SZKOLNIACZEK. Gazetka Zespołu Szkół Integracyjnych w Sokółce Nr 7/2008/2009 WIOSNA

Transkrypt

1 SZKOLNIACZEK Gazetka Zespołu Szkół Integracyjnych w Sokółce Nr 7/2008/2009 WIOSNA Przyszła wiosna cichuteńko, Przyszła wiosna na paluszkach I na wierzbie, wśród gałęzi Zatańczyła w żółtych puszkach Zdjęła z jezior tafle lodu, Pościągała z róż chochoły, Dała drzewom świeżą zieleń, Obudziła w ulach pszczoły Wlała w ziemię zapach deszczu, Pobieliła słońcem ściany. Namówiła do powrotu Wilgi, czaple i bociany. Dzikie śliwy i czeremchy Obsypała białym kwiatem, I na łące, w blasku słońca Czeka na spotkanie z latem M. Strzałkowska

2 Wiosna - jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się umiarkowanymi temperaturami powietrza z rosnącą średnią dobową oraz umiarkowaną ilością opadu atmosferycznego. Świat roślin i zwierząt przechodzi okres budzenia się do życia, a następnie rozpoczyna się pierwsza faza okresu rozmnażania, czyli dobieranie partnerów i zapłodnienie u zwierząt, a u roślin kwitnienie i zawiązywanie zalążków. Wiosna astronomiczna rozpoczyna się w momencie równonocy wiosennej i trwa do momentu przesilenia letniego, co w przybliżeniu oznacza na półkuli północnej okres pomiędzy 21 marca a 22 czerwca (czasami daty te wypadają dzień wcześniej lub dzień później, a w roku przestępnym mogą być dodatkowo cofnięte o jeden dzień). Podczas wiosny astronomicznej dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dnia przybywa, a nocy ubywa. Za wiosnę klimatyczną przyjmuje się okres roku, w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 5 a 15 C. Zasadniczo wiosnę poprzedza zima, jednak pomiędzy tymi okresami znajduje się klimatyczny etap przejściowy - przedwiośnie. Za początek wiosny fenologicznej przyjmuje się początek wegetacji oraz kwitnienie przebiśniegów oraz krokusów. Dla półkuli południowej wszystkie opisane daty i zjawiska są przesunięte o pół roku. Za miesiące wiosenne na półkuli północnej uznaje się marzec, kwiecień i maj, a na południowej wrzesień, październik i listopad MARCOWE PRZYSŁOWIA Na świętego Grzegorza zima idzie do morza Jakie Zwiastowanie, takie Zmartwychwstanie Kiedy w marcu deszczu wiele, nieurodzaj zboża ściele W marcu, gdy są grzmoty, urośnie zboże ponad płoty W marcu jak w garncu A po lutym marzec spieszy, koniec zimy wszystkich cieszy. Gdy w marcu deszcz pada, wtedy rolnik biada, gdy słońce jaśnieje, to rolnik się śmieje. Ile w marcu dni mglistych, tyle w żniwa dni dżdżystych. W marcu, choć słota, rzucaj zboże do błota.

3 MARCOWA POEZJA Marzec" Miesiąc marzec tak się maże jak niegrzeczne dzieci. To kroplami deszczu kapie to znów słońcem świeci. Wiatr swawolnik, czasem jeszcze garścią śniegu rzuci, ale wszyscy dobrze wiedzą, że zima nie wróci! "Marzec" To marcowi zima w głowie, to wiosenne harce. Chce być lutym, albo kwietniem, byleby nie marcem! Śniegiem prószy, a po śniegu deszczem tnie ukośnie. Czy to wiosna? Czy to zima? Po prostu przedwiośnie. W marcu" - Suchorzewska Irena Raz śnieg pada, a raz deszczyk. Na jeziorze lód już trzeszczy. Błękit nieba lśni w kałuży, bałwan w słońcu oczy mruży. - Koniec zimy. Przerwa. Dzwonek. - To nie dzwonek, Choć z dniem każdym coraz wcześniej słoneczko rozbyśnie, choć z pod śniegu się wychyla najpierwszy przebiśnieg, marzec boczy się na wiosnę, marzec już nie czeka i lodowa kra odpływa po zbudzonych rzekach. "W marcu" - Domeradzki W. Kroplami deszczu lipa płacze nad drogą pełną kałuż błota. Z chmur leci drobny, mokry maczek. Pod rękę z wiatrem chodzi słota. Nad rzeką wierzby chylą głowy wsłuchane w poszum mętnej wody. Dumają o czymś w dzień marcowy, okryte płaszczem niepogody.

4 Wielkanoc - Święto Zmartwychwstania Wielkanoc jest najstarszym świętem chrześcijańskim, od siedemnastu wieków obchodzonym w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Mieści się w przedziale czasowym pomiędzy 22 marca i 25 kwietnia ale nie ma stałej daty, dlatego określane jest jako święto ruchome. Jak w większości świąt, tak i w tym przeplatają się wątki i symbole różnych epok i kultur, pogańskie, antyczne i chrześcijańskie. Widać to już w samej nazwie świąt, różnej w różnych kulturach. Wielka Noc, Wielki Dzień, Zmartwychwstanie, Pascha czy Easter. Nazwę tego święta, najbardziej typową dla ludów słowiańskich, przyjęliśmy od Czechów wraz z chrześcijaństwem, a nawiązuje ona do cudu zmartwychwstania, który nastąpił nocą. Zapisy w Nowym Testamencie świadczą, że gdy Maria Magdalena przybyła do grobu Jezusa, świat jeszcze pogrążony był w ciemnościach, a kamień zasłaniający wejście do grobu już był odsunięty. Można też przypuszczać, że użyto przenośni, porównując życie Chrystusa do światła oświecającego ludzkość, a śmierć do nocy, która je zgasiła. W niektórych językach słowiańskich święto określa się jako Wielki Dzień, w i innych przyjęto nazwę Zmartwychwstanie. Na świecie znane jest też jako Pascha, od hebrajskiego Pesach, wiosennego Święta Przaśników upamiętniającego wyjście Żydów z Egiptu, obchodzonego w pełnię księżyca, w czasie którego na ofiarę przeznaczano jednoroczne baranki. Jako Hebrajczyk, obchodził to święto Chrystus, na nie wraz z uczniami przybył do Jerozolimy i święto Pesach stało się tłem męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Czas w którym zdarzenia miały miejsce, zespolił się z czasem równonocy wiosennej i pierwszej wiosennej pełni księżyca. Nadejście wiosny, zwycięsko obejmującej panowanie nad ziemią, świętowane było od wieków we wszystkich kulturach jako najważniejszy okres dla rolnictwa, od którego zależał całoroczny byt. W uroczystościach związanych z nimi występowało wiele magicznych rytuałów mających zapewnić urodzaj i powodzenie w całym nowym roku. Idea zmartwychwstania i życia wiecznego to stały motyw występujący w wierzeniach wszystkich kultur, niezależnie od epoki i miejsca na Ziemi.

5 ŚWIĄTECZNE ZWYCZAJE Palemki na szczęście Wielki Tydzień zaczyna się Niedzielą Palmową. Kiedyś nazywano ją kwietną lub wierzbną. Palemki rózgi wierzbowe, gałązki bukszpanu, malin, porzeczek ozdabiano kwiatkami, mchem, ziołami, kolorowymi piórkami. Po poświeceniu palemki biło się nią lekko domowników, by zapewnić im szczęście na cały rok. Połkniecie jednej poświeconej bazi wróżyło zdrowie i bogactwo. Zatknięte za obraz lub włożone do wazonów palemki chroniły mieszkanie przed nieszczęściem i złośliwością sąsiadów. Świąteczne porządki Przed Wielkanocą robimy wielkie świąteczne porządki nie tylko po to, by mieszkanie lśniło czystością. Porządki mają także symboliczne znaczenie wymiatamy z mieszkania zimę, a wraz z nią wszelkie zło i choroby. Topienie Judasza Kolejnym ważnym dniem Wielkiego Tygodnia jest Wielka Środa. Chłopcy topili tego dnia Judasza. Ze słomy i starych ubrań robiono wielką kukłę, którą następnie wleczono na łańcuchach po całej okolicy. Przy drodze ustawiali się gapie, którzy okładali kukłę kijami. Na koniec wrzucano zdrajcę do stawu lub bagienka. Wymierzanej w ten sposób sprawiedliwości stawało się zadość. Wielkie grzechotanie Kiedy milkły kościelne dzwony, rozlegał się dźwięk kołatek. Obyczaj ten był okazja do urządzania psot. Młodzież biegała po mieście z grzechotkami, hałasując i strasząc przechodniów. Do dziś zachował się zwyczaj obdarowywania dzieci w Wielkim Tygodniu grzechotkami. Pogrzeb żuru Ostatnie dwa dni postu były wielkim przygotowaniem do święta. W te dni robiono pogrzeb żuru potrawy spożywanej przez cały post., Kiedy więc zbliżał się czas radości i zabawy, sagany żuru wylewano na ziemię. Wieszanie śledzia W równie widowiskowy sposób rozstawano się też ze śledziem kolejnym symbolem wielkiego postu. Z wielką radością i satysfakcją wieszano go, czyli przybijano rybę do drzewa. W ten sposób karano śledzia za to, że przez sześć niedziel wyganiał z jadłospisu mięso. Święconka Wielka Sobota była dniem radosnego oczekiwania. Koniecznie należało tego dnia poświęcić koszyczek (a wielki kosz) z jedzeniem. Nie mogło w nim zabraknąć baranka (symbolu Chrystusa Zmartwychwstałego), mięsa i wędlin (na znak, że kończy się post). Święcono też chrzan, bo gorycz męki Pańskiej i śmierci została zwyciężona przez słodycz zmartwychwstania, masło oznakę dobrobytu i jajka symbol narodzenia. Święconkę jadło się następnego dnia, po rezurekcji. Tego dnia święcono też wodę.

6 Specjalnie dla dziewcząt Uwaga dziewczyny, jeżeli w Wielką Sobotę obmyjecie twarz w wodzie, w której gotowały się jajka na święconkę, to znikną piegi i inne mankamenty urody! Wielka Niedziela dzień radości W Wielką Niedzielę poranny huk petard i dźwięk dzwonów miał obudzić śpiących w Tatrach rycerzy, poruszyć zatwardziałe serca skąpców i złośliwych sąsiadów. Po rezurekcji zasiadano do świątecznego śniadania. Najpierw dzielono się jajkiem. Na stole nie mogło zabraknąć baby wielkanocnej i dziada, czyli mazurka. Lany poniedziałek Lany poniedziałek, śmigus-dyngus, święto lejka to zabawa, którą wszyscy doskonałe znamy. Oblewać można było wszystkich i wszędzie. Zmoczone tego dnia panny miały większe szanse na zamążpójście. A jeśli któraś się obraziła to nieprędko znalazła męża. Wykupić się można było od oblewania pisanką stąd każda panna starała się, by jej kraszanka była najpiękniejsza. Chłopak, wręczając tego dnia pannie pisankę, dawał jej do zrozumienia, że mu się podoba. Szukanie zajączka Wyrazem wielkanocnej radości rodziny może być po zakończeniu śniadania, wspólna zabawa zwana szukaniem zajączka, czyli małej niespodzianki dla każdego. Wielkanocne jajo Jajo króluje na wielkanocnym stole, jest symbolem życia i odrodzenia. Tradycja pisanek i dzielenia się święconym jajkiem sięga daleko w przeszłość. Już starożytni Persowie wiosną darowali swoim bliskim czerwono barwione jaja. Zwyczaj ten przyjęli od nich Grecy i Rzymianie. Rumuńskie przysłowie ludowe mówi:, Jeśli my, chrześcijanie zaprzestaniemy barwienia jaj na czerwono, wówczas nastąpi koniec świata. Czerwone pisanki mają ponoć moc magiczną i odpędzają złe uroki, są symbolem serca i miłości. Jajko jest formą najbardziej doskonałą. Zawiera wszystkie konieczne dla odżywienia organizmu składniki: białko, tłuszcz, sole mineralne i witaminy. Ma około 100 kalorii. Wielkanoc - Jan Lechoń Wśród łąki wilgotnej od porannej rosy, Drogą, którą co święto szli ludzie ze śpiewką, Idzie sobie Pan Jezus, wpółnagi i bosy Z wielkanocną w przebitej dłoni chorągiewką. Naprzeciw idzie chłopka. Ma kosy złociste, Łowicka jej spódniczka i piękna zapaska. Poznała Zbawiciela z świętego obrazka, Upadła na kolana i krzyknęła: "Chryste!". Bije głową o ziemię z serdeczną rozpaczą, A Chrystus się pochylił nad klęczącym ciałem I rzeknie: "Powiedz ludziom, niech więcej nie płaczą, Dwa dni leżałem w grobie. I dziś zmartwychwstałem."

7 Z wizytą w Teatrze Muzycznym ROMA Upiór w operze Uczniowie naszego gimnazjum obejrzeli w Teatrze Muzycznym ROMA musical pt. Upiór w operze. Oto wrażenia ze spektaklu. 12 lutego 2009 roku wraz z klasą uczestniczyliśmy w musicalu pt. Upiór w operze. Widowisko rozpoczęło się o Polska premiera spektaklu miała miejsce 15 marca 2008 roku w Teatrze Muzycznym Roma w Warszawie. Mimo, że minął prawie rok od pierwszego wystawienia, spektakl cieszy się dużym zainteresowaniem i zdobycie biletów jest bardzo trudne. Aktorzy świetnie się spisali w swoich rolach. Wybrał ich sam Andrew Lloyd Weber. Główna bohaterkę Christie grała Kaja Mianowana. Jest ona uczennicą III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej w Lublinie. W tytułowego Upiora wcielił się uczestnik polskiej edycji Idola Damian Aleksander. W roli rozkapryszonej divy Carlotty widzieliśmy Barbarę Melzer. Co ciekawe śpiew nie jest jej jedynym talentem. Pani Barbara potrafi świetnie stepować. Kostiumy wykonane pod nadzorem Magdaleny Tesławskiej i Pawła Grabarczyka robiły duże wrażenie. Na potrzeby spektaklu w Romie uszyto 300 strojów i 100 par butów. Wykorzystano też 50 peruk. Scenografia autorstwa Pawła Dobrzyckiego była wspaniała. Dech w piersiach zapierał moment, w którym na scenę spada 250-cio kilogramowy żyrandol. Muzyka skomponowana przez Andrew a Lloyd a Weber a oraz ze słowami Charles a Hart a, którą tłumaczył Daniel Wyszogrodzki była piękna i poruszająca. Orkiestra pod kierownictwem Macieja Pawłowskiego robiła również duże wrażenie. Choreografia ułożona przez Paulinę Andrzejewską była dopracowana pod każdym względem. Tancerze również świetnie się spisali. Spektakl nie wywoływałby takich wrażeń bez operatorów dźwięku Włodzimierz Kowalczyka i Witolda Osińskiego oraz operatora światła Bogusława Polewicza. Spektakl Upiór w operze bardzo mi się podoba. Był perfekcyjnie dopracowany i każdy moment robił duże wrażenie. Z przyjemnością obejrzałabym go jeszcze raz.

8 Uczniowie naszej szkoły z sukcesami uczestniczyli w konkursach przedmiotowych zorganizowanych przez podlaskiego kuratora oświaty. Tytuł laureata uzyskali: Justyna Pyłko z III b z języka polskiego Łukasz Żemajduk z VI a z matematyki i języka polskiego Tytuł finalisty otrzymali: Czarek Połuszejko z III b z fizyki i biologii Jola Pietrasz z VI c z przyrody Piotr Kowalczyk z III a z historii Maja Czerska i Michał Kowalczyk z VI a z języka angielskiego Jarek Lutostański z VI a z matematyki N A S Z E S U K C E S Y SPORT Dziewczęta z klasy VI c Ada Szczesiul, Agnieszka Małachwiej i Diana Bajkowska - zajęły II miejsce drużynowo w Powiatowych Zawodach Łyżwiarskich *** Chłopcy ze szkoły podstawowej zajęli II miejsce w Turnieju Miasta i Gminy w Piłce Nożnej o Puchar Burmistrza Sokółki. Bartek Obrembalski z VI c został najlepszym bramkarzem turnieju. Chłopcy z gimnazjum w podobnym turnieju zajęli III miejsce. W podsumowanie wyników I półrocza wkradł się błąd I miejsce ze średnią 5,66 zajął Piotr Ryszkiewicz z IV b II miejsce Gabrysia Grzyb z IV c 5,56 III miejsce Kamila Rakieć klasa VI b 5,41

9 Uwaga konkurs! Przypominamy o trwającym wciąż konkursie MOJA LEGENDA O SOKÓŁCE. Praca konkursowa składa się z dwóch części autorskiego tekstu literackiego (legenda) oraz ilustracji do tekstu. Praca może byd wykonana indywidualnie lub w parach. Tekst literacki powinien zawierad maksymalnie dwie strony maszynopisu (czcionka 14), treśd pracy oprócz elementów baśniowych powinna nawiązywad do historii Sokółki. Praca plastyczna (format A4)może byd wykonana pastelami, akwarelami, kredkami, grafiką komputerową. Podpisane prace składamy w sekretariacie szkoły. Humor W nadmorskim kurorcie panika. Wszyscy się pochowali, bo z cyrku uciekły dwa tygrysy. Poszły na plażę, usiadły nad brzegiem morza i jeden z nich mówi: - Zupełnie nie rozumiem tych ludzi. Pełnia sezonu, a tu ani żywej duszy! Na lekcji biologii pani pyta się Jasia: - Co to jest? - Szkielet. - Czego? - Zwierzęcia. - Ale jakiego?! - Nieżywego Wchodzi mężczyzna do kawiarenki internetowej i pyta : - Czy są jeszcze wolne komputery? - Nie,mamy tylko szybkie. - Jasiu wymień mi 5 zwierząt mieszkających w Afryce Na to Jaś : - 2 małpy i 3 słonie

10 Jak się przygotować do egzaminu? Jak opanować stres związany z egzaminami końcowymi i rekrutacją do nowej szkoły? Poprzez wcześniejsze powtórki i ćwiczenie się w zdobywaniu umiejętności niezbędnych do prawidłowego poradzenia sobie z testami, a także ćwiczenie się w ich rozwiązywaniu! Dzięki temu oswoisz się z taką formą egzaminowania i zyskasz "sprawność egzaminacyjną". Rozwiązując testy: zapoznasz się z różnymi, czasem wcale nieznanymi ze szkoły, rodzajami poleceń, wyznaczając sobie czas na rozwiązanie zadań, przyzwyczaisz się do pracy w stresie, nauczysz się swobodnie "przeskakiwać" z tematu na temat, nawykniesz do bardzo dokładnego czytania poleceń, co jest powszechną bolączką wielu uczniów, wyłapiesz wszystkie luki w swojej wiedzy, dzięki skonfrontowaniu swoich odpowiedzi z właściwymi, będziesz mógł nauczyć się czegoś nowego oraz uporządkować swoja wiedzę. Powinieneś również przypomnieć sobie, jak pisać różne formy wypowiedzi - zarówno krótkie (np. zaproszenie, podanie, ogłoszenie), jak i długie (np. wypracowanie, streszczenie, rozprawka). Warto też, byś każdą z nich spróbował napisać (na egzaminie zawsze jest jedno takie polecenie lub dwa). Ucz się systematycznie Spróbujmy nie odkładać nauki na ostatnią chwilę. Dużo lepiej zapamiętamy materiał, ucząc się codziennie po parę godzin, niż wkuwając przez dzień lub dwa przed egzaminem. Odpocznij dzień przed Jeśli zastosowaliśmy się do punktu pierwszego, odpuśćmy sobie ostrą naukę na dzień przed egzaminem. Ostatecznie możemy przejrzeć notatki, ale bez fanatyzmu. Lepiej pójść do kina, na spacer, na spotkanie ze znajomymi lub randkę. Pamiętajmy też o wczesnym położeniu się spać. Dzięki temu nasz mózg następnego dnia będzie w dobrej formie. Opanuj stres Napięcie nerwowe można zmniejszyć, rąbiąc głębokie wdechy i wydechy, słuchając muzyki, lub też wykonując parę ćwiczeń. Jeśli stres u nas jest tak wielki, że podczas egzaminu nie możemy myśleć, spróbujmy pogodzić się z tym, że... nie zdamy. Gdy to zrobimy, napięcie się zmniejszy. A wtedy w rezultacie mamy szansę na zaliczenie. Jeśli nic nie pomaga, warto zasięgnąć porady psychologa. Redakcja: Ola P., Paweł P., Ewelina M., Jola P.,