Załącznik nr 8 SŚ-1/2010 Klub Przyrodników Projekt ochrony i odtwarzania siedlisk hydrogenicznych w Sudetach Środkowych

Transkrypt

1 Załącznik nr 8 SŚ-1/2010 Klub Przyrodników Projekt ochrony i odtwarzania siedlisk hydrogenicznych w Sudetach Środkowych WYKAZ OBIEKTÓW-wycinka nalotów świerka i innych drzew i krzewów, blokowanie za pomocą pozyskanego drewna odpływu wody systemem drenaży oraz spływu powierzchniowego, zasypanie gruntem miejscowym fragmentów odpływów i rynien erozyjnych Nadleśnictwo Jugów Symbol obiektu: NJ1 Opis obiektu: Stosunkowo dobrze zachowany kompleks torfowisk przejściowych i alkalicznych na lekko pochyłym zboczu, w sąsiedztwie schroniska Pod Sową, w południowej części odsłonięty, w północnej i na obrzeżach zarastający około letnim nalotem świerka. Wśród roślinności zielnej Sphagnum fallax, Carex nigra, Carex canescens, Carex echinata, Carex panicea, Carex rostrata, Eriophorum angustifolia, Viola palustris, Trientalis europaea, Juncus filiformis, Galium palustre, Epilobium palustre, Dactyloriza fuschii, Crepis paludosa. Na obrzeżach dawne rowy odwadniające i rynny erozyjne. Lokalizacja: Leśnictwo Kalenica, wydz. 4j, 4c (część). Wyszczególnienie planowanych zadań ochronnych i ich charakterystyka: Odsłonięcie roślinności torfowiskowej i poprawa warunków świetlnych poprzez wycięcie nalotu świerka w wieku około lat w dwóch lokalizacjach o łącznej powierzchni 0,7 ha, zaznaczonych na poniższej mapie jako obszary A i B. Przy lokalizacji prac wskazane jest posługiwanie się urządzeniem GPS. W obszarze zaznaczonym jako A (pow. 0,32 ha, zadrzewienie drzew do usunięcia - 0,2) usunąć należy wszystkie świerki o pierśnicy do 20 cm, pozostawiając starsze, o pierśnicy przekraczającej 20 cm. Kryterium doboru drzew do wycinki jest wyłącznie pierśnica, wiek podano jedynie w celach orientacyjnych. Prace należy wykonać w dwóch nawrotach, w roku 2010 d1,3 - do 15 cm oraz w 2011 d1, cm. W obszarze

2 zaznaczonym jako B (pow. 0,38 ha, zadrzewienie drzew do usunięcia - 0,3) usunąć należy wszystkie drzewa o pierśnicy do 15 cm, pozostawiając starsze. Prace należy wykonać w dwóch nawrotach, w roku 2010 d1,3 - do 10 cm oraz w 2011 d1, cm. Drzewa należy wycinać na wysokości nie przekraczającej 10 cm, okrzesując na miejscu, bezpośrednio przy pniu. Część pozyskanego drewna należy wykorzystać do spowolnienia nadmiernego odpływu wody dawnymi rowami i rynnami erozyjnymi, w 18 miejscach zaznaczonych punktowo na poniższej mapie, 9 w roku 2010 zaznaczonych cyfrą 1, a 9 w roku 2011 zaznaczonych cyfrą 2, zabudowując je za pomocą układanych na sobie w 2 4 poziomach, pni, w sposób gwarantujący maksymalną stabilność i stabilizowanych w gruncie oraz wbitymi w ziemie na głębokość min. 50 cm zastrzałami, pni, do poziomu około 40 cm w stosunku do dna rynny, z wkopanym zagłębieniem bocznym, co najmniej 0,5 m poza krawędzie rynny. Od strony napływającej wody konstrukcje należy uszczelnić materiałem ziemnym pozyskanym przy mocowaniu pni. Sposób ułożenia pni powinien gwarantować efektywne spowolnienie spływu wody i jej widoczne zatrzymanie powyżej zabudowy. Przy prowadzeniu prac i wyborze szczegółowej lokalizacji piętrzeń należy bezwzględnie unikać niszczenia roślinności torfowiskowej, preferując miejsca na gruncie mineralnym. W celu uniknięcia niepotrzebnego przemieszczania pozostałej część pozyskanego w obiekcie drewna, pnie drzew o długości co najmniej 3 5 m można pozostawić w sąsiedztwie ich pozyskania, w miejscach potencjalnego lub rzeczywistego spływu wody, układając je w poprzek stoków i stabilizując 3 4 wbitymi w ziemię zastrzałami o grubości 5 10 cm lub w sposób gwarantujący stabilność opierając o pnie drzew wyciętych. Decyzję w tym względzie pozostawia się wykonawcy po uzgodnieniu ze zamawiającym. Pozostały pozyskany materiał (w tym gałęzie) należy złożyć w stosy w drzewostanie, na gruncie mineralnym, w odległości ponad 10 m od granicy torfowisk, poszczególne stosy nie powinny zajmować więcej niż 4 m 2 i znajdować się w odległości nie mniejszej niż 50 m od siebie. Zrywkę drewna i pozostałego materiału należy prowadzić wyłącznie ręcznie, z wynoszeniem, bezwzględnie bez ciągnięcia po podłożu, ograniczając jego przemieszczanie do minimum. Poruszać się po obiekcie należy przede wszystkim wykorzystując fragmenty gruntu mineralnego, do minimum ograniczając niszczenie roślinności torfowiskowej. W przypadku spowodowania znaczących i możliwych do uniknięcia strat wykonawca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Prace należy prowadzić w okresie jesiennym, od 15 września do 30 listopada. W pracach należy bezwzględnie przestrzegać przepisów BHP oraz wszelkich przepisów obowiązujących na terenie Lasów Państwowych.

3 Symbol obiektu: NJ2 Opis obiektu: Stosunkowo dobrze zachowany kompleks torfowisk przejściowych i alkalicznych na lekko pochyłym zboczu, zarastający około letnim nalotem świerka. Wśród roślinności: Trientalis europaea, Stellaria uliginosa, Myosotis palustris, Carex canescens i Carex echinata Sphagnum magellanicum, Sph. fallax. Kilka rynien erozyjnych i dawnych rowów odwadniających. Lokalizacja: Leśnictwo Kalenica, wydz. 4h

4 Wyszczególnienie planowanych zadań ochronnych i ich charakterystyka: Odsłonięcie roślinności torfowiskowej i poprawa warunków świetlnych poprzez wycięcie nalotu świerka w wieku około lat w czterech lokalizacjach o łącznej powierzchni 1,3 ha, zaznaczonych na poniższej mapie jako obszary A - D. Przy lokalizacji prac wskazane jest posługiwanie się urządzeniem GPS. Powierzchnia poszczególnych obszarów: A -0,19 ha, B-- -0,17 ha, C - 0,10 ha, D - 0,84 ha. We wszystkich obszarach średnie zadrzewienie drzew do usunięcia - 0,3. Usunąć należy wszystkie drzewa o pierśnicy do 15 cm, pozostawiając starsze. Kryterium doboru drzew do wycinki jest wyłącznie pierśnica, wiek podano jedynie w celach orientacyjnych. Prace należy wykonać w dwóch nawrotach, w roku 2010 d1,3 - do 10 cm oraz w 2011 d1, cm. Drzewa należy wycinać na wysokości nie przekraczającej 10 cm, okrzesując na miejscu, bezpośrednio przy pniu. Część pozyskanego drewna należy wykorzystać do spowolnienia nadmiernego odpływu wody w 22 miejscach zaznaczonych punktowo na poniższej mapie, 11 w roku 2010 zaznaczonych cyfrą 1, a 11 w roku 2011 zaznaczonych cyfrą 2, zabudowując ją za pomocą układanych na sobie w 2 4 poziomach, pni, w sposób gwarantujący maksymalną stabilność i stabilizowanych w gruncie oraz wbitymi w ziemie na głębokość min. 50 cm zastrzałami, pni, do poziomu około 30 cm w stosunku do średniego poziomu wody, z wkopanym zagłębieniem bocznym, co najmniej 0,5 m poza krawędzie rynny. Od strony napływającej wody konstrukcje należy uszczelnić materiałem ziemnym pozyskanym przy mocowaniu pni. Sposób ułożenia pni powinien gwarantować efektywne spowolnienie spływu wody i jej widoczne zatrzymanie powyżej zabudowy. Przy prowadzeniu prac i wyborze szczegółowej lokalizacji piętrzeń należy bezwzględnie unikać niszczenia roślinności torfowiskowej, preferując miejsca na gruncie mineralnym. Ponadto w co najmniej 100 miejscach (w obu latach po 50), należy ułożyć pozyskane na miejscu pnie drzew o maksymalnej spośród pozyskanych grubości i długości co najmniej 3 5 m w miejscach potencjalnego lub rzeczywistego spływu wody, w poprzek stoków, stabilizując je 3 4 wbitymi w ziemię na głębokość co najmniej 0,5 m zastrzałami o grubości 5 10 cm lub w sposób gwarantujący stabilność opierając o pnie drzew wyciętych. W celu usprawnienia odbioru prac na każdej blokadzie należy niezmywalnym markerem, wielkością cyfr 2 3 cm, napisać numer. Pojedyncze blokady mogą się również składać z kilku zachodzących na siebie pni. Należy unikać lokalizowania blokad na gruncie mineralnym. W ten sposób, w celu uniknięcia niepotrzebnego przemieszczania, można także wykorzystać większość pozyskanego w obiekcie drewna. Decyzję w tym względzie pozostawia się wykonawcy w porozumieniu z zamawiającym. Pozostały pozyskany materiał (w tym gałęzie) należy złożyć w stosy, na gruncie mineralnym, w odległości ponad 10 m od granicy chronionych torfowisk, poszczególne stosy nie powinny zajmować więcej niż 4 m 2 i znajdować się w odległości nie mniejszej niż 50 m od siebie. Zrywkę drewna i pozostałego materiału należy prowadzić wyłącznie ręcznie, z wynoszeniem, bezwzględnie bez ciągnięcia po podłożu, ograniczając jego przemieszczanie do minimum. Poruszać się po obiekcie należy przede wszystkim wykorzystując fragmenty gruntu mineralnego, do minimum ograniczając niszczenie roślinności torfowiskowej. W przypadku spowodowania znaczących i możliwych do uniknięcia strat wykonawca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Prace należy prowadzić w okresie jesiennym, od 15 września do 30 listopada. W pracach należy bezwzględnie przestrzegać przepisów BHP oraz wszelkich przepisów obowiązujących na terenie Lasów Państwowych.

5 Symbol obiektu: NJ3 Opis obiektu: Rozległy kompleks torfowisk przejściowych i alkalicznych na pochyłym zboczu, miejscami zarastający około letnim nalotem świerka. Kilka rynien erozyjnych i rowów odwadniających. W runie Sphagnum fallax, Sphagnum magellanicum, Homogyne alpina, Carex echinata, Eriophorum angustifolia, Eriophorum vaginatum, Trientalis europaea. Lokalizacja: Leśnictwo Kalenica, wydz. 1b,c,j,k, 4c (część) d

6 Wyszczególnienie planowanych zadań ochronnych i ich charakterystyka: Odsłonięcie roślinności torfowiskowej i poprawa warunków świetlnych poprzez wycięcie nalotu świerka w wieku około lat, przy średnim zadrzewieniu drzew do wycinki - 0,2, na łącznej powierzchni 6,5 ha, w zakresie zaznaczonym na poniższej mapie. Przy lokalizacji prac wskazane jest posługiwanie się urządzeniem GPS. Usunąć należy wszystkie drzewa o pierśnicy do 15 cm, pozostawiając starsze. Kryterium doboru drzew do wycinki jest wyłącznie pierśnica, wiek podano jedynie w celach orientacyjnych. Prace należy wykonać w dwóch nawrotach, w roku 2010 d1,3 - do 10 cm oraz w 2011 d1, cm. Drzewa należy wycinać na wysokości nie przekraczającej 10 cm, okrzesując na miejscu, bezpośrednio przy pniu. Część pozyskanego drewna należy wykorzystać do spowolnienia nadmiernego odpływu wody w 10 miejscach zaznaczonych punktowo na poniższej mapie, 5 w roku 2010 zaznaczonych cyfrą 1, a 5 w roku 2011 zaznaczonych cyfrą 2, zabudowując ją za pomocą układanych na sobie w 2 4 poziomach, pni, w sposób gwarantujący maksymalną stabilność i stabilizowanych w gruncie oraz wbitymi w ziemie na głębokość min. 50 cm zastrzałami, pni, do poziomu około 30 cm w stosunku do średniego poziomu wody, z wkopanym zagłębieniem bocznym, co najmniej 0,5 m poza krawędzie rynny. Od strony napływającej wody konstrukcje należy uszczelnić materiałem ziemnym pozyskanym przy mocowaniu pni. Sposób ułożenia pni powinien gwarantować efektywne spowolnienie spływu wody i jej widoczne zatrzymanie powyżej zabudowy. Przy prowadzeniu prac i wyborze szczegółowej lokalizacji piętrzeń należy bezwzględnie unikać niszczenia roślinności torfowiskowej, preferując miejsca na gruncie mineralnym. Ponadto w 200 miejscach (w obu latach po 100), należy ułożyć pozyskane na miejscu pnie drzew o maksymalnej spośród pozyskanych grubości i długości co najmniej 3 5 m w miejscach potencjalnego lub rzeczywistego spływu wody, w poprzek stoków, stabilizując je 3 4 wbitymi w ziemię na głębokość co najmniej 0,5 m zastrzałami o grubości 5 10 cm lub w sposób gwarantujący stabilność opierając o pnie drzew wyciętych. W celu usprawnienia odbioru prac na każdej blokadzie należy niezmywalnym markerem, wielkością cyfr 2 3 cm, napisać numer. Pojedyncze blokady mogą się również składać z kilku zachodzących na siebie pni. Należy unikać lokalizowania blokad na gruncie mineralnym. W ten sposób, w celu uniknięcia niepotrzebnego przemieszczania, można także wykorzystać większość pozyskanego w obiekcie pozostałego drewna. Decyzję w tym względzie pozostawia się wykonawcy w porozumieniu ze zleceniodawcą. Pozostały pozyskany materiał (w tym gałęzie) należy złożyć w stosy w drzewostanie, na gruncie mineralnym, w odległości ponad 10 m od granicy torfowisk, poszczególne stosy nie powinny zajmować więcej niż 4 m 2 i znajdować się w odległości nie mniejszej niż 50 m od siebie. Zrywkę drewna i pozostałego materiału należy prowadzić wyłącznie ręcznie, z wynoszeniem, bezwzględnie bez ciągnięcia po podłożu, ograniczając jego przemieszczanie do minimum. Poruszać się po obiekcie należy przede wszystkim wykorzystując fragmenty gruntu mineralnego, do minimum ograniczając niszczenie roślinności torfowiskowej. W przypadku spowodowania znaczących i możliwych do uniknięcia strat przyrodniczych bądź materialnych wykonawca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Prace należy prowadzić w okresie jesiennym, od 15 września do 30 listopada. W pracach należy bezwzględnie przestrzegać przepisów BHP oraz wszelkich przepisów obowiązujących na terenie Lasów Państwowych.

7 Symbol obiektu: NJ4 Opis obiektu: Kompleks torfowisk przejściowych i alkalicznych na pochyłym zboczu, porośnięty borem świerkowym w wieku ok. 100 lat, zarastający około letnim nalotem świerka. Kilka rynien erozyjnych i rowów odwadniających, miejscami dobrze wykształcony mszar torfowcowi ze Sphagnum fallax,. Carex echinata. Lokalizacja: Leśnictwo Kalenica, wydz. 18a,b, 19b

8 Wyszczególnienie planowanych zadań ochronnych i ich charakterystyka: Odsłonięcie roślinności torfowiskowej i poprawa warunków świetlnych poprzez wycięcie nalotu świerka w wieku około lat oraz 6 świerków w wieku ok. 100 lat (50-70 cm w pierśnicy), przy średnim zadrzewieniu drzew do wycinki - 0,4, na łącznej powierzchni 0,5 ha, w zakresie zaznaczonym na poniższej mapie. Przy lokalizacji prac wskazane jest posługiwanie się urządzeniem GPS. Z nalotu usunąć należy wszystkie świerki o pierśnicy do 15 cm, pozostawiając starsze. Kryterium doboru drzew do wycinki jest wyłącznie pierśnica, wiek podano jedynie w celach orientacyjnych. Prace należy wykonać w dwóch nawrotach, w roku 2010 d1,3 - do 10 cm oraz 3 świerki starsze oraz w 2011 d1, cm i 3 świerki starsze. Drzewa należy wycinać na wysokości nie przekraczającej 10 cm, okrzesując na miejscu, bezpośrednio przy pniu. Część pozyskanego drewna należy wykorzystać do spowolnienia nadmiernego odpływu wody. W co najmniej 50 miejscach (w obu latach po 25), należy ułożyć pozyskane na miejscu pnie drzew o maksymalnej spośród pozyskanych grubości i długości co najmniej 3 5 m w miejscach potencjalnego lub rzeczywistego spływu wody, w poprzek stoków, stabilizując je 3 4 wbitymi w ziemię na głębokość co najmniej 0,5 m zastrzałami o grubości 5 10 cm lub w sposób gwarantujący stabilność opierając o pnie drzew wyciętych. W celu usprawnienia odbioru prac na każdej blokadzie należy niezmywalnym markerem, wielkością cyfr 2 3 cm, napisać numer. Pojedyncze blokady mogą się również składać z kilku zachodzących na siebie pni. Należy unikać lokalizowania blokad na gruncie mineralnym. W ten sposób, w celu uniknięcia niepotrzebnego przemieszczania, można także wykorzystać większość pozostałego pozyskanego w obiekcie drewna. Decyzję w tym względzie pozostawia się wykonawcy w porozumieniu z zamawiającym. Pozostały pozyskany materiał (w tym gałęzie) nie wykorzystany przy wykonaniu blokad należy złożyć w stosy w drzewostanie, na gruncie mineralnym, w odległości ponad 10 m od granicy torfowiska, poszczególne stosy nie powinny zajmować więcej niż 4 m 2 i znajdować się w odległości nie mniejszej niż 50 m od siebie. Zrywkę drewna i pozostałego materiału należy prowadzić wyłącznie ręcznie, z wynoszeniem, bezwzględnie bez ciągnięcia po podłożu, ograniczając jego przemieszczanie do minimum. Poruszać się po obiekcie należy przede wszystkim wykorzystując fragmenty gruntu mineralnego, do minimum ograniczając niszczenie roślinności torfowiskowej. W przypadku spowodowania znaczących i możliwych do uniknięcia strat przyrodniczych bądź materialnych wykonawca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Prace należy prowadzić w okresie jesiennym, od 15 września do 30 listopada. W pracach należy bezwzględnie przestrzegać przepisów BHP oraz wszelkich przepisów obowiązujących na terenie Lasów Państwowych.

9 Symbol obiektu: NJ5 Opis obiektu: Kompleks młak oraz łąk wilgotnych i trzęś licowych, bogatych florystycznie, między innymi: Cirsium rivulare, Cirsium oleraceum, Lychnis flos-cuculi, Caltha palustris, Senecio rivulare, Myosotis palustris, Listera ovata, Dactyloriza maja lis, Succisa pratensis. Na skraju powierzchni zarośla Alnus glutinosa, Salix cinerea i Salix rosmarinifolia Lokalizacja: Leśnictwo Przygórze, wydz. 94 ax

10 Zadanie. Na zaznaczonym na poniższej mapie kolorem brązowym obszarze 0,1 ha należy wyciąć nalot wierzby i olszy w wieku do 5 lat (średnica w odziomku do 5 cm). Zadrzewienie nalotu do wycięcia wynosi 0,1. Pozyskaną biomasę należy ułożyć w jedną stertę na krawędzi łąki i drzewostanu. W prowadzonych pracach należy bezwzględnie przestrzegać przepisów BHP oraz wszelkich przepisów obowiązujących na terenie Lasów Państwowych. Symbol obiektu: NJ6 Opis obiektu: Kompleks torfowisk alkalicznych na pochyłym zboczu, zarastający około letnim nalotem świerka. Kilka rynien erozyjnych i rowów odwadniających. Warstwa mszysta budowana przez Sphagnum fallax i Sphagnum fuscum. Bogata roślinność zielna: Stellaria uliginosa, Carex echinata, Senecio rivulare, Myosotis palustris. Lokalizacja: Leśnictwo Kalenica, wydz. 6c

11 Wyszczególnienie planowanych zadań ochronnych i ich charakterystyka: Odsłonięcie roślinności torfowiskowej poprzez wycięcie nalotu świerka w wieku około lat przy średnim zadrzewieniu 0,6, na łącznej pow. 0,2 ha, w zasięgu zaznaczonych na poniższej mapie. Przy lokalizacji prac wskazane jest posługiwanie się urządzeniem GPS. W obszarze oznaczonym jako A usunąć należy wszystkie świerki pierśnicy do 20 cm, pozostawiając starsze, o pierśnicy przekraczającej 20 cm. Kryterium doboru drzew do wycinki jest wyłącznie pierśnica, wiek podano jedynie w celach orientacyjnych. Prace należy wykonać w dwóch nawrotach, w roku 2010 d1,3 - do 15 cm oraz w 2011 d1, cm. W obszarze oznaczonym jako B usunąć należy wszystkie świerki pierśnicy do 15 cm, pozostawiając starsze. Prace należy wykonać w dwóch nawrotach, w roku 2010 d1,3-do 10 cm oraz w 2011 d1, cm. Pozyskany materiał (w tym gałęzie) należy złożyć w stosy w drzewostanie, na wysepkach gruntu mineralnego, w odległości ponad 10 m od granicy odsłanianych powierzchni, poszczególne stosy nie powinny zajmować więcej niż 4 m 2 i znajdować się w odległości nie mniejszej niż 50 m od siebie. W części A pozyskane i okrzesane pnie można ułożyć prostopadle do spadku zbocza, stabilizując za pomocą wbitych w ziemię zastrzałów, jak w innych obiektach. Zrywkę drewna i pozostałego materiału należy prowadzić wyłącznie ręcznie, z wynoszeniem, bezwzględnie bez ciągnięcia po podłożu, ograniczając jego przemieszczanie do minimum. Poruszać się po obiekcie należy przede wszystkim wykorzystując fragmenty gruntu mineralnego, do minimum ograniczając niszczenie roślinności torfowiskowej. W przypadku spowodowania znaczących i możliwych do uniknięcia strat materialnych bądź przyrodniczych wykonawca zostanie pociągnięty do odpowiedzialności karnej. Prace należy prowadzić w okresie jesiennym, od 15 września do 30 listopada. W pracach należy bezwzględnie przestrzegać przepisów BHP oraz wszelkich przepisów obowiązujących na terenie Lasów Państwowych.

12