Październik z Matką Bożą Wspomożeniem Wiernych Wchodząc do klasztoru urszulanek, uważny obserwator zobaczy w przedsionku furty wmurowaną w ścianie płaskorzeźbę Maryi z Dzieciątkiem. Druga, prawie identyczna, płaskorzeźba znajduje się nad wejściem do wewnętrznej kaplicy sióstr na tzw. opactwie.
W samej kaplicy natomiast zobaczymy malarską wersję tejże Matki Bożej. Historia wizerunku jest niezwykle interesująca i warto ją poznad, chodby w dużym skrócie. Maria Hilf (niem.) Wspomożycielka Wiernych lub Wspomożenie Wiernych to jeden spośród wielu tytułów nadawanych w Kościele Maryi. Pierwszym obrazem Matki Bożej, który pod tym imieniem był czczony, to obraz Łukasza Cranacha Starszego. Ikonografia obrazu należy do typu, który się wywodzi od greckiej ikony Matki Bożej Eleusy (gr. ta, która współczuje, miłosierna). Stojące na kolanach Maryi Dzieciątko Jezus pieszczotliwie przytula lewy policzek do Jej twarzy, obejmując rączką za szyję, tworzy atmosferę ciepła i radości płynącą z bliskości Matki i Dziecka.
W 1537 - Łukasz Cranach Starszy, ceniony malarz niemiecki, namalował Madonnę z Dzieciątkiem według opisanego typu Eleusy, ale w nowej, renesansowej konwencji. Przykuwająca uwagę uroda dzieła, jak i płynące z niego ciepło sprawiły, że powielany był przez różnych malarzy. Jedna z tych kopii, wykonana niemal w sto lat po powstaniu pierwowzoru, w roku 1622, umieszczona została w ołtarzu kościoła odpustowego Ojców Kapucynów w Passawie (Bawaria), który w niedługim czasie stał się Sanktuarium Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Pątnicy witają tam Ją okrzykiem: Maria hilf! (Maryjo, wspomagaj).
Od tego okrzyku nazwano górę, jak również sanktuarium Maria Hilf! - Maryja Wspomożycielka. Przed tym obrazem w okresie najazdu tureckiego modlił się cesarz Leopold I wraz z małżonką o wyzwolenie Wiednia z oblężenia. Po pokonaniu Turków obraz ogłoszono cudownym obrazem monarchii habsburskiej. Cesarz Leopold I złożył trofea wojenne zdobyte w bitwie pod Wiedniem przed cudownym obrazem Matki Bożej w Passawie jako wotum dziękczynne za odniesione zwycięstwo, a Papież Innocenty XI ustanowił dzieo zwycięstwa świętem Imienia Maryi. Wiele kopii tego obrazu znalazło się w kościołach na terenie całej Austrii.
Król Jan Sobieski po zwycięstwie pod Wiedniem sprowadził do Warszawy figurę Matki Bożej z Passawy (kopia obrazu cudownego) i umieścił ją w centrum stolicy, na Krakowskim Przedmieściu, gdzie po dziś dzieo możemy ją oglądad.
Liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych wprowadził papież Pius VII w 1815 r. (na dzieo 24 maja) w rok po uwolnieniu z pięcioletniego pobytu w więzieniu napoleooskim w Fontainebleau - jako wotum dziękczynne za opiekę Matki Bożej nad Kościołem. MARIA HILF we WROCŁAWIU Kościół uniwersytecki Najświętszego Imienia Jezus we Wrocławiu ma również w jednym z ołtarzy obraz, którego historia wyprzedza czas powstania tej wspaniałej barokowej świątyni, wzniesionej w latach 1689-1734. Jest to znany nam już wizerunek - Maria Hilf - Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem noszącej tytuł Wspomożycielki Wrocławia.
MARIA HILF a URSZULANKI wrocławskie URSZULANKI przybyły do Wrocławia w 1686 r., chod protestanckie władze miasta były im nieprzychylne. Siostry powierzyły więc tę trudną fundację Matce Bożej, i gdy po wielu trudach otrzymały wreszcie pozwolenie na osiedlenie się w mieście (8 grudnia 1687), M. Józefa jako votum wdzięczności postanowiła, że dopóki Urszulanki pozostaną we Wrocławiu ich świętem patronalnym i tytularnym będzie święto Niepokalanego poczęcia NMP - 8 grudnia. Od początku uważały Matkę Najświętszą za swą fundatorkę. Dnia 7 lutego 1708 r. nad bramą klasztoru Urszulanek umieszczono kamienną płaskorzeźbę MARIA HILF. Tak nazywał się cały klasztor. Kamieo ten wędrował z Urszulankami z jednej posiadłości do następnej.
Cześd do Najświętszej Maryi Panny towarzyszyła Urszulankom także w nowym klasztorze, w byłym pałacu Holsteinów (od 1709 r.), który również nazywał się Bei Maria Hilf u Maryi pomoc. Już 11 listopada wstawiono do refektarza figurę Matki Bożej z napisem Heac est Domina, Patrona et Superiora nostra, Fundatrix, Auxiliatrix et unica Mater nostra : Oto Pani, Patronka i Przełożona nasza, Fundatorka, Wspomożycielka i jedyna Matka nasza.
W 1811 urszulanki były zmuszone opuścid ten budynek i przenieśd się do klasztoru klarysek, które rok wcześniej zostały zsekularyzowane i pozbawione dóbr. Do dotychczasowej nazwy klasztoru i jego patronki św. Klary dodały urszulanki Matkę Bożą Wspomożycielkę. W korespondencji nazywały się Urszulankami Matki Bożej Wspomożenia. Na zachowanych we wrocławskim klasztorze pieczęciach widnieje napis:
W ten sposób urszulanki podkreślały swe korzenie, swą cześd i miłośd do Niepokalanej Matki Boga Wspomożycielki i fundatorki Klasztoru oraz świadomośd, że wszystko co klasztor ma, od Niej pochodzi i że wspólnota powinna zachowad bezgraniczną ufnośd, wdzięcznośd i pamięd. To ona czuwa nad tym klasztorem.
Urszulanki we Wrocławiu po dziś dzieo ponawiają akt ofiarowania się Zgromadzenia NMP w dniu 8 września, a wiec w święto Narodzenia NMP, uznając Ją za swoją Matkę, Orędowniczkę i główną Przełożoną i składają przed Jej wizerunkiem klucze domu.