PROGRAM Muzyka lata 2012

8 lipca 2012, godz. 17 Koncert inauguracyjny, Zamek w Dębnie Wykonawcy: Maria SŁAWEK skrzypce Zofia STABRAWA skrzypce Ildiko LUDWIG altówka Krzysztof SADŁOWSKI wiolonczela Mirosław HERBOWSKI fortepian PROGRAM Muzyka lata 2012 w programie: Johannes Brahms Kwintet fortepianowy f-moll op. 34 1. Allegro non troppo Poco sostenuto Tempo I 2. Andante, un poco Adagio 3. Scherzo. Allegro Trio 4. Finale. Poco sostenuto Allegro non troppo Tempo I Presto non troppo Maria SŁAWEK skrzypaczka. Urodziła się w Gdańsku. W roku 1988, w wieku zaledwie 4 lat, rozpoczęła naukę gry na skrzypcach. W 2011 ukończyła z najwyższym wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie prof. Wiesława Kwaśnego, zaś w zakresie kameralistyki kształciła się przez 4 lata pod kierunkiem prof. Janiny Romańskiej-Werner. Obecnie pracuje jako asystent w Katedrze Kameralistyki Akademii Muzycznej w Krakowie. Jako 15-latka zadebiutowała na festiwalu Mistrzowie Polskiej Wiolinistyki i zagrała z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Zielonogórskiej. Jako solistka koncertowała także z Hanzeatycką Orkiestrą Kameralną, zespołem Camerata Vistula, Orkiestrą Kameralną i Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Krakowie, pod dyrekcją m.in. R. Zimaka, J. Przybylskiego, P.Przytockiego. Jej pasją jest muzyka kameralna. Regularnie pojawia się na festiwalach: Wawel o Zmierzchu w Krakowie, Muzyka Lata w Dębnie, Festiwal Kameralny w Iwoniczu- Zdroju, Festiwal Sierpień Talentów w Katowicach, a także na wielu innych w całej Polsce. Stale współpracuje z najwybitniejszymi młodymi polskimi muzykami. Od 2007 tworzy duet z pianistą Piotrem Różańskim. W 2010 ukazała się wydana przez Akademię Muzyczną w Krakowie płyta Chopin aktualność piękna, na której wraz z Krzysztofem Sadłowskim i Piotrem Kosińskim nagrała Trio fortepianowe op.8 Fryderyka Chopina. Jako członek nowej orkiestry Nigela Kennedy ego The Orchestra of Life odbyła w kwietniu 2010 tournée koncertowe po Niemczech. Koncertowała w tak prestiżowych salach jak: Filharmonia Berlińska, Gewandhaus w Lipsku, Meistersingerhalle w Norymberdze, Konzerthaus w Dortmundzie, Tonhalle w Düsseldorfie, Filharmonii Kolońskiej, Monachijskiej, Beethovensaal w Stuttgarcie i wielu innych, a także Royal Festival Hall w Londynie. W listopadzie 2010 orkiestra odbyła też tournée po Wielkiej Brytanii, grając w tak renomowanych miejscach jak: Royal Albert Hall w Londynie, Birmingham Symphony Hall oraz Bridgewater Hall w Manchesterze. Od 2011 jest koncertmistrzem młodej orkiestry CORda Cracovia, która miała już okazję współpracować z tak wybitnymi muzykami jak: Tadeusz Strugała, Daniel Stabrawa, Kaja Danczowska czy Marcin Dylla. Maria Sławek swoje umiejętności doskonaliła pod kierunkiem Maxima Vengerova, prof. Wandy Wiłkomirskiej i Dory Schwarzberg. W latach 2003-06 była podopieczną Krajowego

Funduszu na Rzecz Dzieci. W 2007 otrzymała nagrodę maestro Jerzego Katlewicza przyznawaną wyróżniającym się studentom krakowskiej Akademii Muzycznej. Od 2009 jest także stypendystką fundacji Sapere Auso, a od 2010 stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2011 otrzymała stypendium Prezydenta Miasta Krakowa dla Młodych Twórców Kultury oraz stypendium Fundacji Grazella. Jest laureatką prestiżowej nagrody The Georg Solti Foudation. Maria Zofia STABRAWA skrzypaczka. Urodziła się w Krakowie. Naukę gry na skrzypcach rozpoczęła u swojego ojca, a następnie kontynuowała u Mechthild Kretz i Tomasza Tomaszewskiego w Berlinie. Ukończyła studia muzyczne w Guildhall School of Music and Drama London w klasie K. Smietany i J. Ross, otrzymując dyplom w zakresie gry solowej. W latach 2009-11 była stypendystką Orchesterakademie Berliner Philhahrmoniker, występując w roli koncertmistrza, m.in. z takimi artystami jak Lang Lang czy Simon Rattle. Koncertuje jako solistka i kameralistka, m.in. w Grosse Festspielhaus Salzburg, w Alte Oper Frankfurt, w Helferei Zürich, St. Luke London, Muzeum Żydowskim w Berlinie i w Centrum Judaicum w Krakowie czy Filharmonii Berlińskiej. Występowała na tak prestiżowych festiwalach jak: Zermatt Festival, Bowdoin Festival USA (Lewis Kaplan), Muzyka w Starym Krakowie i Wawel o Zmierzchu. Jako solistka koncertowała w Filharmonii Berlińskiej z utworami Sibeliusa, Beethovena, Ysaye'a i Szymanowskiego. W roku 2012 została zaproszona jako solistka do Tokyo Kioi Hall. Ildiko LUDWIG altowiolistka. Urodzona w Niemczech, w wieku siedmiu lat rozpoczęła grę na skrzypcach. Szybko odkryła jednak w sobie miłość do altówki i rozpoczęła grę na tym instrumencie w Schloss Belvedere w Weimarze, gdzie studiowała u prof. Kruegera i prof. Lesera. Brała udział w kursach mistrzowskich u Andreasa Willwohla (solo altówka, Radio Sinfonie Orchester Berlin), Wilfrieda Strehle (solo altówka, Berliner Philharmoniker), Roland Glassl, Morten Carlsen i Garth Knox. Jest aktywna w muzyce kameralnej występując na wielu festiwalach muzycznych z takimi artystami jak: Jan Vogler (Vogler Quartett), Mathias Beyer-Karlshoj, Markus Nyikos, Ib Hausmann i Jose Gallardo. Była również stypendystką Villa Musica i Radio Sinfonieorchester Berlin, członkiem Junge Deutsche Philharmonie i Staatskapelle Dresden. Współpracuje z takimi zespołami jak: Ensemble Resonanz, Ensemble Kontraste, Ensemble Mini Mahler, Solistenensemble Kaleidoskope i Orchester M 18. Obecnie przebywa na stypendium w Orchestra of the Age of Enlightment (Wielka Brytania) i rozpoczyna ponowne studia muzyczne, tym razem na instrumentach historycznych, ucząc się u Stephana Maia, Christiana Goosesa i Richarda Gwilta. Krzysztof SADŁOWSKI wiolonczelista, student IV roku Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie dra Dominika Połońskiego. Jest członkiem Orchestra of Life, założonej przez Nigela Kennedy'ego, z którą koncertował m.in. w Niemczech, Francji, Anglii i Szwajcarii, w najbardziej prestiżowych salach(filharmonie w Berlinie, Kolonii, Monachium, Gewandhaus w Lipsku, Royal Festival Hall, Royal Albert Hall). Aktywnie działa jako członek Koła Kameralistów Krakowskiej Akademii Muzycznej, za co w roku 2011 otrzymał nagrodę Rektora. Brał udział w nagraniu wydanej przez swoją uczelnie płyty Chopin aktualność piękna w 200. rocznicę urodzin kompozytora. Jako kameralista koncertował z wybitnymi muzykami, m.in. Danielem Stabrawą i Piotrem Reichertem. Jest członkiem orkiestry CORda Cracovia mającej w dorobku współpracę m.in. z Kają Danczowską, Tadeuszem Strugałą czy Marcinem Dyllą. Umiejętności wykonawcze doskonalił na licznych kursach solowych i kameralnych, prowadzonych przez wybitnych pedagogów, m. in.

Kazimierza Michalika, Michaela Flaksmana, Tomasza Strahla, Michała Dmochowskiego, Claudio Bohorqueza, Juliusa Bergera. Mirosław HERBOWSKI pianista. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Krakowie, którą ukończył w 1982 otrzymując dyplom z wyróżnieniem. Studiował w klasie fortepianu prof. Ireny Sijałowej-Vogel, uczennicy H. Neuhausa. Uzupełniał studia na kursach mistrzowskich prowadzonych przez: R. Buchbindera, I. Klansky`ego, F. Raucha, P. Rosena i N. Salzmann. Jest finalistą i laureatem konkursów muzycznych w Warszawie, Rotterdamie i Rzymie. Od 1982 koncertuje systematycznie w Polsce, niemal całej Europie, Japonii i USA. Brał udział w festiwalach muzycznych w Warszawie, Poznaniu, Wrocławiu, Katowicach, Krakowie oraz w Jakobstadt, Helsinkach, Kopenhadze i Salzburgu. Dokonał wielu nagrań telewizyjnych i radiowych dla telewizji polskiej, fińskiej i szwedzkiej. Nagrał kilka płyt CD z utworami m. in. Brahmsa, Francka, Schuberta, Hindemitha i Strawińskiego. Jeszcze w czasie studiów podjął pracę na Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie w okresie 1981-89 był asystentem i adiunktem. W latach 1989-97 był wykładowcą i kierownikiem sekcji fortepianu w Konserwatorium w Jakobstadt w Finlandii, a później docentem w Królewskiej Akademii Muzycznej w Kopenhadze, gdzie prowadził klasę fortepianu do 2000 roku. Od roku 2001 wykłada ponownie na Akademii Muzycznej w Krakowie, w której uzyskał w 2003 tytuł doktora habilitowanego. W latach 1990-2005 prowadził kursy pianistyczne, m. in. w Krakowie, Helsinkach, Jakobstadt i Nowym Jorku. Był członkiem jury kilku konkursów muzycznych.

15 lipca 2012, godz. 17 Koncert drugi, Zamek w Dębnie REINER TRIO w składzie: Roman REINER skrzypce Barbara ŁYPIK-SOBANIEC wiolonczela Sławomir CIERPIK fortepian w programie: Fryderyk Chopin Polonaise Brillante op. 3 na wiolonczelę i fortepian. Henryk Wieniawski 3 utwory na skrzypce i fortepian - Obertas op. 19 nr 1 - Legenda op. 17 - Kujawiak Feliks Mendelssohn-Bartholdy Trio fortepianowe d-moll op. 49 1. Molto allegro agitato 2. Andante con moto tranquillo 3. Scherzo. Leggiero e vivace 4. Finale. Allegro assai appassionato Roman REINER skrzypek. Urodzony w Krakowie. Tu przechodził wszystkie szczeble edukacji muzycznej, kończąc w 1979 Akademię Muzyczną w klasie prof. Eugenii Umińskiej, otrzymując dyplom tej uczelni z wyróżnieniem. Już w latach szkolnych uczestniczył wielokrotnie w Ogólnopolskich Przesłuchaniach Młodych Skrzypków, zajmując wysokie lokaty. W 1974 został współlaureatem I nagrody i złotego medalu na Międzynarodowym Konkursie Orkiestr Młodzieżowych pod patronatem Herberta von Karajana w Berlinie Zachodnim. Jest laureatem I Ogólnopolskiego Konkursu Skrzypcowego im. Z. Jahnkego (Poznań 1976), VI Międzyuczelnianego Konkursu Muzyki Kameralnej (III nagroda) w Łodzi (1977), Włocławskiego Kwietnia Muzycznego (1978). W 1979 otrzymał specjalną nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki. Jest dwukrotnym półfinalistą Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. A. Curci w Neapolu (1979 i 1981). Uczestniczył wielokrotnie w szeregu krajowych i zagranicznych festiwali muzycznych (Czechy, Niemcy, Dania, Belgia). Dokonał nagrań dla Telewizji Polskiej (m.in. jako solista zespołu Capellae Cracoviensis), Polskiego Radia, Niemieckiego Radia, głównego programu telewizji niemieckiej (ZDF), II programu TV niemieckiej. W 1991 r. został zaproszony do udziału w Krakowskim Sympozjum KBWE na temat dziedzictwa kultury. W 1995 firma nagraniowa Stebo wydała 2 kasety z jego nagraniami, zaś w 1996 r. Fundacja Judaica w Krakowie wydała płytę CD (wznowiona w 2004 r. przez wydawnictwo Austeria ). Na płycie tej znajduje się jedno z nielicznych w fonografii światowej nagrań Suity Johna Williamsa na skrzypce i fortepian (jednocześnie polskie prawykonanie). Kompozycja ta powstała na bazie muzyki do filmu Stevena Spielberga Lista Schindlera. Płyta CD nagrana przez Roman Reinera i Sławomira Cierpika Ulubione miniatury została nadzwyczaj wysoko oceniona przez legendarnego skrzypka, prof. Romana Totenberga. Roman Reiner koncertuje wspólnie z wybitnymi artystami polskimi. Dysponuje szerokim repertuarem (utwory solowe, kameralne, koncerty na skrzypce z towarzyszeniem orkiestry, miniatury). Jego koncerty cieszą się uznaniem zarówno krytyków, jak i publiczności.

Od kilku lat występuje często w duecie ze swoją córką, wybitną absolwentką z jego klasy skrzypiec (2006 dyplom z wyróżnieniem), Agnieszką Reiner. W 1995 założył trio wraz z pianistą Sławomirem Cierpikiem i wiolonczelistką Barbarą Łypik-Sobaniec. Z zespołem tym brał udział w wielu festiwalach krajowych i zagranicznych, takich jak m.in. Festiwal Flandryjski w Belgii czy Muzyka w Starym Krakowie. Podczas Festiwalu Schalom w Lipsku w 1999 r. Trio wystąpiło z koncertem w Domu Feliksa Mendelssohna, wykonując m.in. Trio fortepianowe d moll tego kompozytora. Ponownie zespół uczestniczył w tym samym festiwalu w 2001 r. oraz w 2003 r. W listopadzie 2000 r. Reiner Trio koncertowało w Brukseli na zaproszenie tamtejszego Goethe-Institut w specjalnym koncercie dla urzędników UE. Jako pedagog krakowskiej Akademii Muzycznej od 1979 Roman Reiner wychował w swojej klasie skrzypiec wielu dyplomantów. Obecnie wykłada w tej uczelni jako tytularny profesor sztuk muzycznych (2000) na stanowisku profesora nadzwyczajnego (od 2001). Barbara ŁYPIK-SOBANIEC wiolonczelistka. Urodzona w Krakowie. Tu rozpoczęła swą edukację muzyczną, kończąc w 1995 krakowską Akademię Muzyczną w klasie wiolonczeli prof. Witolda Hermana i otrzymując dyplom tej uczelni z wyróżnieniem. W ramach programu dyplomowego wykonała m. in. I Koncert wiolonczelowy Grażyny Bacewicz z towarzyszeniem orkiestry Filharmonii Krakowskiej. Przez okres studiów była członkiem Kwartetu Reprezentacyjnego Akademii Muzycznej. Swoje umiejętności doskonaliła na kursach muzycznych, m.in. na Międzynarodowej Akademii Pommersfelden (gdzie dokonała nagrań dla Bayerische Rundfunk) oraz jako stypendystka Europejskiej Fundacji Mozartowskiej. Pracowała pod kierunkiem wielu wybitnych pedagogów. Byli wśród nich m.in.: A. Moravec, D. Zsigmondy, S. Vegh, A. Chumachenko, Z. Ruzickova. W ramach Festiwalu Mozartowskiego w Pradze wystąpiła obok takich muzyków jak Ch. Rosen i B. Pergamenschikow. Ma na swoim koncie prawykonania Kwartetu na Wielkanoc Z. Bujarskiego oraz odnalezionego kwartetu I. J. Paderewskiego (oba wykonania zostały zarejestrowane przez Polskie Radio). Koncertowała w różnych miastach m.in. biorąc udział w Koncercie Roku w Warszawie organizowanym przez Ministerstwo Kultury i Sztuki dla wyróżniających się studentów uczelni artystycznych, a także w ramach festiwali: Mozartowskiego (Wrocław 1991), im. Ady Sari (Nowy Sącz 1991) czy Festiwalu Muzyka w Starym Krakowie (Kraków 1993, 1999). Jest laureatką XI Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej w Łodzi (II miejsce). We wrześniu 2000 została laureatką II nagrody (w kategorii solistów) IV Międzynarodowego Konkursu Współczesnej Muzyki Kameralnej im. Krzysztofa Pendereckiego. Od 1995 jest członkiem tria fortepianowego, które tworzy wspólnie z wybitnymi muzykami krakowskimi: Romanem Reinerem (skrzypce) oraz Sławomirem Cierpikiem (fortepian), prowadząc aktywną działalność koncertową i fonograficzną. W styczniu 2010 otrzymała tytuł doktora w dziedzinie sztuki muzycznej po pomyślnie przeprowadzonym przewodzie kwalifikacyjnym. Obecnie jest adiunktem w katedrze wiolonczeli krakowskiej Akademii Muzycznej. Sławomir CIERPIK pianista. Urodzony w Dębicy, gdzie rozpoczął edukację muzyczną. Naukę kontynuował w Liceum Muzycznym w Krakowie. W 1992 ukończył studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu prof. Tadeusza Żmudzińskiego oraz w klasie kameralistyki prof. Marii Szmyd-Dormus, otrzymując dyplom z wyróżnieniem. Po studiach doskonalił swoje umiejętności na kursach muzycznych: Mistrzowskim Kursie Pianistycznym w Dusznikach w 1992 u prof. Ryszarda Baksta, Mistrzowskim Kursie Muzyki Kameralnej w Wiedniu w 1993 u Wiener Schubert Trio, Międzynarodowym Kursie Muzyki Kameralnej w Weikersheim (Niemcy) w 1993, kursie zorganizowanym przez Akademię

Muzyczną w Poznaniu w 1994, poświęconym rzadko wykonywanym sonatom na skrzypce i fortepian, a także w innych kursach organizowanych przez tę uczelnię w następnych latach. Brał udział w konkursach i przesłuchaniach pianistycznych zarówno dla uczniów szkół podstawowych jak i średnich, zdobywając wyróżnienia w Gorzowie Wielkopolskim i w Szczecinie. W 1992 wraz z triem fortepianowym otrzymał II nagrodę na XI Międzyuczelnianym Konkursie Muzyki Kameralnej w Łodzi. W tym samym roku uzyskał II miejsce na Konkursie Sympozjum w Krakowie poświęconym twórczości kameralnej W. A. Mozarta. Uzyskał również nagrodę dla najlepszego zespołu biorącego udział w Kursie Muzyki Kameralnej w Weikersheim. Koncertował w różnych miastach Polski oraz w Austrii, Belgii, Danii, Niemczech i we Włoszech. Brał udział w Koncercie Roku w Warszawie w 1992, zorganizowanym przez Ministerstwo Kultury i Sztuki dla wyróżniających się studentów uczelni artystycznych. Jest laureatem złotej odznaki w konkursie Primus Inter Pares" ufundowanej przez Prezydenta miasta Krakowa. Współpracował z wybitnymi artystami, w tym z Kają Danczowską i Konstantym Andrzejem Kulką. Od 1995 jest członkiem znanego krakowskiego zespołu kameralnego Reiner Trio, z którym brał udział w licznych koncertach i prestiżowych festiwalach. Od 2009 posiada stopień naukowy doktora habilitowanego. Obecnie jest adiunktem w Katedrze Kameralistyki w Akademii Muzycznej w Krakowie.

22 lipca 2012, godz. 17 Koncert trzeci, Zamek w Dębnie Zofia KILANOWICZ sopran Elżbieta KONOPCZAK fortepian w programie: Fryderyk Chopin Pieśni Mieczysław Karłowicz Pieśni Karol Szymanowski Pieśni Piotr Perkowski Pieśni Zofia KILANOWICZ zajmuje wyjątkową i szczególną pozycję w gronie wybitnych polskich wokalistów przełomu XX i XXI wieku. Wyjątkową, gdyż należy do tych nielicznych, którzy śpiewają z wręcz instrumentalną precyzją, a jej kreacje, zwłaszcza estradowe, cechuje całkowite niemal zespolenie tekstu słownego i muzycznego oraz zauważalna głębia strony dramatycznej wykonywanych utworów. Szczególną, bo artystka ta w sposób zupełnie świadomy przedkłada koncerty estradowe nad efektowną przecież i barwną scenę operową. Dominacja estrady nad sceną ukazana jest i w bogatym, dotychczasowym repertuarze śpiewaczki: Szymanowski, Górecki, Perkowski, Chopin, Karłowicz, Lutosławski, Beethoven, Brahms, Britten, Haendel, Haydn, Mahler, Mozart. To nie jest oczywiście pełna lista kompozytorów śpiewanych przez nią utworów. Zofia Kilanowicz jest nowotarżanką. W Nowym Targu rozpoczęła też edukację muzyczną, którą zwieńczyła dyplomem krakowskiej Akademii Muzycznej (1988, klasa śpiewu prof. Heleny Łazarskiej). Jeszcze w czasie studiów, wykazując wyjątkową kondycję wokalną i odporność psychiczną, zdobywała laury na czterech poważnych konkursach muzycznych: im. A. Sari w Nowym Sączu (1986, II nagroda), im. K. Szymanowskiego w Łodzi (1987, I nagroda), im. A. Dvořaka w Karlovych Varach (1988, II nagroda) i w Hertogenbosch w Holandii (1988, nagroda specjalna Elly Ameling). Już wtedy też recenzenci pisali: prostota i umiar ukazane w pieśni... są bodaj najcenniejszymi zdobyczami młodej sopranistki, operującej ponadto swobodnie górnym rejestrem skali (Gazeta Krakowska, 21.04.1986) oraz to artystka dojrzała, w pełni ukształtowana, śpiewająca w sposób niezwykle skupiony, klarowny (Ruch Muzyczny, nr 10/1987). Bezpośrednio po studiach artystka związała się z Warszawską Operą Kameralną (debiutowała na jej scenie w singspielu O powinności pierwszego przykazania oraz partią Konstancji w Uprowadzeniu z seraju W. A. Mozarta), a w 1990 rozpoczęła stałą współpracę z Theatre Royal de la Monnaie w Brukseli (debiut jako Pierwsza Dama w Czarodziejskim flecie Mozarta). W tym okresie swój czas dzieliła mniej więcej po połowie na występy w operze i na estradach koncertowych. Jej repertuar operowy, prócz wymienionych, obejmował m.in. Koronację Poppei oraz Il combattimento di Tancredi et Clorinda Monteverdiego, Łaskawość Tytusa Mozarta, Il trionfo dell amore Scarlattiego, Cesarza Atlantydy Ullmanna, Fidelia Beethovena i Króla Rogera Szymanowskiego. Już podczas jej studiów wokalnych wydawało się, iż Zofia Kilanowicz operę traktować będzie marginalnie. Pieśni i oratoria stanowiły bowiem już wtedy jej główne zainteresowanie. W trakcie rozwoju artystycznego zainteresowanie to pogłębiło się i artystka została bodaj najlepszą polską śpiewaczką swej generacji (koniec XX wieku) specjalizującą się w repertuarze oratoryjno-pieśniarskim, co zresztą prorokował jeden z krytyków wysłuchawszy jej interpretacji Requiem Dvorzaka (Paweł Orski, Dziennik Polski z 14.11.1995).

Z repertuarem zarówno operowym, jak i estradowym artystka występowała na wielu scenach Polski, Europy i Ameryki. Śpiewała w operach w Brukseli, Liege, Paryżu i Salzburgu. A koncerty? Szereg prestiżowych estrad i wykonań: polska premiera Holocaustu Ptaszyńskiej (1993), Chantefables i Chanterfleurs Lutosławskiego pod dyrekcją kompozytora (Hamburg, 1996), Stabat Mater i Król Roger Szymanowskiego (Montreal i Carnegie Hall w Nowym Jorku, 2000), Festiwale w Salzburgu, Passau i Bratysławie, koncert pieśni polskich w Rotterdamie (2000). Rok 2002 to udział w operze Król Roger w Strasburgu i w Japonii. Chociaż najczęściej śpiewam muzykę Szymanowskiego i Góreckiego, nie zapominam o innych kompozytorach, zwłaszcza polskich, ponieważ za swój obowiązek uznaję propagowanie rodzimej twórczości powiedziała w jednym z wywiadów. O ogromnych możliwościach tej utalentowanej artystki, a także o jej wielkiej kulturze artystycznej świadczy bardzo starannie dobierany i przygotowywany repertuar. Wykonywane utwory śpiewa zawsze w języku oryginału (wcześniej dokładnie zapoznaje się z treścią). Olbrzymią wagę przykłada do słowa. W jej interpretacjach dominuje pełne zespolenie muzyki z warstwą słowną. Nastrój, klimat oraz emocje śpiewanych utworów zawsze przekazuje w sposób naturalny, bezpośrednio środkami wokalnymi. Jej głos, jak podkreślają krytycy, jest pełen blasku zarówno w pianissimo, jak i w fortissimo zachowuje idealną dźwięczność i nośność (J. Kański),...wyrównana emisja pięknego, nośnego głosu i skupiona interpretacja oraz nieskazitelne, niebiańskie brzmienie, któremu towarzyszy piękne frazowanie i absolutna pewność emisji (P. Orski). Zofia Kilanowicz bywa najczęściej kojarzona z wykonawstwem III Symfonii Góreckiego. Rzeczywiście, nie odmawiam nigdy, gdy proponują mi śpiewanie III Symfonii - mówi artystka. Śpiewała ją niezliczoną ilość razy (m.in. podczas uroczystego koncertu w Berlinie z okazji zjednoczenia Niemiec), nagrała na płyty (Naxos, 1993). A ocena krytyki? ozdobą III Symfonii była młoda sopranistka Zofia Kilanowicz. Żałość pieśni Góreckiego wyśpiewała z wielką kulturą wokalną i szczerą ekspresją. Takiego właśnie głosu subtelnego i szlachetnego prostotą potrzebuje to dzieło. Ponadto solistka świetnie uchwyciła tragiczny sens symfonii, rozświetlającej się w jasnym dur... Cały dramat zawarł się w śpiewie Zofii Kilanowicz, która okazała się jedną z najlepszych interpretatorek utworu (Gazeta Wyborcza, 1998). Głos Zofii Kilanowicz został szczęśliwie utrwalony na kilku nagranych przez nią płytach kompaktowych. Prócz wymienionych wcześniej, jeszcze w zapisie Requiem Mozarta (Classic, 1991), kompletu pieśni Chopina (Canyon Classics, 1994), Pieśni muezzina szalonego i Słopiewni Szymanowskiego (Telarc, 2000), II Symfonii Góreckiego (Naxos, 2000). Swoistym zwieńczeniem dotychczasowego dorobku fonograficznego artystki jest, nagrana dla Polskiego Radia w wersji DVD i CD w 2003 roku, III Symfonia Góreckiego z towarzyszeniem NOSPR pod dyrekcją kompozytora. Album ten otrzymał nagrodę Fryderyka 2006 w kategorii muzyki współczesnej W odniesieniu do sztuki wokalnej Zofii Kilanowicz i całej jej dotychczasowej kariery artystycznej bardzo trafne okazały się słowa wypowiedziane w roku 1987 (po jej zwycięstwie na Konkursie im. K. Szymanowskiego) przez wybitnego dyrygenta i pedagoga, Krzysztofa Missony: piękny głos, rzetelność muzyczna, duże możliwości interpretacyjne to cechy, które ją wyróżniają. Postawiłem na panią Zofię osobiście Będąc w apogeum swej sztuki odtwórczej, w obliczu ważnych i znaczących dokonań i nowych wyzwań, Zofia Kilanowicz zmuszona została do zaniechania całej swej bogatej działalności. A stało się to za sprawą podstępnej, ciężkiej i poważnej choroby, która zaatakowała ją niemal nagle. Walka z chorobą trwa już trzeci rok. Upór artystki, jej chęć powrotu do pełnej sprawności i wspomniana odporność psychiczna sprawiły, iż 2 kwietnia 2007 roku Zofia Kilanowicz wykonała Symfonię pieśni żałosnych (III Symfonię) Góreckiego na koncercie w Filharmonii Bydgoskiej dedykowanym Ojcu św. Janowi Pawłowi II w

rocznicę śmierci (towarzyszyła jej Orkiestra Filharmonii Pomorskiej pod dyr. Tadeusza Strugały). Wyjątkowe predyspozycje artystki do tego typu muzyki, jej pełna uczucia i jak zwykle wzruszająca interpretacja połączona zapewne z osobistymi przeżyciami i doświadczeniami sprawiły, iż wykonanie to stało się wielkim triumfem śpiewaczki. Elżbieta KONOPCZAK pianistka. Wieloletni pracownik Akademii Muzycznej w Krakowie. Współpracuje ze śpiewakami i pedagogami-wokalistami, m.in. z Heleną Łazarską, Zdzisławą Donat, Ryszardem Karczykowskim, Zofią Kilanowicz. Ma na swoim koncie koncerty w kraju i za granicą oraz nagrania radiowe i płytowe. Nagrodzona za wyróżniający się akompaniament na konkursach wokalnych oraz uhonorowana w 2010 Złotym Medalem przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. W przeszłości rodzinnie i zawodowo związana z Kielcami jej pierwszą pracą po studiach była posada nauczyciela w szkołach muzycznych w tym mieście.

29 lipca 2012, godz. 17 Koncert czwarty, Zamek w Dębnie Janusz SKOWRON fortepian w programie: Ludwig van Beethoven 32 Wariacje c-moll WoO 80 Fryderyk Chopin Nokturn Des-dur op. 27 nr 2 Franciszek Schubert/Franciszek Liszt Der Müller und der Bach Robert Schumann Etiudy symfoniczne op.13 (pełna wersja) Janusz SKOWRON pianista. Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie, studiując w klasie fortepianu prof. prof. L. Stefańskiego, E. Bukojemskiej i M. Koziaka. Swoje umiejętności doskonalił w wiedeńskiej Hochschule für Musik und Darstellende Kunst pod kierunkiem prof. H. Grafa. Po powrocie do kraju podjął pracę asystenta prof. Ludwika Stefańskiego w Katedrze Fortepianu Akademii Muzycznej w Krakowie. Brał udział w międzynarodowych konkursach pianistycznych w Moskwie (im. Piotra Czajkowskiego) i w Montrealu. Jest laureatem konkursu w Warszawie. W latach 1984-92 prowadził klasę fortepianu jako Artist-in-Residence w Algoma University College w Sault St. Marie, a następnie na stanowisku adiunkta w Faculty of Music University of Western Ontario w London (Kanada). Od 1981 aktywnie koncertuje w kraju i za granicą, występując jako solista i kameralista. Koncertował w wielu krajach Europy, w Kanadzie, USA i Brazylii. Brał udział w międzynarodowych festiwalach muzycznych w Austrii, Finlandii, na Węgrzech, w Brazylii i w Polsce. Współpracował z amerykańskim kwartetem Vaghy String Quartet. Nagrywał recitale dla radia amerykańskiego i kanadyjskiego CBC Arts National. Juror wielu konkursów pianistycznych. Jako pianista-pedagog prowadził kursy pianistyczne w Finlandii, Kanadzie, na Malcie, w Brazylii i w Polsce. Od 1997 prowadzi klasę fortepianu w krakowskiej Akademii Muzycznej, gdzie w wyniku przeprowadzonych przewodów kwalifikacyjnych uzyskał stopień doktora sztuki, a następnie doktora habilitowanego w zakresie gry na fortepianie

5 sierpnia 2012, godz. 17 Koncert piąty, Zamek w Dębnie Gajusz KĘSKA w programie: Fryderyk Chopin Preludium Des-dur op. 28 nr 15 Deszczowe Fryderyk Chopin Ballada g-moll op.2 Fryderyk Chopin Etiuda c-moll op. 10 nr 12 Fryderyk Chopin Scherzo b-moll op. 31 Karol Szymanowski Mazurki op. 50 nr 1, 2, 3 i 4 Franciszek Liszt I Walc Mefisto Gajusz KĘSKA pianista. Muzyk aktywnie koncertujący na całym świecie, laureat krajowych i międzynarodowych konkursów muzycznych, promotor muzyki polskiej, zwłaszcza twórczości Chopina oraz Szymanowskiego, a także innych kompozytorów XX wieku. Studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu prof. Andrzeja Pikula ukończył w roku 2002 z wynikiem celującym. W tym samym roku rozpoczął studia podyplomowe w mistrzowskiej klasie prof. Willema Bronsa w Sweelinck Conservatorium w Amsterdamie, które następnie ukończył w czerwcu 2005 z wyróżnieniem (najwyższa punktacja). Pełni obowiązki asystenta w Katedrze Fortepianu w Akademii Muzycznej w Krakowie. Jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów muzycznych i pianistycznych, m. in.: Wyróżnienie na Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym EPTA 1994 w Krakowie, Druga Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Młodych Pianistów w Gaillard we Francji w 1998, Wyróżnienie na Ogólnopolskim Festiwalu Tydzień Talentów w Tarnowie w 1998, Pierwsza Nagroda na Uczelnianym Konkursie im. Tadeusza Żmudzińskiego w Krakowie w 2000, Nagroda Specjalna za najlepsze wykonania utworów romantycznych w trakcie koncertów uczestników Międzynarodowego Kursu Mistrzowskiego w Tel-Hai w Izraelu w 2002, Dyplom finalisty na International Pacific Piano Competition w Vancouver w Kanadzie w 2004, Druga Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Ciutat de Mallorca na Majorce w 2005. Otrzymał prestiżowe stypendia, m. in.: Ministra Kultury i Sztuki za wyróżniające wyniki w nauce (1999 i 2001), Nagrodę Specjalną Fundacji Jűtting Stichting w Stendal (Niemcy) za obszerną działalność koncertową i konkursową w 2001, Stypendium Maestro Hansa Vonka na studia podyplomowe w Amsterdamie (2002, 2003 i 2004), Nagrodę Specjalną Fundacji Schumann-Schimmel van Suteren za wybitne osiągnięcia w dziedzinie promowania muzyki klasycznej w Holandii w 2005. Występuje z różnorodnym repertuarem jako solista (recitale i koncerty z orkiestrą) oraz kameralista. Grał w prestiżowych salach na festiwalach i koncertach w wielu krajach Europy, jak również w Kanadzie, Japonii, Chile i Izraelu, a najważniejsze z nich to: Filharmonia Krakowska, Inauguracja Festiwalu Chopinowskiego w Lipsku, Festiwal Przemyska Jesień Muzyczna, Festiwal Dni Polskie w Pradze, Festiwal Kompozytorów Polskich w Atmie w Zakopanem, International Woche w Grazu (Austria) recital i koncert symfoniczny w Stefaniensall, Recital w Stendal (Niemcy) jako nagroda dla osób mających szczególne osiągnięcia konkursowe i koncertowe, Galowy Koncert, który miał na celu promocję Polski

jako jednego z krajów ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w Bosendorfersall we Wiedniu, koncert w Recanti Auditorium w Tel-Avivie jako Laureat Nagrody Specjalnej na XII International Piano Masterclasses Tel-Hai, recital muzyki Polskiej w Ambasadzie Polskiej w Tokio w Japonii, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, Recital w Gateway Theater w Vancouver, Kanada jako finalista International Pacific Piano Competition, Holland Music Session w Holandii (koncerty solowe i jako kameralista), koncert w Auditorio Forteza w Palma de Mallorca, recital w ramach Vriendenkrans Music Festival w Amsterdamie w Concertgebouw (Kleine Zaal) oraz Bachzaal w Amsterdamie, koncert inauguracyjny Festiwalu Laureatów Konkursów Muzycznych w Filharmonii w Katowicach, Żelazowa Wola recitale Chopinowskie w domu Fryderyka Chopina, recitale z muzyką polską w Centrum Culturale de Providencia w Santiago de Chile.

12 sierpnia 2012, godz. 17 Koncert szósty, Zamek w Dębnie Carl PETERSSON fortepian Estera RAJNICKA wiolonczela w programie: Ludwig van Beethoven Sonata fortepianowa nr 14 op. 27, nr 2 Księżycowa Ludwig van Beethoven Für Elise Leopold Godowski In the Kraton - Trzy Jawajskie Tańce - Ogrody Buitenzorga Franciszek Liszt 2 Węgierska rapsodia Friedrich von Flotow & Jacques Offenbach 6 Chants du soir na fortpian i wiolonczele 1. Au bord de la mer 2. Souvenir de bal 3. La prière du soir 4. La retraite 5. Ballade du Pâtre 6. Danse norvégienne Carl PETERSSON pianista. Urodzony w 1981 w Lund, w Szwecji. Rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku 15 lat. Absolwent Królewskiej Akademii Muzycznej w Kopenhadze, gdzie skończył studia pianistyczne i pedagogiczne w klasie prof. Jose Libery (2006). W trakcie studiów brał udział w wielu międzynarodowych kursach muzycznych w Danii, Szwecji i Izraelu. Cztery razy z rzędu dostał stypendium do Tel-Hai International Piano Master Classes, gdzie studiował z izraelską legendą, prof. Pniną Salzman, prof. Victorem Derevianco, prof. Emanuelem Krasovskym, prof. Vadimem Monastyrskym, prof. Staffanem Scheją oraz prof. Nicolai Petrovem. Wielokrotnie występował jako solista również z orkiestrami w Szwecji, Danii, Polsce, Francji, Czechach, Niemczech i w Izraelu. W 2009 miał miejsce jego amerykański debiut, kiedy koncertował z West Coast Symphony w Vancouver w Kanadzie i Carson City Symphony w USA. Carl Petersson także bardzo często występuje jako kameralista oraz ze śpiewakami. Jako nauczyciel uczył przez jeden rok w Królewskiej Akademii Muzycznej w Kopenhadze. Prowadził także klasę fortepianu w Per Brahegymnasiet w Jonköping i w Birka Folkhögskola w Östersund w Szwecji, gdzie zastępował kierownika sekcji. W 2009 rozpoczął studia doktoranckie w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie p. Marioli Cieniawy. Obecnie prowadzi działalność dydaktyczną w Krakowie. W 2008 wraz z Plzeňská Filharmonie nagrał dwa koncerty fortepianowe romantycznego kompozytora Friedricha von Flotowa. Światowa premiera tych utworów wydana została przez wydawnictwo Sterling i została wysoko oceniona przez krytyków, np. w The Gramophone, Klassikmagazin, Klassieke Zaken oraz w Classical Lost and Found.

Latem 2010 nagrał solową płytę, która zawiera Suitę jawajską Leopolda Godowskiego również wydaną przez Sterling. W tym roku wraz z wiolonczelistką Esterą Rajnicką nagrywa płytę z utworami kompozytorów Jacquesa Offenbacha i Friedricha von Flotowa. Carl Petersson jest zwycięzcą wielu konkursów. W Izraelu, podczas Tel-Hai Master Classes, zdobył The Isman Family Prze (2005) za najlepszy występ. W grudniu 2008 otrzymał nagrodę kulturalną miasta Helsingborg za nagranie płyty z Koncertami fortepianowymi Fridricha von Flotowa, wręczoną przez delegację Szwedzkiego Ministerstwa Kultury. Jest także laureatem Längmanska Cultural Fundi i Lions International. Ponadto jest laureatem wielu prestiżowych nagród nie tylko w Szwecji i Izraelu, ale także w Polsce i w Danii (XXIV Turniej o Nagrodę Księcia Antoniego Radziwiłła, Antonin, Polska Grand Prix, kwiecień 2011; Musikmästerskap Competition for Young Pianists, Kävlinge, Szwecja pierwsza nagroda, kwiecień 2000; The Elsa and Hellertz Anderssson Prize for Young Musicians, Helsingborg, Szwecja zwycięzca, styczeń 2005). Estera RAJNICKA wiolonczelistka. Urodziła się w 1989 w Chorzowie. W wieku 7 lat rozpoczęła naukę gry na wiolonczeli w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Chorzowie. Obecnie studiuje w klasie dr Doroty Imiełowskiej w Akademii Muzycznej w Krakowie. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych kursach mistrzowskich, gdzie doskonaliła swoje umiejętności, m.in. z prof. Mortenem Zeuthen, Michałem Dmochowskim i Aleksandrem Gebertem. Jest aktywna jako solistka, kameralistka i muzyk orkiestrowy jest wiolonczelistką Orkiestry Kameralnej Archetti, która wygrała międzynarodowe konkursy w Austrii (Musikverein w Wiedniu), Belgii (Neerpelt) i w Polsce (Bydgoszcz). W 2011 w duecie z pianistą Carlem Peterssonem odbyła tournée koncertowe po Szwecji. Oprócz aktywności scenicznej Estera Rajnicka ma w swoim dorobku artystycznym także kilka nagrań płytowych zarówno z muzyką klasyczną, jak i współczesną. Wiosną 2012 nagrała wraz z Carlem Peterssonem wszystkie dzieła na wiolonczelę i fortepian Friedricha von Flotowa (z okazji 200. rocznicy urodzin kompozytora) dla szwedzkiego wydawnictwa Sterling.

19 sierpnia 2012, godz. 17 Koncert siódmy, Zamek w Dębnie ORKIESTRA CORda CRACOVIA Maria SŁAWEK skrzypce solo w programie: Antonio Vivaldi 4 pory roku ORKIESTRA CORda CRACOVIA jest młodym zespołem. Orkiestra zadebiutowała na koncercie Muzyczne arrasy w Sali Senatorskiej Zamku Królewskiego na Wawelu w styczniu 2011 roku. Utworzona została z wyróżniających się studentów i absolwentów Akademii Muzycznej w Krakowie, z inicjatywy Grupy Twórczej Castello. Osobno młodzi muzycy występują jako soliści, współpracują z wieloma renomowanymi zespołami muzycznymi, takimi jak: Orchestra of Life Nigela Kennedy ego, Orkiestra Akademii Beethovenowskiej czy Orkiestra Kameralna AUKSO na wielu estradach Polski i Europy. Razem chcą zbudować coś nowego Maria SŁAWEK skrzypaczka. Urodziła się w roku 1988 w Gdańsku i w wieku 4 lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach. W 2011 ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie prof. Wiesława Kwaśnego. W zakresie kameralistyki kształciła się pod kierunkiem prof. Janiny Romańskiej-Werner. Obecnie pracuje jako asystent w Katedrze Kameralistyki krakowskiej Akademii. Mając 15 lat zadebiutowała na festiwalu Mistrzowie Polskiej Wiolinistyki i zagrała z towarzyszeniem Orkiestry Filharmonii Zielonogórskiej. Jako solistka koncertowała z wieloma polskimi zespołami pod dyrekcją m.in. R. Zimaka, P. Przytockiego, J. Przybylskiego. Jej pasją jest muzyka kameralna. Występowała na festiwalach: Wawel o Zmierzchu w Krakowie, Muzyka Lata w Dębnie czy Festiwal Sierpień Talentów w Katowicach. Od roku 2007 tworzy duet z pianistą Piotrem Różańskim. W 2010 ukazała się wydana przez Akademię Muzyczną w Krakowie płyta Chopin aktualność piękna, na której wraz z Krzysztofem Sadłowskim i Piotrem Kosińskim nagrała Trio fortepianowe g-moll op. 8 Fryderyka Chopina. Jako członek The Orchestra of Life Nigela Kennedy ego koncertowała w tak prestiżowych salach, jak m.in. Filharmonia Berlińska, Gewandhaus w Lipsku, Meistersingerhalle w Norymberdze, Konzerthaus w Dortmundzie, Tonhalle w Düsseldorfie, Filharmonii Kolońskiej, Monachijskiej, Beethovensaal w Stuttgarcie, Royal Albert Hall w Londynie, Birmingham Symphony Hall oraz Bridgewater Hall w Manchester. Od 2011 jest koncertmistrzem młodej Orkiestry CORda Cracovia, która miała już okazję współpracować z tak wybitnymi muzykami, jak: Tadeusz Strugała, Daniel Stabrawa, Kaja Danczowska czy Marcin Dylla. Maria Sławek swoje umiejętności doskonaliła m.in. pod kierunkiem Maxima Vengerova, Wandy Wiłkomirskiej i Dory Schwarzberg. W latach 2003-06 była podopieczną Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci. W 2007 otrzymała nagrodę maestro Jerzego Katlewicza przyznawaną wyróżniającym się studentom krakowskiej Akademii Muzycznej. W 2009 była stypendystką fundacji Sapere Auso, w 2010 stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2011 otrzymała stypendium Prezydenta Miasta Krakowa dla Młodych Twórców Kultury oraz stypendium Fundacji Grazella. Jest także laureatką prestiżowej nagrody The Georg Solti Foudation.