej ocenie, która wykazuje bezpośrednią i oczywistą więź z wykonywaniem takich obowiązków 1. Nie istnieje jednak bezpośrednia, oczywista więź między spornymi wypowiedziami a obowiązkami Jane Collins jako posłanki do Parlamentu Europejskiego, ponieważ wypowiedzi te nie odnoszą się do jej działalności jako posłanki do Parlamentu Europejskiego ani do polityki Unii Europejskiej, a także zostały sformułowane w krajowej debacie politycznej. Z tego względu sporne wypowiedzi nie są objęte art. 8 Protokołu. (b) Artykuł 9 Protokołu Zdaniem Jane Collins w jej sprawie stosuje się art. 9 Protokołu. Tymczasem poszczególnym członkom parlamentu Zjednoczonego Królestwa nie przysługuje immunitet od postępowania karnego lub cywilnego. Powołana w 1999 r. Wspólna Komisja ds. Immunitetów Parlamentarnych następująco podsumowała obowiązujące przepisy: Jeżeli członkowi do Parlamentu zarzucono popełnienie przestępstwa, nie wymaga się uchylenia immunitetu. Jeżeli członek Parlamentu został zatrzymany i nie może stawić się w Parlamencie, obie izby należy jedynie o tym powiadomić. Tę samą zasadę stosuje się do budynków posiedzeń Parlamentu. Przestępstwo popełnione w budynkach Parlamentu podlega postępowaniu sądowemu. Członka Parlamentu można aresztować w budynku Parlamentu 2. 1 Zobacz ww. wyrok w sprawie Patriciello. 2 Joint Committee on Parliamentary Privilege [Wspólna Komisja ds. Immunitetów Parlamentarnych], Sprawozdanie, 9 kwietnia 1999 r., pkt 242, cytat za: Handbook on the Incompatibilities and Immunity of Members of the European Parliament [Informator o niepołączalności mandatu i immunitetu posła do PE], PE v /12 RR\ docx

11 Nie ulega wątpliwości, że art. 9 Bill of Rights nie stosuje się do Jane Collins na podstawie art. 9 Protokołu, skoro art. 9 Bill of Rights jest funkcjonalnie tożsamy z art. 8 Protokołu, lecz ma na celu jedynie ochronę członków parlamentu narodowego. W konsekwencji nie stosuje się art. 9 Protokołu. II. PODSUMOWANIE W związku z powyższym nie ma podstaw do skorzystania przez Jane Collins z immunitetu. kwiecień 2014 r., DG IPOL, Departament Tematyczny C. RR\ docx 11/12 PE v02-00

12 WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ Data przyjęcia Wynik głosowania końcowego +: : 0: Posłowie obecni podczas głosowania końcowego Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego Joëlle Bergeron, Marie-Christine Boutonnet, Jean-Marie Cavada, Kostas Chrysogonos, Therese Comodini Cachia, Mady Delvaux, Enrico Gasbarra, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Mary Honeyball, Gilles Lebreton, António Marinho e Pinto, Emil Radev, Evelyn Regner, Pavel Svoboda, Axel Voss, Tadeusz Zwiefka Pascal Durand, Heidi Hautala, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Virginie Rozière PE v /12 RR\ docx