Zapewnienie prawidłowego stosowania znowelizowanego prawa hipotecznego



Podobne dokumenty
REKOMENDACJA WDROŻENIOWA FUNDACJI NA RZECZ KREDYTU HIPOTECZNEGO

REKOMENDACJA WDROśENIOWA FUNDACJI NA RZECZ KREDYTU HIPOTECZNEGO

REKOMENDACJA WDROśENIOWA FUNDACJI NA RZECZ KREDYTU HIPOTECZNEGO

REKOMENDACJA WDROŻENIOWA FUNDACJI NA RZECZ KREDYTU HIPOTECZNEGO

Wartość przedmiotu sporu

OBCIĄŻENIE HIPOTEKĄ SPÓŁDZIELCZEGO WŁASNOŚCIOWEGO PRAWA DO LOKALU

POSTANOWIENIE. SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca) Protokolant Beata Rogalska

Postanowienie z dnia 25 stycznia 2012 r., V CSK 47/11

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca) SSN Wojciech Katner

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 47/11. Dnia 25 stycznia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej. skargi kasacyjnej wnioskodawcy od postanowienia Sądu Okręgowego

POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca) SSN Agnieszka Piotrowska

POSTANOWIENIE. SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący) SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca) SSN Maria Szulc

POSTANOWIENIE. SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący) SSN Gerard Bieniek (sprawozdawca) SSN Stanisław Dąbrowski

U S T A W A. z dnia. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw 1)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący) SSN Barbara Myszka SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący) SSN Iwona Koper (sprawozdawca) SSN Marek Sychowicz

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 218/11. Dnia 19 stycznia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 142/09. Dnia 3 listopada 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Wartość przedmiotu sporu: ,00 zł (sto tysięcy złotych 00/100) POZEW O WYDANIE NIERUCHOMOŚCI UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CZ 9/15. Dnia 18 marca 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca) SSN Józef Frąckowiak

POSTANOWIENIE. SSN Tadeusz Domińczyk (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 21/15. Dnia 23 października 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

UWAGA! NOWELIZACJA PROCEDURY CYWILNEJ WCHODZI W ŻYCIE PO UPŁYWIE 3 MIESIĘCY, ALE TE PRZEPISY WCHODZĄ W ŻYCIE PO UPŁYWIE

POSTANOWIENIE. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Jan Górowski (sprawozdawca) SSA Michał Kłos. Protokolant Bożena Nowicka

POSTANOWIENIE. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Bogumiła Ustjanicz SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Bartczak

POSTANOWIENIE. SSN Beata Gudowska (przewodniczący) SSN Krzysztof Staryk SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III CZP 53/12. Dnia 24 października 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca) SSN Maria Szulc

1.1. Wykorzystanie ksiąg wieczystych dla zabezpieczenia wierzytelności bankowych

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Władysław Pawlak (sprawozdawca) SSN Agnieszka Piotrowska

POSTANOWIENIE. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Anna Kozłowska

Wszczęcie postępowania. Pozew

KSIĘGI WIECZYSTE I HIPOTEKA USTAWA O KSIĘGACH WIECZYSTYCH I HIPOTECE

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 392/10. Dnia 25 lutego 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 503/12. Dnia 18 kwietnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie :

- o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece (druk nr 833).

POSTANOWIENIE. SSN Helena Ciepła (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Beata Gudowska

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CSK 21/14. Dnia 20 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

Windykacja zaległości podatkowych zabezpieczonych hipoteką przymusową. Tomasz Jasiński Wydział Podatków i Opłat UM w Gliwicach

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 32/11. Dnia 21 września 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

REKOMENDACJA WDROŻENIOWA FUNDACJI NA RZECZ KREDYTU HIPOTECZNEGO

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący) SSN Iwona Koper (sprawozdawca) SSN Dariusz Zawistowski

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CZ 109/11. Dnia 8 lutego 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący) SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec SSA Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Antoni Górski (przewodniczący) SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca) SSA Anna Kozłowska

NOWELIZACJA KODEKSU POSTĘPOWANIA CYWILNEGO I USTAWY O KOSZTACH SĄDOWYCH W SPRAWACH CYWILNYCH

WARTOŚĆ PRZEDMIOTU SPORU

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 8/15. Dnia 9 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Anna Kozłowska (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca) SSA Jacek Grela

POSTANOWIENIE. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk. Protokolant Izabela Czapowska

POSTĘPOWANIE NAKAZOWE POSTĘPOWANIE UPOMINAWCZE

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący) SSN Maria Grzelka SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca)

Postanowienie z dnia 23 listopada 2006 r. II PZ 43/06

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UCHWAŁA. Protokolant Bożena Nowicka

POSTANOWIENIE. SSN Bogumiła Ustjanicz (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Iwona Koper (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt I CSK 454/10. Dnia 4 marca 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) SSN Agnieszka Piotrowska SSA Barbara Trębska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski (sprawozdawca) SSN Maria Szulc

Uchwała z dnia 23 października 2007 r., III CZP 91/07

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący) SSN Maria Szulc SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący) SSN Jan Górowski (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący) SSN Anna Kozłowska SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 15/15. Dnia 24 kwietnia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Iwona Koper (przewodniczący) SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca) SSN Maria Szulc

POSTANOWIENIE. SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący) SSN Iwona Koper (sprawozdawca) SSN Kazimierz Zawada

POSTANOWIENIE. SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca) SSN Krzysztof Strzelczyk

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CZ 66/06. Dnia 4 października 2006 r. Sąd Najwyższy w składzie :

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PZ 13/09. Dnia 10 listopada 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster SSA Barbara Trębska (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący) SSN Iwona Koper SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Protokolant Bożena Kowalska. po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym

POSTANOWIENIE. SSN Maria Grzelka

Uchwała z dnia 28 lutego 2008 r., III CZP 146/07

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Maria Szulc (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 57/07. Dnia 21 czerwca 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Romualda Spyt SSA K. Staryk (sprawozdawca)

POSTANOWIENIE. o wykreślenie dożywotniej służebności osobistej z działu III, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

UCHWAŁA. SSN Jacek Gudowski (przewodniczący) SSN Maria Szulc SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Bartczak

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CZ 30/09. Dnia 23 kwietnia 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV CSK 207/12. Dnia 20 grudnia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie:

POSTANOWIENIE. SSN Antoni Górski (przewodniczący) SSN Jan Górowski (sprawozdawca) SSN Iwona Koper

POSTANOWIENIE. uchyla zaskarżone postanowienie. UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE. SSN Marian Kocon (przewodniczący) SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz. Protokolant Anna Matura

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Uchwała z dnia 21 grudnia 2006 r., III CZP 133/06

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Uchwała z dnia 6 kwietnia 2005 r., III CZP 4/05

UCHWAŁA. SSN Anna Kozłowska (przewodniczący) SSN Jan Górowski SSN Marian Kocon (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Bartczak

Uchwała z dnia 21 lipca 2010 r., III CZP 49/10

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda

Transkrypt:

SYGN. 2011.11.30_RWF/HIP/JK REKOMENDACJA WDROŻENIOWA FUNDACJI NA RZECZ KREDYTU HIPOTECZNEGO dotyczy: Zapewnienie prawidłowego stosowania znowelizowanego prawa hipotecznego CZĘŚĆ 2. NADZABEZPIECZENIE HIPOTECZNE Akt, którego dotyczy Rekomendacja Wdrożeniowa Organ odpowiedzialny za prace i uzgodnienia w strukturze Fundacji Data wydania Rekomendacji Wdrożeniowej Fundacji METRYCZKA DOKUMENTU Ustawa o księgach wieczystych i hipotece (UKWH) (tekst jedn. Dz.U. 2001 Nr 124, poz. 1361 ze zm.) Ustawa z dnia 26 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o księgach wieczystych i hipotece oraz niektórych innych ustaw (ostatnia nowelizacja UKWH) (Dz.U. Nr 131, poz. 107) Grupa Robocza Ramy Prawne Kredytu Hipotecznego Rada Programowa Fundacji 30/11/2011 Pytania 1) Zagadnienia dot. nadzabezpieczenia hipotecznego na etapie ustanawiania hipoteki 2) Zagadnienia dot. obrony w sądzie w razie wytoczenia powództwa o obniżenie sumy hipoteki Strona 1 z 13

Spis pytań 1) Jak rozumieć pojęcie nadzabezpieczenia?... 5 2) Kiedy powstaje stan nadzabezpieczenia? Czy ustanowienie hipoteki na poziomie 150% lub 200% wierzytelności prowadzi do wystąpienia nadzabezpieczenia?... 6 3) Komu i wobec kogo przysługuje roszczenie o obniżenie nadmierności zabezpieczenia hipotecznego?... 7 4) Jaki charakter prawny ma roszczenie o obniżenie nadzabezpieczenia hipotecznego? Czy ulega ono przedawnieniu?... 7 5) Czy istnienie roszczenia jest uzależnione od rodzaju hipoteki?... 7 6) Czy roszczenie może być dochodzone w postępowaniu wieczystoksięgowym? Czy sąd wieczystoksięgowy może odmówić wpisu hipoteki z powodu istnienia nadmiernego zabezpieczenia?... 8 7) Kiedy pozew o obniżenie nadzabezpieczenia może zostać zwrócony powodowi?... 10 8) Jak obliczyć wartość przedmiotu sporu?... 11 9) Czy właściciel nieruchomości musi podawać, o jaką kwotę żąda zmniejszenia sumy hipoteki?... 12 10) Jakie argumenty podnosić, by wykazać, że zabezpieczenie hipoteczne nie ma charakteru nadmiernego?... 12 Wnioski z: X Konferencji Wieczystoksięgowej, 20 21 października 2011 r. organizator: Fundacja na rzecz Kredytu Hipotecznego oraz pomocniczo: z konferencji Hipoteka po nowelizacji, 17 18 listopada 2011 r. organizator: Uniwersytet Wrocławski patron merytoryczny: Fundacja na rzecz Kredytu Hipotecznego Strona 2 z 13

I. CHARAKTER I CEL REKOMENDACJI WDROŻENIOWYCH FUNDACJI Realizując cel statutowy Fundacji na rzecz Kredytu Hipotecznego, tj. współtworzenie i monitorowanie prawnej infrastruktury dla kredytu hipotecznego w Polsce, w ramach zapoczątkowanego na 69. posiedzeniu Rady Programowej Fundacji projektu Modelowe rozwiązania procedur wypełniających obowiązki banków, wynikające z przepisów nadzorczych i ustawowych, niniejszym udostępnia się wskazówki praktyczne, przesądzające zgłoszone przez banki wątpliwości interpretacyjne. Niniejsza Rekomendacja Wdrożeniowa związana jest z koniecznością implementacji znowelizowanej Ustawy o księgach wieczystych i hipotece. Rekomendacje wdrożeniowe Fundacji mają charakter ekspercki, opierają się na wnioskach analiz biura Fundacji (analizy prawne i prawnoporównawcze oraz funkcjonalne) oraz na uzgodnieniach bankowo resortowych grup roboczych działających przy Fundacji, jak również wymianie opinii z odpowiednimi organami administracji i wnioskach z Ogólnopolskich Konferencji Wieczystoksięgowych. Celem szerszego udostępnienia Rekomendacji Wdrożeniowych Fundacji jest: minimalizacja ryzyka bankowego, odpowiedzialności władz banku i ograniczenie kosztów powstających w związku z potencjalnie nieprawidłowym wdrożeniem nowych przepisów; ujednolicenie poziomu wdrożeń regulacji (wypośrodkowanie zbyt daleko idących i kosztownych procedur i sprostanie prawnym wymogom) w braku jasności interpretacyjnej organu źródła prawa wypracowanie najrozsądniejszej w danych warunkach praktyki wdrożeniowej dla której obroną będzie powszechność danego standardu. STRUKTURA PRAC NAD REKOMENDACJAMI WDROŻENIOWYMI W FUNDACJI

II. PROBLEMY I RYZYKO BANKOWE W STOSOWANIU NOWEGO PRAWA HIPOTECZNEGO W dniu 20 lutego 2011 r. weszła w życie nowelizacja Ustawy o księgach wieczystych i hipotece, która w znaczący sposób zmieniła konstrukcję hipoteki. Do polskiego prawa wprowadzono nowe instytucje; licznych kwestii szczegółowych nie przesądzono, pozostawiając je praktyce i nauce prawa. Fundacja zajmuje się nowym prawem hipotecznym jeszcze od czasów, gdy było ono projektem legislacyjnym. Liczne problemy praktyki są rozstrzygane na posiedzeniach działającej przy Fundacji grupy roboczej Ramy Prawne Kredytu Hipotecznego, a także na organizowanych przez Fundację konferencjach. Ostatnimi wydarzeniami, podczas których w środowisku sędziów, notariuszy, syndyków oraz praktyków bankowych i ubezpieczeniowych ustalane było prawidłowe rozumienie budzących wątpliwości przepisów, były: X Ogólnopolska Konferencja Wieczystoksięgowa Księgi Wieczyste i Hipoteka w Praktyce Sądowej i Bankowej, zorganizowana 20 21 października 2011 r. przez Fundację na rzecz Kredytu Hipotecznego i Ministerstwo Sprawiedliwości, Seminarium Uzgodnieniowe Najlepsze praktyki wdrażania nowych wymogów regulacyjnych w zakresie ochrony konsumenta i prawa hipotecznego, zorganizowane 13 14 kwietnia 2011 r. przez Fundację na rzecz Kredytu Hipotecznego. Konferencja Hipoteka po nowelizacji, zorganizowana przez Uniwersytet Wrocławski, której patronem merytorycznym była Fundacja na rzecz Kredytu Hipotecznego Rekomendacje mają na celu wyjaśnienie wątpliwości praktyki i przyczynienie się do jej ujednolicenia nie tylko w praktyce bankowej, ale także na linii wierzyciel hipotecznynotariusz sąd. Fundacja była Partnerem Merytorycznym konferencji: Organizator: Zakład Prawa Cywilnego i Prawa Prywatnego Międzynarodowego, Wydział Prawa Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego Miejsce: Wrocław, 17 18 listopada 2011 r. Strona 4 z 13

III. REKOMENDACJE WDROŻENIOWE FUNDACJI III. 1. NADZABEZPIECZENIE: WSKAZÓWKI DLA WIERZYCIELA ETAP USTANAWIANIA HIPOTEKI WYKAZ PRZEPISÓW: W myśl art. 68 UKWH: Art. 68. 1. Hipoteka zabezpiecza wierzytelność pieniężną, w tym również wierzytelność przyszłą. 2. Hipoteka zabezpiecza wierzytelność do oznaczonej sumy pieniężnej. Jeżeli zabezpieczenie hipoteczne jest nadmierne, właściciel obciążonej nieruchomości może żądać zmniejszenia sumy hipoteki. 3. Sumę hipoteki wyraża się w tej samej walucie co zabezpieczona wierzytelność, jeżeli strony w umowie ustanawiającej hipotekę nie postanowiły inaczej. W myśl art. 110 1 UKWH: Art. 110 1. Wierzyciel może żądać wpisu hipoteki przymusowej na sumę nie wyższą niż wynikająca z treści dokumentu stanowiącego podstawę jej wpisu do księgi wieczystej. Jeżeli z dokumentu tego nie wynika wysokość sumy hipoteki, suma hipoteki nie może przewyższać więcej niż o połowę zabezpieczonej wierzytelności wraz z roszczeniami o świadczenia uboczne określonymi w dokumencie stanowiącym podstawę wpisu hipoteki na dzień złożenia wniosku o wpis hipoteki. W myśl art. 626 8 2 KPC Kodeksu postępowania cywilnego: Rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Przedmiot Rekomendacji Wdrożeniowej Fundacji Znowelizowane prawo hipoteczne wprowadziło na rzecz właściciela instytucję roszczenia o obniżenie sumy hipoteki w przypadku zaistnienia nadmierności zabezpieczenia (potocznie zwaną instytucją nadzabezpieczenia). W praktyce pojawiły się wątpliwości, kiedy powstaje stan nadzabezpieczenia, będący podstawą do żądania przez właściciela obniżenia kwoty hipoteki oraz jakie kryteria powinien brać pod uwagę sąd, uwzględniając powództwo. 1) Jak rozumieć pojęcie nadzabezpieczenia? por. art. 68 ust. 2 zd. 2 UKWH Nadzabezpieczenie jest sytuacją, której suma hipoteki przewyższa kwotę zabezpieczanych wierzytelności w taki sposób, że, racjonalnie oceniając, już niższa kwota hipoteki chroniłaby uzasadnione interesy wierzyciela hipotecznego. Nadmiernym zabezpieczeniem hipotecznym w rozumieniu Ustawy o księgach wieczystych i hipotece nie jest więc każda sytuacja, w której suma hipoteki przewyższa sumę zabezpieczanych wierzytelności. Suma hipoteki może przewyższać sumę zabezpieczanych wierzytelności, co wynika z konstrukcji nowej hipoteki (zabezpieczenie odsetek, roszczeń ubocznych i kosztów postępowania). Strona 5 z 13

2) Kiedy powstaje stan nadzabezpieczenia? Czy ustanowienie hipoteki na poziomie 150% lub 200% wierzytelności prowadzi do wystąpienia nadzabezpieczenia? por. art. 68 ust. 2 zd. 2, art. 110 1 UKWH Nadzabezpieczenie w rozumieniu UKWH może istnieć już w chwili ustanowienia hipoteki (tzw. nadzabezpieczenie pierwotne) bądź powstać w toku życia kredytu, w miarę spłaty wierzytelności przez dłużnika (tzw. nadzabezpieczenie wtórne/ następcze). Jak już wskazano, sam fakt, że kwota hipoteki jest większa niż suma zabezpieczonych wierzytelności nie powoduje istnienia nadmierności zabezpieczenia w rozumieniu UKWH. Nie każde nadzabezpieczenie jest nadzabezpieczeniem nadmiernym. Stosowanie więc w praktyce bankowej ustanawiania hipoteki na poziomie 150% czy 200% wierzytelności jest dopuszczalne i nie powoduje powstania po stronie właściciela nieruchomości roszczenia o zmniejszenie sumy hipoteki. Taka praktyka jest uzasadniona hipoteka zabezpiecza m.in. odsetki za opóźnienie czy koszty postępowania związanego z realizacją hipoteki, a wysokość tychże nie może być znana na chwilę ustanawiania hipoteki (np. nie wiadomo, czy opóźnienie w ogóle wystąpi, a jeśli tak jak długo będzie trwało, co wpłynie na wysokość odsetek). Ponadto, jeśli hipoteka zabezpiecza wierzytelność przyszłą lub o wysokości nieustalonej, konieczne jest istnienie hipoteki w takiej wysokości, która zapewni bezpieczeństwo zwrotu takich wierzytelności. Należy podkreślić, że przepis art. 110 1 UKWH nie zawiera regulacji dot. nadzabezpieczenia. Norma wyrażana przez ten przepis ma zastosowanie jedynie do sytuacji żądania przez wierzyciela wpisu hipoteki przymusowej. Przepis ten w zdaniu 1. stanowi, że wierzyciel może żądać wpisu takiej hipoteki na sumę nie wyższą niż wynika to z treści dokumentu, który stanowi podstawę jej wpisu do księgi wieczystej. Dopiero zdanie 2. stanowi, że jeśli z takowego dokumentu nie wynika wysokość, w jakiej wpisana ma zostać hipoteka, wierzyciel może żądać wpisania jej maksymalnie na 150% kwoty wierzytelności wraz z roszczeniami o świadczenia uboczne, które zostały określone w dokumencie stanowiącym podstawę wpisu. Przepis ten nie ma nic wspólnego z określeniem regulacji nadmiernego zabezpieczenia. Reguluje on kwestie wpisu hipoteki przymusowej do księgi wieczystej. Przepis art. 110 1 UKWH stanowi wskazówkę, że zabezpieczenie hipoteczne wynoszące 150% wysokości wierzytelności jest zabezpieczeniem dopuszczalnym, nie obciążającym nadmiernie dłużnika. Nie stanowi to maksymalnego limitu zabezpieczenia hipoteką umowną. Strona 6 z 13

3) Komu i wobec kogo przysługuje roszczenie o obniżenie nadmierności zabezpieczenia hipotecznego? por. art. 68 ust. 2 zd. 2 UKWH POWÓD: Roszczenie o obniżenie dumy hipoteki przysługuje każdoczesnemu właścicielowi nieruchomości. Jeśli więc pierwotny dłużnik rzeczowy zbędzie swoją nieruchomość, roszczenie będzie przysługiwało nabywcy nieruchomości. POZWANY: Pozwanym będzie zawsze każdoczesny wierzyciel hipoteczny. Jeśli do księgi wieczystej wpisany został administrator hipoteki, należy pozwać jego, a nie właściwych wierzycieli hipotecznych. 4) Jaki charakter prawny ma roszczenie o obniżenie nadzabezpieczenia hipotecznego? Czy ulega ono przedawnieniu? por. art. 68 ust. 2 zd. 2 UKWH W doktrynie charakter prawny roszczenia jest sporny. Konkurują ze sobą poglądy głoszące, że roszczenie z przepisu art. 68 ust. 2 zd. 2 UKWH ma charakter roszczenia prawa cywilnego (ulega więc przedawnieniu) oraz że jest to kompetencja procesowa (polega ona na tym, że z mocy prawa właścicielowi nieruchomości przysługuje możliwość wytoczenia przeciwko wierzycielowi hipotecznemu powództwa o obniżenie sumy hipoteki). Należy przychylić się do poglądu, że roszczenie to ma charakter kompetencji procesowej, z czego wynika, że roszczenie to nie ulega przedawnieniu. Oznacza to, że właściciel nieruchomości może w każdej chwili wystąpić z roszczeniem o obniżenie sumy hipoteki; wierzyciel nie może zahamować w sądzie dochodzenia roszczenia przez podnoszenie, iż roszczenie przedawniło się. 5) Czy istnienie roszczenia jest uzależnione od rodzaju hipoteki? por. art. 68 ust. 2 zd. 2 UKWH Nie, istnienie roszczenia nie zależy od rodzaju hipoteki. Roszczenie przysługuje właścicielowi nieruchomości względem wierzyciela hipotecznego bez względu na to, jakiego rodzaju nowa hipoteka przysługuje temu ostatniemu. Roszczenie przysługuje więc wobec wierzyciela nowej hipoteki umownej, przymusowej i ustawowej. Roszczenie nie przysługuje wobec wierzycieli hipotek zwykłych, gdyż do tych hipotek stosuje się przepisy sprzed nowelizacji, które nie przewidywały instytucji nadzabezpieczenia. Roszczenie przysługuje wobec wierzycieli hipotek kaucyjnych, ponieważ do tych hipotek stosuje się nowe przepisy. Strona 7 z 13

6) Czy roszczenie może być dochodzone w postępowaniu wieczystoksięgowym? Czy sąd wieczystoksięgowy może odmówić wpisu hipoteki z powodu istnienia nadmiernego zabezpieczenia? por. art. 68 ust. 2 zd. 2 UKWH oraz art. 626 8 2 KPC Nie. Roszczenie o obniżenie sumy hipoteki na podstawie art. 68 ust. 2 zd. 2 UKWH może być dochodzone jedynie w trybie spornym, czyli procesowym. W postępowaniu wieczystoksięgowym (jako postępowaniu nieprocesowym, które z założenia nie ma charakteru spornego) nie ma możliwości rozstrzygania sporów między sądami. Zgodnie z zasadą ograniczonej kognicji, sąd wieczystoksięgowy nie jest uprawniony do badania, czy ustanowiona hipoteka stanowi nadmierne zabezpieczenie. Sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej (art. 626 8 2 KPC). Kwestia nadzabezpieczenia wykracza natomiast poza kwestie związane ze złożonymi do sądu dokumentami. Jeśli sąd wieczystoksięgowy oddali wniosek o wpis hipoteki z powodu istnienia nadmierności zabezpieczenia hipotecznego, należy złożyć od takiego orzeczenia apelację/ skargę na orzeczenie referendarza sądowego, zwracając uwagę, że kognicja sądu nie zezwala na oddalenie wniosku na takiej podstawie. Zaskarżenie oddalenia zapewnie zachowanie pierwszeństwa hipoteki, jeśli skarga/ apelacja zostanie uwzględniona. Rekomendacja Wdrożeniowa Fundacji Wskazówki dla wierzyciela etap ustanawiania hipoteki: 1. W razie sporu sądowego wierzyciel może podnosić, że istnienie stanu nadzabezpieczenie nie jest samo w sobie podstawą do skorzystania z roszczenia o obniżenie sumy hipoteki. Podstawą do skorzystania z niego jest jedynie hipoteczne zabezpieczenie nadmierne. Hipoteka w wysokości 150% 200% udzielonego kredytu nie stanowi nadmiernego zabezpieczenia, co wynika z przepisu art. 110 1 UKWH, wskazującego na możliwość ustanowienia hipoteki ponad wartość zabezpieczanej wierzytelności. 2. W razie zbycia przez właściciela nieruchomości obciążonej hipoteką, wierzyciel powinien liczyć się z tym, że nowy właściciel może wystąpić z roszczeniem o obniżenie sumy hipoteki. Prawo do skorzystania z roszczenia ma każdoczesny właściciel nieruchomości. 3. Jeśli bank (lub inny podmiot) nabył wierzytelność hipoteczną powinien liczyć się z tym, że może być pozwanym o obniżenie sumy hipoteki, ponieważ nabył hipotekę w sposób wtórny. Właściciel nieruchomości może bowiem pozwać każdy podmiot, który w danej chwili jest wierzycielem hipotecznym. 4. Administrator hipoteki powinien liczyć się z tym, że może być pozwanym o obniżenie sumy hipoteki. Właściciel nieruchomości chcący skorzystać z roszczenia o obniżenie sumy hipoteki powinien pozwać właśnie administratora, a nie właściwych wierzycieli hipotecznych. Strona 8 z 13

5. Jeśli właściciel nieruchomości wystąpi o obniżenie sumy hipoteki zwykłej, pozwany wierzyciel powinien podnieść przed sądem, że roszczenie takie nie przysługuje właścicielowi, gdyż do hipotek zwykłych stosuje się przepisy sprzed nowelizacji hipotecznej, a te nie przyznawały właścicielowi takiego roszczenia. 6. W razie oddalenia przez sąd wniosku o wpis hipoteki do księgi wieczystej, z powodu stwierdzenia przez sąd istnienia nadmierności zabezpieczenia hipotecznego, należy takie oddalenie zaskarżyć, wskazując, że ograniczona kognicja sądu wieczystoksięgowego nie pozwala mu badać kwestii nadzabezpieczenia, gdyż wykracza ona poza powinność zbadania przedłożonych dokumentów. Zaskarżenie jest ważne dla utrzymania chwili złożenia wniosku o wpis, a więc dla zachowania przez hipotekę odpowiedniego pierwszeństwa. Strona 9 z 13

III. 2. NADZABEZPIECZENIE: WSKAZÓWKI DLA WIERZYCIELA ETAP SĄDOWY JAK MOŻE BRONIĆ SIĘ WIERZYCIEL? WYKAZ PRZEPISÓW: W myśl art. 10 Kodeksu postępowania cywilnego: Art. 10. Opłatę należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. [np. pozew] W myśl art. 13 Kodeksu postępowania cywilnego: Art. 13. 1. Opłatę stosunkową pobiera się w sprawach o prawa majątkowe; wynosi ona 5 % wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100.000 złotych. 2. Opłata stosunkowa w sprawach o prawa majątkowe dochodzone w postępowaniu grupowym wynosi 2 % wartości przedmiotu sporu lub przedmiotu zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100.000 złotych. W myśl art. 20 Kodeksu postępowania cywilnego: Art. 20. Do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. W myśl art. 24 Kodeksu postępowania cywilnego: Art. 24. W sprawach o zabezpieczenie, zastaw lub hipotekę wartość przedmiotu sporu stanowi suma wierzytelności. Jeżeli jednak przedmiot zabezpieczenia lub zastawu ma mniejszą wartość niż wierzytelność, rozstrzyga wartość mniejsza. W myśl art. 25 Kodeksu postępowania cywilnego: Art. 25. 1. Sąd może na posiedzeniu niejawnym sprawdzić wartość przedmiotu sporu oznaczoną przez powoda i zarządzić w tym celu dochodzenie. 2. Po doręczeniu pozwu sprawdzenie nastąpić może jedynie na zarzut pozwanego, zgłoszony przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy. 3. Jeżeli sąd w wyniku sprawdzenia wartości przedmiotu sporu uzna się za niewłaściwy, przekaże sprawę sądowi właściwemu; jeżeli jest kilka sądów właściwych przekaże temu z nich, który wskaże powód. W myśl art. 26 Kodeksu postępowania cywilnego: Art. 26. Po ustaleniu w myśl artykułu poprzedzającego, wartość przedmiotu sporu nie podlega ponownemu badaniu w dalszym toku postępowania. W myśl art. 130 Kodeksu postępowania cywilnego: Art. 130. 1. Jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. ( ) 7) Kiedy pozew o obniżenie nadzabezpieczenia może zostać zwrócony powodowi? por. art. 13 KPC, art. 25 1 KPC oraz art. 130 1 KPC Powód (właściciel nieruchomości żądający obniżenia sumy hipoteki) powinien prawidłowo określić wartość przedmiotu sporu. Jeśli pozwany wierzyciel zauważy, że wartość ta została Strona 10 z 13

obliczona nieprawidłowo, powinien zwrócić na to uwagę sądu. Fakt taki może zostać zgłoszony tylko przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy. Oznacza to, że zwrócenie uwagi na podanie przez powoda błędnej wartości przedmiotu sporu powinno nastąpić najpóźniej w odpowiedzi na pozew. Wierzyciel powinien wskazać, jaka jest, jego zdaniem, prawidłowa jej wysokość. W razie wykazania, że od pozwu została wniesiona niższa opłata niż przewidziana prawem (wartość liczbowa poniesionej opłaty nie stanowiła 5% realnej wartości przedmiotu sporu), sąd wezwie właściciela nieruchomości do jej uzupełnienia w terminie tygodnia od doręczenia wezwania. Jeśli właściciel nie wyrówna opłaty w terminie, pozew zostanie mu zwrócony, co zakończy sprawę sądową dotyczącą nadzabezpieczenia. Nie jest wykluczone, że właściciel złoży pozew ponownie (rozpocznie to jednak zupełnie nowy spór sądowy, który także powinien zostać prawidłowo opłacony). 8) Jak obliczyć wartość przedmiotu sporu? por. art. 13 KPC, art. 20 KPC oraz art. 24 KPC Wprowadzanie instytucji sądowego obniżenia sumy hipoteki w razie nadzabezpieczenia nie pociągnęło za sobą wprowadzenia do Kodeksu postępowania cywilnego szczególnej regulacji dotyczącej obliczania wartości przedmiotu sporu w razie skorzystania z roszczenia z art. 68 ust. 2 zd. 2 UKWH. Do obliczenia wartości przedmiotu sporu w tych sprawach należy więc stosować ogólne zasady. Zgodnie z przepisem art. 24 KPC w sprawach o hipotekę wartość przedmiotu sporu (WPS) stanowi suma wierzytelności. Dla obliczenia WPS nie jest istotna suma hipoteki (chociaż właściciel wysunie żądanie dotyczące właśnie obniżenia sumy hipoteki). Prawidłowe obliczenie WPS wymaga więc ustalenia sumy wierzytelności. Zgodnie z przepisem art. 20 KPC, przy obliczaniu WPS nie uwzględnia się odsetek i kosztów związanych z roszczeniem głównym. Do ustalenia WPS istotna jest więc suma zabezpieczonych wierzytelności o zwrot kapitału (np. wysokość udzielonego kredytu). W przypadku wierzytelności o zwrot kapitału o wysokości ustalonej (zarówno istniejących, jak i przyszłych), obliczając WPS, należy wziąć pod uwagę sumę wierzytelności z dokumentu stanowiącego podstawę wpisu hipoteki do księgi wieczystej (np. kwotę udzielonego kredytu). W przypadku wierzytelności o wysokości nieustalonej, należy wziąć pod uwagę najwyższą możliwą wysokość wierzytelności (górną granicą dla określenia WPS będzie suma hipoteki). Jeśli hipoteka zabezpiecza kilka wierzytelności, konieczne jest zsumowanie ich wysokości, według wyżej wskazanych zasad. Wartość przedmiotu sporu nie może przekroczyć kwoty 100 000 zł (art. 13 ust. 1 KPC). Strona 11 z 13

9) Czy właściciel nieruchomości musi podawać, o jaką kwotę żąda zmniejszenia sumy hipoteki? Tak. Właściciel nieruchomości powinien podać, o ile hipoteka powinna zostać obniżona. Jeżeli właściciel nie podał takie informacji, a jedynie stwierdził, że żąda obniżenia sumy hipoteki, wierzyciel powinien podnieść zarzut, że roszczenie procesowe nie zostało należycie skonkretyzowane, w związku z czym powinno ono zostać oddalone. 10) Jakie argumenty podnosić, by wykazać, że zabezpieczenie hipoteczne nie ma charakteru nadmiernego? Wierzyciel hipoteczny powinien zwrócić uwagę sądu na to, że hipoteka nie może zostać obniżona do stopnia, który nie zapewniałby istnienia zabezpieczenia w wysokości chroniącej słuszne interesy wierzyciela (por. poniższe rekomendacje). Nie jest wykluczone, że do oceny, w jakim stopniu uzasadnione jest obniżenie sumy hipoteki, konieczne będzie powołanie biegłego (art. 278 KPC). Rekomendacja Wdrożeniowa Fundacji Wskazówki dla wierzyciela etap obrony sądowej: Argumenty, jakie wierzyciel hipoteczny powinien podnieść przed sądem, by wykazać, że nie ma podstaw do obniżenia hipoteki z powodu nadmierności zabezpieczenia hipotecznego bądź by wykazać, że zasadne jest obniżenie hipoteki w mniejszym zakresie niż żąda tego właściciel nieruchomości: I konkretna sytuacja Wierzyciel hipoteczny może podnosić, że sąd powinien wziąć pod uwagę fakty związane z konkretną sytuacją, którą sąd rozstrzyga. Nie można przyjąć ogólnej reguły, że np. hipoteka o wysokości 200% kapitału zawsze stanowi nadmierne zabezpieczenie (por. odpowiedzi na pyt. 1) i 2). II zakres zabezpieczenia hipotecznego Wierzyciel hipoteczny może zwrócić uwagę sądu na fakt, że nowa hipoteka zabezpiecza nie tylko wierzytelność o zwrot kapitału, ale także roszczenia o odsetki, koszty postępowania i ewentualnie o inne świadczenia uboczne. Hipoteka nie może zostać obniżona w takim stopniu, który prowadziłby do sytuacji, w której roszczenia te nie będą zabezpieczone hipoteką. III nieokreślona wysokość wierzytelności i roszczeń Wierzyciel hipoteczny może zwrócić uwagę sądu, że są wierzytelności i roszczenia, których wysokości nie da się ustalić. Przykładowo, wysokość roszczeń o odsetki za opóźnienie będzie Strona 12 z 13

zależała od tego czy i jak bardzo opóźni się w spłacie dłużnik. Obniżona suma hipoteki musi więc zapewniać, że roszczenia te zostaną efektywnie zabezpieczone. IV wierzytelności przyszłe Wierzyciel hipoteczny może podnieść, że nie jest możliwe obniżenie hipoteki tylko z tego powodu, że zabezpiecza ona wierzytelności przyszłe. Takie wierzytelności korzystają w pełni z zabezpieczenia hipotecznego. Dopóki nie rozpocznie się ich spłata (a więc: nie przekształcą się one w wierzytelności istniejące) w ogóle nie można mówić o nadzabezpieczeniu wtórnym. Z takimi wierzytelnościami mogą wiązać się także przyszłe roszczenia o odsetki. V waluta hipoteki W razie roszczenia o obniżenie sumy hipoteki: a) wyrażonej w walucie obcej, która zabezpiecza przynajmniej jedną wierzytelność wyrażoną w złotych bądź b) hipoteki wyrażonej w złotych, która zabezpiecza przynajmniej jedną wierzytelność wyrażoną w walucie obcej, wierzyciel hipoteczny powinien zwrócić uwagę na konieczność uwzględniania wahań kursów walutowych. Hipoteka nie może zostać obniżona do sumy, która z dużym prawdopodobieństwem nie pozwoli na zaspokojenie roszczeń wierzyciela. VI wartość nieruchomości Dokonując obniżenia sumy hipoteki, należy zwrócić uwagę sądu na konieczność zbadania, jaka będzie wartość nieruchomości obciążonej hipoteką w chwili orzekania (zapewne będzie to wymagać powołania biegłego). Jeśli bowiem sąd orzeknie o obniżeniu części sumy hipoteki, w majątku właściciela nieruchomości powstanie częściowo opróżnione miejsce hipoteczne. Właściciel może wprowadzić na nie hipotekę, której przysługiwać będzie to samo pierwszeństwo, co hipotece o obniżonej sumie. W praktyce oznacza to, że suma uzyskana w egzekucji nieruchomości będzie musiała zostać podzielona między dwóch wierzycieli. Jeśli suma hipoteki zostanie obniżona bez uwzględnienia wartości nieruchomości na chwilę orzekania, może to doprowadzić do pokrzywdzenia interesów wierzyciela, którego hipoteka została obniżona (będzie musiał on podzielić się sumą uzyskaną z egzekucji z nieruchomości z wierzycielem wprowadzonym na częściowe miejsce hipoteczne). VII brak określenia kwoty, o jaką obniżyć hipotekę Jeśli właściciel nieruchomości nie wskaże, o jaką kwotę należy obniżyć hipoteką, wierzyciel powinien podnieść, że takie roszczenie powinno zostać oddalone jako nieskonkretyzowane. Fundacja wydała Rekomendacje Wdrożeniowe odnośnie do: Zapewnienia spójności znowelizowanej Rekomendacji S Komisji Nadzoru Finansowego z innymi regulacjami Ustawy o księgach wieczystych i hipotece część 1a Wdrożenia Ustawy o kredycie konsumenckim w zakresie przewidzianym dla kredytów zabezpieczonych hipoteką część I W najbliższym czasie Fundacja wyda Rekomendacje Wdrożeniowe odnośnie do: Ustawy o księgach wieczystych i hipotece część 3. Kontakt: Fundacja na rzecz Kredytu Hipotecznego fundacja@ehipoteka.pl tel. 022 870 83 60 Strona 13 z 13