Przedmiotowy System Oceniania z wiedzy o kulturze System sprawdzania i oceniania osiągnięć uczniów z wiedzy o kulturze dla uczniów ZS Nr 2 w Sanoku I. Wstęp 1. Zadaniem systemu sprawdzania i oceniania osiągnięć edukacyjnych ucznia jest rozpoznanie przez nauczyciela poziomu i postępów w opanowywaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności wynikających z programu nauczania, co w konsekwencji prowadzi do formułowania oceny. 2. Podstawowym celem systemu sprawdzania i oceniania jest poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach, pomoc w rozpoznaniu uzdolnień i zainteresowań ucznia, motywowanie do dalszej pracy i rozwoju intelektualnego a także dostarczenie rodzicom (opiekunom prawnym) i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach i uzdolnieniach ucznia. II. Wymagania edukacyjne: Ucznia obowiązuje: - opanowanie wiadomości i umiejętności wskazanych w wymaganiach edukacyjnych z wiedzy o kulturze na poziomie podstawowym lub ponadpodstawowym, - umiejętność odbioru tekstów kultury i wykorzystania informacji w nich zawartych, z uwzględnieniem specyfiki medium, w jakiej są przekazywane. - znajomość pojęć z zakresu teorii sztuki i antropologii kultury, filozofii, sztuki, kontekstów sztuki - pomocnych przy interpretacji tekstów literackich, wskazanych w opisie wymagań, - tworzenie wypowiedzi, analiza i interpretacja tekstów kultury. III. Podstawowe zasady oceniania: 1. Oceniany jest uczeń. 2. Ocenia nauczyciel. 3. Ocenie podlega wiedza merytoryczna, umiejętności, postawa ucznia: stopień zaangażowania w proces kształcenia aktywność przejawiająca się zgłaszaniem i udzielaniem odpowiedzi, aktywne słuchanie, sporządzanie notatek, posiadanie na lekcjach podręcznika lub obowiązkowo; wykonywanie poleceń i uczestnictwo w pracach zespołów, systematyczne wykonywanie zadań domowych, gotowość do wykonywania zadań dodatkowych, udział w konkursach, olimpiadach, przeglądach itp.), frekwencja. 4. Ocena nie może pełnić funkcji represyjnej. 5. Oceny są jawne zarówno dla ucznia, jak i dla jego rodziców. 6. Na prośbę ucznia lub jego rodziców nauczyciel wystawiający ocenę powinien ja uzasadnić. 7. Na ocenę nie maja wpływu cechy osobowościowe ucznia. 8. Przy odpowiedzi wynikającej z własnej inicjatywy ucznia ocenie podlega nie sam fakt przejawiania aktywności, lecz rodzaj zaprezentowanych tą droga umiejętności. 9. Sprawdziany, krótkie kartkówki, odpowiedzi ustne oraz inne formy sprawdzania wiedzy i umiejętności są obowiązkowe. 10. Sprawdziany, testy i prace klasowe są zapowiadane z tygodniowym wyprzedzeniem, o kartkówkach (materiał z 3 ostatnich lekcji) nauczyciel nie musi uprzedzać uczniów. IV. Procedury uzyskiwania ocen cząstkowych 1. Podstawą do klasyfikacji śródrocznej i rocznej jest uzyskanie co najmniej 3 ocen cząstkowych z różnych rodzajów aktywności ( zadanie klasowe, sprawdzian pisemny, wypowiedź ustna, zadanie domowe, przygotowanie własnej prezentacji na podany lub wybrany temat, referat itp ). 2. Uczeń ma prawo do poprawy oceny z jednej formy aktywności (np. z pracy klasowej, domowej, wypowiedź ustna) w semestrze. 3. Uczeń jest zobowiązany do zaliczenia nieobecności na sprawdzianie godzinnym i zadaniu klasowym w trybie określonym przez nauczyciela. 4. Uczeń nieobecny na kartkówce pisze ją w możliwie najbliższym terminie 5. Uczeń, który nie poprawił oceny, traci prawo do następnych poprawek tej pracy. 6. Uczeń, który unika pisania pracy klasowej, sprawdzianu lub ich poprawy, nie przychodzi w określone dni lub mimo obecności w szkole odmawia napisania tej pracy, otrzymuje ocenę niedostateczną. 7. Uczeń, który otrzymał niedostateczną ocenę semestralną ma obowiązek poprawienia jej w trybie określonym przez nauczyciela. 8. Nie ma możliwości poprawiania ocen tydzień przed klasyfikacją. 9. Nie ocenia się uczniów do trzech dni po dłuższej (co najmniej 2 tygodnie) usprawiedliwionej nieobecności w szkole. 1
10. Korzystanie przez ucznia w czasie prac pisemnych, sprawdzianów, kartkówek, odpowiedzi ustnych i innych form sprawdzania wiedzy z niedozwolonych przez nauczyciela pomocy stanowi podstawę do wystawienia oceny niedostatecznej. 11. Uczeń ma obowiązek starannego prowadzenia zeszytu i przynoszenia na lekcję podręcznika oraz tekstu omawianej lektury, lekceważenie tego obowiązku stanowi podstawę do wystawienia oceny niedostatecznej. 12. Brak notatek z lekcji w zeszycie przedmiotowym może być podstawą do wstawienia cząstkowej oceny niedostatecznej. 13. Uczeń może być niesklasyfikowany, jeżeli brak jest podstaw do ustalenia oceny klasyfikacyjnej z powodu nieobecności ucznia na zajęciach edukacyjnych przekraczających 50 % czasu przeznaczonego na te zajęcia. 14. Znajomość, zagadnień omawianych na zajęciach będzie systematycznie kontrolowana w formie sprawdzianów. Brak znajomości treści oraz problematyki tekstów z zajęć stanowi podstawę do wystawienia niedostatecznej oceny semestralnej lub rocznej. 15. Praca ucznia jest oceniana według modelu odpowiedzi opracowanego dla standaryzowanych zadań z zastosowaniem następujących skali ocen: 30-50% punktów = stopień dopuszczający 51-69 % punktów = stopień dostateczny 70 85 % punktów = stopień dobry 86-95 % punktów = stopień bardzo dobry 96-100 % punktów = stopień celujący V. Procedury wystawiania oceny rocznej. 1. W każdym semestrze uczeń ma uzyskać co najmniej 3 oceny cząstkowe z różnych rodzajów aktywności (zadanie klasowe, sprawdzian pisemny, wypowiedź ustna, zadanie domowe). 2. Nieobecność ucznia na danej formie sprawdzania wiadomości i umiejętności powoduje zapis cyfry 0 przy jego nazwisku 3. Ocena roczna jest ustalana na podstawie ocen uzyskanych z powyższych form aktywności wg ustalonego procentowego udziału ze średnich ważonych: 30 % odpowiedź ustna, krótki sprawdzian teoretyczny 40 % sprawdzian pisemny, wypracowanie klasowe, prezentacja, projekt 10 % praca domowa 10 % aktywność na lekcji 10 % wkład pracy ucznia i przygotowanie do lekcji 4. Z uzyskanych przez ucznia ocen obliczana jest średnia ważona, która jest wskaźnikiem do wystawienia oceny rocznej. Kryteria wyliczania średniej ważonej: 1,69 i poniżej - niedostateczny 1,7 2,50 - dopuszczający 2,51 3,50 - dostateczny 3,51 4,49 - dobry 4,50 5 - bardzo dobry Wiadomości i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie stanowią podstawę do wystawienia oceny celującej. 5. Proponowaną ocenę roczną nauczyciel wpisuje w ostatniej kratce w dzienniku, przeznaczonej na oceny cząstkowe. V. Skala ocen Oceny bieżące i oceny klasyfikacyjne ustala się według skali określonej w Wewnątrzszkolnym Systemie Oceniania. Określenie wymagań edukacyjnych na poszczególne oceny : 1. Wymagania konieczne (minimum kompetencji) : Uczeń w minimalnym stopniu opanował materiał, zna treści niezbędne w zakresie kształcenia kulturowego. Przy pomocy nauczyciela (pytania pomocnicze), potrafi zaprezentować zdobyte wiadomości i umiejętności. W pracach pisemnych dobór materiału właściwy, częściowo zgodny z tematem, dopuszczalne błędy w kompozycji (zachwianie proporcji miedzy poszczególnymi częściami zadania), błędy składniowe ale nie utrudniające zrozumienia zdań. Język komunikatywny, dopuszczalne są usterki rzeczowe. Spełnienie tych wymagań ocenia się na stopień dopuszczający. 2. Wymagania podstawowe obejmują wiadomości i umiejętności, które są najłatwiejsze. Uczeń zna i rozumie podstawowe zagadnienia w zakresie kształcenia kulturowego o niewielkim stopniu złożoności. Omawia temat wykazując się znajomością tekstu i umiejętnością określenia problematyki utworu. Posługuje się poprawnym językiem z niewielką ilością błędów językowych. Dopuszczalne usterki rzeczowe. 2
W pracach pisemnych prawidłowo dobiera materiał do analizy. Dopuszcza się pobieżność w formułowanych wnioskach i komentarzach. Stosuje odwołania do tekstów. Prace charakteryzuje przemyślana kompozycja i cechuje ja spójność logiczna, praca jest czytelna, estetyka uwidoczniona w akapitach. Przy zachowaniu myśli przewodniej dopuszcza się niespójność pewnych fragmentów pracy. Styl poprawny, ale dopuszczalne błędy językowe, składniowe i ortograficzne. Spełnienie powyższych wymagań ocenia się na stopień dostateczny. 3. Wymagania rozszerzające obejmują wiadomości i umiejętności, które są umiarkowanie trudne, bardziej złożone, w pewnym stopniu hipotetyczne. Uczeń zna i rozumie większość zagadnień w zakresie kształcenia kulturowego omawianych na lekcji, czynnie uczestniczy w lekcji. Potrafi samodzielnie rozwiązywać problem, formułować sady, uzasadniać je, wnioskować, posługując się zdobyta wiedza. Mówi poprawną polszczyzną. W pracach pisemnych: właściwy dobór materiału i właściwy komentarz, samodzielność wnioskowania, odwoływanie się do tekstów kultury, poprawne ujecie tematu, logiczny wywód, poprawność merytoryczna. Kompozycja przemyślana, właściwe proporcje, umiejętność wplatania cytatów i poprawność pod względem językowym. Spełnienie tych wymagań, uzależnione od opanowania wymagań podstawowych, ocenia się na stopień dobry. 4. Wymagania dopełniające (pełne) obejmują cała treść programu nauczania, w tym elementy trudne, złożone, hipotetyczne, rozwijające główna strukturę przedmiotu, teoretyczne. Uczeń zna i rozumie cały materiał, swobodnie wypowiada się, określa problematykę, umie samodzielnie komentować, wnioskować i oceniać. Umie wskazywać związki utworów dzieł z kultura epoki. Cechuje go wysoka kultura języka. Prace pisemne charakteryzuje pogłębiona interpretacja właściwie dobranych utworów, brak błędów rzeczowych, język komunikatywny, swobodny, barwny, trafne stosowanie terminów, umiejętne wplatanie cytatów. Poprawność pod względem gramatycznym, interpunkcyjnym oraz ortograficznym. Spełnienie tych wymagań ocenia się na stopień bardzo dobry. 5. Wymagania wykraczające obejmują wiadomości i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danej klasie. Uczeń inicjuje akcje wykraczające poza ramy programowe, sporządza z własnej inicjatywy materiały pomocne przy realizacji lekcji, posługuje się bogatym słownictwem, osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, kwalifikuje się do finałów na szczeblu wojewódzkim lub krajowym. W pracach pisemnych dobrany materiał literacki wykracza poza treści programowe, celna selekcja materiału oraz wnikliwa jego interpretacja. Sądy krytyczne, śmiałe, świadczące o dużej sprawności intelektualnej, znajomość kontekstów kulturowych i filozoficznych. Praca nienaganna pod względem merytorycznym. Oryginalna kompozycja. Styl jasny, swobodny, bogate słownictwo, trafne stosowanie terminów i cytatów. Nienaganność interpunkcyjna, ortograficzna i gramatyczna. Ponadto uczestnictwo w różnych formach życia kulturowego swojej miejscowości np. teatr, straż pożarna, szkoła muzyczna, koła zainteresowań związanych ze sztuka. Spełnienie tych wymagań, uzależnione od spełnienia wymagań dopełniających ocenia się na stopień celujący. 6. Brak spełnienia któregokolwiek z wymagań z pkt. 4.1 4.5 powoduje, że uczeń jest oceniony na stopień niedostateczny. Oznacza to, że uczeń nie włącza się w realizacje zadań na lekcji, przeszkadza innym w pracy, blokuje aktywność innych, nie zna podstawowych pojęć, nie opanował w stopniu minimalnym zagadnień omawianych na lekcji i mimo pomocy nauczyciela nie umie omówić problemu. Brak znajomości tekstów kultury. W pracach pisemnych niewłaściwy dobór materiału, brak komentarza, liczne błędy rzeczowe, stylistyczne, ortograficzne. Kompozycja niewłaściwa, zachwianie proporcji miedzy poszczególnymi fragmentami wypracowania. W stosunku do ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi obniża się wymagania w następujący sposób: - przy ocenie ucznia bierze się pod uwagę głównie wkład pracy ucznia, zaangażowanie przy analizie tekstów kultury i ich dobór, - przy ocenie wypowiedzi pisemnych ww. uczniów nauczyciel bierze pod uwagę przede wszystkim wartość merytoryczną wypowiedzi oraz jej formę językową - przy ocenie wypowiedzi pisemnych uczniów posiadających opinię poradni o dysgrafii nie bierze się pod uwagę grafii i estetyki pisma VI. Formy sprawdzania postępów w nauce : 1. Odpowiedz ustna obejmuje materiał trzech ostatnich lekcji; ta forma sprawdzania wiedzy i umiejętności nie jest zapowiadana przez nauczyciela. 2. Referat indywidualne lub zespołowe opracowania i prezentacje materiału objętego planem nauczania. 3. Sprawozdanie z uczestnictwa w pozaszkolnych imprezach lub wydarzeniach kulturalnych, spotkaniach z ciekawymi ludźmi organizowanymi głównie na terenie Sanoka i Podkarpacia, w których uczestnictwo wynika z chęci pogłębiania wiedzy lub zainteresowań. 3
4. Kartkówka praca pisemna nie zapowiadana przez nauczyciela, o czasie trwania zależnym od rodzaju realizowanego materiału ( zazwyczaj 10 15 minut), obejmuje materiał 3 ostatnich lekcji. 5. Sprawdzian - praca pisemna z większej partii materiału o czasie trwania uzależnionym od rodzaju materiału (zazwyczaj 30-40 minut), zapowiedziana przez nauczyciela z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem; nauczyciel ma obowiązek odnotować fakt zapowiedzenia sprawdzianu poprzez wpis we właściwej rubryce w dzienniku. Liczba sprawdzianów w tygodniu (ze wszystkich przedmiotów łącznie) określa Wewnątrzszkolny System Oceniania ZS Nr 2 w Sanoku. 6. Test wyboru praca pisemna, w której odpowiedzi zaznacza się w specjalnie przygotowanym do tego celu formularzu; w tej formie może być przeprowadzony zarówno sprawdzian, jak i kartkówka. 7. Praca z tekstem samodzielna interpretacja tekstu kultury, bądź analiza pod względem poprawności językowej. 8. Prace długoterminowe praca domowa, zazwyczaj w formie pisemnej obejmująca większy zakres materiału związanego z omówionym materiałem kulturowym. 9. Prace związane z techniką komputerowa umiejętność posługiwania się edytorem tekstu, korzystania z poradników multimedialnych i z Internetu. VII. Wymagania szczegółowe: Wymagania szczegółowe dla klas pierwszych III Liceum Ogólnokształcącego i Technikum Nr 2oraz klas maturalnych: Zagadnienia omawiane na lekcji: Ocena dopuszczająca wymagania konieczne Dział 1. Kultura jako środowisko człowieka 1. Co to jest kultura? Różne definiuje pojęcia sposoby kultura (w znaczeniu rozumienia wąskim i szerokim), kultury sztuka, cywilizacja, wyjaśnia pojęcie tekst kultury, podaje różnice między pojęciami kulturalny a kulturowy. 2. Kultura narodowa a regionalna, nasze kultury regionalne, Sarmatyzm jako podstawa tradycji 3. Czy kultura lokalna jest potrzebna? definiuje polską kulturę narodową, wyjaśnia pojęcie kultura narodowa, globalna wioska, zna słowo tradycja i potrafi wymienić jej przykłady, zna i wymienia malarskie, literackie i filmowe przykłady realizacji kultury narodowej. y kultura lokalna oraz wirtualna kultura lokalna, mała ojczyzna, rozpoznaje elementy kultury regionalnej. Ocena dostateczna wymagania podstawowe podaje przykłady kultury w znaczeniu wąskim i szerokim, odróżnia sposób komunikacji werbalnej od niewerbalnej i podaje ich przykłady, objaśnia pojęcie tekst kultury i podaje funkcje tekstu kultury. przykłady praktyk kulturowych, kanon kultury narodowej. - zna pojęcia Sarmatyzm i jego przejawy folklor turystyczny, społeczeństwo obywatelskie, rozumie termin kultura uczestnictwa i wymienia jej przejawy. Ocena dobra wymagania rozszerzające porównuje znaczenia terminów instytucja sztuki i instytucja kultury na konkretnych przykładach, wskazuje różnice między kulturą a cywilizacją. wskazuje przyczyny zmiany kanonu, etnocentryzm, zna ambasadorów polskiej kultury narodowej za granicą. zna przykładowe regiony Polski, przykłady kultury regionalnej, przejawy folkloru turystycznego. Ocena bardzo dobra wymagania dopełniające (pełne) wyjaśnia i analizuje sztukę jako kulturę artystyczną oraz określa jej skład, rozumie, czym są finansowanie kultury i dostęp do kultury. różne tradycje i obyczaje narodowe, interpretuje ważne z punktu widzenia dziedzictwa narodowego malarskie, literackie i filmowe przykłady kultury narodowej, rozumie i omawia definicje kultury narodowej według Antoniny Kłoskowskiej, zna i wymienia polskie symbole narodowe. gazety lokalne i inne elementy kultury lokalnej, porównania różnych przejawów kultury lokalnej, Ocena celująca wymagania wykraczające kultura jest procesem i dobiera właściwe przykłady, syntezuje definicje kultury, korzysta z zasobów internetu, zna działalność wybranej instytucji sztuki. rozumie potrzebę otwartości na inne kultury przy zachowania dbałości o kulturę własnego narodu, wykazuje dbałości o tożsamość narodową poprzez kultywowanie obyczajów i zwyczajów, wylicza przejawy patriotyzmu we współczesnym świecie. wykorzystuje znane informacje w definiowaniu kultury lokalnej, analizuje gazetę lokalną jako wizytówkę lokalnej społeczności, rozumie termin 4
4. Popkultura jako sposób masowego komunikowania popkultura (kultura popularna, kultura masowa) i wymienia jej cechy, media i omawia ich wpływ na życie człowieka, przykładowych bohaterów i produkty popkultury. wartości kultury masowej, opisuje rzeczywistość kultury masowej, kultura czasu wolnego i opisuje jej przejawy, komunikowanie się masowe. różne produkty i bohaterów kultury masowej. np. twórczości dwóch zespołów lokalnych, dba o ochronę lokalnych zabytków kultury, ocenia rolę kultury lokalnej. ocenia wady i zalety kultury masowej, określa rolę odbiorców w kształtowaniu kiczu. sublokalność, wylicza elementy turystycznej kultury lokalnej, dostrzega wartości kultury lokalnej w budowaniu własnej tożsamości. ocenia wpływ kultury masowej na życie własne i swoich rówieśników, kultura masowa tworzy przeobrażony obraz rzeczywistości. 5. Czytanie architektury podaje przykłady XXwiecznych obiektów architektury, architektura modernistyczna i podaje jej przykłady, architektura postmodernistyczna (ponowoczesna) i podaje jej przykłady. definiuje pojęcie kiczu i podaje jego przykłady, wyjaśnia pojęcie estetycznego terroryzmu i odnosi je do konkretnych przykładów. odczytuje symbolikę czasów, w jakich powstała budowla, na podstawie jej wyglądu, wybrane budowle XX wieku. analizuje wygląd XXwiecznych przykładów architektury, omawia wpływ zabudowy architektonicznej na ludzkie życie. interpretuje architektoniczne dzieła sztuki jako teksty kultury, postrzega architekturę jako odzwierciedlenie zjawisk zachodzących w kulturze. 6. Co o człowieku, przestrzeni i czasie mówią rzeczy? Sztuka użytkowa 7. Kontrkulturowe działania w XX wieku. postrzega rzeczy jako nośniki znaczeń, wyjaśnia zależność między kupowaniem a budowaniem wizerunku, zna przykłady nowoczesnego wzornictwa przemysłowego. y sztuka akademicka i dzieło akademickie, definiuje zjawisko kontrkultury, awangardowe ugrupowania działające w pierwszej połowie XX wieku (kubizm, ekspresjonizm, futuryzm, dadaizm, surrealizm, konstruktywizm), wyjaśnia znaczenie słowa mecenas, ruchy kontrkulturowe działające w XX wieku (ruch hippisów, Provo, Międzynarodówka Sytuacjonistów, globalistów i alterglobalistów). rozumie termin estetyka jako sposób marketingowej komunikacji. y happenning polityczny oraz prowokacyjny wygłup i podaje ich przykłady, zasady akcji flash mob, rozumie termin bohema i wskazuje jej przedstawicieli. wskazuje funkcje wzornictwa przemysłowego i wymienia przejawy jego retorycznego zastosowania, mediatyzacja i wskazuje jego przejawy w codziennym życiu. sztukę akademicką i kontrkulturową na konkretnych przykładach, omawia skutki kontrkultury w XX wieku. różne przedmioty codziennego użytku i określa ich funkcje. analizy porównawczej XIX-wiecznych dzieł malarskich, kultura współczesna ma charakter kontrkulturowy. 8. Mity i. wybranych przez siebie celebrytów ze względu na przedmioty (ubrania, samochody, domy itp.), jakimi się otaczają, wskazuje rolę przedmiotów w systemie komunikacji. wypowiada się swobodnie na temat kontrkultury, przygotowuje akcję flash mob, twórczość znanych przedstawicieli artystycznej bohemy. 5
stereotypy w kulturze. - definiuje pojęcie mitu i stereotypu - podaje przykłady i je analizuje. wady i zalety stereotypów stereotyp na konkretnym przykładzie. stereotypy są formami komunikacji kulturowej porównuje i ocenia różne stereotypy. 9 Globalizacja jej wyznaczniki i skutki wyjaśnia pojęcia kultura globalna i globalizacja, wyznaczniki globalizacji, zalety i wady globalizacji, definiuje pojęcie unifikacji i podaje jej przykłady. wyjaśnia pojęcie przemysłu kulturowego, nowoczesną cywilizację jako element procesu globalizacji. tłumaczy, dlaczego migracja jest elementem globalizacji. antyglobalistów i alterglobalistów, rozwija skróty nazw UNESCO, WHO, ONZ. postrzega świat jako konglomerat różnic, ocenia wpływ globalizacji na kulturę. Dział 2. Współczesna kultura artystyczna 10. Różnorodność sztuki definiuje pojęcia nowoczesnej w kubizm i kolaż, malarstwie, wskazuje źródła i architekturze, skutki narodzin sztuki rzeźbie i muzyce nowoczesnej, podaje przykłady malarzy realizujących sztukę nowoczesną (m.in. Pablo Picasso, Marcel Duchamp). 11. Czy sztuka nowych mediów jest potrzebna? Nowe praktyki w sztuce. 12. Teatr współczesny i jego twórcy a teatr dawniej, ewolucja form omawia pojęcie happeningu politycznego i podaje jego przykłady, twórców sztuki nowych mediów, wyjaśnia pojęcie pop art i wymienia jego przedstawicieli. omawia teatralną konwencję realizmu, zna pojęcie Wielkiej Reformy Teatru, jej założenia i twórców, polskich reżyserów teatru współczesnego i tytuły ich realizacji (J. Grzegorzewski, M. Prus, I. Cywińska, G. Jarzyna, K. Warlikowki, A. Augustynowicz, P. różne funkcje sztuk, omawia różne inspiracje artystów tworzących sztukę nowoczesną, przykładowe dzieła malarzy XX wieku. definiuje instalację przestrzenną i podaje jej przykłady, i omawia różne formy i przykłady net artu, rzeźby wideo, instalacji wideo, multimedialnego spektaklu i animacji komputerowej, rzeźbę społeczną. wyjaśnia pojęcie dramat realistyczny, wie, czym jest antyrealizm, najważniejsze festiwale teatralne, omawia polskie teatry narodowe, umiejscawia pracę reżyserów w czasie. właściwie charakteryzuje neoplastycym jako przykład realizacji malarstwa nowoczesnego, przykładowe dzieła charakterystyczne dla neoplastycyzmu. formy i treści wypowiedzi artystycznych, twórczość przedstawicieli sztuki nowych mediów. omawia działalność MChAT i wie, kto jest jego twórcą, gwiazdy sztuki teatralnej, przykładowe dzieła polskich reżyserów teatralnych. analizy przykładowych dzieł sztuki XX wieku, określa sztukę nowoczesną jako chęć zmiany świata, przyczyny różnicowania się sztuki współczesnej, wybranego dzieła sztuki współczesnej, porównuje formy i tematykę dzieł XX wieku i wcześniejszych dzieł sztuki. ocenia wartość kulturową sztuki nowych mediów, wybrane przykłady sztuki nowych mediów. Wielkiej Reformy Teatru, wybrany przez siebie teatr lub festiwal teatralny, teatr współczesny w Polsce. definiuje dzieło sztuki jako specyficzne narzędzie poznania rzeczywistości, prezentuje swoje stanowisko dotyczące sztuki współczesnej, wskazuje różnice i podobieństwa w ujmowaniu postaci kobiet w malarstwie nowoczesnym i dziełach powstających wcześniej. recenzji sztuki współczesnej, sztuki nowych mediów w kontekście sztuki tradycyjnej. porównuje różne przedstawienia teatralne, przedstawia recenzję wybranego przedstawienia teatralnego. 6
Cieplak, M. Kleczewska, J. Klata, M. Zadra, 13.Rzeczywistość fotografią pisana Czyli magia pojedynczego obrazu 14. Kino jako odzwierciedlenie ludzkich marzeń- Cześć Tereska, Drakula postrzega fotografię jako dziedzinę sztuki, omawia różne funkcje fotografii, artystów-fotografów i przykłady ich dzieł. omawia rodzaje i gatunki filmowe, przykłady ilustrujące poszczególne gatunki filmowe, wskazuje gwiazdy światowego kina, rozróżnia kino popularne i kino artystyczne, zna hollywoodzkie kino gatunków. różne rodzaje aparatów fotograficznych, omawia historię fotografii i wymienia jej twórców. rozumie pojęcie hybrydy gatunkowej, omawia wpływ postępu technicznego na tworzone współcześnie filmy (efekty specjalne), zna filmowe konwencje wykorzystywane w poszczególnych gatunkach filmowych. przykładowe aparaty fotograficzne, różnicuje opis i fotografię, charakteryzuje fotografię jako dokument epoki. stosuje wiedzę dotyczącą gatunków filmowych przy omawianiu konkretnych przykładów. dostrzega rolę fotografii w kulturze medialnej (reklamach, czasopismach, gazetach, propagandzie politycznej), porównuje sposób ukazania rzeczywistości na przykładowych fotografiach ze sposobem ukazania rzeczywistości na obrazach. wskazuje na związek między popularnością kina a kulturą konsumpcji, porównuje różne gatunki filmowe, różnicuje gwiazdę filmową i telewizyjnego idola, określa rolę gwiazdy filmowej we współczesnym kinie. fotografia jest tekstem kultury, interpretuje fotografie jako rytuał nowoczesnej kultury, organizuje w szkole wystawę fotograficzną. postrzega film jako dzieło zbiorowe, formułuje wnioski dotyczące roli kina w kulturze, porównuje różne adaptacje tych samych dzieł literackich. Dział 3. Media w kulturze 15. Współczesne spektakle masowe definiuje pojęcia spektakl i widowisko, przykłady widowisk. wskazuje podobieństwa między spektaklem a widowiskiem, bohaterów spektaklu mediów, masowe spektakle i ich publiczność oraz podaje ich przykłady.. widowisko na konkretnym przykładzie, wystawy masowe jako przykład nowoczesnych spektakli.. ludzkie zoo w odniesieniu do genezy spektaklu, wie, czym jest rekonstrukcja historyczna, przykładowych spektakli masowych. historia jest spektaklem, omawia edukacyjną i kulturową rolę spektaklu, przygotowuje analizę porównawczą różnych spektakli medialnych, bohaterów spektaklu mediów. 16.Interaktywność współczesnego społeczeństwa wyjaśnia słowo multimedia i wymienia przykłady multimediów, definiuje pojęcie encyklopedii multimedialnej, y telefon komórkowy i SMS. wskazuje genezę multimediów, różne zastosowanie multimediów, multitasking, omawia sposoby wykorzystania urządzeń interaktywnych, różne funkcje własnego różne sposoby zastosowania multimediów, korzysta z różnych interaktywnych urządzeń, korzysta z encyklopedii multimedialnej. redaguje przykładowe hasła słownikowe na Wikipedii, określa różne sposoby wykorzystania multimediów w środowisku młodzieżowym, definiuje multimedia jako interaktywny wskazuje różnice między tradycyjnymi formami encyklopedii a encyklopedią multimedialną, porównuje różne sposoby komunikacji elektronicznej, ustala i interpretuje wpływ multimediów na kulturę. 7
17. Czy wszystko jest na sprzedaż? Reklama jako forma komunikacji Czy reklama jest lustrem kultury? Reklamowy smak raju? Pozostałe zagadnienia są ujęte częściowo w powyższych punktach. reklama i dokonuje podziału reklam, rolę reklamy, podaje przykłady reklam. telefonu. dzieli reklamę ze względu na odbiorców i medium, w jakim ta reklama się ukazuje, omawia różne reklamy. wie, dlaczego reklama jest formą handlowej komunikacji, wskazuje grupy docelowe różnego typu reklam, stereotypy kulturowe istniejące w poznanych przez siebie reklamach. system komunikacji elektronicznej. analizy wybranych reklam emitowanych w różnych mediach, postrzega kampanię reklamową jako proces komunikacyjny, przygotowuje własną reklamę, uproszczonej analizy podziału reklam ze względu na płeć. rozumie reklamę jako tekst kultury i postrzega ją jako lustro rzeczywistości, porównuje różne reklamy i ich funkcje, ocenia rolę reklamy w życiu współczesnego człowieka, reklama powiela utrwalone w kulturze stereotypy. VIII. Obowiązki nauczyciela : 1. Przestrzegać zasad określonych w Statucie Szkoły, w Wewnątrzszkolnym i w Przedmiotowym Systemie Oceniania ZS Nr 2 w Sanoku. 2. Ocenić i udostępnić uczniom pisemne prace kontrolne w ciągu dwóch tygodni od terminu odbycia się sprawdzianu lub kartkówki. 3. Przechowywać do końca roku szkolnego sprawdzone i ocenione pisemne prace kontrolne. 4. Określić zasady wglądu do prac pisemnych przez uczniów i rodziców. 5. Określić warunki i termin poprawy sprawdzianów pisemnych. IX. Prawa i obowiązki ucznia : 1. Uczeń ma obowiązek przestrzegać zasad określonych w Statucie Szkoły, w Wewnątrzszkolnym i w Przedmiotowym Systemie Oceniania ZS Nr 2 w Sanoku, a w szczególności poddać się wyszczególnionym w punkcie 5 formom sprawdzania postępów w nauce. 2. Uczeń ma obowiązek dołożyć wszelkich starań aby każda lekcja pogłębiała wiedzę i umiejętności oraz rozwijała osobiste zdolności ucznia. 3. W przypadku nieobecności na zajęciach uczeń ma obowiązek poddać się procedurze oceniania zgodnej z forma określona w punkcie 5 - w dowolnym terminie określonym przez nauczyciela. 4. Uczeń, który za pierwszy semestr uzyskał ocenę niedostateczna zobowiązany jest w trybie i terminie wyznaczonym przez nauczyciela do zaliczenia tylko tych treści programowych, które nie będą kontynuowane w następnym semestrze. 5. Uczeń ma prawo do jednorazowej próby poprawy oceny z wybranej formy oceniania, w trybie uzgodnionym z nauczycielem. Poprawiona ocena jest odnotowywana w dzienniku obok poprawianej, przy czym obie oceny są brane pod uwagę przy ustalaniu oceny semestralnej lub klasyfikacyjnej. 6. Uczeń ma prawo być jeden raz w semestrze nieprzygotowany, bez podawania przyczyn i bez żadnych konsekwencji regulaminowych. Przez nieprzygotowanie rozumie się brak zeszytu, zadania domowego oraz nieopanowanie materiału z trzech ostatnich lekcji. 7. Uczeń jest obowiązany do starannego i skrupulatnego prowadzenia zeszytu. Wszelkie braki w zeszycie spowodowane nieobecnością na lekcji ma obowiązek uzupełnić do tygodnia czasu od wynikłej absencji. 8. Uczeń ma prawo do wszechstronnej pomocy ze strony nauczyciela w celu pogłębienia wiedzy i umiejętności. X. Postanowienia końcowe : 1. Ewentualne zmiany powyższego systemu oceniania mogą być wprowadzone od nowego roku szkolnego. 8