Programowanie w C/C++ Instrukcje - konstrukcje powtórka. LABORKA Piotr Ciskowski



Podobne dokumenty
Język C zajęcia nr 5

WYKŁAD 8. Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady. Programy: c3_1.c..., c3_6.c. Tomasz Zieliński

Instrukcja wyboru, pętle. 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal

Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++

Język C, instrukcje sterujące (laboratorium)

Programowanie - wykład 4

1 Powtórzenie wiadomości

Podstawy programowania. Wykład: 4. Instrukcje sterujące, operatory. dr Artur Bartoszewski -Podstawy programowania, sem 1 - WYKŁAD

I. Podstawy języka C powtórka

Laboratorium z Podstaw Programowania Zajęcia 1

Instrukcje sterujące

WHILE (wyrażenie) instrukcja;

wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis

a[1] a[2] a[3] a[4] a[5] a[6] a[7] a[8] a[9] a[10]

Algorytm. a programowanie -

KURS C/C++ WYKŁAD 1. Pierwszy program

Wiadomości wstępne Środowisko programistyczne Najważniejsze różnice C/C++ vs Java

Warszawa dnia 2 stycznia 2011 r. Zbiór zadań z programowania w języku C do samodzielnego wykonania

Informacja o języku. Osadzanie skryptów. Instrukcje, komentarze, zmienne, typy, stałe. Operatory. Struktury kontrolne. Tablice.

Pzetestuj działanie pętli while i do...while na poniższym przykładzie:

#include <stdio.h> int main( ) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }

KURS C/C++ WYKŁAD 2. char znak; znak = a ; Program 2 #include<stdio.h> void main() { char znak; while( (znak = getchar() )!= t ) putchar(znak); }

PODSTAWY INFORMATYKI 1 PRACOWNIA NR 6

if (wyrażenie ) instrukcja

Programowanie komputerowe. Zajęcia 3

INSTRUKCJE REPETYCYJNE PĘTLE

#include <stdio.h> void main(void) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }

for (i=0; i<10; i=i+1) instrukcja; instrukcja zostanie wykonana 10 razy for (inicjalizacja; test; aktualizacja) instrukcja;

Ćwiczenia podstawowe, zestaw 5, część 1

Podstawy Programowania C++

1 Wielokrotne powtarzanie tych samych operacji

Ćwiczenie 4 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania. Zofia Kruczkiewicz

Komentarze w PHP (niewykonywane fragmenty tekstowe, będące informacją dla programisty)

Warto też w tym miejscu powiedzieć, że w C zero jest rozpoznawane jako fałsz, a wszystkie pozostałe wartości jako prawda.

Instrukcje warunkowe i skoku. Spotkanie 2. Wyrażenia i operatory logiczne. Instrukcje warunkowe: if else, switch.

Konstrukcje warunkowe Pętle

WHILE (wyrażenie) instrukcja;

Ćwiczenie 3 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania. Zofia Kruczkiewicz

Instrukcje sterujące. Programowanie Proceduralne 1

ALGORYTMY MATEMATYCZNE Ćwiczenie 1 Na podstawie schematu blokowego pewnego algorytmu (rys 1), napisz listę kroków tego algorytmu:

OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA. wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout)

Ćwiczenie 5 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania. Zofia Kruczkiewicz

Podstawy informatyki. Informatyka stosowana - studia niestacjonarne. Grzegorz Smyk

lekcja 8a Gry komputerowe MasterMind

Programowanie komputerowe. Zajęcia 1

Pliki. Informacje ogólne. Obsługa plików w języku C

Podstawy programowania. Wykład Pętle. Tablice. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania, Poniedziałek , 8-10 Projekt, część 1

Programowanie I C / C++ laboratorium 03 arytmetyka, operatory

Proste programy w C++ zadania

Warunki logiczne instrukcja if

Elementy języka C. ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors.

Język C : programowanie dla początkujących : przewodnik dla adeptów programowania / Greg Perry, Dean Miller. Gliwice, cop

Warsztaty dla nauczycieli

1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja. 2. Schemat blokowy przedstawia algorytm obliczania

METODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH

Rekurencja (rekursja)

1 Podstawy c++ w pigułce.

ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH

Język C zajęcia nr 7. Uwagi dotyczące stylu programowania

Język C część 2. Podejmowanie decyzji w programie. if else. switch

INSTRUKCJE WARUNKOWE. Zadanie nr 1. Odpowiedź. schemat blokowy

Naukę zaczynamy od poznania interpretera. Interpreter uruchamiamy z konsoli poleceniem

Zadania język C++ Zad. 1. Napisz program wczytujący z klawiatury wiek dwóch studentów i wypisujący informację o tym, który z nich jest starszy.

Zadanie Zaobserwuj zachowanie procesora i stosu podczas wykonywania następujących programów

Struktura pliku projektu Console Application

Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++

4. Funkcje. Przykłady

Języki C i C++ Wykład: 2. Wstęp Instrukcje sterujące. dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD

Ćwiczenie 4. Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1.

Programowanie - instrukcje sterujące

Lekcja 6: Pascal. Procedura i funkcja

Nazwa implementacji: Nauka języka Python pętla for. Autor: Piotr Fiorek

Instrukcje sterujące. wer. 11 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka :53:

Tablice i struktury. czyli złożone typy danych. Programowanie Proceduralne 1

Operacje wykonywane są na operandach (argumentach operatorów). Przy operacji dodawania: argumentami operatora dodawania + są dwa operandy 2 i 5.

Podstawy Programowania. Składnia wyrażeń i instrukcji, złożoności obliczeniowej, operacje wejścia i wyjścia, definicja

INSTRUKCJE REPETYCYJNE PĘTLE

Podstawy programowania Laboratorium. Ćwiczenie 2 Programowanie strukturalne podstawowe rodzaje instrukcji

W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. for (w1;w2;w3) instrukcja

Podstawy i języki programowania

Obliczenie pola wieloboku na podstawie współrzędnych wierzchołków

Iteracje. Algorytm z iteracją to taki, w którym trzeba wielokrotnie powtarzać instrukcję, aby warunek został spełniony.

1. Napisz program, który wyświetli Twoje dane jako napis Witaj, Imię Nazwisko. 2. Napisz program, który wyświetli wizytówkę postaci:

Pliki. Informacje ogólne. Obsługa plików w języku C

Praca domowa nr 1. a a b a b ; b c. c a bc d ef gh. 2) Napisz kod sprawdzający poniższe warunki sformułowane w języku naturalnym:

while (test) instrukcja; int i=0; while (i<10) i++; dopóki test prawdziwy wykonuj instrukcję Wykonano: 35% / \ fałsz test prawda instrukcja

Zadanie 1. Test (6 pkt) Zaznacz znakiem X w odpowiedniej kolumnie P lub F, która odpowiedź jest prawdziwa, a która fałszywa.

Podstawy Informatyki. Kompilacja. Historia. Metalurgia, I rok. Kompilatory C++ Pierwszy program. Dyrektywy preprocesora. Darmowe:

Języki programowania imperatywnego

Operatory. Operatory bitowe i uzupełnienie informacji o pozostałych operatorach. Programowanie Proceduralne 1

Wykład 1_2 Algorytmy sortowania tablic Sortowanie bąbelkowe

1 Podstawy c++ w pigułce.

Podstawy Informatyki. Metalurgia, I rok. Wykład 6 Krótki kurs C++

Materiały do zajęć III

Wieczorowe Studia Licencjackie Wrocław, Wykład nr 6 (w oparciu o notatki K. Lorysia, z modyfikacjami) Sito Eratostenesa

Języki programowania - podstawy

Programowanie w języku Python. Grażyna Koba

Stuck in the loop. Sterowanie. Marcin Makowski. 29 października Zak lad Chemii Teoretycznej UJ

Laboratorium 2: Pętle i instrukcje warunkowe. mgr inż. Leszek Ciopiński dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski

Transkrypt:

Programowanie w C/C++ Instrukcje - konstrukcje powtórka LABORKA Piotr Ciskowski

zadanie 1. Licz się ze sobą Napisz funkcję bez argumentów i bez wyniku, która za każdym wywołaniem będzie podawała, ile razy została wywołana Funkcja nie może korzystać ze zmiennych globalnych Napisz program, który wywoła ją kilka razy

zadanie 2. Zliczanie znaków Napisz programy zliczające wprowadzone przez użytkownika znaki aż do naciśnięcia ENTERa: przy użyciu instrukcji warunkowej while, przy użyciu pętli do..while, przy użyciu instrukcji warunkowej if i instrukcji skoku goto - niestylowo, przy użyciu pętli for (wszystkie warunki umieść w niej) Do wczytywania kolejnych znaków używaj funkcji getche()

zadanie 3.a. NWD 1 Przetłumacz tak, aby działało: // Algorytm Euklidesa wyznaczania NWD #include <iostream.h> int main() { int a,b; // Poproś o dwie liczby (do we/wy użyj cin/cout) // wczytuj dwie liczby (a i b) // aż liczby a i b będą większe od zera // Dopóki a jest różne od b // jeśli a jest większe od b, to odejmij b od a // w przeciwnym razie odejmij a od b // Wyświetl a lub b jako NWD } Zamień część obliczającą NWD na funkcję i odpowiednio dostosuj program.

zadanie 3.b. NWD 2 Przetłumacz tak, aby działało: // Algorytm wyznaczania NWD #include <stdio.h> #include <conio.h> int main() { int a,b,r; // Wyczyść ekran // Poproś o dwie liczby (do we/wy użyj printf/scanf) // wczytaj dwie liczby (a i b) // Dopóki reszta z dzielenia a i b jest różna od zera // pod a podstaw b // i pod b podstaw tę resztę // Wyświetl b lub resztę jako NWD } Staraj się zapisać program jak najkrócej, odpowiednio używając operatorów. Zamień część obliczającą NWD na funkcję i odpowiednio dostosuj program.

zadanie 4. Case study Napisz program, który za pomocą instrukcji switch sprawdzi wprowadzoną liczbę: gdy będzie ona podzielna przez 8 podstawi 0 pod n i y pod x; gdy nie będzie ona podzielna przez 8, ale podzielna przez 4, to tylko podstawi y pod x; gdy nie będzie ona podzielna ani przez 8, ani przez 4, ale będzie parzysta, to podstawi x pod y i 1 pod n; w przeciwnym razie podstawi 0 pod y

zadanie 5. Arab w Rzym Napisz program, który za pomocą pętli oraz instrukcji switch wyświetli liczbę arabską w zapisie rzymskim: Po wczytaniu liczby arabskiej powinien on 13 razy powtórzyć pętlę, w której pod zmienną z podstawi sobie wartości mające odpowiedniki w zapisie rzymskim: 1000, 900, 500, 400, 100, 90, 50, 40, 10, 9, 5, 4, 1 Dalej w tej samej pętli dopóki zamieniana liczba będzie większa od danego odpowiednika, program napisze odpowiedni rzymski symbol: M, CM, D, XD, C, XC, L, XL, X, IX, V, IV, I - i odejmie zmienną z od zamienianej liczby Popraw drobny błąd w powyższym algorytmie

zadanie 6.a. Wielkanoc Wielkanoc jest świętem ruchomym wypada w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Napisz program wyznaczający datę świąt wielkanocnych w podanym roku wg algorytmu Gaussa: algorytm działa dla lat od 325 do 2200 przyjmujemy oznaczenia: a reszta z dzielenia roku przez 19 b reszta z dzielenia roku przez 4 c reszta z dzielenia roku przez 7 d reszta z dzielenia wyrażenia (19a+x) przez 30 e reszta z dzielenia wyrażenia (2b+4c+6d+y) przez 7 f 22+d+e przy czym: x = 15, y = 6 jeśli rok < 1583, x = 22, y = 2 jeśli 1583 rok < 1700, x = 23, y = 3 jeśli 1700 rok < 1800, x = 23, y = 4 jeśli 1800 rok < 1900, x = 24, y = 5 jeśli 1900 rok < 2100, x = 24, y = 6 jeśli 2100 rok < 2200 Wielkanoc wypada f-tego marca, gdy f > 31, przechodzi na kwiecień

zadanie 6.b. Wielkanoc Przekształć program. Napisz funkcję Wsp przyjmującą za parametry: rok, x oraz y, i na podstawie roku obliczającą współczynniki x i y. Obliczanie pozostałych współczynników niech pozostanie w funkcji main. Funkcja ta (Wsp) powinna zwracać 1, gdy rok należy do podanego zakresu (325 2200) i 0, gdy jest spoza zakresu stosownie do jej wyniku należy wyświetlić wynik obliczeń lub upomnienie dla użytkownika. Wyświetlając wynik funkcją printf, zastosuj dwa zagnieżdżone operatory-pytajniki: - jeden do wyboru marca/kwietnia, - drugi do wyboru wyświetlanego tekstu: Wielkanoc wypadła / Wielkanoc wypadnie (w zależności od roku) - niech napisy te będą zdefiniowane w stałych symbolicznych T1 / T2

zadanie 7. Dziesiętna na inną Napisz program wczytujący liczbę dziesiętną oraz podstawę systemu, na który powinien zamienić tę liczbę (od 2 do 36). W programie należy zdefiniować funkcję zamien przyjmującą za parametry liczbę do zamiany oraz podstawę systemu. Funkcja ta powinna nie robić nic, gdy liczba do zamiany jest równa zero, a gdy jest różna od zera: wywoływać samą siebie z liczbą do zamiany podzieloną (całkowicie) przez podstawę systemu, po czym wyświetlić na ekranie resztę z tego dzielenia (w postaci cyfr 0...9 lub dużych liter: A, B, C, - wykorzystać tablicę znaków ASCII). przykład: liczba 28 (10) to 16+12, czyli 1C (16) (1C, a nie 1B - na rysunku jest błąd)