Wstęp do Różańca w intencji Ojczyzny Prowadzący: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. Modlitwa, którą dzisiaj podejmujemy w naszej diecezji w Ramach Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę, jest modlitwą uwielbienia i prośby. Dzieci Kościoła w diecezji pelplińskiej wołają, aby Dobry Bóg, który do swej ziemskiej Ojczyzny przyszedł dzięki fiat Maryi, ulitował się na niedolą swego ludu i dał nam ziemię miodem i mlekiem płynącą. By Polska była dla każdego człowieka w niej żyjącego i do niej przybywającego, krajem, w którym wszyscy jesteśmy dla siebie braćmi i siostrami. Modlimy się o taką Polskę, o której inni będą mówić, że jest to kraj ludzi mądrych i otwartych na każdego człowieka. Że jest to kraina, gdzie żyje się w cieniu Miłości Trójjedynego Boga. Modlitwa nasza nie jest przeciwko komuś, czy czemuś. Jest to modlitwa ku wyzwoleniu od zła wszelkiego. Jest to modlitwa ukierunkowana na rozwój każdego Polaka i Polki. Modlitwa o postępowanie w Ojczyźnie według zasad Odwiecznej Miłości zasad Bożych. Niech Maryja, Matka Jedności w tym piaseckim sanktuarium wspiera nasze wysiłki i błogosławi naszym dobrym intencjom. Niech Bóg, który dzisiaj rozpoczyna w nas dobre dzieło, sam go dokona. Będziemy rozważać tajemnice chwalebne różańca świętego. Te fragmenty z życia Chrystusowego i Matki Najświętszej, które mówią o zwycięstwie i chrześcijańskiej formie życia. 1
Zmartwychwstanie Pana Jezusa Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi zwanej Emaus. Jezus przybliżył się do nich i wyjaśnił im wszystko, co w Piśmie świętym odnosiło się do Niego. Tak przybliżyli się do celu wędrówki. Mistrz okazywał jednak, jakoby miał iść dalej. Poprosili Go, żeby został z nimi. Chrystus spełnił prośbę uczniów i zasiadł razem z nimi do stołu. Wtedy poznali Go połamaniu chleba. W taki sposób można by zrelacjonować spotkanie zrozpaczonych ludzi z Chrystusem zmartwychwstałym. Z Panem życia. Załamani uczniowie idący do Emaus sądzili, że śmierć Nauczyciela jest katastrofą, której nie da się zmienić, że tak musi już być. Tymczasem Pan życia, nie może pozostać w grobie. Osoba, w której sercu przetacza się Boże życie, zawsze wygrywa. Mimo ciężaru wielkich głazów przeciwności i grzechów, zawsze powstaje z grobu słabości i zmartwychwstaje do nowego życia. Naród, który pozwoli zbliżyć się do siebie Chrystusowi, to naród, który nie będzie kroczył w ciemności. Jedna z pieśni pielgrzymkowych głosi: Tylko pod tym krzyżem, tylko pod tym znakiem, Polska jest Polską, a Polak Polakiem. Matko, która byłaś z uczniami w wieczerniku, bądź dzisiaj z nami w naszej piaseckiej Kanie i naucz nas czynić wszystko, co Syn Twój nam powie. 2
Wniebowstąpienie Pana Jezusa Kiedy przebywali razem, Jezus rzekł do tych, którzy byli przy Nim zebrani: Idźcie na cały świat i mówicie, że Bóg kocha każdego człowieka, że chce, aby wszyscy byli ochrzczeni w Jego imię i by każdy został zbawiony. Wtedy uniósł się w ich obecności w górę, a Kościół stał i wpatrywał się w Niego. Kościół zapamiętał oblicze Jezusa, by móc je w sercu kontemplować, kiedy wpatrzony w ziemię, będzie współdziałał z Bogiem w zbawianiu świata. Zwłaszcza wówczas, kiedy będzie trudno. Jezus wstępuje do nieba, jednak pozostaje też na ziemi w swoim Kościele, sakramentach i słowie. Pozostaje na ziemi w swoich wyznawcach. Mężowie w białych sztach, którzy zjawili się po wniebowstąpieniu Mistrza, przerwali kontemplacyjny ogląd Chrystusa. W Niego nie można wpatrywać się pozostawiając gdzieś z boku braci i siostry. Obraz Chrystusa wymusza na nas działanie, które jest ewangelizacją świata. Królowa Polski i Pomorza, nasza Matka, tu w sanktuarium maryjnym w Piasecznie, jakby uszczegóławia ten proces, zwracając uwagę na to, aby głoszenie ewangelii rozpocząć od siebie, rodziny, Małej Ojczyzny i naszej kochanej Polski, tak by słowo Jej Syna usłyszał każdy mieszkaniec Ziemi. 3
Zesłanie Ducha Świętego Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć szum z nieba, jakby uderzenie gwałtownego wiatru i napełnił cały dom, gdzie przebywali. Na wszystkich zstąpił Duch Święty w postaci ognistych języków. Duch mądrości, rozumu, rady, bojaźni Bożej, męstwa, umiejętności, pobożności. Ten Duch napełnił wszystkich zebranych. Poczuli się odpowiedzialni za Kościół i ewangelizację narodu i świata. To swego rodzaju bierzmowanie Kościoła dało każdemu z nas poczucie Bożej miłości. Bierzmowanie jest bowiem sakramentem, w którym Bóg Ojciec mówi do swoich dzieci, że są mu potrzebne w zbawianiu, czyli stwarzaniu świata Bożego. Każda modlitwa zanoszona na jednym miejscu w tej samej intencji jest aktem, któremu patronuje w szczególny sposób sam Duch Święty. Nasza modlitwa w intencji Ojczyzny pozwoli na stworzenie przestrzeni w naszym narodzie dla owoców łaski Ducha Świętego. Owocami bowiem Ducha są: miłość, radość pokój, cierpliwość, łaskawość, dobroć, uprzejmość, cichość, wierność, skromność, wstrzemięźliwość i czystość. Kiedy te wartości będą obecne w każdym Polaku i Polce, wówczas, nasza Ojczyzna będzie prawdziwym królestwem Maryi, która całkowicie otworzyła się na Ducha Świętego. 4
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny Maryja na weselu w Kanie Galilejskiej rzekła do sług, aby zrobili wszystko, co Jej Syn im powie. I mówił przez całe swoje trzy lata publicznej działalności. Maryja zaś w duszy i w ciele została wzięta do nieba. Odeszła Matka do Syna, a nam pozostawiła testament: zróbcie wszystko, co Chrystus wam powie. Zróbcie wszystko, co Kościół wam powie. Zróbcie to wszystko, bo gra idzie o wielka stawkę. O szczęście wieczne. Gra idzie o jakość życia po drugiej stronie drzwi, które nazywamy śmiercią. Żeby żyć w Królestwie Boga, należy już tu na ziemi próbować tworzyć królestwo miłości, czyli wprowadzać w życie, w swoim życiu i życiu narodu, słowa Jezusa. To jest właśnie myślenie o przyszłości. Przyszłość bowiem należy do tych, którzy kochają życie. Którzy szanują je i stwarzają warunki, by każde życie mogło się rozwijać. To jest najlepsza polisa na dobrą starość i wieczne szczęście z Maryją, naszą Matką w Królestwie jej Syna. 5
Koronacja Matki Bożej i Matki Kościoła na Królową nieba i ziemi Nastąpiła radość w niebie, że Ta, która porodziła Boga na ziemi, jest teraz z Nim w niebie. Maryja stała się najwspanialszym stworzeniem Bożym. Była nie tylko najpiękniejszym człowiekiem żyjącym na ziemi, ale też w niebie nie było piękniejszej duszy ludzkiej i nigdy potem nie będzie. Jest więc Bogarodzica królową nieba i ziemi. Jest naszą protektorką przed Bogiem. Naszą Służebnicą. Królowanie polega bowiem na służbie. Władza jest służbą. Rodzice zatem służą dzieciom, dyrektor pracownikom, kapłan wiernym, obywatel Ojczyźnie. Służba łączy się z odpowiedzialnością. Ten, kto służy, nie jest niewolnikiem nikogo, ale panem swego życia. Modlitwa wstawiennicza jest też służbą i wynikiem poczucia odpowiedzialności za drugiego człowieka. Za całą zbiorowość bliźnich, czyli za Polaków i Polki. Nasza modlitwa jest służbą dla Ojczyzny. Jest przejawem patriotyzmu w najwyższym stopniu. Pragniemy, aby Maryja była naszą Królową i uczyła nas służyć sobie wzajemnie. Dla chwały Jej Syna i wielkości Polskiego Narodu. 6