IX II MDCXL. Devlet-i Âliye-yi Osmâniyye Osmanlı İmparatorluğu

Transkrypt

1 Downloaded from: justpaste.it/immaculate_empire_story IX II MDCXL Devlet-i Âliye-yi Osmâniyye Osmanlı İmparatorluğu W przenikliwie zimny i spowity nieskalaną ciemnością wieczór swe krwawe rządy zakończył niezwyciężony Zdobywca Bagdadu, sukcesor X Sułtana Imperium Osmańskiego Sülëymān'a Wspaniałego Mürād IV Krwawy. Odszedł sfatygowany, lecz otoczony przez najbliższych mu członków wielmożnej dynastii, którzy z nieskrywanym strachem spoglądali w niestabilną przyszłość. Okrucieństwo umierającego mężczyzny bardzo często odciskało piętno, a decyzja, wypowiedziana w ostatnich minutach ziemskiego żywota, miała spowodować wygaśnięcie renomowanej dynastii, którą rozsławiono na cztery strony świata. Władca przez lata przyglądał się swemu mało zdolnemu bratu Ibrahimowi. Nienawidził momentów, w których był zmuszony oglądać jego kompromitacje i niepowodzenia, więc uznał swą rezolucję za wybór ostateczny i niebywale konieczny. Nie chciał, aby mocarstwem władał nieudacznik; nakazał egzekucję Ibrahim'a, do której nie miało prawa dojść. Na dzikim, bestialskim tronie zasiadła z pozoru niegroźna osoba Sułtanem został Ibrahim I. ابراهيم Ibrahim I Błyskotliwa, dumna oraz do szpiku kości zepsuta Sułtanka Matka ponownie z chwałą kierowała losami poddanego jej państwa, którego wielkość i świetność odeszła wraz z Sułtanem Mürād'em. Osadziła swe niewinne i ukochane dziecko na miejscu, z którego mógł roztaczać władzę królewską, aby móc spokojnie kontrolować wszelkie jego decyzje i postanowienia. Nie sądziła, iż pobyt w Złotej Klatce zrodził nowego mężczyznę, który po upływie kilku miesięcy ujawnił przerażające oblicze. Cień człowieka poruszał się pośród murów pałacu; wykończony psychicznie Ibrahim nie potrafił odnaleźć się w zaistniałej sytuacji, więc każdego dnia niszczy swą duszę coraz bardziej. Nieprzemyślane słowa, kierowane w stronę dostojników państwowych, rujnowały jego pozycję, którą Mahpeyker Kösem nieudolnie próbowała odbudować. Ukochał sobie okrucieństwo, jednak nie takie, jakie reprezentował jego poprzednik. Sułtan Ibrahim czerpał przyjemność z wszystkiego, co mogło sprawić najmniejszy ból innym; nie zważał przy tym na powiązania rodzinne czy niedawne uczucia. Nie szukał sprawiedliwość; nie wykazywał zainteresowania swym Imperium, którego Kösem nie potrafiła dłużej utrzymać w ryzach. Osmanie upadali.

2 Zadziwiającą osobą, która wiedzie długi żywot w murach osmańskiego domu, jest bliźniacza siostra obecnie panującego Władcy wyrafinowana, inteligentna oraz wielokrotnie poniżana przez Ibrahim'a Sułtanka Atike. Ulubienica Mürād'a została obiektem drwi pałacowych służek, które posłusznie wykonują wszelkie polecenia wyuzdanego Sułtana i uprzykrzają egzystencję jasnowłosej damy. Atike kilka razy śmiała przeciwstawić się bratu, jednak wówczas w jego umyśle szalała burza, która siała powiększającą się zanadto nienawiść do siostry. Odaliska poszukiwała schronienia u matki i starszej siostry, lecz obie nie wykazały się chęci pomocy. Zdruzgotana popadła w depresję, która uniemożliwiła jej poprawne funkcjonowanie, jednak po upływie kilku tygodni za główny cel obrała sobie zdetronizowanie swej matki i brata. Atike odnalazła wśród poddanych wierne i podstępne osoby, które doprowadziły ją przed oblicze wysłannika Weneckiego wykazującego chęć nawiązania zobowiązującego paktu Szlachcica Feliksa. Najstarsze dziecko nieżyjącego Ahmed'a Sułtanka Ayşe, która uznawana jest przez Ibrahim'a za swoistego, nieskażonego złem anioła, mającego strzec jego godności, powróciła z jego woli do stolicy i stała się wynoszoną na piedestał kobietą. Sułtanka Matka nie potrafi zapanować nad władzą, którą pojęła jej znienawidzona córka. Ayşe jest odzwierciedleniem Mahpeyker, więc odczuwa ona niepokój, gdy pomyśli, że posiada największy wpływ na nieprzewidywalnego Ibrahim'a, który na jej życzenie wydał rozkaz egzekucji Mustafy Paszy uczciwego i prawego męża Ayşe, którego Sułtanka niejednokrotnie zdradzała, ośmieszała i karała za niewykonanie swych nierealnych oczekiwań, oraz wieloletniego sojusznika Kösem. Wielkim marzeniem damy jest objęcie stanowiska Sułtanki Matki, które pozwoliłoby jej na rozszerzenie swego imienia w każdym zakątku świata. Nieustraszenie podważa wszystkie decyzje Mahpeyker Kösem i przedstawia własne, które zawsze przynoszą jej ogromną korzyść. Jasnowłosa Rusinka, która jako pierwsza doszczętnie zawładnęła niewinnie wyglądającym mężczyzną, nosi się z dumą po haremie i obwieszcza wszem i wobec, iż niebawem Sułtan wyda decyzję o ich ślubie, o której wspominał podczas jednej ze wspólnie spędzonych nocy. Turhan Hatice przybyła do Imperium, kiedy Ibrahim przebywał w zamknięciu. Kobieta towarzyszyła mężczyźnie podczas odbywania wyroku i wraz z nim wysnuwała bogate oraz pełne pewności plany. Obiecała swemu ukochanemu wieczną chwałę, potęgę oraz bezpieczeństwo i pewność, którego pożądał najbardziej na świecie; wydała na świat przepiękne bliźniaki, Mehmed'a i Beyhan, które początki swego życia miały bardzo niepewne, bowiem Krwawy zastanawiał się nad dzieciobójstwem. Mürād nie posiadał potomstwa, więc wizja chłopca, zrodzonego z młodszego brata, napawała go złością. Młódce udało się ustrzec i dożyć momentu, w którym zbliżała się do pozyskania szczytu hierarchii. Następną kobietą, która pojawiła się w życiu Ibrahima, jest elegancka Serbka Katarzyna. Urodziwa niewiasta pozyskała uwagę Ibrahim'a i skutecznie ograniczyła wpływ Turhan Hatice, którą żywi czystą, nieskalaną nienawiścią. Dziewczęta rywalizowały o każdą najmniejszą rzecz, co nie ulegało uwadze Sułtanki Matki. Kobieta nie czuła sympatii do Rusinki, ponieważ ta nie potrafiła

3 wykazać krzty zrozumienia czy uczciwości. Minęło zaledwie kilka dni, a ochrzciła ona Katarzynę nowym imieniem postanowiła, iż będzie się zwać Saliha Dilaşub. Matka dwojga osmańskich lwów Sülëyman'a oraz Bayezid'a, który zmarł krótko po narodzeniu, zapewniła sobie stabilną i bezpieczną pozycję w haremowych rozgrywkach Turhan i Kösem. Nie chciała jednak ryzykować, więc uczyniła wszystko, aby zyskać przychylność najstarszej siostry Ibrahima apodyktycznej Ayşe, która wykazała chęć nawiązania współpracy. Kilka lat po objęciu tronu przez wysłannika Abrahama do osmańskiego raju przybyła najpiękniejsza niewiasta, jaką kiedykolwiek zauważono pośród zimnych murów. Ciemnowłosa Polka o jaśniejących oczach nie mogła uniknąć wysłania do alkowy Padyszacha, który, niestety, potraktował kobietę w okrutny i bestialski sposób. Niewinne dziewczę cierpiało katusze przez kilkanaście nocy, lecz w końcu nieubłagany mężczyzna postanowił uwolnić biedaczkę ze swych okrutnych rąk i pozbył się myśli sprawiania jej nieprzyjemności. Hatice Muazzez, ponieważ takie imię zyskała, wydała na świat syna o imieniu Ahmed, który stał się sensem jej dalszej egzystencji. Książę Ahmed jest chorowitym czterolatkiem, więc na razie Sułtanka musi poświęcić uwagę jemu, a sam Władca wyjątkowo ukochał dziecko narodzone z Hatice, więc od owej chwili stał się dla niej zupełnie innym człowiekiem, jednak mimo wszystko kobieta nie potrafi zapomnieć przykrości, jaka została jej wyrządzona na początku pałacowego życia. Obecnie stoi w cieniu, odsunięta od wizji posiadania wielkiej władzy, której nie pożąda; jest inteligentna i wie, że niekiedy należy zamknąć się w ukryciu, aby wyjść, gdy nadejdzie odpowiedni moment. Kilka miesięcy po przybyciu Hatice Muazzez tragedia rozegrała się na czerkieskich ziemiach, gdzie wspaniałe życie wiodła delikatna Księżniczka Maria Circassia, która została uprowadzona z rodzinnych stron i sprzedana za wysoką cenę do Seraju Ibrahim'a. Sułtan zauważył kobietę podczas jednego ze spacerów po pałacowym ogrodzie i zażądał, aby dane jej było przekroczyć próg alkowy, choć w początkowym założeniu Turhan Hatice zamierzała uczynić z ciemnowłosej swoją służącą, która posłużyłaby jej do podłych intryg. Maria oczarowała Padyszacha i spędziła w jego łożu kilkanaście nocy, co zaowocowało w ciążę wydała na świat Orhan'a, którego oszalały Ibrahim uznał za wysłannika Bożego, będącego przewodnikiem Imperium Osmańskiego. Sułtan namówił swą faworytę do przyjęcia Islamu, a następnie nadał jej imię Hümaşah Telli. Młoda Sułtanka została znienawidzona przez Turhan oraz Kösem, lecz zyskała wielką aprobatę Ayşe i Salihy Dilaşub, które zawiązały nić porozumienia. Wkrótce Ibrahim postanowił podjąć decyzję, dzięki której jedna z czterech kobiet zostałaby jego prawowitą żoną. Turhan była niemal pewna swej wygranej, ponieważ przypomniała sobie o obietnicy, którą złożył jej Władca kilka lat wcześniej. Wierzyła, że właśnie jej imię wypowie, jednakże Ibrahim założył, iż jego żoną nie może zostać prosta kobieta; pragnie szlachcianki, którą odnalazł w osobie Hümaşah Telli i właśnie ona stała się prawowitą żoną XVIII Sułtana Imperium Osmańskiego. Do Stolicy Świata przybywają dwie siostry, córki nieżyjącego Sułtana Mürād'a, Eşer oraz Kelebek. Pewnego wieczoru do komnaty Sułtanek wbiegło kilku mężczyzn,

4 którzy z rozkazu Boskiego Posłańca mieli wywieźć dziewczęta poza obszar Imperium, gdyż Sułtan obawiał się ich ingerencji w los dynastii, choć liczyły zaledwie dwanaście lat. Bliźniaczki opuściły Seraj bez jakichkolwiek środków do życia, zostały upokorzone i ośmieszone, a Sułtanka Matka poparła ową sprawę, ponieważ nie przepadała za matką Eşer i Kelebek, obecnie przebywającą w Starym Pałacu, Raną. Młodociane Osmanki spędziły kilkanaście miesięcy w Egipcie, gdzie musiały ciężko pracować, aby móc przetrwać trudny okres, jednak po owym czasie Rana dowiedziała się o losie córek i postanowiła poprosić od Ibrahima sprowadzenia dziewcząt do Pałacu, w którym sama została uwięziona. Sułtan zgodził się niechętnie i postanowił wydać rozkaz, wedle którego bliźniaczki powróciły w obręb Imperium Osmańskiego. Nie zamieszkały z matką, jaki początkowo był plan, ponieważ kobieta zaniemogła i zmarła po kilku dniach męczarni, którą spowodowała rozwścieczona Sułtanka Matka. Dziewcząt nie przeniesiono do Pałacu Łez; zadomowiły się ponownie w miejscu, z którego zostały wyrzucone w Seraju Sułtana Ibrahima. Eşer jest impulsywną, wyrachowaną kobietą, która mocno i pewnie stąpa po ziemi, umie szybko i skutecznie ocenić sytuację, rozeznać się w nowym środowisku; w Egipcie przyswoiła kilka języków, którymi sprawnie operuje, interesuje się polityką oraz przyszłością państwa i wielokrotnie pragnie ingerować w życie haremowych dziewcząt, co nie ulega uwadze pozostałych Sułtanek. Kelebek to oaza spokoju i opanowania, delikatna, zabawna, uprzejma oraz piękna dziewczyna zrzesza masę ludzi, którzy nie potrafią oderwać od niej wzroku; pewnego dnia napotyka na swej drodze zamożnego Paşę, który urzeka jej serce, jednak nie wie, iż Ilhami jest egoistą, chcącym wykorzystać młodą Sułtankę do upowszechnienia swego nazwiska i wzmocnienia pozycji. Eşer stara się przemówić siostrze do rozumu i odwieść ją od miłości, jednakże Kelebek jest zamroczona głębokim uczuciem, które pochłania ją w szybkim tempie. Ilhami poprosił swą ukochaną o pożyczkę, a ona bez oporów oddała mu swe drogocenne dobra, wierząc, iż mężczyzna jest uczciwy i naprawdę ich potrzebuje; tymczasem on każdą rzecz, która posiada jakąkolwiek większą wartość, wysyła w ręce swego kuzyna Chana Sahina Giray'a, który na półwyspie Krymskim obmyśla skuteczne plany strącenia Ibrahima z tronu. Sułtanka Matka w każdym zakątku pałacu posiada szpiegów, którzy skutecznie donoszą jej o każdym kroku poczynionym przez otaczających ją poddanych. Najwierniejsza służąca Kosem nosi imię Ahsen i jest młodą, radosną, aczkolwiek podstępną dziewczyną, której widok większość ludzi wprowadza w irytację i konsternację. Młódka skrycie pragnie odwiedzić komnatę Padyszacha, jednakże Kösem skutecznie odwodzi ją od owej myśli, a wręcz zakazuje jakichkolwiek kontaktów z Sułtanem. Jej zadaniem jest dowiedzenie się o każdej intrydze, spisku lub nawiązanym porozumieniu, lecz ostatnio wiele spraw wymyka się kobiecie z rąk, a wcześniejsza przebiegłość ulatuje. Pewnego dnia zostaje uprowadzona przez rozgniewaną Turhan, która dowiedziała się o ślubie Ibrahima i Hümaşah Telli, pragnie ona śmierci Księżniczki i chce, aby Ahsen pomogła jej wcielić w życie plan, dzięki któremu młoda służąca odmieni swój los i stanie przed możliwością przekroczenia progu alkowy Padyszacha. Turhan za plan obrała sobie uśmiercenie pozostałych nałożnic, więc namówiła Ahsen do ponownego wysłania w ramiona Władcy Sahir Kostki Cukru, która potrafi nakłonić Ibrahim'a do każdego czynu. Służąca jest niepewna, jednak po pewnym czasie ulega, ponieważ jej umysł przyćmiewa wizja zostania Sułtanką i doprowadza do tragedii, która wstrząsa serajem. Ibrahim postanowił wymordować harem, a łasce jego ocalenia uległy

5 jedynie Sułtanki, dzieci oraz Ahsen, którą obroniła Hümaşah Telli. W oczach Mahpeyker Kösem rodzi się prawdziwa furia, która doprowadza do licznych przesłuchań. Sułtanka nie spocznie, póki nie dowie się, kto śmiał ponownie przejść Złotą Drogą Sahir Parze. Sêlimıyê Kirâ złotowłosa, trzydziestodwuletnia niewiasta towarzyszy Sułtance Vâlidê już od kilku lat, pełniąc funkcję jej zaufanej powierniczki oraz skarbnicy sekretów. Niektórzy nazywają ją szkatułą Wielkiej Kösem, gdyż sprawuje ona opiekę nad dobytkiem i wszelakimi bogactwami ciemnowłosej Greczynki. Owdowiała w młodym wieku, snuje swój żywot w jednej ze swoich posiadłości i z zaniepokojeniem patrzy na upadające Imperium Osmańskie, pogrążające się w blamażu, tracące dawną świetność. Doświadczona kobieta, zrodzona z perłowego łona jej matki, żydówki, wraz z Sułtanką Kösem próbuje załagadzać sytuację w państwie, ingerując z premedytacją w sprawy Divanu bardziej, niż dotychczas. Posyła swych ludzi w każdy kąt, uczulając ich na zdradę, jednakże i sama bierze bierze czynny udział w szpiegowaniu. Istna manipulantka o wdziękach, przykrytych zdobionymi sukniami zaprasza do domu jednego z Paş'ów, a dokładniej Buluta, chcąc wyciągnąć od niego jeszcze więcej informacji, by w późniejszym czasie móc przekazać je swej Pani. Nieoczekiwanie jednak wśród tej dwójki wybucha niekontrolowany ogień miłości, który spalić może na popiół wszystkie ofiary zdrady. Tümay Hâtun jest muzułmanką w dojrzałym wieku, która popadła w konflikt z Imperium Osmańskim konflikt interesów. Jej dom mieszkalny znajduje się na miejscu, w którym Sułtanka Kösem chciałaby wznieść meczet. Tümay nie wyraża zgody na wykupienie domu i wyniesienie się z niego, ponieważ zmarło tu jej dziecko, dzień po narodzeniu wraz z mężem, podczas napadu zbójów, gdy ona sama znajdowała się na jednym z charytatywnych spotkań kobiet. Ostatecznie Tümay zgadza się, gdyż Kosem wypowiadała się niesamowicie wiarygodnie. Kobieta staje się służącą Sułtanki Matki i zamieszkuje w pałacu, gdyż nie posiadała rodziny oraz miejsca, w którym mogłaby zamieszkać po sprzedaży domu. Bardzo szybko otrzymała tytuł skarbniczki w haremie, ponieważ poprzednia zmarła i z pewnością nie był to żaden zbieg okoliczności. Tümay rzetelnie wykonuje swą pracę, zaś niewolnice uciekają, gdy ją widzą. Skarbniczka prócz tego, że zjednała sobie serce Mahpeyker Kösem, nie może pochwalić się żadnym innym równie pozytywnym osiągnięciem; popada w konflikt z każdą inną konkubiną Sułtana. Dobry kontakt ma jedynie z Hümaşah Telli, natomiast Turhan Hatıce oskarżyła ją otwarcie o kradzież biżuterii. W późniejszym czasie miały miejsce kolejne sprzeczki, które rodzą zagrożenie buntem w haremie. Kösem i Hümaşah nie dają temu wiary, natomiast Ibrahim w obliczu wyznań swych kobiet, popada w poważne podejrzenia. Niektórzy obawiają się, że Tümay jest zwiastunem kolejnych morderstw w haremie na rozkaz Sułtana, czy jednak jest w tym ziarnko prawdy? W Imperium znajduje się również Miguel młody mężczyzna, pochodzący z Hiszpanii, od zawsze marzył o królewskiej krwi w żyłach, górze pieniędzy oraz niezliczonej ilości pięknych kobiet, jednakże los uczynił z niego syna prostego mężczyzny, który zajmował się uprawą roli. Miguel posiadał różnorakie znajomości;

6 otaczał się ludźmi, przed którymi ukrywał swą biedę. Zakochał się w pięknej hiszpance Flor, dla której gotów był poświęcić wszystko; owe oddanie kobiecie zauważył jego przyjaciel, który był iście dwulicowy. Obiecał mężczyźnie, że zrobi z niego prawdziwego szlachcica i mężczyznę z krwi i kości, na którego widok kobiety będą popadały w zachwyt na co Miguel od razu przystał i naprawdę się udało. Mijały miesiące, zaś młody chłopak uciekł od rodziny dla życia w luksusie na koszt przyjaciela, lecz nie wszystko trwa wiecznie i każda rzecz ma swoją cenę. Miguel wreszcie otrzymał zaproszenie na bankiet, na którym znalazła się również Flor. Wspólny taniec marzenie. Wspólny pocałunek największe pragnienie. Otrzymał to. Spędził z nią noc, jednak wczesnym rankiem zbudził się w ciemnym pomieszczeniu, które okazało się być pomieszczeniem pod pokładem statku, który płynął w kierunku Imperium Osmanów. Na łodzi dowiedział się, że sprzedano go jako kandydata na eunucha do osmańskiego seraju, więc jakiś czas po przywiezieniu na miejscu zostanie wykastrowany. Co jednak jest w stanie zrobić mężczyzna, tak zhańbiony przez los, gdy zauważy, że jedna z sułtanek, a dokładniej Hatice Muazzez według jego opinii do złudzenia przypomina Flor? Rozkocha się i wpędzi w kłopoty kobietę czy może będzie chciał dokonać sprawiedliwości? Şıklık Hatun jest młodą Egipcjanką z wielkimi ambicjami. Należy do grona wrogów Imperium, ponieważ jak sama twierdzi Allah wolałby, by Imperium Osmańskim zarządzał ktoś czarnoskóry. Kobieta równocześnie jest bardzo wpływowa w Egipcie, gdyż należy do bogatszych osób w państwie. Oferuje pomoc Kösem, która pragnie podratować upadające Imperium, lecz prawdziwy zamiar kobiety jest inny. Şıklık chce wzniecić iskrę, która wywoła pożar. Postanowiła obwieścić, iż Sułtan Ibrahim zadłużył państwo, a tym samym wywołać bunt w kraju. Liczy, że uda się jej posadzić na tronie swego męża czarnoskórego zarządcę Egiptu Ahmeda Paşę. Mężczyzna nie kocha kobiety, jednak jest z nią tylko dlatego, iż pomysł przypadł mu do gustu. Oboje nie liczą się z konsekwencjami, gdyż są zaślepieni wizją lepszego życia. Mürād Paşa urzędnik państwowy jest rodowitym dzieckiem Imperium Osmańskiego, natomiast matce zawdzięcza korzenie żydowskie. Jest on trzydziestoletnim mężczyzną zaś Sułtana Ibrahima poznał już wcześniej, gdy należał do korpusu janczarów. Wówczas udało mu się poznać również brata Ibrahima Mürāda i na jego rozkaz wyjechał do Anatolii, gdzie objął funkcję Gubernatora. Nie było na niego żadnych skarg, swe powinności należycie wykonywał, jednakże w jego umyśle powstał jeden uraz. Za życia Sułtana Mürāda w prezencie otrzymał głowę swej matki Gülizar. Mężczyzna wiedział jedno jest to winą jednej z Sułtanek. Nieliczne pogłoski mówiły o tym, iż bogata żydówka próbowała oszukać jedną z kobiet ówczesnego Padyszacha, w efekcie czego spotkała ją śmierć, aczkolwiek jej syn nie chciał w to wierzyć. Do stolicy powrócił na rozkaz Sułtana Ibrahima, którego władza bardzo go ucieszyła. Mężczyzna przybył do samego serca świata, by objąć funkcję z wezyra wśród Rady Divanu, ponieważ jeden z jego poprzedników zmarł na niespodziewany atak dżumy. Przybycie nowego Paşy budzi zainteresowanie niektórych spośród Sułtanek, którym marzy się kontrolowanie spotkań urzędników państwowych.

7 Żadna z nich nie wie jednak tego, iż mężczyzna nie jest zwolennikiem żadnej z kobiet, a wręcz nie może ich ścierpieć. Wszystko ma związek ze śmiercią jego matki, którą zakodował sobie jako dzieło jednej z Sułtanek, jednej z kobiet które w jego oczach są niczym smoki trzeba je wytępić, nim zniszczą świat. Właśnie to ma na celu. Mężczyzna nieświadom swej zazdrości o Padyszacha, postanowił odłączyć władcę od jego konkubin. Pragnie on spędzać z Sułtanem więcej czasu, tylko po to, by nie mógł poświęcać go kobietom, choć Mürād dokładnie wie, iż jego działanie da marny efekt, to jednak głęboko wierzy, że przez ów czyny uratuje znajomego z przeszłości. Chce on namówić Władcę na reformę prawa w państwie, gdyż jest to świetna okazja na mocne zmęczenie; wszak z takim uczuciem żadna kobieta skutecznie walczyć nie potrafi. Şekerpare Hâtun słodka niewiasta, która przed laty królowała w alkovie İbrahima. Choć teraz odrzucona i zapomniana przez Władcę, to właśnie ona w pewnym stopniu doprowadziła do Jego szaleństwa. Z pozoru niewinna, filigranowa dama, została sprowadzona dla Majestatu z ziem egipskich jako specjalny podarunek od szanowanego Paşy. Przez długi czas wmawiała mu, iż jest on więcej niż zwierciadłem samego Allaha. Teraz lubiana przez nałożnice, pomimo niepamięci wiedzie spokojny żywot w haremie. Posiada swój własny alkierz i kilka nie wiele znaczących przywilejów. Nigdy nie kochała İbrahima; nie tęskni za przeszłością, gdy była Jego diamentem. Wszystko diametralnie zmienia się, gdy Sułtan przypomina sobie o dawnej kochance i postanawia zmienić jej los. Mianowicie pragnie podarować ją jako prezent dla nowego Wielkiego Wezyra. Mariaż absolutnie nie przypada do gusty dziewczynie. Po latach szykuje się na ponowne starcie z İbrahimem. Chce zmienić Jego decyzję. Co zrobi, by wpłynąć na egoistycznego króla, którego sama współtworzyła?