61/5/A/2012. POSTANOWIENIE z dnia 30 maja 2012 r. Sygn. akt P 3/06
|
|
- Antoni Mróz
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 61/5/A/2012 POSTANOWIENIE z dnia 30 maja 2012 r. Sygn. akt P 3/06 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Piotr Tuleja przewodniczący Stanisław Biernat Wojciech Hermeliński Andrzej Rzepliński sprawozdawca Andrzej Wróbel, po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 maja 2012 r., wniosku Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2006 r., sygn. P 3/06 (OTK ZU nr 9/A/2006, poz. 121), p o s t a n a w i a: na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417, z 2009 r. Nr 56, poz. 459 i Nr 178, poz. 1375, z 2010 r. Nr 182, poz i Nr 197, poz oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654) umorzyć postępowanie ze względu na niedopuszczalność wydania orzeczenia. UZASADNIENIE I 1. W dniu 26 września 2011 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynęło postanowienie Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie IX Wydział Karny z 14 września 2011 r. o zwróceniu się do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku z 11 października 2006 r. w sprawie o sygn. P 3/06 (OTK ZU nr 9/A/2006, poz. 121). W postanowieniu tym sąd wskazał, że dotyczy ono sprawy sądowej o sygn. akt XV K 2464/04. Zawarł w nim także wyjaśnienia odnośnie do właściwości Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie jako skutku zniesienia Sądu Rejonowego w Lublinie i utworzenia w jego miejsce Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie ( 1 pkt 1 i 3 pkt 2 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 grudnia 2010 r. w sprawie zniesienia Sądu Rejonowego w Lublinie i Zamiejscowego Wydziału Karnego Sądu Rejonowego w Trzciance z siedzibą w Czarnkowie, utworzenia Sądu Rejonowego Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku i Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie oraz zmiany rozporządzenia w sprawie sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości; Dz. U. Nr 245, poz. 1640). W uzasadnieniu postanowienia sąd wskazał, że Sąd Rejonowy w Lublinie zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym, czy art ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, ze zm.; dalej: k.k. lub kodeks karny) w zakresie, w jakim penalizuje zniewagi pozostające w związku z pełnieniem czynności służbowych przez funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu
2 2 przybraną, jest zgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3, art. 32 i art. 2 Konstytucji. Wyrokiem z 11 października 2006 r., sygn. P 3/06, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art kodeksu karnego w zakresie, w jakim penalizuje znieważenie funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej dokonane niepublicznie lub dokonane publicznie, lecz nie podczas pełnienia czynności służbowych, jest niezgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji. 2. Zdaniem sądu, konsekwencją ww. orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego była nowelizacja art k.k. wprowadzona przez art. 1 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o zmianie ustawy Kodeks karny (Dz. U. Nr 122, poz. 782). Z dniem 25 lipca 2008 r. przepis ten uzyskał następujące brzmienie: Kto znieważa funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. W wyniku nowelizacji warunkiem karalności przestępstwa zniewagi funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, tj. popełnienie czynu zabronionego podczas i w związku z pełnieniem przez te osoby obowiązków służbowych. Na gruncie art k.k. w brzmieniu zakwestionowanym przez Trybunał Konstytucyjny przesłanki te miały charakter alternatywny, podczas lub w związku, a więc dla przypisania odpowiedzialności karnej wystarczające było spełnienie jednej z nich. 3. Jak podnosi sąd, wątpliwości co do treści orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego powstały w związku z wyrokiem Sądu Najwyższego z 9 lutego 2010 r., w sprawie o sygn. akt II KK 176/09, w którym stwierdzono, że przestępstwo znieważenia funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej mu do pomocy (art k.k. w brzmieniu nadanym przez art. 1 ustawy z dnia 9 maja 2008 r. o zmianie ustawy Kodeks karny; Dz. U. Nr 122, poz. 782) może zostać popełnione, jeżeli znieważenie nastąpiło publicznie, podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych (OSNKW nr 7/2010, poz. 61). W uzasadnieniu orzeczenia SN odwołał się do wyroku TK, sygn. P 3/06, a także wskazał, że w wyniku nowelizacji art k.k. nadane zostało nowe brzmienie, przez zastąpienie w części zdania po przecinku słowa lub słowem i, co przede wszystkim oznacza, że zachowanie znieważające musi mieć miejsce zarówno podczas pełnienia obowiązków służbowych, jak i w związku z nimi. Co prawda, w znowelizowanym przepisie ustawodawca nie stwierdza wprost, że zachowanie znieważające musi być dokonane publicznie, to z uwzględnieniem stanowiska Trybunału Konstytucyjnego sformułowanego w powołanym wyroku, stosując wykładnię prokonstytucyjną, przyjąć należy, że do znamion występku określonego w art k.k., w aktualnym brzmieniu, należy także publiczność działania. Stanowisko SN, ze względu na jego pozycję ustrojową, będzie mieć wpływ na orzecznictwo sądów przyczyniając się do zawężenia odpowiedzialności karnej za przestępstwo znieważenia funkcjonariusza publicznego. Zdaniem sądu, treść przywołanego orzeczenia Sądu Najwyższego wskazuje, że określenie niepublicznie użyte w treści sentencji wyroku Trybunału, dotyczące penalizacji znieważenia funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej dokonanego niepublicznie, należy interpretować zgodnie z przyjętą przez orzecznictwo prawa karnego definicją miejsca publicznego. Zgodnie z nią zachowaniem publicznym jest takie zachowanie, które ze względu na miejsce i sposób działania może dojść do wiadomości nieokreślonej liczby osób. Konsekwencją takiej interpretacji jest uznanie, że znieważenie funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych, ale w miejscu niepublicznym, takim jak mieszkanie prywatne
3 3 sprawcy, nie wypełnia znamion przestępstwa z art k.k. W rezultacie w toku postępowania w sprawie o znieważenie funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych należy również ustalać, czy doszło do niego w miejscu publicznym. W przypadku negatywnego ustalenia konieczne będzie rozważenie zmiany kwalifikacji prawnej czynu z art k.k. na art k.k. Argumentując wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego o wyjaśnienie wątpliwości co do treści wyroku o sygn. P 3/06, sąd poprowadził analizę wyroku TK, przytaczając fragmenty jego uzasadnienia. W ocenie sądu, wydaje się, że Trybunał Konstytucyjny, uznając za sprzeczną z Konstytucją penalizację wypowiedzi znieważających funkcjonariuszy publicznych dokonanych niepublicznie, odnosił się do wypowiedzi dokonanych pomiędzy osobami prywatnymi, w stosunkach towarzyskich, bez zamiaru upublicznienia takich wypowiedzi lub dotarcia ich treści do pokrzywdzonego. Konstrukcja zaskarżonego przepisu umożliwiała bowiem ściganie z urzędu i karanie za wypowiedzi obiektywnie znieważające funkcjonariuszy publicznych także wtedy, kiedy nie miały one w ogóle trafić do wiedzy samego pokrzywdzonego ani też do szerszej wiadomości publicznej. Powyższe uzasadnia, w ocenie sądu, przyjęcie, że stwierdzenie przez Trybunał, iż ściganiu z urzędu nie podlega znieważenie funkcjonariusza publicznego dokonane niepublicznie, dotyczy nie zasięgu przestrzennego działania sprawcy, ale charakteru jego wypowiedzi ocenianego z punktu widzenia tego, czy była ona dokonana między osobami prywatnymi bez żadnego zamiaru upublicznienia jej lub podania do wiadomości osobie, której zniewaga dotyczy. Okoliczność, czy znieważenia funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych sprawca dokonał w miejscu publicznym czy niepublicznym nie ma znaczenia dla ustalenia wypełnienia przez niego znamion przestępstwa z art k.k., a co za tym idzie, z ustaleniem odpowiedzialności karnej za popełnienie tego przestępstwa. Sąd podkreśla przy tym, że Trybunał Konstytucyjny nie zakwestionował tego, iż szczególna odpowiedzialność za znieważenie funkcjonariusza publicznego przewidziana w art k.k. opiera się na założeniu, że dobrem chronionym jest nie tylko dobre imię, cześć, honor czy godność samego funkcjonariusza publicznego, ale przede wszystkim autorytet organów władzy publicznej oraz porządek publiczny. Konsekwencją tego założenia jest stwierdzenie zawarte w punkcie 14 uzasadnienia Trybunału w sprawie o sygn. P 3/06, że utrzymany w mocy zakres przepisu art k.k. umożliwia ściganie z oskarżenia publicznego zniewagi funkcjonariusza dokonanej podczas wykonywania czynności służbowych. Przyjęcia przeciwnego stanowiska co do wykładni znamion określonych w art k.k. spowoduje, że znaczącemu ograniczeniu podlega ochrona funkcjonariuszy publicznych wykonujących swoje obowiązki służbowe, co wydaje się całkowicie sprzeczne z intencją Trybunału Konstytucyjnego wyrażoną w uzasadnieniu wyroku w sprawie o sygn. P 3/06. Zdaniem sądu, rozważania podjęte w postanowieniu z 14 września 2011 r. uzasadniają wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o wyjaśnienie wątpliwości co do treści wyroku z 11 października 2006 r. w sprawie o sygn. P 3/06, w zakresie tego, w jaki sposób należy rozumieć użyte w nim określenie działania niepublicznie w kontekście znamion czynu zabronionego z art k.k. II 1. Postępowanie w sprawie pytania prawnego Sądu Rejonowego w Lublinie, sygn. P 3/06, zostało zakończone wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 11 października 2006 r. Wyrok ten został opublikowany w Dzienniku Ustaw z 2006 r. Nr 190, poz Jego
4 4 pełna treść została opublikowana w OTK ZU nr 9/A/2006, poz Sprawę rozpoznał 5-osobowy skład orzekający, zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK). Wszyscy sędziowie Trybunału Konstytucyjnego orzekający w tej sprawie przeszli w stan spoczynku po upływie swych kadencji (art. 194 ust. 1 Konstytucji). Skoro wniosku o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści orzeczenia nie może wydać skład orzekający Trybunału, który wydał orzeczenie (art. 74 ust. 1 ustawy o TK), Prezes Trybunału Konstytucyjnego wyznaczył do rozpoznania tego wniosku taki sam skład orzekający (art. 74 ust. 2 ustawy o TK). 2. Zarządzeniem przewodniczącego składu orzekającego z 5 października 2011 r. wnioskujący sąd został wezwany do wykazania legitymacji procesowej, w związku z przesłanką funkcjonalną, o której mowa w art. 193 Konstytucji, do wystąpienia z wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 października 2006 r., w sprawie o sygn. P 3/ W odpowiedzi na zarządzenie przewodniczącego składu orzekającego, do Trybunału wpłynęło pismo sędziego Sądu Rejonowego Lublin-Zachód pełniącego obowiązki przewodniczącego IX Wydziału Karnego tego sądu z 24 października 2011 r. W piśmie tym przewodniczący wydziału wyjaśnia, że w sprawie o sygn. akt XV K 2464/04, w której sąd przedstawił pytanie prawne będące przedmiotem orzeczenia Trybunału, 22 stycznia 2007 r. zapadło prawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w Lublinie kończące postępowanie. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie postanowieniem z 14 września 2011 r. zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku TK z 11 października 2006 r. na wniosek Sądu Rejonowego w Starogardzie Gdańskim. Tylko bowiem sąd przedstawiający pytanie prawne uprawniony jest do wystąpienia do Trybunału w trybie art. 74 ust. 1 ustawy o TK. W istocie po stronie Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie na obecnym etapie postępowania brak jest legitymacji procesowej w sensie materialnym do skierowania wniosku o rozstrzygnięcie wątpliwości. Do tego wyjaśnienia sąd załączył kopię pisma Prezesa Sądu Rejonowego w Starogardzie Gdańskim z 14 lipca 2011 r. wraz z wnioskiem skierowanym do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie o wystąpienie do Trybunału w trybie art. 74 ust. 1 ustawy o TK. III Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje: 1. Wniosek sądu o wyjaśnienie wątpliwości co do treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 października 2006 r., sygn. P 3/06 (OTK ZU nr 9/A/2006, poz. 121), wymaga w pierwszej kolejności ustalenia, czy Sądowi Rejonowemu Lublin-Zachód w Lublinie, w związku z prawomocnym zakończeniem postępowania przed tym sądem, w dalszym ciągu przysługuje przymiot uczestnika postępowania, a więc czy ma legitymację procesową do złożenia wniosku do Trybunału Konstytucyjnego w trybie art. 74 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) i czy w dalszym ciągu umocowany jest do działania w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym w ramach tej samej sprawy (tego samego postępowania). Trybunał, analizując wniosek i konfrontując go ze stanem prawnym, ma na
5 5 względzie również wyjaśnienie zawarte w odpowiedzi, jakiej na zarządzenie przewodniczącego składu orzekającego o wykazanie legitymacji procesowej, w związku z przesłanką funkcjonalną, o której mowa w art. 193 Konstytucji, do wystąpienia z wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego udzielił przewodniczący wydziału, który stwierdził, że po stronie Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie brak jest legitymacji procesowej w sensie materialnym do skierowania wniosku o rozstrzygnięcie wątpliwości. 2. Stwierdzenie, że po stronie Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie brak jest legitymacji procesowej w sensie materialnym do skierowania wniosku o rozstrzygnięcie wątpliwości, jest wystarczającym powodem do umorzenia postępowania ze względu na niedopuszczalność orzekania. Ze względu jednak na charakter tego wniosku Trybunał Konstytucyjny uznał za celowe wskazanie także innych okoliczności uniemożliwiających jego rozpoznanie. 3. Podstawę prawną do zgłoszenia wniosku o wyjaśnienie wątpliwości stanowi art. 74 ust. 1 ustawy o TK, zgodnie z którym: Na wniosek uczestnika postępowania skład orzekający Trybunału, który wydał orzeczenie, na posiedzeniu niejawnym rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Przepis ten określa istotne przesłanki postępowania w sprawie wyjaśnienia wątpliwości: 1) działanie na wniosek uczestnika postępowania; 2) organ właściwy do rozpoznania wniosku; 3) istnienie zdaniem zwracającego się z wnioskiem wątpliwości co do treści orzeczenia; 4) forma rozpoznania wniosku postanowienie podjęte na posiedzeniu niejawnym. Działanie na wniosek jest równoznaczne z tym, że Trybunał Konstytucyjny nie może podjąć działania z urzędu, zaś krąg podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku ograniczony jest do uczestników danego (konkretnego) postępowania głównego. Wątpliwość zaś co do treści orzeczenia oznacza wątpliwość do części rozstrzygającej orzeczenia (sentencja), a nie jego uzasadnienia. Przedmiotem wykładni mogą być zgodnie z art. 74 ustawy o TK orzeczenia Trybunału, a więc z pewnością wyroki Trybunału wydane zgodnie z jej art. 70 ust. 1. Wykładni podlega jedynie sentencja orzeczenia, czyli rozstrzygnięcie w rozumieniu art. 71 ust. 1 pkt 6 ustawy o TK (por. postanowienie TK z 21 marca 2000 r., sygn. K 4/99, OTK ZU nr 2/2000, poz. 65) Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym nie określa terminu, w jakim wniosek o wykładnię orzeczenia może być złożony. W powołanym postanowieniu w sprawie o sygn. K 4/99, wydanym na wniosek grupy posłów na Sejm, Trybunał uznał, że może on być zgłoszony bez względu na czas, który upłynął od ogłoszenia orzeczenia. Należy przy tym zaznaczyć, że wniosek o zbadanie zgodności z Konstytucją przepisów zakwestionowanych w sprawie o sygn. K 4/99 wpłynął do TK 20 stycznia 1999 r. Trybunał rozstrzygnął sprawę wyrokiem z 20 grudnia 1999 r. Wniosek o wyjaśnienie wątpliwości został złożony przez przedstawiciela grupy posłów 17 lutego 2000 r. We wskazanym okresie nie nastąpiła utrata legitymacji procesowej po stronie wnioskodawcy, w szczególności związana z zakończeniem kadencji Sejmu, w trakcie której złożony został wniosek o zbadanie zgodności z Konstytucją kwestionowanych przepisów i wniosek o wykładnię orzeczenia. Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że ocena przyjęta w sprawie o sygn. K 4/99 nie jest w pełni adekwatna i miarodajna dla rozstrzygnięcia wniosku pochodzącego od sądu, a co za tym idzie, wymaga ona dodatkowych ustaleń.
6 Ustawa o TK nie określa terminu złożenia wniosku, ale nie określa wprost także terminu od ogłoszenia ostatecznego orzeczenia w jakim Trybunał może dokonywać wykładni orzeczenia. Z tego punktu widzenia istotna jest treść art. 74 ustawy o TK. W zasadzie wykładnia winna być dokonana przez ten sam skład orzekający (art. 74 ust. 1 ustawy o TK), tak aby możliwe było uzyskanie autentycznego wyjaśnienia treści wyroku (wykładnia autentyczna). Brak granicy czasowej złożenia wniosku może skutkować tym, że tak jak ma to miejsce w niniejszej sprawie rozpoznanie przez ten sam skład nie będzie możliwe, albowiem żaden z sędziów rozstrzygających sprawę nie jest już sędzią czynnym Trybunału Konstytucyjnego. Art. 74 ust. 2, pozwalając na wyznaczenie takiego samego składu orzekającego, stanowi alternatywę do wykładni wyroku w sytuacji niemożności rozpoznania wniosku w tym samym personalnie składzie orzekającym (zob. Z. Czeszejko-Sochacki, L. Garlicki, J. Trzciński, Komentarz do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, Warszawa 1999, s. 222). Z tego względu można przyjąć, że nie ma przeszkód formalnych do wyjaśnienia przez taki sam (ale nie ten sam) skład Trybunału, wątpliwości co do treści orzeczenia, w każdym czasie. 4. Pytanie prawne Sądu Rejonowego w Lublinie XV Wydział Grodzki wpłynęło do Trybunału 20 stycznia 2006 r. za postanowieniem tego sądu z 22 grudnia 2005 r., sygn. akt XV K 2464/04. Zarządzeniem Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z 26 stycznia 2006 r., do rozpoznania sprawy wyznaczony został pięcioosobowy skład orzekający (art. 25 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o TK). Zgodnie z dyspozycją art. 27 ustawy o TK, ustaleni zostali także uczestnicy postępowania. Poza sądem inicjującym postępowanie przed TK (art. 27 pkt 2a ustawy o TK), także Sejm, jako organ, który wydał akt objęty pytaniem prawnym (art. 27 pkt 2 ustawy o TK) oraz Prokurator Generalny (art. 27 pkt 5 ustawy o TK). Status uczestnika postępowania wiąże się z przyznaniem, w postępowaniu przed Trybunałem, podmiotowi mającemu ten przymiot, określonych obowiązków oraz określonych uprawnień. Zgodnie z art. 74 ust. 1 w związku z art. 27 ustawy o TK, podmiotami uprawnionymi do wystąpienia do Trybunału z wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści orzeczenia wydanego w sprawie o sygn. P 3/06 stały się: Sąd Rejonowy w Lublinie, który przedstawił pytanie prawne, Sejm jako organ, który wydał zakwestionowany akt normatywny oraz Prokurator Generalny. Wyrok TK w sprawie o sygn. P 3/06 został wydany 11 października 2006 r. Wniosek o wyjaśnienie wątpliwości co do treści orzeczenia wpłynął do Trybunału 26 września 2011 r. Z ustaleń własnych Trybunału, potwierdzonych wyjaśnieniami przewodniczącego wydziału Sądu Rejonowego, wynika, że postępowanie w sprawie, w związku z którą Sąd Rejonowy w Lublinie przedstawił pytanie prawne, zostało prawomocnie zakończone. 5. Kompetencja sądu do wniesienia pytania prawnego wynika z art. 193 Konstytucji, którego treść została powtórzona w art. 3 ustawy o TK, zgodnie z którym: Każdy sąd może przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą, jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem. Aktualizuje się ona w sytuacji, gdy w toku postępowania sądowego pojawi się wątpliwość co do zgodności tego aktu normatywnego (przepisu prawa), którego treść, zdaniem sądu, determinuje rozstrzygnięcie sprawy zawisłej przed pytającym sądem. Istotny jest przy tym warunek zawarty w art. 193 Konstytucji: jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem. Wyłącza on możliwość nadania pytaniu prawnemu charakteru actio popularis, a przez to kontrola
7 7 prowadzona w trybie pytania prawnego przybiera wymiar kontroli konkretnej. 6. W niniejszej sprawie wnioskodawcą jest co prawda sąd, który przedstawił pytanie prawne, jednakże zgodność ta dotyczy tylko i wyłącznie kwestii instytucjonalnej (organizacyjnej), a nie orzeczniczej. Jak bowiem wynika z informacji pozyskanej przez Trybunał Konstytucyjny z urzędu, potwierdzonej następnie wyjaśnieniem przewodniczącego wydziału Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie, postępowanie w sprawie, w związku z którą Sąd Rejonowy w Lublinie przedstawił pytanie prawne, rozstrzygnięte wyrokiem TK, o sygn. P 3/06, zostało przed tym sądem prawomocnie zakończone jeszcze w 2006 r. przez jego umorzenie. Nie ma więc w chwili obecnej możliwości procesowej, aby sąd, który przedstawił pytanie prawne, mógł rozpoznawać sprawę, w której wniósł o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści orzeczenia. Ewentualne rozstrzygnięcie przez Trybunał wątpliwości podniesionych przez sąd w żaden sposób nie będzie determinowało rozpoznania sprawy, w związku z którą przedstawione było pytanie prawne. Art. 74 ustawy o TK wykładany w zgodzie z art. 193 Konstytucji wskazuje, że legitymację do wystąpienia z wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mieć będzie sąd rozpoznający sprawę na tle której przedstawione zostało pytanie prawne. Wniosek taki jest bowiem pochodną pytania prawnego, ze wszystkimi założeniami i skutkami jakie odnoszą się do pytania prawnego. W rozstrzyganej sprawie brak jest zatem przesłanki funkcjonalnej. Przed sądem nie toczy się przede wszystkim sprawa (ta została prawomocnie osądzona), której rozstrzygnięcie zależałoby od wyjaśnienia wątpliwości co do treści wyroku wydanego przez Trybunał w sprawie o sygn. P 3/ Niezależnie od powyższych ustaleń, Trybunał Konstytucyjny zwraca uwagę, że zastrzeżenia sądu budzą kwestie związane nie z samym rozstrzygnięciem Trybunału Konstytucyjnego (sentencją wyroku), lecz jak zresztą podnosi to sam sąd z wyrokiem Sądu Najwyższego z 9 lutego 2010 r., w sprawie o sygn. akt II KK 176/09. Istotne przy tym jest, o czym także wspomina sąd, że Sąd Najwyższy, rozpoznając kasację, odniósł się do regulacji normatywnej zawartej w art kodeksu karnego, w brzmieniu, jaki temu przepisowi nadała ustawa z dnia 9 maja 2008 r. o zmianie ustawy Kodeks karny (Dz. U. Nr 122, poz. 782). Zmiana ta była wynikiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego wydanego w sprawie pytania prawnego sygn. P 3/06. Zdaniem sądu, Wykładnia treści wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2006 r. dokonana przez Sąd Najwyższy w cytowanym orzeczeniu nasuwa wątpliwości zwłaszcza, że prowadzi do wprowadzenia dodatkowego pozaustawowego znamienia do przepisu art k.k.. W związku z powyższym stwierdzić należy, że gdyby nawet zachodziła możliwość rozstrzygnięcia wątpliwości co do treści orzeczenia, to mogłaby dotyczyć tylko orzeczenia wydanego w związku z treścią art k.k. badanego w ramach pytania prawnego o sygn. P 3/06. Sąd Najwyższy wydał natomiast wyrok w oparciu o przepis, który miał odmienną treść normatywną w porównaniu z tą, której konstytucyjność kontrolował Trybunał w ramach pytania prawnego o sygn. P 3/ Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie (d. Sąd Rejonowy w Lublinie) nie ma legitymacji procesowej, zarówno materialnej, jak i formalnej do wystąpienia, w trybie art. 74 ust. 1 ustawy o TK, z wnioskiem o rozstrzygnięcie wątpliwości co do treści orzeczenia o sygn. P 3/06. Legitymacja ta wyczerpała się wraz z prawomocnym zakończeniem przez ten sąd postępowania, w sprawie, w związku z którą sąd przedstawił pytanie prawne.
8 8 Z powyższych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
WYROK Z DNIA 9 LUTEGO 2010 R. II KK 176/09
WYROK Z DNIA 9 LUTEGO 2010 R. II KK 176/09 Przestępstwo znieważenia funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej mu do pomocy (art. 226 1 k.k. w brzmieniu nadanym art. 1 ustawy z dnia 9 maja 2008 r.
Bardziej szczegółowoCzy do znamion przestępstwa znieważenia funkcjonariusza publicznego (art k.k.) należy publiczność działania sprawcy?
PIERWSZY PREZES SĄDU NAJWYŻSZEGO RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 19 kwietnia 2012 r. BSA II - 4410-3/12 Sąd Najwyższy Izba Karna Na podstawie art. 60 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Tomasz Grzegorczyk SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 137/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 grudnia 2012 r. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Tomasz Grzegorczyk SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
Bardziej szczegółowoBL TK/15 Warszawa, 7 lipca 2016 r.
BL-112-265-TK/15 Warszawa, 7 lipca 2016 r. INFORMACJA PRAWNA O WYROKU TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z 22 WRZEŚNIA 2015 R. (SYGN. AKT P 37/14) DOTYCZĄCYM USTAWY Z DNIA 6 CZERWCA 1997 R. - KODEKS KARNY I. METRYKA
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. zobowiązuje Krajową Radę Sądownictwa do wykazywania, na
Sygn. akt K 39/16 POSTANOWIENIE Warszawa, dnia 3 sierpnia 2016 r. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Andrzej Rzepliński - przewodniczący Stanisław Biernat LeonKieres Piotr Pszczółkawski Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Tomasz Artymiuk SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)
Sygn. akt III KO 112/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 kwietnia 2013 r. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Tomasz Artymiuk SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)
Bardziej szczegółowoWyrok. Sądu Najwyższego. z dnia 2 grudnia 2011 r. II UK 73/11
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 2011 r. II UK 73/11 nietezowane LEX nr 1130385 1130385 Skład orzekający Przewodniczący: Sędzia SN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca). Sędziowie SN: Romualda Spyt, Jolanta
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski
Sygn. akt III KK 415/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 marca 2017 r. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski w sprawie J.J. w
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt V KK 76/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 maja 2013 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Michał Laskowski
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE z dnia 27 maja 2003 r. Sygn. akt K 43/02
45 POSTANOWIENIE z dnia 27 maja 2003 r. Sygn. akt K 43/02 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Mirosław Wyrzykowski przewodniczący Wiesław Johann Ewa Łętowska Jadwiga Skórzewska-Łosiak Marian Zdyb sprawozdawca,
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Halina Kiryło (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda
Sygn. akt III SO 9/11 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 23 listopada 2011 r. SSN Jerzy Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Halina Kiryło (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda w sprawie z wniosku Zakładu
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 240/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 października 2013 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Mirek (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Rafał Malarski
Sygn. akt IV KK 535/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 listopada 2018 r. SSN Piotr Mirek (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Rafał Malarski
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE Z DNIA 11 GRUDNIA 2002 R. V KK 135/02
POSTANOWIENIE Z DNIA 11 GRUDNIA 2002 R. V KK 135/02 Sędzia, który wydał postanowienie kończące postępowanie w sprawie, a następnie, w wyniku uwzględnienia w trybie art. 463 1 k.p.k. zażalenia wniesionego
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) Protokolant Łukasz Biernacki
Sygn. akt III KK 257/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 sierpnia 2015 r. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) Protokolant Łukasz Biernacki
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 216/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 sierpnia 2017 r. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Gierszon SSN Piotr Mirek
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek. Protokolant Ewa Oziębła
Sygn. akt II KK 215/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 stycznia 2015 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek Protokolant
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 216/16. Dnia 14 grudnia 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt III KK 216/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 grudnia 2016 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk SSN Włodzimierz Wróbel w sprawie K. W. skazanego
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca) SSN Marian Kocon. Protokolant Katarzyna Wojnicka
Sygn. akt SNO 59/16 UCHWAŁA Sąd Najwyższy - Sąd Dyscyplinarny w składzie: Dnia 23 lutego 2017 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca) SSN Marian Kocon Protokolant Katarzyna
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA Z DNIA 19 LUTEGO 2003 R. I KZP 51/02
UCHWAŁA Z DNIA 19 LUTEGO 2003 R. I KZP 51/02 Delegowanie w trybie określonym w art. 77 8 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) uprawnia do pełnienia
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
Sygn. akt III KK 121/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 maja 2015 r. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
Bardziej szczegółowoWYROK Z DNIA 15 KWIETNIA 2010 R. III KO 83/09
WYROK Z DNIA 15 KWIETNIA 2010 R. III KO 83/09 1. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 kwietnia 2009 r., P 11/08, Dz. U. Nr 163, poz. 1363, w wyniku którego utracił moc przepis 2 art. 148 k.k., stanowi
Bardziej szczegółowo303/4/B/2010. POSTANOWIENIE z dnia 11 marca 2010 r. Sygn. akt Ts 272/09. Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zbigniew Cieślak,
303/4/B/2010 POSTANOWIENIE z dnia 11 marca 2010 r. Sygn. akt Ts 272/09 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Zbigniew Cieślak, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Anwil
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki
Sygn. akt V KK 372/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 stycznia 2016 r. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dariusz
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka
Sygn. akt V KO 56/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 września 2016 r. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka w sprawie D. M. skazanego
Bardziej szczegółowo13/2A/2004. Marian Grzybowski przewodniczący Jerzy Ciemniewski sprawozdawca Wiesław Johann Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Marek Mazurkiewicz,
13/2A/2004 POSTANOWIENIE z dnia 24 lutego 2004 r. Sygn. akt P 5/03 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Grzybowski przewodniczący Jerzy Ciemniewski sprawozdawca Wiesław Johann Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska
Bardziej szczegółowoUchwała z dnia 4 sierpnia 2006 r., III CZP 51/06
Uchwała z dnia 4 sierpnia 2006 r., III CZP 51/06 Sędzia SN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) Sędzia SN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca) Sędzia SN Zbigniew Strus Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Andrzej Stępka
Sygn. akt V KK 230/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 września 2016 r. SSN Andrzej Stępka w sprawie P. P. skazanego z art. 13 1 k.k. w zw. z art. 279 1 k.k., art. 279 1 k.k. oraz z art.
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 337/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 2 lutego 2016 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki Protokolant Danuta
Bardziej szczegółowoP O S T A N O W I E N I E
Sygn. akt I KZP 3/13 P O S T A N O W I E N I E Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 czerwca 2013 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska SSN Józef Szewczyk Protokolant
Bardziej szczegółowoWarszawa, dnia 8 lipca 2010 r. Sygn. akt SK 8/09. Trybunał Konstytucyjny
Warszawa, dnia 8 lipca 2010 r. Sygn. akt SK 8/09 Trybunał Konstytucyjny W odpowiedzi na pismo Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 czerwca 2010 r., na podstawie art. 34 ust. 1 w związku z art. 27 pkt 2
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki
Sygn. akt IV KO 96/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 maja 2016 r. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki w sprawie R. K. skazanego
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Małgorzata Gierczak
Sygn. akt IV KK 164/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 23 maja 2018 r. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz SSN Michał Laskowski
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 222/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 sierpnia 2017 r. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Gierszon SSN Piotr Mirek
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 411/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 stycznia 2015 r. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) na posiedzeniu w trybie
Bardziej szczegółowoo zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego.
SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VII KADENCJA Warszawa, dnia 2 listopada 2008 r. Druk nr 346 KOMISJA USTAWODAWCZA Pan Bogdan BORUSEWICZ MARSZAŁEK SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Na podstawie art. 85a ust.
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 10/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 stycznia 2014 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 312/14. Dnia 25 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt V KK 312/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 listopada 2014 r. SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Michał Laskowski SSN Jarosław Matras na posiedzeniu w trybie art.
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)
Sygn. akt IV KK 213/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 czerwca 2017 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 126/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 października 2016 r. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Grabowska
Sygn. akt IV KK 144/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 października 2015 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Józef Dołhy SSA del. do SN Dariusz Kala Protokolant
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA Z DNIA 23 KWIETNIA 2002 R. I KZP 12/2002
UCHWAŁA Z DNIA 23 KWIETNIA 2002 R. I KZP 12/2002 Względna przyczyna odwoławcza w postaci zarzutu rażącej niewspółmierności kary przewidziana w art. 438 pkt 4 zd. 1 k.p.k. może stanowić podstawę wniesienia
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt II KK 100/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 23 kwietnia 2015 r. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz w sprawie G. T.
Bardziej szczegółowoR E G U L U S. Zrzeszenie Związków Zawodowych Energetyków. zapytanie Zleceniodawcy INFORMACJA PRAWNA
Warszawa, dnia 14 lipca 2009 r. Przedmiot informacji: Zleceniodawca opinii: Podstawy faktyczne informacji: Uprawnienia organizacji związkowej do skierowania sprawy interpretacji przepisów do Sądu Najwyższego
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Hubert Wrzeszcz SSA Barbara Trębska (sprawozdawca)
Sygn. akt II CZ 81/09 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 13 stycznia 2010 r. SSN Jan Górowski (przewodniczący) SSN Hubert Wrzeszcz SSA Barbara Trębska (sprawozdawca) w sprawie ze skargi T. G.
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Grabowska
Sygn. akt IV KK 327/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 listopada 2015 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Michał Laskowski SSN Roman Sądej
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka
Sygn. akt V KK 305/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 grudnia 2014 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE UZASADNIENIE
Sygn. akt II CZ 147/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 grudnia 2016 r. SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Mirosław Bączyk SSN Wojciech Katner w sprawie z wniosku J.
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Wiesław Kozielewicz. Protokolant Jolanta Grabowska
Sygn. akt IV KK 255/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 października 2018 r. SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Wiesław Kozielewicz Protokolant
Bardziej szczegółowoWyrok z dnia 18 maja 2010 r. III UK 2/10
Wyrok z dnia 18 maja 2010 r. III UK 2/10 Skutkiem utraty domniemania konstytucyjności ustawy w konsekwencji wydania przez Trybunał Konstytucyjny wyroku stwierdzającego niezgodność jej przepisu z Konstytucją,
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Protokolant Barbara Kobrzyńska
Sygn. akt V KK 177/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 października 2013 r. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Protokolant
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Grubba (przewodniczący) SSN Jarosław Matras SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 13/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 marca 2014 r. SSN Jerzy Grubba (przewodniczący) SSN Jarosław Matras SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca) Protokolant
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Wełpa
Sygn. akt V KS 9/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 26 października 2017 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Michał Laskowski SSN Zbigniew Puszkarski
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Andrzej Ryński
Sygn. akt V KZ 15/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 3 kwietnia 2014 r. SSN Andrzej Ryński w sprawie M. P. skazanego z art. 207 1 k.k. i in. po rozpoznaniu zażalenia skazanego na zarządzenie
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Jacek Błaszczyk
Sygn. akt III KK 134/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 października 2016 r. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSA
Bardziej szczegółowoWYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11
WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11 Treść art. 244 k.k., zawierającego komplet znamion określonego w tym przepisie czynu, m.in. polegającego na niezastosowaniu się do orzeczonego przez sąd zakazu
Bardziej szczegółowoW imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Trybunał Konstytucyjny w składzie:
WYROK z dnia 11 czerwca 2013 r. Sygn. akt SK 23/10 * W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Trybunał Konstytucyjny w składzie: Stanisław Rymar przewodniczący Andrzej Rzepliński sprawozdawca Piotr Tuleja Andrzej
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk
Sygn. akt V KK 359/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 grudnia 2014 r. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA Z DNIA 11 PAŹDZIERNIKA 2001 R. I KZP 21/2001
UCHWAŁA Z DNIA 11 PAŹDZIERNIKA 2001 R. I KZP 21/2001 Przez instytucję lub organizację społeczną, do której zadań lub statutowych celów należy świadczenie pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach komunikacyjnych,
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Marta Brylińska
Sygn. akt II KK 194/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 czerwca 2018 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz SSN Eugeniusz
Bardziej szczegółowoMarek Safjan przewodniczący Marek Mazurkiewicz sprawozdawca Teresa Dębowska-Romanowska,
79 POSTANOWIENIE z dnia 27 maja 2003 r. Sygn. akt Tw 72/02 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Safjan przewodniczący Marek Mazurkiewicz sprawozdawca Teresa Dębowska-Romanowska, po wstępnym rozpoznaniu
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 72/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 marca 2017 r. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca)
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Andrzej Tomczyk
Sygn. akt V KK 252/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 grudnia 2018 r. SSN Andrzej Tomczyk na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 grudnia 2018
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. Sygn. akt III SPP 30/17. Dnia 12 lipca 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt III SPP 30/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 12 lipca 2017 r. SSN Dawid Miąsik (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jolanta Frańczak SSN Andrzej Wróbel w sprawie ze skargi L. G. na
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSP 1/15. Dnia 15 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt IV CSP 1/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 kwietnia 2015 r. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Agnieszka Piotrowska SSN Krzysztof Strzelczyk w sprawie
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca) SSN Zbigniew Kwaśniewski
Sygn. akt V CZ 56/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 17 grudnia 2015 r. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca) SSN Zbigniew Kwaśniewski w sprawie ze skargi H. F.
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 348/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 stycznia 2014 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Teresa Jarosławska
Sygn. akt III KK 129/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 czerwca 2014 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jarosław Matras SSN Andrzej
Bardziej szczegółowoWyrok z dnia 27 września 2002 r. II UKN 581/01
Wyrok z dnia 27 września 2002 r. II UKN 581/01 Teza wyroku jest taka sama jak publikowanego pod poprzednią pozycją wyroku z dnia 12 czerwca 2002 r., II UKN 419/01. Przewodniczący SSN Beata Gudowska, SSN
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 439/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 stycznia 2014 r. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Sygn. akt V KK 452/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 marca 2016 r. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. Sygn. akt II UZ 4/12. Dnia 15 marca 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :
Sygn. akt II UZ 4/12 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 15 marca 2012 r. SSN Romualda Spyt (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński SSN Zbigniew Myszka w sprawie z wniosku Z. W. przeciwko
Bardziej szczegółowoUCHWAŁA * Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 czerwca 1994 r. Sygn. akt W. 8/94
25 UCHWAŁA * Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 czerwca 1994 r. Sygn. akt W. 8/94 w sprawie wykładni art. 34 ust. 2 i 3 oraz art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Piotr Prusinowski
Sygn. akt I UK 42/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 lutego 2019 r. SSN Piotr Prusinowski w sprawie z odwołania A. S.-H. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B. o zasiłek
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 318/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 lutego 2016 r. SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Halina Kiryło SSN Maciej Pacuda
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. postanowił: utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie. Sygn. akt III KZ 39/16. Dnia 22 czerwca 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt III KZ 39/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 czerwca 2016 r. SSN Dariusz Świecki w sprawie J. P. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w dniu 22 czerwca 2016 r., zażalenia
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik. w sprawie A. W. oskarżonego z art k.k. w zb. z art k.k. w zw. z art k.k.
Sygn. akt II KZ 45/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 grudnia 2016 r. SSN Waldemar Płóciennik w sprawie A. W. oskarżonego z art. 231 1 k.k. w zb. z art. 271 1 k.k. w zw. z art. 11 2 k.k.
Bardziej szczegółowo640/II/B/2014. POSTANOWIENIE z dnia 13 maja 2003 r. Sygn. akt Tw 78/02
640/II/B/2014 POSTANOWIENIE z dnia 13 maja 2003 r. Sygn. akt Tw 78/02 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Zdyb, po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym wniosku Komisji Krajowej NSZZ Solidarność
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE Z DNIA 11 STYCZNIA 2012 R. II KK 328/11
POSTANOWIENIE Z DNIA 11 STYCZNIA 2012 R. II KK 328/11 Termin jednego roku, określony w art. 152 k.k.w., liczy się od dnia wydania pierwszego postanowienia o odroczeniu wykonania kary i obejmuje okresy
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt III KK 14/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 28 lutego 2017 r. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Eugeniusz
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 80/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 sierpnia 2015 r. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski
Bardziej szczegółowoWyrok z dnia 26 stycznia 2000 r. I PKN 490/99
Wyrok z dnia 26 stycznia 2000 r. I PKN 490/99 Uprawnienia z tytułu przeniesienia w stan spoczynku przysługują jedynie tym arbitrom Państwowego Arbitrażu Gospodarczego, którzy powołani zostali na stanowisko
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Cesarz
Sygn. akt III KZ 86/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 listopada 2014 r. SSN Krzysztof Cesarz w sprawie T. B. ukaranego z art. 107 k.w. i art. 65 2 k.w. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska
Sygn. akt III KK 280/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 września 2014 r. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Dorota
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2010 R. I KZP 15/10
POSTANOWIENIE Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2010 R. I KZP 15/10 1. Straż gminna (miejska) nie jest uprawniona do złożenia wniosku o ukaranie za wykroczenie z art. 97 k.w. w zw. z art. 78 ust. 4 prawa o ruchu drogowym
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) Protokolant Anna Kowal
Sygn. akt IV KK 6/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 lutego 2017 r. SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) Protokolant Anna Kowal w sprawie
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 713/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 grudnia 2018 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara
Bardziej szczegółowo48/5A/2004. POSTANOWIENIE z dnia 5 maja 2004 r. Sygn. akt K 25/02
48/5A/2004 POSTANOWIENIE z dnia 5 maja 2004 r. Sygn. akt K 25/02 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Safjan przewodniczący Jerzy Ciemniewski Teresa Dębowska-Romanowska Marian Grzybowski Adam Jamróz
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Włostowska
Sygn. akt III KK 434/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 lutego 2015 r. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej Stępka Protokolant Jolanta Włostowska
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. p o s t a n o w i ł : 1. oddalić wniosek; 2. kosztami sądowymi postępowania o wznowienie obciążyć skazaną. Sygn.
Sygn. akt III KO 45/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 lipca 2014 r. SSN Michał Laskowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski SSN Andrzej Ryński na posiedzeniu w dniu
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk
Sygn. akt IV KZ 13/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 marca 2014 r. SSN Tomasz Grzegorczyk w sprawie A. K. skazanego z art. 178 a 2 k.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda
Sygn. akt III SK 61/12 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 2 lipca 2013 r. SSN Maciej Pacuda w sprawie z powództwa Telekomunikacji Polskiej Spółki Akcyjnej w W. przeciwko Prezesowi Urzędu Komunikacji
Bardziej szczegółowoU C H W A Ł A. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Tomasz Grzegorczyk. SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Andrzej Siuchniński
Sygn. akt I KZP 8/12 U C H W A Ł A Dnia 20 czerwca 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Tomasz Grzegorczyk SSN Michał Laskowski (sprawozdawca)
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda
Sygn. akt III KRS 16/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 maja 2016 r. SSN Józef Iwulski (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Kowal
Sygn. akt IV KK 360/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 grudnia 2016 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Krzysztof Cesarz SSN Zbigniew Puszkarski
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Józef Dołhy (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Kala
Sygn. akt IV KK 162/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 października 2015 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Józef Dołhy (sprawozdawca) SSA del. do
Bardziej szczegółowoWYROK Z DNIA 25 PAŹDZIERNIKA 2011 R. II KK 84/11
WYROK Z DNIA 25 PAŹDZIERNIKA 2011 R. II KK 84/11 Dla realizacji znamion przestępstwa z art. 226 1 k.k., w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 9 maja 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny (Dz. U. Nr 122,
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jan Górowski SSN Dariusz Zawistowski
Sygn. akt V CZ 27/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 14 czerwca 2013 r. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jan Górowski SSN Dariusz Zawistowski w sprawie ze skargi
Bardziej szczegółowoWYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Roman Sądej (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 222/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 września 2014 r. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Roman Sądej (sprawozdawca)
Bardziej szczegółowoPOSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 56/13. Dnia 19 czerwca 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :
Sygn. akt I CZ 56/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 19 czerwca 2013 r. SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący) SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca) SSN Kazimierz Zawada w sprawie z wniosku
Bardziej szczegółowo