PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ JASIA I MAŁGOSI

Transkrypt

1 Strona1 Scenariusze zajęć pozaszkolnych w Pałacu Młodzieży w Tarnowie dla wychowanków grupy wiekowej klas 1 3 szkoły podstawowej PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ JASIA I MAŁGOSI w ramach projektu Obserwatorium Ekonomiczne Uczniów Tarnowskich Szkół Podstawowych Tarnów, wrzesień listopad 2017 r.

2 Strona2 AUTORKA: Nauczycielka Pałacu Młodzieży w Tarnowie: Ewelina Janikowska Lider projektu w Pałacu Młodzieży. Koordynator merytoryczny projektu: Bogumiła Surowiec. Koordynator organizacyjny projektu: Dorota Zaleśny. Konsultacje metodyczne: Maria Krogulec-Sobowiec. Opracowanie redakcyjne i edycyjne: Maria Krogulec-Sobowiec.

3 Strona3 Scenariusz zajęć edukacyjnych kształcenia ogólnego w ramach projektu Obserwatorium Ekonomiczne Uczniów Tarnowskich Szkół Podstawowych Temat zajęć: Czy praca jest nam potrzebna? klasa: I-III Cel ogólny: Zapoznanie wychowanków z pojęciem praca i różnymi zawodami. Po zakończeniu zajęć edukacyjnych wychowanek potrafi: wyjaśnić, dlaczego ważna jest praca w życiu każdego człowieka, wyjaśnić, dlaczego za pracę dostaje się wynagrodzenie, podać, jakie zawody wykonują jego najbliżsi, wyjaśnić, czym zajmuje się np. lekarz, policjant, weterynarz, nauczyciel, wyjaśnić na przykładzie co to jest kolaż oraz jak go wykonać, wyjaśnić na przykładzie, co to jest wernisaż. Metody i techniki pracy: pogadanka, burza mózgów, insenizacja, pantomima, zabawa / gra dydaktyczna. Formy organizacyjne pracy wychowanków: praca indywidualna, praca grupowa, praca w parach, praca frontalna.

4 Strona4 Czas: 5 godzin dydaktycznych Środki dydaktyczne: karty pracy, wiersz, film pokazowy, przykładowe kolaże. Przebieg zajęć: Faza wstępna Nauczyciel wita się z wychowankami, informując o przebiegu zajęć. Wychowankowie przedstawiają się i opowiadają parę zdań o sobie i swoich zainteresowaniach. Jestem Ania i lubię - zabawa integracyjna Zamiana miejsc - zabawa integracyjna Faza właściwa Nauczyciel przypina na tablicy duży arkusz papieru i zadaje uczniom pytanie: Dlaczego potrzebna jest nam praca? Odpowiedzi zapisuje na arkuszu. Wiersz Czesława Kuriaty Ile zawodów ma mama. Następnie wychowankowie dostają pocięte karteczki z fragmentami wiersza i mają w parach odgadnąć o jaki zawód chodzi. Następnie nauczyciel wybiera przedstawicieli i aranżuje inscenizacje wiersza Czesława Kuriaty Ile zawodów ma mama. Po odgadnięciu wszystkich zawodów nauczyciel krótko omawia każdy zawód oraz odpowiada na pytania uczniów. Nauczyciel pyta dzieci o zawód, jaki wykonują ich rodzice lub najbliżsi.

5 Strona5 Nauczyciel pyta wychowanków, kim chcieliby zostać w przyszłości? Każdy opowiada o swoim wymarzonym zawodzie. Podczas omawiania różnych zawodów poznajemy nowe pojęcia - kolaż, wernisaż. Nauczyciel wyjaśnia uczniom co to jest kolaż, jak powstaje oraz co jest potrzebne do jego stworzenia. Nauczyciel pokazuje dzieciom filmik jak stworzyć kolaż oraz demonstruje przykładowe kolaże zrobione przez dzieci. Nauczyciel wyjaśnia uczniom, co to jest wernisaż. Nauczyciel tłumaczy dzieciom, że za każdą pracę, którą się wykonuje dostajemy wynagrodzenie. Nauczyciel objaśnia dzieciom, że aby wykonywać konkretny zawód, należy mieć do niego odpowiednie przygotowanie. Zabawa zaczarowany worek - w worku znajdują się karteczki z rysunkami związanymi z różnymi zawodami. Uczniowie losują karteczki i na podstawie rysunku mają zgadnąć, o jaki zawód chodzi. Zabawa: Zgadnij co to za zawód? Wybrane dzieci wychodzą na środek i pokazują bez użycia słów wybrany zawód. Nauczyciel dzieli dzieci na dwie drużyny. Dzieci dostają duże arkusze papieru, na których mają wypisać wszystkie zawody, które znają. Wygrywa drużyna, która zna więcej zawodów. Faza kończąca Nauczyciel podsumowuje zajęcia. Pyta również dzieci czego się nowego nauczyły oraz co im się podobało najbardziej na zajęciach.

6 Strona6 Sposób uzyskania informacji zwrotnej od wychowanków po zakończonych zajęciach edukacyjnych Zabawa na zakończenie: Podobało mi się (Dzieci siedzą w kole i każde z nich ma dokończyć zdanie.) Bibliografia i netografia Krogulec-Sobowiec M.: Poznajemy zawody. w: red. Woynarowska T., Gorazińska E.: Moje dochody wydatki oszczędności. Edukacja ekonomiczna w scenariuszach lekcji. Szkoła podstawowa. ORE. Warszawa 2010 Krogulec-Sobowiec M.: Kurs blended-learningowy. Innowacyjna edukacja ekonomiczna uczniów kl. 4-6 szkoły podstawowej. Kuriata Cz.: Ile zawodów ma mama? KAW, Łódź 1985, Seria z wiewiórką

7 Strona7 Załącznik 1. Wiersz Ile zawodów ma mama? Autor: Czesław Kuriata Dziś takie zadanie sobie stawiamy: wymieniamy wszystkie zawody MAMY, a może powiem jeszcze prościej, sprawdzimy, czy dobrze pamiętamy naszej MAMY codzienne czynności, które przez cały rok w zimie i w lecie, MAMA wykonuje tak dobrze jak nikt na świecie. I choć MAMA ma pracy tyle, wszystko robi najlepiej i najmilej i jedynie niekiedy narzeka, że czas tak szybko ucieka. A więc sprawdźcie, czy dobrze pamiętacie, jakie MAMA na co dzień wykonuje prace. MAMA jest kucharką doskonałą, jakich jest w świecie mało. Ona robi śniadanie, obiad i kolację myślę, że przyznacie rację, że są to przysmaki same, jak przystało na naszą MAMĘ. MAMA najwdzięczniej i najmilej podaje do stołu dania znakomite i w tej czynności jest zawód ukryty. I wtedy są MAMY najpiękniejsze chwile, gdy jemy wszystko z apetytem. A jeśli kochamy nasze MAMY, w zmywaniu naczyń pomagamy. Mama ciągle mieszkanie sprząta, porządkuje rzeczy, które wy po kątach bawiąc się rozrzucacie niedbale I w tej czynności zawód MAMY niełatwy wcale. MAMY dziełem czysta bielizna i dlatego każdy z was przyzna, że w tym także mamy inny zawód naszej MAMY. MAMA upiec ciastka da radę, a nawet zrobić czekoladę

8 Strona8 więc z tego wynika, że zastąpi nawet cukiernika. Kolejny zawód MAMY inny także łatwo odgadniecie MAMA siada do maszyny, aby uszyć sukienkę Elżbiecie. Mama zrobiła sweter na drutach, z którego cieszy się Danuta, zrobiła też bambosze, które ja noszę. Mama to najlepsza księgowa, którą od liczenia boli głowa, aby zmieścić się w domowym budżecie i kupować to, co chcecie. Nie ma rzeczy niedostępnej dla niej, zawsze kupi najlepsze najtaniej. I o tym pamiętać warto, gdy ktoś z nas leży chory i brzuszek lub głowa go boli, MAMA jest troskliwą pielęgniarką. A gdy ze szkoły wracamy, zaczyna się inny zawód MAMY. MAMA uczyć potrafi śpiewu i ortografii. I co dzień objawia wiele troski o nasz rodzinny język polski. A jak się MAMA cieszy, gdy osiągamy w nauce sukcesy A to przecież jej zasługa wielka, Bo ileż ma z nami kłopotów nasza MAMA nauczycielka wszystkich przedmiotów. MAMA także co dzień z tatą i z nami razem na działkę chodzi I dlatego mamy w domu tyle jarzyn; jemy truskawki i dynie, z których nasza działka słynie. A więc z tego wynika, że MAMA ma także zawód ogrodnika. A teraz niech każdy poćwiczy i wszystkie zawody MAMY wyliczy,

9 Strona9 o których w tej książeczce wspominam. O! Już widzę po waszych minach! Miałem rację! Nie mieliście o tym pojęcia, ile wasza MAMA ma wszelkiej pracy, ile na co dzień zajęcia!

10 Strona10 Scenariusz zajęć edukacyjnych kształcenia ogólnego w ramach projektu Obserwatorium Ekonomiczne Uczniów Tarnowskich Szkół Podstawowych Temat zajęć: Skąd wzięły się pieniądze? klasa: I-III Cel ogólny: zapoznanie wychowanków z historią pieniądza, jego różnymi formami i funkcjami. Po zakończeniu zajęć edukacyjnych wychowanek potrafi: wyjaśnić, do czego służą pieniądze, rozpoznać wszystkie banknoty, podać nazwę polskiej waluty i wspólnej waluty europejskiej, dopasować odpwiednie banknoty i monety do wybranej kwoty. Metody i techniki pracy: dyskusja, pogadanka, film dydaktyczny, bajka dydaktyczna, zabawa dydaktyczna. Formy organizacyjne pracy wychowanków: praca indywidualna, praca frontalna, praca w parach. Czas: 5 godzin dydaktycznych

11 Strona11 Środki dydaktyczne: film dotyczący historii pieniądza, wiersz Ciuchy dla muchy Malina Prześluga, karty pracy, gazety, komputer z dostępem do Internetu, rzutnik multimedialny. Przebieg zajęć: Faza wstępna Nauczyciel wita się z wychowankami, informując ich o przebiegu zajęć. Zabawa integracyjna: Czyj to głos. Następuje krótkie przypomnienie o czym uczyliśmy się na poprzednich zajęciach. Faza właściwa Nauczyciel czyta wiersz Ciuchy dla muchy. Następnie nauczyciel zadaje dzieciom pytania dotyczące wiersza. 1. Co jest potrzebne, żebyśmy mogli zrobić zakupy? 2. Do czego są potrzebne pieniądze? 3. Dlaczego mucha nie mogła kupić sobie ubrań? 4. Czy wszystko można kupić? 5. Czego nie można kupić? 6. Jaka waluta obowiązuje w Polsce? Nauczyciel odtwarza uczniom filmik opowiadający historię pieniądza: Nauczyciel rozmawia z uczniami o filmie, który obejrzeli. Jeżeli są jakieś pytania, nauczyciel omawia je. Zabawa: Magiczny worek Nauczyciel zaprasza dzieci na środek. Wszyscy siadają w kole. Na środku położony jest duży arkusz papieru na którym widnieją trzy nazwy: PIENIĄDZE,

12 Strona12 MONETY, BANKNOTY. Każdy uczeń ma za zadanie wylosowanie z worka ukrytych monet lub banknotów obowiązujących w Polsce. Nauczyciel nazywa wyjmowane przez dzieci banknoty oraz monety i układa je w widocznym miejscu pod odpowiednimi, umieszczonymi wcześniej napisami (od najmniejszej wartości do największej) Nauczyciel odtwarza dzieciom bajkę Moje pierwsze pieniądze Magiczne pudełko i rozmawia na temat poruszany w bajce. Następnie nauczyciel pyta dzieci, co chciała i czego nie mogła kupić w wierszu mucha. Jeżeli dzieci nie pamiętają nauczyciel przypomina wiersz. Lista ubiorów muchy: spódnica buciki szalik kapelusz rękawiczki spodnie. Nauczyciel kładzie w widocznym miejscu rysunki tych ubranek (np. wycięte z gazet). Dzieci zastanawiają się, ile mogą kosztować wymienione przedmioty. Wspólnie z nauczycielem ustalają ceny ubranek dla muchy. Następnie nauczyciel prosi wychowanków, aby do dobranych cen spróbowali dopasować odpowiednie banknoty i monety. Zadanie : Ubieramy Olę i Tomka Przed zadaniem nauczyciel na tablicy wypisuje koszt poszczególnych ubrań. Praca w parach: Każda para otrzymuje kartki papieru i kredki oraz wizerunek dwóch postaci. Zadaniem grup jest: narysowanie ubranek na zimę, które kupiłyby tym postaciom,

13 Strona13 wybranie odpowiednich banknotów i monet do kupionych ubrań. Faza kończąca Nauczyciel podsumowuje zajęcia. Pyta również dzieci, czego się nowego nauczyły oraz co im się podobało najbardziej na zajęciach. Sposób uzyskania informacji zwrotnej od wychowanków po zakończonych zajęciach edukacyjnych Zabawa na zakończenie: Dzisiaj podobało mi się Dzieci siedzą w kole i każde z nich ma dokończyć powyższe zdanie. Bibliografia i netografia O OSZCZĘDZANIU MATERIAŁY DLA NAUCZYCIELI Klasa I III Zajęcia nr 1: Skąd się wzięły pieniądze? film bajka: Moje pierwsze pieniądze. Magiczne pudełko. +pude%c5%82ko%e2%80%9d&rlz=1c1okwm_plpl773pl773&oq=moje+pierwsze+pieni %C4%85dze+%E2%80%9EMagiczne+pude%C5%82ko%E2%80%9D&aqs=chrome..69i j0j7&sourceid=chrome&ie=UTF-8

14 Strona14 Załącznik 1. Wiersz Ciuchy dla muchy Autorka: Malina Prześluga Pewna mucha, proszę pana, Z tych, co bzyczą i fruwają Zna pan? Co też, wszyscy znają! Wciąż się czuła nieubrana. A że właśnie przebywała W sklepie, gdzie modne ubrania Przymierzały się na paniach To się w modzie rozkochała. I z zazdrości, i z niemocy Tłukła w szybę, dzień do nocy Od otwarcia do zamknięcia Cała w fochach i bzyknięciach. Jak mam latać po ulicy Bez żakietu? Bez spódnicy? Bez rajstopek i bucików? Bez fasonu i bez szyku? Tak bzyczała, aż tu pająk, Zna pan? Co też, wszyscy znają! Dobrą radę wysnuł z sieci: Idź, przymierzaj, bierz jak leci! A więc mucha ucieszona Jęła przebierać w fasonach. Tu się krojem zachwycała Tam materiał podziwiała. Tu na bluzce przycupnęła Tam się w szalik owinęła Czy pasują jej te barwy? (ważne, kiedy jest się czarnym!) Przebierała, przymierzała W końcu się zdecydowała Ustawiła się do kasy Z mnóstwem ubrań pełnych klasy. I rzekła, cała w skowronkach: Ta sukienka, ta garsonka

15 Strona15 Ten kapelusz i ta broszka Chociaż... cała będę w groszkach... No to może rękawiczki Cztery pary. I trzewiczki I jeszcze poproszę spodnie Będzie modnie i wygodnie. Sprzedawczyni nos zmarszczyła Wpierw jej nie zauważyła W końcu zgadła, że na ciuchach Siedzi mała, czarna mucha. Mówi tak: Pani jest muchą? Bo u much to z kasą krucho Jeszcze takiej nie widziałam Co pieniądze wydawała. Muchy przecież żyją w nędzy Bez mieszkania, bez pieniędzy Jedzą to, co nam zostanie Czym tu płacić za ubranie? Pan rozumie, proszę pana, Mucha była załamana Odłożyła, co wybrała Z żalem w szybę uderzała. I taki już żywot muchy Że nie dla niej drogie ciuchy Bez pieniędzy w naszych czasach Fruwasz tylko na golasa.

16 Strona16 Scenariusz zajęć edukacyjnych kształcenia ogólnego w ramach projektu Obserwatorium Ekonomiczne Uczniów Tarnowskich Szkół Podstawowych Temat zajęć: Nasz domowy budżet. klasa: I- III Cel ogólny: Zapoznanie uczniów z pojęciem budżetu. Po zakończeniu zajęć edukacyjnych wychowanek potrafi: wymienić źródła dochodów rodziny, wymienić opłaty, jakie ponoszą rodzice, wyjaśnić, co to jest sytuacja ekonomiczna rodziny i że trzeba do niej dostosować swoje oczekiwania, rozróżnia monety i ich nominały, wyjaśnić na przykładzie, kto to jest konsument, dodawać i odejmować (zakres zależy od klasy, do której chodzi wychowanek) posługując się pieniędzmi. Metody i techniki pracy: dyskusja, burza mózgów, gra symulacyjna, zabawa dydaktyczna, ćwiczenia projektowe. Formy organizacyjne pracy wychowanków: praca grupowa, praca indywidualna, praca w parach,

17 Strona17 praca frontalna. Czas: 5 godzin dydaktycznych Środki dydaktyczne: karty pracy, gazetki reklamowe (sklepów i marketów), nożyczki, klej, kartki papieru A4, kredki, farbki, arkusze papieru A2, flamastry, zestaw pieniędzy do zabawy Przebieg zajęć: Faza wstępna 1. Nauczyciel wita się z wychowankami, informując o przebiegu zajęć. Zabawa integracyjna: Czyj to głos. Następuje krótkie przypomnienie o czym uczyliśmy się na poprzednich zajęciach. Faza właściwa Każdy wychowanek dostaje czystą kartkę papieru i ma za zadanie namalować/ narysować, co chciałby dostać np. na urodziny od rodziców. Nauczyciel zadaje wychowankom pytanie o koszty wymarzonego prezentu dyskusja. Następnie nauczyciel zadaje kolejne pytanie: Skąd rodzice mają pieniążki na ten prezent? Po tych pytaniach nauczyciel przypomina wychowankom, że rodzice otrzymują pieniążki za wykonywaną pracę i jest pewna określona kwota, którą muszą zagospodarować na różne wydatki związane np. z ogrzewaniem mieszkania, kosztem artykułów żywnościowych oraz rachunków za zużycie energii elektrycznej, gazu. Nauczyciel dzieli grupę na 3 zespoły. Dzieci dostają duże arkusze papieru, na których mają za zadanie wypisać wydatki, jakie według nich mają ich rodzice w formie plakatu. Następnie nauczyciel omawia z wychowankami wychowanków mają ich rodzice. plakaty z wydatkami, które wg

18 Strona18 Uczniowie poznają pojęcie konsument. Każdy z uczniów musi dokończyć zdanie: Jestem konsumentem, gdy.. Gra symulacyjna Idziemy na zakupy - Uczniowie na karcie pracy dostają zestaw różnych dóbr i usług oraz koszyk. Mają do dyspozycji 20 zł na zakupy. Wycinają ilustracje i wklejają do koszyka z zakupami. Muszą tak gospodarować swoim budżetem, aby starczyło im na zakupy. Zabawa w sklep: Dzieci siedzą w parach i wycinają zdjęcia produktów z gazetek reklamowych. Wychowankowie otrzymują zabawkowe nominały papierowe i plastikowe w kwocie 25 zł. Wychowankowie robią zakupy u koleżanki / kolegi z pary. Ćwiczenie O czym muszę pamiętać podczas zakupów?: Nauczyciel rozwiesza duży arkusz papieru i wszyscy wspólnie zastanawiają się, na co musimy zwrócić uwagę robiąc zakupy. Nauczyciel przypomina uczniom, że wydatki na żywność nie są jedynymi wydatkami, jakie potrzebuje rodzina, aby zaspokoić swoje potrzeby. Ćwiczenie Budżet rodzinny : Nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Wychowankowie dostają kartę pracy z różnymi dobrami i usługami. Wychowankowie mają za zadanie wybrać te dobra lub usługi, które są potrzebne do zaspokojenia potrzeb rodziny. Nauczyciel wyjaśnia uczniom, że rodzina powinna rozsądnie gospodarować pieniędzmi tak, aby wystarczyło jej środków finansowych na niezbędne wydatki. Tłumaczy również, że planowanie budżetu wymaga porównania wysokości wydatków i dochodów. Faza kończąca Nauczyciel podsumowuje zajęcia przypominając wyniki pracy wychowanków w ramach ćwiczeń. Pyta również dzieci czego się nowego nauczyły oraz co im się podobało najbardziej na zajęciach.

19 Strona19 Sposób uzyskania informacji zwrotnej od wychowanków po zakończonych zajęciach edukacyjnych Rundka wypowiedzi wychowanków na zakończenie. Dzieci siedzą w kole i każde z nich ma dokończyć zdanie: Podobało mi się Bibliografia i netografia Brząkalik K.: Wszyscy jesteśmy konsumentami. w: red. Woynarowska T., Gorazińska E.: Moje dochody wydatki oszczędności. Edukacja ekonomiczna w scenariuszach lekcji. Szkoła podstawowa. ORE. Warszawa 2010 Krogulec-Sobowiec M.: Kurs blended-learningowy. Innowacyjna edukacja ekonomiczna uczniów kl. 4-6 szkoły podstawowej.

20 Strona20 Scenariusz zajęć edukacyjnych kształcenia ogólnego w ramach projektu Obserwatorium Ekonomiczne Uczniów Tarnowskich Szkół Podstawowych Temat zajęć: Jak możemy oszczędzać? klasa: I -III Cel ogólny: zapoznanie wychowanków z pojęciami związanymi z bankami i oszczędzaniem. Po zakończeniu zajęć edukacyjnych wychowanek potrafi: wyjaśnić, na czym polega oszczędzanie, rozróżnia podstawowe pojęcia związane z bankami: pożyczka, konto, wyjaśnić, do czego służy karta płatnicza, wyjaśnić, że należy zwrócić pożyczone pieniądze. Metody i techniki pracy: zagadka pogadanka, dyskusja ćwiczenia projektowe, gra dydaktyczna. Formy organizacyjne pracy wychowanków: praca indywidualna, praca frontalna, praca grupowa, praca w parach.

21 Strona21 Czas: 5 godzin dydaktycznych Środki dydaktyczne: Zagadka Co to jest?, karty pracy, gra Warto oszczędzać Przebieg zajęć: Faza wstępna Nauczyciel wita się z wychowankami, informując o przebiegu zajęć. Zabawa integracyjna: Zamiana miejsc Następuje krótkie przypomnienie, o czym uczyliśmy się na poprzednich zajęciach. Faza właściwa Zagadka Co to jest? : Pierwszą literę weź z banana, - B drugą z lasu dołóż kolego, -A piątą z wyrazu kolana, - N pierwszą zaś z kota czarnego - K To jest BANK. Następnie prosi, aby wychowankowie wytłumaczyli własnymi słowami, czym jest bank. Kolejno każdy z wychowanków opowiada, czy był kiedyś w banku z rodzicami i co tam zauważył. Nauczyciel wyjaśnia wychowankom, że bank dokładnie zapisuje, ile pieniędzy każda osoba złożyła i ile wypłaciła. Takie informacje są widoczne na koncie, czyli rachunku bankowym. Należy on do konkretnej osoby, firmy lub instytucji. Nauczyciel wyjaśnia, że na takie konto można wpłacać np. wynagrodzenie za pracę czy kieszonkowe. Właściciel ROR może wypłacać z konta pieniądze, kiedy chce, ale z reguły tylko tyle, ile jest w danym momencie na koncie. Nauczyciel objaśnia również, że pieniądze na koncie osobistym zazwyczaj nie są oprocentowane.

22 Strona22 Oznacza to, że właściciel rachunku nie dostaje od banku dodatkowego wynagrodzenia za to, że przechowuje w banku swoje pieniądze. Dzieje się tak dlatego, że bank rozróżnia dwa rodzaje kont osobistych te, które służą do rozliczeń, i te, które służą do oszczędzania. Ćwiczenie: Ile mamy na koncie? (praca w parach) Wychowankowie dostają zadanie, które wspólnie mają rozwiązać. Mają obliczyć, ile mają na koncie Ala, Kasia i Tomek oraz wpisać w odpowiednią tabelkę. Gra: Warto oszczędzać Nauczyciel dzieli wychowanków na 3-4-osobowe grupy. Grupa musi wybrać dwie osoby kasjera i sprzedawcę. Wychowankowie dostają karty z zadaniami. Zadaniem kasjera w grze jest gospodarowanie pieniędzmi, natomiast zadaniem sprzedawcy sprzedawanie różnych artykułów. Pozostali wychowankowie mają zaplanować, co chcieliby kupić i włożyć swoje pieniążki do skarbonki. Gracze losują karteczki z zadaniami i muszą zdecydować, czy chcą dokonać zakupu, czy chcą zaoszczędzić pieniądze. Jeżeli któryś z graczy wyda wszystkie swoje pieniądze, to nie przechodzi do rundy następnej. Po grze nauczyciel na dużym arkuszu papieru pisze; Warto oszczędzać, bo., a wychowankowie mają za zadanie dokończyć to zdanie. Nauczyciel pyta wychowanków, w jaki sposób można oszczędzać. Zapisuje odpowiedzi uczniów na tablicy. Nauczyciel tłumaczy wychowankom, że w banku można także oszczędzać służy do tego rachunek oszczędnościowy, który jest przeznaczony dla osób chcących przechowywać w banku swoje pieniądze. Takie rachunki są oprocentowane, a bank wypłaca ich posiadaczom odsetki, najczęściej naliczane co miesiąc. Właściciel może w dowolnym momencie wpłacać pieniądze, ale i je wypłacać. Ćwiczenie: Mam swoje konto Wychowankowie mają za zadanie wybrać te zdania, które podają korzyści z posiadania konta bankowego. Uwaga nie wszystkie zdania są poprawne!!

23 Strona23 Ćwiczenie: Co robi bank? Nauczyciel dzieli wychowanków na grupy. Wychowankowie na arkuszu papieru mają za zadanie narysować bank. Następnie z zestawu zamieszczonego w materiale wybierają poprawne odpowiedzi na pytanie: Co robi bank? i naklejają je na karcie. Przedstawiciele zespołów prezentują efekty pracy. Faza kończąca Na zakończenie każdy z wychowanków wykonuje swój plakat promujący konto oszczędnościowe. Nauczyciel podsumowuje zajęcia. Pyta również dzieci, czego się nowego nauczyły oraz co im się podobało najbardziej na zajęciach. Sposób uzyskania informacji zwrotnej od wychowanków po zakończonych zajęciach edukacyjnych Zabawa na zakończenie: Dzieci siedzą w kole i każde z nich ma dokończyć to zdanie. Dowiedziałam / dowiedziałem się, że Bibliografia i netografia Brząkalik K.: Jak w banku, czyli o oszczędzaniu. w: red. Woynarowska T., Gorazińska E.: Moje dochody wydatki oszczędności. Edukacja ekonomiczna w scenariuszach lekcji. Szkoła podstawowa. ORE. Warszawa 2010 Krogulec-Sobowiec M.: Kurs blended-learningowy. Innowacyjna edukacja ekonomiczna uczniów kl. 4-6 szkoły podstawowej.

24 Strona24 Załącznik 1. Karty do ćwiczenia: Co robi bank?