Numer albumu: 57143 Kierunek: MIESI Ilość zakończonych semestrów do momentu wyjazdu: 3 semestry studiów licencjackich Nazwa uczelni zagranicznej oraz termin przebywania na wymianie: SKEMA Business School, Sophia Antipolis, Francja 06.01.14 19.04.14 (semestr letni) 1. Miejsce pobytu SKEMA Business School znajduje się w miejscowości Sophia Antipolis we Francuskiej Riwierze. Cała miejscowość to właściwie skupisko uczelni wyższych i siedzib firm. Najbliższe miejscowości w których mieszka większa liczba mieszkańców to Juan les Pins oraz Antibes, znajdujące się przy samym wybrzeżu (ok. 30-40 minut drogi autobusem ze SKEMY). Stamtąd też pociągiem można dostać się do większych i bardziej znanych miast: Cannes (8-10 minut) i Nicea (20-25 minut). Najwygodniejszą, ale i jednocześnie najdroższą opcją jest podróż samolotem. Niestety jedyną linią lotniczą oferującą bezpośrednie loty do Nicei jest LOT, dlatego ceny biletów oscylują w granicach od 600 nawet do 2000 zł. Można pokusić się o lot z Berlina do Nicei (easyjet) lub z Modlina do Marsylii (Ryanair), a potem pociągiem (koszt pociągu około 25-30 euro), jednak należy pamiętać że są to tanie linie lotnicze, dlatego też często bagaż jest droższy niż sam bilet, co przy wyjeździe na minimum 4 miesiące jest dosyć istotne. Z lotniska można wsiąść w autobus linii 250 w kierunku Cannes (linia ekspresowa, 10 euro) lub linii 200 (więcej przystanków, dłuższy czas podróży, 1.5 euro). Przystanek linii 200 znajduje się przy głównej ulicy, nie na terminalu autobusowym lotniska. Drugą opcją jest podróż autokarem. Koszt to 300-400zł, jednak podróż trwa około 27-30 godzin, co oczywiście nie jest zbyt wygodnym rozwiązaniem. Polecałbym rozglądanie się za biletami lotniczymi dużo wcześniej, aby tylko uniknąć podróży autokarowej, a jednocześnie nie stracić dużej kwoty pieniędzy ze stypendium. 2. Uniwersytet SKEMA Business School to jedna z lepszych uczelni biznesowych we Francji wg rankingów (znajduje się w Top10). Studenci wyjeżdżający na wymianę z SGH są uczestnikami programu Grande Ecole (odpowiednik studiów magisterskich), który we Francji uważany jest za dość prestiżowy. Aby rozpocząć naukę należy studenci z Francji muszą uczęszczać przez dwa lata do szkoły przygotowującej do egzaminów wstępnych, a potem płacą czesne w granicach 10,000 euro rocznie (szkoła prywatna). Uczelnia posiada również kampusy w Paryżu, Lille, a także w Chinach i Stanach Zjednoczonych. Studenci SKEMY mają możliwość zrealizowania wymiany w ich obrębie, bądź nawet zrealizowania toku studiów na ścieżce międzynarodowej (każdy rok w innym kraju). Dlatego też liczba studentów z Chin nie powinna zaskakiwać. Jeśli chodzi o liczbę regularnych studentów zagranicznych, to większość z nich uczestniczy w wymianie podczas semestru zimowego. Podczas mojego pobytu na semestrze letnim było to około 40-50 osób. Na moim semestrze na wymianę przyleciała duża liczba Kanadyjczyków, jednak nie wiem czy jest to reguła na tej uczelni. Dodatkowo mając szczęście można poznać osoby będące na wymianie cały rok plus te uczestniczące w programie Bachelor (głównie z USA i Australii).
3. Kursy Na uczelni wszystkie zajęcia prowadzone są w języku angielskim. Jest możliwość uczestnictwa w kursie języka francuskiego na kilku poziomach (1 ECTS). SKEMA oferuje kilka kierunków studiów, a studenci zagraniczni mogą wybierać przedmioty dowolnie. Większość z nich nie wymaga żadnej wiedzy początkowej. Kursy z programów MSc in Corporate Financial Management oraz MSc in Financial Markets and Investments są uważane za bardziej wymagające i koordynatorzy zaznaczają, że konieczne może być pewne doświadczenie, jednak rozmawiając z osobami w nich uczestniczącymi, nie jest to do końca prawdą. Mimo to decydując się na przedmioty z tych kierunków należy przygotować się na odrobinę więcej pracy. Kursy są bardzo zróżnicowane pod względem poziomu trudności, ilości pracy koniecznej do zaliczenia, formy ewaluacji, itd. Kursy które osobiście wybrałem nie okazały się szczególnie wymagające i porywające, jednak jednocześnie nie miałem dużo pracy co pozwoliło mi spędzić dużo czasu na podróżach. Dodatkowo należy wziąć pod uwagę, że bloki zajęciowe są dłuższe niż na SGH (3 godziny, czasami 2 bloki w jednym dniu), co może wpływać na samopoczucie i ocenę jakości przedmiotu. Oceny są wystawiane już po zakończeniu semestru. Ogólnie poziom nauczania jest (według mnie) o wiele niższy niż na SGH oraz innych uczelniach zagranicznych, co potwierdzali inni studenci z wymiany. Ogromny nacisk postawiony jest na pracę w grupie. Uważam, że przy niektórych kursach nie miało to najmniejszego sensu i było to robione na siłę, jednak trzeba być na to przygotowanym. Przed wyjazdem otrzymujemy maila z listą kursów oraz terminami, co pozwala swobodnie ustalić sobie własny plan. Trzeba na to jednak poświęcić trochę czasu, jednak w razie wątpliwości można dokonać zmian podczas Orientation Day oraz w ciągu pierwszych 2 tygodni zajęć. Kursy w których brałem udział: Cultural Awareness (3 ECTS, 3 dni) nowostworzony kurs dla studentów zagranicznych organizowany w pierwszym tygodniu zajęć. Miał na celu ułatwić adaptację kulturową oraz zapoznanie się z innymi studentami z wymiany. Prowadziła go jedna z koordynatorek wymian studenckich, Tracy Jones. Zajęcia momentami nudne, w formie dyskusji, jednak często miałem wrażenie, że rozmawiamy o jednej i tej samej rzeczy. Zaliczenie: 50% prezentacja w parach lub grupach 3-osobowych, 50% esej na temat różnic kulturowych między swoim krajem a Francją w wybranym aspekcie kulturowym. Ogólnie polecam, gdyż jest to najlepsza okazja by już na samym początku poznać studentów z wymiany. How to build a brand (2 ECTS, 2 dni) kurs prowadzony przez właściciela firmy produkującej szwajcarskie zegarki luksusowe. Przed rozpoczęciem miałem ogromne oczekiwania, jednak wykładowca skupiał się zbyt bardzo na opowiadaniu o własnej firmie zamiast skoncentrować się na przekazaniu wiedzy merytorycznej. Zaliczenie: projekt w grupach 5-8 osobowych (100%). Polegał on na zaprojektowaniu dobra luksusowego i zaprezentowaniu sposobu jego promocji. Przy ciekawym pomyśle realizacja była przyjemnością. Entrepreneur s Mindset and Toolkit (4 ECTS, 4 dni) kurs z dosyć ogólną tematyką, polegał na tym iż przed każdym blokiem zajęć prezentowano kilka slajdów, a następnie studenci otrzymywali zadanie do wykonania w grupach 5-osobowych, co w całości składało się na finalny projekt (wprowadzenie na rynek innowacji), który był jednocześnie podstawą do zaliczenia.
Marketing Communication in Europe (3 ECTS, 5 bloków popołudniowych) kurs wprowadzający w zagadnienie komunikacji marketingowej. Zajęcia dosyć przyjemne, zaliczenie polegało na pracy w grupach podczas całego trwania kursu, co kończyło się prezentacją końcową na ostatnich zajęciach. Zaliczenie: projekt grupowy (50%), domowe zadanie indywidualne (50%). Risk and Crisis Management (4 ECTS, 4 dni) bardzo interesujący kurs prezentujący podstawy zarządzania ryzykiem i kryzysami. Część teoretyczna momentami nużąca, jednak dla zainteresowanych tematem nie był to problem. Zaliczenie: całodniowa symulacja na zakończenie zajęć, polegająca na wcielenie się w rolę zespołu konsultantów doradzających firmie podczas sytuacji kryzysowej (100%). Bardzo ciekawa forma zaliczenia. Zdecydowanie polecam. International Human Resources Management (3 ECTS, 3 dni) kurs bardzo rzeczowy, wykładowca bardzo dobrze wyjaśniała zagadnienia jednocześnie przeplatając je krótkimi zadaniami, których wykonanie pomagało przy końcowym projekcie, jednak jeżeli ktoś miał już do czynienia z tematyką HR, może się momentami nudzić. Zaliczenie: praca na zajęciach, aktywność, itp. (50%), projekt grupowy (50%). Uwaga: był to tzw. cross-campus case study, czyli grupa stworzona była z osób z trzech kampusów, co znacząco utrudniało pracę, jednak nie było niewykonalne. Strategic Management of Innovation (2 ECTS, 2 dni) prawdopodobnie najnudniejszy kurs na który się zdecydowałem. Nauczyciel zachęcał do aktywności, jednak ciągle przerywał próbującym coś powiedzieć studentom. Monologi trwały w nieskończoność i jestem pewien, że często nie miały nic wspólnego z tematem kursu. Zaliczenie początkowo miało się składać w połowie z aktywności na zajęciach, i w połowie z case study, jednak z powodu braku punktów za aktywność case study stanowiło 100%. Zadanie wykonywane było na ostatnich zajęciach, polecenia były dosyć niejasne. Zdecydowanie odradzam. Luxury Goods Management (2 ECTS, 2 dni) kurs nie mający nic wspólnego z nazwą. Poziom angielskiego wykładowcy pozostawiał wiele do życzenia, w dodatku opowiadał on o wszystkim co przyszło mu na myśl, dlatego po pewnym czasie nikt na sali nie słuchał. Mimo to łatwe zaliczenie: 15-30 stron eseju w grupach (100%). Using SPSS (2 ECTS, 2 dni) praca na komputerze w programie SPSS. Nauczyciel starał się zaciekawić tematem, jednak nie przedstawił zbyt wielu możliwości programu. Uważam, że kurs był zdecydowanie za krótki. Zaliczenie: zadanie na koniec zajęć (100%). Polecam dla osób chcących poznać podstawy a następnie pragnących poszerzyć wiedzę. 4. Warunki studiowania Zajęcia odbywają się zwykle w dwóch blokach: 8:00-11:45 i 14:00-17:15. W wyjątkowych sytuacjach zajęcia są przedłużone bądź odbywają się w czasie przerwy na lunch. Między 11:30 a 13:30 otwarta jest stołówka, gdzie można otrzymać lunch w cenie 3,15 euro. Cena wydaje się fenomenalna, jednak jakość jedzenia pozostawia wiele do życzenia. Podczas przerwy na lunch wiele studentów wykonuje zadania grupowe lub domowe, dlatego radzę mieć ze sobą komputer. Biblioteka jest dostępna, jednak większość studentów zupełnie nie ma potrzeby korzystania z niej (nie znam nikogo kto choćby wiedział jak się tam dostać). Wykładowcy umieszczają wszystkie materiały na uczelnianej platformie Knowledge. Uczelnia posiada WiFi, sale komputerowe, możliwość darmowego wydrukowania, skserowania lub zeskanowania dokumentów. Studenci otrzymują uczelniany adres email i indywidualny plan zajęć, który należy dosyć często sprawdzać ze względu na zmiany sal, itp.
5. Warunki mieszkaniowe Właściwie jedyną sensowną opcją jest wynajęcie mieszkania na własną rękę. Możliwe jest zamieszkanie w akademiku, jednak jeśli ktoś się na to zdecyduje ma zepsuty cały wyjazd, gdyż znajduje się z dala od wszystkiego, a autobusy przestają kursować około godziny 20-21. Koszty wynajęcia mieszkania z dwoma sypialniami w Antibes lub Juan les Pins to 800-1200 euro miesięcznie. Oba te miasta są właściwie połączone w jedno, ciężko wyznaczyć między nimi granicę. Polecam zamieszkanie w pobliżu Place de Gaulle lub ulicy Boulevard President Wilson. Nie należy liczyć na pomoc uczelni przy szukaniu mieszkań sam otrzymałem dostęp do bazy z mieszkaniami w połowie grudnia (3 tygodnie przed wyjazdem), a dostępne lokalizacje i ceny pozostawiały wiele do życzenia. Poszukiwania mieszkań należy rozpocząć sporo wcześniej, szczególnie jeśli chce się zamieszkać z innymi studentami z wymiany. 6. Recepcja Uczelnia organizuje Orientation Day przed rozpoczęciem zajęć. Wyjaśniane są tam sprawy dotyczące kursów, kampusu, formalności, itp. Osoby zajmujące się studentami z wymiany są zwykle bardzo pomocne i dosyć szybko odpowiadają na emaile. Często kierowałem do nich pytania nie związane specjalnie z uczelnią i zawsze otrzymywałem odpowiedź. Jeżeli chodzi o organizacje studenckie, to teoretycznie na uczelni działa Interculture. Organizują oni co jakiś czas imprezy w pubach czy klubach, jednak uważam że nie jest to zbyt wiele i osoby które wiedzą jak funkcjonuje np. ESN SGH z pewnością będą rozczarowane. Po przyjeździe można co prawda poprosić o buddy ego, jednak nie poznałem zbyt wielu osób które z tej możliwości skorzystały. Organizacja zaprosiła nas także na weekendową wycieczkę do Lyonu, jednak była to bardzo droga opcja, a sama wycieczka zorganizowana była w lutym kiedy to pogoda była różna, dlatego zdecydowałem się na wyjazd ze znajomymi w kwietniu pociągiem, co kosztowało nas prawie o połowę mniej. 7. Koszty utrzymania Francuska Riwiera jest jednym z najdroższych rejonów Francji. Wg mnie ceny produktów spożywczych były zwykle 2-4 razy wyższe niż w Warszawie. Większe zakupy polecam robić w większym Carrefourze (dojazd linią numer 1). Doraźne zakupy można zrobić np. w Inter Marche, Spar, Casino lub mniejszych Carrefourach, które są jednak droższe w zależności od tego co kupujemy. Można jednak zaoszczędzić pieniądze na transporcie, gdyż korzystając z linii autobusowej 100 wystarczy wyrobić imienną kartę za 5 euro i całą wymianę jeździmy na uczelnię za darmo. Wypady do klubów i pubów ze znajomymi z pewnością wiążą się ze sporymi kosztami. Opłata za wejście do klubu to zwykle 10-15 euro, a piwo w pubie kosztuje 5-7 euro. Dodatkowym sposobem na zdobycie odrobiny gotówki jest CAF, czyli stypendium rządu francuskiego. W czasie pisania raportu wciąż jednak nie otrzymałem tych pieniędzy gdyż formalności związane z ubieganiem się o to są bardzo czasochłonne. Wiele osób otrzymuje listy z prośbami o ponowne przesłanie dokumentów, które już zostały złożone. Polecam wykonanie od razu min. 2 kopii, na wszelki wypadek. Konieczne jest także konto we francuskim banku, co także wymaga podpisania sporej liczby dokumentów. W wypełnieniu formularza może pomóc Stephanie Schulz.
8. Życie studenckie Uczelnia oferuje wiele zajęć sportowych, należy jednak wyrobić odpowiednią kartę (30 euro) oraz wykonać badania lekarskie (za które zapewne też trzeba zapłacić). Osobiście zrezygnowałem z tej opcji. W zamian organizowaliśmy ze znajomymi sobie czas we własnym zakresie. Sam często biegałem wzdłuż plaży, raz na tydzień-dwa graliśmy w piłkę nożną lub siatkówkę. Na plaży w Juan les Pins można wypożyczyć kajaki lub skorzystać z paddleboardingu. Polecam także wybrać się na narty, gdyż góry znajdują się naprawdę blisko. Juan les Pins posiada wiele klubów, pubów i barów. Jak już pisałem, nocne wypady nie należą do najtańszych. Poza sezonem turystycznym puby często zamykają już w okolicach północy, więc też należy o tym pamiętać. Z kolei imprezy w klubach zaczynają się bardzo późno. Można również wybrać się do klubów w Cannes czy Nicei, które oferują wyższy standard. Sam duży nacisk postawiłem na podróżowanie lotniska w Nicei czy Marsylii są obsługiwane przez sporą liczbę tanich linii lotniczych, dlatego łatwo często można szybko i tanio dolecieć do miejsc które nie są tak dostępne z Polski. Dodatkowo samo Lazurowe Wybrzeże pełne jest ciekawych miejsc na trasie pociągu do Monako znajduje się wiele interesujących mniejszych miejscowości. Do niektórych można także dojechać zwykłym autobusem miejskim. 9. Sugestie Polecam zabrać ze sobą kopię wszelakich dokumentów szczególnie przydadzą się one przy załatwianiu CAFa. Najważniejszy z nich to chyba międzynarodowy akt urodzenia. Resztę zapewne każdy ma przy sobie na wyjeździe, więc tam można wykonać kopie. Jak już pisałem, należy być bardzo ostrożnym przy szukaniu mieszkania, a także zająć się tym odpowiednio wcześniej. Nie należy liczyć na pomoc uczelni jeżeli nic się w tym temacie nie zmieni to nie poda ona żadnych konkretnych informacji. Polecam założyć konto w banku zaraz po przyjeździe. Francuska karta SIM to już osobista decyzja, ja z tego zrezygnowałem, gdyż praktycznie nie używałem telefonu na wyjeździe, a polski numer był dla mnie w zupełności wystarczający. Kartę autobusową można wyrobić w pobliżu Place de Gaulle w Antibes. 10. Adaptacja kulturowa Szeroko rozprzestrzeniony stereotyp na temat Francuzów i ich dumy ze swojego kraju i języka jest niestety w zupełności prawdziwy. Znajomość angielskiego przez mieszkańców nie jest na zbyt wysokim poziomie. Często też rozumieją oni angielski, jednak nie są w stanie się komunikować w tym języku. Jednak mimo totalnego braku znajomości francuskiego, udało mi się przetrwać semestr, więc nie jest to tak uciążliwe. Największy problem bariera ta stanowiła oczywiście w instytucjach. Jeśli chodzi o samą mentalność ludzi, to spotkałem się z bardzo różnymi reakcjami, dlatego uważam, że nie można tego generalizować i zależy to tylko i wyłącznie od osobowości ludzi z którymi mamy do czynienia i wszelkie sytuacje mogą mieć miejsce w każdym innym kraju, nie tylko we Francji. Polecam zajęcia z Cultural Awareness o których pisałem wcześniej. Prowadzone są one przez Brytyjkę od lat mieszkającą we Francji, dlatego też można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy, które w pewnym stopniu pomagają w późniejszym życiu codziennym.
11. Ocena Ocena ogólna wyjazdu: 5 Ocena merytoryczna uczelni: 3 Szczerze polecam wyjazd każdej osobie. Wszelkie problemy i niedogodności to w skali całego wyjazdu drobnostki, o których pisałem tylko, aby kolejne osoby mogły ich uniknąć. Wyjazd był dla mnie niesamowitym przeżyciem i nie wyobrażam sobie wyjazdu na stypendium do innego miejsca. Połączenie Francuskiej Riwiery, uczelni w której można dostosować tryb nauki do swoich oczekiwań, bliskości wielu atrakcji oraz faktu, że większość studentów mieszka blisko siebie tworzy najlepszą możliwą mieszankę dla studenta zagranicznego.